De socioloog of gedragswetenschapper zou zeggen dat het moment - waarop mannen zich realiseerden dat ze in bestuur en beleid in de meerderheid waren maar een ontwikkeling zagen van vermeend verlies aan perspectief van positie, zelfbeeld en economische macht - er een omslag volgde van kentering in economische sectoren en onderwijs. Squashing the change.
De econoom zou zeggen dat het moment waarop de ontwikkeling van de sector als opkomend economisch reservoir een bepaalde schaal en integratie in andere sectoren wist te bereiken een omslag stimuleerde in keuzeprocessen voor arbeidstrajecten.
Een sociaal psycholoog of politiek econoom zou waarschijnlijk stilletjes opmerken dat de geldende gedragslijn niet anders was dan de emotionele respons à la "de mijnen zijn gesloten, we raken in de rats, dan maar er voor zorgen dat de ander meer in de rats zit".
Als ik kijk naar techniek in het algemeen, is het gewoon cultureel geen vrouwen ding. Wat natuurlijk onzin is, maar zo is de cultuur. En dan helpt het niet dat op de middelbare school meiden elkaar al wijsmaken dat wiskunde te moeilijk voor ze is.
Klopt, maar cultuur is iets wat tussen schepping en laissez-faire in ligt. Klinkt misschien hard, maar als we er heel nuchter naar kijken dan is het iets wat we maken, of wat we laten - en wat daar het gevolg van is. Het is niet eens een statische groepsdynamiek.
Mijn optiek in dit soort zaken is misschien wat kil, maar volgt uit denken over termijn- en rimpeleffecten. Culturele dingen zijn keuzes, sommige keuzes zijn cool, andere zijn nuttig, weer andere zijn dom, kostbaar of zelfs destructief. Tegenwoordig groeien mensen op met de passieve overtuiging dat alles goed is en dat het vanzelf altijd beter zal gaan - wat geen menselijke realiteit of constante is. Het kan, maar het is een aanname. Investering aldus vereist.
Menselijke groepen internaliseren vanuit herhaling en prikkel. Het is echter niet vanzelfsprekend dat de aanwezige gedragslijnen daarbij ook volgen. Dit is waarom we als mensen ook sanctiemechanismen kennen, net als stimuli e.d. Internaliseren drijft vorming van perceptie aan. Er zijn correlaties met gedragslijnen, maar geen magische of causale.
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.