Brent schreef op maandag 2 september 2024 @ 13:20:
[...]
In overheidsbanen is er geloof ik die verdeelsleutel, maar dus ook pensioenen e.d.: een Oost-Duitser krijgt tussen de 60 en 70% als ik het me goed herinner. Als dat dus zo wettelijk is vastgelegd, dan kan ik het er alleen maar mee eens zijn. Ja, je hebt gelijk dat Amsterdam en Oldenzaal voor hetzelfde werk een ander loon kunnen opbrengen, maar dat kun je nog de markt en het feit dat je ook minder kwijt zult zijn voor wonen in Oldenzaal aandragen. Stel dat je in Oldenzaal maar 65% van je pensioen zou krijgen, of CAO Rijk een Randstad-kolom heeft en een Rest-kolom op 65%. Dat zou toch te ver gaan?
Er is van oudsher een verklaring te bedenken, maar de muur is nu ook alweer bijna 2 generaties geleden gevallen. Dat mag weleens rechtgetrokken.
En dan hebben we het over de rest nog niet gehad.
En, denk je niet dat onze huidige regering ook niet iets met het verschil in Randstad en de rest te maken heeft? Wij zitten volgens mij met hetzelfde probleem, maar uiteraard in onze context. Ik geef de 'provincialen' heus niet meteen on ongekwalificeerd gelijk, maar ja, dat er opvang in Ter Apel zit en niet in Wassenaar, dat is natuurlijk wel zo...
Het is wel van belang het hele plaatje te zien.
Het is namelijk ook nog steeds zo dat men in het westen het gehele leven nog een solidariteitstoeslag betaalt om het oosten te financiëren. Een goede 5.5% van je salaris die direct naar het oosten wordt overgeheveld. De verschillen in de AOW zijn zo groot niet en staan in geen verhouding tot de verschillen in huur. Deze verschillen zijn de afgelopen 10 jaar enkel groter geworden. Daar waar je in Oost Duitsland geld overhoudt van je AOW om nog wat anders dan de huur van te betalen, mag je in München blij zijn wanneer tegenwoordig je huur niet het dubbele van je AOW is.
Een ander voorbeeld zijn CAO's. Deze zijn niet meer van deze tijd en houden niet tot nauwelijks rekening met hoe groot de verschillen tegenwoordig zijn qua kosten in levensonderhoud.
Helaas is het ook zo dat deze zaken juist in het oosten onderbelicht zijn. Ga je daar het gesprek aan en doe je een boekje open over hoe weinig je eigenlijk overhoudt zelfs wanneer je een topbaan hebt, valt ook daar de mond open van verbazing en prijst men zichzelf gelukkig. Dat zijn dus de momenten waarop ik dan vaststel dat de kloof echt veel groter is dan hoe men zich deze voorstelt, iets wat dus in beide richtingen geldt. Maar waar je vanuit de Randstad met een uurtje in het oosten bent, kost het in Duitsland een stuk meer moeite. Zelfde problemen, maar andere schaal en afstanden.
Voor de beeldvorming is ook belangrijk dat de AOW in Duitsland niet op dezelfde manier is opgezet als in Nederland, deze wordt namelijk berekend aan de hand van je persoonlijke bijdrage. Ik weet overigens niet of dat juist bijdraagt aan een voordeel voor de Oost Duitse vrouwen, of in het nadeel. Het stereotype is immers dat zij meer werkten en werken, terwijl men in het westen het idee van de huisvrouw als hoogste goed had. Dat laatste is nu dus een groot sociaal probleem, zij hebben immers minder punten opgebouwd en daardoor een flink lager inkomen.
Verder denk ik dat we ook niet teveel moeten inzoomen op enkel het financiële. Juist daar zie ik eigenlijk nog de minste van de zorgen en vooral reden voor ontevredenheid in het Westen in plaats van in het Oosten. De mensen die ik spreek in Oost Duitsland zijn vooral blij en trots op hun houding dat het juist niet om het geld gaat, en dat ze hun DDR waarden nog niet vergeten zijn.
