GGZ/Jeugdzorg problemen ivm decentralisatie en bezuinigingen

[Touchdomex]

defiant schreef op donderdag 6 augustus 2020 @ 15:27:
[...]

Het ging er in dit geval niet om dat ze betere zorg zouden krijgen elders, het probleem is dat ze zorg hadden, maar de de locatie werd gesloten i.p.v. in te grijpen. Dat ze de locatie sluiten is weer een exponent van hoe privatisering en toezicht is geregeld. Als het publieke zorg was geweest had men bijvoorbeeld direct kunnen ingrijpen in het management en bestuur. Nu kan men alleen sturen via toezicht en maatregelen zoals sluiting.

En dat is uiteindelijk het probleem, de zaak draait nu om wat redelijk en billijk is als afstand voor zorg, maar de kwestie draait eigenlijk om de inrichting van jeugdzorg en hoe toezicht alleen heeft gefaald.

Ja dat is wel een lastige, ik zie het hier wel eens met specialistische kankercentra. Dat zie je steeds meer gecentraliseerd per expertise zodat de kennis er op die plekken. Niet alleen in de regio maar vooral verdeeld over heel Nederland. Ik kan dat voor die situatie alleen maar toejuichen want betere behandeling is betere kans op minder vervelende gevolgen.

De vraag is hoe erg is het als je van die GGZ dorpen of wijken hebt waar opvang op grotere schaal in kleinere groepen gaat. Hoeveel zijn mensen daarbij geholpen. Je bent relatief beschermd en je hebt de mogelijkheid om opgevangen te kunnen worden als het mis gaat. Weet alleen niet hoe rendabel zulke plekken zijn zeker op de langere termijn. Zeker hierbij zijn er meerdere manieren waarop je zoiets kan inrichten maar dan moet er wel de ruimte zijn om daar wat in te verbeteren... Die financiële ruimte is er alleen denk ik dan weer niet voldoende...

Het probleem is dat het een politieke vraag is, wat redelijk is qua kosten is een redelijk flexibel begrip. En in het geval van dit soort zorg zijn is er nooit genoeg vertegenwoordiging om politiek gezien een impact te hebben, behalve misschien via lobby en patiëntenverenigingen.

Het is uiteindelijk een probleem omdat de politieke vraag (bijna) nooit direct naar voren komt in de politieke discussie en daardoor altijd impliciet een exponent is van andere politieke keuzes. Uiteindelijk is het beleid t.o.v. zwakkeren in de samenleving hierdoor altijd een exponent van de ideologisch houding van de politiek en de daaruit volgende inrichting van de maatschappij.

Want zoals ook in dat artikel naar voren komt, zijn er waarschijnlijk maar weinig mensen die het financieel kunnen dragen dit soort zorg zaken aanhangig te maken bij de rechter. De meeste zullen gewoon moeten accepteren wat er geregeld kan (of juist niet) worden qua zorg op welke locatie(s). Het perspectief van deze individuele kwestie is dus waarschijnlijk veel breder.

Het is ook een maatschappelijke vraag naast een politieke. Wat vinden wij acceptabel in deze gevallen. Hoe gecentraliseerd mag de zorg worden voordat het in de weg gaat komen van andere dingen.

Wat vervelender is dat mensen het maar moeten accepteren maar als ze op die manier beter geholpen kunnen worden wringt dat voor mij wel de schoen want het is beide...

[Virtuozzo]

Ik betwijfel of het inderdaad een maatschappelijke vraag is. Een politieke? Dat zeker. Maar maatschappelijke? Waar is het draagvlak, waar blijkt het onderwerp voor welke schaal en met welk bereik te scoren voor bindingskracht?

Waarschijnlijk hard om te stellen, maar zelfs als politieke vraag is het een in specifieke marge.

[defiant]

Ze zeggen wel eens dat je het niveau van beschaving kan aflezen aan hoe een samenleving omgaat met zwakkeren die niet voor zichzelf op kunnen komen. Op zwakkeren kan je altijd consequentieloos bezuinigen, goede of slechte zorg voor deze groep heeft voor de samenleving buiten de direct betrokkenen weinig consequenties. Behalve misschien voor mensen die het lot van deze groep zich aantrekken.

De discussie komt dan al heel snel terrecht in het patroon dat deze groep elke vorm van de zorg zoals die wordt aangeboden moet accepteren, vaak alleen vanwege vermeende financiële redenen en niet vanwege het menselijke of humane perspectief. Als een groep met weinig tot geen zeggenschap en/of personal agency kan men ook niets anders dan de situatie accepteren zoals die is.

Dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld mondige patiëntengroepen die de media en politiek kunnen bereiken (met wisselend succes).

[Xa!pt]

RobinHood schreef op maandag 15 juni 2020 @ 02:45:
En twee weken geleden hadden we dit nog: https://www.ad.nl/den-haa...et-mag-oplossen~a664434e/


[...]


De problemen in GGZ en Jeugdzorg zijn gewoon enorm. en is inderdaad enkel en alleen maar ideologisch beleid, het is volledig fact-free en ik ben niet eens aan het overdrijven als ik zeg dat het letterlijk levens kost.

Maar dit is blijkbaar wat we willen. Het is niets nieuw, dit gaat al jaren zo, er zijn rapporten verschenen en iedereen die er verstand van had wist dat dit ging gebeuren, en toch zette men door en daar plukken we nu de wrange vruchten van.

En ook dit is weer iets wat in een handjevol jaren afgebroken is, maar de opbouw kan makkelijk 10 jaar of langer duren.


***members only***

Ben zelf werkzaam in de GGZ en we doen eigenlijk vooral aan symptoombestrijding. Op veel vlakken zijn we als samenleving langzaam steeds verder aan het groeien, maar als het gaat om de hulpverlening op mentaal / psychisch vlak bevinden we ons nog in het jaar 1115. Ik zou oprecht benieuwd zijn wat de resultaten zijn als de doelgroep met 'lichtere' (geen zware psychiatrische problematiek of dubbele diagnose direct een psychotherapeut krijgen toegewezen in plaats van de eindeloze bezoeken aan psychiater / praktijkondersteuner / HBO-psycholoog.

Er zijn in veel opzichten constructieve hervormingen mogelijk, maar dat kost uiteraard allemaal veel te veel geld. En zoals de poster hierboven al terecht opmerkt: dit is de groep waarop je het makkelijkste kunt bezuinigen zonder consequenties.

[ Voor 3% gewijzigd door Xa!pt op 07-08-2020 02:18 ]

[defiant]

‘Psychiater heeft niet genoeg inspraak bij behandeling patiënt’

Vier op de tien psychiaters vinden de Nederlandse geestelijke gezondheidszorg te groot en te complex geworden om nog persoonlijke zorg te kunnen bieden. Psychiaters vinden de wachtlijst voor behandelingen, waar zo’n negentigduizend mensen op staan, te lang.

Ook over eigen werk binnen ggz-instellingen zijn psychiaters ontevreden; de helft zegt dat hun functie is „gemarginaliseerd”, terwijl ze wel een „leidende rol” zouden willen.

Dat blijkt maandag uit de ‘psychiaterthermometer’ van collectief De Jonge Psychiater, waarvoor 816 psychiaters een vragenlijst invulden.

‘Systeemproblemen’ zouden ervoor zorgen dat steeds meer psychiaters hun vaste baan bij instellingen opzeggen en zich vervolgens laten inhuren als zzp’er. „Zij worden als geldwolven gezien”, zegt onderzoeker Christiaan Vinkers. Hij is naast psychiater ook onderzoeker bij het Amsterdam UMC. Volgens hem is het psychiaters „vooral om de autonomie” te doen. Hun vertrek zorgt voor ‘een hogere dienstbelasting’ bij de psychiaters die wel in vaste dienst blijven werken.

Binnen de psychiatrie zijn nog veel meer „openstaande vragen”, schrijven de onderzoekers. Hoe kunnen behandelingen efficiënter en doelmatiger? Wat is er nodig voor een zinvol leven? „Het is schokkend hoe weinig er door de overheid in psychiatrie wordt geïnvesteerd”, zegt Vinkers. De onderzoekers schrijven dat in Nederland per patiënt voor kankeronderzoek vijfentwintig keer zo veel wordt geïnvesteerd als voor mensen met een psychiatrische stoornis. „Een schril contrast met de enorme maatschappelijke urgentie van psychiatrische onderwerpen als verwarde personen, toegenomen suïcidaliteit onder jongeren en de miljoenen Nederlanders die met psychiatrische problemen te maken krijgen.”

Tien jaar studeren en dan gefrustreerd raken

Psychiaters, merkt Prinsen, die de enquête zelf ook heeft ingevuld, worden „alleen nog ingeschakeld voor werk dat anderen niet mogen doen”. Medicatie uitschrijven, crisiszorg inclusief slopende 24-uursdiensten. Taken die voorheen op het bord lagen van de psychiater, worden nu vervuld door ‘goedkopere’ arbeidskrachten, zoals een verpleegkundig specialist, de psychotherapeut, klinisch psycholoog of gz-psycholoog. De psychiater, heus voorstander van samenwerking, hoeft er in de praktijk vaak alleen maar een ‘klap’ op te geven om de declaratie aan de zorgverzekeraar in orde te maken. „Maar als de pleuris uitbreekt”, zegt Prinsen, „dan zijn we wel verantwoordelijk. Bij klachten moeten wij ons verantwoorden voor de tuchtrechter.”

Toegenomen schaarste speelt een rol, zegt Spijkman. „Er is momenteel veel vraag naar psychiaters en weinig aanbod.” Als gevolg kunnen interim-psychiaters meer vragen dan in loondienst. Gangbaar is zo’n 150 euro per uur - een flink deel gaat naar de belasting. Sommigen worden zzp’er om minder uren te hoeven werken. Maar voor de meesten, zegt hij, is „professionele vrijheid” het doorslaggevende argument. Ze lopen tegen problemen aan in hun organisatie: bureaucratie, gebrek aan zeggenschap, personeelstekort, en het lukt ze niet dat te veranderen. „Als zzp’er heb je die verantwoordelijkheid niet. En je kunt wel eisen stellen: als hier niets verandert, dan ben ik weg.”

Met andere woorden, de psychiater wordt te duur bevonden voor een GGZ organisatie en er wordt hierdoor zowel zwaar belast om z.g.n. efficiency te bereiken, terwijl aan de andere kan er geen betrokkenheid is bij de gehele keten van zorg zodat er geen autonomie en vrijheid is in de behandeling. De focus ligt dus in z'n geheel op kostenbeheersing met alle gevolgen van dien. Het laat vooral ook zien dat geestelijke gezondheidszorg qua problematiek niet meespeelt op hetzelfde niveau als lichamelijke ziektes en problemen.

Zorgverleners strijden bij de rechter tegen lagere tarieven: ‘Ik werk nu al tien tot vijftien uur per week gratis’

De zorg voor gehandicapten, ouderen en in de ggz kan volgend jaar niet meer uit, betogen zorgverleners in een kort geding.

De zorgorganisaties spiegelen voor wat het lagere tarief voor hen betekent: Waar in de ggz nu drie a vier begeleiders op een groep staan, is dat er straks eentje minder. In de gehandicaptenzorg is geen geld meer voor het salaris van 3600 medewerkers. Verpleeghuizen verwachten miljoenentekorten.

Buiten de rechtszaal legt klinisch psycholoog Senne Pol van ggz-instelling Reinier van Arkel uit wat het afknijpen van de tarieven voor hem betekent: “Nu al kunnen we de uren zorg die bij een stoornis horen soms niet leveren. Ik werk tien tot vijftien uur per week gratis, en ik ben geen uitzondering. De meest problematische cliënten, die altijd extra aandacht nodig hebben, worden flink rondgepompt door zorginstellingen. Omdat je weet: als we er te veel hebben, gaan we failliet.”

Advocaat Tom van Helmond redeneert namens de zorgkantoren vanuit een ander oogpunt. “De langdurige zorg staat voor grote uitdagingen”, zegt hij. De zorg moet goedkoop blijven, zodat ook toekomstige zieken en ouderen hulp kunnen krijgen, bepleit de raadsman. Meer geld om uit te delen hebben CZ en de anderen simpelweg niet in huis. “De zorgkantoren gaan over de verdeling van het geld, niet over de totale hoeveelheid.” De zorgverleners aan de andere kant van de rechtszaal zien dat anders: zij vinden dat de zorgkantoren maar moeten regelen dat er voldoende geld is.

Je ziet hier hoe disfunctioneel zorg kan worden door het bewust creëren van dit soort constructies door de politiek. Zorg kent nu eenmaal harde limieten en grenzen waarin er efficiënt gewerkt kan worden voordat er ingeboet moet worden op de kwaliteit of het überhaupt verlenen van zorg. Veel van de zorg voor ouderen en gehandicapten kan niet efficiënter en is gewoon werk wat verricht moeten worden door personeel.

Deze rechtszaak laat zien dat budgettering van ouderen en gehandicapten zorg vooral een politiek probleem is, wat door de constructie met zorgkantoren niet op het bordje van de politiek terecht komt.

D.w.z. de politiek kan de budgetten vaststellen, maar vervolgens politieke verantwoordelijkheid afschuiven op uitvoerende instanties zoals zorgkantoren.

[defiant]

En weer een instelling in de problemen:
Jeugdzorg Nederland uit ernstige zorgen om jeugdzorg in Zeeland

Jeugdbeschermingsorganisatie Intervence in Zeeland houdt per januari 2021 op te bestaan. Hierdoor moeten ongeveer 450 gezinnen en 650 kinderen die nu door de organisatie worden begeleid, elders hulp krijgen. Het overkoepelende Jeugdzorg Nederland maakt zich ernstig zorgen om die groep.

Intervence begeleidt jongeren die te maken krijgen met jeugdbescherming of jeugdreclassering, en bij wie dus ernstige problemen spelen. Het plan om de organisatie op te heffen, komt uit de koker van de dertien betrokken Zeeuwse gemeenten. Het gaat financieel al een tijd niet goed met Intervence, en de gemeenten zetten in het nieuwe jaar dan ook het contract stop met de organisatie. Nederlandse gemeenten zijn verantwoordelijk voor het bieden van jeugdzorg, maar in heel Nederland zijn er grote tekorten op het jeugdzorgbudget.

„Wij maken ons ernstige zorgen over dit besluit”, schrijft Intervence in die brief. Voor veel gezinnen betekent de sluiting dat zij een nieuwe jeugdbeschermer krijgen toegewezen en dat is niet in het belang van de Zeeuwse kinderen, vindt Intervence. Het gaat om een kwetsbare groep die thuis bijvoorbeeld te maken heeft met verslaving, huiselijk geweld en schulden, en bij wie de rechter heeft ingegrepen.

Wederom een dossier waar voornamelijk de nadruk wordt gelegd op de gevolgen, maar niet zozeer de oorzaak. Gemeentes zijn aan de ene kant met handen en voeten gebonden aan het gedecentraliseerde beleid wat ze uitvoeren, maar aan de andere kant zijn ze instrument in de uitvoering en uitbesteding van het beleid.

Dit systeem kent voor de kwetsbare mensen die ervan afhankelijk zijn alleen maar verliezers.

[SymbolicFrank]

Het brengt niet direct geld op, dat is tegenwoordig niet meer acceptabel.

[Wilke]

Puur speculatie, maar ik ben benieuwd of we voor de duiding van deze:

https://nos.nl/artikel/23...gemeentehuis-nijkerk.html

in dit topic terecht gaan komen. Het zou mij verbazen als het niet zo is.

[defiant]

De Winter: 'Scenario toeslagenaffaire dreigt ook bij jeugdzorg'

Een schadevergoeding van 5000 euro voor slachtoffers van geweld in de jeugdzorg. Het is een belangrijke stap, maar wie houdt in de gaten of er nu ook echt wat verandert binnen de jeugdzorg? Dat vraagt hoogleraar pedagogiek Micha de Winter zich af. Hij was voorzitter van de commissie die onderzoek deed naar fysiek, psychisch en seksueel geweld in de jeugdzorg tussen 1945 en 2019.

Volgens Jeugdzorg Nederland is het verbeteren van de jeugdzorg vooral een financiële kwestie. Kleinere groepsgroottes en meer persoonlijke aandacht voor kinderen kosten nu eenmaal geld. "Wij willen dat ook, maar die investeringen kunnen we nu niet doen", zegt voorzitter Hans Spigt. "Eigenlijk gaat al het geld naar zorg die we nu moeten leveren. Dus geef ons wat meer ruimte. Als je in de financiering tekortkomt, kan je de organisaties niet aanrekenen dat ze dat niet voor elkaar krijgen."

"Instellingen die wijzen naar de gemeenten, gemeenten die wijzen naar het Rijk omdat ze te weinig geld krijgen en het Rijk dat zegt: "Jullie zijn verantwoordelijk, wij hebben gedecentraliseerd." Iedereen kijkt naar een ander", stelt De Winter. "Dus de situatie dat men de bal naar elkaar toe kan blijven spelen, denk aan de toeslagenaffaire, dreigt zich te herhalen. Waar ik bezorgd over ben, is dat we over twee jaar constateren: er waren allerlei goede ideeën, maar ze zijn toch niet op voldoende schaal gerealiseerd."

Je ziet hier weer de gevolgen van het scenario wat ook in dit topic vaak naar voren is gekomen:

• Een overheidsdienst wordt gedecentraliseerd soms in combinatie met gedeeltelijke of gehele privatisering.
• De uitvoeringsverantwoordelijkheid wordt gelegd bij de decentrale instanties en overheid.
• De financiering wordt echter centraal geregeld, waarbij onder het mom van vermeend efficiency door decentralisering bezuinigingen qua financiering al wordt ingeboekt zonder dat de resultaten er zijn.

De centrale regering blijft hierdoor in controle over alle financieringen en budgetten, terwijl men voor problemen kan verwijzen naar decentrale instanties en lagere overheden. De centrale regering heeft hierdoor geen "skin in game" en wekt machtsmisbruik in de hand.

Definitie van skin in game:

If an actor pockets some rewards from a policy they enact or support without accepting any of the risks, economists consider it to be a problem of "missing incentives". In contrast, to Taleb, the problem is more fundamentally one of asymmetry: one actor gets the rewards, the other is stuck with the risks.

Taleb argues that "For social justice, focus on symmetry and risk sharing. You cannot make profits and transfer the risks to others, as bankers and large corporations do... Forcing skin in the game corrects this asymmetry better than thousands of laws and regulations.

Nu heeft de toeslagen affaire natuurlijk al laten zien dat diensten die direct onder ministeries vallen net zo corrumpeerbaar zijn, dus het systeem is nog niet gecorrigeerd als de mismatch tussen decentralisatie en financiering wordt opgelost.

[aapelite]

Ik vind het pijnlijk om het te moeten zeggen, maar ik denk dat eerst al deze consequenties (helaas) zich zullen moeten openbaren voordat er verandering komt. De pech is dat de regeringspartijen die hiervoor verantwoordelijk zijn inderdaad hun handen snel in onschuld wassen, terwijl vrijwel al deze negatieve consequenties vallen te herleiden tot 1 doel: kostenreductie. Het is bij de gratie dat de zorg (zeker de GGZ en jeugdzorg) over het algemeen alles doet om toch te bieden wat nodig is (want het merendeel zijn geen cowboys, ondanks het beeld dat men graag schetst), dat incidenten meer gespreid aan het licht komen.

Een ander probleem is dat de slachtoffers vaak in stilte lijden, taboe het niet gemakkelijk maakt om sympathie te krijgen en de dodelijke slachtoffers (zelfdodingen) niet spreken. Maak je echter een optelsom, dan zou een parlementaire enquête zoals bij de toeslagenaffaire niet misplaatst zijn.

Hoewel kosten in de zorg beheersbaar houden overigens zonder meer een belangrijk en ingewikkeld punt is, is er onterecht gekozen voor strategieën waar grote multinationals niet eens aan durven. Namelijk, het opleggen en doordrijven van het eigen belang wat simpelweg lukt door de scheve verdeling van macht in de keten.

