Het Thuiswerktopic

[Kist]

gambieter schreef op zondag 2 juni 2024 @ 19:41:
Er wordt vrij gemakkelijk geroepen "dan ga ik wel ergens anders werken". Maar ik denk dat veel mensen minder belangrijk/essentieel zijn dan ze zich voordoen/zelf inschatten, en veel werkgevers zijn bezig de vrijheden in te perken. Ik vermoed dat veel mensen uiteindelijk gewoon de veranderingen accepteren.

Voor de TS is het te overwegen te gaan onderhandelen en compromissen te zoeken ipv de "verworven rechten" route te nemen. Want dat gaat niet werken.

Ik denk niet dat roepen ik ga wel ergens anders werken een dreigmiddel is. Het is een uitspraak die erkent dat je er weinig aan kan doen maar dat er wel zat andere plekken zijn waar je heen kan.

[gambieter]

Kist schreef op zondag 2 juni 2024 @ 20:25:
Ik denk niet dat roepen ik ga wel ergens anders werken een dreigmiddel is. Het is een uitspraak die erkent dat je er weinig aan kan doen maar dat er wel zat andere plekken zijn waar je heen kan.

Ik denk dat dat erg zal tegenvallen. En op die andere plekken moet je je eerst weer bewijzen en thuiswerk opties "verdienen". Zoala gezegd, bij ons moeten nieuwe starters 4 dagen per week aanwezig zijn.

Krwz schreef op zondag 2 juni 2024 @ 20:21:
Of voor zichzelf beginnen. Daar hoef je geen super schaars talent voor te zijn. Beetje bescheiden zijn in je tariefstelling en je vindt opdrachten genoeg.

Maar dat is onzekerheid. Durven veel mensen ook niet aan ivm hypotheek en andere kosten.

[Krwz]

gambieter schreef op zondag 2 juni 2024 @ 20:32:
bij ons moeten nieuwe starters 4 dagen per week aanwezig zijn.

Krijg je dan nog de beste mensen? Onze buren (boomers) verbazen zich erover dat hun kinderen (eind twintig) bij het zoeken van werk "hoeveel kan ik thuiswerken" zo'n belangrijke factor vinden. Maar een feit is dat ze dat een heel belangrijke factor vinden. En als de concurrent het dan wel biedt...

Er zijn genoeg talenten die graag op kantoor werken. Maar iedereen hecht aan flexibiliteit. Dus als bedrijf A meer flexibiliteit biedt dan bedrijf B, krijgt B minder sollicitanten.

[ Voor 20% gewijzigd door Krwz op 02-06-2024 20:39 ]

[FreakNL]

Natuurlijk krijg je dan nog goeie mensen.

Ik vind thuiswerken ook belangrijk maar ik vind het ook belangrijk om fysiek in een team te functioneren. Ik ga niet ergens werken waar ik 40 uur aanwezig moet zijn van 9 tot 5. Maar ik ga ook niet ergens werken waar iedereen hele dagen thuiswerkt.

Als ik de TS was zou ik proberen het gesprek aan te gaan en zeggen dat je op papier wilt hebben dat je 2 dagen per week thuiswerkt. Ik heb dat zelf ook op papier staan.

Persoonlijk vind ik 2 dagen per maand aanwezig zijn echt veel te weinig om nog te spreken van een normale binding met je collega’s. En die collega’s, zijn die er dan ook precies die 2 dagen? Of zijn die er op andere 2 dagen? Want anders kun je net zo goed helemaal thuis blijven.

[ Voor 23% gewijzigd door FreakNL op 02-06-2024 20:40 ]

[matthijst]

Boomers, van 69+ met kinderen van eind 20 ja?
Of is iedereen zonder tiktok account tegenwoordig een boomer.

[ Voor 41% gewijzigd door matthijst op 02-06-2024 20:39 ]

[Krwz]

matthijst schreef op zondag 2 juni 2024 @ 20:39:
Boomers, van 69+ met kinderen van eind 20 ja?
Of is iedereen zonder tiktok account tegenwoordig een boomer.

Spreekwoordelijke boomers

[FreakNL]

Als die kinderen eind 20 zijn zijn die ouders iets van rond de 50. Dan ben ik dus ook bijna een boomer.

[Krwz]

FreakNL schreef op zondag 2 juni 2024 @ 20:38:
Natuurlijk krijg je dan nog goeie mensen.

Met vier dagen verplichte aanwezigheid per week? Alleen top-notch werkgevers misschien. Het gemiddelde bedrijf prijst zich zo echt uit de markt, denk ik.

Ik werk zelf zo'n 80% van de tijd op kantoor. Omdat ik dat prettig vind. Huidige werkgever wil minimaal 20%. Ik zit daar dus ruim boven. Omdat ik dat prettig vind. Maar ik vind die 20% al onzin en mijn voorkeur zal altijd uitgaan naar een bedrijf dat zijn mensen daar vrij in laat. Hoe meer flexibiliteit, hoe beter. Want misschien blijft mijn geweldige collega, die vanwege zijn gezinssituatie tijdelijk weinig naar kantoor kan komen, dan langer bij ons werken. En misschien moet ik zelf over een paar jaar gaan mantelzorgen. Of raak ik gehandicapt. Dan wil ik niet bij de teamleider moeten hoeven bedelen om meer flexibiliteit, en afhankelijk zijn van willekeur of het wordt toegekend. Het is zoveel prettiger als dat gewoon de standaard is.

Misschien ben ik hier een uitzondering in. Maar ik denk het niet. Ook onder mensen die veel op kantoor zijn is flexibiliteit aantrekkelijk als arbeidsvoorwaarde.

[gambieter]

Krwz schreef op zondag 2 juni 2024 @ 20:58:
Met vier dagen verplichte aanwezigheid per week? Alleen top-notch werkgevers misschien. Het gemiddelde bedrijf prijst zich zo echt uit de markt, denk ik.

Wij hebben geen problemen, er zijn zelfs vacaturestops en afvloeiingsregelingen in de sector, dus echt geen vetpot. Ik denk dat de kantoortuin eerder mensen zal afschrikken, maar ook dat is nu vrij standaard.

Ik demk dat veel mensen hier hun eigen situatie en wensen projecteren, en ik vraag me af hoeveel er in management zitten. Ik heb mijn eigen wensen maar ben ook middle management en moet dus balanceren tussen beide kampen.

Verder mag men ook nadenken over promotiemogelijkheden. Gezien worden en connecties en relaties hebben spelen daar zeker een rol.

[ Voor 58% gewijzigd door gambieter op 04-06-2024 01:10 ]

[Kist]

gambieter schreef op zondag 2 juni 2024 @ 20:32:
[...]

Ik denk dat dat erg zal tegenvallen. En op die andere plekken moet je je eerst weer bewijzen en thuiswerk opties "verdienen". Zoala gezegd, bij ons moeten nieuwe starters 4 dagen per week aanwezig zijn.

Mwah ik krijg nog wekelijks meerdere aanbiedingen. Inclusief behoorlijk concreet van inhouse recruiters. Dus dat tegenvallen zal momenteel wel meevallen. Maar goed dat zal per persoon/locatie/functie/sector natuurlijk wel verschillen.

Overigens vind ik het helemaal niet vreemd om van nieuwe starters een hoge aanwezigheid te vragen. Ik ben van mening dat bij een goede reden, zoals inwerken, er zeker wat meer aanwezigheid verwacht mag worden van medewerkers. Maar dat als je het maximale uit je medewerkers wil halen je ook wat mee moet bewegen. Gewoon voor iedereen, voor altijd, zeggen dat ze voortaan 4-5 dagen op kantoor moeten zijn, zonder daar een goede reden voor te hebben vind ik niet meer van deze tijd.

Ik hou ervan om vertrouwen te krijgen van mijn werkgever. En voor mij hangt dat ook samen met vrijheid over hoe ik mijn werk in deel. Dus waar en wanneer ik mijn werk doe. Maar goed dat heeft ook te maken met mijn eigen achtergrond. Waarin ik altijd functies heb gehad met veel verantwoordelijkheid en zelfstandigheid. Pas toen ik in de IT terechtkwam een paar jaar terug(met ruim 10 jaar werkervaring daarvoor) had ik voor het eerst te maken met middle management. Ik doe mede daardoor gewoon niet graag dingen omdat het nou eenmaal zo hoort. Toon me maar de meerwaarde van op kantoor aanwezig zijn. Dan ben ik er wel.

Maar bij mijn vorige opdracht bijvoorbeeld moest ik 3 dagen per week op kantoor zitten. Zat ik daar beetje achter mijn scherm mijn ding te doen(was daar ook de enige in die specifieke functie, dus veel samenwerken was er sowieso ook niet bij). Geen vergaderingen, meeste communicatie ging nog steeds via teams. Echt totaal zinloos. Dan blijf ik liever lekker in mijn vertrouwde omgeving. Dat scheelt mij dan een hoop energie.

[jnr24]

Het mag natuurlijk ook wel gezegd worden dat hoe de verdeling ook is, kantoor is niet altijd meer ideaal of zoals vroeger. Vaker flexplekken, herrietuinen, niet meer het vaste team op dezelfde kamer, er is altijd wel iemand die thuiswerkt dus toch Teams. Twee collega's in de buurt in dezelfde teams vergadering.

Ik werkte 25 jaar geleden al met kantoren over heel de wereld, collega's konden alleen rond 12:00 afspreken zo weinig overlap was er qua tijdzones, die lui zagen we nooit, soms jaren niet of misschien één keer per jaar. Nou dan kon je ook over de telefoon kletsen op rare tijden dat er iemand op vakantie ging, zwanger was of afscheidt nam. En dat was geen gezapig werk, gewoon 24/7 knallen met standby en storingen. Maar wat je wel kon, en dat was super relaxed, zeker om dat er nog geen video was, inbellen op vergaderingen vanuit de auto. Rijdend mocht niet, maar bijvoorbeeld tijdens sportles of voor het ophalen van kinderen, ideaal. Geloof me dat bedrijf floreert als nooit tevoren

[Isildir]

Bij ons is het 90% thuiswerken. Als de werkgever/opdrachtgever dat veranderd naar meer verplichte kantoordagen zonder dat daar een directe werkaanleiding (overleg oid) voor is dan ben ik weg en zal ik binnen no time ergens anders aan de slag gaan.

Though luck voor de wetgever maar ik verkoop mijn diensten naar voorwaarden die ook voor mij acceptabel zijn. Volledig op kantoor werken is wat nu de industrialisatie is, hopeloos verouderd en niet meer van deze tijd.

En iedereen die roept dat er thuis minder werk gedaan wordt die heeft het mis; tijdens corona is er bij ons (50k+) medewerkers een onderzoek gedaan en bleek de productiviteit met volledig thuiswerken juist gestegen (koekoek).

[Falcon]

FreakNL schreef op zondag 2 juni 2024 @ 12:55:
[...]


Maar hoe vaak ga je dan?

Op onze Sprintwisseldag. In de ochtend Sprint Review/Demo, Retro, Planning en Interne Tech Review.

In de middag pakken we vaak met elkaar een feature die nog technische voorbereiding nodig heeft met bijbehorende test/release aanpak.

Maar kan ook zijn dat we ergens met de lunch wat langer blijven plakken.

[Rubbergrover1]

Frame164 schreef op zondag 2 juni 2024 @ 19:49:
[...]


Ik denk dat "vrijheden inperken" niet de juiste benaming is. Nu we wat meer ervaring met thuis en hybride werken hebben zien we dat het niet altijd goed werkt. Het hangt heel erg van het soort werk af. Bij mij op het werk zijn er activiteiten die prima 100% remote gedaan kunnen worden, maar ook zaken die veel efficiënter en beter gedaan worden als je bij elkaar zit.

Helemaal mee eens, maar die nuance ziet de werkgever van TS dus blijkbaar niet. Ik zie het niet echt positief als een werkgever zo iedereen over een kam scheert. Zeker als dat eenzijdig, zonder enig overleg, gebeurt. Dat komt op mij ook over alsof het ook wel eens de eerste voortekenen van andere verslechteringen zou kunnen zijn.

[mannowlahn]

Krwz schreef op zondag 2 juni 2024 @ 20:21:
[...]


Of voor zichzelf beginnen. Daar hoef je geen super schaars talent voor te zijn. Beetje bescheiden zijn in je tariefstelling en je vindt opdrachten genoeg.

As we speak ligt de markt wel meer op zijn gat dan een jaar geleden. Tenzij je als devops of data engineer goed bekwaam bent, is het flink aanpoten. Developers en coaches hebben het moeilijk op dit moment.

[Vld1989]

Ik snap dat Tweakers een techforum is en dat hier veel IT'ers zitten die developen. In zo'n relatief individuele baan snap ik dat de productiviteit omhoog gaat als je thuis werkt zonder invloeden van anderen. Ik vind alleen wel dat in een topic als dit dat heel makkelijk geëxtrapoleerd wordt naar "thuiswerken is per definitie productiever". Hoewel ik ook gewoon een kantoorbaan heb, vraagt mijn baan van me dat ik regelmatig met collega's aan het sparren ben. Dat is gewoon fijner om face-to-face op kantoor te doen. Daarbij heb ik op kantoor een betere set-up dan thuis. Ik durf dus wel te zeggen dat ik op kantoor productiever ben door de aard van mijn werk.
Ook vind ik dat een afdeling als HR zichtbaar zou moeten zijn en je daar altijd binnen moet kunnen lopen om te praten als je ergens tegenaan loopt. Zo zijn er nog wel wat afdelingen waarvan ik vind dat ze zichtbaar moeten zijn, maar zijn er ook afdelingen waar het gewoon niet zoveel boeit. Wat mij betreft moet je zeker op afdelingsniveau kijken wat nodig is en vind ik het nogal ongenuanceerd om te zeggen "thuiswerken is productiever!". Dat kan zeker waar zijn, maar ook absoluut onwaar.

Wat ik ook nooit lees is in dit soort topics, is dat persoonlijk voor mij de werk/privé-balans slechter is geworden. Ik werk momenteel overwegend thuis, maar de werk/privé-balans is echt heel erg aan het vervagen en dat is niet iets wat ik fijn vind. Ik woon weliswaar sinds kort op een uur rijden van kantoor waar dat eerste een kwartier was (een grote reden waarom ik meer thuis ben gaan werken, toen ik dichtbij woonde ging ik 5 dagen per week), maar ik betrap me er nog steeds op dat ik de kantoordagen fijner vind omdat ik dan de rit naar huis kan gebruiken om goed af te schakelen van werk. Dat mis ik echt heel erg op thuiswerkdagen, ik ga dan aan het eind van de dag in "werkmodus" privédingen doen terwijl ik op kantoordagen altijd al in privémodus ben als ik aan diezelfde dingen ga beginnen. Het is lastig te omschrijven, maar het voelt gewoon heel anders.

[Qwerty-273]

Vld1989 schreef op maandag 3 juni 2024 @ 10:38:
.... maar ik betrap me er nog steeds op dat ik de kantoordagen fijner vind omdat ik dan de rit naar huis kan gebruiken om goed af te schakelen van werk. Dat mis ik echt heel erg op thuiswerkdagen, ik ga dan aan het eind van de dag in "werkmodus" privédingen doen terwijl ik op kantoordagen altijd al in privémodus ben als ik aan diezelfde dingen ga beginnen. Het is lastig te omschrijven, maar het voelt gewoon heel anders.

Ik vind het heerlijk inderdaad op de dagen dat ik op kantoor werk, om op zowel de heen als terugreis te ontspannen in het OV met of een e-book te lezen of te luisteren naar muziek/radio (op beschaafd volume natuurlijk) of gewoon lekker naar buiten te staren zonder schermen voor je neus. Juist om die switch te maken naar en van de door jouw genoemde "werkmodus".

[NiGeLaToR]

@Vld1989 het is toch ook geen zero sum game? Voor een deel van m'n werk kan ik die 'even sparrende collega's' echt missen als kiespijn om mijn werk te doen, dus voor beide moet er ruimte zijn.

[eric.1]

Vld1989 schreef op maandag 3 juni 2024 @ 10:38:
...maar ik betrap me er nog steeds op dat ik de kantoordagen fijner vind omdat ik dan de rit naar huis kan gebruiken om goed af te schakelen van werk. Dat mis ik echt heel erg op thuiswerkdagen, ik ga dan aan het eind van de dag in "werkmodus" privédingen doen terwijl ik op kantoordagen altijd al in privémodus ben als ik aan diezelfde dingen ga beginnen. Het is lastig te omschrijven, maar het voelt gewoon heel anders.

Dit voelt eerlijk gezegd een beetje alsof je bewust niets doet om de dag af te sluiten, wanneer je thuis werkt. Ga dan gewoon om 16:30-17:30 (geen idee wanneer je klaar bent) een rondje lopen of sporten. Dan vang je twee vliegen in één klap; je sluit de dag af op een manier dat je je hoofd goed kan legen, en je doet iets wat goed is voor je geest en lichaam in het algemeen.

Als je inderdaad van je thuis-kantoor doorrolt naar een huishoudelijke taak, of wellicht zelfs door de dag heen hier tussen schippert, dan wordt het lastig ja. Daarnaast zal je ook gewoon goed moeten afbakenen wanneer het werktijd is en wanneer niet.

[defiant]

Ik denk zoals eerder ook genoemd dat voor de doelgroep die kan thuiswerken er een aantal andere factoren belangrijk zijn.

Ten eerst worden dienstverbanden gemiddeld genomen korter, was het vroege nog gebruikelijk om bij 1 werkgever het pensioen te halen, werkt nu 1/3 nog maar langer dan 10 jaar voor werkgever.

Ten tweede is er schaarste op de woningmarkt, makkelijk en relatief goedkoop verhuizen naar je nieuwe standplaats voor een baan is door de decennia heen steeds moeilijker geworden. Problematisch is ook dat juist gebieden met veel werkgelegenheid gemiddeld genomen ook duurder zijn zowel qua kopen als huren.

Ten derde is de reistijd gemiddeld genomen door decennia heen juist toegenomen door filedruk. Dat terwijl aan de andere kant woon-werk verkeer onbetaald is, indien iemand moet forensen is deze gemiddeld genomen dus meer vrije tijd kwijt geraakt. OV had altijd al vaak gemiddeld een langere reistijd dan de auto, maar heeft ook last van zowel drukte en comfort issues in de spits.

Door bovenstaande dynamiek van kortere dienstverbanden en hogere woonlasten zullen mensen minder geneigd zijn om te verhuizen naar een nieuwe standplaats ook al zouden ze dat willen, zonder thuiswerken krijg je dan een hogere druk op zowel de weg vervoer als het OV.

Het probleem is dat er geen directe kosten verbonden zitten aan bovenstaande situatie, want behalve mogelijk een reiskostenvergoeding zitten er geen vaak geen directe economische kosten aan forensen. De werknemer reist in eigen tijd z.g.n. "gratis" naar z'n werk. Er komt hierdoor ook directe marktwerking op dit gebied, wat incentives bij werkgevers kan wijzigen. Er zijn uiteraard wel secundaire effecten, verlies aan vrije tijd aan reistijd is een opportunity cost voor de werknemer en geografische verdeling van werknemers voor wie die de reistijd te lang is beperkt het marktwerking effect van de arbeidsmarkt.

