Waarom zijn werkgevers zelden bereid meer dan de +3%, max +5% per jaar aan loonsverhoging te geven wanneer de kosten van een goede, ingewerkte werknemer die vertrekt vele male hoger ligt?
Voorbeeld: een werknemer kan bij het aannemen 65k/jaar verdienen, maar als diens 5-jaar jongere versie wordt aangenomen op 40k/jaar, moet deze het typisch doen met max +5% per jaar erbij (soms minder), hoe goed die ook is*. De tijd tot die 65k verdient is na 10 jaar, als hij/zij onafgebroken elk jaar +5% krijgt. Als het een getalenteerde ontwikkelaar is die de boel goed oppakt, kan deze al na een paar jaar enorm veel waard zijn voor het bedrijf. Dat betekent ook dat als hij/zij vertrekt, het vinden en inwerken van een gekwalificeerde vervanger effectief zo een half jaarloon of meer kost. Toch vinden werkgevers dat stuk kapitaalvernietiging vaak acceptabeler dan een flinke loonsverhoging.
Dan is er nog de communistische factor. Er zijn mensen die vinden: "Stefan(31) mag niet meer dan 50k per jaar verdienen, want hij is 31, en dan zou hij meer dan Piet(45) verdienen!" Terwijl Stefan veel effectievere code schrijft, beter met de klant communiceert, en geregeld 45+ uur per week werkt als dat een project snel verder helpt. Piet, daarentegen, pakt elke dag om 16:55 al zijn spullen in, ook als er net een urgente issue aan het licht is gekomen die hij in 30 min kan fixen... "Morgen om 8:30 ben ik er weer jongens!
" In Duitsland is deze "we zijn gelijk" gedachte al helemaal een ramp. Mijn vorige werkgever kon daar een erg goed presterende ontwikkelaar niet significant belonen, want dan moesten alle werknemers in zijn functie, ook de gemiddelde, en de matige collega's diezelfde verhoging krijgen (ondernemingsraad).
*Kleine disclaimer: ik heb ook een geval meegemaakt waar een bestaande werknemer zonder promotie +30% kreeg, en er zijn vast bedrijven waarbij dat vaker gebeurt. Bovenstaand verhaal lijkt wel vaak van toepassing. Wat is jullie ervaring?
Voorbeeld: een werknemer kan bij het aannemen 65k/jaar verdienen, maar als diens 5-jaar jongere versie wordt aangenomen op 40k/jaar, moet deze het typisch doen met max +5% per jaar erbij (soms minder), hoe goed die ook is*. De tijd tot die 65k verdient is na 10 jaar, als hij/zij onafgebroken elk jaar +5% krijgt. Als het een getalenteerde ontwikkelaar is die de boel goed oppakt, kan deze al na een paar jaar enorm veel waard zijn voor het bedrijf. Dat betekent ook dat als hij/zij vertrekt, het vinden en inwerken van een gekwalificeerde vervanger effectief zo een half jaarloon of meer kost. Toch vinden werkgevers dat stuk kapitaalvernietiging vaak acceptabeler dan een flinke loonsverhoging.
Dan is er nog de communistische factor. Er zijn mensen die vinden: "Stefan(31) mag niet meer dan 50k per jaar verdienen, want hij is 31, en dan zou hij meer dan Piet(45) verdienen!" Terwijl Stefan veel effectievere code schrijft, beter met de klant communiceert, en geregeld 45+ uur per week werkt als dat een project snel verder helpt. Piet, daarentegen, pakt elke dag om 16:55 al zijn spullen in, ook als er net een urgente issue aan het licht is gekomen die hij in 30 min kan fixen... "Morgen om 8:30 ben ik er weer jongens!
*Kleine disclaimer: ik heb ook een geval meegemaakt waar een bestaande werknemer zonder promotie +30% kreeg, en er zijn vast bedrijven waarbij dat vaker gebeurt. Bovenstaand verhaal lijkt wel vaak van toepassing. Wat is jullie ervaring?