Ik heb heel wat PC'tjes gebouwd van voor een paar euro bij elkaar gesprokkelde spullen. Toen ik nog op de HTS zat, begin jaren '90, had ik niet veel geld. Ooit had mijn pa goedkoop een Philips :YES op de kop kunnen tikken, en nadat ik daar een harddisk aan vast gefröbeld had, werkte dat prima.
Totdat Prince Of Persia uit kwam.

Die werkte niet op die machine. Qua video nog wel, want we hadden wat extra hardware gekocht waarmee we de :YES PC-compatible konden maken (insteekkaart, waar ik nog bandkabel en een pc-slot aan vast gesoldeerd had zodat ik er van buitenaf de kast een Hercules kaart in kon stoppen

).
Maar de oplossing was er: de HCC dagen! Ik ging er naartoe met 100 gulden op zak, en ik ging zo goedkoop mogelijke spullen proberen te vinden om een nieuwe PC in elkaar te zetten. En ja hoor, ik kwam de hoofdprijs tegen: een IBM AT moederbord met een 80286 6MHz voor 15 gulden! Defect natuurlijk, maar er zaten geen custom chip op, dus kon ik die vast wel repareren. Meteen verder gaan zoeken, want ik had nu natuurlijk ook voeding, kast, geheugen, een videokaart, een I/O kaart, een harddisk controller, en een toetsenbord nodig. 5 videokaarten kocht ik, met het idee dat ik er dan in ieder geval wel eentje aan de praat zou krijgen. Geheugen was ook goedkoop gevonden. 2 MFM controllers, wat I/O controllers. Toetsenbord ook. Ouwe AT kast met de voeding er nog in. 3 floppy drives, dan zou er ook wel eentje werken. En dat alles voor een paar gulden kunnen kopen, volgens mij had ik niet meer dan 75 gulden uitgegeven. Alles mee in de rugzak in de trein.
Thuis gekomen alles meteen getest, en lo and behold: 3/4 van wat ik kocht werkte gewoon meteen. Het AT bordje onthield alleen geen settings, wat kwam door een defecte RTC chip en wat snel opgelost was. En van de video- en I/O kaarten die niet werkten bleek het bij allen 100% te komen door slechte solderingen. Dus na wat gesoldeerd werkte zelfs 100% van wat ik had gekocht!
De AT286 liep op 6MHz, maar ik had nog een 8MHz kristal liggen en die machine was snel overgeklokt naar 8MHz, wat in die tijd nog de top was. Alles ingebouwd, en ik kon mijn Prince of Persia spelen.
En één van de werkende videokaartjes was zo klein dat ik die in de kast van de Philips :YES kon wringen, waardoor die ook wat opgeknapt werd. De :YES ging in de hoek, want ik had geen harddisk meer.
Maar nu de AT286 werkte, kon ik ook wat geld voor een andere harddisk uitgeven. Dus op naar de eerstvolgende PC-dumpdag, en daar een harddisk gekocht. En zo had ik twee computers om mijn schoolwerk mee te doen.
Nou, vanaf toen werd het een traditie om met 100 gulden naar de HCC dagen te gaan om er rotzooi te kopen die ik weer in een werkend courant systeem kon omzetten. Zo heb ik de eerste jaren op de HTS mijn computers gekocht. Eerst de 286, het jaar erop een 386, die werd nog geüpgraded met een Cyrix 486DLC en een 387DX fpu, iets later een Pentium 60MHz. Toen begon ik wat meer budget te krijgen en kocht een Pentium II, een AMD Duron 600, een AMD Athlon XP 1200, enz.
Maar nog lange tijd kocht ik elk jaar toch weer junk wat ik dan repareerde om in ieder geval één compleet systeempje in elkaar te zetten. En die verkocht ik dan weer aan een medestudent. Er was er altijd wel eentje die een systeempje nodig had, en de prijs was natuurlijk altijd super.
Heel jammer dat het er niet meer is. Maar zoals iemand hiervoor schreef: de werkelijke oorzaak van het verdwijnen van die koopbeurzen met junk is de just-in-time manufacturing van tegenwoordig, en ook het feit dat er niet meer gerepareerd wordt. Niemand heeft meer grote voorraden die weg moeten omdat ze verouderd dreigen te worden, en ook geen kuubkisten met kapotte hardware meer. Er zijn nu wel veel kleine bedrijfjes die partijen oude computers van bedrijven opkopen, die refurbishen en dan weer verkopen. Maar wat er van een partij overblijft nadat zij hem geprocessed hebben, is niet meer interessant om te verkopen. En vaak zijn die bedrijven ook niet veel groter dan een schuur: ze hebben alle ruimte nodig voor het werkende spul en het niet-werkende spul moet zo snel mogelijk weg.
Helaas, het komt niet meer terug. Ik zou nog wel eens een HCC dagen willen meemaken waar een stand stapels met kapotte iMacs en Macbooks verkoopt van niet ouder dan 2 a 3 jaar. Koop ik er 5, maak ik er 3 werkende van en verkoop er 2 voor een ander.
Maar alla. Mijn budget is tegenwoordig zo hoog dat ik me er waarschijnlijk niet eens voor zou kunnen motiveren om een hele week elke avond te prutsen aan het repareren van kapotte Macbooks. Nu koop ik gewoon mijn Macbooks van die refurbishment bedrijven. Laatst weer een nieuwe gekocht: Macbook M2 Max 14" met 32GB voor 2750 euro, kost refurbished bij Apple nog 3500 euro.
Het was destijds een mooie tijd, en het doet me pijn aan mijn hart dat het er niet meer is. Maar de tijd schrijdt voort. Met mijn huidige computer emuleer ik 500 AT286-8MHz computers tegelijkertijd.