Thuiswerken breekt afhankelijk van de hoeveelheid thuiswerkdagen natuurlijk deels en in z'n geheel bovenstaande dynamiek voor de doelgroep die kan thuiswerken. Reistijd verdwijnt voor de thuiswerkdagen, war ruimte geeft voor invulling van de alternatieve opportunity costs. Geografische verdeling wordt als restrictie minder of zelfs niet meer van belang, wat zowel in voordeel en nadeel kan werken voor werkgevers en werknemers.

Het probleem is dat er beleidstechnisch op korte en middellange termijn geen alternatief is die hetzelfde kan bereiken zonder thuiswerken. Vervoerstechnisch zit Nederland vast en ook de woningmarkt zal de komende decennia nog erg krap blijven.

Bottom line, als het mogelijk zou blijven dat voor wie dat zou willen thuiswerken een realistische en toegankelijke optie is op de arbeidsmarkt, dat maakt dat ook juist weer ruimte voor de groep die juist wel hele week op kantoor zit door afname van mensen op de weg of in het OV.

Thuiswerken of op kantoor werken wordt vaak gezien als verplichte keuze, thuiswerkers vinden dat kantoormedewerkers het kantoor opdringen, terwijl kantoormedewerkers niet willen thuiswerken. Het zou beter zijn als er binnen en buiten bedrijven meer vrije keuze zou komen.

[Rubbergrover1]

Vld1989 schreef op maandag 3 juni 2024 @ 10:38:
Ik snap dat Tweakers een techforum is en dat hier veel IT'ers zitten die developen. In zo'n relatief individuele baan snap ik dat de productiviteit omhoog gaat als je thuis werkt zonder invloeden van anderen. Ik vind alleen wel dat in een topic als dit dat heel makkelijk geëxtrapoleerd wordt naar "thuiswerken is per definitie productiever".

Volgens mij zijn er ook weinig mensen die dat beweren. Maar er zijn wel een hoop mensen die beweren dat thuiswerken bijna altijd minder productief is. Dan is het goed om aan te geven dat er ook een hoop mensen zijn bij wie thuiswerken helemaal niet minder productief is, of soms juist productiever.

Hoewel ik ook gewoon een kantoorbaan heb, vraagt mijn baan van me dat ik regelmatig met collega's aan het sparren ben. Dat is gewoon fijner om face-to-face op kantoor te doen. Daarbij heb ik op kantoor een betere set-up dan thuis. Ik durf dus wel te zeggen dat ik op kantoor productiever ben door de aard van mijn werk.
Ook vind ik dat een afdeling als HR zichtbaar zou moeten zijn en je daar altijd binnen moet kunnen lopen om te praten als je ergens tegenaan loopt. Zo zijn er nog wel wat afdelingen waarvan ik vind dat ze zichtbaar moeten zijn, maar zijn er ook afdelingen waar het gewoon niet zoveel boeit. Wat mij betreft moet je zeker op afdelingsniveau kijken wat nodig is en vind ik het nogal ongenuanceerd om te zeggen "thuiswerken is productiever!". Dat kan zeker waar zijn, maar ook absoluut onwaar.

Het punt is dat bij degene die het oorspronkelijke topic startte de werkgever die nuance niet maakte. Die zei simpelweg dat iedereen ongeveer 4 dagen per week naar kantoor moest gaan. Terwijl tot voor kort thuiswerken prima was. Dat was dus een van de grote bezwaren, dat er totaal niet werd gekeken naar de aard van het werk.

Wat ik ook nooit lees is in dit soort topics, is dat persoonlijk voor mij de werk/privé-balans slechter is geworden.
...
ik ga dan aan het eind van de dag in "werkmodus" privédingen doen terwijl ik op kantoordagen altijd al in privémodus ben als ik aan diezelfde dingen ga beginnen.

Dat is iets wat best lastig kan zijn inderdaad. Een beperkte reistijd (zeg een kwartier) is vaak juist goed om om te schakelen van werk naar privé. Als die omschakeling bij thuiswerken lastig is, dan zul je daar bewust iets voor moeten verzinnen. Het voordeel van thuiswerken is wel dat je zelf de keus hebt hoe je die 'omschakeling' inricht. Dat kan bv ook zijn dat je zelf nog even een wandeling in de buurt maakt. Of een boodschap gaat doen. Als je bij een kantoordag een uur heen en een uur terug moet reizen, dan heb je welliswaar die omschakeling wel gehad, maar ben je tegelijk ook twee uur extra van je vrije tijd kwijt.

[Rubbergrover1]

defiant schreef op maandag 3 juni 2024 @ 11:03:
Het probleem is dat er beleidstechnisch op korte en middellange termijn geen alternatief is die hetzelfde kan bereiken zonder thuiswerken. Vervoerstechnisch zit Nederland vast en ook de woningmarkt zal de komende decennia nog erg krap blijven.

Wat ik tegenwoordig wel vaker zie is dat mensen 's ochtends thuis nog wat doen en dan na de file/OV-drukte naar kantoor komen. Zulke hybride werkvormen zijn tegenwoordig veel meer geaccepteerd dan vroeger.

Ook kun je, afhankelijk van je woon- en werklocatie, soms ook in de trein werken. Dan is reistijd geen verloren tijd meer. Het kan dan juist goed uitpakken als je verder van je werk woont, als dat betekent dat je dichter bij een (intercity) station kunt wonen. Sinds corona wordt het ook steeds meer geaccepteerd als je op deze manier later op kantoor binnenkomt. Omdat je toch je uren wel maakt. Vroeger werd er dan toch wel van je verwacht dat je om 8 uur of half 9 op kantoor was en tot 5 uur bleef.

[Vld1989]

NiGeLaToR schreef op maandag 3 juni 2024 @ 10:51:
@Vld1989 het is toch ook geen zero sum game? Voor een deel van m'n werk kan ik die 'even sparrende collega's' echt missen als kiespijn om mijn werk te doen, dus voor beide moet er ruimte zijn.

Nee, dat is het ook zeker niet. Er moet een goede balans zijn tussen je werkzaamheden. Voor mij ligt dat zwaartepunt bij werken op kantoor, voor anderen ligt het bij werken thuis. Alleen in dit soort topic vind ik dat de tendens heel erg "werken op kantoor slaat nergens op en is ouderwets" is, maar daar ben ik het zeker niet mee eens.

eric.1 schreef op maandag 3 juni 2024 @ 11:01:
[...]

Dit voelt eerlijk gezegd een beetje alsof je bewust niets doet om de dag af te sluiten, wanneer je thuis werkt. Ga dan gewoon om 16:30-17:30 (geen idee wanneer je klaar bent) een rondje lopen of sporten. Dan vang je twee vliegen in één klap; je sluit de dag af op een manier dat je je hoofd goed kan legen, en je doet iets wat goed is voor je geest en lichaam in het algemeen.

Als je inderdaad van je thuis-kantoor doorrolt naar een huishoudelijke taak, of wellicht zelfs door de dag heen hier tussen schippert, dan wordt het lastig ja. Daarnaast zal je ook gewoon goed moeten afbakenen wanneer het werktijd is en wanneer niet.

Het afbakenen lukt wel, zeker ook omdat ik inmiddels een aparte werkkamer heb (in het begin van corona werkte ik met een laptopje aan de keukentafel, dus dat was echt niks). En inderdaad probeer ik ook zeker een stukje te wandelen na werk. Alleen toch is en blijft het in mijn eigen huis in mijn eigen omgeving, dat is denk ik wat het het lastigst maakt. Zeker als ik bijvoorbeeld in de avond een uurtje wil gamen en ik in exact dezelfde kamer moet gaan zitten.

[CVTTPD2DQ]

defiant schreef op zondag 2 juni 2024 @ 14:04:
De trend die je in Amerika ziet ontstaan is dat remote/remote-first een privilege lijkt te worden voor mensen die dat kunnen afdwingen door hun status of hun talent, zowel bij huidige werkgevers of bij nieuwe remote functies. In potentie krijg je hierdoor weer een nieuwe tweedeling op de arbeidsmarkt.

"lijkt te worden"? Het is natuurlijk sinds corona al een privilege van mensen met de zgn. "niet-essentiële beroepen." Van de mensen die belangrijk, essentieel werk deden werd gewoon geeist dat ze hun gezondheid riskeerden. Het is ook een privilege voor mensen die thuis een fijne werkplek kunnen organiseren.

matthijst schreef op zondag 2 juni 2024 @ 14:42:
Wat ik suf vind zijn gasten die tot een jaar of 3-4 terug nog 3 dagen op kantoor kwamen en nu met moeite 1 dag per maand komen opdagen. Daarnaast heb je teams alleen nog maar per mail bereikbaar zijn (want chatten via teams geeft teveel stress).

Daar had ik nog niet eerder van gehoord, maar ik vind het een aantrekkelijk idee. "Vroeger" liepen mensen naar je bureau. Daar konden ze dan zien of je tijd had, of dat je al andere mensen te woord moest staan. Als het geen spoed had, dan stuurden mensen een emailtje, met daarin (hopelijk) een duidelijke en volledige omschrijving van het probleem.

Chat is het slechtste van alle werelden. Je krijgt soms van een viertal personen tegelijk een berichtje, soms een onzinnig "hey,", in andere gevallen wordt er een probleem op je afgegooid zonder verdere context of prioriteit.

En uiteraard is er de verwachting dat je onmiddelijk reageert, want men zou eens denken dat je bent gaan stofzuigen/afstoffen.

Voor mij is thuiswerken een voortdurende ergernis aan de slechte en beperkte communicatiemethoden die je tot je beschikking hebt. En de nog slechtere gewoonten van anderen. En dat snap ik dan ook niet aan mensen die alleen nog maar willen thuiswerken.

[Vld1989]

Rubbergrover1 schreef op maandag 3 juni 2024 @ 11:06:
[...]

Volgens mij zijn er ook weinig mensen die dat beweren. Maar er zijn wel een hoop mensen die beweren dat thuiswerken bijna altijd minder productief is. Dan is het goed om aan te geven dat er ook een hoop mensen zijn bij wie thuiswerken helemaal niet minder productief is, of soms juist productiever.

[...]

Dat was op zich mijn punt ook, alleen dan vanuit omgekeerd perspectief denk ik

Het punt is dat bij degene die het oorspronkelijke topic startte de werkgever die nuance niet maakte. Die zei simpelweg dat iedereen ongeveer 4 dagen per week naar kantoor moest gaan. Terwijl tot voor kort thuiswerken prima was. Dat was dus een van de grote bezwaren, dat er totaal niet werd gekeken naar de aard van het werk.

[...]

Dat is inderdaad heel raar. Bij mijn werkgever staat er alleen "in overleg met je leidinggevende" en dat lijkt mij het beste. Wat ik al zei, sommige afdelingen zouden 100% remote kunnen zijn terwijl andere afdeling wat mij betreft "zichtbaar" moeten zijn omdat mensen daar vaak korte vragen aan hebben of problemen willen delen ofzo.

Dat is iets wat best lastig kan zijn inderdaad. Een beperkte reistijd (zeg een kwartier) is vaak juist goed om om te schakelen van werk naar privé. Als die omschakeling bij thuiswerken lastig is, dan zul je daar bewust iets voor moeten verzinnen. Het voordeel van thuiswerken is wel dat je zelf de keus hebt hoe je die 'omschakeling' inricht. Dat kan bv ook zijn dat je zelf nog even een wandeling in de buurt maakt. Of een boodschap gaat doen. Als je bij een kantoordag een uur heen en een uur terug moet reizen, dan heb je welliswaar die omschakeling wel gehad, maar ben je tegelijk ook twee uur extra van je vrije tijd kwijt.

Ja, het is een stukje rijden, maar ik heb op zich geen hekel aan autorijden dus dat scheelt al. Het is wel wat tijd inderdaad, maar toch is de verandering van omgeving goed voor me. Ik merk dat dat uurtje autorijden beter voor me is dan een uurtje wandelen in wat toch mijn eigen omgeving is en blijft.

[Rubbergrover1]

Vld1989 schreef op maandag 3 juni 2024 @ 11:19:
[...]

Nee, dat is het ook zeker niet. Er moet een goede balans zijn tussen je werkzaamheden. Voor mij ligt dat zwaartepunt bij werken op kantoor, voor anderen ligt het bij werken thuis. Alleen in dit soort topic vind ik dat de tendens heel erg "werken op kantoor slaat nergens op en is ouderwets" is, maar daar ben ik het zeker niet mee eens.

Ik heb niet het idee dat mensen werken op kantoor an sich ouderwets vinden en nergens op vinden slaan. Wat mensen wel vinden, is dat als een werkgever vindt dat iedereen 4 dagen per week naar kantoor moet komen, onafhankelijk van de aard van het werk etc., dat enigszins ouderwets is en vaak nergens op slaat.

[Rubbergrover1]

CVTTPD2DQ schreef op maandag 3 juni 2024 @ 11:22:
Voor mij is thuiswerken een voortdurende ergernis aan de slechte en beperkte communicatiemethoden die je tot je beschikking hebt. En de nog slechtere gewoonten van anderen. En dat snap ik dan ook niet aan mensen die alleen nog maar willen thuiswerken.

Ik denk dat het vooral slechte mores van je collega's is. Of dat er niet goed is uitgelegd hoe je de communicatiemiddelen gebruikt.

Je kunt je ook op kantoor ergeren aan een collega die naast je zit en te hard met een andere collega zit te kleppen over wat ze nou weer in het weekend hebben meegemaakt. Of een collega die naar je toekomt en rücksichtlos een verhaal afsteekt, zonder eerst te kijken of het uitkomt. Dat zijn ook zaken die eerder zitten in "slecht gedrag" dan dat het kantoorwerk of thuiswerk an sich beter of slechter maakt.

[Kalentum]

CVTTPD2DQ schreef op maandag 3 juni 2024 @ 11:22:
[...]

Daar had ik nog niet eerder van gehoord, maar ik vind het een aantrekkelijk idee. "Vroeger" liepen mensen naar je bureau. Daar konden ze dan zien of je tijd had, of dat je al andere mensen te woord moest staan. Als het geen spoed had, dan stuurden mensen een emailtje, met daarin (hopelijk) een duidelijke en volledige omschrijving van het probleem.

Chat is het slechtste van alle werelden. Je krijgt soms van een viertal personen tegelijk een berichtje, soms een onzinnig "hey,", in andere gevallen wordt er een probleem op je afgegooid zonder verdere context of prioriteit.

En uiteraard is er de verwachting dat je onmiddelijk reageert, want men zou eens denken dat je bent gaan stofzuigen/afstoffen.

Voor mij is thuiswerken een voortdurende ergernis aan de slechte en beperkte communicatiemethoden die je tot je beschikking hebt. En de nog slechtere gewoonten van anderen. En dat snap ik dan ook niet aan mensen die alleen nog maar willen thuiswerken.

Tja bij ons is het vanuit management duidelijk gemaakt dat chat/email niet direct beantwoord hoeft te worden. Dus de zender van zo'n bericht weet dat de kans vrij groot is dat 'ie moet wachten en dan is het wel zo handig om niet alleen 'hey' te zeggen maar ook een volledige vraag te stellen. Dat heeft niet zoveel met thuiswerken te maken.

[Orangelights23]

CVTTPD2DQ schreef op maandag 3 juni 2024 @ 11:22:

Chat is het slechtste van alle werelden. Je krijgt soms van een viertal personen tegelijk een berichtje, soms een onzinnig "hey,", in andere gevallen wordt er een probleem op je afgegooid zonder verdere context of prioriteit.

En uiteraard is er de verwachting dat je onmiddelijk reageert, want men zou eens denken dat je bent gaan stofzuigen/afstoffen.

Voor mij is thuiswerken een voortdurende ergernis aan de slechte en beperkte communicatiemethoden die je tot je beschikking hebt. En de nog slechtere gewoonten van anderen. En dat snap ik dan ook niet aan mensen die alleen nog maar willen thuiswerken.

Heb je enig beeld hoe andere organisaties het doen? Het lijkt bij jou een combinatie van slechte tooling en mensen met ontbrekende bewustzijn hoe omgegaan moet worden met digitale middelen. Als je alleen maar Teams gebruikt en de gemiddelde leeftijd >45 is, dan snap ik het, dan is er gewoon sprake van een generatiekloof.

Ik werk al jaren remote en een organisatie geleid met een remote first beleid. Ik zou niets anders willen, ik zou gillend gek worden wanneer ik in een kantoortuin zou zitten, mensen de hele tijd aan je bureau gaan staan, je moet reizen om te mogen werken…

[Rubbergrover1]

Orangelights23 schreef op maandag 3 juni 2024 @ 13:41:
[...]


Heb je enig beeld hoe andere organisaties het doen? Het lijkt bij jou een combinatie van slechte tooling en mensen met ontbrekende bewustzijn hoe omgegaan moet worden met digitale middelen. Als je alleen maar Teams gebruikt en de gemiddelde leeftijd >45 is, dan snap ik het, dan is er gewoon sprake van een generatiekloof.

Ik werk al jaren remote en een organisatie geleid met een remote first beleid. Ik zou niets anders willen, ik zou gillend gek worden wanneer ik in een kantoortuin zou zitten, mensen de hele tijd aan je bureau gaan staan, je moet reizen om te mogen werken…

Ik denk niet dat het echt een leeftijdsgebonden generatiekloof is. Bij mijn werk varieert de leeftijd van pas afgestudeerd tot bijna AOW leeftijd en die weten vrijwel allemaal hoe ze juist moeten communiceren. Het zal eerder zijn dat sommige mensen niet mee willen gaan in de tijd, of daar weinig energie in willen steken. Maar dat kan net zo goed gelden voor iemand van 35 als voor iemand van 55.

[Orangelights23]

Rubbergrover1 schreef op maandag 3 juni 2024 @ 14:26:
[...]

Ik denk niet dat het echt een leeftijdsgebonden generatiekloof is. Bij mijn werk varieert de leeftijd van pas afgestudeerd tot bijna AOW leeftijd en die weten vrijwel allemaal hoe ze juist moeten communiceren. Het zal eerder zijn dat sommige mensen niet mee willen gaan in de tijd, of daar weinig energie in willen steken. Maar dat kan net zo goed gelden voor iemand van 35 als voor iemand van 55.

Ik heb verschillende bedrijven over de vloer gehad die hierover adviseerden en rapportages hebben gedeeld. Het is geen aanname van mij dat het een generatiekloof is, daar is onderzoek naar gedaan. En zolang de bedrijfscultuur van een organisatie en bedrijfstrainingen dit niet ondersteunen, is het gauw klaar bij organisaties en remote werken.

[CVTTPD2DQ]

Orangelights23 schreef op maandag 3 juni 2024 @ 13:41:
Heb je enig beeld hoe andere organisaties het doen? Het lijkt bij jou een combinatie van slechte tooling en mensen met ontbrekende bewustzijn hoe omgegaan moet worden met digitale middelen. Als je alleen maar Teams gebruikt en de gemiddelde leeftijd >45 is, dan snap ik het, dan is er gewoon sprake van een generatiekloof.

Ik denk dat je het aantal 45+ medewerkers in mijn organisatie op één hand kan tellen.