Ik zie echter ook enkele lichtpuntjes op de werkvloer. Waar eerst alle bezuinigingen werden afgeschoven op personeel en de cliënten, zie ik nu dat het steeds beter lukt om juist die weer centraal te stellen op de werkvloer, waarbij verzekeraars hier ook aan meewerken. Dit is in de GGZ, wellicht is dit een lichtpuntje voor de jeugdzorg, waarbij de decentralisatie recenter is en die kanteling mogelijk op een later moment nog komt.

Ik hou mijn hart echter wel een beetje vast. We hebben nu een crisis, en de zorg (en onderwijs) worden toch zelden ontzien als de broekriem wordt aangetrokken. We zouden eens voor de lol moeten bijhouden hoe die epidemische golf van problematiek zich verhoudt tot het beleid uit Den Haag. Misschien dat het beleid dan ook wat zou kantelen richting preventie en gezondheid ipv problemen achteraf proberen op te lossen in langdurige en kostbare trajecten met ellenlange wachtlijsten.

[defiant]

Het NRC komt weer met een serie over de misstanden in de jeugdzorg:
Durfinvesteerders zien brood in tieners met lichte psychische klachten, zwaardere patiënten belanden op wachtlijst

Durfinvesteerders zien brood in hulpverlening aan tieners en jongeren met lichte psychische klachten. De markt hiervoor is zo lucratief dat een Franse investeringsmaatschappij, Apax Partners, recent de grootste Nederlandse keten voor jeugd-ggz Mentaal Beter heeft gekocht. Zij bieden gesprekken met professionals aan bij psychische problemen, die worden vergoed door gemeenten, en boven de 18 jaar door zorgverzekeraars.

De overname van een ggz-aanbieder door een buitenlandse investeringsmaatschappij past in een trend die de Algemene Rekenkamer vorig jaar signaleerde: met patiënten met lichte klachten is financiële winst te behalen en met ernstige patiënten niet. „Financiële prikkels in de ggz maken het voor zorgaanbieders aantrekkelijk om zich te richten op patiënten met minder zware problemen.” Dat komt doordat ggz-instellingen met de zorgverzekeraars en gemeentes een gemiddelde prijs voor een behandeling afspreken en doordat budgetten beperkt zijn. „Die vergoeding is ruim voldoende voor hulp aan patiënten met een lichte zorgvraag, maar te laag om de kosten van intensievere behandeling te bekostigen. Dit zet zorgaanbieders ertoe aan ‘de krenten uit de pap’ te halen”, analyseerde de Rekenkamer.

Tegelijkertijd staan steeds meer tieners en jongeren met ernstige problemen op een wachtlijst voor de ggz. Hoe complexer de problemen des te langer de patiënt moet wachten. Soms een jaar. Grote ggz-instellingen ‘leuren’ wekelijks met suïcidale tieners die nergens terecht kunnen.

Bij de ggz-spoedpoli is voor de lunch de laatste plek al vergeven

Kinderen met ernstige psychiatrische problemen worden vaker afgewezen bij de hulpverlening. Er zijn te weinig behandelplekken beschikbaar. „De wachtlijsten worden steeds langer.”

Wat is zijn verhaal als hij een kind moet afwijzen omdat er geen plek meer is? „Van mijn management moet ik zeggen dat er andere zorgaanbieders zijn waar ze het kunnen proberen. Maar andere plekken zitten ook vaak vol. Alles zit vol.”

Bij Youz, een grote ggz-aanbieder waar jaarlijks dertigduizend jongeren worden behandeld, merken ze al jaren wat de laatste maanden ook weer in onderzoeken duidelijk wordt: voor kinderen met ernstige psychiatrische problemen zijn veel te weinig behandelplekken beschikbaar. Komt het door de pandemie? Dat is een factor. Jongeren met wie het daarvoor al niet goed ging, raken vaker in crisis en de vraag naar acute hulp neemt toe. Maar dat is vooral de druppel. „Het heeft hier, net als op veel andere plekken, de problemen die er al waren duidelijker gemaakt”, zegt Van der Starre.

Branchevereniging de Nederlandse ggz trok al vaak aan de bel, net als de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie en patiëntenvereniging MIND. Zij zeggen keer op keer: het gaat zo niet langer. Ook de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd concludeerde vorige week dat jongeren met grote problemen niet goed geholpen worden. „De wachtlijsten worden steeds langer.”

De problemen rondom zware psychische zorg begonnen in 2015, toen de jeugdzorg werd overgeheveld van de rijksoverheid naar de gemeenten en er tegelijkertijd bezuinigd moest worden. Natuurlijk, het systeem was ook daarvoor verre van perfect. De decentralisatie moest de zorg toegankelijker en laagdrempelig maken. Er zou breed gekeken worden: huisvesting, school, gezin. Wie dichtbij staat, kan sneller ingrijpen. „Een idee waar niemand tegen kan zijn”, zegt Pety So.

Je kunt concluderen, zegt Pety So, dat de „decentralisatie is mislukt”. Gemeenten komen jaarlijks 1,7 miljard euro tekort voor jeugdzorg, bleek eind vorig jaar uit een onderzoek in opdracht van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten en de betrokken ministeries. De vraag naar jeugdhulp nam na de decentralisatie toe (met 16 procent) en werd per kind duurder (ook 16 procent). „Soms denk ik: wat moet er fout gaan voor er wordt ingegrepen?”

De vraag naar psychische hulp onder jongeren zal verder toenemen, schrijft de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd in een onderzoek dat vorige week verscheen. Het zorglandschap is versnipperd geraakt, het overzicht is kwijt. Er is een tekort aan hulp voor complexe problemen, het geld is op. Er is onvoldoende zicht op de vraag, de beschikbare hulp en naar hoe het geld wordt verdeeld. Vraag en aanbod zijn uit balans. De doorstroming stokt.

Op de spoedpoli zien ze een „vicieuze cirkel”. Van stabiliseren, nieuwe zorg zoeken, wachtlijsten, weer ontregelen, terug op de spoedpoli. Pety So: „En veel kinderen die wij hier zien, hadden al het gevoel dat ze er niet toe doen.

Ook het dossier Hoenderloo eindigde in een fiasco:
Tientallen jongeren de dupe van sluiting De Hoenderloo Groep, beloofde 'passende vervolgplek' is er niet gekomen

Lang niet alle jongeren van De Hoenderloo Groep zijn goed terechtgekomen. Zorginstelling Pluryn en minister De Jonge beloofden een 'passende en duurzame' vervolgplek voor ieder kind, maar volgens ouders van de jongeren is dit verre van de werkelijkheid.

"We zijn alle zorginstellingen af geweest", zegt een vader. "'Nee, de zorg voor die problematiek kunnen wij niet verlenen', was dan het antwoord. Iedereen zegt gewoon nee." Een andere ouder vertelt: "Pluryn heeft wel meegezocht, maar binnen het aanbod was er niets voor hem. Wanneer ze hem ergens anders aanboden, wilden instellingen hem vanwege zijn problematiek niet hebben."

Demissionair staatssecretaris Paul Blokhuis, nu in het kabinet belast met Jeugdzorg, wijst er in een reactie op dat gemeenten verantwoordelijk zijn voor passende jeugdhulp. Wel erkent hij dat niet alle plekken passend zijn gebleken. "Dat heeft ook te maken met de ontwikkeling van de problematiek bij een aantal van deze jongeren die zich niet zo gemakkelijk laat voorspellen. Daarnaast betekent elke overplaatsing een nieuwe situatie, deels nieuwe groepsleiding, andere samenstelling van de groep en locatie en heeft daarmee een grote impact voor de jongere en ouders."

Subsidies aan de Hoenderloo groep worden alleen niet teruggevorderd:
'Zorggroep Pluryn mag miljoenen aan onterechte subsidies houden'

Volgens FTM had het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) een deel van de 20 miljoen euro subsidie kunnen terugvorderen, maar heeft minister Hugo de Jonge in november besloten dat niet te doen. Het gaat om subsidies die ten doel hadden jeugdzorgorganisaties schadeloos te stellen voor kosten bij de overgang van de jeugdzorg van het Rijk naar de gemeenten.

FTM becijfert dat het ministerie van VWS tussen 2015 en 2018 32 miljoen euro subsidie aan de zorginstelling verstrekte. Het onderzoekscollectief stelt dat de Jeugdautoriteit in 2018 constateerde dat over ruim 20 miljoen euro geen verantwoording kon worden afgelegd. Dezelfde instantie oordeelde volgens FTM "dat zeker 3,9 miljoen euro daarvan onrechtmatig is gebruikt".

Het ministerie bevestigt in een reactie de bedragen die destijds zijn verstrekt aan zorggroep Intermetzo, die later na financiële problemen is overgenomen door Pluryn. Volgens VWS heeft de accountant van Pluryn over de besteding van 16,3 miljoen euro geen oordeel gegeven. De Jeugdautoriteit bestempelde daarnaast 3,9 miljoen euro aan uitgaven als onrechtmatig. Dat geld is met reden niet teruggevorderd. "Continuïteit van zorg is leidend geweest bij deze afweging", aldus VWS.

Zorggroep Pluryn maakte vorig jaar grote verliezen bekend over het boekjaar 2018. Daarom werd besloten de noodlijdende jeugdzorginstelling De Hoenderloo Groep te sluiten, waar kinderen met zeer complexe psychiatrische problemen worden behandeld. Dat heeft geleid tot verontwaardiging onder ouders en medewerkers.

En zo kan ik helaas nog wel veel meer artikelen aanhalen.

Het is inmiddels een bekend patroon, de combinatie van decentralisering, marktwerking en bezuinigingen werken desastreus maar het dossier leeft niet in de samenleving om voldoende aandacht te krijgen. Het is helaas een typisch fenomeen wat gepaard gaat met Angelsaksisch samenlevingen waar Nederland steeds meer toe behoort, waarin gebrek aan toegankelijkheid van geestelijke gezondheidszorg steeds meer een probleem wordt voor de samenleving.

[Touchdomex]

defiant schreef op vrijdag 26 maart 2021 @ 23:47:


Het is inmiddels een bekend patroon, de combinatie van decentralisering, marktwerking en bezuinigingen werken desastreus maar het dossier leeft niet in de samenleving om voldoende aandacht te krijgen. Het is helaas een typisch fenomeen wat gepaard gaat met Angelsaksisch samenlevingen waar Nederland steeds meer toe behoort, waarin gebrek aan toegankelijkheid van geestelijke gezondheidszorg steeds meer een probleem wordt voor de samenleving.

Ik ben vooral bang dat het pas voldoende aandacht krijgt in de samenleving als je er direct mee te maken krijgt maar dan is het al ruim te laat. Mocht je er wel tussen zitten dan begint het gevecht tegen het systeem. Ben bang dat dit zo'n onderwerp is wat iets te ver van mensen af staat en als ze overlast hebben ze niet direct zien dat het komt door het systeem wat erachter zit.

Het is onzichtbaar.

[JdM]

Over de onzichtbaarheid:
Ik zie dagelijks de zichtbaarheid en discussies over de problemen, bijvoorbeeld via mijn Linkedin netwerk. Ook bij de "afnemers" (ouders/verzorgers van de kinderen) is de aandacht zichtbaar.
In mijn ogen is de onbereikbaarheid van de ministeries en de uitblijvende oplossingsgerichtheid die qua inhoud en tips vooral van de werkvloer en de afnemer komt een groter probleem dan de aandacht op het probleem. Er wordt veel over gesproken.
Dat de buitenlandse investeerder brood ziet is denk ik vooral het gevolg van het feit dat de regels zoals ze zijn opgesteld (en die een probleem veroorzaken voor de welwillende instelling) juist koren op de molen zijn van die investeerders. Die stampen een behandelcentrum uit de grond, cashen een paar jaar op de lichte en makkelijk behandelbare (lees: zonder al teveel controle op de kwaliteit) problematiek en vertrekken weer. De tendens om de ervaren en zittende jeugdhulp te versterken en kwalitatief te ondersteunen is nihil, wij worden daarin veelal geremd en met argusogen bekeken.

[ Voor 42% gewijzigd door JdM op 27-03-2021 13:10 ]

[RemcoDelft]

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[defiant]

Inspectie: situatie in jeugdpsychiatrie onhoudbaar

De zorg voor jongeren met ernstige psychische problemen is vastgelopen. Kinderen vanaf twaalf, dertien jaar met ziektebeelden als eetstoornissen, depressie en suïcidaliteit, krijgen niet de hulp die ze nodig hebben. Duizenden kinderen staan op wachtlijsten die kunnen oplopen tot één jaar. "Dat er iets moet gebeuren, is evident."

Ze noemt de situatie heel ernstig. "We zien een uitputtingsslag. Medewerkers die uitgeput raken omdat ze zorg willen verlenen en dat niet meer kunnen omdat ze met te weinig mankracht zitten. We zien zorginstellingen die 'nee' moeten verkopen terwijl ze zien dat er echt hulp verleend zou moeten worden. We zien ook de hulpeloosheid van ouders. Het is noodzakelijk dat er nu snel wat gebeurt."

De tekorten in de geestelijke gezondheidszorg bestaan al sinds 2015. Toen is de jeugdhulpverlening gedecentraliseerd. Het land is opgedeeld in 42 regio's en binnen die regio's zijn de gemeenten financieel verantwoordelijk voor de jeugdpsychiatrie.

"Als een kind suïcidaal is of een eetstoornis heeft, en in een dorp woont, dan moet de gemeente kiezen: ga ik mijn zwembad openhouden of ga ik dit kind de juiste zorg bieden", zegt Marco Bottelier. Hij is kinderpsychiater en bestuurder van Accare, een grote instelling in het noordoosten van het land.

Dat laatste raakt natuurlijk weer aan: Decentralisatie en bezuinigingen: gemeentes in geldnood

Het is jammer dat ook tijdens de verkiezingen dit onderwerp compleet is ondergesneeuwd. Je kan het beschavingsniveau van de samenleving o.a. meten door hoe men omgaat met zwakkeren en hulpbehoevenden. Dat past niet bij het positieve beeld wat sommige partijen hebben proberen te schetsen.

[aapelite]

defiant schreef op maandag 5 april 2021 @ 23:37:
Inspectie: situatie in jeugdpsychiatrie onhoudbaar

[...]


[...]


[...]

Dat laatste raakt natuurlijk weer aan: Decentralisatie en bezuinigingen: gemeentes in geldnood

Het is jammer dat ook tijdens de verkiezingen dit onderwerp compleet is ondergesneeuwd. Je kan het beschavingsniveau van de samenleving o.a. meten door hoe men omgaat met zwakkeren en hulpbehoevenden. Dat past niet bij het positieve beeld wat sommige partijen hebben proberen te schetsen.

In de liberale samenleving waar we in leven, wordt toch al snel (op zn Amerikaans) de verantwoordelijkheid voor slagen en falen erg bij het individu gelegd. Ondanks dit soort signalen, verandert de publieke opinie kennelijk niet als we de politieke tendens moeten geloven.

Ik vind dat dit nog verder gaat dan het omgaan met zwakkeren en hulpbehoevenden. Dit gaat om een toch wel aanzienlijk percentage van mensen die bij moeten dragen aan deze toekomst. Niet alleen schaadt deze armoede hun ontwikkeling nu. Voor de toekomst betekent dit dat zij waarschijnlijk meer moeite hebben met deelnemen en bijdragen in de maatschappij, is er een risico van intergenerationele overdracht van problematiek op de volgende generatie door deze generatie en zullen zij door dit alles ook de publieke geldpot voor zorg blijvend belasten. Je oogst wat je zaait... We gaan hier nog jaren last van hebben ben ik bang.

De consequenties begin ik in de volwassenzorg ook te merken. De jeugdzorg zit vol en zij die normaal op de grens vallen, maar wel de 18 zijn gepasseerd komen nu allemaal bij de volwassenzorg binnen. Waar het eigenlijk ook al ruimschoots overvol was.

[defiant]

Arbitragecommissie: Rijk moet miljarden bijleggen voor jeugdzorg

Het Rijk moet miljarden compenseren aan gemeenten voor de financiële tekorten in de jeugdzorg. Dat heeft een arbitragecommissie bepaald, nadat het kabinet en de gemeenten hierover in conflict raakten. Dit „zwaarwegende advies” aan het volgende kabinet zal vrijdag worden besproken in de ministerraad.

Een onafhankelijke ‘commissie van wijzen’, voorgezeten door voormalig topambtenaar Richard van Zwol, moest antwoord geven op de vraag wat te doen met het huidige tekort van 1,7 miljard euro en bepalen wat er nodig is om de jeugdzorgkosten weer onder controle krijgen. Het oordeel, ingezien door NRC, luidt dat het Rijk de komende jaren structureel geld dient vrij te maken om het gat in de begroting te dichten. In 2022 gaat het om 1,9 miljard euro. Het bedrag loopt af naarmate besparende maatregelen effect hebben.

Het nieuwe kabinet moet volgens de commissie ook fundamentele keuzes maken over de reikwijdte en uitvoering van de Jeugdwet. Op dit moment is er bijvoorbeeld geen grens aan de jeugdhulpplicht van gemeenten – er moet helderheid komen over waarvoor zij precies verantwoordelijk zijn. De optie voor een inkomensafhankelijke eigen bijdrage voor alle jeugdzorg ligt op tafel.

Zo'n rapport en advies is natuurlijk uitzondering, maar de vinger wordt niet op de zere plek gelegd. Namelijk de illusie dat decentralisatie alleen een oplossing is voor problemen met budget en kwaliteit. Niet op z'n minst omdat je te maken hebt met een verschil tussen de bestuurslaag die het budget bepaald en degene die het uitvoert, en dat ook nog eens op democratische vlak. Met meer geld wordt de problemen misschien op korte termijn iets verlicht, maar je continueert een systeem dat vrij fundamentele weeffouten bevat,

[Virtuozzo]

Had je anders verwacht? Van Zwol -> financiering -> jammer, zit er niet in.

[Amphiebietje]

Hoe kan je een "onafhankelijke" commissie van wijzen hebben als die wordt voorgezeten door iemand van Wij van WC-eend ?

Een onafhankelijke ‘commissie van wijzen’, voorgezeten door voormalig topambtenaar Richard van Zwol

Daar zal echt niet zijn gestuurd op een bepaalde uitkomst...

[RemcoDelft]

defiant schreef op donderdag 27 mei 2021 @ 22:26:
[...]
De optie voor een inkomensafhankelijke eigen bijdrage voor alle jeugdzorg ligt op tafel.
[...]

En vervolgens komen ze er jaren later achter dat mensen hierdoor zorg gaan mijden. De zorgverzekering voor kinderen heeft ook geen eigen bijdrage, om precies dezelfde reden.

[djengizz]

Virtuozzo schreef op donderdag 27 mei 2021 @ 23:52:
Had je anders verwacht? Van Zwol -> financiering -> jammer, zit er niet in.

-----------------------

De arbitragecommissie onder leiding van voormalig topambtenaar Richard van Zwol vindt dat het budget volgend jaar met 1,9 miljard euro omhoog moet. In 2023 en 2024 moet er 1,6 miljard euro extra bij. Dat bedrag loopt jaarlijks langzaam af tot 800 miljoen in 2028. Een betrokken burgemeester noemt de uitspraak 'brisant'.

Volgens bronnen vinden niet alle kabinetsleden dat het enorme bedrag dat de arbitragecommissie eist, nu al moet worden toegezegd. Er kan voor worden gekozen het geld voor volgend jaar vrij te maken, om tijdens de formatie van een nieuw kabinet te beslissen over het budget voor de lange termijn. De gemeenten gaan ervan uit dat het kabinet zich aan de afspraak houdt die is gemaakt.

Die luidt: we voeren uit wat de de commissie voorstelt, mits ook de Eerste en Tweede Kamer akkoord zijn. "Die afspraak staat zwart op wit", zegt een ingewijde. De uitspraak compleet negeren zou 'een schoffering' van de gemeenten zijn.

