Startbod salaris: Wel of niet onderhandelen? En hoe?

[Pizza_Boom]

Omdat de vraag en discussie omtrent het startsalaris en startbod en het daar wel of niet over in onderhandeling treden in het Salaristopic telkens terug blijft komen, hierbij een centraal startsalaris topic. Deze TO is een opzetje, aanvullingen zijn gewenst.

Ik denk dat het handig is aan te kijken of dit alleen voor startaanbiedingen moet blijven, of ook gewoon voor tussentijdse onderhandelingen. Hij is opgezet naar aanleiding van de startbiedingen, maar dat zegt niet dat de scope zo klein moet blijven.

---

Wat verstaan we onder startsalaris?

Startsalaris in de breedste zin van het woord. Dus je allereerste salaris bij je allereerste baan, maar ook het startbod bij een nieuwe baan of nieuwe functie. Is het openingsbod hoog genoeg, wat zijn argumenten om een tegenbod te doen, waarom zou je direct akkoord gaan, etc.

Wat is hier welkom?

Aanbod gehad, maar weet je niet precies waarom je meer zou moeten vragen? Wat voor argumenten zijn steekhoudend? Wat is niet handig om te zeggen. Waarom zou je überhaupt de onderhandeling in gaan en niet gewoon blind je aanbod accepteren? Waarom zou je je aanbod wél accepteren.

Wat is niet de bedoeling van dit topic?

Lijstjes posten, vergelijking tussen huidig en nieuw salaris, etc. Dit is geen poch of patstopic. "Kijk eens hoeveel ik verdien" is niet de bedoeling. Plaats dan een crosspost/verwijzing richting het salaristopic waar je vanuit dit topic kan verwijzen.

Ook niet de bedoeling: Roepen dat iemand genoeg salaris krijgt. Een persoon kan zijn aanbieding niet voldoende vinden en zoekende zijn naar argumenten om een discussie aan te gaan met zijn leidinggevende.

Wat heeft nou invloed op je aanbieding?

Er zijn veel zaken die invloed kunnen hebben op het aanbod dat je krijgt of op de hoogte daarvan. Specialisatie, werkervaring, regio. Dat alles kan van invloed zijn. Hoe ga jij daarmee om? Of heb je juist tips nodig daar goed mee om te gaan?


Posting nog in opbouw

[ Voor 10% gewijzigd door Pizza_Boom op 27-06-2019 09:19 ]

[g0tanks]

Goed initiatief. Ik denk dat dit topic relevant kan zijn voor veel tweakers, daarnaast fijn dat het salarissen-topic hiermee minder wordt vervuild.

Pizza_Boom schreef op donderdag 27 juni 2019 @ 08:42:
Waarom zou je überhaupt de onderhandeling in gaan en niet gewoon blind je aanbod accepteren?

Houd er ook rekening mee dat bij veel corporates het groeipad (en bijbehorend salaris) vrijwel (geheel) vast ligt. Als je dan gaat onderhandelen over je startsalaris wordt je waarschijnlijk vierkant uitgelachen.

[targaryanwolf]

Als je dan gaat onderhandelen over je startsalaris wordt je waarschijnlijk vierkant uitgelachen.

Dan weet je ook direct met wat voor organisatie je te maken hebt, en kun jij je afvragen of je hier überhaupt wel wilt werken. Aangezien je toch al niet serieus genomen wordt.

Salaris onderhandelingen horen er gewoon bij, simpel.

[Jantje2000]

targaryanwolf schreef op donderdag 27 juni 2019 @ 09:19:
[...]
Als je dan gaat onderhandelen over je startsalaris wordt je waarschijnlijk vierkant uitgelachen.
[/quote]

Dan weet je ook direct met wat voor organisatie je te maken hebt, en kun jij je afvragen of je hier überhaupt wel wilt werken. Aangezien je toch al niet serieus genomen wordt.

Salaris onderhandelingen horen er gewoon bij, simpel.

Ligt er natuurlijk aan.
Ik onderhandel persoonlijk niet als het bod al in de richting ligt van wat ik wil hebben.

Ik zou zelf, als ik een goed aanbod doe als werkgever, de kandidaat niet meer serieus nemen als diegene dan nog meer wil krijgen. (Dan ga ik er vanuit dat het echt een goed bod is).

[NiGeLaToR]

targaryanwolf schreef op donderdag 27 juni 2019 @ 09:19:
[...]


Dan weet je ook direct met wat voor organisatie je te maken hebt, en kun jij je afvragen of je hier überhaupt wel wilt werken. Aangezien je toch al niet serieus genomen wordt.

Salaris onderhandelingen horen er gewoon bij, simpel.

Precies, ik zie dat bij mij mensen met een inhoudelijke/technische achtergrond niet onderhandelen en dat ik voor een nieuwe sales collega weken met debatteren over punten en komma's. Blijkbaar ook een beetje afhankelijk van type persoon

Ik deed het eigenlijk altijd wel: als er ruimte is dan is dat mooi meegenomen, is dat er niet dan heb je het in ieder geval geprobeerd. Maargoed, vond zelf groeipad/ontwikkelmogelijkheden belangrijker dan louter de component 'salaris'.

[CurtPoindexter]

targaryanwolf schreef op donderdag 27 juni 2019 @ 09:19:
[...]


Dan weet je ook direct met wat voor organisatie je te maken hebt, en kun jij je afvragen of je hier überhaupt wel wilt werken. Aangezien je toch al niet serieus genomen wordt.

Salaris onderhandelingen horen er gewoon bij, simpel.

Wat is je context? Kersverse HBO'ers of mensen met ervaring die nieuw bij een organisatie komen?

Want dat maakt nogal wat uit.

[targaryanwolf]

Jantje2000 schreef op donderdag 27 juni 2019 @ 09:20:
[...]

Ligt er natuurlijk aan.
Ik onderhandel persoonlijk niet als het bod al in de richting ligt van wat ik wil hebben.

Ik zou zelf, als ik een goed aanbod doe als werkgever, de kandidaat niet meer serieus nemen als diegene dan nog meer wil krijgen. (Dan ga ik er vanuit dat het echt een goed bod is).

Ja, je moet natuurlijk wel reëel blijven met je salaris eis, en natuurlijk geen Hollywood salaris gaan vragen.
Maar een starter uitlachen om zijn salaris eis is natuurlijk not done, je zou dan met hem of haar in gesprek kunnen gaan waarom hij denkt dat waard te zijn en dan kun je zijn verwachting bijstellen.

[Croga]

targaryanwolf schreef op donderdag 27 juni 2019 @ 09:19:
Dan weet je ook direct met wat voor organisatie je te maken hebt, en kun jij je afvragen of je hier überhaupt wel wilt werken. Aangezien je toch al niet serieus genomen wordt.

En als advocaat van de duivel: Als ik, als manager, iemand een aanbod doe en die wil gaan onderhandelen dan ga ik me afvragen of ik wel met die persoon wil samenwerken. Aangezien ik al niet serieus genomen wordt.

Salaris onderhandelingen horen er gewoon bij, simpel.

En als advocaat van de duivel: Onderhandelen doe je maar op de markt. Wij zijn een serieus bedrijf, wij doen een serieus aanbod, een serieuze reactie is dan Ja of Nee.

[Pizza_Boom]

Jantje2000 schreef op donderdag 27 juni 2019 @ 09:20:
[...]

Ligt er natuurlijk aan.
Ik onderhandel persoonlijk niet als het bod al in de richting ligt van wat ik wil hebben.

Ik zou zelf, als ik een goed aanbod doe als werkgever, de kandidaat niet meer serieus nemen als diegene dan nog meer wil krijgen. (Dan ga ik er vanuit dat het echt een goed bod is).

Maar wat een goed aanbod is, is dus relatief. Ik had in het begin, toen ik net van school kwam, een grapjas die mij een aanbod deed van nog geen 2100 euro bruto. Noemde hij een goed aanbod. Mijn definitie van goed aanbod lag toch zo'n 300-400 euro hoger. En dat had ik binnen een week bij een andere sollicitatie gewoon op tafel liggen.

Croga schreef op donderdag 27 juni 2019 @ 09:23:
En als advocaat van de duivel: Als ik, als manager, iemand een aanbod doe en die wil gaan onderhandelen dan ga ik me afvragen of ik wel met die persoon wil samenwerken. Aangezien ik al niet serieus genomen wordt.

Of misschien verdient die persoon nu al meer?

En als advocaat van de duivel: Onderhandelen doe je maar op de markt. Wij zijn een serieus bedrijf, wij doen een serieus aanbod, een serieuze reactie is dan Ja of Nee.

En als jij nou iemand heel graag wil hebben en die roept: Ik kom voor 5k of meer want dat heb ik nu ook, terwijl jij 4k in gedachte hebt. "Ik ben een serieuze medewerker, ik doe mijn werk goed en serieus dus wens daartoe ook een serieus salaris." Hoe reageer je dan? Dan was je serieuze aanbod blijkbaar toch niet zo goed.

[targaryanwolf]

Pizza_Boom schreef op donderdag 27 juni 2019 @ 09:26:
En als jij nou iemand heel graag wil hebben en die roept: Ik kom voor 5k of meer want dat heb ik nu ook, terwijl jij 4k in gedachte hebt. "Ik ben een serieuze medewerker, ik doe mijn werk goed en serieus dus wens daartoe ook een serieus salaris." Hoe reageer je dan? Dan was je serieuze aanbod blijkbaar toch niet zo goed.

Precies, er zijn genoeg bedrijven in Nederland die denken een riant of marktconform salaris te betalen. Wanneer je er op de koffie komt wordt je gewoon minimumloon aangeboden of als je gelukt hebt €100,- meer.

Inmiddels heb ik hier al van geleerd, wanneer ik via linked in benaderd wordt voor een "nieuwe uitdaging" vraag ik al direct wat de salaris range is.

[Hankie0412]

Croga schreef op donderdag 27 juni 2019 @ 09:23:
[...]

En als advocaat van de duivel: Als ik, als manager, iemand een aanbod doe en die wil gaan onderhandelen dan ga ik me afvragen of ik wel met die persoon wil samenwerken. Aangezien ik al niet serieus genomen wordt.

Onzin elk bedrijf wil de beste mensen tegen de laagste prijs. Een serieus bedrijf zal dus zijn marge gaan berekenen en daaronder gaan zitten om de winst te optimaliseren. Een 1e aanbod is nooit een maximaal aanbod.

Ik ben sowieso voor onderhandelen, want zodra je in dienst bent is dat veel moeilijker danwel niet haalbaar. De termen ontwikkelmogelijkheden/groeipaden krijg ik jeuk van. Die kunnen heel makkelijk geroepen worden, maar puntje bij paaltje moet je dat zelf doen en het moet je gegund worden.

[KoningsGap]

Croga schreef op donderdag 27 juni 2019 @ 09:23:
[...]

En als advocaat van de duivel: Onderhandelen doe je maar op de markt. Wij zijn een serieus bedrijf, wij doen een serieus aanbod, een serieuze reactie is dan Ja of Nee.

Je gaat er hier ontzettend vanuit dat het bedrijf een sterke onderhandelingspositie heeft. Er zijn genoeg bedrijven die op dit moment moeite hebben met het aantrekken van nieuwe mensen. Dan kan een onderhandeling soms behoorlijk nodig zijn om iemand toch binnen te halen.

[Lethalis]

route99 schreef op donderdag 27 juni 2019 @ 07:47:
[...]
Respect voor deze keuze, maar er straalt toch iets anders uit, het gaat iig ook over de inhoud en dat je keuzes gemaakt hebt tav werk richtingen. De positieve uitstraling vanuit C++ en UNIX gaat je toch helpen om .NET ook positief te gaan doen, ook al gaat het je om geld. Dat mis ik compleet in het andere verhaal.

(omdat we een algemenere discussie gaan voeren, kan het zonder mo tags)

Ik denk dat ik iets beter jouw insteek begrijp nu... ik heb persoonlijk altijd mijn passie voor programmeren laten zien.

Dus toen ik in 2003 voor een .NET developer baan ging, kon ik al diverse voorbeelden van projecten laten zien die ik gedaan had in VB en C/C++ (voor het ingenieursbureau van mijn vader).

Te denken valt hierbij aan software waar je uit diverse typen brandwerende deuren kon kiezen, de afmetingen kon intikken en waar complete tekeningen in AutoCAD uitrolden.

Of een script compiler, waarmee je eenvoudig een set van bewerkingen op geselecteerde DWG bestanden kon uitvoeren.

En ik had ook een facturatieprogramma voor hem gemaakt.

Maar dat nam ik dus mee voor het solliciteren naar mijn eerste developer baan. Daarnaast had ik een website met C/C++ en FreeBSD (in die tijd mijn favoriete OS) tutorials.

Dus passie voor software ontwikkeling is er altijd geweest.

Ondanks dat is werken wel altijd iets dat ik voor het geld heb gedaan.

Ik kan namelijk veel leukere projecten verzinnen om aan te werken, maar dat vertaalt zich niet automatisch in geld.

[Lollercopter]

Ik zit in de verkoop, en als ik een eerste bod direct zou accepteren dan ben ik mijn functie titel niet waard vind ik.

Mag ik 1 ding meegeven: je kan pas echt onderhandelen als je bereid ben om "fuck you" te zeggen tegen de tegenpartij en gewoon zonder blikken of blozen weg te lopen en je baan op te zeggen of de functie niet te accepteren.

