Sterker nog, zelfs een Pentium 4 kun je er in aantreffen. Toen kwamen de nieuwe kasten en kort daarna viel Vobis om.
Vobis bouwde zijn computers
in de filialen, op bestelling. De kasten kwamen in twee vormen binnen
1. met voeding en een standaard moederbord ("barebone")
2. leeg
De rest werd er door de technische medewerker ingeschroefd als een klant een PC bestelde. De aanbiedingen gebruikten allemaal het standaard moederbord dat op dat moment actueel was (ingekocht bij merken als Chaintech).
De filialen hadden elk de componenten voor de standaard-configuraties op voorraad. Denk aan geheugen, CPU's (tray), HDD's, optische drives, floppy drives en de standaard grafische kaarten. Er waren kleinere voorraden van de duurdere componenten (grotere HDD's, duurdere grafische kaarten etc.) voor de klanten die aanpassingen wilden op de standaard-configuraties.
De lege kasten werden gebruikt voor afwijkende configs, oftewel maatwerk. Zo kon een klant zijn PC helemaal zelf samenstellen. Wel een kanttekening: qua keuze voor moederborden was het behelpen bij Vobis. Er was niks mis met de keuzes die ze maakten (prima moederborden), maar als je persé die ene ASUS wilde, dan was je bij Vobis aan het verkeerde adres.
Een bijzonder sierpaardje was de Highscreen Alpha 5000. Dat was een Highscreen-workstation gebaseerd op de DEC Alpha 21164 RISC-CPU, die draaide op de DSP-uitvoering van Windows NT met een extra emulatielaagje erin zodat ook Windows NT-software voor x86 gedraaid kon worden. Kostte je een kleine 6000 gulden, maar dan had je ook een beest van een workstation in huis, voor de helft van wat Digital er zelf voor vroeg,
Ik werkte zelf in de Superstore in Nijmegen (een hele grote vestiging van Vobis). Hierdoor verkochten we ook Macs, PlayStation (en later ook Xbox). Alleen al onze software-afdeling was qua vloeroppervlak groter dan een normale Vobis-vestiging.
Hoe groot was dat dan? Nou, in het pand waar wij in zaten, zat voorheen een autodealer. Tegenwoordig zitten er meerdere bedrijven in het pand, waaronder een sportcentrum en een ecologische supermarkt.
Je kon met een winkelwagentje of mandje zo de winkel inlopen en losse onderdelen uit het schap pakken. We hadden bijvoorbeeld een gang met alleen videokaarten, een afdeling met geluidskaarten, speakers, MIDI-keyboards en alles wat je daaromheen nodig hebt, een hele printerhoek met altijd 10 - 25 uitgestalde modellen van merken als HP, Epson en Lexmark (en héél af en toe Epson, maar het boterde niet heel lekker tussen Vobis en de importeur van Epson, dus het merk was ondervertegenwoordigd - we verkochten dan wel weer Epson-inkt).
Er was een muur met schappen waarop diverse monitoren uitgestald stonden, variërend van de instap 14" die bij de Highscreen bundel-PC's geleverd werd tot 20" Sony Trinitron-schermen. In 1998 hadden we ook een Highscreen TFT-scherm, voor de lieve somma van 11.000 gulden.
Daar vlakbij was de laptop-afdeling.
De kabelmuur was ook imposant, met kabels, male-female-adapters, brackets en schroeven voor zo'n beetje alle computergerelateerde standaarden.
Ook printpapier was een eigen gang, met standaard office papier op de kopse kant (op een pallet), en verder de gang in kettingpapier (voor de liefhebbers), fotopapier, T-shirt transferpapier in alle diktes en prijsklassen.
De gaming-afdeling bestond uit een aantal uitgestalde game-PC's met daarom heen een aantal gangen met games. Hier vond je ook de PlayStation-afdeling, en game-gerelateerde inpiut (stuurtjes, joysticks, joypads etc.).
De kinderafdeling was een grote kunstboom midden op de vloer, met daarom heen IKEA-krukjes en stoeltjes en PC's waarop kindvriendelijke software (Freddy fish, Pyjama Sam etc.) draaide. Ook handig als pappa een nieuwe PC kwam uitzoeken - de kids werden daar dan even gestald.
Daarachter was de software-afdeling, met het hele gamma van Microsoft (Office, Windows, Visual Basic etc.), Borland (Delphi, dBase etc.), Lotus (Lotus 1-2-3), Corel (CorelDRAW en later WordPerfect, maar ook hun Linux-distro), andere zakelijke software en hobbysoftware van merken als Domus en Davilex.
Voor in de winkel was de servicebalie (waar onder andere de contracten voor koop-nu-en-betaal-later werden afgesloten), twee kassa's (met kassamedewerker Marjolein), de inktmuur (met zo'n beetje alle cartridges op de markt van alle merken, ook toner en zelfs inktlint voor matrixprinters), de tijdschriftenmuur (met alle computervakbladen die je maar kon bedenken, uit een groot deel van Europa). Daartussenin, handig in het pad voor de kassarijen, stonden de pallets met CD-recordables, floppy's, aanbiedingen en andere meuk waar we vanaf moesten.
Net voorbij de inktmuur als je de winkel inliep, stonden vitrinekasten met apparaten als de PalmPilot, PSION-PDA's, Sony (niet Sony-Ericsson!) GSM's en andere dure spullen die we niet zomaar in de winkel neerzetten. Tussne die vitrines door was een doorgang naar de technische dienst (die van buiten een eigen klantingang had), waar PC's gebouwd en gerepareerd werden. Ook was daar het kantoor, de bedrijfskantine en het magazijn voor kleine componenten (achterin de winkel was het grote magazijn voor printers en beeldschermen).
Het allerbelangrijkste plekje in de hele winkel was het pleintje tussen de hardware- en software afdeling in, waar onze bestelcomputer stonden (waarmee we offertes konden opstellen en afdrukken) en ook een frisdrankautomaat en koffiemachine stonden. En een statafel waar de verkopers samenschoolden op rustige momenten.
Ik heb heel wat meegemaakt in de +/- 6 jaar dat ik in die winkel heb gewerkt. Een aantal van die verhalen lees je in
dit topic.