Bijna uitgespeeld met in de richting van 70 uur, tijd om de balans op te maken van wat ik er van vond

Openwereld
Vergeleken met andere openwereld games is dit zeker één van de beste die ik ooit gespeeld heb. Nergens heb je het idee dat gebieden alleen maar opvulling zijn en de wereld is groot genoeg dat je voor het grootste gedeelte van je playthrough het idee hebt dat je nog van alles moet ontdekken. Ook zijn er een paar relatief grote gebieden waar je pas komt nadat je een quest line van een npc volgt wat altijd weer een aangename verassing is. Zelfs na meer dan 50 uur en nagenoeg de hele overworld map vrijgespeeld te hebben heb ik nog complete nieuwe gebieden ontdekt.
Wat kanttekeningen zijn wel dat de dichtheid die je in Limgrave hebt steeds minder wordt naarmate je verder komt en dat je soms wel gigantisch in het diepe gegooid wordt met wanneer en waar je wat moet doen. Maar het nu uitgespeeld te hebben, is die hoge dichtheid in het begin ten opzichte van het einde ook wel te begrijpen om je het in het begin makkelijker te maken en juist dat je pad niet voor het oprapen ligt maakt wel dat je meer zelf gaat nadenken wat op de langere termijn in je playthrough je zeker meer voldoening geeft. Maar ik besef me daarbij wel dat dat niet voor iedereen weggelegd is, vooral als dit je eerste soulsgame is.
Combat
De combat is simpelweg duidelijk een optelsom van alle voorgaande games en voelt goed en vertrouwd aan. In het begin voelt het nog wat traag aan, maar na wat geleveld en geupgrade te hebben voelt het al een stuk beter aan. Jumping attacks zijn een leuke toevoeging, zeker om snel posture van vijanden te breken.
Boss fights
Enerzijds zijn er enkele hele goede boss fights vergeleken met eerdere delen, maar door de open wereld was het antwoord op het niet kunnen verslaan van een boss vaak niet om die boss tot in de puntjes te leren, maar om eerst elders heen te gaan en wat meer te levelen en dan een paar uur later die boss te steam rollen. In voorgaande delen was je door het lineaire verloop van de playthrough vaak veroordeeld tot het verslaan van een boss zonder optie om eerst ergens anders heen te gaan. Ook wisten de developers in grote lijnen met wat voor level je bij een specifieke boss kwam en konden alles daarop ontwerpen wat uiteindelijk best wel gebalanceerd was allemaal.
Enerzijds maakt de openwereld van Elden Ring veel boss fights toegankelijker omdat je juist de optie voor eerst elders te levelen en te upgraden hebt, maar de keerzijde daarvan is dat je veel boss fights steamrold. Margit had ik in geloof ik in twee pogingen neer, één om hem wat te leren en één om hem af te maken. Nu is dit zeker niet mijn eerste souls game en is hij een beginner boss, maar omdat ik eerst Limgrave en aangrenzende gebieden uitgekamd had, was ik al vrij overpowered voor hem. Godrick na hem was ook maar iets van drie pogingen en dat is dan één van de main bazen. Vooral met een zweihander en jumping attacks heb je dan de boss vrij snel gestaggered voor free damage als je een vrij hoge level bent.
Ook heb ik het idee om dit overlevel effect te compenseren, veel bazen en vooral die in de later game, aanvallen hebben dat als je die niet goed dodge of aan ziet komen, je in één slag dood bent wat erg frustrerend is als je verder de boss nagenoeg flawless speelt zonder noemenswaardige damage op te lopen. Uiteindelijk is dat een kwestie van de baas goed leren. Ook zijn er in de later game vijanden die hyper actief snel zijn welke voor een strength build wel erg irritant om te vechten zijn en die het voor van stun locks moeten hebben om verslagen te worden.
Verhaal
Welk verhaal, zat dat er in dan?
Voor het verhaal van Elden Ring kan je beter de youtube filmpjes van
VaatiVidya volgen wanneer die uiteindelijk uitkomen natuurlijk. Maar voor mij had het verhaal wel iets meer aanwezig mogen zijn.
Grafisch/performance
Ik speel het op een GTX1070 op pc, maar zelfs daarmee was het prima te spelen voor mij. Af en toe wel wat stutters bij mapovergangen, maar niets al te storend. Maar één keer een freeze gehad. De wereld zag er voor mij verder prima uit, maar voor mij is gameplay veel belangrijker in een soulslike game dan grafische pracht en praal.
De multiplayer voor zover die aanwezig is, moet zeker nog beter. Gelukkig wordt je default niet meer geinvade in Elden Ring wat in Dark Souls voor mij altijd alleen maar een irritante onderbreking van je single player ervaring was. Het summonen voor bossfights moet alleen veel beter. Wanneer je het sumon item gebruikt verschijnen er altijd genoeg gouden summon singns, maar die zijn dan vaak te oud en in werkelijkheid niet meer geldig en de meeste mislukken. Pas als na een halve minuut ofzo deze refreshen heb je kans als je snel genoeg bent om er één succesvol te pakken. Dit haalt gigantisch de flow er uit bij het opnieuw proberen van een boss. Beter had in mijn ogen geweest dat je met een item je in een wachtrij kon aanmelden en je automatisch gematched wordt met een coop partner. Dan is het puur een kwestie van je beurt afwachten in plaats van wie het snelst op een summon sign kan klikken.
Wanneer je iemand daadwerkelijk gesummoned had, was de ervaring verder prima zonder merkbare lag, al speelt natuurlijk wel mee dat er nu de meeste players online zijn dan over een jaar of twee zullen zijn wat de kans op een sumon partner dicht bij met dus een lagere ping hoger maakt.
Conclusie
Prima game en rijkelijk mee vermaakt. Of het de replay waarde van de darksouls games heeft valt nog te bezien, die heb ik tot nu toe elk jaar allemaal wel een keer doorgespeeld omdat de gameplay zo fantastisch is. Ik vermoed dat Elden ring een game is die je een handjevol keer doorspeelt en het daar wel bij blijft omdat een playthrough gewoon zoveel tijd kost waar een dark souls playthrough met wat ervaring in een kwart van de tijd te doen is (in ng+/++ in een paar uur zelfs) met een hele goede gebalanceerde gameplay. Ook zal de verwondering van het ontdekken van nieuwe gebieden bij een nieuwe playthrough er niet meer zijn wat nu toch voor mij één van de grotere factoren was.
Ik denk dan ook dat over een paar jaar er op Elden Ring net zo wordt teruggekeken als op Sekiro, Technisch het beste van wat er tot dan toe was van Fromsoft, maar niet met de replaywaarde van de dark souls delen of Bloodborne. Niet dat dat erg is overigens, de meeste AAA games hebben dat niet. Laatst bijvoorbeeld de pc release van God of War gespeeld (ng en ng+) en hoewel dat ook zeker een fantastische game met een goed verhaal is, zal ik die nu niet snel weer een keer gaan spelen.
Al met al worden de nadelen die ik heb gevonden rijkelijk gecomponeerd op andere vlakken. Game of the year tot nu toe voor mij