Je moet echt de knop omzetten en niet twijfelen van "oh ik vind deze functie zo leuk" of dit of dat.
Het is hetzelfde als op de markt in Verweggistan, pas als je bereid ben om weg te lopen ziet de tegenpartij dat het menens is. En dat kan gewoon in goede harmonie en netjes gaan natuurlijk.

[Barrycade]

Ik vind het vergelijken van bedrijven op alleen salaris wat kortzichtig.

Wij betalen goed en onze starters ook (incl 13e maand en bonus mogelijkheid), maar wellicht niet in de top van de markt, maar wij hebben wel een door de werkgever betaald pensioen, een verzekeringspakket (WIA gat, ongevallen verzekering die ook buiten het werk geldt etc die door de werkgever wordt betaald), sportabonnement bijdrage, vakbondsbijdrage. een trainingsbudget / plan, internationaal werk indien geambieerd.

Dus het is niet alleen hier XXXX p/m muntjes, wat vindt je er van?

Neemt niet weg dat je bij ons een voorstel kan doen en als dat in de band past je dit zeker wel kan krijgen. Of afspraken kan maken over een groeipad. Dus niet geschoten altijd mis.

Maar ik raad starters ook aan om de het hele beloningspakket even te bekijken en niet sec op de muntjes per maand.

[unezra]

Ik quote even uit Pizza_Boom in "Wat verdient de ICT'er / GoT'er? (deel 14)" omdat daar een vraag staat, die logischerwijs in dit topic beter op zijn plaats is.

Overigens, @Pizza_Boom, dank voor deze afsplitsing. Word volgens mij iedereen blijer van.

Pizza_Boom schreef op donderdag 27 juni 2019 @ 08:16:
[...]
Maar wat steekhoudende argumenten zijn, is voor iedereen anders. Wat zijn naar jouw mening zulke argumenten? En naar jouw mening, @unezra ?

Qua steekhoudende argumenten om meer salaris te wensen, dat is vrij situatie afhankelijk maar toch een paar losse gedachtes:

- Is het salaris in lijn met de markt (vergelijkbare functie, etc)
- Zijn er verzwarende omstandigheden (extra verantwoordelijkheden, etc.)
- Ben je beter geschikt voor de job dan een ander (opleiding, ervaring, etc)

Aan de andere kant kan ik me ook voorstellen dat ik genoegen zou nemen met een lager salaris, bijvoorbeeld (maar niet uitsluitend) in geval van:

- Niet-commerciële instelling
- Kortere werkweek / veel vrije dagen
- Compenserende niet-primaire arbeidsvoorwaarden
- Groeipaden (lager startsalaris maar afgesproken sterkere groei en hoger plafond)

Ik geloof absoluut in onderhandelen, maar naar redelijkheid en bij een absurd hoog bod zou ik me achter de oren gaan krabben wat de boa-constrictor is die onder het gras zit. In the end is het een zakelijke overeenkomst en kan het zeker lonen te onderhandelen over salaris, maar dat is niet altijd of soms beperkt mogelijk (overheid, loongebouw) en ik vind het ook niet altijd redelijk.

In mijn beleving is het een samenspel waar je samen een goed gevoel aan wil overhouden. Wat heb ik aan €500 per maand extra, als de prijs is dat ik 50 uur per week onder hoge druk moet werken en nooit eens mijn dag, week of maand niet mag hebben? Leuk, maar dan ben ik na 6 maanden overspannen en is dat geld niet zo veel meer waard. Dan liever €500 minder per maand, maar het tot mijn pensioen vol kunnen houden.

[Pizza_Boom]

Barrycade schreef op donderdag 27 juni 2019 @ 09:59:
Maar ik raad starters ook aan om de het hele beloningspakket even te bekijken en niet sec op de muntjes per maand.

Mijn ervaring (N=1): Meestal heeft een starter niet zo'n uitgebreid pakket. Wij hebben ADV en pensioen en verder gaat het vooral over de muntjes, want meer is er niet. En dat merk ik meer. Dus ja, ik wil graag naar het complete pakketje kijken, maar als dat alsnog maar een mager geheel is...

[euchromatic]

unezra schreef op donderdag 27 juni 2019 @ 09:59:
Aan de andere kant kan ik me ook voorstellen dat ik genoegen zou nemen met een lager salaris, bijvoorbeeld (maar niet uitsluitend) in geval van:

- Niet-commerciële instelling
- Kortere werkweek / veel vrije dagen
- Compenserende niet-primaire arbeidsvoorwaarden
- Groeipaden (lager startsalaris maar afgesproken sterkere groei en hoger plafond)

Na 10 jaar treinen werk ik nu al 3 jaar op fietsafstand van huis, en ik zou woon-werk verkeer ook zeker meenemen als reden voor een lager salaris. Ik bespaar nu 3 uur per dag op reistijd en dat is me zeker wel wat waard.

Wbt groeipad: bij veel bedrijven is de salarisgroei afhankelijk van inflatiecorrectie (bijv. via de CAO) en is het nauwelijks mogelijk om binnen dezelfde functie grote stappen te maken. Je kan dan beter afspraken maken over een snelle promotie naar een hogere functie.

[NSG]

Pizza_Boom schreef op donderdag 27 juni 2019 @ 09:26:
[...]
Maar wat een goed aanbod is, is dus relatief. Ik had in het begin, toen ik net van school kwam, een grapjas die mij een aanbod deed van nog geen 2100 euro bruto. Noemde hij een goed aanbod. Mijn definitie van goed aanbod lag toch zo'n 300-400 euro hoger. En dat had ik binnen een week bij een andere sollicitatie gewoon op tafel liggen.


[...]

Hier ook soortgelijke ervaring, kreeg van een vrij serieus bedrijf ~€2100 aangeboden toen ik net van het HBO afkwam. Een dag of twee na ontvangst van het contract duidelijk aangegeven dat ik wat anders in gedachten had om 2 weken later gebeld te worden dat het volgens hun benchmark een uitstekend salaris is. Daarbovenop nog het verhaal dat er onlangs twee anderen voor dezelfde functie zijn aangenomen en het volgens hen een hartstikke hoog salaris zou zijn en of ik dus toch nog van gedachten was veranderd.

In de weken erop meerdere aanbiedingen gehad van 300-700 hoger. Uiteindelijk niet voor het hoogste bod gegaan, maar ook wel gekeken naar de afstand etc, daarbij ook niet onderhandeld. Achteraf nog eens mijn huidige contract vergeleken met dat eerste en dan zie je ook dat het op gebied van pensioen en de leaseregeling ook belabberd was.

Dus ja, absoluut een spijt dat ik een poging heb gedaan te onderhandelen over een aanbod dat ik niet passend vond.

[MikeyMan]

Tsjah... Wat is onderhandelen...

Pas als je er zeker van bent dat je echt eerste (of enige) keuze bent, en bereid bent weg te lopen (al was het maar voor de vorm), kun je echt onderhandelen.

Laat onverlet dat je natuurlijk altijd aan kunt geven dat 'je een hoger aanbod had verwacht' of 'betere aanbiedingen hebt gekregen' of 'zit daar nog ruimte in?' of iets in die trant...

Gelijk op je rug gaan liggen en tekenen lijkt me niet handig. Vooral ook omdat je een eventueel 'gat' wat je aan het begin van je carriere bij een werkgever oploopt, nooit meer inhaalt. Eerste klap is een daalder waard zeg maar

[Fr33z]

MikeyMan schreef op donderdag 27 juni 2019 @ 10:24:
Tsjah... Wat is onderhandelen...

Pas als je er zeker van bent dat je echt eerste (of enige) keuze bent, en bereid bent weg te lopen (al was het maar voor de vorm), kun je echt onderhandelen.

Laat onverlet dat je natuurlijk altijd aan kunt geven dat 'je een hoger aanbod had verwacht' of 'betere aanbiedingen hebt gekregen' of 'zit daar nog ruimte in?' of iets in die trant...

Gelijk op je rug gaan liggen en tekenen lijkt me niet handig. Vooral ook omdat je een eventueel 'gat' wat je aan het begin van je carriere bij een werkgever oploopt, nooit meer inhaalt. Eerste klap is een daalder waard zeg maar

Ben ik niet helemaal met je eens. Onderhandelen is niet zo binair als "0 : op je rug liggen en tekenen" versus "1 : meteen counteren met torenhoge eisen bij eerste salarisindicatie".

Uiteindelijk gaat het erom dat je overeenstemming bereikt over een aanbod met bijbehorende primaire en secundaire voorwaarden. Ik vind het heel logisch om altijd te vragen of er meer mogelijk is na een eerste aanbod te horen, dit kan heel vriendelijk natuurlijk.

Mijn aanpak tot nu toe bij 2 van 3 banen die ik had:
- kennismaken en functie/bedrijf bespreken om te ontdekken of er een match is etc.
- tweede gesprek over arbeidsvoorwaarden. Eindigen met de vraag om het aanbod op de mail te ontvangen om er paar dagen over te kunnen denken
- via email aangeven welke 2 of 3 dingen ik graag aangepast wil zien zodat het goed past bij wat wil en waarom (pas op, korte toelichting, hoe meer je denkt dat je moet zeggen hoe lastiger)
- meestal sowieso wel 1 van de 2 of 2 van de 3 dingen toegezegd gekregen en in uiteindelijke contract opgenomen.

[ebis]

Altijd onderhandelen, dat doet de partij aan de andere kant van de tafel namelijk ook. Je doet jezelf gewoon tekort als je maar gewoon het eerste aanbod accepteert.

[unezra]

ebis schreef op donderdag 27 juni 2019 @ 10:43:
Altijd onderhandelen, dat doet de partij aan de andere kant van de tafel namelijk ook. Je doet jezelf gewoon tekort als je maar gewoon het eerste aanbod accepteert.

Kan alleen, als er mogelijkheden tot onderhandelen zijn en die zijn er niet altijd.
Het is ook niet altijd redelijk.

Dus nee, je kunt zeker niet zeggen dat je *altijd* moet onderhandelen. Vaak wel, maar er zijn zat situaties en werkgevers waar het niet of zeer beperkt mogelijk is.

[hollandnick]

leuke nieuwe topic en aanvulling op het Salaristopic. Ik ga deze zeker volgen aangezien ik afgelopen september begonnen ben na mijn stage bij een bedrijf. Helaas niet tevreden met mijn salaris ( ook aangegeven ) en gelukkig nu 2x een verhoging weten te krijgen.


Misschien klinkt het raar maar nog niet geheel tevreden, al is het voorlopig wel prima denk ik. Over een half jaar definitief mijn HBO ICT diploma binnen alleen dan begint het euvel. Ze willen me 2400 aanbieden terwijl ik er dan al bijna 2 jaar actief aan het werk ben.

Ik zelf vind het best weinig, zeker na 2 jaar werkervaring ( bij hetzelfde bedrijf ) Maar aan de andere kant is een lease auto + bonus wel weer een extraatje. Onderhandelen is erg moeilijk, of het ligt mij dat ik daar nog niet zo ervaren in ben. Wat denken jullie?

[ Voor 3% gewijzigd door hollandnick op 27-06-2019 10:51 ]

[Distoration]

Waren die 2 jaar full-time werkzaam bij het bedrijf en geen school, was het voor een paar uren in de week, duale studie etc.? In veel gevallen tellen bedrijven namelijk alleen volledige jaren na afstuderen mee als relevante werkervaring.

[ebis]

unezra schreef op donderdag 27 juni 2019 @ 10:45:
[...]


Kan alleen, als er mogelijkheden tot onderhandelen zijn en die zijn er niet altijd.
Het is ook niet altijd redelijk.

Dus nee, je kunt zeker niet zeggen dat je *altijd* moet onderhandelen. Vaak wel, maar er zijn zat situaties en werkgevers waar het niet of zeer beperkt mogelijk is.

Dan nog altijd onderhandelen, hoe moet je er anders achter komen dat er echt niets mogelijk is? En al zijn de mogelijkheden beperkt dan kom je daar ook pas na onderhandelen achter. Kan je dan alsnog beslissen of het aanbod voldoende is.

[unezra]

ebis schreef op donderdag 27 juni 2019 @ 10:57:
[...]
Dan nog altijd onderhandelen, hoe moet je er anders achter komen dat er echt niets mogelijk is? En al zijn de mogelijkheden beperkt dan kom je daar ook pas na onderhandelen achter. Kan je dan alsnog beslissen of het aanbod voldoende is.

Omdat het bijvoorbeeld bij veel overheden en organisaties met een CAO gewoon een NOGO is.
Dat weet je tevoren als je een beetje onderzoek doet.

Zeg nooit nooit, maar de onderhandelingsmogelijkheden zijn daar écht beperkt omdat ze met een vrij star loongebouw werken.

Het kan ook tegen je werken. Het staat een werkgever vrij de onderhandelingen af te breken en het aanbod in te trekken. Ook met een 1e onderhandelingspoging, moet je zorgen dat je weet dat er ruimte is en het niet in je nadeel gaat werken. Kwestie van goed vooronderzoek.

[route99]

Pizza_Boom schreef op donderdag 27 juni 2019 @ 08:16:[...]Maar wat steekhoudende argumenten zijn, is voor iedereen anders. Wat zijn naar jouw mening zulke argumenten? En naar jouw mening, @unezra ?