De gemeenten zijn sinds de decentralisatie in 2015 verantwoordelijk voor de jeugdzorg. Het idee was dat daardoor de jeugdzorg efficiënter - en dus ook goedkoper - kon.

Maar sindsdien bestaan er wachtlijsten van enkele maanden of soms zelfs jaren. Degenen die zorg hard nodig hebben, zien continu andere hulpverleners. En het komt regelmatig voor dat na jaren van vertrouwen opbouwen met de hulpverlener, de behandeling toch weer veranderd moet worden omdat het budget op is of de kennis onvoldoende is.

Meerdere rapporten waarschuwden het kabinet de afgelopen jaren dat het roer om moet in de jeugdzorg. Vorige week nog kwam de Sociaal Economische Raad met een stevig rapport met aanbevelingen om het systeem te verbeteren.

Decentralisatie en het dumpen van de jeugdzorg bij gemeente (ambtenaren) die simpelweg de expertise niet in huis hebben heeft geleid tot extreme commercialisering van iets wat een sociaal vangnet zou moeten zijn.

Ik sprak laats op een borrel nog de directeur van de organisatie die hier (Leiden) deze zorg onder de hoede heeft, een organisatie die zijn wortels lokaal heeft, jarenlange ervaring hebben en een netwerk opgebouwd over de jaren.

Hij gaf aan dat het een moeilijk proces was toen opeens de zorg die zij moeten bieden vanuit de gemeente in de schoot geworpen kregen, er groeipijnen waren en misstanden maar dat hij nu het idee had dat ze eindelijk konden doen waar ze voor aangesteld waren. Een leerproces.

Echter de gemeente is ook verplicht om deze zorg om de zoveel jaar aan te besteden, iets waar ze zich niet op gericht hadden want het was alle hens aan dek om zorg te bieden, niet om aanbesteding-proposals te schrijven. Resultaat: die aanbesteding hebben ze net verloren aan een veel grotere zorginstelling uit Rotterdam die dit veel beter deed. Zijn inschatting was dat er alleen al tonnen uitgegeven gaan worden aan het veranderen van logo's, naamsbekendheid creatie en her-alloceren naar nieuwe panden en personeel.

Daarbij uiteraard met verlies van opgebouwde lokale kennis, netwerk en patiëntrelaties. Kapitaalsvernietiging pur sang en nog zorgelijker (<-- nopun) patiënten / cliënten die hier onder gaan lijden.

[Virtuozzo]

Ja, dat krijg je wanneer je mensen tot verdienmodel maakt. Pure ironie, op het ministerie spreekt men van “betreurenswaardige maar vereiste kapitaalvernietiging”, en dan gaat het over problematiek van transitie bij aanbesteding.

[djengizz]

Virtuozzo schreef op zaterdag 29 mei 2021 @ 13:26:
vereiste kapitaalvernietiging

De term alleen al is natuurlijk te zot voor woorden. Alsof er een scenario te bedenken is waarbij dit gewenst of noodzakelijk zou zijn

[Amphiebietje]

djengizz schreef op zaterdag 29 mei 2021 @ 19:24:
[...]

De term alleen al is natuurlijk te zot voor woorden. Alsof er een scenario te bedenken is waarbij dit gewenst of noodzakelijk zou zijn

Vernietigingskampen i.c.m. een fascistische ideologie, of een andere situatie waarin een groep tot vijand wordt uitgeroepen die totaal vernietigd mag worden?

Toeslagenaffaire 2.0 moet natuurlijk veel beter en groter worden dan Toeslagenaffaire 1.0...dus als je alvast van tevoren beslist dat "vereiste kapitaalvernietiging" toelaatbaar is, dan heb je al een mooie opmaat voor al het leuks dat gaat komen.

[RemcoDelft]

Ik verbaas me hoe makkelijk het demissionaire kabinet voor volgend jaar 1,3 miljard euro extra toezegt voor Jeugdzorg. Op nu.nl las ik reacties van mensen die letterlijk van de gemeente te horen kregen dat zorg geweigerd wordt vanwege financiele tekorten. Financiele tekorten zijn natuurlijk geen geldige reden om de Jeugdwet niet uit te voeren. Het doet me denken aan de knevelarij bij de toeslagenaffaire, en de beerput bij Jeugdzorg kan wel eens veel groter zijn.

[Touchdomex]

RemcoDelft schreef op vrijdag 4 juni 2021 @ 12:19:
Ik verbaas me hoe makkelijk het demissionaire kabinet voor volgend jaar 1,3 miljard euro extra toezegt voor Jeugdzorg. Op nu.nl las ik reacties van mensen die letterlijk van de gemeente te horen kregen dat zorg geweigerd wordt vanwege financiele tekorten. Financiele tekorten zijn natuurlijk geen geldige reden om de Jeugdwet niet uit te voeren. Het doet me denken aan de knevelarij bij de toeslagenaffaire, en de beerput bij Jeugdzorg kan wel eens veel groter zijn.

Vervelende is dat die groep niet direct altijd voor zichzelf kan opkomen. Dat moet dan dus komen via anderen. Dus dit kan nog wel eens langer duren...

[Virtuozzo]

RemcoDelft schreef op vrijdag 4 juni 2021 @ 12:19:
Ik verbaas me hoe makkelijk het demissionaire kabinet voor volgend jaar 1,3 miljard euro extra toezegt voor Jeugdzorg. Op nu.nl las ik reacties van mensen die letterlijk van de gemeente te horen kregen dat zorg geweigerd wordt vanwege financiele tekorten. Financiele tekorten zijn natuurlijk geen geldige reden om de Jeugdwet niet uit te voeren. Het doet me denken aan de knevelarij bij de toeslagenaffaire, en de beerput bij Jeugdzorg kan wel eens veel groter zijn.

Dat is politieke marketing voor nu. Dit kun je niet los zien van zowel demissionaire status als huidige politieke arena - waar machtspolitiek staat of valt bij vermogen tot het kunnen afschuiven van schadelast op partijen buiten de machtspolitieke verbinding.

De oefening is "the show must go on". Dus, mooie kreten. Klinkt het goed, dan is het goed. Volgende maand is het alweer vergeten.

[defiant]

Kritisch rapport over fouten in jeugdzorg stilgehouden

De top van het ministerie van Justitie en Veiligheid (J&V) heeft de conclusies van een alarmerend rapport uit 2018 over structurele en ernstige juridische fouten in de jeugdzorg stilgehouden. In het rapport, getiteld Incident of patroon?, concludeert toenmalig topambtenaar van het ministerie Reinout Woittiez dat er „meer dan incidenteel” fouten worden gemaakt bij het opstellen van jeugdzorgdossiers en dat die fouten niet hersteld worden.

Hierdoor worden jaarlijks bij „vele tientallen en wellicht enkele honderden” gezinnen op basis van foutieve informatie vergaande interventies gedaan, zoals uithuisplaatsingen en ondertoezichtstellingen. Aanleiding voor het opstellen van het rapport was een mail van een vader aan minister Ferd Grapperhaus (Justitie en Veiligheid, CDA).

Op 1 april van dit jaar meldde verantwoordelijk staatssecretaris Paul Blokhuis (VWS, ChristenUnie) nog aan de Kamer dat hij geen aanwijzingen heeft dat er „kinderen stelselmatig uit huis worden geplaatst op basis van foutieve aannames, dat er geen wederhoor plaats zou vinden en dat ouders, gezinshuisouders en pleegouders geen inspraak hebben. Professionals maken zorgvuldige afwegingen en er zijn voldoende waarborgen en mogelijkheden voor wederhoor.” De bevindingen van Woittiez kwamen in de brief van Blokhuis niet ter sprake.

Zie hier ook de structurele parallellen met de toeslagen affaire, een overheid die zich macht toegeëigend waarin fouten en excessen vervolgens niet naar buiten komen en hierdoor niet controleerbaar zijn. Vervolgens zijn, net zoals de toeslagenaffaire, normale gezinnen en burgers het slachtoffers. Waarbij in dit soort gevallen het ook vaak nog eens gaat om extra kwetsbare mensen.

Er is inmiddels ook een opname stop bij jeugdbescherming in Brabant:
Jeugdbescherming Brabant is vastgelopen: ‘We kunnen zo echt niet verder’

Vanaf vandaag neemt Jeugdbescherming Brabant geen enkel kind meer aan, ook niet als de rechter het ze opdraagt. De maat is vol, het personeel is overbelast en er is geen andere gecertificeerde instelling die het werk kan overnemen. ‘Angstaanjagend,’ vindt kinderrechter Susanne Tempel de situatie. ‘We moeten waken voor een domino-effect.’

‘Een afschuwelijk besluit,’ noemt Rinda den Besten het inlassen van een cliëntenstop voor Jeugdbescherming Brabant (JBB). ‘Ik heb er echt buikpijn van. Maar het kan niet anders.’ In de twee maanden na haar aantreden – Den Besten begon in april als bestuurder van JBB – zag ze de gezinnen toestromen. De werkdruk liep evenredig op. ‘De afgelopen maanden zijn daardoor zoveel medewerkers ziek uitgevallen of naar andere organisaties vertrokken, dat ik niet anders kon dan zeggen: tot hier en niet verder. We kunnen het niet meer aan.’

Het meeste opvallende van dit soort berichtgeving is misschien wel dat dit nieuws nauwelijks tot geen impact heeft op de politiek, journalistiek en samenleving. Dit is een crisis waarvan informatie breed beschikbaar is, maar zich toch in stilte afspeelt.

[polthemol]

defiant schreef op woensdag 23 juni 2021 @ 23:36:

Het meeste opvallende van dit soort berichtgeving is misschien wel dat dit nieuws nauwelijks tot geen impact heeft op de politiek, journalistiek en samenleving. Dit is een crisis waarvan informatie breed beschikbaar is, maar zich toch in stilte afspeelt.

sneeuwt onder met alle andere problematiek en ik denk dat het gros van de mensen denkt (of hoopt) nooit iets met jeugdzorg te maken te krijgen. Met al die schandalen en crisissen lijkt de rode draad dat niemand er een ruk om geeft zolang die (nog) niet persoonlijk door wordt geraakt. Langleve de individualisering of zo

[Amphiebietje]

Gemeente Den Haag heeft geen idee waaraan geld jeugdzorg precies wordt besteed

Het gaat daarbij zowel om wie de opdrachtgevers zijn als door wie de zorg wordt geleverd en wat het resultaat is, en waarom de kosten blijkbaar sterk aan het stijgen zijn.

Hopelijk zullen ze dit een beetje goed proberen te doen, en dan verwacht ik dat een oorzaak van de kostenstijging de toename in het aantal al dan niet malafide zorgbureaus zal zijn. Helaas ben ik bang dat het mogelijk weer eens resulteert in een bezuinigingsronde waarbij de rotte appels aanwezig blijven.

[Brent]

Ik ken iemand die in de Jeugdzorg daar werkte. Het is hetzelfde verhaal overal: goede mensen vertrekken, want die hoeven die werkdruk niet. Management is veelal slecht, en heeft geen idee van de werkvloer, en heeft ook een hoge turnover. Er is jarenlang geprobeerd (en dat gebeurd nog steeds) mensen te weren uit zulke zorg, op zich goed te horen dat er meer mensen geholpen worden.

Bezuinigen gaat juist de para-zorg (de incompetente managers, zorgbureaus) helpen, zoals geld-gestuurd herstructureren zonder verdere eisen dat altijd doet.

[begintmeta]

Amphiebietje schreef op donderdag 8 juli 2021 @ 08:02:
...

Een van de belangrijke punten waarin de raad nu geen inzicht heeft, is wie of welke instanties de jongeren doorverwijst naar de jeugdzorg: reclassering, huisartsen of wijkteams van de gemeente zelf. Dit terwijl die informatie wel belangrijk is om te kunnen beoordelen of de toename van de kosten noodzakelijk is en om na te gaan of er mogelijkheden zijn om de stijging van de kosten te verminderen.

Als de wijkteams vaak zouden verwijzen zou een mogelijkheid voor de gemeenten zijn om die verwijsmogelijkheden te beperken, maar als je er vanuitgaat dat de verwijzingen zinvol zijn, zouden dan anderen die verwijzingen doen, of zinvolle verwijzingen worden niet gedaan. Om na te gaan of verwijzingen zinvol zijn, is het niet nodig te weten wie verwijst, wel wie waarom wordt verwezen. (en je zou ook na kunnen gaan of de verschillende partijen even goed verwijzen). Om na te gaan of wat de organisaties waarnaar wordt verwezen het goed doen, moet men daar gaan kijken.

Ik zou verder hoe dan ook zeggen dat een sterke toename van de uitgaven van de gemeenten vanaf 2015 tot 2019 te verwachten was, aangezien toen de organisatorische verschuiving naar de gemeenten plaatsvond. Het is dan met name ook interessant te bekijken wat het effect was van de bezuiniging in 2020 van 33 miljoen op jeugdzorg en maatschappelijke ondersteuning door de gemeente Den Haag.

Brent schreef op donderdag 8 juli 2021 @ 10:32:
Ik ken iemand die in de Jeugdzorg daar werkte. Het is hetzelfde verhaal overal: goede mensen vertrekken, want die hoeven die werkdruk niet. Management is veelal slecht, en heeft geen idee van de werkvloer, en heeft ook een hoge turnover. Er is jarenlang geprobeerd (en dat gebeurd nog steeds) mensen te weren uit zulke zorg, op zich goed te horen dat er meer mensen geholpen worden.

Bezuinigen gaat juist de para-zorg (de incompetente managers, zorgbureaus) helpen, zoals geld-gestuurd herstructureren zonder verdere eisen dat altijd doet.

Inderdaad. (Waarbij werkdruk soms in bepaalde opzichten "werktegendruk" genoemd zou kunnen worden)

[ Voor 25% gewijzigd door begintmeta op 08-07-2021 10:56 ]

[Virtuozzo]

Amphiebietje schreef op donderdag 8 juli 2021 @ 08:02:
Gemeente Den Haag heeft geen idee waaraan geld jeugdzorg precies wordt besteed

Het gaat daarbij zowel om wie de opdrachtgevers zijn als door wie de zorg wordt geleverd en wat het resultaat is, en waarom de kosten blijkbaar sterk aan het stijgen zijn.

Hopelijk zullen ze dit een beetje goed proberen te doen, en dan verwacht ik dat een oorzaak van de kostenstijging de toename in het aantal al dan niet malafide zorgbureaus zal zijn. Helaas ben ik bang dat het mogelijk weer eens resulteert in een bezuinigingsronde waarbij de rotte appels aanwezig blijven.

Verdienmodel, toxische bestuurscultuur.

[Mx. Alba]

Enigszins gerelateerd... Drie maanden geleden heb ik bij mijn wijkteam een WMO-aanvraag ingediend. Nooit wat van teruggehoord. Dus eens contact opgenomen met de organisatie waar ik het automatische ontvangstmailtje van had gekregen (waarin een soort "don't call us, we'll call you" formule stond en waarin je ook een schuldgevoel werd aangepraat over het vertragen van alle aanvragen als je wel contact met ze zou opnemen over een al ingestuurde aanvraag)... Bleek dat ze de aanbesteding voor WMO niet meer hadden, dat was naar een andere partij gegaan, en mijn aanvraag was kennelijk tussen wal en schip beland. Ze raadden me aan om de aanvraag nog een keer in te sturen. Dus nog een keer gedaan, en die werd nu inderdaad per email bevestigd door een andere organisatie. Dus nu eindelijk WMO traject gestart, maar ook daar een wachttijd van "wellicht een tiental weken". Zucht.

[ Voor 18% gewijzigd door Mx. Alba op 09-07-2021 15:10 ]

[Amphiebietje]

Mx. Alba schreef op vrijdag 9 juli 2021 @ 15:08:
Enigszins gerelateerd... Drie maanden geleden heb ik bij mijn wijkteam een WMO-aanvraag ingediend. Nooit wat van teruggehoord. Dus eens contact opgenomen met de organisatie waar ik het automatische ontvangstmailtje van had gekregen (waarin een soort "don't call us, we'll call you" formule stond en waarin je ook een schuldgevoel werd aangepraat over het vertragen van alle aanvragen als je wel contact met ze zou opnemen over een al ingestuurde aanvraag)... Bleek dat ze de aanbesteding voor WMO niet meer hadden, dat was naar een andere partij gegaan, en mijn aanvraag was kennelijk tussen wal en schip beland. Ze raadden me aan om de aanvraag nog een keer in te sturen. Dus nog een keer gedaan, en die werd nu inderdaad per email bevestigd door een andere organisatie. Dus nu eindelijk WMO traject gestart, maar ook daar een wachttijd van "wellicht een tiental weken". Zucht.

Dat...klinkt nog best redelijk. Eigenlijk niet zo verschrikkelijk veel slechter dan toen ik een aantal jaar geleden een aanvraag moest doen. Toen was het twee maanden o.i.d. En dat moest ook via een bepaalde volgorde van instanties omdat om de een of andere reden ik zodra ik WMO had wel direct de brieven van Het CAK kreeg, maar ze geen directe aanvragen behandelden .

Overigens waren de brieven van Het CAK een fraai lesje in "Hoe schrijven we geen brieven voor hulpbehoevenden", want ze waren behoorlijk onleesbaar, zelfs voor een hoger opgeleide. Op een gegeven moment kwam er toen een brief dat hun brieven leesbaarder zouden worden, waarbij iemand blijkbaar de woorden "leesbaarder" en "langdradiger" door elkaar had gehaald...van 1 kantje naar drie pagina's, niet duidelijker

Van kennissen hoor ik dat sommige trajecten nu een wachttijd hebben van tenminste 1 jaar...

[JdM]

Vandaag weer een paar leuke voorbeelden uit de praktijk:
De jeugdwet is toegankelijk voor iedereen die jeugdzorg nodig heeft, er is sprake van vrije keuze in de zorgaanbieder. Een medisch verwijzer (huisarts/jeugdarts/etc.) mag rechtstreeks verwijzen naar de zorgaanbieder.
We kregen vandaag contact met een ouder die door haar huisarts was verwezen naar de gemeente, omdat hij dacht zelf niet te mogen verwijzen. Ouders gaan daarop naar de gemeente waar ze verteld wordt dat ze naar de zorgverzekeraar moeten, omdat die gedeeltelijk de zorg vergoeden.
Zowel huisarts als gemeente missen allerlei informatie over de regelingen, namelijk:
- Een huisarts mag rechtstreeks verwijzen
- De zorgverzekeraar is geen voorliggende voorziening (in ons geval) omdat in onze contracten met de gemeentes duidelijk staat vermeld waar een behandelaar bij ons aan moet voldoen; daar staat geen contract met een zorgverzekeraar bij en zorgverzekeraars wijzen declaraties van ons dus ook af. Dat is inmiddels al enkele jaren zo. Wij gaan die contracten ook niet aan, omdat de gemeentes ze niet eisen (en dat mogen ze ook niet eisen in eventuele nieuwe contracten, maar dat is weer een ander verhaal).

Bijna iedere gemeente waar wij voor werken komen eens in de paar jaar met deze zelfde constructie aanzetten, ik heb het idee als gevolg van een nieuwe beleidsmedewerker die plots een goudmijn gevonden denkt te hebben (de zorgverzekeraar betaalt mee!!!). En wij als zorgaanbieder mogen de hele zaak weer opnieuw gaan uitleggen aan alle partijen en de gemeente erop wijzen dat zij verantwoordelijk zijn voor de jeugdzorg.
In de tussentijd krijgen de kinderen vaak geen zorg, omdat het eerst weer opnieuw moet worden uitgezocht hoe het allemaal precies ook alweer zit.
Ook vallen de ouders die minder mondig zijn buiten de boot, want dit komt onder andere aan het licht doordat de betreffende ouder bij ons navraag doet. Vaak haken ouders af als ze van de zorgverzekeraar aan het einde van hun zoekproces te horen krijgen dat het niet vergoed wordt, als ze al zover komen.
gemeente moet de zorg gewoonweg 100% vergoeden, kijkt niet naar het probleem, maar naar de procedure, waar ze dan ook nog eens geen kennis van lijken te hebben.
Ik ga maar weer eens even wat mindfulness oefeningen doen denk ik

[Amphiebietje]

@JdM Ik gok dat het probleem is dat de procedures niet zijn vastgelegd, en/of dat ze worden omgegooid zodra er een nieuw college is aangetreden (omdat haantjes hun stempel willen leggen op het bestuur).

