Ahrnuld schreef op woensdag 28 juli 2021 @ 23:13:
Is het niet zo dat agressief onderhandelen ook als iets 'mannelijks' wordt gezien? Ik vind het zelf eigenlijk niet bij development functies passen, en daar zou een manager/werkgever best rekening mee mogen houden.
Nee. Wij voeden jongetjes zo op dat ze moeten winnen, moeten strijden. En met een agressieve onderhandeling kan je "winnen". Dat, terwijl meisjes worden opgevoed te bemiddelen, de lieve vrede te bewaren, etc. Die durven dus niet voor hun salaris te strijden. Wij kennen biologische kenmerken toe aan het geslacht en stimuleren die vervolgens nog eens extra.
Neem iets simpels als uitgaan of liefde. Een meisje is een slet, een hoer als ze 20 mannen op een avond zoent. Jongens houden wedstrijdjes wie de meeste meisjes kan zoenen op 1 avond. Jongens mogen alleen naar huis, meisjes worden opgehaald door pa.
Op het moment dat er veel vrouwen instromen, verliest een beroepsgroep zijn aanzien. Raar, maar waar. Kijk maar naar beroepen als arts, onderwijzer e.d.
Nog even een aanvulling, ik heb ook regelmatig te maken gehad met internationale IT studentes en met collega's in het buitenland. Wat me daarbij opviel is dat in Oost-Europa en Rusland (en enkele Aziatische landen) meer vrouwen voor IT leken te kiezen dan in Nederland, al kan ik dat zo niet met cijfers hard maken. In gesprekken leek het erop dat ze dat dan vooral doen voor de zekerheid van een goed inkomen en iets op te kunnen bouwen. Dat zien ze als een stuk verantwoordelijkheid nemen en daarvoor gaan ze niet 100% op een man vertrouwen.
In Nederland lijkt men veel meer te kiezen wat 'leuk' is in plaats van toekomstzekerheid. Als ik dat zelf had gedaan, was ik ook sociologie of politicologie gaan studeren in plaats van informatica...(achteraf ook alsnog iets in die richting gedaan, en ik kan nu wel zeggen dat het gras qua studieplezier ook echt groener is aan de overkant).
Nederland heeft dan ook nog steeds een relatief hoge mate van parttime werkende vrouwen en vrouwen die niet onafhankelijk van hun partner zijn. 47% van de Nederlandse vrouwen is nog altijd financieel afhankelijk van haar partner. Dat is iets dat wij als maatschappij prima vinden (kijk voor de gein eens naar ons belastingstelsel, maximale opbrengsten als je een anderhalfverdieners gezin bent), terwijl een man die afhankelijk is van zijn vrouw een watje, slappe zak, etc. is. Dat is overigens iets dat zowel mannen als vrouwen blijven uitdragen. Maar ook gewoon in onze wetgeving zit verankerd, kijk bijvoorbeeld naar ouderschapsverlof. De vrouw is net bevallen en de man wordt alweer op het werk verwacht. Kom met een voorstel dit te verlengen. Schande lees je onder dat soort berichten... Vooral van vrouwen. Immers, de man heeft het kind niet gedragen.
Grvy schreef op woensdag 28 juli 2021 @ 19:13:
De vraag is hoe relevant die input is voor je product. Ook 10 mannen die wit zijn etc kunnen hele andere denkwijzen hebben daarvoor heb je nou niet persee de diversiteit qua geslacht, huidskleur etc nodig.
Daar gaat het juist vaak fout en wordt het juist vaak geforceerd omdat dat de norm is.

Kan, maar het is niet waarschijnlijk. 10 hoger opgeleide witte programmeurs in de randstad hebben waarschijnlijk in hun jeugd lekker zitten gamen, wellicht nog aan hockey of voetbal gedaan, getennist, etc. Hebben contact met beide ouders, ook als die gescheiden zijn, zijn opgegroeid in rijtjeshuis. Terwijl als je er 10 zwarte programmeur bij zet, de kans groot is dat een deel daarvan opgegroeid is op een flat in bijvoorbeeld de Bijlmer, minder contact is met de vader, waarschijnlijk nooit aan sport is gedaan, kans groter is dat ze iemand kennen die door een geweldsmisdrijf om het leven is gekomen.