Maar verandering is eng, vroeger is fijn. Minder zorgen, het gevoel dat het iedereen wel goed ging, meer gelijkheid, geen vreemde dingen geen gekkigheid. Allemaal emoties waar op in wordt gespeeld naar goed voorbeeld van de memberberries, om er maar een andere culturele referentie, iets nieuwer, bij te pakken. Buitenlanders zijn de kop van jut, want "took our jobs" en een bedreiging voor het warme gevoel van vroeger. Niet wetende, of gewoon niet in willen zien, dat als je in Duitsland de buitenlanders de deur wijst, de complete economie op z'n gat komt te liggen.
Brent schreef op dinsdag 3 september 2024 @ 09:22:
[...]
Het gaat er misschien teveel over om 'geluid' te 'representeren', en te weinig te analyseren wat de onderliggende oorzaken zijn. Want die zijn er. In Nederland ook. Gevestigde partijen slagen er alleen niet in dit goed uit te leggen, of althans minder goed dan dat populisten ermee aan de haal gaan. En het vergt visie en een inspanning van een generatie, zoniet langer, stukje bij beetje die onderliggende problemen aan te pakken.
Er is wezenlijke socio-economische ongelijkheid. Kapitaalverschillen nemen toe. (Groot)bank en overheid steunen multinationals boven mkb. De dorpen stromen leeg. Mensen worden eenzamer. Zorg wordt minder.
Het werkelijk bespreken van die problemen vind je bijna nergens meer terug. In Duitsland nog meer dan in NL heb ik het idee; hier zie je de ogen al rollen als je eens echt inhoudelijk wil worden op TV. Aan de ene kant van het politieke spectrum vind je mensen die menen dat het niet bestaat (want in de goed opgeleide bubbel heb je weinig met die kant van overheidsfunctioneren te maken, en kun je ook denken dat je nu eenmaal 'rijk' bent, al ben je dat niet want zo'n beetje iedereen die stemt is uiteindelijk afhankelijk van de verkoop van arbeid). Aan de andere kant mensen die al decennia lang deze dingen zien opstapelen.
Nou doet Scholz misschien wat ie kan, maar zoals we zien in het dossier Oekraïne, in Europa, communicatie is nu eenmaal niet zijn sterke punt. Tsja, dat kost je dus. En idem met enkele partijen in Nederland: goede plannen, maar weten het niet aan de man te brengen. Populisten zijn nu eenmaal marketeers eerst, en inhoudelijk... nouja, niet eens tweede of derde, het is bijzaak.
Hoofdzakelijk met je eens. Alleen wel met de noot dat de problemen die je aanduidt niet exclusief zijn voor de AfD-vriendelijke Bundesländer. De zorg staat overal onder druk. Kijk je naar NRW dan staat de ene brug na de andere op instorten, lopen ook daar dorpen leeg en is er geen geld voor zorg en onderwijs. Duitsland is een land met veel hoogwaardige techniek, kennis en wetenschap. Maar de maatschappij heeft de grootste moeite überhaupt uit de jaren '90 weg te komen en zaken die al lang en breed hervormd hadden moeten zijn, houdt men krampachtig aan vast. Ook hier is het niet alleen zaak het oosten clichématig als arm en hulpbehoevend weg te zetten, grote delen van het westen is in hetzelfde bedje ziek, maar of dat in het oosten aankomt of dat men te druk is met de eigen situatie, is mij een vraag.
Bovenal, het ontbreekt aan een visie. En ik denk dat daar de grote winst ligt voor de radicale partijen. Ze hebben tenminste een visie, iets waar men naar uit kan kijken. Of dat dan een nostalgische visie is naar een beeld wat in de huidige wereld eigenlijk nooit meer zou kunnen werken, doet er niet toe.
En ja, de Grünen hebben er ook een visie. Maar dat is er eentje voor het Duitse equivalent van de havermelkelite. Iemand met een Polo uit het jaar kruik en een huurappartementje heeft niks aan subsidies voor een laadpaal op de oprit. Die ziet enkel dat de Mietpreisbremse niet werkt, de stroom duurder is geworden en er geld naar Oekraïne moet.
Van de grote centrumpartijen heb ik geen idee wat ze met het land willen en hoe dit vorm te geven.
Dat de verschillen tussen hoge en lage inkomens enkel groter worden, helpt de polarisatie natuurlijk ook niet.