Ik ben een techneut. Als ik zie dat verschillende mensen een boorhamer op de verkeerde manier vastpakken, dan is dat altijd de schuld van de boorhamer, en niet van de mensen.

Er zijn allerlei kinderlijk simpele UX-aanpassingen die chat-tools werkbaarder zouden kunnen maken. Allereerst hebben ze de onhebbelijke eigenschap je "aanwezigheid" af te meten aan je keyboard/muisactiviteit. Op het moment dat je met iemand in gesprek bent, springt je aanwezigheid dus op "Available", terwijl je dán juist niet available bent. Hetzelfde geldt voor coden/typen etc. Die logica moet worden omgedraaid. Verder kan een LLM een redelijke gok maken of een gesprek is afgerond of niet.

Verder ontberen chat tools vrijwel altijd de mogelijkheid om je beschikbaarheid selectief weer te geven. Ik wil soms wél beschikbaar zijn voor mijn directe collega's, of mensen die ik begeleid, maar niet voor mensen buiten het team.

[PatrickH]

CVTTPD2DQ schreef op maandag 3 juni 2024 @ 18:22:
[...]

Verder ontberen chat tools vrijwel altijd de mogelijkheid om je beschikbaarheid selectief weer te geven. Ik wil soms wél beschikbaar zijn voor mijn directe collega's, of mensen die ik begeleid, maar niet voor mensen buiten het team.

Hoe wil je dat dan bijhouden? Wil je dan telkens voor elke groep die je hebt je beschikbaarheid aanpassen? Dat zou ik (en ik denk 95% met mij) na de eerste of tweede keer al vergeten hoor.

[Orangelights23]

@CVTTPD2DQ Koppelen aan je agenda en focus time inbakken. Opgelost.

[jnr24]

Orangelights23 schreef op maandag 3 juni 2024 @ 18:55:
@CVTTPD2DQ Koppelen aan je agenda en focus time inbakken. Opgelost.

Leestip: Focus aan/uit van Mark Tigchelaar.

Het boek doet uit de doeken hoe inefficient het is als je alleen al chat/apps notificaties hebt, laat staan dat je echt erop gaat acteren. Ook het 'je kan altijd binnenlopen/deur staat altijd open' beleid wordt kritisch bekeken omdat je beter kan doorgaan aan één stuk zonder interruptie ipv schakelen tussen belletjes, berichten, emails en bezoek. In uren effectiviteit is het verschil enorm.

[CVTTPD2DQ]

PatrickH schreef op maandag 3 juni 2024 @ 18:37:
Hoe wil je dat dan bijhouden? Wil je dan telkens voor elke groep die je hebt je beschikbaarheid aanpassen? Dat zou ik (en ik denk 95% met mij) na de eerste of tweede keer al vergeten hoor.

Zo moeilijk is het niet? Lijstje "vriendjes" aanmaken, en ipv. 3 statusen 4: Beschikbaar voor iedereen, beschikbaar voor "vriendjes", DND, Afwezig.

En natuurlijk kun je allerlei leuke exotische tussenvormen bedenken.

Orangelights23 schreef op maandag 3 juni 2024 @ 18:55:
@CVTTPD2DQ Koppelen aan je agenda en focus time inbakken. Opgelost.

Als je niet leest wat ik heb geschreven lijkt het probleem inderdaad opgelost.

[Mawlana]

Bij ons op het werk willen ze nu ook maximaal twee thuiswerkdagen per week afdwingen. Ze willen nu per individu op basis van het toegangssysteem (badges) gaan controleren of een medewerker zich hieraan houdt.

Dit hoorde ik al maanden geleden, dit was voor mij één van de redenen om niet te solliciteren op andere posities binnen de organisatie (boventallig verklaard...). Nu nog tot 1 juli garden leave.

[sj0nsj44k]

Mawlana schreef op maandag 3 juni 2024 @ 19:59:
Bij ons op het werk willen ze nu ook maximaal twee thuiswerkdagen per week afdwingen. Ze willen nu per individu op basis van het toegangssysteem (badges) gaan controleren of een medewerker zich hieraan houdt.

Dit hoorde ik al maanden geleden, dit was voor mij één van de redenen om niet te solliciteren op andere posities binnen de organisatie (boventallig verklaard...). Nu nog tot 1 juli garden leave.

Ik heb in het verleden gewerkt bij bedrijven waar je moet in en uitklokken, na wat meer ervaring in het werkveld weet ik dat het absoluut niks voor mij is om urenverantwoordingen te maken of krampachtig aande 8,5 uur per dag te moeten vasthouden. Hoewel ik begrijp waarom dit soort systemen gebruikt worden binnen bedrijven voel ik mij constant op de vingers gekeken.
Ik heb alle varianten wel een keer voorbij zien komen maar de variant waarbij je per kwartier mocht lopen opgeven aan welk project je hebt gewerkt was mij teveel, en het uurtje per week dat ik schreef op uren invullen werd ook niet gewaardeerd

[SvMp]

gambieter schreef op zondag 2 juni 2024 @ 19:41:
Er wordt vrij gemakkelijk geroepen "dan ga ik wel ergens anders werken". Maar ik denk dat veel mensen minder belangrijk/essentieel zijn dan ze zich voordoen/zelf inschatten, en veel werkgevers zijn bezig de vrijheden in te perken. Ik vermoed dat veel mensen uiteindelijk gewoon de veranderingen accepteren.

Je kunt stellen dat niemand onmisbaar is. Feitelijk waar. Maar als je met die instelling als baas je personeel benadert dan is dat voor mij een reden om een andere baan te zoeken. Ik ben er van overtuigd dat je met een menselijke benadering veel meer bereikt, bijv. veel minder ziekteverzuim en behoud van goede medewerkers. Een goede thuiswerkregeling kost onder de streep geen cent.

[Tomsworld]

Qwerty-273 schreef op maandag 3 juni 2024 @ 10:47:
[...]

Ik vind het heerlijk inderdaad op de dagen dat ik op kantoor werk, om op zowel de heen als terugreis te ontspannen in het OV met of een e-book te lezen of te luisteren naar muziek/radio (op beschaafd volume natuurlijk) of gewoon lekker naar buiten te staren zonder schermen voor je neus. Juist om die switch te maken naar en van de door jouw genoemde "werkmodus".

Ik zit hier in België met een 40% van de werktijd kantoor - dus gemiddeld 2 dagen / week - al til ik die wel is over een week in overleg.

Sinds corona - full time thuis - voorbij is is het die regel, alleen sindsdien rij ik met de auto naar kantoor. Ik vind het best ok om die 2 dagen op kantoor te zijn, sociaal en voor sommig overleg beter. Maar mijn productiviteit is veel lager - ik werk minder uur - ik sta meer aan de koffiemachine en tig redenen.

Het ontspannen in de trein zou leuk zijn, alleen ik heb 3 treinverbindingen in 15 minuten en dan 45 minuten niets waarvan er maar een directe is. Maw het gaat altijd bijna mis, de trein nemen is een stress factor, ik sta liever 10 minuten in de file met een leuk muziekje of podcast dan weer een uur later thuis omdat de nmbs het weer een verknoeid.

Binnenkort eens vaker met de motor proberen.

Voor mij zal bij deze en volgende jobs die 40% wel persoonlijk een maximum blijven. Ideale balans tussen sociale / inter team contacten en thuiswerk.

Trouwens bij ons een organisatie van 80 personen slaag je ook niet in een echte reductie van oppervlakte. Want 80 % is er op dinsdag en donderdag. Een maal per maand bij company wide briefings of drinks gaat dat zelfs nog hoger. De kantooroppervlakte voordelen zullen echt maar komen bij 100en of nog meer werknemers.

[gambieter]

SvMp schreef op dinsdag 4 juni 2024 @ 00:06:
Je kunt stellen dat niemand onmisbaar is. Feitelijk waar. Maar als je met die instelling als baas je personeel benadert dan is dat voor mij een reden om een andere baan te zoeken. Ik ben er van overtuigd dat je met een menselijke benadering veel meer bereikt, bijv. veel minder ziekteverzuim en behoud van goede medewerkers. Een goede thuiswerkregeling kost onder de streep geen cent.

Het is geen visie van de werkgever, het is gewoon een realistische waarneming. Veel mensen zijn gewoon vervangbaar en brengen niet iets uniek waardevols, en ja, die hebben minder te eisen.

Ik heb al aangegeven dat primair thuiswerkende mensen geen echte netwerken gaan opbouwen (dat lukt niet met een schermpje en niet beschikbaar zijn), en dat zal ook promotiemogelijkheden beperken. Ik heb geen medelijden met mensen die geen promotie maken als ze primair thuis werken, daar is meer voor nodig dan alleen goed of veel werk verrichten. Ik denk ook dat mensen die zich primair bezig houden met waar ze werken en hun eigen comfort nu niet echt een sterke band met de werkgever/bedrijf hebben. Er wordt heel erg vanuit het prive/werknemer standpunt gesproken en niet veel vanuit wat het bedrijf nodig heeft.

[ Voor 8% gewijzigd door gambieter op 04-06-2024 01:09 ]

[mannowlahn]

De efficiëntie van thuiswerken wordt ook echt bepaald door je collega’s. Toen ik begin corona voor een opdrachtgever ging werken waren we allemaal nog even onwennig met teams. Gesprekken met refinements waren nog een uitdaging omdat we soms niet wisten wanneer we konden praten etc. Maar ik heb daar toen nul slechte ervaringen gehad in samenwerking. Was iemand team groen, dan kon je gewoon bellen. Ff collega erbij als er meer ogen nodig waren. Op een gegeven moment hadden we zelfs teams aan terwijl we aan het werk waren, soort van virtuele bureau setting. Ook mensen bellen om even een handje te helpen ging perfect.

Ik heb naderhand dit niet zo goed werkend meegemaakt. Meerendeel van opdrachtgevers ging het wel okay, maar bij die ene opdracht was er geen enkele barrière, terwijl we elkaar zelfs nog nooit in levende lijve gezien hadden.

[PatrickH]

CVTTPD2DQ schreef op maandag 3 juni 2024 @ 19:09:
[...]


Zo moeilijk is het niet? Lijstje "vriendjes" aanmaken, en ipv. 3 statusen 4: Beschikbaar voor iedereen, beschikbaar voor "vriendjes", DND, Afwezig.

En natuurlijk kun je allerlei leuke exotische tussenvormen bedenken.

Nee, moeilijk uiteraard niet, maar als ik handmatige acties moet gaan toepassen wordt het al snel vergeten.

[Krwz]

mannowlahn schreef op dinsdag 4 juni 2024 @ 07:22:
Ik heb naderhand dit niet zo goed werkend meegemaakt. Meerendeel van opdrachtgevers ging het wel okay, maar bij die ene opdracht was er geen enkele barrière, terwijl we elkaar zelfs nog nooit in levende lijve gezien hadden.

Daar zit misschien wel de crux. Als remote de default is, zijn alle processen daarop ingesteld en is de mindset dat je er op die manier met elkaar wat van moet zien te maken. Bij hybride settings zie je vaak dat het uitgangspunt is "hoe we op kantoor altijd werkten" en wordt er op de thuiswerkdagen gewerkt met de gewone kantoorprocessen als uitgangspunt. Dan ga je ook vaak dingen 'bewaren' 'voor als we elkaar dinsdag weer op kantoor zien' in plaats van wegen te vinden hoe je zoiets ook remote op een productieve manier kunt doen. Op die manier is "het werkt toch beter op kantoor" ook een self fulfilling prophecy natuurlijk.

[ Voor 5% gewijzigd door Krwz op 04-06-2024 07:58 ]

[Rubbergrover1]

Orangelights23 schreef op maandag 3 juni 2024 @ 14:32:
[...]


Ik heb verschillende bedrijven over de vloer gehad die hierover adviseerden en rapportages hebben gedeeld. Het is geen aanname van mij dat het een generatiekloof is, daar is onderzoek naar gedaan. En zolang de bedrijfscultuur van een organisatie en bedrijfstrainingen dit niet ondersteunen, is het gauw klaar bij organisaties en remote werken.

offtopic:
Laat ik het anders zeggen. Er is zeker een verband tussen leeftijd en of mensen gemiddeld goed met veranderingen kunnen omgaan. Maar dat zit hem niet zozeer in de leeftijd zelf. Er zijn mensen die goed met verandering kunnen omgaan en er zijn mensen die slecht met verandering kunnen omgaan. En dat is geen vast gegeven. Naar mate je ouder wordt, kunnen mensen gemiddeld gezien minder goed met veranderingen omgaan. Daarom zal de gemiddelde oudere minder goed met verandering kunnen omgaan dan de gemiddelde jongere. Maar dat zit hem dus niet puur in de leeftijd (laat staan in een generatiekloof), maar in hoe iemand kan omgaan met veranderingen.

Je moet zeker rekening houden met hoe mensen met veranderingen omgaan. Maar dat is dus niet een leeftijds-dingetje. Ik heb ook bij diverse organisaties gezien dat sommige jongeren ontzettend in de stress schoten als er ook maar iets zou gaan veranderen. Dat is voor een veranderingstraject (welk dan ook) ontzettend vermoeiend. Tegelijk zijn dit vaak ook de mensen die heel goed zijn in repeterend werk en daar heel gelukkig van worden. En die heb je in veel organisaties ook nodig.

[Rubbergrover1]

gambieter schreef op dinsdag 4 juni 2024 @ 01:08:
[...]

Het is geen visie van de werkgever, het is gewoon een realistische waarneming. Veel mensen zijn gewoon vervangbaar en brengen niet iets uniek waardevols, en ja, die hebben minder te eisen.

Maar dat werkt dus ook twee kanten op. Veel werkgevers zijn óók gewoon vervangbaar. En in een gezonde arbeidsmarkt, waar je als werknemer ook iets te kiezen hebt, betekent dit dat als de werknemers dit realiseren, en beseffen dat het werk dat ze bij hun huidige werkgever doen helemaal niet zo uniek is, ze ook naar andere werkgevers zullen kijken. Als je de arbeidsvoorwaarden te veel aanpast.

Ik heb al aangegeven dat primair thuiswerkende mensen geen echte netwerken gaan opbouwen (dat lukt niet met een schermpje en niet beschikbaar zijn), en dat zal ook promotiemogelijkheden beperken. Ik heb geen medelijden met mensen die geen promotie maken als ze primair thuis werken, daar is meer voor nodig dan alleen goed of veel werk verrichten.

Daar zit al weer die aanname in dat thuiswerkenden niet beschikbaar zouden zijn...
Je kunt je ook afvragen of iedereen wel per se promotie zou willen of moeten maken. Er zijn een hoop banen waarbij je gewoon je werk doet. En waarbij er niet echt promotiemogelijkheden zijn zonder dat je de werkinhoud sterk verandert. In veel bedrijven komt promotie maken niet neer op inhoudelijk leuker werk, maar eerder op meer management-gerichte taken. En daar zit lang niet iedereen op te wachten.

Ik denk ook dat mensen die zich primair bezig houden met waar ze werken en hun eigen comfort nu niet echt een sterke band met de werkgever/bedrijf hebben.

Volgens mij valt dat reuze mee. Ik heb juist het idee dat veel mensen juist loyaler zijn naar een werkgever die ze de ruimte en het vertrouwen biedt, dan aan een werkgever die meer regeltjes opstelt.

[Kalentum]

gambieter schreef op dinsdag 4 juni 2024 @ 01:08:
[...]

Het is geen visie van de werkgever, het is gewoon een realistische waarneming. Veel mensen zijn gewoon vervangbaar en brengen niet iets uniek waardevols, en ja, die hebben minder te eisen.

Ik heb al aangegeven dat primair thuiswerkende mensen geen echte netwerken gaan opbouwen (dat lukt niet met een schermpje en niet beschikbaar zijn), en dat zal ook promotiemogelijkheden beperken. Ik heb geen medelijden met mensen die geen promotie maken als ze primair thuis werken, daar is meer voor nodig dan alleen goed of veel werk verrichten. Ik denk ook dat mensen die zich primair bezig houden met waar ze werken en hun eigen comfort nu niet echt een sterke band met de werkgever/bedrijf hebben. Er wordt heel erg vanuit het prive/werknemer standpunt gesproken en niet veel vanuit wat het bedrijf nodig heeft.

Mensen zijn vervangbaar, maar werkgevers ook. Het moet van beide kanten komen. En het is prima toch? De 1 wil graag 100% op kantoor, de ander 100% thuis en anderen er wat tussenin. Ik wil graag veel thuiswerken en zoek een werkgever daarop uit. Dat betekent dus dat die werkgever is ingericht op thuiswerken, processen en communicatie goed geregeld heeft etc. Even heel simpel gezegd: ik werk gedurende pakeweg 40 jaar en wil dat zo prettig mogelijk doen. En afhankelijk van je levensfase veranderen eisen en nu past thuiswerken daar perfect in.

Het heeft voor mij vooral met werk-prive balans te maken, dus als er op 10 minuten fietsen een werkgever zou zitten die wel graag heeft dat mensen op een kantoor komen maar ook het OK vindt dat ik een uurtje weg ben ivm een schoolafspraak ofzo, dan zou dat best een optie zijn.

[Kist]

Mawlana schreef op maandag 3 juni 2024 @ 19:59:
Bij ons op het werk willen ze nu ook maximaal twee thuiswerkdagen per week afdwingen. Ze willen nu per individu op basis van het toegangssysteem (badges) gaan controleren of een medewerker zich hieraan houdt.

Dit hoorde ik al maanden geleden, dit was voor mij één van de redenen om niet te solliciteren op andere posities binnen de organisatie (boventallig verklaard...). Nu nog tot 1 juli garden leave.

Als je als werkgever op basis van badges gaat registreren hoe vaak iemand aanwezig is. Dat vind ik wel echt heel extreem. Daar gaat iets echt niet goed. Dat vind ik nog los staan van de discussie thuiswerken of niet. Dan heb je echt een probleem met het vertrouwen tussen werkgever en werknemer en dat staat symbool voor grotere problemen in je organisatie.

[eric.1]

gambieter schreef op dinsdag 4 juni 2024 @ 01:08:
[...]

Het is geen visie van de werkgever, het is gewoon een realistische waarneming. Veel mensen zijn gewoon vervangbaar en brengen niet iets uniek waardevols, en ja, die hebben minder te eisen.

Nagenoeg iedereen is vervangbaar of dient dit te zijn. Indien dit anders is heeft een bedrijf vroeg of laat een significant probleem. Rare redenatie.

Ik heb al aangegeven dat primair thuiswerkende mensen geen echte netwerken gaan opbouwen (dat lukt niet met een schermpje en niet beschikbaar zijn), en dat zal ook promotiemogelijkheden beperken. Ik heb geen medelijden met mensen die geen promotie maken als ze primair thuis werken, daar is meer voor nodig dan alleen goed of veel werk verrichten.

Sorry hoor, maar dit is best wel overdreven. Netwerken opbouwen remote, kan prima. Promotiemogelijkheden, als een bedrijf remote werkplekken aanbiedt dan hoort remote werken hier geen enkele factor in te zijn. Waar ben je anders als bedrijf dan mee bezig

En sowieso, promotiemogelijkheden zijn veelal gewoon een carrot-on-a-stick om werknemers harder te laten werken voor dezelfde beloning. Zeker bij bedrijven waar promotie maken de norm / het doel is.

