Skrunsies schreef op donderdag 9 november 2023 @ 11:45:
Zat zo te denken aangezien hier alles positief en boeliesj is, als ik mijn update wel zou delen aangezien het hier niet allemaal rozegeur en maneschijn is.
Toch maar gekozen dit wel te doen, mede omdat jullie hier toch wel de mensen zijn die mij er in tijden wat doorheen gesleept hebben.
Dochterlief inmiddels aan de medicatie, waar men op dit moment nog niet iets nuttigs over kunnen zeggen aangezien we nog maar te kort gestart zijn.
Gelukkig heeft ze inmiddels meer momenten van herkenning, althans dat geloven we graag omdat ze helaas niet in staat is duidelijk te zijn over haar gedachten..
So far so good...
Helaas ben ik door dit alles mijn jongste dochter wat 'uit het oog verloren', tuurlijk probeer je er voor haar te zijn, maar met werk, ziekenhuis bezoeken en slaap van amper 3 uur per nacht krijg je helaas niet alles mee..
Vorige week vrijdag ben ik gebeld in de nacht door mijn ex, ze was in paniek en kwam moelijk uit haar woorden, het enige wat ik er uit kon halen dat het niet goed ging met mijn dochter. Echter doelde ze niet op mijn oudste maar op mijn jongste..
Het was mijn ex opgevallen dat ze naar de wc was gegaan, maar na enige tijd niet weer uit de badkamer was gekomen. Toen ze vervolgens de badkamer open deed zag ze haar half tegen de wc aanzitten.
Hoe ze het precies gehad heeft is niet duidelijk, maar blijkbaar heeft ze een scheermes gepakt en is aan het snijden gegaan in haar arm. Gelukkig niet diep genoeg en konden ze het in het ziekenhuis verbinden. Daar heeft ze een nacht door moeten brengen en vervolgens heb je ineens 2 meiden in het ziekenhuis...
Ben aanzich best een persoon die probeert positief in het leven te staan, maar moet jullie bekennen dat je op zo'n moment toch begint te twijfelen aan je vaderschap. Heb ik het wel goed gedaan, had ik beter op moeten letten, waren er tekens? Nou ja allemaal van dat soort gedachtes..
Inmiddels is ze weer thuis en is ze hier bij mij aangezien het panische ( enigszinds wel te begrijpen ) gedrag van mijn ex niet echt helpt bij haar herstel.. Het liefst had ik haar door elkaar heen gerammeld en alle straffen gegeven die je je voor kan stellen, maar toch maar gekozen voor liefde, praten en bij elkaar zijn.
Er komt nog weinig uit, maar kan me niet anders voor stellen dat het allemaal te maken heeft met een schreeuw om aandacht...
Vallen en opstaan, 1 stapje naar voren, 2 stapjes terug... Ach nou ja, van dat soort dooddoeners..
Mijn excuses voor het segment, mede omdat de markt er weer wat beter uitziet, maar wou het jullie toch niet onthouden..
Plan voor volgende week staat nog, dan ga ik jullie verkregen donaties omzetten in kleding, denk dat er ook maar wat voor de jongste aangeschaft moet worden
Verder zag ik dat mijn DOT jes inmiddels uit staking zijn gekomen, enige tijd aan getwijfelt wat er mee te doen, maar op dit moment besloten om ze maar aan te houden. Zo heb ik in ieder geval toch nog iets en heb ik het gevoel dat ik het 'recht heb' om hier te blijven komen