Ik denk dat je dit soort zaken samen kunt vatten als
"zorg dat er een win-win situatie voor beide partijen kan ontstaan".
Op dat moment ziet een bedrijf dat je weliswaar mogelijk wel veel geld vraagt maar dat het bedrijf er ook flink garen bij kan spinnen. DE argumenten zijn die DIT mogelijk maken, erg situationeel dus. Zorg dat je goed door hebt waar het in het bedrijf om gaat, dat helpt je om inzicht te krijgen in welke argumenten er echt toe doen. Mss is nu nog meer dan eerst duidelijk dat iedereen graag meer geld wil hebben om gezin/huis te kunnen draaien/ betalen, maar dat dit voor jou erg belangrijk is, maar ook voor degenen die het toilet schoon maakt, maar daar de kans op een behoorlijke salarisverhoging erg klein is. Dat zijn dus geen steekhoudende argumenten.

Mijn eerste leidinggevende vertelde me heel lang geleden (ik zit aardig richting mijn pensioen....)

Als die zon schijnt, schijnt ie voor ons allemaal...

Dat heb ik altijd goed voor ogen gehouden en toen ik zelf na een aantal jaren project leider (in innovaties/ R&D) werd, heb ik dat ook richting de projectdeelnemers ook altijd proberen uit te stralen.
In R&D is de content ontzettend belangrijk, vooral omdat het lange termijn is en het afbreuk risico best groot is dat er wat gaat doorbreken, is het erg belangrijk dat je daar laat zien wat je kunt. Mijn ervaring was dat de bespreking van het salaris daarna vaak een eitje was.

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

. Als ik getracht had het onderste uit de kan te halen, was mijn werk druk onevenredig groot geworden omdat innovaties zich nu eenmaal niet makkelijk laten afdwingen. Het management geeft je meer lucht als je dat niet doet. Dat is goed voor het eigen welbevinden en ik ben immers ook tevreden met mijn uitstekende salaris, was niet uit op meer.

[ Voor 0% gewijzigd door route99 op 27-06-2019 16:18 . Reden: *= degenen die destijds het lazen weten het al. Oud nieuws nu. ]

[hollandnick]

Distoration schreef op donderdag 27 juni 2019 @ 10:56:
Waren die 2 jaar full-time werkzaam bij het bedrijf en geen school, was het voor een paar uren in de week, duale studie etc.? In veel gevallen tellen bedrijven namelijk alleen volledige jaren na afstuderen mee als relevante werkervaring.

In principe heb ik mijn "onderzoek" vrijwel in mijn eigen tijd gedaan / mogen doen omdat ik praktisch 40u per week aan het werk was. Vond ik ook niet erg natuurlijk aangezien ik beide makkelijk aan kan. Dus nee officieel ben ik dan 1,5 jaar in dienst als stage niet meegeteld wordt.


Doet in de praktijk weer niet af in de werkervaring, al snap ik dat het op papier wel zo gezien wordt

[Piet_Piraat7]

Ik heb altijd het idee dat het er een beetje bij hoort, een tegenbod op het eerste bod, als deel van het onderhandelings spelletje. Geen idee waarom eigenlijk.

[PRoCx]

Wellicht dat dit out-of-context valt, maar waar ik zelf elke keer mee zit is het jaargesprek. Werk nu bijna 5 jaar bij een ICT Detacheerder. Bevalt me allemaal prima. Elk jaar een gesprek wat eindigt in het financiële praatje (wat is je verhoging, wat is je bonus).

Ik heb geen idee wat ik kan verwachten en elke keer denk ik qua verhoging van. "Klinkt mij prima, is goed.". Maar of het echt goed is, geen idee. Hoe zit het met onderhandelen bij een jaargesprek? Wat is normaal qua verhoging?

[route99]

Piet_Piraat7 schreef op donderdag 27 juni 2019 @ 11:08:
Ik heb altijd het idee dat het er een beetje bij hoort, een tegenbod op het eerste bod, als deel van het onderhandelings spelletje. Geen idee waarom eigenlijk.

Dat zou kunnen. Je zou ook meer de verdieping in kunnen gaan, bijvoorbeeld dat je extra ruimte krijgt voor studie zodat je niet alles thuis naast het werk hoeft te doen. Zij zien dan dat je niet per se direct nog meer geld wilt maar eerst ook een andere investering in jezelf wilt doen. Mijn ervaring is dat uiteindelijk dat vaak beter uitpakt voor jezelf in de groeilijn. Je groeit even wat minder snel maar als je het in je hebt, groei je vaak wel veel verder door. Give it a thought... maar als je het wilt doen spreek het goed door en leg het ook vast, niet dat als er een andere HRM-manager komt, met een andere visie..... er niks vast ligt....

[Hankie0412]

unezra schreef op donderdag 27 juni 2019 @ 10:59:
[...]


Omdat het bijvoorbeeld bij veel overheden en organisaties met een CAO gewoon een NOGO is.
Dat weet je tevoren als je een beetje onderzoek doet.

Zeg nooit nooit, maar de onderhandelingsmogelijkheden zijn daar écht beperkt omdat ze met een vrij star loongebouw werken.

Het kan ook tegen je werken. Het staat een werkgever vrij de onderhandelingen af te breken en het aanbod in te trekken. Ook met een 1e onderhandelingspoging, moet je zorgen dat je weet dat er ruimte is en het niet in je nadeel gaat werken. Kwestie van goed vooronderzoek.

Er zijn altijd mogelijkheden, dan maar in een andere schaal. Ja als ze het aanbod intrekken so what? Je moet voor jezelf bepalen wat je wilt en wat je per maand netto wilt hebben. En uiteraard kijk je dan ook naar de sec voorwaarden. Matched het niet bij jouw wensen, zijn of jouw wensen te hoog of hun aanbod te laag. 9 van de 10 keer is het de 2e

PRoCx schreef op donderdag 27 juni 2019 @ 11:11:
Wellicht dat dit out-of-context valt, maar waar ik zelf elke keer mee zit is het jaargesprek. Werk nu bijna 5 jaar bij een ICT Detacheerder. Bevalt me allemaal prima. Elk jaar een gesprek wat eindigt in het financiële praatje (wat is je verhoging, wat is je bonus).

Ik heb geen idee wat ik kan verwachten en elke keer denk ik qua verhoging van. "Klinkt mij prima, is goed.". Maar of het echt goed is, geen idee. Hoe zit het met onderhandelen bij een jaargesprek? Wat is normaal qua verhoging?

Dat is altijd het lastige met jaargesprekken, wat is conform. Bij een goede beoordeling zou ik zeggen 5%, maar er wordt altijd geschermd met het potje voor salarissen. Voor de grote stappen is het of een functiewijziging (niet altijd) of overstappen.

[unezra]

@Pizza_Boom Ik zie deze reactie een wellicht dat dit soort dingen ook leuk zijn om in de TS op te nemen.
Voor mij hoort een jaarbeoordeling (en dus onderhandeling) of interne functieverschuiving / verzwaring ook een beetje bij salaris en onderhandelen. Idee om dit te verwerken in je TS?

PRoCx schreef op donderdag 27 juni 2019 @ 11:11:
Wellicht dat dit out-of-context valt, maar waar ik zelf elke keer mee zit is het jaargesprek. Werk nu bijna 5 jaar bij een ICT Detacheerder. Bevalt me allemaal prima. Elk jaar een gesprek wat eindigt in het financiële praatje (wat is je verhoging, wat is je bonus).

Ik heb geen idee wat ik kan verwachten en elke keer denk ik qua verhoging van. "Klinkt mij prima, is goed.". Maar of het echt goed is, geen idee. Hoe zit het met onderhandelen bij een jaargesprek? Wat is normaal qua verhoging?

Het wisselt sterk per werkgever.
Bij ons is er echt een prestatieindex, maar die is ook afhankelijk van waar je in je functieschaal zit.

Zit je laag in je functieschaal en presteer je extreem goed, kan er meen ik 7% en meer bij komen.
Zit je hoog in je functieschaal en presteer je extreem goed, kan dat minder dan 1% zijn tot 0, omdat je op een gegeven moment de bovenkant van je schaal raakt.

Ik weet dat er word gesproken dat los te laten en iedereen er 3% per jaar bij te geven, ongeacht functioneren, tot aan het plafond van de functieschaal.

Staat hier niet iets over in je personeelshandboek?

[MikeyMan]

Fr33z schreef op donderdag 27 juni 2019 @ 10:43:
[...]


Ben ik niet helemaal met je eens. Onderhandelen is niet zo binair als "0 : op je rug liggen en tekenen" versus "1 : meteen counteren met torenhoge eisen bij eerste salarisindicatie".

Uiteindelijk gaat het erom dat je overeenstemming bereikt over een aanbod met bijbehorende primaire en secundaire voorwaarden. Ik vind het heel logisch om altijd te vragen of er meer mogelijk is na een eerste aanbod te horen, dit kan heel vriendelijk natuurlijk.

Mijn aanpak tot nu toe bij 2 van 3 banen die ik had:
- kennismaken en functie/bedrijf bespreken om te ontdekken of er een match is etc.
- tweede gesprek over arbeidsvoorwaarden. Eindigen met de vraag om het aanbod op de mail te ontvangen om er paar dagen over te kunnen denken
- via email aangeven welke 2 of 3 dingen ik graag aangepast wil zien zodat het goed past bij wat wil en waarom (pas op, korte toelichting, hoe meer je denkt dat je moet zeggen hoe lastiger)
- meestal sowieso wel 1 van de 2 of 2 van de 3 dingen toegezegd gekregen en in uiteindelijke contract opgenomen.

Das toch precies wat ik zeg

[Hankie0412]

Qua praten over salaris en onderhandelen over arbeidsvoorwaarden is de Nederlandse arbeidsmarkt zo conservatief. Bedrijven onderhandelen met hun klanten over de prijs, dus waarom de werknemer niet. Ga jezelf als een eigen BV zien en kom op voor jezelf.

[unezra]

Hankie0412 schreef op donderdag 27 juni 2019 @ 11:45:
Qua praten over salaris en onderhandelen over arbeidsvoorwaarden is de Nederlandse arbeidsmarkt zo conservatief. Bedrijven onderhandelen met hun klanten over de prijs, dus waarom de werknemer niet. Ga jezelf als een eigen BV zien en kom op voor jezelf.

Het plaatje is groter dan dat.

Kort door de bocht: Als ik €50.000 per jaar aan salaris vraag, moet mijn inzet ruim dat bedrag per jaar opbrengen. (Of ik moet een kostenpost mogen zijn. Hoe dan ook moet dat bedrag verantwoord kunnen worden.)

Als jij €50.000 per jaar aan salaris vraagt en je levert het bedrijf direct of indirect maar €25.000 op, kan het bedrijf niet bestaan.

Dus ja, onderhandelen is belangrijk, maar in the end is ook een werknemer in de regel en uitzonderingen daargelaten, onderheving aan een soort van TCO berekening.

[Hankie0412]

unezra schreef op donderdag 27 juni 2019 @ 11:52:
[...]


Het plaatje is groter dan dat.

Kort door de bocht: Als ik €50.000 per jaar aan salaris vraag, moet mijn inzet ruim dat bedrag per jaar opbrengen. (Of ik moet een kostenpost mogen zijn. Hoe dan ook moet dat bedrag verantwoord kunnen worden.)

Als jij €50.000 per jaar aan salaris vraagt en je levert het bedrijf direct of indirect maar €25.000 op, kan het bedrijf niet bestaan.

Dus ja, onderhandelen is belangrijk, maar in the end is ook een werknemer in de regel en uitzonderingen daargelaten, onderheving aan een soort van TCO berekening.

Klopt alles is naar redelijkheid, het is voor het bedrijf een berekening. Dat moet het voor de werknemer ook zijn, wat zijn mijn vaste lasten, inschatten variabel, sparen en wat wil ik overhouden einde maand. Altijd het afhankelijke van een werkgever is geen goede instelling naar mijn mening, die laten je ook vallen als ze je niet meer nodig hebben. Daarom geloof ik ook niet erg in beloofde groeipaden en ontwikkelmogelijkheden, ga vooral van eigen kracht uit en stippel je eigen lijn uit.

[Techno Overlord]

unezra schreef op donderdag 27 juni 2019 @ 10:59:
[...]


Omdat het bijvoorbeeld bij veel overheden en organisaties met een CAO gewoon een NOGO is.
Dat weet je tevoren als je een beetje onderzoek doet.

Zeg nooit nooit, maar de onderhandelingsmogelijkheden zijn daar écht beperkt omdat ze met een vrij star loongebouw werken.

Het kan ook tegen je werken. Het staat een werkgever vrij de onderhandelingen af te breken en het aanbod in te trekken. Ook met een 1e onderhandelingspoging, moet je zorgen dat je weet dat er ruimte is en het niet in je nadeel gaat werken. Kwestie van goed vooronderzoek.

Deze mening deel ik niet. Ik werk ook bij een ZBO van de overheid en heb ook een CAO. Ik heb wel degelijk onderhandeld en de interne recruiter heeft mij dit ook tussen neus en lippen toegespeeld dat ik dit moest doen. Ik heb bij het eerste sollicitatiegesprek mijn salarisindicatie afgegeven. Nadat ik in principe was aangenomen en alleen nog het arbeidsvoorwaardengesprek met iemand van HR moest houden vroeg men 2 dagen voor aanvang van dit gesprek om mijn loonstrook van mijn vorige werkgever zodat zij mij een passend aanbod konden doen. Mijn salarisindicatie was al flink hoger dan mijn loon bij vorige werkgever (800euro ongeveer) en ik was al bang dat ze het verschil te groot zouden vinden. Ik dacht dat men meer richting mijn oude loon zou gaan zitten. Tijdens het gesprek boden ze iets onder mijn salarisindicatie. Ik heb toen het eerste bod voorzien van commentaar zoals mijn certificeringen en het feit dat ik al 3 concrete aanbiedingen had. De dame vroeg wat ik dan in gedachte had en ik gaf 300euro meer op dan wat hun mij boden. Toen moest ze gaan overleggen. Na 10 minuten ofzo kwam ze terug en toen boden ze opeen 113euro meer dan wat ik had opgegeven als indicatie vanwege het feit dat wat ik vroeg niet in een schaal pastte. Uiteindelijk 1063euro meer kunnen onderhandelen dan mijn vorige loon.