Ik denk ook dat mensen die zich primair bezig houden met waar ze werken en hun eigen comfort nu niet echt een sterke band met de werkgever/bedrijf hebben. Er wordt heel erg vanuit het prive/werknemer standpunt gesproken en niet veel vanuit wat het bedrijf nodig heeft.

Wat heeft een werkgever dan nodig? Aan de ene kant dus gewoon vervangbare arbeidskrachten. Maar uiteindelijk draait het toch echt om (relatief) gelukkige werknemers. Die hebben uiteindelijk een positievere invloed op de bedrijfsresultaten. Werkgevers, generaliserend, hebben toch wel jaren lang aangetoond weinig aan de arbeidsvoorwaarden te doen zonder externe druk of zonder externe redenen. Zelfs een degelijke verloning zit er veelal niet in, zonder te onderhandelen...want daar zijn gewoon wetten voor nodig. Nee, werkgevers zijn niet zielig.

[Mawlana]

Kist schreef op dinsdag 4 juni 2024 @ 09:02:
[...]

Als je als werkgever op basis van badges gaat registreren hoe vaak iemand aanwezig is. Dat vind ik wel echt heel extreem. Daar gaat iets echt niet goed. Dat vind ik nog los staan van de discussie thuiswerken of niet. Dan heb je echt een probleem met het vertrouwen tussen werkgever en werknemer en dat staat symbool voor grotere problemen in je organisatie.

Helemaal mee eens. Door dit hele gebeuren moeten medewerkers wanneer ze op een andere locatie werken (buitenland) dat ook doorgeven op een ander platform, zodat die dag ook als kantoordag wordt gerekend. Ik verwacht dat "working elsewhere" heel vaak gebruikt gaat worden.

Ik ben blij dat ik per 1 juli weg ben, nu er nog een ruimhartig sociaal plan is (kantonrechtersformule).

[CVTTPD2DQ]

eric.1 schreef op dinsdag 4 juni 2024 @ 09:25:
Sorry hoor, maar dit is best wel overdreven. Netwerken opbouwen remote, kan prima. Promotiemogelijkheden, als een bedrijf remote werkplekken aanbiedt dan hoort remote werken hier geen enkele factor in te zijn. Waar ben je anders als bedrijf dan mee bezig

Een werkgever is (meestal) geen publieke instelling, met een verplichting om iedereen gelijke carrièrekansen te bieden. En zelfs als ze dat in theorie zouden willen werkt het in de praktijk natuurlijk niet zo.

Dit is denk ik een voorbeeld van wat @gambieter met "redeneren vanuit de werknemer" bedoelt.

Ik denk dat we als Nederlandse kantoormedewerkers gewend zijn aan zeldzaam milde arbeidsomstandigheden. Geen prikklok, flexibiliteit, zekerheid bij ziekte, etc. Historisch en internationaal gezien is dit best uitzonderlijk.

[eric.1]

CVTTPD2DQ schreef op dinsdag 4 juni 2024 @ 10:27:
[...]


Een werkgever is (meestal) geen publieke instelling, met een verplichting om iedereen gelijke carrièrekansen te bieden. En zelfs als ze dat in theorie zouden willen werkt het in de praktijk natuurlijk niet zo.

Dit is denk ik een voorbeeld van wat @gambieter met "redeneren vanuit de werknemer" bedoelt.

Dus een werkgever kan alleen iets doen wanneer het verplicht is? Zie mijn commentaar omtrent externe druk.

Maar dan nog...als je als remote werknemer (al dan niet hybrid) impliciet geen promotie kan maken - dan krijg je vroeg of laat een kloof tussen die werknemers en de hogere lagen. Overduidelijk een bedrijf welke remote werkplekken aanbiedt "omdat we geen keuze hebben" en niet omdat ze de meerwaarde ervan inziet en het ook positief inzet en de cultuur er gedeeltelijk op aanpast (zowel technische dingen als selectieve beschikbaarheid als wel verwachtingen omtrent reactietijd, en al het andere wat erbij komt kijken).

Ik denk dat we als Nederlandse kantoormedewerkers gewend zijn aan zeldzaam milde arbeidsomstandigheden. Geen prikklok, flexibiliteit, zekerheid bij ziekte, etc. Historisch en internationaal gezien is dit best uitzonderlijk.

Dat we het in West- en Noord-Europa relatief goed hebben in dat opzicht, dat zal niet te ontkennen zijn. Gelukkig is de focus daar wat verschoven de afgelopen jaar of 10-15.

[gambieter]

eric.1 schreef op dinsdag 4 juni 2024 @ 10:53:
Overduidelijk een bedrijf welke remote werkplekken aanbiedt "omdat we geen keuze hebben" en niet omdat ze de meerwaarde ervan inziet en het ook positief inzet en de cultuur er gedeeltelijk op aanpast (zowel technische dingen als selectieve beschikbaarheid als wel verwachtingen omtrent reactietijd, en al het andere wat erbij komt kijken).

Of de werknemer die op kantoor komen en persoonlijke interacties hebben doen "omdat het moet" en niet omdat ze er de meerwaarde van inzien, en het positief inzetten en de bedrijfscultuur te verbeteren.

De manier waarop sommigen zich hier insteken is alsof de werkgever ze op de blote knieen mag bedanken voor het pakken van het salaris. Als je je eigen werkcondities wilt bepalen, wordt dan ZZPer met de daarbij behorende onzekerheden (en good luck als je nooit ergens wilt verschijnen om te onderhandelen).

Chargerend, ze willen Rajesh uit Calcutta zijn met volledig remote werken maar de Nederlandse verworvenheden en salarissen hebben.

Maar dan nog...als je als remote werknemer (al dan niet hybrid) impliciet geen promotie kan maken - dan krijg je vroeg of laat een kloof tussen die werknemers en de hogere lagen.

Je mist gewoon een aantal van de belangrijke vereisten. Die lunchpauze kan ook de kans geven om mensen wat beter te keren kennen, te horen over hun ambities, dingen die ze doen/kunnen die je niet wist, etc.

Het is gewoon kortzichtig om te denken dat men volledig remote relaties en netwerken kan opbouwen. LinkedIn helpt een beetje, maar niet veel. Waarom denk je dag corpsballen goede banen krijgen? Netwerken, niet competenties.

[Cid Highwind]

gambieter schreef op dinsdag 4 juni 2024 @ 01:08:
[...]

Het is geen visie van de werkgever, het is gewoon een realistische waarneming. Veel mensen zijn gewoon vervangbaar en brengen niet iets uniek waardevols, en ja, die hebben minder te eisen.

Ik heb al aangegeven dat primair thuiswerkende mensen geen echte netwerken gaan opbouwen (dat lukt niet met een schermpje en niet beschikbaar zijn), en dat zal ook promotiemogelijkheden beperken. Ik heb geen medelijden met mensen die geen promotie maken als ze primair thuis werken, daar is meer voor nodig dan alleen goed of veel werk verrichten. Ik denk ook dat mensen die zich primair bezig houden met waar ze werken en hun eigen comfort nu niet echt een sterke band met de werkgever/bedrijf hebben. Er wordt heel erg vanuit het prive/werknemer standpunt gesproken en niet veel vanuit wat het bedrijf nodig heeft.

Ik kan je zeggen dat een dergelijk denken erg destructief werken kan voor een onderneming. Mijn werkgever houdt namelijk hetzelfde principe aan, iets wat zich op het moment, in tijden van teruglopende orders, wreekt.

Wanneer je afhankelijk bent van externe inkomsten, gegenereerd door gedetacheerde consultants, heb je als werkgever toch echt een goede afweging te maken tussen de verschillende belangen. De belangen van je medewerkers zijn daarmee indirect van groot belang voor de onderneming zelf. Hoe men dan omgaat met dergelijke thema's, zegt veel over de gehanteerde principes en waardering voor je medewerkers.

Het enige wat leidend zou mogen zijn voor de beloning, is de meerwaarde voor de onderneming. Sommigen zijn van cruciaal intern belang, zonder hen zal de structuur ontbreken of wordt de onderneming simpelweg een minder fijn plek om voor te werken. Anderen zijn van cruciaal belang omdat ze dergelijke interne activiteiten sponsoren middels hun gegenereerde omzet en tevens een uithangbord vormen bij de klant voor de kennis en kunde.

Die laatste groep van je vervreemden door een policy aan te houden waarbij je zonder een wit voetje, of bruine arm, geen promotie kan maken, is een recept voor het naar de concurrentie, of de klant, doen laten overstappen van je experts.

Je verliest daarmee niet alleen aan (goedkope) kennis en kunde, tevens ondermijnt het je imago bij de klant, die zich achter de oren zal krabben waarom er zoveel van de door hen zo gewaarde consultants hun heil elders zoeken.

Hoe je als werkgever tegenover thuiswerken staat en hoe flexibel je je opstelt ten aanzien van persoonlijke en professionele, doch individuele omstandigheden, is complexer dan "men moet niet zo zeuren, zo deden we het vroeger ook". De reden waarom velen vanuit het perspectief van de medewerker redeneren, is omdat de werkgever vaak niet goed in staat is om:
A. Uit te leggen waarom het geen wij vs zij is en dat er nog altijd ruimte is voor een individuele aanpak
B. De transitie geleidelijk en pijnvrij te laten zijn

offtopic:
Het klopt overigens wel dat veel medewerkers vervangbaar zijn. Het probleem is dat je echter nog twee andere categoriën hebt: Medewerkers die niét vervangbaar zijn. En medewerkers die enkel vervangbaar zijn tegen een fors hogere prijs. Deze twee categoriën zijn nu net degenen die je niet kwijt wilt raken, maar die wel de eersten zijn die de biezen pakken. Wat je overhoudt zijn jaknikkers en filler.

[RagingPenguin]

Cid Highwind schreef op dinsdag 4 juni 2024 @ 11:38:
[...]

Ik kan je zeggen dat een dergelijk denken erg destructief werken kan voor een onderneming. Mijn werkgever houdt namelijk hetzelfde principe aan, iets wat zich op het moment, in tijden van teruglopende orders, wreekt.

Wanneer je afhankelijk bent van externe inkomsten, gegenereerd door gedetacheerde consultants, heb je als werkgever toch echt een goede afweging te maken tussen de verschillende belangen. De belangen van je medewerkers zijn daarmee indirect van groot belang voor de onderneming zelf. Hoe men dan omgaat met dergelijke thema's, zegt veel over de gehanteerde principes en waardering voor je medewerkers.

Exact dat. Ik had begin corona ook een werkgever die een beetje vreemd en moeilijk deed over thuiswerken, en dat bedrijf heeft vandaag de dag nog steeds maar een derde van het personeel dat het toen had. Ik denk dat veel werkgevers best wel onderschatten hoe makkelijk je je bedrijf de nek kan omdraaien als je net iets te veel mensen wegjaagd met onvriendelijke policies. Als werknemer heb je in de huidige markt zo een nieuwe baan, maar als werkgever trek je niet zomaar een blik aan nieuwe werknemers open.

[CVTTPD2DQ]

eric.1 schreef op dinsdag 4 juni 2024 @ 10:53:
Dus een werkgever kan alleen iets doen wanneer het verplicht is? Zie mijn commentaar omtrent externe druk.

Daar ben ik het eigenlijk wel mee eens. Ik krijg uit jouw opmerkingen de indruk dat je verwacht dat bedrijven dingen doen zonder dat ze er (direct) belang bij hebben. Misschien dat ik je stelling gewoon verkeerd begrijp.

eric.1 schreef op dinsdag 4 juni 2024 @ 10:53:
Dat we het in West- en Noord-Europa relatief goed hebben in dat opzicht, dat zal niet te ontkennen zijn. Gelukkig is de focus daar wat verschoven de afgelopen jaar of 10-15.

Zeker, maar dat kan ook weer terug verschuiven.

gambieter schreef op dinsdag 4 juni 2024 @ 11:21:
Chargerend, ze willen Rajesh uit Calcutta zijn met volledig remote werken maar de Nederlandse verworvenheden en salarissen hebben.

Precies. Ik ben software developer. Rajesh uit Calcutta (of Emmanuel uit Nigeria) werkt langere uren dan ik, voor minder geld. Met behulp van ChatGPT spreekt hij ook nog eens een redelijk mondje Nederlands.

Ik wil absoluut niet in de positie komen dat ik uitwisselbaar word met de remote werkende internationale concurrentie, want die strijd verlies ik. Natuurlijk heb ik specifieke expertise in een aantal zaken, maar juist met expertise is het moeilijker een baan te vinden; op het moment dat er voor een bepaalde vaardigheid honderden vacatures bij allerlei werkgevers zijn, ben je eigenlijk per definitie geen "expert".

Ik maak me geen illusies dat een belangrijk deel van mijn concurrentievoordeel tov. Rajesh is dat ik het Nederlandse/Nederlandstalige informele circuit kán navigeren.

Op termijn verwacht ik (zeker in de IT) dat de remote-ontwikkeling wel doorzet, en dat er een steeds sterkere neerwaartse druk op salarissen zal komen, totdat ze in lijn zijn met wat in andere sectoren met een vergelijkbaar opleidingsniveau wordt verdiend.

[eric.1]

gambieter schreef op dinsdag 4 juni 2024 @ 11:21:
[...]

Of de werknemer die op kantoor komen en persoonlijke interacties hebben doen "omdat het moet" en niet omdat ze er de meerwaarde van inzien, en het positief inzetten en de bedrijfscultuur te verbeteren.

Heel eerlijk gezegd denk ik dat dit wel voor een heel aantal geldt ja; aanwezigheid is veelal verplicht. En laat een salaris nou wel redelijk cruciaal zijn om te kunnen leven. Daarnaast, de bedrijfscultuur verbeteren is natuurlijk een interessant punt, wil je dit echt leggen bij die uiterst vervangbare medewerker?

De manier waarop sommigen zich hier insteken is alsof de werkgever ze op de blote knieen mag bedanken voor het pakken van het salaris. Als je je eigen werkcondities wilt bepalen, wordt dan ZZPer met de daarbij behorende onzekerheden (en good luck als je nooit ergens wilt verschijnen om te onderhandelen).

Doe niet zo zwart-wit...zonder dat werknemers (en/of vakbonden en/of wetgever) druk zetten verandert er bijzonder weinig. Dat "slik het of wordt ZZPer" is mijn inziens nogal een bijzonder ouderwetse insteek, niet echt blijkend van een vooruitstrevende insteek.

Chargerend, ze willen Rajesh uit Calcutta zijn met volledig remote werken maar de Nederlandse verworvenheden en salarissen hebben.

Overdrijven leidt zelden tot degelijke input. Ik negeer dit maar.

[...]

Je mist gewoon een aantal van de belangrijke vereisten. Die lunchpauze kan ook de kans geven om mensen wat beter te keren kennen, te horen over hun ambities, dingen die ze doen/kunnen die je niet wist, etc.

Het is gewoon kortzichtig om te denken dat men volledig remote relaties en netwerken kan opbouwen. LinkedIn helpt een beetje, maar niet veel. Waarom denk je dag corpsballen goede banen krijgen? Netwerken, niet competenties.

Weer die zwart-witte insteek. Ik denk dat het vrij kortzichtig is om te denken dat je alleen met fysiek contact relaties en netwerken op kan bouwen. De internationaliseren laat dit eigenlijk duidelijk merken; het is makkelijker dan ooit om initieel contact te leggen, te onderhouden en periodiek fysiek tot een ontmoeting te komen.

Corpsballen...die kunnen geregeld ook leunen op de connecties van directeur-pappa. Laten we hun persoonlijke connecties niet al te veel overschatten.

[eric.1]

CVTTPD2DQ schreef op dinsdag 4 juni 2024 @ 11:55:
[...]


Daar ben ik het eigenlijk wel mee eens. Ik krijg uit jouw opmerkingen de indruk dat je verwacht dat bedrijven dingen doen zonder dat ze er (direct) belang bij hebben. Misschien dat ik je stelling gewoon verkeerd begrijp.

Nee, niet direct dat bedrijven dingen zouden moeten doen waar ze geen belang bij hebben - eerder dat bedrijven wellicht het belang niet inzien van bepaalde arbeidsvoorwaarden, regelingen, enz en zodoende of onvoldoende regelen om het goed in te zetten of dat ze blijven haken in oude gewoontes en gebruiken ongeacht of dit 'ideaal' is voor alle/de gemiddelde werknemer.

[...]


Zeker, maar dat kan ook weer terug verschuiven.

Des te meer reden om scherp te blijven op de richting waarin de werkgevers willen bewegen:)

[ Voor 3% gewijzigd door eric.1 op 04-06-2024 12:01 ]

[Rubbergrover1]

gambieter schreef op dinsdag 4 juni 2024 @ 11:21:
[...]

Of de werknemer die op kantoor komen en persoonlijke interacties hebben doen "omdat het moet" en niet omdat ze er de meerwaarde van inzien, en het positief inzetten en de bedrijfscultuur te verbeteren.

De manier waarop sommigen zich hier insteken is alsof de werkgever ze op de blote knieen mag bedanken voor het pakken van het salaris. Als je je eigen werkcondities wilt bepalen, wordt dan ZZPer met de daarbij behorende onzekerheden (en good luck als je nooit ergens wilt verschijnen om te onderhandelen).

Chargerend, ze willen Rajesh uit Calcutta zijn met volledig remote werken maar de Nederlandse verworvenheden en salarissen hebben.

Het gaat niet om het "zelf bepalen" van hoe de werkgever zich zou moeten gedragen. Het gaat er om dat iemand bij de keus voor een werkgever kijkt naar het totale plaatje van arbeidsvoorwaarden. Daarbij kan de mogelijkheid van thuiswerken voor een aantal mensen een erg belangrijke arbeidsvoorwaarde zijn. Als je daaraan gaat morrelen, dan is het logisch dat mensen daar niet blij van worden.

Chargerend, je gaat akkoord met het salaris van Rajesh omdat je remote kan werken, maar wordt nu alsnog gedwongen om naar kantoor te komen.

Je mist gewoon een aantal van de belangrijke vereisten. Die lunchpauze kan ook de kans geven om mensen wat beter te keren kennen, te horen over hun ambities, dingen die ze doen/kunnen die je niet wist, etc.

Dat zijn ook zaken waar je online over kunt praten. Zo heeft mijn werkgever, toen we vanwege corona allemaal thuis moesten werken, meteen al benadrukt dat Teams niet alleen voor zakelijke besprekingen is, maar dat we vooral ook tijd moesten nemen om over andere zaken te kletsen. En dat dat absoluut geen tijdverspilling is. Eigenlijk net als dat je bij een gewone vergadering soms ook vooraf of achteraf nog even blijft kletsen. Natuurlijk hoeft dat niet, net als dat je op kantoor ook niet in de lunchpauze per se met je collega's hoeft te praten, maar je hebt er wel alle mogelijkheden voor.

Heeft dus deels ook te maken met hoe je als werknemers (en werkgevers) omgaat met de mogelijkheden die je tegenwoordig hebt.

