In de VS heb ik het wel veelvuldig gezien, ook bij de grote spelers (Apple, Amazon, etc.)–collega's die goed betaald worden (relatief gezien dan) maar geen woning hebben. Omdat ze het niet kunnen betalen, tenzij ze op 3 uur rijden van werk gaan wonen.
Ze moesten vóór COVID gewoon naar kantoor, en het kantoor staat in een dure stad. Dus daar moet je dichtbij wonen. Je hebt een auto nodig (OV is ruk) en een enkele rit reistijd mag in onvoorspelbaar verkeer toch niet langer duren dan 2 uur (!!). Dus 4 uur reistijd per dag. En dan wonen ze in een stad ver van het werk, waar het stiekem ook nog eens gruwelijk duur was.
Enkele collega's kozen ervoor om niet te forenzen maar om bewust dakloos te zijn. Die woonden in hun auto, of camper, of busje. Er gaan verhalen de rondte dat ze hier een paar ton per jaar verdienen en alles opsparen om na een paar jaar een andere baan te nemen en aldaar een huis te kunnen kopen.
Het werd ook gevoed door hevige schulden.
De studieschuld is het eerste probleem: veel collega's hadden een dure (Ivy League) opleiding achter de rug, sommigen hadden schulden (ver!) boven de $200,000 USD.
Geen goed zorgsysteem levert vaak, ook als je verzekerd bent, medische kosten op die al snel tot in de vele tonnen gaan lopen als je niet weet hoe het werkt. Een eigen risico van $10,000 is niet raar, een arts "out of network" levert een "dat dekken wij niet, de kosten van $70,000 zijn voor jezelf" op, etc.
Je had ook mensen die met 6 man een appartement met 2 slaapkamers bewonen. Mag niet, doen ze toch. De huur bedraagt $8000 per maand excl. overige kosten, en voor $1000 per maand heb je in ieder geval een bank of luchtbed om op te liggen, of $2000 voor een bed.
Hier in Nederland zie ik ook de studiekosten veel hoger worden, minder worden gesponsord door de overheid, huizenprijzen extreem omhoog blijven gaan, woningschaarste in de sociale huur, en mensen met een opleiding (en bijpassende baan) verdienen teveel voor sociale huur, te weinig voor particuliere huur, kunnen waarschijnlijk nooit een huis kopen wat past (of zou moeten passen) bij hun inkomen...
...maar gelukkig is het makkelijker om dichter bij je werk te wonen

Nederland is niet zo groot als de USA.
Wat betreft in Nederland heb ik het ook wel gezien. Vers afgestudeerde software developers die hun eerste baan krijgen. Die verdienden in mijn tijd eens €2500 bruto per maand als junior en waren eigenlijk verplicht om op hun studentenkamers te blijven wonen zolang dat kon.
En toen dat ophield was het terug naar papa en mama, of andere familieleden, of samenwonen met kamergenoten, en ik kende een enkeling die ook dat allemaal niet had. Die was dakloos, werkte als software developer, en sliep tijdens het wachten op een positieve loting in de daklozenopvang.
En jaren later, een paar jaartjes geleden, een soortgelijke situatie met een collega (in Amsterdam) die getrouwd was en 2 kinderen had. Zijn vrouw wilde niet meer getrouwd zijn, nam de kinderen mee, en verkaste helemaal naar Groningen om bij d'r eigen ouders in te trekken. Zij werkte niet, zij nam de kinderen mee, hij werkte wel, en partneralimentatie + kinderalimentatie = heel veel geld.
Oh, ja. Hij en zijn vrouw hadden ook een veel te duur huis gekocht. Dat kon hij niet betalen in zijn eentje, en door de economie op dat moment stond het onder water en moest hij het tegen verlies verkopen. Hij zat ook nog enkele jaren vast aan een dure leaseauto en had nog enkele schulden af te betalen.
Van wat er overbleef kon hij niet leven, niet in Amsterdam. Het was bijstandsniveau. Voor een goede senior software engineer die gewend was om €4000 netto per maand op de bankrekening te krijgen zat er niks anders op dan mij dit alles vertellen tijdens een etentje. Welke ik maar betaalde.
Ik heb hem sindsdien niet meer gesproken. Het laatste wat ik heb gehoord is dat hij alles heeft verkocht en op een ander continent woont.
Dus ja, ik zie het wel vaker, en ik zie het in de toekomst nog wel vaker gebeuren. Zelf heb ik 20+ maanden aan reserves opgebouwd om van te kunnen leven, maar als ZZPer houdt het daarna ook wel op. Aan het eind van die 20 maanden heb ik wel opties, maar wel weinig opties. Als één van die opties een relatie krijgt ben ik niet meer welkom. Als één komt te overlijden (leeftijd, gezondheid) kan ik daar ook niet terecht.