Wat betreft je laatste opmerking, je moet je afvragen hoeveel extra mensen een burnout krijgen wegens dit soort kafkaeske situaties...:/ Doe rustig aan.

[begintmeta]

@JdM, ik vond het eerder in wezen onbegrijpelijk waarom werd aangegeven dat kennis over wie verwijst zo belangrijk zou zijn voor (substantiele)kostenbesparingen bij de gemeente. Ik kan me eigenlijk alleen indenken dat dat zinvol is als men de instroom zou willen beperken. Dat zou vergeleken met andere maatregelen relatief vaak ten koste gaan van zinvolle verwijzingen. Heb jij daar een visie op?

[ Voor 4% gewijzigd door begintmeta op 14-07-2021 14:11 ]

[JdM]

begintmeta schreef op woensdag 14 juli 2021 @ 14:09:
@JdM, ik vond het eerder in wezen onbegrijpelijk waarom werd aangegeven dat kennis over wie verwijst zo belangrijk zou zijn voor (substantiele)kostenbesparingen bij de gemeente. Ik kan me eigenlijk alleen indenken dat dat zinvol is als men de instroom zou willen beperken. Dat zou vergeleken met andere maatregelen relatief vaak ten koste gaan van zinvolle verwijzingen. Heb jij daar een visie op?

Kun je een voorbeeld noemen van de vergelijking met andere maatregelen waarop je doelt?

Ik weet niet of het een antwoord is op je vraag, maar grof gezegd zijn er twee verwijsroutes:
- Via een (huis)arts/medisch specialist met verwijsrecht (staan benoemd in de VNG richtlijnen)

- Via de gemeente zelf (wijkteams, front-officemedewerkers in het gemeentehuis)

Van de medische verwijzers wordt geacht dat zij een deskundige inschatting maken en wanneer zij verwijzen, dat ze daarover hebben nagedacht of het passende zorg is. Een voorbeeld buiten de jeugdzorg, maar in mijn ogen vergelijkend: Een huisarts die op zijn spreekuur een gebroken hand vaststelt, kan deze direct laten gipsen zonder dat er nog een arts in het ziekenhuis aan te pas hoeft te komen. Meestal komt deze er nog wel aan te pas om ook vast te stellen dat het gebroken is, maar dat is meestal om de soort breuk vast te stellen.

Van de gemeentelijke verwijzers wordt weer verwacht dat zij bekijken of de zorg niet makkelijker en minder kan. Je kunt hier du bij voorbaat al spreken van een "kostenbesparing" omdat zij niet in eerste instantie zullen verwijzen naar dure zorg en dan vervolgens pas zichzelf gaan toetsen

Er is een tijdje sprake geweest dat medische verwijzers buiten spel dreigden te worden gezet door gemeentes, maar dat is grotendeels niet gelukt. In een dorp hier in de buurt heeft dat alsnog geleid tot een breuk in enkele huisartspraktijken, omdat er huisartsen zijn die niet mee wilden doen met deze opgelegde regels van de gemeente die inhield:
De huisarts verwijst niet meer rechtstreeks naar de zorgaanbieder, maar verwijst standaard naar de gemeente. De huisarts maakt geen gebruik van zijn recht op directe verwijzing.

De kwaliteit van de zorgaanbieder dan:
Deze staat benoemd in de contracten die worden afgesloten met de gemeentes. Er is dus bij toelating op basis daarvan feitelijk al een waarborging van kwaliteit van zorg. Daarover kunnen we overigens in de praktijk wel vraagtekens bij zetten, ik vind dat daar zeer amateuristisch mee wordt omgegaan door de gemeente.

[begintmeta]

JdM schreef op woensdag 14 juli 2021 @ 14:50:
...
Kun je een voorbeeld noemen van de vergelijking met andere maatregelen waarop je doelt?
...

Wat ik bedoel is dat men kennelijk substantiele besparingen ziet voortvloeien uit kennis over wie verwijst. In mijn ogen is dat besparen echter slechts mogelijk als verwijsmogelijkheden vervolgens (gericht) beperkt worden (bijvoorbeeld door geen rechtstreekse medische verwijzingen toe te laten (wat zoals je beschrijft al gepoogd is), of door gemeente-eigen verwijzers verder te beperken.) Dit leidt dan tot minder instroom, met vermoedelijk meer onzichtbare "collateral damage" dan het aanbrengen van beperkingen op het in zorg nemen van de verwezenen (wat dus zou aangrijpen bij de zorgaanbieders).

Ik kan in ieder geval niet volgen dat het zo noemenswaardig belangrijker zou zijn te weten wie verwijst, dan om te weten wie wordt verwezen en hoe diegene vervolgens wordt behandeld.

[JdM]

@begintmeta Mogelijk is het niet de bedoeling om de verwijzingen in te perken, maar om beter zicht te hebben op de vraag of een verwijzing terecht is. Of die verwijzing terecht is, is echter weer afhankelijk van de professionals die de problemen van de cliënt in kaart brengen en daar vervolgens een passend zorgtraject op aan laten sluiten.
De gemeente zelf is daar gedeeltelijk kundig in, mijn mening hierover is dat er niet alleen in een aardig aantal gevallen (zeker niet allemaal) slecht gekeken wordt naar de soort problemen, maar ook naar de zorgaanbieder die daar bij past.
Als voorbeeld: Wij bieden psychomotorische kindertherapie. Dit valt voor de gemeente onder "vaktherapie", maar als je een ambtenaar die op de toegang zit vraagt wat nou specifiek psychomotorische kindertherapie is, dan weten ze het niet en weten ze ook niet wat wij doen.
Hierin zit een taak voor het beroep, dat moet zich meer profileren. Helaas lukt het ons niet om ons te profileren bij een aantal gemeentes, omdat ze daarin niet geïnteresseerd zijn. Wij vragen letterlijk om een bezoek waarin wij onze expertise kunnen uitleggen en die wordt helaas regelmatig geweigerd.
Waar ze wordt geaccepteerd is over een jaar weer een nieuwe manager aan het werk, die je opnieuw de handel moet uitleggen.

Ik hoop voor de jeugdzorg algemeen dat er meer wordt ingestoken op een betere profilering van de geboden jeugdzorg door de gemeentes. Je komt daar echter nauwelijks tussen als "particuliere" zorgaanbieder, omdat de oude gardes uit de jeugdzorg letterlijk nog steeds veel te veel worden betrokken bij de overleggen met de gemeentes. Ik weet niet wat daar aan de tafels wordt besproken precies, maar uit mijn directe bronnen (bestuurders van grotere zorgaanbieders) maak ik op dat het meer gaat over algemene prijsafspraken dan over inhoud van de zorg. In mijn ogen wordt dan ook het cowboyeffect in de hand gewerkt, omdat het niet over de kwaliteit gaat, maar meer over hoeveel werk je kunt aannemen en tegen welk bedrag doen we dat dan zodat iedereen tevreden lijkt.

[ErikT738]

Het lijkt er op dat de behandelend psychiater en de huisarts mede verantwoordelijk zijn voor de dodelijke schietpartij bij Parnassia afgelopen week (AD premium artikel, dus niet op een incognito tabblad openen als je al door je gratis artikelen heen bent!). Ik snap sowieso niet dat relatief stabiele mensen gedwongen naar andere medicatie of helemaal van de medicatie af moeten van dit soort instellingen. Ik zie het in mijn eigen omgeving nu ook gebeuren maar vraag me ernstig af of dit wel het beste idee is.

Overigens gebeurt dit niet alleen in de GGZ en Jeugdzorg maar door de hele zorg heen. Ik heb het zelf ook meegemaakt met mijn Diabetesmedicatie recent. Alles om die paar centen te besparen voor de zorgverzekeraar.

[Bernard0343]

ErikT738 schreef op donderdag 15 juli 2021 @ 08:18:
Het lijkt er op dat de behandelend psychiater en de huisarts mede verantwoordelijk zijn voor de dodelijke schietpartij bij Parnassia afgelopen week (AD premium artikel, dus niet op een incognito tabblad openen als je al door je gratis artikelen heen bent!). Ik snap sowieso niet dat relatief stabiele mensen gedwongen naar andere medicatie of helemaal van de medicatie af moeten van dit soort instellingen. Ik zie het in mijn eigen omgeving nu ook gebeuren maar vraag me ernstig af of dit wel het beste idee is.

Overigens gebeurt dit niet alleen in de GGZ en Jeugdzorg maar door de hele zorg heen. Ik heb het zelf ook meegemaakt met mijn Diabetesmedicatie recent. Alles om die paar centen te besparen voor de zorgverzekeraar.

Ik wil niets afdoen aan de ernst van deze tragedie. Echt niéts(!) Maar voordat 'we' hierover een mening hebben, realiseer je dat Parnassia en de betrokken artsen hier op geen enkele wijze op mogen of kunnen reageren. Het medisch beroepsgeheim geldt nog steeds, dus de behandelaren kunnen niet reageren op dit artikel. Zij kunnen niet vertellen waarom er gewisseld is van medicatie, kan met geld te maken hebben, kan ook heel goed een andere reden hebben. We weten het niet. Ik ga er van uit dat de inspectie een onderzoek zal instellen, maar het zal een tijdje duren voordat het onderzoeksrapport bekend wordt. Tegen die tijd is het 'oud nieuws', niet meer waard dan een éénkolommertje op pagina 14.

[defiant]

Chronisch psychiatrische patiënten moeten jaarlijks eigen risico gaan betalen

Chronisch psychiatrische patiënten moeten vanaf 1 januari 2022 elk jaar het eigen risico (nu: 385 euro) voor hun medische behandeling gaan betalen. Dat komt door een aanpassing van de bekostiging van de geestelijke gezondheidszorg. De regeling treft ongeveer 100.000 mensen met een psychiatrische stoornis.

Cliëntenorganisatie MIND vreest dat mensen hierdoor zorg gaan uitstellen of zelfs mijden, schrijft ze in een brief aan de Tweede Kamer. Het extra eigen risico moet met name betaald worden in de ‘generalistische basis-ggz’ maar ook bij chronische zorg voor patiënten met een ernstige stoornis.

Marjan ter Avest, directeur van MIND: „Wij zijn geschokt dat de rekening bij de patiënt wordt gelegd.” Elnathan Prinsen, voorzitter Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie: „Als psychiaters willen we niet dat er een financiële drempel wordt opgeworpen die de toegang tot zorg bij mentale problemen belemmert.” Ze verwachten „grote problemen bij minder draagkrachtige mensen, zoals studenten, jongvolwassenen en alleenstaande ouders”, schrijven ze aan de Kamer.

Hoogleraar psychiatrie Jim van Os, die veel werkt met patiënten met een psychiatrische stoornis, vindt het „heel onverstandig beleid”. Voor chronische patiënten zonder baan is 385 euro per jaar veel geld, zegt hij. „Velen zullen hierdoor afzien van een behandeling. Sommige mensen moet je al overtuigen om überhaupt een behandeling te ondergaan, omdat ze zelf niet vinden dat hen iets mankeert. Als de behandeling meer gaat kosten, dan is dat echt een drempel.” Volgens Van Os „krijg je dat onherroepelijk terug in maatschappelijke overlast” of in meer acute opnames doordat patiënten minder stabiel zijn.

Het hele punt van argumentatie uit een combinatie marktdenken en ideologische hoek wat gebruikt werd voor de invoering van het eigen risico in de zorg staat is in tegenstelling met eigen bijdrage voor chronische zorg. Het hele punt van chronische zorg is dat je langdurig of levenslang ziek bent en hierdoor kosten hiertoe niet meer kan vermijden zonder gezondheidsschade en het eigen risico dus ook niet meer kan fungeren als financiële "prikkel" bij de beslissing hiertoe.

Dit staat nog los van de kwesties aangehaald in het artikel, d.w.z. de mensen die hier gebruik van maken zijn vaak minima of mensen die de zorg tegen hun wil nodig hebben. Dan kom je weer terug op het eerdere punt van je het beschavingsniveau van de samenleving kan aflezen aan hoe men omgaat mensen die niet zelfredzaam zijn en nergens vertegenwoordigd worden. Er zitten geen enkele consequenties aan bezuinigen op deze groep of het überhaupt zorg verlenen, behalve indrecte overlast in de samenleving en het verlies van een persoon die meer productief is in de samenleving.

[begintmeta]

defiant schreef op vrijdag 3 september 2021 @ 12:20:
... Er zitten geen enkele consequenties aan bezuinigen op deze groep of het überhaupt zorg verlenen, behalve indrecte overlast in de samenleving en het verlies van een persoon die meer productief is in de samenleving.

Destijds met de bijzondere eigen bijdrage voor GGZ heb ik de minister (Schippers) ook eens op de vraag waarom voor GGZ horen zeggen dat voor zo'n eigen bijdrage op het GGZ-gebied draagvlak was, in tegenstelling tot op allerlei ander gebied (dat viel misschien uiteindelijk wat tegen). Juist GGZ is maatschappelijk gezien denk ik nog steeds, onder andere vanuit het zelfredzaamheids-verhaal (en als je het zelf niet redt, is het je eigen schuld, ook al ben je ziek (of in sommiger ogen vemoedelijk "ziek")), extra kwetsbaar voor dergelijke maatregelen.

[ Voor 6% gewijzigd door begintmeta op 03-09-2021 14:18 ]

[defiant]

begintmeta schreef op vrijdag 3 september 2021 @ 14:17:
Destijds met de bijzondere eigen bijdrage voor GGZ heb ik de minister (Schippers) ook eens op de vraag waarom voor GGZ horen zeggen dat voor zo'n eigen bijdrage op het GGZ-gebied draagvlak was, in tegenstelling tot op allerlei ander gebied (dat viel misschien uiteindelijk wat tegen). Juist GGZ is maatschappelijk gezien denk ik nog steeds, onder andere vanuit het zelfredzaamheids-verhaal (en als je het zelf niet redt, is het je eigen schuld, ook al ben je ziek (of in sommiger ogen vemoedelijk "ziek")), extra kwetsbaar voor dergelijke maatregelen.

Ik ben benieuwd wat er precies achter zit, het valt me al langer op dat er in landen zoals de VS/VK maar ook Nederland geestelijke gezondheid niet wordt onderkent of als issue wordt beschouwd waar mensen zelf verantwoordelijk voor zijn. En als gevolg hiervan ook een zeker stigma tot een taboe ontstaat over geestelijke gezondheid, wat het probleem op zich zelf juist verergerd.

In Nederland is deze culturele omslag redelijke geruisluis gegaan. Hoewel ik een vermoeden heb dat bij de huidige regeringspartijen (D66 en CU inclusief) de bezuinigingen voornamelijk een financieel motief hebben en men de ideologische motivatie er gemakshalve bij zoekt, omdat zoiets makkelijker verkoopt en aansluit bij de achterban.

[begintmeta]

defiant schreef op vrijdag 3 september 2021 @ 14:31:
... . Hoewel ik een vermoeden heb dat bij de huidige regeringspartijen (D66 en CU inclusief) de bezuinigingen voornamelijk een financieel motief hebben en men de ideologische motivatie er gemakshalve bij zoekt, omdat zoiets makkelijker verkoopt en aansluit bij de achterban.

Die indruk had ik in iedergeval destijd wel/ik had de indruk dat men het voornamelijk makkelijker te verkopen vond. Het van die makkelijkere verkoopbaarheid gebruik maken, kan het beeld dat het "andere problematiek" is natuurlijk wel weer juist versterken.

[Virtuozzo]

defiant schreef op vrijdag 3 september 2021 @ 14:31:
[...]

Ik ben benieuwd wat er precies achter zit, het valt me al langer op dat er in landen zoals de VS/VK maar ook Nederland geestelijke gezondheid niet wordt onderkent of als issue wordt beschouwd waar mensen zelf verantwoordelijk voor zijn. En als gevolg hiervan ook een zeker stigma tot een taboe ontstaat over geestelijke gezondheid, wat het probleem op zich zelf juist verergerd.

In Nederland is deze culturele omslag redelijke geruisluis gegaan. Hoewel ik een vermoeden heb dat bij de huidige regeringspartijen (D66 en CU inclusief) de bezuinigingen voornamelijk een financieel motief hebben en men de ideologische motivatie er gemakshalve bij zoekt, omdat zoiets makkelijker verkoopt en aansluit bij de achterban.

De invloed van denk tanks, die op maat gesneden verhaal en onderzoek gebruiken om middels aanwezig perspectief gedrag te stimuleren voor termijneffecten.

De vraag is waarom. Waar liggen de baten van de termijneffecten. Die zijn nauwelijks een onderwerp van financiële resultaten. Ook in termen van bindingskracht zijn geëffectueerde narratieven nauwelijks van invloed.

Waarom dan dus. Nu ja, misschien is het toch eens een idee om dit wat meer uit te werken voor geodemografie, sociale geografie, economische geografie en sociaal-culturele dynamica. Wat men in het VK en de VS de afgelopen twintig jaar juist beleidsmatig heeft vermeden.

I know, geen gemakkelijke verkenning. Ook geen zonder gevoeligheden. Maar goed, aangezien de verkochte baten op zijn best marginaal zijn in verhouding tot wat er allemaal voor losgelaten wordt, is de vraag "waar liggen de reële baten" nogal indringend.

[RobinHood]

Och ja, ik loop ook alweer 8 jaar in de GGZ-molen, en mijn eigen risico ben ik ieder jaar in januari al volledig kwijt.

En ik ken ook mensen die inderdaad zorg mijden omdat die bijna 400 euro veel geld is, zeker als ze eigenlijk nu wel naar de lokale basis-ggz willen, met zo'n twee maanden wachttijd. Maarja, dan ben en nu je eigen risico kwijt, en twee maanden later weer. Dan wachten ze liever een paar maanden, terwijl ik zie dat ze afglijden.

Het is bizar, zelfs als je super kil naar enkel en alleen economische motieven kijkt is het debiel om het zo te doen. Hoe sneller iemand weer 100% kan werken, hoe beter, want belasting. Die 400 verdient iemand in letterlijk een maand terug. En dan heb je dus nog niet eens naar het menselijke gekeken. We laten kankerpatienten toch ook niet een halfjaar, of langer wachten eer ze uberhaubt met de oncoloog kunnen spreken? Om ze vervolgens weer een halfjaar te laten wachten op een behandeling.

Maar het is precies wat @begintmeta zegt. De GGZ heb je nodig door je eigen stomme schuld, denkt men. Tja, ik heb niet om mijn trauma's gevraagd. Net zo min dat iemand om verkeerd uitgevallen celdeling vraagt.

Vrij ziek hoe we met kwetsbare mensen omgaan.

[Nutral]

RobinHood schreef op vrijdag 3 september 2021 @ 14:45:
Och ja, ik loop ook alweer 8 jaar in de GGZ-molen, en mijn eigen risico ben ik ieder jaar in januari al volledig kwijt.

En ik ken ook mensen die inderdaad zorg mijden omdat die bijna 400 euro veel geld is, zeker als ze eigenlijk nu wel naar de lokale basis-ggz willen, met zo'n twee maanden wachttijd. Maarja, dan ben en nu je eigen risico kwijt, en twee maanden later weer. Dan wachten ze liever een paar maanden, terwijl ik zie dat ze afglijden.