[Kalentum]

gambieter schreef op dinsdag 4 juni 2024 @ 11:21:
[...]

Of de werknemer die op kantoor komen en persoonlijke interacties hebben doen "omdat het moet" en niet omdat ze er de meerwaarde van inzien, en het positief inzetten en de bedrijfscultuur te verbeteren.

De manier waarop sommigen zich hier insteken is alsof de werkgever ze op de blote knieen mag bedanken voor het pakken van het salaris. Als je je eigen werkcondities wilt bepalen, wordt dan ZZPer met de daarbij behorende onzekerheden (en good luck als je nooit ergens wilt verschijnen om te onderhandelen).

Chargerend, ze willen Rajesh uit Calcutta zijn met volledig remote werken maar de Nederlandse verworvenheden en salarissen hebben.

Hoe ik redeneer: ik heb een aantal eisen en wensen met betrekking tot werk. Ik ben IT'er en dat brengt met zich mee dat ik niet de werkgever op de blote knietjes hoef te bedanken voor een baan maar dat er keuzes zijn. Wat ik dan niet snap, wat is er mis mee als er werkgevers zijn die aansluiten bij mijn eisen en wensen?

Als er geen werkgevers zijn die thuiswerken mogelijk maken, dan moet ik die eis dus laten vallen. Simpel zat. Maar het kan dus waarom niet?

Dat voor jou thuiswerken niet werkt is duidelijk maar andere mensen maken andere keuzes.

[gambieter]

Rubbergrover1 schreef op dinsdag 4 juni 2024 @ 12:04:
Het gaat niet om het "zelf bepalen" van hoe de werkgever zich zou moeten gedragen. Het gaat er om dat iemand bij de keus voor een werkgever kijkt naar het totale plaatje van arbeidsvoorwaarden. Daarbij kan de mogelijkheid van thuiswerken voor een aantal mensen een erg belangrijke arbeidsvoorwaarde zijn. Als je daaraan gaat morrelen, dan is het logisch dat mensen daar niet blij van worden.

Dat kun je zo zien bij het aangaan van een nieuw contract. Maar veelal was het thuiswerken gedwongen door Covid, en willen de werknemers niet meer terug naar de originele afspraken. Wie is er dan niet netjes, de werkgever die zegt dat we terug gaan naar de originele afspraken, of de werknemer die gebruik wil blijven maken van de speciale situatie die er niet meer is?

Chargerend, je gaat akkoord met het salaris van Rajesh omdat je remote kan werken, maar wordt nu alsnog gedwongen om naar kantoor te komen.

Maar je hebt niet het salaris van Rajesh, je hebt zoveel meer inclusief sociale zekerheid.

Dat zijn ook zaken waar je online over kunt praten. Zo heeft mijn werkgever, toen we vanwege corona allemaal thuis moesten werken, meteen al benadrukt dat Teams niet alleen voor zakelijke besprekingen is, maar dat we vooral ook tijd moesten nemen om over andere zaken te kletsen. En dat dat absoluut geen tijdverspilling is. Eigenlijk net als dat je bij een gewone vergadering soms ook vooraf of achteraf nog even blijft kletsen. Natuurlijk hoeft dat niet, net als dat je op kantoor ook niet in de lunchpauze per se met je collega's hoeft te praten, maar je hebt er wel alle mogelijkheden voor.

Heeft dus deels ook te maken met hoe je als werknemers (en werkgevers) omgaat met de mogelijkheden die je tegenwoordig hebt.

Serieus? Wie gaat er vrijwillig op Teams of Zoom babbelen?

Kalentum schreef op dinsdag 4 juni 2024 @ 12:09:
Hoe ik redeneer: ik heb een aantal eisen en wensen met betrekking tot werk. Ik ben IT'er en dat brengt met zich mee dat ik niet de werkgever op de blote knietjes hoef te bedanken voor een baan maar dat er keuzes zijn. Wat ik dan niet snap, wat is er mis mee als er werkgevers zijn die aansluiten bij mijn eisen en wensen?

Als er geen werkgevers zijn die thuiswerken mogelijk maken, dan moet ik die eis dus laten vallen. Simpel zat. Maar het kan dus waarom niet?

Dat mag. Maar als jij de werkgever als wegwerpproduct ziet, moet je ook niet vreemd opkijken als werkgevers dat andersom ook doen.

Dat voor jou thuiswerken niet werkt is duidelijk maar andere mensen maken andere keuzes.

Nee hoor. Ik probeer alleen iets verder te kijken dan alleen de eigen situatie en ook vanuit werkgevers/leidinggevenden, en dat mist in dit topic heel erg.

[Rubbergrover1]

gambieter schreef op dinsdag 4 juni 2024 @ 12:13:
[...]

Serieus? Wie gaat er vrijwillig op Teams of Zoom babbelen?

Dat is bij ons niet ongebruikelijk. Begint vaak met een concrete vraag, maar het gebeurt toch regelmatig dat je dan tegelijk nog een hoop lief en leed en andere prive zaken bespreekt.

Er zijn ook een hoop mensen die ik sinds corona veel meer heb gesproken dan voor die tijd. Op kantoor spreek ik toch vooral degenen die fysiek dichtbij zitten. Terwijl dat online niet echt een issue is.

[Cid Highwind]

Kalentum schreef op dinsdag 4 juni 2024 @ 12:09:
[...]


Hoe ik redeneer: ik heb een aantal eisen en wensen met betrekking tot werk. Ik ben IT'er en dat brengt met zich mee dat ik niet de werkgever op de blote knietjes hoef te bedanken voor een baan maar dat er keuzes zijn. Wat ik dan niet snap, wat is er mis mee als er werkgevers zijn die aansluiten bij mijn eisen en wensen?

Als er geen werkgevers zijn die thuiswerken mogelijk maken, dan moet ik die eis dus laten vallen. Simpel zat. Maar het kan dus waarom niet?

Dat voor jou thuiswerken niet werkt is duidelijk maar andere mensen maken andere keuzes.

Tegelijkertijd snap ik het punt van @gambieter wel. Ook als IT'er heb je te maken met het bredere plaatje binnen een onderneming.

Ook als IT'er in loondienst ben je dus nog altijd deel van een groter geheel, het is aan de werkgever om dit belang ook daadwerkelijk duidelijk te maken. Én om het mogelijk te maken hier ook daadwerkelijk aan bij te kunnen dragen.

Dat is één punt waar het soms misgaat.

Een ander punt is het idee dat we vroeger allemaal bij elkaar op schoot zaten en dat dit goed werkte. Dat was ook niet het geval. Sowieso werkten velen vrijwel nooit op kantoor, omdat men altijd bij de klant zat. En voor een ander deel was het juist een zegen door thuiswerken de concentratie te kunnen vinden die men op kantoor niet vond.

Het vinden van een nieuwe balans doe je niet door halstarrig terug te gaan naar het oude normaal. Daar doet een werkgever zowel zijn medewerkers, als zichzelf, tekort mee. En daarmee indirect ook z'n klanten.

Dat gezegd hebbende mag er weldegelijk meer begrip komen voor de meerwaarde van een interne samenhang. Als ik zie hoe het bij mijn werkgever op losse schroeven staat, snap ik wel dat men weg wil van de vrijblijvendheid. Het heeft gewoon niet het gewenste effect. Maar nog altijd geldt, je vangt meer vliegen met stroop dan met azijn.

Een goed werkgever onderkent de tegenstrijdigheid in de belangen en weet hier een balans in te vinden. Daar mag men best hard in zijn ook, zolang het maar fair en transparant is. Wanneer enkel intern lobbyen tot promotie kan leiden, is in mijn optiek enkel de weg naar nog meer ontevredenheid en een verdere uitholling / polarisering van de onderneming.

[Agent47]

Ik werk bij een werkgever die " groen" en " duurzaamheid" enorm prijst. Wij werkten voor corona 5 dagen fulltime op kantoor. Nu is het 2 dagen kantoor, 3 thuis. Ik doe thuis veel meer dan op kantoor en ben veel productiever, tevens scheelt het me 2 uur rijden per dag.

Ik vind dit redelijk OK, ik zou het liefst 1 dag kantoor hebben en de rest thuis / flexibel. Mijn werkgever wilt ons elke week zien voor de teambuilding. Die er niet is.

Bij ons wilt 75% 4 dagen thuis werken en de rest boeit het niet, maar die wonen allemaal dichterbij. Als we vaker naar kantoor moeten ga ik rustig solliciteren ergens anders. Het scheelt mijn werkgever ook nog eens benzinegeld als ik vaker thuis werk Beter voor het milieu.

[Agent47]

Krwz schreef op vrijdag 31 mei 2024 @ 22:36:
Als je werknemers hebt die er thuis de kantjes vanaf lopen is de oplossing niet: het complete team terug naar kantoor roepen. Dat demotiveert de groep waar je wél wat aan hebt.

Tijdens de coronajaren als volwassen professional met verantwoordelijkheidsgevoel prima gepresteerd hebben op afstand en dan ineens weer elke dinsdag de ochtendfiles in moeten is niet alleen om allerlei redenen onzinnig en onhandig, het voelt voor mij als een motie van wantrouwen. We zijn toch geen kleuters? Geef mij de vrijheid om te kiezen waar ik wanneer werk en je zult me veel en vol energie op kantoor zien. Of als het kantoor ver weg zit zul je me toegewijd remote zien werken. Maar verplicht mij tot zo'n vaste dinsdag, dan maak je me heel ongelukkig.

Neem gewoon afscheid van wanpresteerders in plaats van de goede presteerders weg te jagen.

Het klopt dat niet iedereen die roept "als ik terug naar kantoor moet zoek ik wat anders" ook daadwerkelijk elders werk kan vinden. Maar wil je nu echt de groep goede presteerders kwijtraken die wél wat anders kan vinden,en de groep overhouden die elders niet aan de bak komt?

Wij hebben al meerdere waarschuwingen gekregen over het feit dat sommigen niet zoveel doen thuis, als op kantoor. De hele groep wordt dan " gedreigd" om vaker naar kantoor te moeten. Individuen pakken ze bij ons niet aan.

[Agent47]

FreakNL schreef op zaterdag 1 juni 2024 @ 22:16:
[...]


2 dagen per week thuiswerken en 3 op kantoor lijkt me een prima ratio.

Corona is dood en we zijn allang weer terug naar normaal. Toen ging het echt prima maar mijns inziens kwam dat ook omdat er weinig beweging in de maatschappij zat.

Als ik zie hoe snel alles bij ons weer gaat (alweer een paar jaar) en hoeveel verloop er relatief ook is in personeel snap ik wel dat 2 keer per maand op kantoor niet meer werkt. Er is dan totaal geen verbinding en binding.

Sowieso is er een groot verschil tussen werken en samenwerken. Dat laatste gaat gewoon beter als je bij elkaar bent.

Ik gebruik mijn gemiddeld 2 dagen thuis voor dingen waar ik niemand bij nodig heb. Dus documenteren etc. De overige 3 voor alles waarbij contact gewoon beter werkt. Op vrijdag werkt sowieso iedereen thuis, maar van maandag tot donderdag is 80% er. Dus als je bij ons er 3 van die 4 dagen bent heb je meestal iedereen weer gezien.

Ik geloof persoonlijk niet dat 2 dagen per maand op kantoor kan werken. Wel in periodes hoor. Ik heb ook weleens een week of wat dat ik nauwelijks op kantoor ben. Maar voor langere tijd / altijd? Nee.

Op de langere termijn vervreemdt je van de collega's en nieuwe collegas kom je ook niet meer echt te kennen. Natuurlijk, het pure "werken" gaat heus. Maar wat drijft je collega? Hoe kun je persoon X het beste benaderen. En hoe niet. En wanneer kun je Y beter even met rust laten? En wanneer is het tijd voor een praatje. Allemaal dingen je aanvoelt als je bij elkaar bent. Maar niet als je allemaal thuis zit. Die zachte kant is helemaal weg als je allemaal ALLEEN maar thuis werkt...

Waar ik overigens ook NIET in geloof is 9 tot 5 en dat 5 dagen per week. En verplicht in de file staan vanwege kantoortijden… Zo'n functie heb ik ook gehad en dat is de hel. Het gaat om balans en flexibiliteit. Als ik om 15:00 alles besproken heb met directe collega;s voor die dag/week en ik alleen nog een paar mails moet behandelen stap ik in de auto. Dat scheelt me gewoon een half uur reistijd. En dan klap ik thuis (of in de avond) de laptop nog even open.

Je hoeft heus niet 40 uur per week op elkaars lippen te zitten. Maar elkaar zo'n 16 tot 24 uur per week zien helpt gewoon om de samenwerking te verbeteren. Ik heb de laatste tijd ook veel vaker dat ik "merk" dat er iets ontstaat in het team (een gezamenlijk oplossing, teamgeest, etc) wat tijdens Corona helemaal weg was...

Flexibele tijden zijn eindbaas. Helaas sta ik nog wel in de files. Ik ben ook nog jong, nog geen 30, dus heb nog even om extra carriere te maken, maar wat je zegt klopt.

[Kalentum]

gambieter schreef op dinsdag 4 juni 2024 @ 12:13:

[...]

Dat mag. Maar als jij de werkgever als wegwerpproduct ziet, moet je ook niet vreemd opkijken als werkgevers dat andersom ook doen.

[...]

Nee hoor. Ik probeer alleen iets verder te kijken dan alleen de eigen situatie en ook vanuit werkgevers/leidinggevenden, en dat mist in dit topic heel erg.

Ik realiseer opeens dat mijn perspectief misschien wat anders is: ik werk bij een 100% remote bedrijf.

En qua wegwerpproduct: ik heb nu drie ontslagrondes overleefd en heb gezien dat loyaliteit vanuit de werknemer naar de werkgever niet per definitie ook de andere kant op werkt. Kan best zijn dat als de resultaten wat tegenvallen ik opeens wel aan de beurt ben.

[FreakNL]

Kist schreef op dinsdag 4 juni 2024 @ 09:02:
[...]

Als je als werkgever op basis van badges gaat registreren hoe vaak iemand aanwezig is. Dat vind ik wel echt heel extreem. Daar gaat iets echt niet goed. Dat vind ik nog los staan van de discussie thuiswerken of niet. Dan heb je echt een probleem met het vertrouwen tussen werkgever en werknemer en dat staat symbool voor grotere problemen in je organisatie.

Dat staat los van het thuiswerken inderdaad.

Ik heb ook bij zoiets gezeten:
FreakNL in "Het grote onbeschofte collega's en werkgevers topic"

Blij dat ik er weg ben.

[FreakNL]

eric.1 schreef op dinsdag 4 juni 2024 @ 10:53:
[...]

Dus een werkgever kan alleen iets doen wanneer het verplicht is? Zie mijn commentaar omtrent externe druk.

Maar dan nog...als je als remote werknemer (al dan niet hybrid) impliciet geen promotie kan maken - dan krijg je vroeg of laat een kloof tussen die werknemers en de hogere lagen. Overduidelijk een bedrijf welke remote werkplekken aanbiedt "omdat we geen keuze hebben" en niet omdat ze de meerwaarde ervan inziet en het ook positief inzet en de cultuur er gedeeltelijk op aanpast (zowel technische dingen als selectieve beschikbaarheid als wel verwachtingen omtrent reactietijd, en al het andere wat erbij komt kijken).


[...]

Dat we het in West- en Noord-Europa relatief goed hebben in dat opzicht, dat zal niet te ontkennen zijn. Gelukkig is de focus daar wat verschoven de afgelopen jaar of 10-15.

Het heeft niet eens zoveel met thuiswerken te maken maar met zien en gezien worden. Op kantoor kun je je ook verstoppen en kun je net zo onzichtbaar zijn..

Verder gaat het vaak niet om het werk maar om de politiek. Zorg dat je goed bent met degene die je beoordeling doet. En eventueel met degene die daarboven zit om te accorderen. Dan kom je al een heel eind. En je moet geen volledige prutser zijn natuurlijk...

Zou het zo moeten zijn? Nee. Maar het is wel zo. Dat heet vriendjespolitiek en is helaas (of niet, hangt er vanaf in welke situatie je zit) gewoon een ding.

100% thuiswerken helpt in ieder geval niet mee (IMHO). Tevens zou ik me op termijn zorgen maken over Rajesh uit Calcutta die voor een schijntje doet wat jij doet...

[ Voor 5% gewijzigd door FreakNL op 04-06-2024 15:22 ]

[eric.1]

FreakNL schreef op dinsdag 4 juni 2024 @ 15:20:
[...]


Het heeft niet eens zoveel met thuiswerken te maken maar met zien en gezien worden. Op kantoor kun je je ook verstoppen en kun je net zo onzichtbaar zijn..

Verder gaat het vaak niet om het werk maar om de politiek. Zorg dat je goed bent met degene die je beoordeling doet. En eventueel met degene die daarboven zit om te accorderen. Dan kom je al een heel eind. En je moet geen volledige prutser zijn natuurlijk...

Zou het zo moeten zijn? Nee. Maar het is wel zo. Dat heet vriendjespolitiek en is helaas (of niet, hangt er vanaf in welke situatie je zit) gewoon een ding.

Ik weet het, vriendjespolitiek is een ding. Het tegenovergestelde eigenlijk ook; managers die je bij voorbaat al gewoon niet mogen waardoor je altijd tegen alles aan loopt te boxen. Er is maar weinig zo demotiverend als dat, zelfs als het niet eens over jezelf gaat. Maar dat is inderdaad allemaal niet zo erg gerelateerd aan thuiswerken.

100% thuiswerken helpt in ieder geval niet mee (IMHO).

Ligt denk ik nagenoeg volledig aan de organisatie. Als je echt een werkgever hebt die dit degelijk ondersteunt, dan zou er niets aan de hand moeten zijn. Gedeeltelijk zou het juist makkelijker moeten zijn om zichtbaar te zijn.

Maar als je nog steeds managers hebt die graag zien dat je naar je scherm tuurt, ja dan gaat het niet werken. Dat ligt dan mijn inziens volledig aan die (sorry, not sorry, incompetente) manager.

Tevens zou ik me op termijn zorgen maken over Rajesh uit Calcutta die voor een schijntje doet wat jij doet...

Ach, dit ... ik hoor dit al sinds de dag dat ik begon aan mijn IT studie. De helpdesk/basale functies zouden allemaal verdwijnen naar lage-loon landen. Toch staan er structureel vacatures open voor deze posities. Zo'n vaart loopt dit allemaal niet, omdat ook dit verre van ideaal is. Verschillende bedrijven zijn hier al weer van teruggekomen.

Nu zal het allemaal ook daar doorontwikkelen. Maar echt functies van een degelijk niveau in laten vullen door de Rajeshes uit Calcutta? Ik zie het niet zo snel gebeuren. En als het gebeurt dan krijg je hetzelfde als indien AI taken overneemt; dat moet allemaal degelijk aangestuurd worden op een geheel andere manier dan de huidige management-laag doet. Dus...we vallen dan gewoon omhoog

[gambieter]

FreakNL schreef op dinsdag 4 juni 2024 @ 15:20:
Zou het zo moeten zijn? Nee. Maar het is wel zo. Dat heet vriendjespolitiek en is helaas (of niet, hangt er vanaf in welke situatie je zit) gewoon een ding.

