Zo, zoals gebruikelijk maar weer eens spuit 11. Ik heb netjes gewacht tot het hele seizoen beschikbaar was en het gebinged. Altijd eerst even wachten of de reviews zeggen dat je het echt beter kunt overslaan, maar de reviews leken niet erger dan wat we over seizoen 1 hoorden.

) Waarschuwing: spoilers. Ik ga niet mijn hele post in een spoilertag zetten, als je nog niet alles gezien hebt, sla dit dan over.
Ik moet zeggen dat ik seizoen 2 wat beter vond dan seizoen 1. Dat komt waarschijnlijk ook omdat ik na seizoen 1 wel gewend ben aan de serie en weet wat we kunnen verwachten, en seizoen 2 is grotendeels meer van hetzelfde, en ook van hetzelfde niveau. Gelukkig iets minder de nadruk op geheimzinnigheid en verhaallijnen die schijnbaar nergens naartoe gaan, dat hebben we in het eerste seizoen al allemaal opgebouwd en nu kunnen we daarop voortborduren. De show leunt nog steeds af en toe op het flauwe trucje van een tijdelijk conflict introduceren dat geen doel dient dan het publiek opzwepen (omdat het lekker voorspelbaar 15 minuten later allemaal weer koek en ei is), maar gelukkig wat minder opzichtig dan eerst.
De manier waarop Sauron de smeden van Eregion manipuleert (en in het bijzonder Celebrimbor) is fraai gedaan, een van de weinige verhaallijnen waarbij het er niet te dik bovenop ligt en het juist geloofwaardig overkomt. Als je erop let valt het erg op dat Sauron zelden of nooit een keiharde leugen vertelt -- hij bedient zich bij voorkeur van halve waarheden en dingen onbenoemd laten zodat mensen hun eigen foutieve conclusies kunnen trekken, en dat doet hij zeer verdienstelijk.
Niet alle verhaallijnen zijn even pakkend. Op het moment dat de hobbits (sorry,
Harfoots) gescheiden worden van hun metgezel en hun eigen Leuke Avontuur! (tm) beleven zat ik een beetje met m'n ogen te rollen,
who gives a shit. Die hele verhaallijn waarin "de vreemdeling" van A naar B gaat doet sowieso grandioos kijktijdverhogend aan, zeker als je bedenkt dat dit al vanaf het eerste seizoen zo doorkabbelt. Het duurt ontzettend lang voor dit een beetje gekoppeld worden aan het verhaal als geheel, en het kan niet echt op z'n eigen benen staan. Gandalf, sorry, "Grand-elf"

had geen "origin story" nodig, in ieder geval niet wat hier gepresenteerd wordt. Het is niet alsof we nog niet genoeg verhaallijnen hadden en dit er echt bij moest. Tom Bombadil is er ook met de haren bijgesleept -- ze laten hem nota bene hetzelfde doen en zeggen als in LotR, een beetje als een pretparkfiguur die zijn standaardvoorstelling opvoert ("say the line, Bart!"). Daarenboven moet hij dan ineens ook nog dienen als iemand die als een mentor tekst en uitleg moet geven, en dat is helemaal niet in Bombadil's stijl. En dan ben ik nog een van de mensen die Tom Bombadil leuk vind, dus dat is het probleem niet.
Wat ook wel eens opvalt en wat anderen ook al aangekaart hebben is dat, het hoge budget ten spijt, de sets af en toe klein aan doen. De menigtes zijn te klein of de plek waar ze staan te duidelijk afgebakend om het realistisch over te laten komen. Ik denk dat ze hier tussen twee vuren in zitten door de technologie: met een kleiner budget had men gewoon alles noodgedwongen moeten doen met full CGI achtergronden en menigtes (en dan klopt de schaal wel maar ziet het er nep uit) en met een hoger budget (ja, nog veel hoger...) kun je het oplossen met echte sets en een grotere bak figuranten. Ik vind het niet heel erg storend en het haalt me niet echt uit de serie, maar het valt wel op.
Ik heb overigens geen enkele review gekeken waarin de show tot de grond toe afgefakkeld wordt om ongetwijfeld doorwrochte redenen, alhoewel ik moet zeggen dat dat niet makkelijk was, want je wordt er mee doodgegooid op YouTube. Ik snap wel dat als je een stok zoekt om deze show mee te slaan dat die op zich makkelijk gevonden is (je hoeft het maar naast de boeken te houden om per minuut op 10 slakken zout te kunnen leggen), maar tegelijkertijd is dat zwaar overtrokken. Helemaal voor wie seizoen 1 al gezien heeft, want seizoen 2 zet dezelfde lijn gewoon door. Voor mij is het gewoon niets-aan-de-hand vermaak met een hoog budget, waarin ik af en toe het genot heb dat ik sprekers als Morfydd Clark Sindarijns of Quenya kan horen praten. Kelebrrrimboorrr.

Anderen vinden dat overdreven, voor mij is het pure ASMR.
Is het geheel van hetzelfde niveau als Tolkien's eigen werk, nou nee, maar dat eis ik er ook niet van. Het is een beetje de pretpark/Disney versie waarbij men de klok wel heeft horen luiden maar de klepel er maar een beetje bij bengelt, maar een mooi gemaakte klepel is het wel.
Dat raakt kant noch wal. Niet "dat slaat kant noch wal". Wel "dat slaat als een tang op een varken".