Tl;dr Onderhandel altijd, ook bij overheidsinstanties en ook als er een CAO voorhanden is.

[unezra]

@Techno Overlord Oh, zeker. In specifieke gevallen kan er ook bij de overheid onderhandeld worden en een van de mooie truuks die ik zelf wel eens heb meegemaakt is het aantal dienstjaren.

Ik kwam van buiten de overheid en had dus geen dienstjaren. (Maar wel met de nodige reguliere ervaringsjaren.) Daardoor konden ze me netjes een x-aantal dienstjaren geven dat eerlijk was.

Inmiddels werk ik niet meer bij de overheid, maar ik ben er wel mee bekend. (Mijn vrouw werkt bij een overheidsinstantie en heeft praktisch haar hele werkzame leven tot nu toe gewerkt als ambtenaar. Zelf heb ik 2x direct bij een overheidsorgaan gewerkt en sluit ik niet uit dat ik ooit terug keer bij een overheidsorgaan, al trekt de verschrikkelijke bureaucratie me absoluut niet.)

[Piet_Piraat7]

unezra schreef op donderdag 27 juni 2019 @ 10:59:
[...]
Het kan ook tegen je werken. Het staat een werkgever vrij de onderhandelingen af te breken en het aanbod in te trekken.

Ik vraag mij wel af hoe vaak dit gebeurt. Dat je tegenbod dusdanig buiten proportie is voor de werkgever dat die zelf de stekker er uit trekt. Ik vermoed eerder dat die gewoon zegt dat die niet hoger kan dan het initiële bod, dan het helemaal afblazen.

[iTiamo]

Ik wil even mijn persoonlijke ervaring delen met onderhandelen over salaris. Ter context: ik ben een vierdejaars Informatica hbo-student.

Mijn eerste functie (titel: "Software Engineer") was remote, full-stack web applicatie ontwikkelen, een cryptovaluta gerelateerd platform. Ik werd online opgemerkt binnen een community door een webapplicatie die ik had ontwikkeld en een baan aangeboden gekregen. Ik was toen eerstejaars student.

Ik werd uitgevlogen naar hun kantoor (in Boekarest) en er werd me verteld met een bod te komen, daar heb ik ongeveer een week over gedaan om 2800 euro per maand te suggereren op basis van 32 uur per week. Dat kwam neer op 20 euro per uur. Het bod werd meteen geaccepteerd. Ik werd alleen betaald over mijn gemaakte uren, dus waar ik die 32 uur vandaan haalde geen idee. Ik had een mondelinge arbeidsovereenkomst en heb zes maanden daar gewerkt. Mijn salaris werd wel uitbetaald in Bitcoin, naar mijn eigen wens.

Voor mijn derdejaars meeloopstage (titel: "PHP Developer") heb ik het bedrijf verteld dat ik een stagevergoeding wou, omdat ik kostgeld moet betalen aan mijn moeder en ook voor mijn studie nog moet betalen tijdens mijn stage. Tevens kon ik niet meer werken bij een ander bedrijf dus zou ik veel verliezen. Het bedrijf bood me toen 500 euro per maand aan in plaats van 0, dat heb ik geaccepteerd.

Na mijn derdejaars meeloopstage heb ik een andere programmeerbaan (titel: "Full Stack Web Developer") gevonden bij mij lokaal in het dorp (regio Amsterdam). Als full-stack web developer met ~6 maanden relevante ervaring met framework(s) bij voorgaande functies. Ik werd daar initieel 12,50 euro per uur aangeboden. Ik had een sollicitatiegesprek, daarna een arbeidsvoorwaardegesprek waar het loon werd uitgelegd. Er werd mij verteld dat ze iedereen hetzelfde uurloon aanboden dus ik ging er van uit dat er geen ruimte voor onderhandeling was. Een contractvoorstel werd mij gemaild, daar heb ik naderhand pas op gereageerd dat ik het loon laag vond en kwam aanzetten dat het niet marktconform was, ik relevante ervaring heb en de functie veel verantwoordelijkheid heeft, ik vroeg om een tegenbod te mogen doen. Ik werd weer uitgenodigd op gesprek, waar ik 15 euro werd aangeboden voordat ik een bod kon doen. Dat heb ik geaccepteerd.

Ik werk nog steeds bij het laatste bedrijf met een 0-uren contract.

[Batavia]

Ow ik heb dit zeker wel gehad. Als een werkgever denkt er niet uit te komen omdat jij een tegen bod doet dat te hoog ligt waarom zou hij dan moeite blijven doen.
Wat hij juist verwacht dat als je dan toch ja zou zeggen is dat je zo snel mogelijk weg bent als iemand anders je een aanbod doet.

Dit is niet over 100 euro, maar heb wel gehad dat ik 19c/km verwacht over 150 km/dag en hij het wou limiteren op 50. Ik vroeg dit netto verschil in brutto er bij maar toen ik niet meteen hapte op 50 euro bruto waren we ook direct klaar

[CurlyMo]

@unezra binnen de overheid kan je juist heel makkelijk onderhandelen.
- Ik stel voor te beginnen op schaal A periodiek X, volgend jaar wil ik dan naar periodiek Y
- Ik stel voor om niet op periodiek X in te zetten, maar periodiek Z.
- Ik zit nu op schaal A periodiek Z, dat is qua loon gelijk aan schaal B periodiek X, maar schaal B loopt langer door.

Juist het systeem van periodieken maakt onderhandelen makkelijker. Echte klappers ga je er alleen niet mee maken.

[GoldenSample]

@CurlyMo exact, wel zorgen dat je de schalen/cao krijgt van te voren. Je functie of ervaring matcht nooit 1 op 2 dus ruimte is sowieso te creëren met het inschalen.

Croga schreef op donderdag 27 juni 2019 @ 09:23:
[...]

En als advocaat van de duivel: Als ik, als manager, iemand een aanbod doe en die wil gaan onderhandelen dan ga ik me afvragen of ik wel met die persoon wil samenwerken. Aangezien ik al niet serieus genomen wordt.

Nofi maar in wat voor branche/tijd zit jij wel niet? De textiel industrie in 1875? Altijd onderhandelen (al is het maar om een weekje vakantie of 300 euro/maand), of er wat te onderhandelen valt merk je dan wel weer.

Juist dat je onderhandeld laat zien dat je het seireus neemt anders had je de onderhandelingen wel afgebroken. Als een recruiter bij mij komt en als range iets bizar laags geeft dan bedank ik gewoon vriendelijk.

[...]

En als advocaat van de duivel: Onderhandelen doe je maar op de markt. Wij zijn een serieus bedrijf, wij doen een serieus aanbod, een serieuze reactie is dan Ja of Nee.

Hoezo? Juist bij bloed serieuze deals van miljoenen wordt er het meest uitvoerig onderhandeld. Hoezo zou dan de 1na grootste 'deal' in je privé leven geen onderhandeling zijn? Is 10 tot 100duizenden euro's het niet waard? We sluiten hier toch gewoon een deal?

Gelukkig zit ik in een industrie waar ik dit soort houdingen niet hoef te accepteren. Als ik dit soort meuk altijd had geaccepteerd denk ik dat ik in 4 jaar tijd al 50k Had laten liggen. In die 4 jaar ben ik verdubbeld in salaris en toch zeker 50% daarvan komt door de combinatie van hoge ambitie en hoge eisen aan het salaris.

En nee dat is niet het enige maar op het moment dat je niet in een sociale huurwoning zit, niet een kamer in een gedeeld huis wilt en op 1 inkomen een hut wilt huren of kopen, dan maak je het jezelf een stuk makkelijker met elke 100 euro die je per maand extra verdiend. Ben ontzettend blij nu op het niveau te zitten dat ik denk; Jezus wat duur maar tja we doen het maar. Omdat je het makkelijk betalen kunt en je dik aan de inkomenseisen voldoet.

[ Voor 20% gewijzigd door GoldenSample op 27-06-2019 14:04 ]

[CurlyMo]

GoldenSample schreef op donderdag 27 juni 2019 @ 13:47:
Nofi maar in wat voor branche/tijd zit jij wel niet?

Je weet wat de term "advocaat van de duivel" betekent?

[GoldenSample]

CurlyMo schreef op donderdag 27 juni 2019 @ 14:02:
[...]

Je weet wat de term "advocaat van de duivel" betekent?

Ja maar tenzij we het over the 'gig economy' hebben ken ik enkel werkgevers wat enorme eikels zijn die zo werken. Dus dan gaat de 'de vraag is of je er voor zou moeten willen werken' weer op.

En ja ik snap je punt maar ik zie dit dus als compleet onrealistisch voor de overgrote meerderheid van de Tweakers.

[ Voor 25% gewijzigd door GoldenSample op 27-06-2019 14:05 ]

[Cue_]

De vraag is denk ik vooral hoe ga je het gesprek in, met gestrekt been of enkel de vraag.

Bij de meeste bedrijven / aanbiedingen die ik heb gehad, kon je altijd wel de vraag stellen wat er nog te onderhandelen viel. Soms gaven ze aan dat dit het uiterste bod was (Soms met reden), bij anderen was er nog iets mogelijk.

Bij mijn huidige werkgever zit ik redelijk op de max voor mijn functie, maar ook dan vraag ik het gewoon jaarlijks (mits jaargesprek ) Zoals hij zelf zegt "als je het niet vraagt heb je sowieso een 'nee' " En dat klopt natuurlijk ook.

[GoldenSample]

Cue_ schreef op donderdag 27 juni 2019 @ 14:16:
De vraag is denk ik vooral hoe ga je het gesprek in, met gestrekt been of enkel de vraag.

Bij de meeste bedrijven / aanbiedingen die ik heb gehad, kon je altijd wel de vraag stellen wat er nog te onderhandelen viel. Soms gaven ze aan dat dit het uiterste bod was (Soms met reden), bij anderen was er nog iets mogelijk.

Bij mijn huidige werkgever zit ik redelijk op de max voor mijn functie, maar ook dan vraag ik het gewoon jaarlijks (mits jaargesprek ) Zoals hij zelf zegt "als je het niet vraagt heb je sowieso een 'nee' " En dat klopt natuurlijk ook.

Hangt van de situatie af, ik schroom overigens niet om soms te stellen IPV te argumenteren, ga niet Overloon argumenten opwerpen, vaak discussiër je al lang niet meer en je totale argument is zo sterk als het zwakste.

Over het algemeen, begin met argumenten maar houd het kort:
- ervaring xx en yy maakt me goed waardevol etc.

Zoek eventueel naar andere componenten/secundaire arbeidsvoorwaarden

Daarna kun je altijd nog stellen in een nettere manier van;
'Ik weet dat ik in deze markt met mij ervaring van een hogere waarde ben'/'ik ben niet bereid af te zien van onder; xxx/yyy'

[ Voor 5% gewijzigd door GoldenSample op 27-06-2019 14:20 ]

[Furion2000]

Weten wat je waard bent is volgens mij het voornaamste in alle gevallen. Je komt dan heel overtuigend over en tegenwoordig heb je met tweakers nog bewijzen ook. Ook weet je of je niet genaaid word en wat er mogelijk is.

Onderhandelen als starter: altijd mogelijk en als je al kennis hebt over bepaalde zaken, bijv. al hobbymatig een portfolio aan projecten gedaan is dat een goed argument om meer te eisen. WFT’s in consultancy hoor je ook wel vaker als puntje om extra geld te vragen. Maar ik ben van mening dat je wel argumentatie moet hebben bij je eerste contract. Tegenwoordig is een technische opleiding ook gewoon al een argument, ze nemen tegenwoordig alles aan, including myself en gaat vooral om de potentie die ze zien in je.

Ook is een groeiplan heel erg goed om te hebben, wanneer je meetbare targets haalt ga je omhoog en dan punt. Erg lekker in het begin.

Zelf was het voor mijzelf vooral ‘de kans’ die ik nodig had en het salaris was ‘normaal’ en de km vergoeding voldoende, op mijn niveau zou ik de komende jaren hoe dan ook veel leren en dus vooral focussen op mijzelf beter maken.

Onderhandelen als niet-starter: je weet wat je waard bent, je hebt ervaring en je weet dat het eerste aanbod een goede deal is voor het bedrijf waarbij je solliciteert. Tegenwoordig voel ik mij bijna verplicht om daar een minder goede deal van te maken voor het bedrijf en zelf heel content te voelen over wat ik heb bewerkstelligd. Ze willen je graag of niet

De volgende dingen helpen mij daarbij
– Argumenten waarom je wel meer waard bent.
– Tegenargumenten opnoemen waarom je niet meer zou mogen verdienen en daar alvast over nadenken hoe je daar op reageert. Non-argumenten zoals afdelingsbudget, salarishuishouding en regio gaan er bij mij niet in. Geen een persoon zou je een aanbieding doen op de max, afdelingsbudget en salarishuishouding is idem flexibel en regio is anno 2019 in de IT ook een non-argument geworden. Nu zou ik een lul verhaal over remote werken beginnen en dat dit het regio argument eigenlijk teniet doet en dat afdelingsbudget iets hoort te zijn tussen afdelingsmanager en de mensen daarboven en niet een argument voor de werknemer. Ik weet dat dit verhaal nog wel wat beter mag zijn, maar zit er nu ook ff niet in.
– Alternatieve constructies voor ogen hebben zoals dat als jij een target haalt dat je dan na een half jaar salarisverhoging krijgt, lease auto, reiskosten, opleidingsbudget etc.