Dat is oversimplistisch, je hoeft je echt niet in te likken om toch goed te functioneren en op te vallen. Management is nu eenmal het werken met verschillende mensen en groepen, en dat is gewoon veel moeilijker als je nooit fysiek aanwezig bent. Een 1-op-1 gesprek over Teams is toch heel anders dan in een vergaderruimte. Je mist lichaamstaal en allerlei signalen die online gewoon moeilijk te zien zijn.

Natuurlijk zijn er mensen die met vriendjespolitiek omhoog komen, maar dat is niet de standaard. Wel heb je het Peter Principle, maar mensen die primair het belangrijk vinden dat ze thuis kunnen werken hebben nu niet echt veel visie.

Ik vraag me af hoeveel van de militante thuiswerkers een management rol hebben.

[ Voor 4% gewijzigd door gambieter op 04-06-2024 16:00 ]

[Rubbergrover1]

Cid Highwind schreef op dinsdag 4 juni 2024 @ 13:05:

Het vinden van een nieuwe balans doe je niet door halstarrig terug te gaan naar het oude normaal. Daar doet een werkgever zowel zijn medewerkers, als zichzelf, tekort mee. En daarmee indirect ook z'n klanten.

Dat gezegd hebbende mag er weldegelijk meer begrip komen voor de meerwaarde van een interne samenhang. Als ik zie hoe het bij mijn werkgever op losse schroeven staat, snap ik wel dat men weg wil van de vrijblijvendheid. Het heeft gewoon niet het gewenste effect. Maar nog altijd geldt, je vangt meer vliegen met stroop dan met azijn.

Een goed werkgever onderkent de tegenstrijdigheid in de belangen en weet hier een balans in te vinden.

Ik denk dat ook niemand er echt problemen mee zal hebben als het duidelijke meerwaarde heeft om naar kantoor te komen. Maar die duidelijke meerwaarde zal er bij een hoop mensen niet zozeer 4 of 5 dagen per week zijn. Dan kom je namelijk ook juist weer in het scenario dat mensen zich de hele dag in een hokje gaan opsluiten omdat ze anders geen meters kunnen maken in het inhoudelijke werk.

Ik vermoed dat het vaak dus een beetje schort aan die meerwaarde van naar kantoor komen. Of aan het bewustzijn/duidelijk maken van die meerwaarde.

[Rubbergrover1]

gambieter schreef op dinsdag 4 juni 2024 @ 15:59:
[...]

Dat is oversimplistisch, je hoeft je echt niet in te likken om toch goed te functioneren en op te vallen.

Je hoeft ook niet fysiek aanwezig te zijn om goed werk af te leveren. En om daarin op te vallen.

Management is nu eenmal het werken met verschillende mensen en groepen, en dat is gewoon veel moeilijker als je nooit fysiek aanwezig bent. Een 1-op-1 gesprek over Teams is toch heel anders dan in een vergaderruimte. Je mist lichaamstaal en allerlei signalen die online gewoon moeilijk te zien zijn.

Dat kan zijn. Dan kun je voor die gesprekken ook af en toe fysiek afspreken. Maar in mijn werk komen zulke gesprekken erg weinig voor.

mensen die primair het belangrijk vinden dat ze thuis kunnen werken hebben nu niet echt veel visie.

Vind ik wel een beetje een boude stelling,

Ik vraag me af hoeveel van de militante thuiswerkers een management rol hebben.

Ik vraag me af hoeveel van de militante thuiswerkers een managementrol ambiëren.

[Cid Highwind]

Rubbergrover1 schreef op dinsdag 4 juni 2024 @ 17:05:
[...]

Ik denk dat ook niemand er echt problemen mee zal hebben als het duidelijke meerwaarde heeft om naar kantoor te komen. Maar die duidelijke meerwaarde zal er bij een hoop mensen niet zozeer 4 of 5 dagen per week zijn. Dan kom je namelijk ook juist weer in het scenario dat mensen zich de hele dag in een hokje gaan opsluiten omdat ze anders geen meters kunnen maken in het inhoudelijke werk.

Ik vermoed dat het vaak dus een beetje schort aan die meerwaarde van naar kantoor komen. Of aan het bewustzijn/duidelijk maken van die meerwaarde.

Maar dat is dus de gap die te dichten is. Er is kennelijk een verschil in de perceptie wat als een waardevol aantal dagen op kantoor wordt gezien en hoe de werkdag principieel ingericht zou moeten zijn.

Iemand die nu 4 of 5 dagen in de week thuiswerkt, heeft daar dus ook een velocity wat betreft oplevering die daarmee verbonden is. Dit schept verwachtingen. Als men nu vaker naar kantoor komt worden deze verwachtingen bedreigd, iets wat bij de klant negatief uit zou kunnen pakken, of gewoon voor het eigen welzijn, vanwege een gevoel van gebrekkige productiviteit.

Dan is het aan de werkgever duidelijk te maken dat een reductie daarin in niet per sé negatief hoeft te zijn, omdat er iets anders van evengrote, of hogere waarde, voor terugkomt. Daar kan je als individueel medewerker natuurlijk over discussiëren, uiteindelijk is het aan de leidinggevende te bepalen waar de meeste waarde aan gehecht wordt.

Maar het is dus ook aan de werkgever te onderkennen dat een terugkeer naar kantoor niet zonder negatieve bij-effecten zal zijn. Dat is in mijn ervaring een factor die genegeerd wordt en waardoor het dus weerstand oproept. Want aan het eind van de rit is het de werknemer die uit mag leggen waarom er minder wordt opgeleverd. Want al die bijzaken op kantoor, hoe belangrijk ze ook mogen zijn, kan je dan weer niet in een excelsheet vastleggen of meten voor de eindejaarsprestaties.

[boxlessness]

Cid Highwind schreef op dinsdag 4 juni 2024 @ 17:24:
[...]

Maar dat is dus de gap die te dichten is. Er is kennelijk een verschil in de perceptie wat als een waardevol aantal dagen op kantoor wordt gezien en hoe de werkdag principieel ingericht zou moeten zijn.

Iemand die nu 4 of 5 dagen in de week thuiswerkt, heeft daar dus ook een velocity wat betreft oplevering die daarmee verbonden is. Dit schept verwachtingen. Als men nu vaker naar kantoor komt worden deze verwachtingen bedreigd, iets wat bij de klant negatief uit zou kunnen pakken, of gewoon voor het eigen welzijn, vanwege een gevoel van gebrekkige productiviteit.

Precies. En tot die gap behoort IMO ook wat "werk" en "waarde" inhoudt.
Ik hoor van mensen rondom mij heen dat men op die dagen thuiswerken "eindelijk werk gedaan krijgt". Er lijkt een disconnect te zijn tussen wat de operationele kant van de organisatie als "werk" ziet en wat management als waardevol ziet.

Voor ons aan de operationele kant is het inhoudelijke werk wat intrinsieke waarde heeft voor de organisatie/klant. En alles wat afleidt van die inhoud is waste.
Mijn beeld bij management is dat zij vinden dat het moeilijkste van het werk achter de rug is wanneer de neuzen allemaal dezelfde kant opstaan (alignment), de handtekeningen staan, en de staffing rond is. Dan moet het alleen nog maar even gemaakt worden. [/gechargeerd]

Ik denk dat menig mensen aan de operationele kant het verschil in waardeperceptie ook echt "voelen" tot in hun kern, en dat niet meer naar kantoor willen komen (deels) een reflex is om het gevoel van waardecreatie te blijven houden... met daaraan gekoppeld het gevoel van eigenwaarde.

Daarbij, wanneer al die informele koffiepraat nodig is om de toko te laten functioneren is dat naar mijn mening een signaal dat de organisatiestructuur niet klopt en/of er ineffectief management is.

Dan is het aan de werkgever duidelijk te maken dat een reductie daarin in niet per sé negatief hoeft te zijn, omdat er iets anders van evengrote, of hogere waarde, voor terugkomt. Daar kan je als individueel medewerker natuurlijk over discussiëren, uiteindelijk is het aan de leidinggevende te bepalen waar de meeste waarde aan gehecht wordt.

Maar het is dus ook aan de werkgever te onderkennen dat een terugkeer naar kantoor niet zonder negatieve bij-effecten zal zijn. Dat is in mijn ervaring een factor die genegeerd wordt en waardoor het dus weerstand oproept. Want aan het eind van de rit is het de werknemer die uit mag leggen waarom er minder wordt opgeleverd. Want al die bijzaken op kantoor, hoe belangrijk ze ook mogen zijn, kan je dan weer niet in een excelsheet vastleggen of meten voor de eindejaarsprestaties.

Mijn ervaring is dat leidinggevende vaak bepaalt waar hij/zij/het de meeste waarde aan hecht, en niet dat wat de meeste waarde heeft voor de organisatie/klant. Maar goed, ik spreek dan vanuit mijn perspectief als "maker van dingen" in plaats van "verbinder van mensen".


Wat ik nog wil toevoegen aan deze discussie is dat werkgever misschien ook niet te veel moet willen bepalen hoe mensen hun inhoudelijke werk precies voor elkaar krijgen.
"Vroegah" hadden we klanten die kwalitatief hoogwaardige software van ons wilden hebben, maar die niet wilden dat we testen maakte voor onze software om regressieproblemen te voorkomen... want al die testen maken kostte tijd welke niet besteed werd aan het maken van features. Mijn manager destijds heeft die klanten terug hun hok in gestuurd omdat wij vakinhoudelijk best wel zelf in kunnen schatten wat nodig is om goede software te maken.

Met weerstand tegen kantoordagen is mogelijk eenzelfde soort effect aan de hand: iemand die het inhoudelijke werk doet heeft best wel een gevoel voor wat er nodig is om het voor elkaar te krijgen, en wat een nuttige besteding van hun tijd is. En als naar kantoor komen als zinloos gevoeld wordt, dan zit daar misschien wel een kern van waarheid in.

_{ps: voordat de binaire denkers iets zeggen als "ja maar, anarchie in de uitvoering van het werk is ook niet goed"... klopt... maar geef mensen kaders, in plaats van harde regels.}

[RagingPenguin]

boxlessness schreef op dinsdag 4 juni 2024 @ 20:12:
[...]

Helemaal eens met dit, maar

_{ps: voordat de binaire denkers iets zeggen als "ja maar, anarchie in de uitvoering van het werk is ook niet goed"... klopt... maar geef mensen kaders, in plaats van harde regels.}

verschilt ook best wel per persoon. Sommige mensen hebben gewoon harde regels nodig, of anders zijn ze constant aan het twijfelen of ze het wel goed doen. En sommige zijn weer beter als je ze een punt op de horizon geeft en ze verder helemaal los laat.

En ik denk dat dit verschil ook wel meespeelt in de wel/niet op kantoor werken discussies: mensen die het liefst in een hiërarchie staan met een duidelijke gezagsverhoudingen en regels doen het waarschijnlijk ook beter in een gestructureerde kantooromgeving waar iedereen op tijd binnenkomt, dezelfde pauzes houd, allemaal even met de manager babbelt, en dan allemaal weer op hetzelfde moment naar huis gaan.

[sj0nsj44k]

Er zijn maar weinig carrières waarbij dat 100% of iets minder dan dat echt goed werkt. Daar is software development zeker 1 van. Maar voor het meeste werk is het toch wel belangrijk om een fysieke aanwezigheid te hebben.
Het belang van op kantoor zijn wordt ook steeds belangrijker wanneer er meer verschillende partijen zijn die hun werk moeten samenbrengen.
Ik heb zelf ook een functie die ik makkelijk voor 95% remote kan doen. Ik doe mijn werk echter veel efficiënter omdat ik even langs kan gaan bij verschillende specialisten, afdelingen of escalatietrajecten. Natuurlijk kan alles wel via teams maar wat is er nou makkelijker dan even aankloppen bij Bert, even praten waarna hij zegt dat natascha hier meer van weet, haar bij het gesprek betrekt en voorstelt om even snel onsite te bekijken. "Uuh ja onsite? ik ben er volgende week vrijdag weer." "Oh maar Natasha werkt alleen op de dinsdag en donderdag onsite"
Als 100% van je werk altijd makkelijk via teams gedeeld kan worden en de groep hierop is ingespeeld dan zou het kunnen werken. Als je dingen op locatie moet kunnen doen dan is dat hele remote werken verschrikkelijk.
Door deze gesprekken ken ik Bert ook wel, zijn gedrag en wat ik van hem kan verwachten en wat ik wel of niet serieus moet nemen. Hij kan mij snel doorlussen naar andere mensen binnen zijn afdeling of aangeven bij welke deur ik moet binnenlopen omdat daar misschien wel iemand zit die mij verder kan helpen.
Als ik Bert in de pauze in onze kantine dan een keer zie, dan kan ik even een gesprek aanknopen waarbij hij misschien nog een gedachtespinsel over het eerdere probleem met mij kan delen en of ik al had gedacht om ook contact op te nemen met Jeff, of Mike die een soortgelijk probleem had.

Natuurlijk kan dit allemaal via teams maar de afstand tot elkaar is groter en mensen zitten veel meer in hun eigen werkbubbel. Ik kan iedereen via teams, mobiel of email benaderen maar sommige dingen zijn gewoon fijner om even persoonlijk met elkaar te bespreken.
Als in deze volledige keten ook een Daniël zou zitten, die altijd thuis werkt, dan zou Bert misschien wel kunnen zeggen dat ik ook nog even contact met hem moet zoeken omdat hij hier ook superveel over weet. Maar Daniël is er eens in de 2 weken en dan is zijn dag gevuld met meetings, dan weet ik wel dat ik hem er niet mee ga lastigvallen.

Hierin zie ik ook wel de boodschap die meerdere leden hier al hebben gegeven: aanwezig zijn vergroot je promotiepotentieel aanzienlijk. Niet omdat je automatisch wordt gezien als productief lid maar omdat het veel meer zichtbaar is dat jij een functionerend deel in de machine bent. Als klap op de vuurpijl ga je ook nog eens naar een after work event waarbij een overwinning wordt gevierd of tegenslag wordt verwerkt. Dit soort dingen zitten wel in het achterhoofd van een manager en je hoeft absoluut geen kontkussende slijmbal te zijn, maar je aanwezigheid wordt wel gewaardeerd. Het versterkt ook je collegiale band want ook al wordt je er niet voor betaald, een collega helpen verhuizen of zijn hockeywedstrijd bijwonen zorgt ook voor groepsgevoel, zelfs als het buiten kantooruren is.

Ik ben blij als ik ook een keer een dag thuis kan werken om mijn mailbox op te schonen en wat concentreertaken af kan krijgen maar ik ben wel verbaasd wat voor afkeer mensen hebben tegen het zijn op kantoor.

[Rubbergrover1]

sj0nsj44k schreef op dinsdag 4 juni 2024 @ 22:29:
Ik heb zelf ook een functie die ik makkelijk voor 95% remote kan doen. Ik doe mijn werk echter veel efficiënter omdat ik even langs kan gaan bij verschillende specialisten, afdelingen of escalatietrajecten. Natuurlijk kan alles wel via teams maar wat is er nou makkelijker dan even aankloppen bij Bert, even praten waarna hij zegt dat natascha hier meer van weet, haar bij het gesprek betrekt en voorstelt om even snel onsite te bekijken. "Uuh ja onsite? ik ben er volgende week vrijdag weer." "Oh maar Natasha werkt alleen op de dinsdag en donderdag onsite"

Ik vind het juist veel laagdrempeliger om iemand via Teams te benaderen. Zeker als iemand op kantoor een paar verdiepingen hoger zit. Maar dat kan van persoon tot persoon verschillen, daar zul je dus nooit een eenduidige mening over krijgen.

Wat wel meespeelt is dat ik in mijn werk ook regelmatig met externe partijen te maken heb die niet op de zelfde kantoorlocatie zitten. Dan is het veel eenvoudiger om even in Teams te overleggen dan dat je eerst een eind moet rijden of een afspraak moet inplannen wanneer die mensen toevallig op jouw kantoor zijn. Afspraken worden ook bijna altijd standaard als Teams-meeting ingeschoten, je ziet wel of je toevallig allemaal op kantoor bent. Maar uiteraard zijn er ook regelmatig afspraken die expliciet 'fysiek' zijn. Want dat kan zeker ook meerwaarde hebben.

Daarnaast kan het in mijn optiek soms ook beter werken om via Teams te overleggen dan in levenden lijve. Bijvoorbeeld omdat je dan makkelijker je scherm kunt delen met meerdere mensen om dingen te laten zien en uit te leggen. Zonder dat dat allemaal moet via die ene laptop die toevallig aan het scherm vast zit etc. (Ik zie ook dat bij ons, waar de meeste overleggen hybride zijn, ook de mensen die op kantoor zijn lang niet altijd bij elkaar gaan zitten.) Even het scherm overnemen is dan toch heel wat laagdrempeliger.

Als in deze volledige keten ook een Daniël zou zitten, die altijd thuis werkt, dan zou Bert misschien wel kunnen zeggen dat ik ook nog even contact met hem moet zoeken omdat hij hier ook superveel over weet. Maar Daniël is er eens in de 2 weken en dan is zijn dag gevuld met meetings, dan weet ik wel dat ik hem er niet mee ga lastigvallen.

Het zou dan toch mooi zijn als ze iets zouden uitvinden waarmee je contact kunt leggen als iemand ergens anders werkt...

Hierin zie ik ook wel de boodschap die meerdere leden hier al hebben gegeven: aanwezig zijn vergroot je promotiepotentieel aanzienlijk. Niet omdat je automatisch wordt gezien als productief lid maar omdat het veel meer zichtbaar is dat jij een functionerend deel in de machine bent.

Dat impliceert twee dingen. Ten eerste dat je promotie zou moeten willen en kunnen maken. En ten tweede dat de kwaliteit van je werk alleen wordt gezien als je fysiek aanwezig bent. Dat zijn twee dingen waar je vraagtekens bij kunt stellen. Gelukkig is bij mijn leidinggevende in elk geval het tweede punt niet het geval. Sterker nog, die werkt zelf ook een groot deel van de tijd thuis, zodat ik beter een afspraak zou inplannen als ik hem fysiek zou willen zien. (En mijn formele manager doet precies waar ze voor is, ze managet de dingen zodat mijn collega's en ik ongestoord ons werk kunnen doen. Wat grotendeels op de achtergrond gebeurt.)

Als klap op de vuurpijl ga je ook nog eens naar een after work event waarbij een overwinning wordt gevierd of tegenslag wordt verwerkt. Dit soort dingen zitten wel in het achterhoofd van een manager en je hoeft absoluut geen kontkussende slijmbal te zijn, maar je aanwezigheid wordt wel gewaardeerd. Het versterkt ook je collegiale band want ook al wordt je er niet voor betaald, een collega helpen verhuizen of zijn hockeywedstrijd bijwonen zorgt ook voor groepsgevoel, zelfs als het buiten kantooruren is.

Zulke events kun je uiteraard ook organiseren als mensen grotendeels thuiswerken. Sterker nog, het is juist erg verstandig om dat te doen. En voor veel "verstokte thuiswerkers" zijn dat ook juist de dagen waarop ze het prima vinden om wel naar het werk te komen. Omdat het dan ook toegevoegde waarde heeft. Volgens mij is dat trouwens ook iets waar bv detacheringsbureaus veel energie in steken, juist ook om de samenhang te kweken.