Het is bizar, zelfs als je super kil naar enkel en alleen economische motieven kijkt is het debiel om het zo te doen. Hoe sneller iemand weer 100% kan werken, hoe beter, want belasting. Die 400 verdient iemand in letterlijk een maand terug. En dan heb je dus nog niet eens naar het menselijke gekeken. We laten kankerpatienten toch ook niet een halfjaar, of langer wachten eer ze uberhaubt met de oncoloog kunnen spreken? Om ze vervolgens weer een halfjaar te laten wachten op een behandeling.

Maar het is precies wat @begintmeta zegt. De GGZ heb je nodig door je eigen stomme schuld, denkt men. Tja, ik heb niet om mijn trauma's gevraagd. Net zo min dat iemand om verkeerd uitgevallen celdeling vraagt.

Vrij ziek hoe we met kwetsbare mensen omgaan.

Dit is iets wat ik ook echt heel kortzichtig vind en een tekort aan visie vanuit het beleid. De mensen die je er niet mee helpt krijgen meer mentale maar ook fysieke gezondheidsproblemen, zullen minder werken, meer aanvaringen hebben met politie en anderen en daardoor gewoon meer kosten.

Ik vraag me serieus af hoeveel het eigen risico nou echt oplevert op de langere termijn, acute zorg in bijv een ziekenhuis is ook een orde groter dan preventief

[RemcoDelft]

Zorg mijden vanwege het eigen risico is toch helemaal fantastisch? Niet alleen bespaart het de 385 euro van het eigen risico, het bespaart zelfs de volledige kosten van alle vermeden zorg!

[5pë©ïàál_Tèkén]

Er wordt gekort op deze groep omdat ze niet de middelen/mindset hebben om te protesteren. Ze laten het maar gebeuren. De volksvertegenwoordigers zijn even niet thuis.

[Amphiebietje]

En met wat "geluk" leidt het enkel tot een stijging van de zelfmoordcijfers. En verwarde personen die doordraaien en met een groot mes of pistool een winkel/kinderopvang/school binnentrekken om daar een slachting aan te richten kan je ook nog gebruiken voor electoraal gewin.

Waarna er wetten worden aangenomen waarmee je die mensen nog verder in het verderf stort en verder marginaliseert en ontmenselijkt, opdat je ze rechten kan ontnemen en ook nog eens kan verplichten dure trajecten te volgen die nul resultaat hebben behalve de kas spekken van eventuele geldschieters van je partij.

Win-Win.

Krijgen we straks ook wetgeving die mensen in kansarme wijken verplicht zelf te betalen om hun wijk beter te maken? Of wetgeving die mensen met een aangeboren afwijking verantwoordelijk stelt voor hun handicap waar ze zelf geen blaam aan hebben? Of wetgeving die bepaalde bevolkingsgroepen op basis van hun afkomst achterstellen, zoals ze verplicht in aparte wagons stoppen of iets dergelijks? Of gewoon merktekens op de kleding, opdat een ieder een psychiatrische patiënt (of andere potentieel "gevaarlijke" persoon) altijd kan herkennen en ze zoveel mogelijk geschund kunnen worden?

Ik kan me niets anders voorstellen dat mensen die met dit soort ideeën komen aanzetten ofwel enorm cynisch zijn, ofwel eigenlijk graag een klassensamenleving willen waarbij "mindere" groepen schuldig kunnen worden bevonden aan hun eigen omstandigheden, ook al hebben ze daar geen controle over.

[defiant]

De rechter dreigt een lege huls te worden in het jeugdrecht

Het gaat niet goed met de jeugdzorg. Herstel: de jeugdzorg is een van de grote wanprestaties van de kabinetten-Rutte, sinds in 2015 de gemeenten ermee werden belast. Ik baseer me nu op een overzichtsartikel uit het Nederlands Juristenblad eind juni, door Ido Weijers, die als emeritus jeugdrecht in 2016 afscheid nam. Eigenlijk gun je geen enkele expert vijf jaar later zo’n diep verdrietig verhaal te moeten schrijven over je eigen vakgebied.

Feitelijk is de zaak ingestort – er is een tekort aan geld, het personeel loopt weg, voor ernstige gevallen is nauwelijks capaciteit, de ‘zorgcowboys’ vreten budget, gemeenten zijn overbelast, ouders zijn bang geworden, fouten in rapporten zijn nauwelijks te corrigeren, met dramatische gevolgen. Deze week adviseerde de Raad voor de Strafrechttoepassing en Jeugdbescherming om de rechtspositie van ouders en kinderen drastisch te versterken – meer rechtshulp graag. Maar vooral: maak het rijk weer verantwoordelijk. Ondertussen stelt de jeugdbescherming in Brabant een cliëntenstop in voor de rest van het jaar, wegens nijpend personeelstekort.

De rechtbank Zeeland, maar ook die van Noord-Nederland hebben al laten weten dat ze vaak jeugdzaken behandelen terwijl er helemaal geen voogd beschikbaar is. Bij acute zaken lopen rechters tegen wachtlijsten van een half jaar of meer op. De rechtbank Zeeland vroeg zich af hoe ze ondertoezichtstellingen moeten behandelen als daar de uitvoerders bij ontbreken? Al in 2019 constateerden de inspecties Gezondheidszorg en Justitie dat het mis is – gemeenten voeren uitspraken van rechters niet uit omdat de toegewezen hulp niet beschikbaar is en ook niet beschikbaar komt. De gehele uitvoering van jeugdbescherming en jeugdreclassering is ‘niet acceptabel’. Eén van de adviezen: zorg dat de vonnissen worden uitgevoerd.

Het desbetreffende dossier van het Nederlandse Juristenblad:
Dossier jeugdzorg

Dit artikel laat allereerst zien dat de jeugdzorg gebukt gaat onder drie complexe, onderling samenhangende problemen – financiële tekorten aan de ene kant en bizarre winsten aan de andere kant; sterk toegenomen wachtlijsten en falende toegankelijkheid voor de ernstige gevallen; en misstanden op het punt van de rechtsbescherming. Vervolgens worden twee stellingen naar voren gebracht. De eerste luidt dat weliswaar duidelijk is dat er meer geld naar de jeugdzorg moet, maar dat daarmee de crisis waarin de jeugdzorg in ons land sinds de transitie in 2015 terecht is gekomen mede in het licht van de twee andere problemen allerminst wordt opgelost. De tweede stelling luidt dat een onlangs verschenen plan op het gebied van de gedwongen jeugdzorg, getiteld Toekomst scenario kind- en gezinsbescherming, een nieuwe bedreiging vormt.

Hoe langer dit dossier steeds verder in het moeras wegzinkt, des te minder hoopvol wordt het dat ook dit dossier kan rekenen op politieke verantwoording. Want onzichtbaar leed bij deze doelgroep staat zover af van de principes die de meeste politieke partijen zeggen uit te dragen.

[sugarlevi01]

defiant schreef op zondag 19 september 2021 @ 11:35:


Hoe langer dit dossier steeds verder in het moeras wegzinkt, des te minder hoopvol wordt het dat ook dit dossier kan rekenen op politieke verantwoording. Want onzichtbaar leed bij deze doelgroep staat zover af van de principes die de meeste politieke partijen zeggen uit te dragen.

De decentralisatie is wel een goede zet geweest.
In 2013 waren er al leuke rapporten uitgekomen. 2015 alles naar de gemeentes gaan overhevelen.

En nu zie je dus dat er wel aandacht lokaal is.
Maar in de landelijke kranten is hoogstens in de opinie stukken iets terug te vinden.

FTM, heeft dit weekend weer stukken gepubliceerd in hun dossier. Met betrekking tot de geldstromen.

Bv’s werken gewoon efficiënter, zeggen de eigenaren: veel minder overhead en veel minder uren per cliënt. Maar de tarieven zijn afgestemd op de hoge overhead van de oudere jeugdzorginstellingen. Zo belandt een groot deel van de winsten die bv’s boeken in private handen. Dat valt binnen- en buitenlandse investeerders ook op, blijkt uit onderzoek van Follow the Money: zij zien brood in de bv’s.

https://www.ftm.nl/artike...u30Peon3j2ItZ4lP94jpx6A2M

En overige berichtgeving.
https://threadreaderapp.com/thread/1439127099562921984.html

En dat is dan een stukje van het financiële plaatje.

Ernstiger is inderdaad, wat er gaande is, qua tijdsgebrek, en desinteresse bij de rechterlijke macht. En de machtsposities die instanties als veilig thuis daardoor hebben.
Je bent gewoon overgeleverd aan hun nukken.

Rammelende rapporten vol met onwaarheden, en rechters die daar blind op varen.
Die handig onder tafel gemoffeld worden.
https://pointer.kro-ncrv....rmerend-rapport-jeugdzorg

Ouders mogen trouwens ook niet de (social) media opzoeken, want dat is slecht voor het kind,en dan zijn ze een slechte ouder, en weer slecht voor hun zaak.

Deze is dan recent weer naar buiten geglipt.
https://www.rtvoost.nl/ni...ijd-met-jeugdzorg-aanging

Eigenlijk glippen er alleen maar hele slechte verhalen naar buiten.

Heeft ook allemaal weer een hoog gehalte aan waar rook is, is vuur. En op het eerste gezicht zal de gedachte zijn, je zult het er wel naar gemaakt hebben. Zelfs mensen dichtbij, die er niet altijd bij zijn. Dus hoe bewijs je dat je ook als er niemand is om het te zien, goed bent voor je kind.

[ Voor 5% gewijzigd door sugarlevi01 op 21-09-2021 10:26 ]

[Brent]

sugarlevi01 schreef op dinsdag 21 september 2021 @ 10:25:

[...]


https://www.ftm.nl/artike...u30Peon3j2ItZ4lP94jpx6A2M

En overige berichtgeving.
https://threadreaderapp.com/thread/1439127099562921984.html

En dat is dan een stukje van het financiële plaatje.

Ernstiger is inderdaad, wat er gaande is, qua tijdsgebrek, en desinteresse bij de rechterlijke macht. En de machtsposities die instanties als veilig thuis daardoor hebben.
Je bent gewoon overgeleverd aan hun nukken.

Rammelende rapporten vol met onwaarheden, en rechters die daar blind op varen.
Die handig onder tafel gemoffeld worden.
https://pointer.kro-ncrv....rmerend-rapport-jeugdzorg

Ouders mogen trouwens ook niet de (social) media opzoeken, want dat is slecht voor het kind,en dan zijn ze een slechte ouder, en weer slecht voor hun zaak.

Deze is dan recent weer naar buiten geglipt.
https://www.rtvoost.nl/ni...ijd-met-jeugdzorg-aanging

Eigenlijk glippen er alleen maar hele slechte verhalen naar buiten.

Heeft ook allemaal weer een hoog gehalte aan waar rook is, is vuur. En op het eerste gezicht zal de gedachte zijn, je zult het er wel naar gemaakt hebben. Zelfs mensen dichtbij, die er niet altijd bij zijn. Dus hoe bewijs je dat je ook als er niemand is om het te zien, goed bent voor je kind.

Al dat is het gevolg van het knijpen van toevoer van geld door de centrale overheid. Als je ooit eens een kijkje achter de schermen bij bijv. Veilig Thuis kunt werpen, dan zie je dat mensen 10x meer werk hebben dan ze tijd voor hebben, dat ze dus weten dat ze enorm tekort schieten, dat niemand hier belangstelling voor heeft, dat ze hun best doen met de middelen en tijd dan ze hebben (en vaak meer), en uiteraard dus een gigantisch verloop hebben want dat hou je niet lang vol. Medewerkers worden er door de tekorten fysiek en mentaal (op een goede dag is het al zwaar werk natuurlijk) leeggezogen, dat weet iedereen in de zorg en loopt dus iedereen die het kan helpen met een grote boog om deze berg ellende heen omdat niemand min of meer gegarandeerd een burn-out wil hebben.

Outrage op social media e.d. voegt daar niets aan toe: men weet allang hoe laat het is, en inderdaad, het voegt ook niets toe voor de patiënten als ze het vertrouwen verliezen in het beetje hulp dat ze nog krijgen.

Er moet gewoon 10x geld bij. Het moet een carrière worden met perspectief (dat is er totaal niet nu), zodat er continuïteit in de zorg komt en mensen aangetrokken worden om de enorme tekorten te verhelpen.

[RemcoDelft]

Brent schreef op dinsdag 21 september 2021 @ 10:41:
[...]

Er moet gewoon 10x geld bij. Het moet een carrière worden met perspectief (dat is er totaal niet nu), zodat er continuïteit in de zorg komt en mensen aangetrokken worden om de enorme tekorten te verhelpen.

Slecht gedrag belonen dus met meer geld? Deze organisatie krijgt al elk jaar meer geld, en wat ik ervan heb gezien zijn geen overwerkte mensen, maar totaal incompetente medewerkers die het fantastisch vinden hoeveel macht ze hebben om informatie over je te verzamelen. Protocollen worden niet nageleefd en meldingen worden intern aangedikt.
Als ik het voor elkaar krijg dat de onafhankelijke geschillencommissie 5 klachten gegrond verklaard houd ik mijn hart vast voor wat er nog meer misgaat bij minder mondige mensen.

Moet je het jaarbudget eens delen door het aantal meldingen, dan kom je op duizenden euro's omzet per melding. Het is gewoon een businessmodel geworden.

[ Voor 8% gewijzigd door RemcoDelft op 21-09-2021 11:21 ]

[Brent]

RemcoDelft schreef op dinsdag 21 september 2021 @ 11:21:
[...]

Slecht gedrag belonen dus met meer geld?

Welk slecht gedrag?

Deze organisatie krijgt al elk jaar meer geld, en wat ik ervan heb gezien zijn geen overwerkte mensen, maar totaal incompetente medewerkers die het fantastisch vinden hoeveel macht ze hebben om informatie over je te verzamelen. Protocollen worden niet nageleefd en meldingen worden intern aangedikt.

Verwar de managers niet met de zorgmedewerkers.

Als ik het voor elkaar krijg dat de onafhankelijke geschillencommissie 5 klachten gegrond verklaard houd ik mijn hart vast voor wat er nog meer misgaat bij minder mondige mensen.

Moet je het jaarbudget eens delen door het aantal meldingen, dan kom je op duizenden euro's omzet per melding. Het is gewoon een businessmodel geworden.

Heb je het nu over Veilig Thuis of over de 'zorgbureautjes'? Dat is niet hetzelfde.

[RemcoDelft]

Brent schreef op dinsdag 21 september 2021 @ 11:45:
[...]

Welk slecht gedrag?

[...]

Verwar de managers niet met de zorgmedewerkers.

[...]

Heb je het nu over Veilig Thuis of over de 'zorgbureautjes'? Dat is niet hetzelfde.

1. Hetgeen wat tot 5 gegronde klachten leidde.

2. Op beide niveaus gaat het mis, hoewel ik het geen "zorgmedewerkers" zou durven noemen.

3. VT.

[ Voor 6% gewijzigd door RemcoDelft op 21-09-2021 11:53 ]

[Brent]

RemcoDelft schreef op dinsdag 21 september 2021 @ 11:53:
[...]

1. Hetgeen wat tot 5 gegronde klachten leidde.

Dat is natuurlijk niet best, maar het doet ertoe wat de context van die klachten was, en hoevaak dit voorkomt. Uiteraard is ook zo'n org niet vrij van fouten.

2. Op beide niveaus gaat het mis, hoewel ik het geen "zorgmedewerkers" zou durven noemen.

Dat is onderdeel van het probleem van niet genoeg zorgmedewerkers kunnen aantrekken: administratieve mensen (op wie ik eigenlijk enkel kritiek hoor van VT zorgmedewerkers) die zo gek waren (en dus niet per se gekwalificeerd) de baan te nemen.

[RemcoDelft]

Brent schreef op dinsdag 21 september 2021 @ 11:59:
[...]

Dat is natuurlijk niet best, maar het doet ertoe wat de context van die klachten was, en hoevaak dit voorkomt. Uiteraard is ook zo'n org niet vrij van fouten.

[...]

N.a.v. wat ik gezien heb is het overtreden van regels, wetgeving en protocollen gewoon standaard werkwijze. Wat niet standaard is, is dat mensen ervoor naar de onafhankelijke klachtencommissie gaan, dus in de meeste gevallen komen ze er gewoon mee weg.

[Brent]

Hier doet de context ertoe: wat ik hoor is dat protocollen vaak in de weg staan (het recht op huisvredebreuk maakt dat zelfs met zeer sterke aanwijzingen van misbruik de zorgmedewerkers vaak niet mogen ingrijpen). Dat men zoveel tijd aan administreren kwijt is dat er voor zorg maar weinig tijd overblijft, en die zorg dus soms voorrang krijgt. Etc etc etc.

Ik weet niet in hoeverre je je casus hier wil behandelen, misschien is dat ook niet zo relevant, we zouden eigenlijk moeten weten hoeveel van zulke fouten er voorkomen.

[RemcoDelft]

Brent schreef op dinsdag 21 september 2021 @ 12:20:
Hier doet de context ertoe: wat ik hoor is dat protocollen vaak in de weg staan

Dit vat de indruk die ik van die organisatie heb wel aardig samen. Wetgeving is maar vervelend en staat in de weg.

Protocollen zijn juist het enige wat je als burger hebt om je aan vast te houden. De politie zou ook veel meer boeven kunnen vangen als er geen stricte regels zouden zijn waar ze zich aan moeten houden, maar die regels zijn er nou juist met een reden.

[Brent]

Dat is de theorie: zoals met de deprofessionalisering in veel vanuit overheidswege georganiseerde diensten (je ziet hetzelfde in het onderwijs), worden protocollen meestal zonder of met weinig professionele input geschreven, zijn soms zelfs tegenstrijdig en worden maar langzaam aangepast onder de input van professionals. Het is het neoliberale idee van planbare en managebare zorg, onderwijs, ipv het idee mensen goed op te leiden en op hun professionaliteit te varen.

Doodstaren op regels is juist een van de problemen dat ze zorg in de weg staat, niet andersom. Het is doorgeslagen van een stok achter de deur voor patiënten in een hek van stokken om de professional heen waarmee met name bestuurders koninkje kunnen spelen.

[ Voor 12% gewijzigd door Brent op 21-09-2021 12:42 ]

[sugarlevi01]

Brent schreef op dinsdag 21 september 2021 @ 10:41:
[...]

Al dat is het gevolg van het knijpen van toevoer van geld door de centrale overheid. Als je ooit eens een kijkje achter de schermen bij bijv. Veilig Thuis kunt werpen, dan zie je dat mensen 10x meer werk hebben dan ze tijd voor hebben, dat ze dus weten dat ze enorm tekort schieten, dat niemand hier belangstelling voor heeft, dat ze hun best doen met de middelen en tijd dan ze hebben (en vaak meer), en uiteraard dus een gigantisch verloop hebben want dat hou je niet lang vol. Medewerkers worden er door de tekorten fysiek en mentaal (op een goede dag is het al zwaar werk natuurlijk) leeggezogen, dat weet iedereen in de zorg en loopt dus iedereen die het kan helpen met een grote boog om deze berg ellende heen omdat niemand min of meer gegarandeerd een burn-out wil hebben.

Outrage op social media e.d. voegt daar niets aan toe: men weet allang hoe laat het is, en inderdaad, het voegt ook niets toe voor de patiënten als ze het vertrouwen verliezen in het beetje hulp dat ze nog krijgen.

Er moet gewoon 10x geld bij. Het moet een carrière worden met perspectief (dat is er totaal niet nu), zodat er continuïteit in de zorg komt en mensen aangetrokken worden om de enorme tekorten te verhelpen.

Helemaal mee eens, de organisatie ten onder gaat aan overwerkte en te jonge werknemers.

Maar doet er niets aan af. Dat het helemaal verkeerd gaat. En ze naar mijn idee meer zorg en werk voor zichzelf creëeren dan nodig is.

The road to hell is paved with good intentions.

En ik zie het nu deels van dichtbij.