Daarover is eens een heel sterk filmpje gemaakt. Gewoon, stomme zaken die een persoon eigenlijk niet zelf voor het zeggen heeft, bepalen de vorming van een mens en hoe zij hun kansen krijgen. Klein experimentje, puur op zaken die niets met je huidskleur te maken hebben, maar uiteindelijk wel op je etnische groep terug te voeren zijn:
Iemand die thuis moet studeren met broertjes en zusjes om zich heen en daarvoor ook nog zorg moet dragen, zal wellicht langer over een studie doen. Iemand die dat niet heeft, zal dit niet snappen. Als jouw ouders allebei gestudeerd hebben, zullen zij veel meer mee kunnen komen dan als jouw ouders dat niet hebben, zelfs al stimuleren zij jou ook om te gaan studeren.
Ik heb altijd gehockeyed en was hockeytrainer. De hoeveelheid kinderen met buitenlandse roots die ik in al die jaren training heb gegeven, kan ik op 2 handen tellen. Het aantal jaar dat ik trainer ben geweest, kan ik niet op 2 handen tellen, laat staan het aantal teams. Is niet helemaal eerlijk, want sommige teams had ik een aantal jaar en die kinderen tel ik 1x mee, maar het gaat even om het beeld. We weten allemaal hoe de gemiddelde hockeyer in de toch wel wat meer bovenklasse van de maatschappij zit.
fonsoy schreef op woensdag 28 juli 2021 @ 23:54:
Wat me trouwens wel opvalt is dat veel vrouwen in mijn afdeling parttime werken. De meesten 4 dagen, maar ze zijn er ook bij met 3 of zelfs 2 dagen per week. Bij sommige functies is dat best lastig, want als je de enige specialist van een bepaalde module bent dan is het wel lekker als de beschikbaarheid van de medewerker hoger is.
Een SCRUM team waar de helft niet op vrijdag werkt kan wel, maar die zijn die dag wel verminderd effectief. Sommige vorige werkgevers die ik had wilden daar niet aan omdat de sales-afdeling niet die dag met vragen terecht kon bij ze. De SCRUM master die werkte op vrijdag niet, dat was een doorn in het oog van mijn leidinggevende en stak dat ook absoluut niet onder stoelen of banken.
Terwijl processen hier prima op ingericht zijn. En is je functie hoog genoeg, neem dan gewoon (soms) die telefoon op op je papa/mama-dag (zijn vaak belletjes van een paar minuten). Dat hoort er dan soms ook bij.
Het wordt pas echt lastig als mensen aan 2 kanten van de tafel parttime werken. Met 1 iemand die eigenlijk teveel moet doen is het ook al lastig. In dat opzicht kan ik WG's best begrijpen dat ze er niet altijd om staan te springen. Ik merk het zelf ook wel eens in mijn werk, zeker als de persoon die je moet hebben maar 3 dagen werkt en die niet verdeeld zijn over de week. Op donderdag heb je een vraag, die stuur je in. Persoon is er pas maandag weer. Vraag wordt maandagmiddag gelezen, want 's ochtends moet er eerst vergadert worden, dinsdag uitgezocht en volgt een tegenvraag, daarop moet jij weer wat opzoeken, inmiddels is woensdag door en stuur je de vraag uit. Persoon zit nog in een vergadering en heeft er geen tijd meer voor en voila, je bent weer een week verder. Probleem is niet zo zeer het parttime werken, maar dat wij mensen die parttime werken ramvol stoppen. Als ik een klusje niet af krijg ga ik morgen weer door. En anders na het weekend, dan staat de wereld toch stil.
Als ik terugkijk naar mijn eigen studietijd, moesten de dames daar wel echt hun mannetje staan. Opmerkingen als: "Dat zei je moeder/vriendin etc. vannacht ook." waren aan de orde van de dag. Zo terugkijkend was de omgeving niet geheel vrouwvriendelijk.