Dat helpen van je collega met verhuizen of een hockeywestrijd bijwonen is trouwens iets wat ook prima kan als je thuiswerkt. Dus ik zie niet echt de relevantie daarvan in deze discussie.

[eric.1]

sj0nsj44k schreef op dinsdag 4 juni 2024 @ 22:29:

Als ik Bert in de pauze in onze kantine dan een keer zie, dan kan ik even een gesprek aanknopen waarbij hij misschien nog een gedachtespinsel over het eerdere probleem met mij kan delen en of ik al had gedacht om ook contact op te nemen met Jeff, of Mike die een soortgelijk probleem had.

offtopic:
Niet om het een of ander, maar als dit een lunchpauze is dan meng je wel werk in iemand's eigen tijd. Dat moeten ze maar net willen, en anders moeten ze maar net 'nee' kunnen zeggen...vind ik nooit zo heel jofel eerlijk gezegd. En pauze's, die zijn er natuurlijk voor een hele goede reden:)

[Kist]

Rubbergrover1 schreef op woensdag 5 juni 2024 @ 10:00:
[...]


Dat helpen van je collega met verhuizen of een hockeywestrijd bijwonen is trouwens iets wat ook prima kan als je thuiswerkt. Dus ik zie niet echt de relevantie daarvan in deze discussie.

Het zal aan mij liggen, maar dat soort dingen doe ik alleen bij goede vrienden en familie. Daar vallen doorgaans collega's niet onder.

[JohnR]

gambieter schreef op dinsdag 4 juni 2024 @ 12:13:
Dat mag. Maar als jij de werkgever als wegwerpproduct ziet, moet je ook niet vreemd opkijken als werkgevers dat andersom ook doen.

Misschien is dat een generatie ding. Ik zelf roep altijd "Ik ben van de generatie die z'n ouders na 30 jaar dienstverband bij Fokker, DAF, Nedcar etc. zonder pardon op straat gegooid zag worden" Dat heeft wel impact gehad op mijn loyaliteit naar een werkgever.

Daarnaast, als ik dood neerval, treuren m'n nabestaanden naar alle waarschijnlijkheid nog weken zo niet maanden. M'n werkgever heeft de volgende dag het recruitmentproces opgestart en is bezig met mijn opvolging, niet met treuren om mij. Daarom is een werkgever meer een wegwerpproduct dan je denkt. Dat ben jij als werknemer namelijk ook. Een asset die een bepaalde waarde moet opleveren en anders vervangen moet worden.

[toolkist]

gambieter schreef op dinsdag 4 juni 2024 @ 12:13:
[.
Serieus? Wie gaat er vrijwillig op Teams of Zoom babbelen?

Jij vertelt dus ook nooit hoe je vakantie is geweest aan familie via de telefoon, alleen face to face?

[Zenomyscus]

Thuiswerken scheelt mij een hoop frustratie. Met name omdat ik dan niet met het OV hoef te reizen (wat ik inmiddels spuugzat ben) en meer tijd over heb. In plaats van rond 18:45 thuis zijn, sta ik nu om 17:30 in de keuken. Ideaal.

Helaas heeft thuiswerken ook de nodige nadelen:
- Ik heb liever meetings in real life. Zeker bij lange meetings via Teams word ik best wel 'gaar'.
- Even snel iemand bellen voor een babbeltje of simpele vraag doen weinig mensen. Als ik dan op kantoor ben krijg ik dingen te horen die snel opgelost hadden kunnen worden, maar door de 'afstand' is dat niet gebeurd.
- Minder binding met het bedrijf en het product. Ik hoor thuis niks van mijn sales collega's of de consultants. Toen ik dat wel hoorde kon ik nog wel eens meedenken of nieuwe features ontwikkelen. Dat is handig voor het product, je weet immers wat de markt verlangt en goed voor de verkoop.
- Collega's zijn soms slecht te bereiken. Je kunt ook niet zien of je ze gaat storen, of dat ze gewoon even wat anders aan het doen zijn. Als ik zie dat iemand druk bezig is op kantoor, dan laat ik die persoon lekker werken. Als die persoon dan klaar is, dan loop ik er naar toe om wat te vragen. Of wellicht vraagt iemand mij om mee te kijken. Met Teams is het altijd gokken.

Op kantoor merk ik dat er een tweedeling is ontstaan. Genoeg mensen die net als hier de meerwaarde van een kantoor absoluut niet inzien en het liefst nooit komen. En ook zat mensen die zich kapot ergeren aan collega's die er voor de zoveelste keer niet zijn. Het werkt immers veel makkelijker wanneer je naast elkaar zit en niet steeds hoeft te bellen (vindt die groep en ik ook). Maarja.. om nou in mijn geval 2,5 uur te reizen om te praten met collega's is ook zo wat. Zelfs al werkt het fijner, het kost je wel een hoop energie.

Helaas is de productie van een hoop thuiswerkers ook absoluut niet hoger dan op kantoor, juist lager vaak. Van sommige mensen merk je duidelijk dat de productie omhoog gaat, die krijgen juist dingen gedaan als ze thuis zijn en kunnen zelfstandig een hoop werk verzetten. Maar helaas zijn er ook mensen die het wel makkelijk vinden en op een tweede scherm een serie opzetten of zoals anderen al genoemd hebben even op de kinderen letten. Dat laatste doe ik overigens ook wel eens, maar ik ga dan zonder problemen langer door om dingen af te krijgen. Dat laatste doen enkele collega's dan weer niet. Je ziet enkele bolletjes van Teams vlak na 17:00 allemaal op oranje springen, ook van collega's die even een boodschapje gingen doen etc. Dat valt mij gewoon op, ik doe er verder niks mee overigens.

Bij thuiswerken heb je een hoop zelfdiscipline nodig, niet iedereen heeft dat. Ik heb daar zelf ook moeite mee. Als een paar collega's eerder stoppen omdat ze hun kind op moeten halen of nog even een winkel in willen duiken dan voel ik me ook niet echt gemotiveerd om de dag af te maken. Anderzijds is het verplicht 8 uur maken op kantoor soms ook onzin, als ik een halfuur eerder klaar ben dan ben ik gewoon klaar. Thuis zou ik dan stoppen, maar op kantoor kijken ze je raar aan als je om half 5 opstaat.

Voor mij maakt het zelf niet meer uit. Ik ga binnenkort de stap nemen om volledig ZZPer te worden. Zelfdiscipline blijft een uitdaging, maar omdat ik ga werken aan hetgene wat ik echt leuk vind lijkt me dat geen probleem. Geen OV meer. Geen afstand tussen collega's. Lekker alles zelf indelen. En moet ik dan een keer een klusje in huis doen? Dan hoef ik me daar niet schuldig over te voelen. Ik heb er alleen mezelf mee en kan dat zelf ook inhalen wanneer ik wil.

[Frame164]

Bij ons op het werk is het aantal meetings door thuiswerken 2,5x zo hoog als voor corona. Voor zaken waar je normaal even langs loopt bij een paar collega's moet je nu al gauw een meeting inplannen. Voor een vraag die je bij de koffieautomaat in 10 minuten oplost ben je via een Teams call gewoon meer tijd kwijt. Lichaamstaal kan nog steeds niet goed worden weergegeven via audio/video maar zijn wel heel belangrijk om problemen op te lossen. Iemand kan ja of nee zeggen, maar z'n lichaamstaal kan iets anders zeggen.

[Deezers]

Zenomyscus schreef op woensdag 5 juni 2024 @ 12:52:
Thuiswerken scheelt mij een hoop frustratie. Met name omdat ik dan niet met het OV hoef te reizen (wat ik inmiddels spuugzat ben) en meer tijd over heb. In plaats van rond 18:45 thuis zijn, sta ik nu om 17:30 in de keuken. Ideaal.

Helaas heeft thuiswerken ook de nodige nadelen:
- Ik heb liever meetings in real life. Zeker bij lange meetings via Teams word ik best wel 'gaar'.
- Even snel iemand bellen voor een babbeltje of simpele vraag doen weinig mensen. Als ik dan op kantoor ben krijg ik dingen te horen die snel opgelost hadden kunnen worden, maar door de 'afstand' is dat niet gebeurd.
- Minder binding met het bedrijf en het product. Ik hoor thuis niks van mijn sales collega's of de consultants. Toen ik dat wel hoorde kon ik nog wel eens meedenken of nieuwe features ontwikkelen. Dat is handig voor het product, je weet immers wat de markt verlangt en goed voor de verkoop.
- Collega's zijn soms slecht te bereiken. Je kunt ook niet zien of je ze gaat storen, of dat ze gewoon even wat anders aan het doen zijn. Als ik zie dat iemand druk bezig is op kantoor, dan laat ik die persoon lekker werken. Als die persoon dan klaar is, dan loop ik er naar toe om wat te vragen. Of wellicht vraagt iemand mij om mee te kijken. Met Teams is het altijd gokken.

Op kantoor merk ik dat er een tweedeling is ontstaan. Genoeg mensen die net als hier de meerwaarde van een kantoor absoluut niet inzien en het liefst nooit komen. En ook zat mensen die zich kapot ergeren aan collega's die er voor de zoveelste keer niet zijn. Het werkt immers veel makkelijker wanneer je naast elkaar zit en niet steeds hoeft te bellen (vindt die groep en ik ook). Maarja.. om nou in mijn geval 2,5 uur te reizen om te praten met collega's is ook zo wat. Zelfs al werkt het fijner, het kost je wel een hoop energie.

Helaas is de productie van een hoop thuiswerkers ook absoluut niet hoger dan op kantoor, juist lager vaak. Van sommige mensen merk je duidelijk dat de productie omhoog gaat, die krijgen juist dingen gedaan als ze thuis zijn en kunnen zelfstandig een hoop werk verzetten. Maar helaas zijn er ook mensen die het wel makkelijk vinden en op een tweede scherm een serie opzetten of zoals anderen al genoemd hebben even op de kinderen letten. Dat laatste doe ik overigens ook wel eens, maar ik ga dan zonder problemen langer door om dingen af te krijgen. Dat laatste doen enkele collega's dan weer niet. Je ziet enkele bolletjes van Teams vlak na 17:00 allemaal op oranje springen, ook van collega's die even een boodschapje gingen doen etc. Dat valt mij gewoon op, ik doe er verder niks mee overigens.

Bij thuiswerken heb je een hoop zelfdiscipline nodig, niet iedereen heeft dat. Ik heb daar zelf ook moeite mee. Als een paar collega's eerder stoppen omdat ze hun kind op moeten halen of nog even een winkel in willen duiken dan voel ik me ook niet echt gemotiveerd om de dag af te maken. Anderzijds is het verplicht 8 uur maken op kantoor soms ook onzin, als ik een halfuur eerder klaar ben dan ben ik gewoon klaar. Thuis zou ik dan stoppen, maar op kantoor kijken ze je raar aan als je om half 5 opstaat.

Voor mij maakt het zelf niet meer uit. Ik ga binnenkort de stap nemen om volledig ZZPer te worden. Zelfdiscipline blijft een uitdaging, maar omdat ik ga werken aan hetgene wat ik echt leuk vind lijkt me dat geen probleem. Geen OV meer. Geen afstand tussen collega's. Lekker alles zelf indelen. En moet ik dan een keer een klusje in huis doen? Dan hoef ik me daar niet schuldig over te voelen. Ik heb er alleen mezelf mee en kan dat zelf ook inhalen wanneer ik wil.

Ben het grotendeels eens. Wij hebben een seintje na 60 minuten geen antwoord op chat en heel toevallig krijg je gelijk daarna wel reactie, die waren dan niet achter de laptop thuis. Al ken ik ook collega's die heel snel via mobiel reageren terwijl ze door de stad lopen (bij ons kan je niet zien via welke device mensen reageren) dus snel reageren zegt ook niet alles. Bij sommigen collega's zie je inderdaad een grote output thuis terwijl een ander wel heel weinig gedaan heeft.

Al maak ik zelf bij thuiswerken nog steeds de fout om meteen na opstaan te beginnen (want later uit bed), waardoor ontbijt\aankleden pas na de eerste mails wegwerken lukt of ik helemaal de deur niet uitkom op een thuiswerkdag. Tussendoor doe ik dat niet want wil werktelefoon niet meenemen tijdens lunch en anders krijg ik het verwijt onbereikbaar te zijn.

[toolkist]

Frame164 schreef op woensdag 5 juni 2024 @ 14:34:
Voor een vraag die je bij de koffieautomaat in 10 minuten oplost ben je via een Teams call gewoon meer tijd kwijt.

Apart, dat heb je toch helemaal zelf in de hand? Waarom kan het bij het koffiezet apparaat wel kort en bondig en via een call niet?

[Ryur]

Voor mij is deze discussie toch heel anders denk ik dan de meeste.

Van mijn team ben ik de enige op mijn locatie. Mijn teamcollega's zitten op een andere locatie (ruim 5 kwartier met de auto verder).
Dus veel communicatie wat ik sowieso doe is via Teams en of ik dat dus vanaf huis of vanaf kantoor doe maakt weinig uit.

Ik spreek wel veel collega's, maar die zijn heel ander product (en klanten) bezig

(Note: oorspronkelijk was het team best gelijkwaardig verdeeld tussen de twee locaties, maar door diverse omstandigheden is de verhouding beetje verkeerd omgeslagen)

[Kist]

JohnR schreef op woensdag 5 juni 2024 @ 11:36:
[...]

Misschien is dat een generatie ding. Ik zelf roep altijd "Ik ben van de generatie die z'n ouders na 30 jaar dienstverband bij Fokker, DAF, Nedcar etc. zonder pardon op straat gegooid zag worden" Dat heeft wel impact gehad op mijn loyaliteit naar een werkgever.

Daarnaast, als ik dood neerval, treuren m'n nabestaanden naar alle waarschijnlijkheid nog weken zo niet maanden. M'n werkgever heeft de volgende dag het recruitmentproces opgestart en is bezig met mijn opvolging, niet met treuren om mij. Daarom is een werkgever meer een wegwerpproduct dan je denkt. Dat ben jij als werknemer namelijk ook. Een asset die een bepaalde waarde moet opleveren en anders vervangen moet worden.

Exact dit. Het is gewoon simpel, je relatie met je werkgever is gewoon een zakelijke relatie. Als je hetzelfde product bij een ander bedrijf kan halen voor minder dan doe je het ook.

Ik zie het zo, zolang beide partijen krijgen wat ze willen in de relatie werknemer - werkgever gaat het goed. En natuurlijk hoort daar af en toe een compromis bij. Maar werkgevers denken dat jij altijd moet inleveren want ze betalen jou. Op het moment dat dat zo is, moet je gewoon weer verder. Want een relatie waarin 1 partij alle offers brengt is niet gezond.

Steeds meer werknemers voelen dat die balans niet klopt. En een keihard befehl ist befehl voor op kantoor werken wordt dan een druppel die de emmer doet overlopen.

Verder vind ik het wel bijzonder dat de mensen hier blijkbaar niet kunnen communiceren via Teams. Die ervaring deel ik echt totaal niet. In ons team zijn mensen gewoon bereikbaar voor snelle en voor moeilijke vragen. En dan wordt er ook gewoon gekletst tussendoor. Voel daar echt totaal geen drempel in.

[Krwz]

Kist schreef op woensdag 5 juni 2024 @ 19:43:
En een keihard befehl ist befehl voor op kantoor werken wordt dan een druppel die de emmer doet overlopen.

Befehl ist befehl, dat is het probleem inderdaad. Het is alsof je, na in 2020/2021 fantastisch werk te hebben geleverd met een rode trui aan, nu verteld krijgt dat je 2x per week per se een blauwe aan moet "omdat ik het zeg". Geen argumentatie waarom dat belangrijk/nodig zou zijn. Wel pogingen tot argumentatie, maar geen overtuigende.

De poging tot argumentatie beperkt zich vaak tot dat 'het' toch beter werkt op kantoor. Of dat zo is zijn de meningen zeer over verdeeld, en bij mijn weten het onderzoek ook.

En zelfs als 'het' beter zou werken op kantoor, dan nog is maar zeer de vraag of die winst opweegt tegen de kosten (forenskosten, tijdverlies, klimaatschade, minder kansen voor bepaalde groepen). Stel we haalden in 2020/2021 met z'n allen een 8, is dan de 8,2 of 8,3 die we op kantoor halen de bijbehorende kosten waard?

Als werkgevers dat hele plaatje in hun verhaal zouden meenemen, en dan concluderen dat ze iedereen weer X keer per week op kantoor willen hebben, dan heb je kans dat het de werknemers overtuigt. Dan is duidelijk dat er goed over is nagedacht, alle factoren zijn meegewogen, en de conclusie is dat 'we' vaker naar kantoor moeten. Daar kunnen mensen wat mee. Maar eenvoudigweg "vanaf nu 2x per week een blauwe trui want dat werkt beter" krijg je gewoon niet verkocht aan een hogeropgeleid personeelsbestand, zeker niet als ze geruime tijd goed werk hebben geleverd in een rode en de blauwe voor hen een stuk duurder is.

[Sissors]

Minder kansen voor bepaalde groepen? Welke groepen hebben we het dan in hemelsnaam over? En dan kan je natuurlijk ook stellen dat mensen die beter presteren als iedereen fulltime op kantoor zit het 'slachtoffer' zijn van thuis/hybride werken. Klimaatschade lijkt mij typisch ook zoiets wat erbij wordt gehaald als het goed uitkomt voor veruit de meeste.

Kist schreef op woensdag 5 juni 2024 @ 19:43:
[...]
Verder vind ik het wel bijzonder dat de mensen hier blijkbaar niet kunnen communiceren via Teams. Die ervaring deel ik echt totaal niet. In ons team zijn mensen gewoon bereikbaar voor snelle en voor moeilijke vragen. En dan wordt er ook gewoon gekletst tussendoor. Voel daar echt totaal geen drempel in.

Je maakt het zo wel lekker binair. "Niet kunnen communiceren". Voor een hoop dingen werkt Teams prima. Maar voor sommige dingen vind ik iig het toch een stuk handiger als je naast elkaar staat. Of het nou is omdat je directer contact hebt, of dat je handiger mee kan kijken en dingen doen op de PC van de ander dan via Teams. En je kan laagdrempeliger mensen een grotere groep een vraag stellen.

Krwz schreef op woensdag 5 juni 2024 @ 20:48:
[...]

Als werkgevers dat hele plaatje in hun verhaal zouden meenemen, en dan concluderen dat ze iedereen weer X keer per week op kantoor willen hebben, dan heb je kans dat het de werknemers overtuigt. Dan is duidelijk dat er goed over is nagedacht, alle factoren zijn meegewogen, en de conclusie is dat 'we' vaker naar kantoor moeten. Daar kunnen mensen wat mee. Maar eenvoudigweg "vanaf nu 2x per week een blauwe trui want dat werkt beter" krijg je gewoon niet verkocht aan een hogeropgeleid personeelsbestand, zeker niet als ze geruime tijd goed werk hebben geleverd in een rode en de blauwe voor hen een stuk duurder is.