Een vriendin van mij heeft een relatiebreuk. En een melding van ex aan haar broek hangen.
Dan ga ik, en andere, ook trouwens, er van uit, dat er eventueel een onderzoek komt, want alle meldingen moeten serieus genomen worden. Maar dan zullen ze al snel zien dat er niets aan de hand is.

Maar er is helemaal geen onderzoek. Er wordt wel gedreigd met een onderzoek, en rechtsgang, en dan ziet ze haar kind nooit meer. Dus nu meewerken aan een vrijwillige uithuisplaatsing, of misschien kind nooit meer zien.

En het gaat niet om fysieke of emotionele kindermishandeling. Maar opportuun onhandig huishoudelijk rommelmomentje.

Maar dan staat er dus al een wijkteam in je huis, die je kind komt opeisen.
En dan zit je vast in het systeem. En kun je niets meer, en wordt alles tegen je gebruikt.

Voorbeeld, vriendin is met maxi-cosi, auto en kind in gevecht. En kon de telefoon even niet opnemen, maar werd wel juist op dat moment gebeld. Dat is dus een kruisje in haar dossier, dat ze niet bereikbaar is, en meewerkt.
Echt da fuq?!

Maar dat is dus de werkwijze in veel gevallen, dit is geen incident, of outlier. Maar hoe er in veel gevallen te werk wordt gegaan.

En we hebben het hier wel over kinderen. Vaak jonge kinderen. Waar vervolgens mee wordt rond geleurd van hot naar her. Want dat is zo goed voor een kind.

Ik snap echt dat sommige mensen volledig over de zeik gaan en achterdochtig worden, en je dus termen als verdienmodel tegenkomt.

Want het is echt misselijkmakend wat er gebeurt. Ik ben behoorlijk geschrokken van wat een paar uurtjes googlen oplevert aan verhalen, rapporten en docu's oplevert, en wat sinds het aanzetten van een paar vinkjes om het nieuws bij te houden, bijna elke dag gepubliceerd wordt.

Brent schreef op dinsdag 21 september 2021 @ 12:20:


Ik weet niet in hoeverre je je casus hier wil behandelen, misschien is dat ook niet zo relevant, we zouden eigenlijk moeten weten hoeveel van zulke fouten er voorkomen.

En dit is dus het probleem. Want het zijn geen 'fouten', het is de werkwijze.

Aanleiding stukje in NRC, was volgens mij het stukje over Koen, die tegenwoordig in de media Karel genoemd wordt.

https://www.rtvutrecht.nl...d-uit-huis-geplaatst.html

Maar er zijn tal van rapporten en berichtgeving beschikbaar, over dit soort praktijken. Niet het verwisselen van dossiers, want dat is opvallend in deze zaak, maar is niet waar het omdraait. Het is een bijkomstigheid. De uitkomst van de meeste rechtszaken staan vast. En overal komt hetzelfde verhaal naar voren. Als ouder sta je machteloos, fout na fout komt in dossiers te staan, en daar kom je nooit meer vanaf.

Moeder uit bovenstaand verhaal, heeft ook nooit haar kind teruggekregen.
Ondanks dus een onderzoek uit 2016, al, dat ze gewoon geschikt is als moeder.

Dat vinden wij niet bijzonder, dat vinden wij vooral heel erg raar.

Vooral dat deze problematiek al sinds minstens 2013 bekend is.
https://www.dekinderombud...ssingen-niet-gegarandeerd

Maar er nog niets veranderd is.

[Xa!pt]

RemcoDelft schreef op dinsdag 21 september 2021 @ 11:21:
[...]

Slecht gedrag belonen dus met meer geld?

Ja, want veel van de problemen komen juist voort uit een gebrek aan geld. Je moet er alleen ook tegelijkertijd op toezien dat e.e.a. opnieuw wordt ingericht en beter wordt georganiseerd. Dat er veel aan de strijkstok blijft hangen is evident, alleen dat los je niet op door de lagen die het daadwerkelijk inhoudelijke werk doen verder uit te hongeren. Daarmee vergroot je de problemen vooral.

Deze organisatie krijgt al elk jaar meer geld, en wat ik ervan heb gezien zijn geen overwerkte mensen, maar totaal incompetente medewerkers die het fantastisch vinden hoeveel macht ze hebben om informatie over je te verzamelen.

Mwah, die mensen zijn er ook, maar er zijn tegelijkertijd ook weer genoeg mensen die wel met de juiste intenties hun werk doen.

[dawg]

Voor de geïnteresseerden;

Dichterbij, efficiënter, goedkoper: dat was de bedoeling toen jeugdzorg in 2015 naar de gemeenten verhuisden. In zes jaar tijd is jeugdzorg miljarden duurder geworden en staan praktisch alle gemeenten in de min. En terwijl er duizenden zorgaanbieders bijkwamen, krijgen kinderen die de hulp het hardst nodig hebben die met de grootste moeite. Wat is hier gebeurd? Follow the Money ging samen met tien regionale redacties op zoek naar antwoord. Dat doen we door het geld te volgen, want waar blijven al die miljarden dan? Vanavond delen we de antwoorden die we vonden op de jeugdzorgmarkt.

[ErikT738]

Wellicht dat het al eerder aan bod is gekomen, maar volgens Nu.nl wordt de komende jaren 1,5 miljard euro, oftewel 30 procent van het jeugdzorg budget(!) afgehaald, want alles loopt daar al zo lekker. Het idee lijkt wel van de Partij tegen de Burger te komen zeg...

[RemcoDelft]

ErikT738 schreef op dinsdag 11 januari 2022 @ 08:54:
Wellicht dat het al eerder aan bod is gekomen, maar volgens Nu.nl wordt de komende jaren 1,5 miljard euro, oftewel 30 procent van het jeugdzorg budget(!) afgehaald, want alles loopt daar al zo lekker. Het idee lijkt wel van de Partij tegen de Burger te komen zeg...

Wat ik hierbij niet snap is hoe ze totaal het RECHT op zorg negeren! Jongeren die recht hebben op Jeugdzorg hebben daar recht op ongeacht wat het kost, en ongeacht wat het budget van de gemeente is.
Als het asielzoekers betreft wordt er onbeperkt budget opengetrokken om elk aantal wat aanklopt te voorzien van alles waar ze recht op hebben, en staan er grote aantallen advocaten klaar. Maar als het de eigen jongeren betreft, die geen gesubsidieerde advocaat hebben klaarstaan, worden rechten gewoon massaal en systematisch genegeerd.

[ Voor 12% gewijzigd door RemcoDelft op 15-01-2022 11:50 ]

[sugarlevi01]

ErikT738 schreef op dinsdag 11 januari 2022 @ 08:54:
Wellicht dat het al eerder aan bod is gekomen, maar volgens Nu.nl wordt de komende jaren 1,5 miljard euro, oftewel 30 procent van het jeugdzorg budget(!) afgehaald, want alles loopt daar al zo lekker. Het idee lijkt wel van de Partij tegen de Burger te komen zeg...

Eenvandaag bracht het iets uitgebreider. Flinke klap in het gezicht van de gemeentes en iedereen die hier bij betrokken is.

https://eenvandaag.avrotr...igingen-in-regeerakkoord/

Ze zouden anderhalf miljard extra krijgen, en dan daarnaast gaan toewerken aan bezuinigen. Die eerste stap wordt door de overheid aan de kant gezet. Extra vreemd in een tijd waarin het geld tegen de plinten klotst en er miljarden worden uitgedeeld.
(Terwijl de jeugd ook flink lijdt onder corona. En je alleen daarom misschien een extra zakje zou moeten neerzetten om de gevolgen op te kunnen vangen.)

Die concludeerde dat het rijk ruim anderhalf miljard euro extra moet betalen aan gemeenten. De uitspraak van deze commissie van wijzen is bindend. Gemeenten zijn nu boos dat het nieuwe kabinet deze afspraak naast zich neerlegt.

Laten we het vooral niet over geld hebben, niet zo boeiend, daar betaal je toch alleen maar rekeningen mee.

De nieuwe staatssecretaris Jeugdzorg, Maarten van Ooijen (ChristenUnie), kent de zorgen, maar doet op dit moment geen toezegging voor extra geld. "De financiële uitdagingen zijn fors, maar er zijn ook inhoudelijke uitdagingen. We moeten het meer over inhoud hebben en minder over geld."

Wat een genante vertoning. Bindende afspraken naast je neerleggen, piepen, dat het we het over de inhoud moeten hebben. Dat terwijl er flinke problemen op allerlei terreinen zijn binnen jeugdzorg.

RemcoDelft schreef op zaterdag 15 januari 2022 @ 11:39:
[...]

Wat ik hierbij niet snap is hoe ze totaal het RECHT op zorg negeren! Jongeren die recht hebben op Jeugdzorg hebben daar recht op ongeacht wat het kost, en ongeacht wat het budget van de gemeente is.
Als het asielzoekers betreft wordt er onbeperkt budget opengetrokken om elk aantal wat aanklopt te voorzien van alles waar ze recht op hebben, en staan er grote aantallen advocaten klaar. Maar als het de eigen jongeren betreft, die geen gesubsidieerde advocaat hebben klaarstaan, worden rechten gewoon massaal en systematisch genegeerd.

Joh, dat is niet waar. Dat weet jij ook, dat voor asielzoekers niet onbeperkt budget wordt opengetrokken. Daar wordt door het huidige kabinet ook van alles opgezet om ze het leven zo moeilijk mogelijk te maken. Ik weet dat het soms zo wel eens gebracht wordt of over lijkt te komen. En het is een makkelijke vijand. Maar het kabinet ziet iedereen te piepelen.

[Virtuozzo]

RemcoDelft schreef op zaterdag 15 januari 2022 @ 11:39:
[...]

Wat ik hierbij niet snap is hoe ze totaal het RECHT op zorg negeren! Jongeren die recht hebben op Jeugdzorg hebben daar recht op ongeacht wat het kost, en ongeacht wat het budget van de gemeente is.
Als het asielzoekers betreft wordt er onbeperkt budget opengetrokken om elk aantal wat aanklopt te voorzien van alles waar ze recht op hebben, en staan er grote aantallen advocaten klaar. Maar als het de eigen jongeren betreft, die geen gesubsidieerde advocaat hebben klaarstaan, worden rechten gewoon massaal en systematisch genegeerd.

Dit was een goed voorbeeld van de effectiviteit van sadopopulisme. En dat is waarom men kan afbreken en uitspelen. Want, mensen stuiteren heen en weer in misdirectie.

Zoals hierboven al opgemerkt, je weet best dat het asielzoeker verhaal flauwekul is. Dat domein wordt op vrij vergelijkbare manier gereduceerd tot knijpen met perverse prikkels voor omzetmodel van de banaliteit van het kwaad.

De overeenkomsten zouden ons op moeten vallen. Meer nog, het sadopopulisme zou ons op moeten vallen.


Wie zich afvraagt waarom een GGZ en Jeugdzorg zo geknepen worden zou een verkenning moeten wagen in de geschiedenis van zogeheten Broken Windows policies in VK en VS.
- de ander is fout
- de ander is gevaarlijk
- de ander is schuld
- dus volg en gehoorzaam

[RemcoDelft]

Ik vond dit een interessante insteek:
https://www.nu.nl/binnenl...men-wel-op-te-lossen.html
Bovendien blijft de vraag naar jeugdzorg stijgen door de toegenomen druk op jongeren en de toegenomen behoefte van volwassenen om alles maar te diagnosticeren. "We zijn doorgeschoten in het labelen van gedrag dat als abnormaal wordt gezien", aldus Kalverboer.

En dit bevestigt nog eens hoeveel bureaucreatie er bij zit:
Tot 2015 deden die zaken met twaalf provincies en de Rijksoverheid, nu moesten ze opeens offertes gaan schrijven voor bijna 350 gemeenten die elk hun eigen regels hanteren. Dit kostte veel tijd en dus ook geld, die de aanbieders niet meer aan de zorg zelf konden besteden.

[ Voor 29% gewijzigd door RemcoDelft op 28-03-2022 10:12 ]

[carpebios]

Hier nog een interessant stuk van follow the money over de inspectie en wie die vooraan zet. De client of de minister?

De Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ) bewaakt namens de overheid de veiligheid en kwaliteit van de zorg. De toezichthouder claimt onafhankelijk te oordelen, maar achter de schermen heeft het ministerie van VWS allerlei manieren om invloed uit te oefenen.
Zo bepaalt VWS de hoogte van het inspectiebudget en moet het de plannen van de Inspectie goedkeuren. Op belangrijke rapporten geeft het ministerie commentaar en vraagt om uitstel of afstel van publicaties. In hoeverre de Inspectie buigt onder politieke druk, is niet controleerbaar.
Volgens oud-medewerkers van de Inspectie prevaleren politieke belangen boven die van de patiënt. Zij beschrijven hoe de onafhankelijke cultuur bij de Inspectie in de loop der jaren plaatsmaakte voor een ambtelijke slaafsheid. Het werk richtte zich steeds meer op het uit de wind houden van de minister.
Ook andere inspecties, zoals de Arbeidsinspectie of de NVWA, hebben een innige band met ‘hun’ ministeries. Ruim een jaar geleden stemde een meerderheid van de Tweede Kamer om onafhankelijkheid wettelijk vast te leggen. Er is nog niets veranderd: de overheid lijkt geen afstand te willen doen van haar toezichthouders aan de lijn.

[defiant]

Kabinet trekt 40 miljoen euro extra uit voor problemen in jeugdzorg

Door een te hoge werkdruk krijgen kinderen niet de hulp die zij nodig hebben, schrijven ministers Van Ooijen en Weerwind woensdag. Jeugdzorg reageert woensdag teleurgesteld en schrijft dat het bedrag „in het niet valt bij de enorme opgaven die er liggen

Verschillende instanties hebben de afgelopen jaren aan de bel getrokken over de penibele situatie in de jeugdzorg. De overheid slaagt er niet in om kwetsbare kinderen te beschermen, concludeerden de Inspecties Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ) en de Inspectie Justitie en Veiligheid (IJenV) onlangs nog in een brief aan de ministers. De Universiteit van Leiden trok een soortgelijke conclusie, en ook de rechtspraak en de Raad voor de Kinderbescherming hebben eerder hun zorgen geuit.

Door de hoge werkdruk in de jeugdzorg krijgen kinderen en hun ouders niet de hulp die zij nodig hebben, erkennen Van Ooijen en Weerwind woensdag. „Zij moeten vaak te lang wachten op een jeugdbeschermer, op een plan van aanpak voor hulp en op passende hulp”. Die vertraging kan een risico zijn voor hun ontwikkeling of veiligheid, zo staat in de Kamerbrief. Intussen hebben jeugdbeschermers het gevoel dat ze „tekortschieten” omdat ze „niet voldoende tijd en aandacht kunnen geven aan de jeugdigen en gezinnen”.

Jeugdzorg Nederland noemt de plannen van het kabinet woensdag onvoldoende. De urgentie „klinkt in de brief door”, zo staat in een verklaring, maar ontbreekt bij de uitwerking van de maatregelen. De genoemde bedragen vallen volgens Jeugdzorg „in het niet bij de enorme opgaven die er liggen”.

Het probleem is dat als je een crisis veroorzaakt door te bezuinigen, dat de weg terug indien gewenst altijd veel meer kost dan de initiële bezuiniging heeft opgeleverd. Personeel en kennis wat is wegbezuinigd vind vaak een andere baan of is anderszins niet meer beschikbaar. Het is in ideologische zin dan ook altijd makkelijker te bezuinigingen dan om te investeren in overheidsdienstverlening zoals GGZ of jeugdzorg.

Het is helaas de consequentie van de ideologische leegte qua maatschappelijke en het vermogen tot het tot verantwoording roepen van partijen die dit hebben veroorzaakt. Het hele probleem is namelijk dat er niet wordt teruggekeken. Fouten in de toekomst voorkomen kan pas als je weet hoe ze zijn ontstaan, door wie en met welke motivatie.

[Delerium]

En weer geeft Rutte zuurverdiend belastinggeld uit om het eigen falen te maskeren.

En het is nog maar een druppel op een gloeiende plaat ook.

[defiant]

Ook de jeugdbescherming zit in de problemen:
Jeugdbescherming in crisis: 'Weken zoeken naar plek voor kwetsbaar kind'

Het is code zwart in de jeugdbescherming en daar moet vandaag nog wat aan gedaan worden. Met die boodschap trekken jeugdbeschermers vandaag naar de Tweede Kamer, waar opnieuw over de problemen wordt gedebatteerd.

Als een kind thuis niet veilig op kan groeien kan een kinderrechter besluiten het kind onder toezicht of voogdij te plaatsen. Een jeugdbeschermer maakt dan een plan en zoekt naar de juiste hulp voor het gezin. En als het thuis echt niet meer gaat, wordt er voor het kind een passende plek in bijvoorbeeld een pleeggezin of een gezinshuis gezocht.

Maar door een groot tekort aan jeugdbeschermers en lange wachtlijsten in de jeugdhulp moeten die kinderen steeds langer wachten. "Er zijn kinderen die een gevaar voor zichzelf zijn, die weglopen en in kelderboxen worden teruggevonden. Maar die kinderen kunnen we nu niet naar een veilige plek brengen", zegt jeugdbeschermer Ilona Simons.

De jeugdbeschermers zagen de laatste jaren veel capabele collega's vertrekken. "Er is een ontzettend groot personeelstekort", zegt Ilona Simons. "Dat hoor je wel terug in de debatten, maar het kabinet komt niet met geld over de brug om hier wat aan te doen."

Waar jeugdbeschermers maximaal acht kinderen of gezinnen zouden moeten bijstaan zijn dat er in de praktijk nu vaak twee keer zo veel. "Het is niet zo dat wij als jeugdbeschermers actievoeren omdat we meer geld willen verdienen. Dat geld is een middel om de kinderen beter te kunnen helpen. Daar gaat het ons om."

Naast het verlichten van de werkdruk voor jeugdbeschermers moet ook het systeem veranderen, vindt de sector. Sinds de decentralisatie in 2015 zijn de gemeenten verantwoordelijk voor het inkopen van de jeugdhulp. Maar wat ze inkopen sluit in veel gemeenten niet goed aan bij wat er in de praktijk nodig is. Zeker bij de meer specialistische hulp, zoals bij eetstoornissen of de gesloten jeugdzorg.

Ook hier weer precies dezelfde problemen als bij andere takken van de jeugdzorg. Er is bezuinigd waardoor de sector in een negatieve spiraal komt van vertrekkend personeel. Daarnaast is er door decentralisatie een versnippering gekomen in het beleid en aanpak. Het idee dat gemeentes dichterbij de mensen zouden staan klopt in theorie, maar dan moeten de gemeentes wel de middelen en de expertise hebben.

En dat is imho de grootste weeffout bij decentralisatie, voor behoorlijk bestuur en verantwoording daarvan dient de zowel financiering als verantwoordelijkheid bij dezelfde democratische instantie te liggen. Door de uitvoering decentraal uit te voeren verlegt men een deel van de verantwoordelijkheid naar een democratische instantie die maar zeer beperkt invloed heeft op beleid en financiering. Het gevolg is dat je als bestuur verantwoordelijkheid kan ontlopen, het centraal bestuur wijst naar decentraal bestuur voor problemen bij de uitvoering, het decentrale bestuur wijst naar het centrale bestuur voor problemen met financiering en beleid.

Imho is decentralisatie prima voor zaken zoals lichte zorg zoals bijvoorbeeld thuiszorg, maar voor specialistische zorg is decentralisatie een achteruitgang gebleken.

[defiant]

Een derde van specialistische ggz-bedden opgeheven, ‘zorg zakt door ondergrens’

Een derde van klinische behandelplekken voor volwassenen met ernstige persoonlijkheidsstoornissen, is in 2022 gesloten. ggz-instellingen hebben 70 van de 207 beschikbare bedden opgeheven. Dat blijkt uit een inventarisatie die behandelaars van verschillende zorginstellingen zelf hebben gemaakt. Het is de eerste keer dat zo’n onderzoek plaatsvindt, het ministerie houdt daar geen overzicht van bij.