Tip voor niet ‘snelle jongens’:
Van nature ben ik bescheiden en bij alles waar ik mijzelf op complimenteer vind ik het wel lichtelijk overdreven, dus ik herinner mijzelf aan het feit dat voor mij overdreven klinkt helemaal niet zo over hoeft te komen en hoge verwachtingen creëert. Die ‘snelle mannetjes’ krijgen vaak de leuke deals omdat ze dit zonder na te denken doen. Logischerwijs moet ik dat bewust doen, ook al voelt het overdreven en nep. Het is puur de eerste indruk en een beetje oversellen is gewoon geoorloofd..

[targaryanwolf]

Kan mij nog goed herinneren dat ik van detacheerder overstapte, met een klein jaar aan werkervaring in de IT.

Nieuwe detacheerder vroeg mij wat ik wilde verdienen, toen kreeg ik een brok in mij keel en wist ik €600,- bruto meer te vragen dat ik al verdiende. Dit werd direct geaccepteerd, ik natuurlijk blij, maar achteraf wist ik dat er wellicht nog meer kon uitslepen...

Toen ben uit de detachering gestapt en naar een multinational gegaan die in vakantieparken doet.
Hier vroeg de hiring manager wat ik wou verdienen, ik wist al wat de max salaris range was via inside info, dus ik zette daar gelijk op in, ook al was dat €500,- bruto meer dan wat ik al verdiende. De manager was even stil en zei, "fine" en deed nog een voorstel om na een jaar er €100,- bruto boven op te doen. Ik weer blij.

Bij mijn huidige werkgever heb ik gewoon open kaart gespeeld, dit is van oorsprong een familiebedrijf, dus ik zei eerlijk en open wat ik verdiende en welke vergoedingen ik kreeg. Toen deden zijn een heel mooi aanbod.

[CurtPoindexter]

CurlyMo schreef op donderdag 27 juni 2019 @ 14:02:
[...]

Je weet wat de term "advocaat van de duivel" betekent?

Haha wat een gelul. Advocaat van de duivel, want je wilt niet samenwerken met een sollicitant die onderhandelt?

Mijn baas had me niet serieus genomen als ik zijn bod direct had geaccepteert. Zo'n pushover heeft hij niks aan.

[CurlyMo]

CurtPoindexter schreef op donderdag 27 juni 2019 @ 15:52:
[...]

Haha wat een gelul. Advocaat van de duivel, want je wilt niet samenwerken met een sollicitant die onderhandelt?

Opnieuw, Advocaat van de duivel. Een tegenargument gegeven door iemand die zelf niet persé met dat tegenargument eens is.

[Buzz134]

Salaris onderhandelen is altijd goed, vooral als jij je huiswerk hebt gedaan. je kan bijvoorbeeld vergelijkbare starters functies met elkaar vergelijken als bij alle 3 banen de werkzaamheden hetzelfde zijn bij de 1 verdien je 2000 de 2e heb je 2050 en de 3 heb je ook 2000. je komt op je sollicitatie en ze bieden 1750 als voorbeeld dan zou ik daar niet mee akkoord gaan en onderhandelen naar 2000. Zolang de motivatie, de drive en de wil er is om jezelf te verbeteren. in de 20+ sollicitaties die ik heb gedaan heb ik altijd onderhandelt over salaris deze niet overheen komt met wat ik in gedachte had.

[ANdrode]

GoldenSample schreef op donderdag 27 juni 2019 @ 13:47:
En nee dat is niet het enige maar op het moment dat je niet in een sociale huurwoning zit, niet een kamer in een gedeeld huis wilt en op 1 inkomen een hut wilt huren of kopen, dan maak je het jezelf een stuk makkelijker met elke 100 euro die je per maand extra verdiend. Ben ontzettend blij nu op het niveau te zitten dat ik denk; Jezus wat duur maar tja we doen het maar. Omdat je het makkelijk betalen kunt en je dik aan de inkomenseisen voldoet.

Ken zelfs een geval waar iemand de vrije sector huurgrens als ondergrens gebruikte. Is sec ook zo - anders ben je beter af in Amsterdam/Utrecht als promovendus wanneer je daardoor in een studentenappartement kan wonen

Techno Overlord schreef op donderdag 27 juni 2019 @ 12:15:
[...]
Tl;dr Onderhandel altijd, ook bij overheidsinstanties en ook als er een CAO voorhanden is.

Het mooie aan een CAO en helemaal bij de overheid is dat er individuele arbeidsvoorwaarden opgenomen kunnen worden bovenop de CAO.

Netto bonussen, auto's, een salaris 6 treden boven het maximum van de schaal: Wanneer er een wil is is er een weg.

[GoldenSample]

Furion2000 schreef op donderdag 27 juni 2019 @ 14:37:
Weten wat je waard bent is volgens mij het voornaamste in alle gevallen. Je komt dan heel overtuigend over en tegenwoordig heb je met tweakers nog bewijzen ook. Ook weet je of je niet genaaid word en wat er mogelijk is.

Onderhandelen als starter: altijd mogelijk en als je al kennis hebt over bepaalde zaken, bijv. al hobbymatig een portfolio aan projecten gedaan is dat een goed argument om meer te eisen. WFT’s in consultancy hoor je ook wel vaker als puntje om extra geld te vragen. Maar ik ben van mening dat je wel argumentatie moet hebben bij je eerste contract. Tegenwoordig is een technische opleiding ook gewoon al een argument, ze nemen tegenwoordig alles aan, including myself en gaat vooral om de potentie die ze zien in je.

Ook is een groeiplan heel erg goed om te hebben, wanneer je meetbare targets haalt ga je omhoog en dan punt. Erg lekker in het begin.

Zelf was het voor mijzelf vooral ‘de kans’ die ik nodig had en het salaris was ‘normaal’ en de km vergoeding voldoende, op mijn niveau zou ik de komende jaren hoe dan ook veel leren en dus vooral focussen op mijzelf beter maken.

Onderhandelen als niet-starter: je weet wat je waard bent, je hebt ervaring en je weet dat het eerste aanbod een goede deal is voor het bedrijf waarbij je solliciteert. Tegenwoordig voel ik mij bijna verplicht om daar een minder goede deal van te maken voor het bedrijf en zelf heel content te voelen over wat ik heb bewerkstelligd. Ze willen je graag of niet

De volgende dingen helpen mij daarbij
– Argumenten waarom je wel meer waard bent.
– Tegenargumenten opnoemen waarom je niet meer zou mogen verdienen en daar alvast over nadenken hoe je daar op reageert. Non-argumenten zoals afdelingsbudget, salarishuishouding en regio gaan er bij mij niet in. Geen een persoon zou je een aanbieding doen op de max, afdelingsbudget en salarishuishouding is idem flexibel en regio is anno 2019 in de IT ook een non-argument geworden. Nu zou ik een lul verhaal over remote werken beginnen en dat dit het regio argument eigenlijk teniet doet en dat afdelingsbudget iets hoort te zijn tussen afdelingsmanager en de mensen daarboven en niet een argument voor de werknemer. Ik weet dat dit verhaal nog wel wat beter mag zijn, maar zit er nu ook ff niet in.

Kan dit niet vaak genoeg benadrukken inderdaad; het budget van de afdeling oid is niet jouw probleem. Als je goude eieren blijkt uit te poepen dan vinden ze echt wel een manier om je te houden. Andersom geld dit natuurlijk het zelfde, je potentiële werknemer heeft niet zo veel met je gezinssituatie/hoogte van je hypotheek of hobbies te schaften.

– Alternatieve constructies voor ogen hebben zoals dat als jij een target haalt dat je dan na een half jaar salarisverhoging krijgt, lease auto, reiskosten, opleidingsbudget etc.

Tip voor niet ‘snelle jongens’:
Van nature ben ik bescheiden en bij alles waar ik mijzelf op complimenteer vind ik het wel lichtelijk overdreven, dus ik herinner mijzelf aan het feit dat voor mij overdreven klinkt helemaal niet zo over hoeft te komen en hoge verwachtingen creëert. Die ‘snelle mannetjes’ krijgen vaak de leuke deals omdat ze dit zonder na te denken doen. Logischerwijs moet ik dat bewust doen, ook al voelt het overdreven en nep. Het is puur de eerste indruk en een beetje oversellen is gewoon geoorloofd..

Dit, op het moment dat ze door jouw werk geen centjes zouden verdienen hadden ze geen vacature en een bedrijf is er om geld te verdienen/is geen persoon met een gezin dus medelijden hoef je niet te hebben. Verder ook de tip naast het durven stellen ; durf stil te zijn, op het moment dat je iets zegt is het aan de ander om te reageren, laat de stilte dus lekker vallen. Ik neem mezelf altijd voor om de 'ongemakkelijke' stilte die valt als ik bijvoorbeeld een salariseis neerleg 3x zo lang te laten duren als wat ik normaal/comfortabel vind. En ja dat werkt

[Sport_Life]

Mijn reactie uit een ander topic.

Lethalis schreef op woensdag 26 juni 2019 @ 21:10:
[...]

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[...]

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

Dan ben je gewoon een dief van je eigen portemonnee .
Ondanks dat ik nu genoeg verdien om maandelijks veel apart te zetten aas ik bij een volgende werkgever wel op +~500 pm (ca 10%). Ervan uitgaande dat de overige zaken in orde zijn (reistijd, inhoud werk, etc). Al is het maar om meer dan mijn vrouw te verdienen .

Dat laatste wordt blijkbaar niet door iedereen even goed begrepen, waar ik eigenlijk op doel is dat er geen fundementele argumenten zijn om elders meer te verdienen. Het werk en de verantwoordelijkheid is nagenoeg gelijk. Dat er wel mogelijkheden zijn lees ik uit vergelijkbare vacatures, dus bij overstap is de mogelijkheid om ervan te profiteren. Eenmaal bij een bedrijf binnen is de salaris groei naar mijn ervaring vaak beperkt als je eenmaal jr af bent , tenzij er een promotie plaatsvindt.

Verder ben ik van mening dat heel veel beroepen zwaar ondergewaardeerd worden qua salariëring, neem bv de zorg of het onderwijs .. Ik durf wel te stellen dat veel operationeel zorgpersoneel veel meer verantwoordelijkheid draagt dan een generale ict medewerker (met alle respect..). Toch zit die laatste vaak een stuk hoger.

[ Voor 5% gewijzigd door Sport_Life op 27-06-2019 19:06 ]

[ZieMaar!]

Als ik iemand aanneem, doe ik direct een serieus bod. Ik hou geen slag om de arm, maar geef je wat je in mijn ogen waard bent. Vervolgens gaan we niet doen alsof we op de markt staan. Voor hele goede argumenten (en daar horen ervaring, persoonlijke situatie ed niet bij, als dat relevant is, heb ik dat al meegenomen), kunnen we kijken wat er mogelijk is, maar dat is echt beperkt.

Ik kijk ook naar hoe de verdeling in het team is, die salarisverdeling moet passen bij de ‘rangorde’. Dat werkt allemaal tot nu toe erg goed.

[Lethalis]

Sport_Life schreef op donderdag 27 juni 2019 @ 19:01:
Dan ben je gewoon een dief van je eigen portemonnee .

Verder ben ik van mening dat heel veel beroepen zwaar ondergewaardeerd worden qua salariëring, neem bv de zorg of het onderwijs .. Ik durf wel te stellen dat veel operationeel zorgpersoneel veel meer verantwoordelijkheid draagt dan een generale ict medewerker (met alle respect..). Toch zit die laatste vaak een stuk hoger.

Dat eerste voelt ook steeds meer zo voor mij.

Maar met een gezin en een vrouw die net aan een nieuwe uitdaging begint, voelt het als een hoop gedoe om nu een andere baan te zoeken.

Ik neem het echter wel mee en het kan wellicht geen kwaad om eens na te denken over mijn opties.

Mijn vrouw werkt overigens in de zorg. Als je daar HBO-V hebt, of MANP bent, dan begin je ook wel serieuzer te verdienen (als verpleegkundige of verpleegkundig specialist).

Ook verdienen verloskundigen helemaal niet zo slecht.

En dan hebben we het nog niet over artsen etc.

Salaris is in de zorg gewoon sterk gekoppeld aan opleiding en functie.

Mijn vrouw is iig druk bezig mij in te halen...

Als ik de reacties hier zo lees, komt dat wel voornamelijk door mijn vastgeroestheid, maar toch.

[Brent]

ANdrode schreef op donderdag 27 juni 2019 @ 16:44:
[...]

Ken zelfs een geval waar iemand de vrije sector huurgrens als ondergrens gebruikte. Is sec ook zo - anders ben je beter af in Amsterdam/Utrecht als promovendus wanneer je daardoor in een studentenappartement kan wonen

Pas sinds een paar jaar mogen promovendi (soms?) voor studentenwoningen melden. En daar zijn natuurlijk ook stevige wachtlijsten, dus is meestal geen optie, want je promoveert doorgaans niet daar waar je gestudeerd hebt dus je hebt 0 jaren opbouw.