Dat gaat niemand overtuigen die het er niet mee eens is. De redenen zijn hier al langs gekomen, maar als je die redenen geen goede redenen vindt, en de manager wel, dan blijf je een verschillend idee hebben. Overigens laten we wel weten, de meeste mensen moesten altijd een blauwe trui aan hebben. Toen vanwege uitzonderlijke omstandigheden tijdelijk de rode trui, en de uitzonderlijke omstandigheden zijn voorbij, dus nu mag je zelf redelijk kiezen (als je hybride hebt), maar soms wordt blauw verwacht. Ben je ergens volledig remote gaan werken, en veranderd dat nu, ja dan is het een ander verhaal. Maar ik denk dat veruit de meeste hoog opgeleide, of het nou in Nederland of het buitenland is, regelmatig een blauwe trui aan heeft. (Kunnen we nu met die analogie stoppen? )

[Rubbergrover1]

Sissors schreef op woensdag 5 juni 2024 @ 21:42:
[...]

Je maakt het zo wel lekker binair. "Niet kunnen communiceren". Voor een hoop dingen werkt Teams prima. Maar voor sommige dingen vind ik iig het toch een stuk handiger als je naast elkaar staat. Of het nou is omdat je directer contact hebt, of dat je handiger mee kan kijken en dingen doen op de PC van de ander dan via Teams. En je kan laagdrempeliger mensen een grotere groep een vraag stellen.

Apart. Ik vind het meekijken met iemand juist veel prettiger werken via Teams. Omdat dan bijvoorbeeld iedereen gewoon het volledige beeld voor zich heeft. Maar daarin kunnen smaken ook verschillen. Dat is volgens mij ook wel een beetje de strekking van dit topic. Wat voor de een goed werkt, werkt bij een ander juist minder. En andersom.

[Sissors]

Rubbergrover1 schreef op woensdag 5 juni 2024 @ 22:08:
[...]

Apart. Ik vind het meekijken met iemand juist veel prettiger werken via Teams. Omdat dan bijvoorbeeld iedereen gewoon het volledige beeld voor zich heeft. Maar daarin kunnen smaken ook verschillen. Dat is volgens mij ook wel een beetje de strekking van dit topic. Wat voor de een goed werkt, werkt bij een ander juist minder. En andersom.

Iedereen? Uiteraard wil je niet met 8 man rond één PC staan. Maar met zijn tweeën moet je toch beide gewoon het beeld goed kunnen zien. Misschien minder met twee monitoren, maar dat lukt ook niet met Teams, dan heb je juist niet het volledige beeld. Dus zelfs als je controle hebt over de ander zijn PC moet die wel het nieuwe scherm naar juiste monitor doen. En pakt hij tab voor autocomplete in de terminal niet, etc.

Anyway zoals je zegt, zijn er verschillende voorkeuren, en daarom heb je bij veel werkgevers ook hybride werken.

@toolkist maar dit is nu jouw eigen voorkeur. Ik kan soms prima simpele dingen doen met controle overnemen via Teams. Maar dan is het toch al heel snel dat ik die ander vertel dingen te doen, want echt lekker werken vind ik dat niet, dus ik vind niet dat dat argument wegvalt.
En nogmaals, ik zeg niet dat iedereen permanent op kantoor moet werken, ik werk ook hybride, en meeste van mijn projectgenoten zitten in andere landen. Maar ook met niet project genoten kan je weleens iets over dingen hebben, en ik zie dan iig ook voordelen van iig met enige regelmaat op kantoor zijn.

[ Voor 24% gewijzigd door Sissors op 05-06-2024 22:33 ]

[toolkist]

Rubbergrover1 schreef op woensdag 5 juni 2024 @ 22:08:
[...]

Apart. Ik vind het meekijken met iemand juist veel prettiger werken via Teams. Omdat dan bijvoorbeeld iedereen gewoon het volledige beeld voor zich heeft. Maar daarin kunnen smaken ook verschillen. Dat is volgens mij ook wel een beetje de strekking van dit topic. Wat voor de een goed werkt, werkt bij een ander juist minder. En andersom.

En je kunt ook nog eens besturing aanvragen dus dat argument valt ook meteen weg.

[edit]@Rubbergrover1 oh maar 100% remote hoeft van mij ook niet zo nodig hoor. Vind het alleen zonde om 2 uur in de auto te zitten als ik totaal geen afspraken heb. Maar als ik een afspraak heb met iemand die op dezelfde locatie zit dan doen we die 9 vd 10 keer wel face to face.

[ Voor 20% gewijzigd door toolkist op 05-06-2024 22:34 ]

[CVTTPD2DQ]

Deezers schreef op woensdag 5 juni 2024 @ 16:51:
Al maak ik zelf bij thuiswerken nog steeds de fout om meteen na opstaan te beginnen (want later uit bed), waardoor ontbijt\aankleden pas na de eerste mails wegwerken lukt of ik helemaal de deur niet uitkom op een thuiswerkdag. Tussendoor doe ik dat niet want wil werktelefoon niet meenemen tijdens lunch en anders krijg ik het verwijt onbereikbaar te zijn.

Hiermee geef je wel mooi de gerafelde ervaring van thuiswerken weer. Reistijd niet in beschouwing genomen maak je méér uren, maar je kunt 1) door slechte tooling minder goed je effectiviteit bewaken, 2) je bent bezig met "zichtbaar" zijn, dwz. snel op chatberichten reageren, en vooral de "productiviteits"-metrics gamen. Ik denk dat rond 30-40% van mijn werkactiviteit niet op het scrumbord wordt bijgehouden. Op kantoor is het voor iedereen duidelijk dat ik in die tijd relevante dingen doe. In een puur-remote situatie (zoals tijdens Covid) is die activiteit ineens onzichtbaar.

Misschien dat er mensen zijn die extreem productief zijn als ze kunnen thuiswerken. Ik ben ze nog niet tegengekomen. En ik vraag me af welke dysfunctionele kantoorsituatie ze als referentiemateriaal gebruiken.

[sj0nsj44k]

Ik vind het juist veel laagdrempeliger om iemand via Teams te benaderen. Zeker als iemand op kantoor een paar verdiepingen hoger zit. Maar dat kan van persoon tot persoon verschillen, daar zul je dus nooit een eenduidige mening over krijgen.

Ik moet vaak wel eens een collega uit kantoor 2 spreken terwijl ik in kantoor 5 zit, als ik de persoon al ken doe ik het even snel via teams als het mogelijk is, een eerste gesprek met zo iemand kan dan meer als barriëre voelen, zonder de social cues en fysieke aanwezigheid kunnen mensen nogal bot overkomen in de digitale wereld terwijl dit reuze meevalt in de echte wereld.


Wat wel meespeelt is dat ik in mijn werk ook regelmatig met externe partijen te maken heb die niet op de zelfde kantoorlocatie zitten. Dan is het veel eenvoudiger om even in Teams te overleggen dan dat je eerst een eind moet rijden of een afspraak moet inplannen wanneer die mensen toevallig op jouw kantoor zijn. Afspraken worden ook bijna altijd standaard als Teams-meeting ingeschoten, je ziet wel of je toevallig allemaal op kantoor bent. Maar uiteraard zijn er ook regelmatig afspraken die expliciet 'fysiek' zijn. Want dat kan zeker ook meerwaarde hebben.

Daarnaast kan het in mijn optiek soms ook beter werken om via Teams te overleggen dan in levenden lijve. Bijvoorbeeld omdat je dan makkelijker je scherm kunt delen met meerdere mensen om dingen te laten zien en uit te leggen. Zonder dat dat allemaal moet via die ene laptop die toevallig aan het scherm vast zit etc. (Ik zie ook dat bij ons, waar de meeste overleggen hybride zijn, ook de mensen die op kantoor zijn lang niet altijd bij elkaar gaan zitten.) Even het scherm overnemen is dan toch heel wat laagdrempeliger.

Volledig mee eens, ik ben af en toe uren in vergadering met een collega waarbij ik mijn scherm deel en wij over dingen moeten sparren, deze collega zit tegenover mij maar het is fijner om een meeting in deze aard te hebben. Wij zouden in dit geval net zo goed thuis kunnen zitten tot er even een monteur binnenloopt en iets op het bureau van 1 van ons gooit met een monteur eigen vraag van "wat moeten we hiermee dan?" op zo een moment is het fijn dat we beiden op kantoor zijn. Ik begrijp dat binnen een devops team het risco klein is dat er een monteur iets op je bureau gooit. Maar wat moet die monteur als wij allebei voor 80% thuiswerken?
[quote]
Het zou dan toch mooi zijn als ze iets zouden uitvinden waarmee je contact kunt leggen als iemand ergens anders werkt...
/quote]
Daarom is het ook wel een goede tool, maar kan het in sommige gevallen echt niet datgene innemen wat je krijgt als ervaring wanneer je wel fysiek aanwezig bent.

Dat impliceert twee dingen. Ten eerste dat je promotie zou moeten willen en kunnen maken. En ten tweede dat de kwaliteit van je werk alleen wordt gezien als je fysiek aanwezig bent. Dat zijn twee dingen waar je vraagtekens bij kunt stellen. Gelukkig is bij mijn leidinggevende in elk geval het tweede punt niet het geval. Sterker nog, die werkt zelf ook een groot deel van de tijd thuis, zodat ik beter een afspraak zou inplannen als ik hem fysiek zou willen zien. (En mijn formele manager doet precies waar ze voor is, ze managet de dingen zodat mijn collega's en ik ongestoord ons werk kunnen doen. Wat grotendeels op de achtergrond gebeurt.)

Voor jonge professionals binnen een bedrijf is het onmogelijk om niet de drive te hebben tot promotie, je wilt natuurlijk niet tot aan je pensioen junior developer zijn? Het gaat daarbij ook om veel meer dan ruimte innemen in het kantoorpand, als remote worker kan je ook wel je bijdrage leveren. Maar wij zijn aan het einde wel mensen, en mensen kijken niet altijd alleen naar resultaat maar ook naar de mens tegenover zich. Als ze jou kennen en kunnen doorgronden dan is een promotie sneller op tafel dan wanneer je collega [2119860] bent die in team [190] werkt. En als je al een super engineer bent die €133 per uur verdient dan maakt het ook want minder uit. Maar probeer maar eens je verworven thuiswerkrecht te halen als je net van de uni komt.

Zulke events kun je uiteraard ook organiseren als mensen grotendeels thuiswerken. Sterker nog, het is juist erg verstandig om dat te doen. En voor veel "verstokte thuiswerkers" zijn dat ook juist de dagen waarop ze het prima vinden om wel naar het werk te komen. Omdat het dan ook toegevoegde waarde heeft. Volgens mij is dat trouwens ook iets waar bv detacheringsbureaus veel energie in steken, juist ook om de samenhang te kweken.

Dat helpen van je collega met verhuizen of een hockeywestrijd bijwonen is trouwens iets wat ook prima kan als je thuiswerkt. Dus ik zie niet echt de relevantie daarvan in deze discussie.

En dat is het belangrijkste! Ik ga graag naar de BBQ's van mijn collega die dit als zijn levenspassie ziet. Of naar de gezellige borrel waarbij ons team nog even een trap na kan geven aan de directie. Ik help ook dolgraag onze nieuwe collega die net uit Peru verhuisd is om naar een permanente locatie te verhuizen. Maar hoe zal jij als thuiswerker ooit op de hoogte zijn van die BBQ? of een after work get together just for the gezzeligheid? Die collega uit Peru, die ken je alleen als je toevallig iets van hem moest hebben via een teams bericht.

[sj0nsj44k]

eric.1 schreef op woensdag 5 juni 2024 @ 10:15:
[...]

offtopic:
Niet om het een of ander, maar als dit een lunchpauze is dan meng je wel werk in iemand's eigen tijd. Dat moeten ze maar net willen, en anders moeten ze maar net 'nee' kunnen zeggen...vind ik nooit zo heel jofel eerlijk gezegd. En pauze's, die zijn er natuurlijk voor een hele goede reden:)

Ik ken de pauze etiquette als geen ander! en zal zeker niet iemand van zijn heilige lunch houden, maar als ik al in de rij voor de lasagne naast hem sta dan kan ik even kort iets bespreken. Daar komt een antwoord op en dan zeg ik, ah komt goed joh, wij hebben het hier gauw nog even over. Ik hoef geen formele bevestiging op iets, maar het is een mooi beginpunt voor iets wat wij later kunnen serieus kunnen bespreken.

[sj0nsj44k]

Zenomyscus schreef op woensdag 5 juni 2024 @ 12:52:
Thuiswerken scheelt mij een hoop frustratie. Met name omdat ik dan niet met het OV hoef te reizen (wat ik inmiddels spuugzat ben) en meer tijd over heb. In plaats van rond 18:45 thuis zijn, sta ik nu om 17:30 in de keuken. Ideaal.

Helaas heeft thuiswerken ook de nodige nadelen:
- Ik heb liever meetings in real life. Zeker bij lange meetings via Teams word ik best wel 'gaar'.
- Even snel iemand bellen voor een babbeltje of simpele vraag doen weinig mensen. Als ik dan op kantoor ben krijg ik dingen te horen die snel opgelost hadden kunnen worden, maar door de 'afstand' is dat niet gebeurd.
- Minder binding met het bedrijf en het product. Ik hoor thuis niks van mijn sales collega's of de consultants. Toen ik dat wel hoorde kon ik nog wel eens meedenken of nieuwe features ontwikkelen. Dat is handig voor het product, je weet immers wat de markt verlangt en goed voor de verkoop.
- Collega's zijn soms slecht te bereiken. Je kunt ook niet zien of je ze gaat storen, of dat ze gewoon even wat anders aan het doen zijn. Als ik zie dat iemand druk bezig is op kantoor, dan laat ik die persoon lekker werken. Als die persoon dan klaar is, dan loop ik er naar toe om wat te vragen. Of wellicht vraagt iemand mij om mee te kijken. Met Teams is het altijd gokken.

Op kantoor merk ik dat er een tweedeling is ontstaan. Genoeg mensen die net als hier de meerwaarde van een kantoor absoluut niet inzien en het liefst nooit komen. En ook zat mensen die zich kapot ergeren aan collega's die er voor de zoveelste keer niet zijn. Het werkt immers veel makkelijker wanneer je naast elkaar zit en niet steeds hoeft te bellen (vindt die groep en ik ook). Maarja.. om nou in mijn geval 2,5 uur te reizen om te praten met collega's is ook zo wat. Zelfs al werkt het fijner, het kost je wel een hoop energie.

Helaas is de productie van een hoop thuiswerkers ook absoluut niet hoger dan op kantoor, juist lager vaak. Van sommige mensen merk je duidelijk dat de productie omhoog gaat, die krijgen juist dingen gedaan als ze thuis zijn en kunnen zelfstandig een hoop werk verzetten. Maar helaas zijn er ook mensen die het wel makkelijk vinden en op een tweede scherm een serie opzetten of zoals anderen al genoemd hebben even op de kinderen letten. Dat laatste doe ik overigens ook wel eens, maar ik ga dan zonder problemen langer door om dingen af te krijgen. Dat laatste doen enkele collega's dan weer niet. Je ziet enkele bolletjes van Teams vlak na 17:00 allemaal op oranje springen, ook van collega's die even een boodschapje gingen doen etc. Dat valt mij gewoon op, ik doe er verder niks mee overigens.

Bij thuiswerken heb je een hoop zelfdiscipline nodig, niet iedereen heeft dat. Ik heb daar zelf ook moeite mee. Als een paar collega's eerder stoppen omdat ze hun kind op moeten halen of nog even een winkel in willen duiken dan voel ik me ook niet echt gemotiveerd om de dag af te maken. Anderzijds is het verplicht 8 uur maken op kantoor soms ook onzin, als ik een halfuur eerder klaar ben dan ben ik gewoon klaar. Thuis zou ik dan stoppen, maar op kantoor kijken ze je raar aan als je om half 5 opstaat.

Voor mij maakt het zelf niet meer uit. Ik ga binnenkort de stap nemen om volledig ZZPer te worden. Zelfdiscipline blijft een uitdaging, maar omdat ik ga werken aan hetgene wat ik echt leuk vind lijkt me dat geen probleem. Geen OV meer. Geen afstand tussen collega's. Lekker alles zelf indelen. En moet ik dan een keer een klusje in huis doen? Dan hoef ik me daar niet schuldig over te voelen. Ik heb er alleen mezelf mee en kan dat zelf ook inhalen wanneer ik wil.

Precies dit! en wat in latere comments is aangegeven.
Teams meetings duren vaak langer en zijn minder productief. Daarnaast zijn er genoeg mensen die erg goed zijn in aanwezigheid maar niet in productivieit.

Om maar te benadrukken: Thuiswerken kan zeker in bepaalde branches grote voordelen hebben maar het heeft in genoeg branches ook zware nadelen. Als je heilig overtuigd bent van het thuiswerken dan hoor je zeker niet bij de branche die werken op locatie nodig heeft! Ik werk in een branche waarin het werken op locatie belangrijk is en ik merk duidelijk dat thuiswerken hier een negatief effect op heeft.

[Zenix]

Voor corona was thuiswerken hier (Rijksoverheid) iets wat bijna niet voorkwam. 5 dagen naar kantoor was de standaard, nu is het andersom. De meeste zijn 1-2 dagen op kantoor en de rest thuis. Ik heb daardoor 8 uur meer vrije tijd per week. Maandag en vrijdag is het uitgestorven op kantoor.

De dagen dat ik naar kantoor ga, is vaak om de binding te houden met collega's en samen te werken.

[Frieda]

ik werk maximaal 2 dagen op kantoor, bevalt me prima zo. ook met remote werken geen problemen. ben ik te druk om werkdingen tussendoor op te pakken dan gaat Teams op busy, anders sta ik op beschikbaar. en babbelen via Teams ook geen probleem. ik kan thuis geconcentreerder werken dan op kantoor en kan dan ook meer resultaten boeken. moet soms wel lachen, als ik op kantoor ben zie ik vaak 6/7 man in dezelfde Teamscall zitten, allemaal vanaf het eigen bureautje ingebeld. bij ons werkt overigens ook het management maar 2 dagen per week op kantoor en er wordt ook gewoon carrière gemaakt

[Krwz]

Sissors schreef op woensdag 5 juni 2024 @ 21:42:
Minder kansen voor bepaalde groepen? Welke groepen hebben we het dan in hemelsnaam over?

Er zijn inmiddels genoeg onderzoeken die laten zien dat remote werken de kansen van vrouwen en mensen met handicaps heeft vergroot. Zij gingen meer uren maken. Ook blijken vrouwen, naast top performers en millennials, de groepen te zijn die het vaakst ontslag nemen als ze verplicht deels terug naar kantoor worden geroepen.

Klimaatschade lijkt mij typisch ook zoiets wat erbij wordt gehaald als het goed uitkomt voor veruit de meeste.

Spreek voor jezelf. Ik betaal in m'n vakantie 3x zoveel om de trip met de trein te maken i.p.v. met het vliegtuig en voel me meer thuis bij bedrijven die hun medewerkers niet teveel in de auto laten stappen.

[ Voor 13% gewijzigd door Krwz op 06-06-2024 07:40 ]