Met het sluiten van de relatief dure behandelplekken besparen zorginstellingen veel geld. Maar volgens psychiater Niels Mulder, voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie (NVvP), kost het op de lange termijn juist meer. „Voor complexe patiënten zijn soms dure behandelingen nodig. In het grotere geheel zijn die kosteneffectief, maar op het niveau van de individuele aanbieder financieel onaantrekkelijk.”

Bij meerdere gedupeerde patiënten werd de behandeling voortijdig afgebroken, waarna die ambulant – thuis en via periodieke consulten – verder ging. Volgens de psychiaters en behandelaars is die vervangende ambulante zorg ontoereikend en zakt de zorg met het sluiten van weer een derde van de toch al beperkte behandelplekken door een ondergrens.

Afgelopen voorjaar bleek al dat diverse zorgaanbieders plotseling behandelplekken schrapten. Het ministerie bleek toen geen idee te hebben hoeveel bedden er voor deze hoog complexe patiënten overbleven en gaat dat nog onderzoeken. Wel liet de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) al onderzoek doen naar de vraag of met het verdwijnen van plekken de zorgplicht werd geschonden. Dat was volgens de zorgautoriteit niet het geval. De patiënten kregen immers vervangende zorg. De kwaliteit daarvan werd echter niet onderzocht. Volgens de behandelaars en psychiaters is dat de wereld op zijn kop. Voor een belangrijk deel van de getroffen patiënten, schrijven ze in de brief aan de Inspectie, is dat „bewezen onvoldoende” geweest. „Zij werden immers juist opgenomen omdat ambulante zorg hen niet helpt.”

Men heeft voor deze groep patiënten dus specifieke behandelplekken opgeven en doorgestuurd naar generieke ambulante zorg die niet gericht is op de complexe problematiek. Maar omdat beide gevallen vallen onder de definitie van geleverde zorg vielen werd dit niet gemeld als zijnde een verzuim van zorgplicht. Zeker niet om de kwaliteit geen onderdeel was van die controle.

De NZa is dus hierin niet geschikt gebleken als controleur van naleving de zorgplicht van complexe ggz patiënten. Het onderzoek moest er komen van behandelaars en zorginstellingen zelf.Het feit dat het ministerie dit zelf niet bijhoudt zou imho onderdeel moeten zijn van op z'n minst kamervragen, want als er geen cijfers zijn kan er ook niet gestuurd en gecontroleerd worden.

[begintmeta]

Daarover (NZa-rapport) was inderdaad deze zomer al wat te doen, met ik meen commentaar van o.a. GL-kamerlid Westerveld en de NVVP (ik meen m.n. dat het perspecief van patiënten en behandelaars tekort komt)

De NZa kijkt vaak inderdaad maar heel kortzichtig, en lijkt meestal enkel via de zorgverzekeraars (of iets breder de "markt") in te willen grijpen.

Maar als je dan adviespunt 4 ziet: "Wij vinden het noodzakelijk dat zorgverzekeraars en zorgaanbieders in kaart brengen waar de ondergrens ligt van de huidige ontwikkeling van ambulantisering. Wij verwachten dat zij hier samen aan werken: zij zijn gezamenlijk verantwoordelijk en van elkaar afhankelijk voor voldoende aanbod
van klinische capaciteit. Het is belangrijk dat zorgverzekeraars daarvoor een proactieve, coördineerde rol vervullen."

Hoe stimuleert de NZa dat zorgverzekeraars (en in mindere mate zorgverleners) daar ook toe worden aangezet? Is de verwachting van de NZa voldoende? Moet er een NZa-a komen die zorgt dat de NZa zorgt dat zorgverzekeraars zorgen dat ... Of zullen uiteindelijk kwetsbare patiënten via de rehter moeten zorgen dat er stimulans komt?

[ Voor 6% gewijzigd door begintmeta op 14-01-2023 23:01 ]

[defiant]

begintmeta schreef op zaterdag 14 januari 2023 @ 22:58:
Hoe stimuleert de NZa dat zorgverzekeraars (en in mindere mate zorgverleners) daar ook toe worden aangezet?

Dit is beleidstechnisch inmiddels het standaardmodel voor het Nederlandse door het neoliberalisme geïnspireerde privatisering. Beter beschreven door Marc Chavannes destijds:

Niemand regeert (2009)

Nederland gelooft al een jaar of tien, vijftien niet meer in regeren. De markt was veel slimmer. Reagan en Thatcher hielden het verhaal al in de jaren tachtig. Maar toen de markt en het bedrijfsleven hier waren ontdekt als model was er geen houden meer aan. Het openbaar vervoer, de energievoorziening, de cultuur, ja de overheid zelf – alles moest er aan geloven. Zelfs de gezondheidszorg kon beter aan de markt worden toevertrouwd.

Iedere expertmeeting zei dat het beter zou worden. Bij de taxi. In de trein. De Keuringsdienst van Waren. De Belastingdienst. De kabel. De afvalverwerking. De kenniseconomie werd iets voor het Innovatieplatform, niet voor scholen en universiteiten. Nederland werd een marktstaat. Iedereen voor zich en een verwarde staat voor ons allen. Alles moest anders, mentaal en qua ‘aansturing’. Geen openbare dienst bleef onaangetast. Ministeries werden door elkaar geschud, ambtenaren konden overal terecht, deskundigheid werd een handicap. Nederland werd één groot bestuurslaboratorium. En wij maar klant-zijn.

Al die op afstand geplaatste diensten kregen toezichthouders, dat werd weer een hele bedrijfstak. De politiek ging er niet meer over. Dat creëerde onverschilligheid, soms verbijstering, politici met de handen ten hemel die ‘er ook niets aan konden doen’. De vermarkting van het openbaar bestuur heeft geleid tot privatisering van de politiek. Het onderscheid tussen publieke en private taken is verneveld.

Door zich te onttrekken aan de definiëring en verdediging van het publieke belang, heeft de politieke elite een democratisch tekort laten ontstaan. Waar niet systematisch verantwoording wordt afgelegd ontstaan illusies over persoonlijke onmisbaarheid en commerciële honoreringsnormen voor publieke bezigheden. Dat alles is een voedingsbodem waarop het cynisme en de boosheid van Fortuyn, Verdonk en Wilders kon bloeien.

En nu? De oude politieke partijen kijken naar de film die zij zelf hebben opgezet. Tovenaarsleerlingen zonder spreuk. Desondanks blijven veel mensen rekenen op de verzorgende en beschermende staat. In de hoop dat we worden opgevangen in geval van werkloosheid of ziekte. Dat we droge voeten houden. Dat wetsovertreders tot de orde worden geroepen. Maar de staat kan zo veel niet meer.[...]

Het resultaat is een vrij grimmige verwarring. Grote projecten – van zorgtoeslagen tot snelle spoorlijnen – leiden tot enorme kostenoverschrijdingen en vertragingen. Niemand kijkt er nog van op. Het vertrouwen in de bekwaamheid en betrouwbaarheid van overheid en democratische politiek is gekelderd.

Een toezichthouder zoals de NZa vervult dus de rol van wat de tweede kamer voor de privatisering vervulde. Maar een instituut zoals de NZa zal op de huidige manier nooit de juiste incentives hebben om dezelfde rol te vervullen als volksvertegenwoordigers, aangezien de NZa alleen valt onder het ministerie en dus de uitvoerende macht en niet de wetgevende/controlerende macht.

Een controle instituut qua functioneren dus buiten directe controle door volksvertegenwoordiging gehouden en dus krijg je vanzelf dat door machtsdynamiek dat een NZa qua functioneren zich schikt naar hoe het ministerie wil dat het instituut functioneert.

Het probleem is dat de huidige situatie een bewuste politieke ideologische beslissing is geweest, maar het in het publieke politieke debat dit niet meer als dusdanig wordt neergezet. De huidige situatie vertroebelt hiermee verantwoordelijkheid en controle. De politiek kan wijzen naar de NZa als er problemen zijn en verantwoordelijkheid afschuiven, maar de politiek is in principe nog steeds verantwoordelijk omdat de ideologische beslissing tot bestaansrecht van het NZa bij die politiek hoort.

[dakka]

Oh jottem... laten we nog verder snijden in de geestelijke gezondheidszorg bij de jeugd, want dat werd al zo serieus genomen https://nos.nl/artikel/24...edereen-is-weleens-somber

Van Ooijen zegt dus gewoon "Heb je al geprobeerd niet depressief te zijn?"

Ik kan verder niet veel achtergrond vinden hoe hij tot deze conclusie is gekomen, behalve dat er in zijn ogen opeens meer en te veel mensen aankloppen voor hulp.

Dat komt waarschijnlijk omdat jongere generaties eindelijk een beetje het taboe op psychische aan het afwerpen is en dus eerder hulp zoekt, plus dat we in de afgelopen paar al meerdere "eens in de 100 jaar" crisissen hebben meegemaakt zal ook niet echt mee werken.

Goed, hij is van de CU, dus dit is al vanuit een richting waar het onderdrukken en wegbidden van problemen een norm is.

De staatssecretaris ziet behalve voor de ouders ook een rol voor sport- en muziekverenigingen, kerken en buurt- en inloophuizen: "Zij bieden essentiële sociale verbanden in ontwikkeling en ondersteuning."

Vergeet hij voor het gemak ook even dat:
Ouders het druk hebben met hun eigen problemen en vaak niet weten hoe ze hier mee om moeten gaan.
De cultuur sector aardig is uitgehold, en dan niet alleen de lokale muziekschool, maar ook dingen zoals kleine poppodia, jeugdhonken etc... waar je makkelijker gelijkgezinden kan vinden en zich begrepen kunnen voelen.
En zo nog meer van dat soort dingen die steeds verder verdwijnen.


Sorry als het een beetje op woordkots lijkt zelf ook flinke mentale issues waar ik als jongere mee rondliep en geprobeerd geestelijke hulp te zoeken, en uiteindelijk eigenlijk helemaal geen vertrouwen meer heb in de geestelijke zorg in het algemeen. Dus ik word een beetje boos als ze het nog slechter willen maken.

[HvdBent]

Ik heb er zelf ervaring mee, 2 tieners met autisme die tijdens corona zijn vastgelopen. Aanstellen zou ik het zeker niet noemen, hoewel ik me soms ook afvraag hoe ik het toch wel voor elkaar heb gekregen om mijn opleiding af te maken met alle shit die ik meemaakte. Blijkbaar hebben we ze toch te veel gecurld??? (achter de hulp aangezeten zodat ze (voor de corona nog trouwens) wel genoeg hulp kregen om verder te komen.
Nu zijn beiden "volwassen" dus moeten ze het helemaal maar zelf uitzoeken, o wee als ik een keer ergens achter aan bel, dat mag niet want privacy.... ehh ze wonen nog thuis en zitten naast me hoe bedoel je privacy

[defiant]

Het probleem is in het algemeen dat bezuiniging op toegang tot zorg een groter risico heeft het ontwikkelen van complexere problemen later, die de maatschappij nog meer geld kosten. Het is bij bijna alle problemen in de samenleving zo dat het goedkoper en beter is om problemen zo vroeg mogelijk te signaleren en op te lossen.

Het is al vaker gezegd hier, maar hoe we als samenleving omgaan met mensen die in zwakke positie zitten zegt iets over het democratische gehalte van het politieke bestuur in brede zin. D.w.z. democratie in brede zin houdt in dat je als politiek ook verantwoordelijkheid neemt voor groepen die moeilijk een stem krijgen in het democratische proces. En dan niet in paternalistische zin, maar vanuit vertegenwoordigend perspectief van de patiënten zelf.

Want de politiek in het westen zit qua geschiedenis natuurlijk vol met voorbeelden waarin dat principe in meer of mindere mate behoorlijk is geschonden, er waren de nodige schandalen. Maar de huidige ontwikkelingen zijn weer een behoorlijke stap terug t.o.v. de vooruitgang die was geboekt de afgelopen decennia.

[Brent]

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[begintmeta]

"Maar volgens Van Ooijen wordt nu te vaak een oplossing gezocht bij de overheid en bij de jeugdzorg. Hij denkt dat "we het veel meer moeten zoeken bij elkaar"."

De overheid is onderdeel van "elkaar". Ideologisch zal het voor menig kamer- of kabinetslid lastig liggen, maar de overheid heeft een belangrijke taak bij het zodanig inrichten van onze samenleving dat die voor iedereen goed leefbaar is.

[JdM]

Brent schreef op donderdag 6 april 2023 @ 14:37:
***members only***

Je kunt je wel verzekeren tegen alle risico's, bij het UWV. Die mogen niemand weigeren op basis van een (eerder) probleem. Kost wat, maar dan heb je ook wat
https://www.uwv.nl/partic...en-van-verzekeren-bij-uwv

[ Voor 22% gewijzigd door JdM op 06-04-2023 19:37 ]

[Wimo.]

Prijzen bij uwv vielen me wel mee... Bij anderen snap ik het wel, je bent een risico.

[ Voor 4% gewijzigd door Wimo. op 06-04-2023 19:35 ]

[RemcoDelft]

dakka schreef op donderdag 6 april 2023 @ 12:42:
Oh jottem... laten we nog verder snijden in de geestelijke gezondheidszorg bij de jeugd, want dat werd al zo serieus genomen https://nos.nl/artikel/24...edereen-is-weleens-somber

Maar er is een oplossing: https://www.nu.nl/politie...-deels-teruggedraaid.html
I.p.v. 1 miljard euro wordt er slechts 715 miljoen euro bezuinigd, en daar bovenop wordt i.p.v. 500 miljoen nog slechts 400 miljoen bespaard. Gelukkig duurt de verlaagde bezuiniging niet te lang, want in 2026 wordt er weer 961 miljoen euro bezuinigd.

[defiant]

Tom Klaassen belandde in een ‘zorgvacuüm’ en stierf terwijl nog overlegd werd wie hem moest helpen

De zorg voor complexe psychiatrisch patiënten schiet zozeer tekort dat kwetsbare groepen aan hun lot worden overgelaten. Dat staat in een vertrouwelijk ggz-rapport, dat met een onorthodoxe suggestie komt: patiënten naar hun dood begeleiden met palliatieve zorg.

Over deze groep verscheen vorig jaar een vertrouwelijk rapport, in handen van NRC. Het is opgesteld door GGD-programma-manager René Zegerius en Jeroen Zoeteman, directeur van de crisisdienst. Die dienst is net als de twee Jellinek-afdelingen deel van ggz-instelling Arkin. Bij periodiek overleg tussen de GGD, de crisisdienst, de politie en de ambulancedienst, zagen ze verslaafde cliënten met complexe psychiatrische problematiek steeds vaker tussen wal en schip vallen.

Wat voor iedereen in deze groep geldt, is dat de complexe combinatie van zorg die ze nodig hebben, niet of nauwelijks wordt aangeboden. Het zijn mensen die „teloorgaan of een mensonterend bestaan leiden”, schrijven Zegerius en Zoeteman. En „niemand voelt zich verantwoordelijk”.

Dat zorgtekort is onlosmakelijk verbonden met de decentralisatie van de zorg voor (onder meer) langdurig zieken, waardoor gemeenten er zelf voor verantwoordelijk werden, en met de bezuinigingen van de laatste jaren.

Gezondheidszorg is wat mij betreft in de eerste plaats een mensenrechtenkwestie”, zegt hoogleraar gezondheidsrecht Martin Buijsen. „Het voorzieningenpeil van de zorg mag niet omlaag – de Nederlandse staat is via internationale verdragen verplicht dat niveau minstens gelijk te houden. Maar het is wel degelijk teruggelopen.” Buijsen ziet dat gezondheidszorg – en ook noodzakelijke zorg – een „schaars goed” wordt, „maar dat wil niet zeggen dat je het niet rechtvaardig kunt verdelen. In Nederland zijn we heel goed in het benoemen wat we wél financieren, maar de vraag die niemand hardop durft te beantwoorden, is: wie gaat welke zorg níét krijgen? En dan is het politiek heel opportuun om de zorg weg te halen bij mensen die zich niet kunnen verzetten. Daarop kun je bezuinigen zonder dat het al te zeer opvalt. Dat is zeer kwalijk.”

Hoe wordt omgegaan met mensen die zichzelf niet kunnen vertegenwoordigen of verweren wordt vaak gezien als een lakmoes proef voor het moreel humanitaire vermogen van een landsbestuur.

"The ultimate moral test of any government is the way it treats three groups of its citizens. First, those in the dawn of life — our children. Second, those in the shadows of life — our needy, our sick, our handicapped. Third, those in the twilight of life — our elderly." Former Vice President Hubert Humphrey Jr., 1976

De reactie van de regering is hierin tekenend:

Intussen laat politiek Den Haag die realiteit al jaren voortbestaan. In Kamerbrieven over de aanpak van „mensen met verward of onbegrepen gedrag” erkennen demissionaire VVD-ministers Helder van Langdurige Zorg en Yesilgöz van Justitie en Veiligheid weliswaar dat de problematiek taai en complex is, maar tegelijkertijd leggen zij in hun kabinetsbrieven steeds de nadruk op goed nieuws.

In de Kamerbrief van eind juni dit jaar schreven Yesilgöz en Helder: „Wij zijn ontzettend trots op de professionals uit het zorg, sociaal- en veiligheidsdomein die de aanpak door een goede samenwerking en het opzoeken van grenzen tot een succes maken.”

Ik heb daar weinig aan toe te voegen qua duiding.

[defiant]

Grote jeugdzorgorganisatie investeert miljoenen in bedrijven van eigen adviseur, ondanks megaverlies

Ggz-koepel Vigo Groep stevent af op een megaverlies. Terwijl men op de werkvloer kampt met hoge werkdruk, personeelsgebrek en kritiek van de inspectie, investeert bestuursvoorzitter Jolande Tijhuis miljoenen euro's in de projecten van haar adviseur. Hij wil een digitale revolutie ontketenen die psychische hulp ‘net zo makkelijk maakt als een boek bestellen bij Bol.com.’

• Ggz- en jeugdzorgorganisatie Vigo Groep verwacht over 2023 een verlies van minimaal 8,7 miljoen euro. Dat blijkt uit gelekte interne documenten, die Follow the Money in handen heeft.
• Op de werkvloer spelen ernstige problemen met werkdruk en verzuim en krijgen cliënten op sommige locaties ondermaatse zorg, volgens de inspectie.
• Het bestuur is ondertussen vooral bezig met plannen voor digitalisering van zorg. Daarvoor betaalt Vigo dit jaar zeker 6,4 miljoen euro aan twee bedrijven die zijn opgericht door bestuursadviseur Batian Nieuwerth.
• Nieuwerth is een vertrouweling van Vigo-bestuurder Jolande Tijhuis. Hij nam haar dochter aan als algemeen directeur van een van deze bedrijven.
• Het bestuur van stichting Vigo ziet geen bezwaar in de constructie, maar geeft wel toe dat er een negatief advies over is gegeven door een externe partij. Na vragen van Follow the Money zegt het bestuur de rol van Nieuwerth alsnog aan te passen.
• Experts erkennen dat de schijn van belangenverstrengeling wordt gewekt, maar zeggen dat dit hoort bij marktwerking en waarschijnlijk geen directe gevolgen zal hebben voor het bestuur van Vigo.

‘Het was elke euro waard!’ Bestuursvoorzitter Jolande Tijhuis van Vigo Groep is aan het einde van haar workation in mei dit jaar een tevreden mens.

Met een groep directieleden en bestuurders van de zorggroep, haar dochter Esmee en rechterhand en adviseur Batian Nieuwerth bracht Tijhuis een week door in een villa van een luxe resort op Ibiza. Vergadersessies op de veranda werden afgewisseld met yogasessies, een duik in het zwembad en uitgebreide maaltijden bereid door de privékok.