[ANdrode]

Brent schreef op donderdag 27 juni 2019 @ 20:12:
[...]
Pas sinds een paar jaar mogen promovendi (soms?) voor studentenwoningen melden. En daar zijn natuurlijk ook stevige wachtlijsten, dus is meestal geen optie, want je promoveert doorgaans niet daar waar je gestudeerd hebt dus je hebt 0 jaren opbouw.

Nog steeds beter dan in Amsterdam wanneer je als WO-starter een baan met 2.6K salaris krijgt in Amsterdam. Gegarandeerd wonen in een gedeeld huis en/of twee uur reistijd per dag.

Gedeeld huis is eigenlijk de enige optie dan - want met een reistijd van een uur kom je niet ver genoeg (voorbij Amersfoort/Nijmegen/...) om voor een huurwoning in aanmerking te komen zonder jaren wachttijd. Zekerheid over inkomen op lange termijn nodig voor zover verhuur (áls er al iets is voor 4x bruto maandsalaris) of hypotheek (áls er al wat te koop is).

Je zou bijna stellen dat je veel beter af bent zonder studie: Na WO loopt een oud-student 30K studieschuld en een aantal jaar inkomen plus zwart inkomen achter op iemand die voor MBO/geen opleiding kiest.

Dan is in (groot) Amsterdam een studentenwoning zoeken makkelijker. Leegstandswet verhuur voor renovatie (Ymere) of studenten appartementen in Diemen/Almere/Haarlem/nieuw-West zijn opties die je anders niet hebt.

[ Voor 15% gewijzigd door ANdrode op 27-06-2019 21:05 ]

[GoldenSample]

ZieMaar! schreef op donderdag 27 juni 2019 @ 20:00:
Als ik iemand aanneem, doe ik direct een serieus bod. Ik hou geen slag om de arm, maar geef je wat je in mijn ogen waard bent. Vervolgens gaan we niet doen alsof we op de markt staan. Voor hele goede argumenten (en daar horen ervaring, persoonlijke situatie ed niet bij, als dat relevant is, heb ik dat al meegenomen), kunnen we kijken wat er mogelijk is, maar dat is echt beperkt.

Ah je hebt de wijsheid in pacht en weet precies wat de beste waarde is qua salaris, geen eurotje te veel en geen eurotje te kort. Zou je wat mee moeten doen . Verder onderhandel je wel over het aankopen van een auto, een huis, de aannemer etc. Maar de muntjes die je vangt voor de schapen op het drogen trekken op je werk, das opeens te banaal?

Ik kijk ook naar hoe de verdeling in het team is, die salarisverdeling moet passen bij de ‘rangorde’. Dat werkt allemaal tot nu toe erg goed.

Vraag me af, als de markt aantrekt, mensen een jaartje meer ervaring hebben etc. geef je dan ook loonsverhogingen van 10 tot 30%?

[CurtPoindexter]

CurlyMo schreef op donderdag 27 juni 2019 @ 16:05:
[...]

Opnieuw, Advocaat van de duivel. Een tegenargument gegeven door iemand die zelf niet persé met dat tegenargument eens is.

Tuurlijk maar het idee is dat je reëel bent.

“Advocaat van de duivel, als ze 2500 bieden is mijn tegenbod 2100.”

Snap je?

[Pietervs]

Mijn eerste baan (administratief medewerker) kreeg ik via een oom, die hoofd PZ van een dochterbedrijf van een multinational was. Onderhandelingen zijn er dus niet geweest: ik wist wel dat hij mij hielp (een half jaar later waren een fors aantal oud-klasgenoten nog werkeloos) en mij geen oor aan zou naaien qua salaris. Sterker nog: toen hij vroeg wat ik dacht te gaan verdienen noemde ik een bedrag waarvan hij droogjes zei: "dat krijg je ongeveer netto". Ik stond met mijn oren te klapperen...

Later ben ik voor nagenoeg hetzelfde salaris als ik toen verdiende overgestapt naar een ander bedrijf. Toen rolde ik de ICT in en heb een paar keer een klapper gemaakt: ik haalde papiertjes, had aantoonbare ervaring en rond de milleniumbug waren de ICT-ers niet aan te slepen met als gevolg dat ik behoorlijke stappen maakte simpelweg door voor een ander bedrijf aan de slag te gaan.
Echt veel onderhandeld heb ik eigenlijk nooit. Zit niet in de aard van het beestje, hoewel ik weet dat ik mezelf daar soms te kort mee doe. Maar de keren dat ik overstapte werd er meestal zoveel bij gedaan dat ik al meteen dacht: ok. Enige wat ik iedere keer bedong was dat ze mijn studiekosten overnamen van de vorige werkgever. Dat varieerde van 0 euro (werkgever was vergeten een studieovereenkomst op te stellen bij indiensttreding) tot een paar duizend euro.

In 2000 ben ik bij een gemeente in vaste dienst gegaan, dat was de laatste keer (tot nu toe?) dat ik een forse stap maakte. Daar heb ik wel wat onderhandeld: ik heb jarenlang een belastingvrije vergoeding gehad die ieder jaar braaf geïndexeerd werd. Mooie was: ik had die vergoeding bedongen als compensatie voor parkeerkosten, terwijl ik na een half jaar gratis kon parkeren op terreinen of locaties van de gemeente.

Een jaar geleden heb ik een overstap gemaakt naar een ICT bedrijf. Het salaris is een stuk minder, maar daar staat tegenover dat ik een leaseauto heb en ruim een uur reistijd per dag minder. Financieel misschien niet de beste zet, maar het bevalt me wel beter, voorlopig...

[unezra]

Lethalis schreef op donderdag 27 juni 2019 @ 20:04:
[...]
Dat eerste voelt ook steeds meer zo voor mij.

Maar met een gezin en een vrouw die net aan een nieuwe uitdaging begint, voelt het als een hoop gedoe om nu een andere baan te zoeken.

Ik neem het echter wel mee en het kan wellicht geen kwaad om eens na te denken over mijn opties.

Een van de redenen waarom ik afgelopen ~2 jaar niet heb gesolliciteerd (op 1 officieel gesprek en 1x koffiedrinken na) is dat zij op dat moment niet zo lekker in d'r werk zat en twijfelde over te stappen. Heel bewust heb ik gezegd "jij zit er minder goed in dan ik, dus jij gaat nu voor".

Het mooie is dat zij nu, na 2x switchen in relatief korte tijd (1.5 jaar) wél op d'r plek zit en eigenlijk door die vertraging, ik opnieuw plezier in mijn werk heb. Er zijn dingen flink veranderd en de lol is terug. Nu is het opnieuw mijn beurt, de kans is zinvol aanwezig dat ik de komende 9 maanden heerlijk druk ben en daarna mijn huidige functie ophoud te bestaan. Dus 9 maanden vol aan de bak, genieten van het project en in die tijd stappen zetten richting een nieuwe toekomst, nieuwe functie, etc.

We wisselen het dus, als het kan, af.

Mijn vrouw werkt overigens in de zorg. Als je daar HBO-V hebt, of MANP bent, dan begin je ook wel serieuzer te verdienen (als verpleegkundige of verpleegkundig specialist).

Ook verdienen verloskundigen helemaal niet zo slecht.

En dan hebben we het nog niet over artsen etc.

Salaris is in de zorg gewoon sterk gekoppeld aan opleiding en functie.

Mijn vrouw is iig druk bezig mij in te halen...

Als ik de reacties hier zo lees, komt dat wel voornamelijk door mijn vastgeroestheid, maar toch.

Ook daarin wisselen we elkaar af. We werken allebei in de ICT alleen zij meer aan de "zachte" (niet-technisch-uitvoerend) kant, ik meer aan de "harde" (technisch-uitvoerend) kant. (Wel allebei een andere specialisatie.) Qua zacht/hard schuiven we wat naar elkaar toe, ik neig steeds meer naar de zachte kant, zij wil juist een beetje techniek leren om beter mee te kunnen praten over de harde kant. Dat levert heel interessante gesprekken op thuis.

Wisselen van baan lijkt hier ook te helpen, maar ik heb vooral het idee dat dat komt omdat iedere keer als een van ons wisselt van baan, de functie ook uitdagender en zwaarder word. Dus logisch dat daar een hogere beloning tegenover staat.

Dát is in mijn beleving wel een belangrijk deel van de crux van salarisstijging. Binnen eenzelfde functie met gelijkblijvende of langzaam stijgende verantwoordelijkheden, zul je niet zo snel groeien. Wissel je van functie en nemen je verantwoordelijkheden toe, word je functie zwaarder, dán is een stijging logisch.

Ik kan niet goed beoordelen of de stijging bij eenzelfde verzwaring groter zal zijn als je het bedrijf verlaat of binnen je werkgever een functie stijgt. Het voordeel van binnen je werkgever een functie stijgen, is namelijk wel dat ze daar al weten wat ze aan je hebben. Je kent het bedrijf, zij kennen jou, dus in mijn beleving heb je dan een prima onderhandelingspositie. Immers, een van de argumenten is "ik weet wat er zich onder mijn nieuwe functie af speelt, die functie heb ik immers naar volle tevredenheid uitgevoerd" en dát is denk ik best veel waard voor een werkgever.

Aan de andere kant kan vers bloed ook weer heel waardevol zijn. Iemand met de nodige werkervaring buiten het bedrijf of zelfs de branche, kan zinvolle nieuwe inzichten meenemen die iemand van binnenen de organisatie niet heeft.

Voor beiden is wat te zeggen maar netto zouden ze misschien wel eens even veel waard kunnen zijn.

De crux is denk ik dát uit te onderhandelen en het argument "ik ken de organisatie, jullie kennen mij, we weten wat we aan elkaar hebben" durven te gebruiken in je onderhandeling bij een nieuwe functie. (Maar ook: Durven weg te lopen aan de onderhandelingstafel en zorgen dat je ook extern ijzers in het vuur hebt. Dat is precies waar ik nu over na aan het denken ben. Alle opties open. Intern en extern. Overigens ook als het hele plan onverhoopt niet door gaat, dán ben ik wél klaar hier. Ik wil verder groeien en mijn groeipad binnen mijn huidige functie loopt dood. Als dat project door gaat, is dát nog een pracht van een project, maar meteen ook het laatste. Dat is, ook bij mijn werkgever, allang geen geheim meer. Dus ja, een van de redenen waarom ik opnieuw alle salaris en functiegerelateerde topics met verhoogde interesse volg.)

[ZieMaar!]

GoldenSample schreef op vrijdag 28 juni 2019 @ 00:14:
[...]

Ah je hebt de wijsheid in pacht en weet precies wat de beste waarde is qua salaris, geen eurotje te veel en geen eurotje te kort. Zou je wat mee moeten doen . Verder onderhandel je wel over het aankopen van een auto, een huis, de aannemer etc. Maar de muntjes die je vangt voor de schapen op het drogen trekken op je werk, das opeens te banaal?

Ja, ik weet heel goed wat ik iemand waard vind, wat een functie vraagt. Daar doe ik al iets mee . Combineer dat met het feit dat we goed betalen, een salarisrange in de vacatureteksten hebben staan én mijn uitgangspunt is dat je er altijd iets op vooruit moet gaan en het blijkt dat mijn voorstel altijd aangenomen wordt. Feitelijk zullen dat eerder euro’s teveel zijn dan te weinig, maar als ik het dat waard vind, is het prima.

Ik vind onderhandelen niet te banaal. Ik vind het echter niet nodig en het heeft geen positieve effecten. Kijk eens hoeveel mensen hier het lastig vinden (of het meer iets voor snelle jongens vinden). Veel mensen willen graag direct een heel eerlijk bod waar je dan ja of nee tegen kan zeggen.

Lees het keukentopic eens, iedereen wil naar die keukenboer waar je direct een eerlijke prijs krijgt. Probleem is dat je dan op verjaardagen niet mee kan praten met die stoere verhalen over hoeveel korting jij er weer niet bijgeluld hebt, hoeveel salarisverhoging je geregeld hebt etc.

En nogmaals, voor goede argumenten is altijd plaats. Dat is echter iets heel anders dan het ordinaire handjeklap en dat meenemen in je eerste bod.
[...]

Vraag me af, als de markt aantrekt, mensen een jaartje meer ervaring hebben etc. geef je dan ook loonsverhogingen van 10 tot 30%?

Als dat nodig is, om eea recht te trekken, dan absoluut. Iedereen krijgt ook elk jaar, met jaar meer ervaring, dezelfde loonsverhoging (geen 10%, maar wel zo’n 300 p/m, los van evt cao verhoging). Wij gebruiken recessies niet om mensen zo goedkoop mogelijk aan te nemen, dus hoeven ook niets of niet veel te herstellen. Als om wat voor reden de verdeling erg scheef is, dan herstel ik dat met alle liefde.

Weet je, het is prima om flauw te doen over werkgevers of leidinggevenden die niet willen onderhandelen (maar gewoon direct een eerlijk bod doen), maar de praktijk leert steeds meer dat goede mensen dat erg waarderen.

