Dit is al snel een opzetje naar "OMG MSM" en zo meer. Aan de basis daarvan liggen een paar stukjes verwarring.
Niet enkel hebben mensen zelden een redelijk inzicht in wat media zijn, zie bijvoorbeeld de verschillen tussen nieuws / verslaggeving / opinie / journalistiek, er is ook steeds minder inzicht in de beperkingen waar media mee te maken hebben. Denk bijvoorbeeld aan ons eigen consumptief gedrag, en hoe dat al snel perverse prikkels geeft aan media waardoor er teveel ruimte komt voor verslaggeving of zelfs opinie, en te weinig voor journalistiek.
Die consumptieve omgang is enorm bepalend, we realiseren ons dat echter zelden. Om het ietwat op de spits te drijven, we zijn verslaafd geworden aan prikkels. Hier, nu, meteen, hapklaar én zoals wij het willen - en dus ook op zo'n manier dat het aansluit bij ons gevoel.
Er is prima ruimte voor meningen, dat is immers onderdeel van publiek debat. Maar, en dit is ook iets wat mensen vaak vergeten,
een mening moet- onderbouwd zijn en
- redelijk.
Dat eerste, een mening moet onderbouwd zijn. Zonder toetsbare onderbouwing is het enkel een kreet.
Dat wordt misschien een keer gehoord, maar als het geen fundament heeft, dan verliest het signaal elke inhoud. Het krijgt misschien een lading, maar de beoordeling (reflexief trouwens, zelden bewust) wordt steeds sneller negatief. Enkel daar waar gevoel achter de associatie met de kreet gedeeld wordt, daar ontstaat een positieve resonantie (feedback loop).
Dan gaat het snel scheef. Zie het drama 5G & Covid. Die positieve resonantie is enkel een vorm van bevestiging eigen kring. Dan krijg je een zelf versterkend effect. En aangezien er geen onderbouwing is, wordt het signaal nog meer resoluut afgewezen.
Dat tweede, een mening moet redelijk zijn, dat is enerzijds de component van vorm / methode, anderzijds de mate van afstand tot wat op het moment de onderbouwde en getoetste consensus binnen publiek debat is.
Denk bij vorm / methode als hoe iets overgebracht wordt, aangezien een signaal ontvangen moet worden is dat wel van belang. Mening zonder onderbouwing, maar ook soms met, wordt zelden of nooit in een format gebracht wat conform de ontvanger is. De verzender vraagt dus een bijzondere vertaalslag van de ontvangen, en dat is voor mensen gewoon een brug te ver.
De mate van afstand tot consensus is zo niet nog belangrijker. En daar zit iets gevaarlijks. Is de afstand te groot, dan treedt een reflex van afwijzen op. Van belang dus om redelijkheid in kleine stapjes te doen. Is de afstand niet enkel te groot maar is de methode er een van schok, dan treedt bij herhaling een reflex van normaliseren op (zie Overton venster), en dan ontspoort al snel heel veel.
De afgelopen jaren zijn er nogal wat meningen met shock doctrine op samenlevingen losgelaten. Op gegeven moment ontstaat dan een weerstandseffect. Voor constructieve en onderbouwde mening verhoogt dat de drempel, maar het dat ook voor kretologie en manipulatie middels mening.
Het is echt niet zo dat mening buitengesloten wordt. Het is wel zo dat als mensen mening willen overbrengen ze moeite moeten doen. Dat is ook niet vreemd, en absoluut niet teveel gevraagd.
Het is ook niet zo dat media er doof of blind voor zijn. Integendeel, ze zijn er zelfs kwetsbaar voor én bij.
Gelukkig is het ook zo dat media ingangen hebben voor het geven van signaal. Maar ook daar, het kost wat moeite, en het kent wat eisen.
Laat ik dit zeggen, net als overal elders in menselijke dynamiek zijn er ook in publiek debat geen magische knoppen. Alles is een proces, en dat proces kent in een beschaafde samenleving best wat regels. Goede regels, omdat we daar in onze geschiedenis best wel wat lessen bij hebben moeten leren.
[
Voor 7% gewijzigd door
Virtuozzo op 05-05-2020 18:50
]
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.