De rekening voor de copieuze heisessie – 20.000 euro – betaalt de stichting Vigo. Die staat aan het hoofd van een aantal grote organisaties die ggz, jeugdzorg en forensische zorg aanbieden. Het gaat onder meer om Pactum, de stichting Vincent van Gogh en tbs-kliniek De Rooyse Wissel. De groep heeft meer dan 15.000 cliënten in het zuiden en oosten van het land en duizenden werknemers op de loonlijst.

Het luxetripje van het bestuur roept op de werkvloer nogal wat vragen op. Het gaat namelijk helemaal niet goed met de Vigo Groep. Dat blijkt uit een groot aantal gelekte interne documenten, in bezit van Follow the Money.

Het is ook hier weer precies hetzelfde probleem wat je terug ziet bij alle geprivatiseerde overheidsdienstverlening. Het is gedereguleerd waardoor er nauwelijks controle en afspraken zijn over dit soort constructies. Er is tevens geen sprake van marktwerking, want er is geen sprake van een vrije markt, waarbij een van de belangrijkste elementen mededinging en het niet afnemen van een product of dienst is.

De condities voor dit soort excessen en met wanbestuur scheppen zich hierdoor zelf. En daarin zit het echt probleem met de bestuurscultuur en ideologie in Nederland.

[CVTTPD2DQ]

defiant schreef op zaterdag 14 januari 2023 @ 22:25:
Een derde van specialistische ggz-bedden opgeheven, ‘zorg zakt door ondergrens’

Het Trimbos-instituut heeft hier gewoon een rapport over geschreven

De belangrijkste aanleidingen voor deze monitor zijn het Bestuurlijk Akkoord Toekomst
GGZ van 2012 met afspraken over ambulantisering en de hervorming van de lang-
durige GGZ van 2015. In het Bestuurlijk Akkoord Toekomst GGZ uit 2012 spraken de
landelijke overheid, zorgaanbieders, zorgverzekeraars en cliëntenorganisaties af om de
intramurale GGZ-capaciteit af te bouwen en tot 2020 terug te brengen tot twee derde
van de capaciteit in 2008 en om tegelijk de capaciteit en de kwaliteit van de ambulante
zorg, met name voor mensen met ernstige psychische aandoeningen, uit te breiden en
te verbeteren.

Dit is geen onvoorziene ontwikkeling die voortvloeit uit neoliberaal ideologisch denken, maar gewoon een centraal genomen beleidsbeslissing. En ik stoor me eigenlijk aan de neiging om alles toe te schrijven aan "doorgeslagen marktwerking" en "neoliberalisme", omdat dit de schuldvraag bij een natuurfenomeen legt.

De mensen die dit besloten hebben zijn gewoon (over het algemeen) goedbetaalde Apparatchiks. Ze hebben een naam, ze hebben hun handtekening onder het akkoord gezet. Misschien met de beste bedoelingen, maar dit is geen "toeval".

defiant schreef op zaterdag 14 januari 2023 @ 22:25:
Men heeft voor deze groep patiënten dus specifieke behandelplekken opgeven en doorgestuurd naar generieke ambulante zorg die niet gericht is op de complexe problematiek.

Die ambulante zorg is trouwens ook al overbelast, maar omdat een periodiek telefoontje al als "ambulante psychiatrische zorg" wordt gezien, kun je daar heel veel mensen kwijt. Neemt de patient niet op, of is hij aan het schreeuwen over de telefoon? Dan wordt dat in het dossier gezet en bellen ze de volgende patient.

defiant schreef op dinsdag 12 december 2023 @ 23:50:
Grote jeugdzorgorganisatie investeert miljoenen in bedrijven van eigen adviseur, ondanks megaverlies
De condities voor dit soort excessen en met wanbestuur scheppen zich hierdoor zelf. En daarin zit het echt probleem met de bestuurscultuur en ideologie in Nederland.

De Sovjet-Unie had ook een ideologie. Vreemd genoeg was binnen die ideologie ook mogelijk om speciale rijstroken voor limousines te bouwen. Iets wat we ook in Nederland weer krijgen.

Deze bestuurder heeft decennia (mogelijk niet onverdienstelijk) voor de overheid gewerkt. En besluit vervolgens op middelbare leeftijd durfinvesteerder te worden, en de psychiatrische zorg te gaan disrupten met IT. Samen met een andere bestuurder.

Ik ben geen fan van het (neo-)liberalisme, maar er is denk ik geen liberaal die dit een logisch scenario zou vinden.

Ideologie is het zand dat de bestuurlijke klasse ons in de ogen strooit om haar eigen privileges te rechtvaardigen. Deze bestuurder is niet neo-liberaal, net zo min als het hoge Partijkader in de Sovjet-Unie iets met marxisme had. En zoals je zegt, ieder kind kan zien dat hier geen sprake is van een "markt".

Ik denk dat er een grote meerderheid in Nederland is die de gang van zaken onbehoorlijk vindt. Door dit te kaderen als "rechts" of "neo-liberaal" beleid, deel je die groep alvast op rond ideologische scheidslijnen.

We hebben als menselijke samenleving allerlei systemen bedacht om onze bestuurlijke klasse eerlijk te houden. Periodiek een paar corrupte zelfverrijkers lynchen is natuurlijk heel effectief, maar er zijn minder drastische methoden. Schervengericht, democratisch toezicht, en burgerassemblees. Als we niet durven vechten voor beter bestuur zakken we als land steeds verder weg in het moeras.

[Sissors]

Je pakt iets wat iedereen idioot vindt, en je verbindt het aan een bepaalde politieke stroming. Andersom zie je dat ook trouwens: Zaken wat zo goed als iedereen idioot vindt, en dan dat aan alles wat links van het midden zit verbinden.

Ik vraag me ook af los van problemen door decentralisatie en bezuinigingen, wat de achterliggende reden is van de steeds hogere vraag naar Jeugdzorg. Van: https://www.nji.nl/system...uik-Duiding-en-aanpak.pdf



En natuurlijk, ene gebruik van jeugdzorg is niet andere (iemand die paar sessies kan gebruiken met een jeugdpsycholoog is wat anders dan iemand die fulltime buiten huis opgevangen moet worden). Maar het is wel een problematische trend.

[ Voor 4% gewijzigd door Sissors op 13-12-2023 09:41 ]

[RemcoDelft]

Sissors schreef op woensdag 13 december 2023 @ 09:18:

Ik vraag me ook af los van problemen door decentralisatie en bezuinigingen, wat de achterliggende reden is van de steeds hogere vraag naar Jeugdzorg.

Bij oorzaken van hogere vraag denk ik vooral aan wat er de laatste decennia is veranderd. Zo uit de losse pols (en het zijn vast niet allemaal oorzaken) kom ik al op een aardig lijstje:
-kleinere gezinnen
-werkende moeders
-meer echtscheidingen
-meer immigranten
-zwanger op hogere leeftijd i.p.v. net na het trouwen op je 18e
-sleutelkinderen
-schermtijd
-minder sociale controle
-corrigerende tik verboden
-soepeler onderwijs i.p.v. streng blokken
-sneeuwvlokjes
-drukker verkeer
-trapveldjes volgebouwd

[ Voor 6% gewijzigd door RemcoDelft op 13-12-2023 10:10 ]

[CVTTPD2DQ]

RemcoDelft schreef op woensdag 13 december 2023 @ 10:08:
[...]

Bij oorzaken van hogere vraag denk ik vooral aan wat er de laatste decennia is veranderd. Zo uit de losse pols (en het zijn vast niet allemaal oorzaken) kom ik al op een aardig lijstje:
-kleinere gezinnen
-werkende moeders
-meer echtscheidingen
-meer immigranten
-zwanger op hogere leeftijd i.p.v. net na het trouwen op je 18e
-sleutelkinderen
-schermtijd
-minder sociale controle
-corrigerende tik verboden
-soepeler onderwijs i.p.v. streng blokken
-sneeuwvlokjes
-drukker verkeer
-trapveldjes volgebouwd

"Gen-Z" kinderen zijn juist een stuk talrijker dan de Millennials/Patatgeneratie. Het aantal echtscheidingen is vanaf 2000 eigenlijk stabiel, en neemt vanaf 2015 af. De stijging van het de leeftijd bij eerste zwangerschap is (gemiddeld) maar heel miniem, en onderwijs is met de invoering van de Tweede Fase juist een stukje strenger geworden.

Ik sta open voor de verklaring dat het opleidingsniveau onder jongeren en de verwachtingen van jongeren steeds hoger worden. In "mijn" jeugd waren er nog genoeg tieners die vooral niet bezig waren met school, maar wel met blowen, brommers, en niks doen. En het was geaccepteerd dat ze later, als ze een opleiding konden afronden, wel eoa rotbaantje zouden krijgen. Lekker hard beulen in de bouw, of lange dagen maken als kok.

Twintig jaar geleden zat je op voetbal, nu doe je aan "sporten", wat wederom nogal prestatiegericht aan je lijf werken is (vroeger vonden we bodybuilden iets voor mietjes). Als ik met jongeren (of iig jonge mannen) van nu praat, krijg ik het idee dat ze allemaal bezig zijn met rijk worden en presteren.

Maar goed, het blijft allemaal giswerk.

[defiant]

Tweede Kamer blijft achter bezuiniging op Jeugdzorg staan

Een poging in de Tweede Kamer om een extra structurele bezuiniging op de jeugdzorg van ruim 500 miljoen euro te schrappen, is gestrand. Een motie hiertoe van GroenLinks-PvdA, SP, ChristenUnie en de SGP kreeg dinsdag niet genoeg steun. Onder meer de vier formerende partijen PVV, VVD, NSC en BBB - die een meerderheid vormen - waren tegen.

Demissionair staatssecretaris Maarten van Ooijen (Jeugdzorg) had zelf aangegeven dat hij ook tegen de extra bezuiniging is. Hij noemde die vorige week in een debat over de jeugdzorg ‘onverantwoord’. Vlak daarvoor had hij in een Kamerbrief opties aangegeven over de manier waarop deze bezuiniging zou moeten worden gerealiseerd.

Het was al een redelijke unieke situatie dat de staatssecretaris tegen de eigen bezuinigingen was van het eigen regeerakkoord. De uitzending van buitenhof afgelopen zondag was met een van de initiatiefnemers van de motie, die gaf ook al aan dat eigen inspectie vond dat met een extra bezuiniging door de grens van het minimum zou zakken. Daarnaast was er ook een verhaal uit de praktijk van iemand die z'n kind verloor door uitblijven van adequate hulp.

Zoals ik al vaker hebt gezegd, hoe de politiek omgaat met zwakkeren die niet voor zichzelf kunnen opkomen is tekenend voor de samenleving.

[RemcoDelft]

https://nos.nl/artikel/25...ugdzorg-geweld-meemaakten
Tegemoetkoming voor 22.500 mensen die in jeugdzorg geweld meemaakten
Ieder slachtoffer heeft hetzelfde bedrag ontvangen: 5000 euro.
In totaal is er 111 miljoen euro uitgekeerd.
De commissie concludeerde dat een gebrek aan toezicht van de overheid het mogelijk heeft gemaakt dat er zo veel geweld kon plaatsvinden. Het kabinet en de jeugdzorgbranche maakten excuses. De tegemoetkoming is een manier om het leed te erkennen.
Op voorhand verwachtte het Schadefonds Geweldsmisdrijven - dat de regeling uitvoert - dat zo'n 2000 mensen zich zouden melden. Snel werd duidelijk dat het er meer zouden worden. In totaal hebben zo'n 27.500 mensen de tegemoetkoming aangevraagd.

*knip*, suggestief en niet onderbouwd.

[ Voor 9% gewijzigd door NMH op 15-03-2024 14:32 ]

[dakka]

RemcoDelft schreef op vrijdag 15 maart 2024 @ 10:53:
https://nos.nl/artikel/25...ugdzorg-geweld-meemaakten
Tegemoetkoming voor 22.500 mensen die in jeugdzorg geweld meemaakten
Ieder slachtoffer heeft hetzelfde bedrag ontvangen: 5000 euro.
In totaal is er 111 miljoen euro uitgekeerd.
De commissie concludeerde dat een gebrek aan toezicht van de overheid het mogelijk heeft gemaakt dat er zo veel geweld kon plaatsvinden. Het kabinet en de jeugdzorgbranche maakten excuses. De tegemoetkoming is een manier om het leed te erkennen.
Op voorhand verwachtte het Schadefonds Geweldsmisdrijven - dat de regeling uitvoert - dat zo'n 2000 mensen zich zouden melden. Snel werd duidelijk dat het er meer zouden worden. In totaal hebben zo'n 27.500 mensen de tegemoetkoming aangevraagd.

*knip*

Je moest wel wat papierwerk aanleveren, maar in 2019 werd door de stichting Jeugdzorg Slachtoffers Nederland al geroepen dat 2000 veel te laag was, en dan vind ik 22.500 nog steeds een laag aantal over een periode van 70 jaar.

Dat ze 2000 aanvragen verwachte betekent niet dat er maar 2000 slachtoffers waren, ik zou zelf schatten dat er minstens 50K - 100K mensen die slachtoffer van misbruik onder de verantwoordelijkheid van jeugdzorg zijn in een periode van 1945-2019, die 2000 is geroepen met dikke oogkleppen op Zelfs het onderzoek dat de aanleiding van de tegemoetkoming is geweest, had het al over 1 op de 10

[ Voor 7% gewijzigd door NMH op 15-03-2024 14:32 ]

[Frame164]

defiant schreef op woensdag 7 februari 2024 @ 01:06:
Tweede Kamer blijft achter bezuiniging op Jeugdzorg staan

[...]


[...]

Het was al een redelijke unieke situatie dat de staatssecretaris tegen de eigen bezuinigingen was van het eigen regeerakkoord. De uitzending van buitenhof afgelopen zondag was met een van de initiatiefnemers van de motie, die gaf ook al aan dat eigen inspectie vond dat met een extra bezuiniging door de grens van het minimum zou zakken. Daarnaast was er ook een verhaal uit de praktijk van iemand die z'n kind verloor door uitblijven van adequate hulp.

Zoals ik al vaker hebt gezegd, hoe de politiek omgaat met zwakkeren die niet voor zichzelf kunnen opkomen is tekenend voor de samenleving.

De politiek doet waar de kiezer om vraagt. En als kiezers eigenlijk wat anders willen hadden ze daar over moeten nadenken voordat ze gingen stemmen. Uiteindelijk zijn de dingen die we nu zien gebeuren de uitwassen van dat democratie niet meer zo leeft en kiezers even snel een kieswijzer doen om te kijken waar ze op willen gaan stemmen. En dat terwijl de impact van keuzes gigantisch kan zijn, zoals we tegenwoordig maar al te vaak zien. Als we met z'n allen verkiezingen wat serieuzer gaan nemen kan er echt iets veranderen. En zo niet, dan zijn het hele bewuste keuzes van kiezers en dan weten we ook weer dat een meerderheid niets geeft om anderen.

[defiant]

Steeds meer zwakbegaafden in gehandicaptenzorg: ‘Daar mogen we mensen hun grondrechten afnemen’

De ggz verwijst mensen met psychische problemen én een IQ tussen 70 en 85 steeds vaker naar de gehandicaptenzorg. Artsen waarschuwen: „In de gehandicaptenzorg mogen we mensen hun grondrechten afnemen – opsluiten, vastbinden – zonder dat er een rechter bij komt kijken. Dat treft een steeds grotere groep.”

• Het aantal mensen met een verstandelijke handicap is sinds 2009 met bijna twee derde gegroeid. Tegenwoordig vallen daar ook mensen met een IQ tussen 70 en 85 onder.
• Als deze ‘zwakbegaafde’ mensen psychische problemen krijgen, komen ze vaak in de gehandicaptenzorg terecht. Dat komt mede doordat ze vaker worden geweigerd in de gewone geestelijke gezondheidszorg.
• In combinatie met een aantal wetswijzigingen resulteert dit in schrijnende situaties en voor een uitholling van de rechtszekerheid van ‘zwakbegaafde’ mensen, zo waarschuwen artsen in gesprek met NRC.

Het grootste probleem is hier dus dat als mensen geïnstitutionaliseerd worden ze minder rechtszekerheid hebben en grondrechten kunnen worden afgenomen. De groep met een zwakbegaafden horen niet in geïnstitutionaliseerde instellingen, omdat hun problemen opgelost kunnen worden met normale ondersteuning. Maar juist die ondersteuning is dus steeds ontoegankelijker gemaakt.

Het gevolg is een patroon wat je vaker ziet bij afbraak van sociale voorzieningen, problemen komen terecht bij organisaties die nog wel toegankelijk zijn of mensen niet mogen weigeren.

[Brent]

Met name relevant voor alle Zuid-Limburgers, al vrees ik dat het elders ook wel op vergelijkbare manier zal gebeuren:

quote: https://www.ftm.nl/artike...ellende-ondanks-8-miljoen

Waar gaat dit over?

Na jaren van financieel wanbeleid stevende de Limburgse jeugdzorgorganisatie Xonar af op een faillissement. Omdat Xonar zichzelf in voorgaande jaren door haar omvang onmisbaar had weten te maken, kreeg een veelverdienende interim-bestuurder vrij spel om in te grijpen. Deze Karel Verweij saneerde zonder scrupules en legde de rekening bij de gemeenten.

Waarom is dit belangrijk?

Het is slecht gesteld met de jeugdzorg in Limburg. Vier grote aanbieders staan op omvallen en worden met miljoenen publiek geld overeind gehouden. Hierdoor verdwijnt de dure zorg voor de meest kwetsbare kinderen.

Hoe is dit onderzocht?

Aan de hand van een Woo-verzoek, dat 307 documenten opleverde, werd de puinhoop bij Xonar duidelijk. Follow the Money sprak met wethouders, ouders van kinderen die jeugdzorg ontvangen en zorgverleners van Xonar. Interim-bestuurder Karel Verweij wilde niet meewerken.

[Brent]

Een longread bij de Groene over de toename van euthanasie bij jongeren, een probleem dat voortkomt volgens sommige psychiaters, door de lange wachtrijen en ondermaatse ggz. Te vaak is, bij ernstige psychische problemen, de optie: lang wachten voor weinig ggz, of relatief snel en makkelijk euthanasie. Sommigen maken die ethanasie juist steeds bespreekbaarder en bereikbaarder. Uiteraard is dat, zo gesteld, een enorme ethische misser bij hoe dit hier werkt.

quote: https://www.groene.nl/artikel/mama-ik-kan-niet-meer

Kinder- en jeugdpsychiater Ivo Aben is een van de ondertekenaars van de OM-brief. Hij vindt dat jongeren met complexe psychische problemen niet zelden de dupe zijn geworden van falende zorg. Dat komt vooral door de transitie van de jeugdzorg naar de gemeenten in 2015, zegt hij. ‘Die is volledig misgelopen. Maar ook in de jaren daarvoor schoot de zorg al vaak tekort. Denk bijvoorbeeld aan niet-passende behandeltrajecten, lange wachtlijsten, te veel wisselingen van hulpverleners, te veel onervaren medewerkers, te vaak afwijzingen omdat iemands problemen “te complex” zijn.’

Het is een opsomming die in geen enkel gesprek met ouders en jongeren ontbreekt, maar dat maakt Aben niet ontvankelijker voor de mogelijkheid dertigminners euthanasie te verlenen. Integendeel. ‘Juist daarom’, zegt hij, ‘ben ik faliekant tegen wat ik het “aanmoedigen” van euthanasietrajecten voor mensen met psychisch lijden op heel jonge leeftijd noem. Dat vind ik immoreel. Onder meer Stichting kea, het ministerie van vws en de NVvP willen heel graag dat het taboe op euthanasie verkleint en dat een euthanasietraject voor deze jongeren normaler wordt. Dat is voor mij allemaal bespreekbaar, maar niet nu. Niet nu deze jonge mensen het moeten doen met deze heel slechte ggz. Als zogenaamd beschaafde maatschappij kun je dat niet goed vinden.’