[Furion2000]

GoldenSample schreef op donderdag 27 juni 2019 @ 16:48:
Verder ook de tip naast het durven stellen ; durf stil te zijn, op het moment dat je iets zegt is het aan de ander om te reageren, laat de stilte dus lekker vallen. Ik neem mezelf altijd voor om de 'ongemakkelijke' stilte die valt als ik bijvoorbeeld een salariseis neerleg 3x zo lang te laten duren als wat ik normaal/comfortabel vind. En ja dat werkt

Over gelezen en vaak over na gedacht, maar wat is dat moeilijk zeg. Oefening baart kunst, dus het valt vast te leren. Misschien maar eens gaan proberen op iemand of een paar YOLO sollicitatie gesprekken doen.

Dat was trouwens ook een gouden tip van iemand. Ga vaker solliciteren, ook al ben je niet op zoek en zit je lekker op je plek. Net zoals elke skill moet je die bekend houden, anders kun je niet presteren als je bij de baan zit die jij heel graag wilt. Ikzelf doe het momenteel niet, puur omdat ik mij even wil focussen op hardskills, maar ben wel van plan om dat volgend jaar eens te gaan proberen. Zonde van de tijd voor de recruiters, maar 9/10x is hun insteek ook gewoon zieltjes werven voor meerdere gesprekken voor 1 functie en wie weet komt je wel je dreamjob voor dat moment tegen.

Over de 'generic' manier van benaderen van veel recruiters zouden ze ook regels moeten maken, maar dat terzijde

[Pizza_Boom]

Ik heb bij mijn indiensttreden als starter niet onderhandeld. Zat bij een detavastconstructie en het werd gebracht als: Dit is het en geen ruimte. Toen ingetrapt. Bij overgaan naar opdrachtgever wel onderhandeld. Die wilde er in eerste instantie 40 euro bij doen, maar daar had ik weinig trek in. Wilde wel wat meer. Uiteindelijk 190 geworden, ik had hoger ingezet. In diezelfde periode ook, op uitnodiging, aan het solliciteren geweest en daarop eentje laten klappen. Ik wilde een bedrag, die ging er 200 euro per maand onderzitten, waardoor ik er ca. 150 euro per maand op vooruit ging. Maar wel 30% van mijn vrije dagen kwijt. En een concurrentiebeding van 2 kantjes. Zag de verbetering niet zo, dus vastgehouden aan mijn eis. Was niet mogelijk. Prima, einde verhaal. De headhunter draaide toen 180 graden: Ik was opeens alleen maar gefocusd op geld, tijd verdoen, mooie kans, etc. Toen heb ik hem voor zijn voeten geworpen waarom ik überhaupt uitgenodigd werd, terwijl mijn salariswens vanaf moment 1 duidelijk was. Nog voor de afspraak in persoon had ik die al geventileerd. Als je dat niet wil, nodig iemand dan gewoon niet uit. En die eis/wens was met zo'n 400 euro bruto erbij niet eens extreem.
Loonstrook wel meegenomen en die enkele maanden later weer bij mijn eigen WG onder de neus gedrukt toen we een gesprek hadden over functieinhoud, functioneren, salariëring e.d. (was aangegeven met mijn contract dat we daarover later nog eens konden hebben, andere directie, dus die kon niet direct wat meer toezeggen. Vond ik een mooi moment). Dat vervolgens ook gekregen.

Bij mijn start wel bij andere banen onderhandeld. Gesteld dat ik een bepaald salaris wilde (dat ik dus ongevraagd direct kreeg waar ik uiteindelijk begonnen was). Kon niet, was onmogelijk, etc, aldus de recruiter. Wilden daar 300-400 euro onder gaan zitten. Daarop laten klappen. Ik ga met een technische HBO niet als starter voor minder dan 2000 euro aan de gang.

[Zaratrass]

Ik heb veel gehad aan het boek salaris onderhandelen.

Ik heb hier veel goede tips uit kunnen halen voor een salaris verhoging van 12% bij mijn vorige werkgever. Bij mijn nieuwe job ben ik er bijna 30% op vooruit gegaan. Het boek heeft mij geleerd om te zien wat ik waard ben, hoe ik moet onderhandelen en ook het durven onderhandelen. Ik heb dit boek gekocht omdat ik hiervoor bij defensie heb gewerkt en nooit had onderhandeld, deze skills moest ik nog ontwikkelen. Het heeft me ook geleerd om in verdediging goed te kunnen onderbouwen waarom ik bepaalde bedragen noem.

Onlangs heb ik dit boek aan een maat gegeven die vervolgens een leuke verhoging wist uit te slepen.
Ik persoonlijk kan dit boek aan de meeste mensen zeker aanraden. Een kleine inverstering die je veel kan opleveren

[ Voor 3% gewijzigd door Zaratrass op 28-06-2019 09:50 ]

[BLACKfm]

Barrycade schreef op donderdag 27 juni 2019 @ 09:59:
Ik vind het vergelijken van bedrijven op alleen salaris wat kortzichtig.

Wij betalen goed en onze starters ook (incl 13e maand en bonus mogelijkheid), maar wellicht niet in de top van de markt, maar wij hebben wel een door de werkgever betaald pensioen, een verzekeringspakket (WIA gat, ongevallen verzekering die ook buiten het werk geldt etc die door de werkgever wordt betaald), sportabonnement bijdrage, vakbondsbijdrage. een trainingsbudget / plan, internationaal werk indien geambieerd.

Dus het is niet alleen hier XXXX p/m muntjes, wat vindt je er van?

Neemt niet weg dat je bij ons een voorstel kan doen en als dat in de band past je dit zeker wel kan krijgen. Of afspraken kan maken over een groeipad. Dus niet geschoten altijd mis.

Maar ik raad starters ook aan om de het hele beloningspakket even te bekijken en niet sec op de muntjes per maand.

En dit zijn allemaal zaken die bovenop de regelingen die allemaal in de CAO zijn afgesproken zitten?
Ik heb in de bouw-CAO gezeten en die is op veel vlakken echt riant te noemen. Maar die 'riante secundaire voorwaarden' heb ik dus bij elke werkgever in die sector.

Iets als een sportabonnement is natuurlijk heel positief, maar als je al geen 2 tientjes kunt missen per maand als werknemer... Dat zijn van die zaken waarmee je lekker kunt pochen als bedrijf als je ergens op een beurs jezelf aan het verkopen bent.

Aan het eind van de maand moet gewoon de hypotheek betaald worden, en als ik daar een maandkaart van de sportschool of een i.o.u van de vakbondsbijdrage over de toonbank schuif sturen ze mij direct weer terug.

Daarmee wil ik niet overkomen als dat salaris dan maar het belangrijkste is, maar een werkgever komt als snel met "Vind je het salaris niet genoeg? We hebben zoveel extra dingen [waslijst], dat compenseert het lagere salaris toch wel redelijk?".
Leuk die 13e maand, gooi gewoon 300 euro per maand extra op het salaris en laat die 13e maand maar lekker in de bedrijfscoachingboekjes achter.

[GoldenSample]

ZieMaar! schreef op vrijdag 28 juni 2019 @ 08:11:
[...]

Ja, ik weet heel goed wat ik iemand waard vind, wat een functie vraagt. Daar doe ik al iets mee . Combineer dat met het feit dat we goed betalen, een salarisrange in de vacatureteksten hebben staan én mijn uitgangspunt is dat je er altijd iets op vooruit moet gaan en het blijkt dat mijn voorstel altijd aangenomen wordt. Feitelijk zullen dat eerder euro’s teveel zijn dan te weinig, maar als ik het dat waard vind, is het prima.

Ik vind onderhandelen niet te banaal. Ik vind het echter niet nodig en het heeft geen positieve effecten. Kijk eens hoeveel mensen hier het lastig vinden (of het meer iets voor snelle jongens vinden). Veel mensen willen graag direct een heel eerlijk bod waar je dan ja of nee tegen kan zeggen.

Lees het keukentopic eens, iedereen wil naar die keukenboer waar je direct een eerlijke prijs krijgt. Probleem is dat je dan op verjaardagen niet mee kan praten met die stoere verhalen over hoeveel korting jij er weer niet bijgeluld hebt, hoeveel salarisverhoging je geregeld hebt etc.

En nogmaals, voor goede argumenten is altijd plaats. Dat is echter iets heel anders dan het ordinaire handjeklap en dat meenemen in je eerste bod.
[...]

[...]
Als dat nodig is, om eea recht te trekken, dan absoluut. Iedereen krijgt ook elk jaar, met jaar meer ervaring, dezelfde loonsverhoging (geen 10%, maar wel zo’n 300 p/m, los van evt cao verhoging). Wij gebruiken recessies niet om mensen zo goedkoop mogelijk aan te nemen, dus hoeven ook niets of niet veel te herstellen. Als om wat voor reden de verdeling erg scheef is, dan herstel ik dat met alle liefde.

Weet je, het is prima om flauw te doen over werkgevers of leidinggevenden die niet willen onderhandelen (maar gewoon direct een eerlijk bod doen), maar de praktijk leert steeds meer dat goede mensen dat erg waarderen.

In dat laatste zit de crux, met de context die je nu geeft snap ik je uitspraken wel en zou ik dat ook wel kunnen waarderen ondanks dat ik graag onderhandel. Vaak ontbreekt de openheid aan het begin, de bereidheid om goed te betalen IPV wat men eufemistisch 'marktcomform' noemt en slarisen te verhogen op zo een manier dat je mensen niet tot overstappen dwingt.

Lijkt er op dat veel werkgevers een voorbeeld aan je kunnen nemen dan!

[Brent]

ANdrode schreef op donderdag 27 juni 2019 @ 21:01:
[...]

Nog steeds beter dan in Amsterdam wanneer je als WO-starter een baan met 2.6K salaris krijgt in Amsterdam. Gegarandeerd wonen in een gedeeld huis en/of twee uur reistijd per dag.

Ik weet het, ik ben erom Amsterdam verlaten.

Je zou bijna stellen dat je veel beter af bent zonder studie: Na WO loopt een oud-student 30K studieschuld en een aantal jaar inkomen plus zwart inkomen achter op iemand die voor MBO/geen opleiding kiest.

De meeste van mijn cohort zijn de financiele sector ingegaan (er is niets anders in AMS), en dan is het te doen. Maar zo'n uitverkoop van mijn ziel kan ik niet aan, ik ploeter dus door. Ik denk er wel vaak aan dat ik eigenlijk, kwa arbeid, een verkeerd pad ben ingegaan: wat ik wil levert nauwelijks een leefbaar salaris op op de plaatsen waar die banen zitten. Het is mijn vriendin die ons in NL houd, ben benieuwd voor hoelang nog.

Dan is in (groot) Amsterdam een studentenwoning zoeken makkelijker. Leegstandswet verhuur voor renovatie (Ymere) of studenten appartementen in Diemen/Almere/Haarlem/nieuw-West zijn opties die je anders niet hebt.

Het vervelende is het ondermaatse OV in Nederland, zelfs de Randstad. Ik denk dat dit ook een grote factor is voor de huizenprijzen, en onze autoliefde. Londen heeft meer treinstations dan heel Nederland! En dan moet je de metro er nog bij tellen. Toen ik een cirkel van 50km rondom mijn werk in Amsterdam trok, waren droevig weinig stations vergeleken met een andere Europese hoofdstad regio, maar bovendien: wat ik kon betalen per inkomenseisen zat daar consistent buiten. De auto was eigenlijk geen keuze.

OK, we gaan wel erg OT Zeker onderhandelen!

[ZieMaar!]

GoldenSample schreef op vrijdag 28 juni 2019 @ 10:08:
[...]

In dat laatste zit de crux, met de context die je nu geeft snap ik je uitspraken wel en zou ik dat ook wel kunnen waarderen ondanks dat ik graag onderhandel. Vaak ontbreekt de openheid aan het begin, de bereidheid om goed te betalen IPV wat men eufemistisch 'marktcomform' noemt en slarisen te verhogen op zo een manier dat je mensen niet tot overstappen dwingt.

Lijkt er op dat veel werkgevers een voorbeeld aan je kunnen nemen dan!

Niet per se aan mij, wel aan ons bedrijf denk ik, al verschilt het nog steeds per divisie wel wat hoe we dit precies doen.

Maar ik denk inderdaad dat veel meer transparantie helpt, ook vanuit werkgevers. Scheelt ook teleurstelling achteraf.

[ANdrode]

Brent schreef op vrijdag 28 juni 2019 @ 10:31:
[...]
[small]De meeste van mijn cohort zijn de financiele sector ingegaan (er is niets anders in AMS), en dan is het te doen. Maar zo'n uitverkoop van mijn ziel kan ik niet aan, ik ploeter dus door. Ik denk er wel vaak aan dat ik eigenlijk, kwa arbeid, een verkeerd pad ben ingegaan: wat ik wil levert nauwelijks een leefbaar salaris op op de plaatsen waar die banen zitten. Het is mijn vriendin die ons in NL houd, ben benieuwd voor hoelang nog.

offtopic:
Pijnlijke conclusie. Maar is ondertussen ook mijn conclusie: in een gewilde functie ben je in Nederland echt een te groot deel van het netto besteedbaar inkomen kwijt aan wonen en dan is er nog steeds spraken van een hoge reistijd omdat wonen en werken extreem gesegregeerd en geclusterd zijn.

