SomerenV schreef op dinsdag 16 januari 2024 @ 22:43:
Ik denk dat veel mensen het akkefietje wel mee hebben gekregen van afgelopen weekend waarbij Erwin Wagensveld van Pegida aangevallen werd tijdens een koranverbranding. Die 'demonstratie' liep nogal uit de hand en drie agenten zijn gewond geraakt omdat er door relschoppers geweld werd gebruikt.
Nu pleit de samenwerkende moskeekoepels in Nederland dus voor
een verbod op koranverbranding om religieuze vrede te bewaren. Het verbranden van het boek zou in strijd zijn met de godsdienstvrijheid. Nu roepen ze burgemeesters dus op deze uitingen te verbieden.
[...]
Laat ik voorop stellen dat ik iets als het verbranden van iets om een punt te maken een achterlijk iets vind, maar zoiets verbieden krijg ik ook weer jeuk van. Als je dat gaat verbieden om religieuze vrede te bewaren en met het doel harmonie en rust in de samenleving te waarborgen, dan zet je de deur open naar het verbieden van meer zaken om dat te bewerkstelligen. Oh, religie X wordt ook boos om Y en Z? Verbieden die hap! Waar ligt de grens dan? Waarom kun je het ene wel verbieden en het andere niet? In bepaalde geloven/kringen worden ze om wel meer dingen helemaal leip om het zo maar te zeggen.
Moeten we dit verbod toejuichen of schept dit een gevaarlijk precedent?
Overtuigd atheïst hier, geen agnost, geen twijfelaar; als je't mij vraagt is het overduidelijk wat religie is, hoe het ontstaan is, waarom het geëvolueerd is naar hoe het nu is, wie, waar en wanneer boeken geschreven heeft en hoe deze zeer succesvol gebruikt werden om van een geloofssysteem een controlesysteem te maken door machthebbers.
Ik ga er niet verder op in, dit is niet het onderwerp, maar ik zeg het als disclaimer voor m'n mening m.b.t. Koranverbrandingen.
Kunnen we met z'n allen niet overeen komen om gewoon géén boeken te verbranden?! (retorisch)
Tuurlijk kunnen we dit met z'n allen niet overeenkomen, [Arbiter quote] "were it so easy"[/quote], want = radicale organisaties zoals Pegida willen geen rust, verdraagzaamheid en respect, ze willen polarisatie en consternatie, bitterheid en angst want alleen dat voedt hen dus dan moeten er wetten gemaakt worden... Ook wetten zitten zelden echt goed bij 100% van de bevolking.
Zoals @
SomerenV hou ik ook niet van "verbod-tactiek/mentaliteit" maar laat ons eerlijk zijn: de énige reden dat iemand een boek openbaar verbrandt (of het nu een religieus boek is, of educatief, fictie, maakt niet uit) is om te provoceren...
Tenzij we in een post-apocalyptische situatie terechtkomen en we boeken moeten verbranden voor warmte om te overleven, is de énige reden dat ik met de beste wil van de wereld kan zien, pure provocatie, en in dit geval dus alleen maar escalatie van een politiekmaatschappelijk enorm gevoelig conflict: de plaats van religie en het welbevinden, 'zich geaccepteerd voelen' van religieuzen binnen seculiere, verlichte, moderne, maar ook 'verdraagzame' maatschappijen met gelijkheidsbeginsel in de grondwet, democratieën dus.
Boeken verbranden ligt in conflict met de grondwet, het is i.m.h.o. geen uiting van vrije mening, het is provocatie vanuit haat jegens een specifieke bevolkingsgroep. Tuurlijk zal een radicaalpolitieke groep "vrije meningsuiting" verkrachten om als excuus en rechtvaardiging te gebruiken voor hun uitingen van haat... maar ze zijn doorzichtig...
Laat me anders redeneren: als dit niet per wet verboden wordt: waarom zouden ze de volgende keer dan niet in witte gewaden met een puntkap op hun kop mogen een kruis in de fik steken? "want vrije meningsuiting, toch?"
Zelfs als overtuigd atheïst -want het gaat me niet om wélk boek ze verbranden, maar waaróm ze het doen- kan ik niet anders dan inzien dat om zulke regelrechte, door haat aangestuurde provocaties van -zoals hier ook alweer- gegarandeerd altijd extreemrechts-nationalistische haatverspreiders "ik ben geen racist hoor, mààr...", tegen te houden, een verbod is.
Een verbod waaraan een straf verbonden is die stevig genoeg om hen te weerhouden om het nog te doen.
Ga ik ermee akkoord dat religieuzen zoveel belang hechten aan een boek, waaraan ze goddelijke eigenschappen verbinden, en er binnen hun kringen óók fundamentalisten zijn die pogingen doen om anderen te onderwerpen aan hún ideeën en de rechtstaat te ondermijnen "in naam van"? Neen, ook niet, maar wat helpt boeken verbranden daaraan?
Hoe helpt het om iemand die kwaad is op je en/of waar jij kwaad op bent, in het gezicht te spuwen? Tenzij escalatie je doel is.
...en vermits we in een maatschappij niet anders kunnen dan de grote groep mensen aan te sturen zoals een bende kinderen, moeten zo'n dingen maar per wet geregeld worden tenzij we er ok mee zijn dat iedereen omwille van een mening, boeken mag zitten verbranden, boeken die om de éne of de andere reden belangrijk zijn voor anderen, om ze zo lekker te provoceren, om dan nadien met de vinger te wijzen en te kunnen zeggen "kijk, zie hoe stout ze zijn, ze vallen ons aan en ze vallen de politie aan, gewoon omdat wij, onschuldige Pegida-duupjes, onze mening uiten"
En ja, er is iets van te zeggen: je niet laten provoceren, je matuur en volwassen gedragen bij overduidelijke provocatie en niet exàct doen wat de provocateurs trachten te bekomen: wraak en agressie... maar zoals ik al zei: grote groep mensen; je hebt wetten nodig om dit soort dingen aan te sturen.
Ik zie dus geen graten in een verbod op openbare boekverbrandingen (zonder enige specificatie, algemeen) Laat me dan ook afsluiten met een retorische vraag: aan welk stukje uit onze geschiedenis doen boekverbrandingen denken en waarom doen ze daaraan denken, omdat ze toen ook "onschuldigweg" vrije meningsuiting waren, of zat er meer achter... dingen zoals bvb. rassen -en andere haat, een stap naar een autoritaire en totalitaire rechtstaat = de natte droom van organisaties als Pegida (ook al hebben ze niet de ballen aan hun lijf om dit rechtuit toe te geven)?
Ik heb weinig liefde voor religie in het algemeen omwille van waar het door de geschiedenis heen voor werd misbruikt, beseffende dat er ook goeie dingen uit voort zijn gekomen zoals bvb kunst en architectuur, maar ook hoop en troost voor diegenen die er hoop en troost uit kunnen halen, ook al werkt het voor mij niet, ik ben in staat om in te zien dat het voor anderen belangrijk kan zijn.
...maar ik heb nog veel minder liefde voor groeperingen bestaande uit mensen wiens énige gemeenschappelijke raakvlak bestaat uit haat.