Echt tenenkrullend vind ik het niet maar pfff... de serie heeft toch wel wat cringemomentjes;
1) Al van bij het begin vond ik het duidelijk dat Reva idd... als "slechterik" toch andere motieven heeft, later kwam dan idd. uit dat zij één van de younglings was in de bekende Anakin-scène in Revenge of the Sith en dus eigenlijk op Vader joeg.
Hoewel het in de eerste aflevering nog niet
specifiek duidelijk was voordat dit werd bekendgemaakt in haar ontboezeming in een latere aflevering, aan Obi-Wan met de gesloten deur ertussen -wat ik sowieso al een cringy stukje explain-to-the-audience vond-, voelde ik de bui toch al lang hangen.
Ik heb er mijn eigen uitleg voor waarom ik dit al vanaf aflevering 1 wist, vanaf het eerste moment dat ze in beeld kwam zelfs, gecast als zwarte vrouwelijke antagonist in een nieuwe Disney SW productie wist ik zéker "die is niet écht slecht, hier zit meer achter, en als ze wél slecht is, zal ze het niet blijven" en low and behold... zonder voorkennis en toch zat ik er bovenop... call it premonition...
Het is een heet hangijzer maar als SW-fan van zowel nieuw, pre, als legacy, is het gebaseerd op niks meer dan een feitelijke, objectieve vaststelling van 97% content dat de laatste jaren vanuit Disney komt die zorgt voor 100% voorspelbaarheid. Ik ga er verder niet teveel op in.
2) Mensen sterven 'in-universe' van véél minder dan een door Darth-Vader vastgehouden lightsaber los door hun abdomen. Blijkbaar hangen je overlevingskansen af van het (toekomstig?) belang van je character. (niks nieuws en ook niks typerend voor SW, alleen ontzettend opvallend en

voorspelbaar alweer)
3) Zou Disney een kind van 10 ook ajb willen laten spreken als een kind van 10, en niet als een 40-jarige juridisch adviseur met assertiviteitstraining achter de kiezen?!
Dankjewel, het komt nl. ont-zet-tend ongeloofwaardig over; de manier waarop het 10-jarige snotjong haar neefje -en terecht hoor, daar gaat het me niet om, hij was positively annoying- op z'n plaats zet... Ik bedoel: herbekijk ajb die scène als je niet weet wat ik bedoel en vraag je af: is dit hoe een 10-jarige spreekt?!
Het antwoord is: "in geen enkel universum."
Het is weer een ontzettend cringy voorbeeldje van hoe 'bepaalde' mensen 'bepaalde' retoriek zelfs zonder nog een minimale moeite te doen om de tekst ietwat aan het character die het moet uitspreken, aan te passen en het haar gewoon letterlijk hebben laten instuderen en aframmelen...
Niet alleen dat het com-pleet ongeloofwaardig is, het is ook nog's belachelijk doorzichtig.
...ik word daar zo moe van... de gedwongen narratief die in-se niks met het SW universum te maken heeft maar met ons eigen real-life SJW universum.
4) Idem met het aanpraten van het schuldgevel aan Obi-Wan... "since I met you I have been chased, shot at, and almost fell to my death"... No sh*t Sherlock, moest je maar niet kwaad wegrennen met als énige reden: het zien van Obi-Wan die naar een "wanted" hologram van zichzelf zat te kijken waaruit kon afgeleid worden dat het keizerrijk -ook- naar hem op zoek was.... WTF?!
En dan is het Obi-Wan's fout ofzo dat je moest wegrennen, je laten beschieten en van een dak vallen?!
Een tantrum dus omdat zijn acties plots niet meer
uitsluitend gingen om het 'Leia redden' maar The Empire blijkbaar ook naar Obi-Wan zélf op zoek waren?! Ik weet echt niet wat ik hier anders moet van maken behalve dat het een manier was om een -op dat moment- stilgevallen plot wat vooruit te stampen en via een absurde segway te tonen dat Obi-Wan z'n krachten toch nog niet helemààl kwijt was toen hij haar van een doodsmak behoedde.
Ook: Een meisje van 10 (en ik heb er zelf eentje van 9 en ik kan jullie zeggen dat Leia klein is voor een kind van 10!) die wordt achternagezeten door 3 volwassenen die haar blijkbaar niet zomaar te pakken krijgen wanneer ze het op een lopen zet... tja... pure fysica jongens... een kind van die grootte mag nog zo'n grote wilskracht hebben om te spurten maar met zulke korte beentjes heeft élke volwassene die niet morbide obees is, het kind in minder dan 10 meter ingehaald en vastgegrepen... pure biomechanische dynamiek, maar hey... het zal the force wel geweest zijn wellicht...
5) nog een kleintje en niet uniek aan SW, je ziet het zo vaak, soms als 'hulpmiddeltje' om verwarring bij het kijkpubliek te voorkomen maar toch: mij valt het op en doet het steeds met m'n ogen draaien:
Wanneer Leia's droid 'Lola' een spionage-chip van het keizerrijk wordt aangemeten verandert haar opvallend lichtgevend "oog/cameralens" plots van blauw naar rood... Waarom?
Is dat niet een ontzettende 'dead-givaway' dat de droid gehackt werd door de slechteriken (want blauw = goed en rood = slecht), je zou denken dat het iets is dat een organisatie als het keizerrijk kost-wat-kost zou willen vermijden; dat hun spionage/sabotage-technieken zichzelf met een letterlijk opvallend lichtgevend signaal zouden verklappen, toch?!
Maar ik focus hier idd. op een paar gripes... al-bij-al vond ik het helemaal niet slecht, 'sommige dingen' lagen er idd. niet zo vingerdik op als wat we van bepaalde films of 'nieuwere' characters gewoon zijn, er was zeker een verhaal en bepaalde dingen kwamen best geloofwaardig over zoals Obi-Wan's 'reluctance' om de strijdbijl terug op te nemen, zijn voeling met the force terugvinden.
Ook: je zal het misschien moeilijk geloven indien je de moeite deed om bovenstaand epistel te lezen maar ik heb wel wat 'glimlachmomenten' gehad bij bepaalde scènes met Leia, wanneer ze een beetje meer natuurlijk mocht reageren.
Iemand haalt hierboven The Mandalorian en The Book of Boba Fett aan als vergelijking, my 2 cents:
Obi-Wan Kenobi zit (op basis van het eerste seizoen natuurlijk!) tussen de twee vind ik; minder goed dan The Mandalorian, beter dan The Book of Boba Fett...
Om aan Andor (de serie) te tippen however... komt Obi-Wan Kenobi (de serie) i.m.h.o. serieus tekort.
[
Voor 23% gewijzigd door
PinusRigida op 21-12-2022 15:44
]