Financiële sector is inderdaad één van de weinige gebieden waar de vergoeding re-de-lijk competitief is aan de bovenkant van de markt gegeven achtergrond; men biedt in ieder geval een (soms start) salaris waarmee je vrije sector kan huren. En dan praat ik nog niet over HFT - dat is in ieder geval interessant en uitdagend werk met mogelijk een beperkte waarde voor de maatschappij

Wat in ieder geval niet werkt bij onderhandelen is vergelijken met internationale salarissen. Ik verwacht dat je bij een bedrijf dat zeer selectief is wbt hiring bij een vraag van 140K CHF + bonus in je gezicht uitgelachen wordt.
Even in CHF omdat de salarissen niet alleen in de VS hoog zijn

[ Voor 4% gewijzigd door ANdrode op 28-06-2019 10:43 ]

[Tommie12]

ANdrode schreef op vrijdag 28 juni 2019 @ 10:41:
[...]

offtopic:
Pijnlijke conclusie. Maar is ondertussen ook mijn conclusie: in een gewilde functie ben je in Nederland echt een te groot deel van het netto besteedbaar inkomen kwijt aan wonen en dan is er nog steeds spraken van een hoge reistijd omdat wonen en werken extreem gesegregeerd en geclusterd zijn.

Financiële sector is inderdaad één van de weinige gebieden waar de vergoeding re-de-lijk competitief is aan de bovenkant van de markt gegeven achtergrond; men biedt in ieder geval een (soms start) salaris waarmee je vrije sector kan huren. En dan praat ik nog niet over HFT - dat is in ieder geval interessant en uitdagend werk met mogelijk een beperkte waarde voor de maatschappij

Wat in ieder geval niet werkt bij onderhandelen is vergelijken met internationale salarissen. Ik verwacht dat je bij een bedrijf dat zeer selectief is wbt hiring bij een vraag van 140K CHF + bonus in je gezicht uitgelachen wordt.
Even in CHF omdat de salarissen niet alleen in de VS hoog zijn

Als je solliciteert voor een internationale job is dat juist wel relevant.

Als jij solliciteert voor een job als CFO bij een Nederlands bedrijf dat op de beurs staat, dan is dat salaris misschien wel een ondergrens, en ben je nog goedkoper dan een zwitser die die job ook zou kunnen krijgen.

[Pizza_Boom]

Brent schreef op vrijdag 28 juni 2019 @ 10:31:
Het vervelende is het ondermaatse OV in Nederland, zelfs de Randstad. Ik denk dat dit ook een grote factor is voor de huizenprijzen, en onze autoliefde. Londen heeft meer treinstations dan heel Nederland! En dan moet je de metro er nog bij tellen.

Dat is niet waar, inclusief London Overground zijn het er 369. In Nederland hebben we er 400. De London Overground moet je vergelijking met S Bahn in Berlijn, Hamburg o.i.d. Of zoals de klassieke metrolijnen van Amsterdam zijn vormgegeven. Eigenlijk hoort het niet bij het normale spoorwegnet.
De tube en overground hebben op bepaalde plaatsen zelfs tracksharing. Is in het VK iets makkelijker omdat ze daar meer spoorlijnen met 3e rail hebben.

[ Voor 3% gewijzigd door Pizza_Boom op 28-06-2019 10:50 ]

[GoldenSample]

Brent schreef op vrijdag 28 juni 2019 @ 10:31:
[...]

Ik weet het, ik ben erom Amsterdam verlaten.

[...]

De meeste van mijn cohort zijn de financiele sector ingegaan (er is niets anders in AMS), en dan is het te doen. Maar zo'n uitverkoop van mijn ziel kan ik niet aan, ik ploeter dus door. Ik denk er wel vaak aan dat ik eigenlijk, kwa arbeid, een verkeerd pad ben ingegaan: wat ik wil levert nauwelijks een leefbaar salaris op op de plaatsen waar die banen zitten. Het is mijn vriendin die ons in NL houd, ben benieuwd voor hoelang nog.


[...]

Het vervelende is het ondermaatse OV in Nederland, zelfs de Randstad. Ik denk dat dit ook een grote factor is voor de huizenprijzen, en onze autoliefde. Londen heeft meer treinstations dan heel Nederland! En dan moet je de metro er nog bij tellen. Toen ik een cirkel van 50km rondom mijn werk in Amsterdam trok, waren droevig weinig stations vergeleken met een andere Europese hoofdstad regio, maar bovendien: wat ik kon betalen per inkomenseisen zat daar consistent buiten. De auto was eigenlijk geen keuze.

OK, we gaan wel erg OT Zeker onderhandelen!

Heel herkenbaar, stond voor een zelfde keuze, of wat kopen buiten Amsterdam of buitenland. 10k/jaar sparen en een huis verder buiten bereik zien raken stemt triest. Daarom ook weer van werkgever gewisseld en toen Kon ik met wat mazzel & lage eisen nog net wat aardigs kopen in Utrecht (net op het kantelpunt van de echte prijsexplosie daar). Werd ik echter niet blij dus ben toen alsnog naar t buitenland vertrokken. Het lijkt aardig te lukken, als Baron van Münchhausen mezelf uit het moeras trekken zonder m'n ziel te verkopen aan Finance criminelen in een maatpak.

Financiële sector vond ik moreel ook onaanvaardbaar, wilde sowieso eigenlijk wel weer naar het buitenland en spreek wel aardig Duits dus het was op gegevenmoment simpel voor me: Een bord aan de gevel gehangen en ben opgehoepelt. Het salaris wat werkgevers hier bizar vonden vang ik nu gewoon.

[ Voor 3% gewijzigd door GoldenSample op 28-06-2019 10:56 ]

[Brent]

Pizza_Boom schreef op vrijdag 28 juni 2019 @ 10:50:
[...]
Dat is niet waar, inclusief London Overground zijn het er 369. In Nederland hebben we er 400. De London Overground moet je vergelijking met S Bahn in Berlijn, Hamburg o.i.d. Of zoals de klassieke metrolijnen van Amsterdam zijn vormgegeven. Eigenlijk hoort het niet bij het normale spoorwegnet.
De tube en overground hebben op bepaalde plaatsen zelfs tracksharing. Is in het VK iets makkelijker omdat ze daar meer spoorlijnen met 3e rail hebben.

Zelfde orde dus. Tel daarbij de metro van dezelfde orde bij op. OV rail (welk soort dan ook) stationsdichtheid is dus enorm veel hoger in Londen (en Berlijn, en Parijs), en vandaar dat mensen met meer gemak in dat gebied kunnen reizen en dus woningen vinden en geen auto hebben. Misschien is het ontbreken van een A1/A2/A4 equivalent in die steden je ook weleens opgevallen

Deze discussie in NL is altijd erg schizofreen: Randstadters verdedigen de kwaliteit van het netwerk steevast, waarbij over het hoofd wordt gezien dat ze hun leven rondom de weinige stations hebben vormgegeven en vergeten dat dat voor een hele grote groep (de meerderheid) geen optie is (omdat ze niet bij $big_co die bij een station zit werken, of omdat ze dat niet kunnen betalen). Vervolgens is de andere helft van het land autogek, vanwaar we zulke prachtige wegen hebben en nergens ter wereld mensen meer aan hun auto uitgeven. Deze andere helft heeft de keuze van het OV gewoon niet, want OV abbo's via je werkgever zijn treinabbo's, terwijl de bus essentieel is (maar dat is zo oncomfortabel en duurder dan enkel trein abbo om niet te zeggen meestal onpraktisch lang of infrequent) dat men maar met de auto gaat. Zelfs met file ben ik tot 2x sneller en goedkoper uit dan OV. Nu gaat de randstadter meteen mijn rekensom wantrouwen, maar nee, kleine zuinige onpopulaire auto's zijn echt goedkoper dan de trein En als je in de provincie woont heb je er sowieso een nodig in dit land.

Ik heb zowel echte dorpelingen en rasRandstedelingen als vrienden en ik kan je verzekeren, op het punt van OV zitten die groepen zo apart gebubbeld dat ik er nooit in slaag een normale discussie over te voeren. Car is bad, Train is bad Jammer, want het verklaart ook prachtig waarom we in dit land geen meter verder komen met mobiliteit en huizenprijzen imho. Nieuw topic?

GoldenSample schreef op vrijdag 28 juni 2019 @ 10:53:
[...]

Heel herkenbaar, stond voor een zelfde keuze, of wat kopen buiten Amsterdam of buitenland. 10k/jaar sparen en een huis verder buiten bereik zien raken stemt triest. Daarom ook weer van werkgever gewisseld en toen Kon ik met wat mazzel & lage eisen nog net wat aardigs kopen in Utrecht (net op het kantelpunt van de echte prijsexplosie daar). Werd ik echter niet blij dus ben toen alsnog naar t buitenland vertrokken. Het lijkt aardig te lukken, als Baron van Münchhausen mezelf uit het moeras trekken zonder m'n ziel te verkopen aan Finance criminelen in een maatpak.

Financiële sector vond ik moreel ook onaanvaardbaar, wilde sowieso eigenlijk wel weer naar het buitenland en spreek wel aardig Duits dus het was op gegevenmoment simpel voor me: Een bord aan de gevel gehangen en ben opgehoepelt. Het salaris wat werkgevers hier bizar vonden vang ik nu gewoon.

Waar zit je als ik vragen mag?

[unezra]

Jullie vergeten dat Nederland weer een heel goed fietsland is. Heel veel bedrijven kennen constructies waarbij fiets en OV gebruik aangemoedigd word. Fietsplannen, 100% vergoeding OV, etc.

Daarbij, zo slecht is het OV in de randstad echt niet. Ja, in een aantal buitengemeenten, maar in en rond de grote steden is het over het algemeen gewoon goed. Zeker als je het combineert met de fiets.

In Nederland kun je prima met de fiets naar het station en dan verder. Al dan niet met vouwfiets.

Is dat relevant? Ja. Voor mij is een werkgever met goede regeling op dat gebied (fietsplan, kilometervergoeding ook als je fietst, etc.) interessant. Ik fiets liever 20 minuten dan dat ik 20 minuten met de auto ga.

Overigens woon ik in Zeist, net buiten Utrecht. Redelijke combinatie tussen betaalbaar en *prima* openbaar vervoer.

[GoldenSample]

Brent schreef op vrijdag 28 juni 2019 @ 11:08:
[...]


Zelfde orde dus. Tel daarbij de metro van dezelfde orde bij op. OV rail (welk soort dan ook) stationsdichtheid is dus enorm veel hoger in Londen (en Berlijn, en Parijs), en vandaar dat mensen met meer gemak in dat gebied kunnen reizen en dus woningen vinden en geen auto hebben. Misschien is het ontbreken van een A1/A2/A4 equivalent in die steden je ook weleens opgevallen

Deze discussie in NL is altijd erg schizofreen: Randstadters verdedigen de kwaliteit van het netwerk steevast, waarbij over het hoofd wordt gezien dat ze hun leven rondom de weinige stations hebben vormgegeven en vergeten dat dat voor een hele grote groep (de meerderheid) geen optie is (omdat ze niet bij $big_co die bij een station zit werken, of omdat ze dat niet kunnen betalen). Vervolgens is de andere helft van het land autogek, vanwaar we zulke prachtige wegen hebben en nergens ter wereld mensen meer aan hun auto uitgeven. Deze andere helft heeft de keuze van het OV gewoon niet, want OV abbo's via je werkgever zijn treinabbo's, terwijl de bus essentieel is (maar dat is zo oncomfortabel en duurder dan enkel trein abbo om niet te zeggen meestal onpraktisch lang of infrequent) dat men maar met de auto gaat. Zelfs met file ben ik tot 2x sneller en goedkoper uit dan OV. Nu gaat de randstadter meteen mijn rekensom wantrouwen, maar nee, kleine zuinige onpopulaire auto's zijn echt goedkoper dan de trein En als je in de provincie woont heb je er sowieso een nodig in dit land.

Ik heb zowel echte dorpelingen en rasRandstedelingen als vrienden en ik kan je verzekeren, op het punt van OV zitten die groepen zo apart gebubbeld dat ik er nooit in slaag een normale discussie over te voeren. Car is bad, Train is bad Jammer, want het verklaart ook prachtig waarom we in dit land geen meter verder komen met mobiliteit en huizenprijzen imho. Nieuw topic?


[...]

Waar zit je als ik vragen mag?

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[Brent]

unezra schreef op vrijdag 28 juni 2019 @ 11:15:
Jullie vergeten dat Nederland weer een heel goed fietsland is. Heel veel bedrijven kennen constructies waarbij fiets en OV gebruik aangemoedigd word. Fietsplannen, 100% vergoeding OV, etc.

Ik denk dat je er overheen las: ik kon binnen een straal van 50km 2 dorpen vinden waar ik wat kon vinden Je illustreert precies mijn punt: jouw situatie, die je in staat stelt in de Randstad op fietsafstand (evt van station) te wonen, is niet andermans situatie. Probeer aub je even buiten je eigen wereld te stellen

Daarbij, zo slecht is het OV in de randstad echt niet.

Dan heb je gewoon nog nooit in een echte stad gewoond

Is dat relevant? Ja. Voor mij is een werkgever met goede regeling op dat gebied (fietsplan, kilometervergoeding ook als je fietst, etc.) interessant. Ik fiets liever 20 minuten dan dat ik 20 minuten met de auto ga.

Ik kan alleen maar dromen van 20min reistijd, ongeacht vervoersmiddel

De huizenprijzen zijn op zich al bewijs van mijn stelling, maarja, als je in de Randstad woont, kun je het betalen en dus zie je dat punt kennelijk niet.

GoldenSample schreef op vrijdag 28 juni 2019 @ 11:16:
[...]

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

Dank, maar net iets te ver voor me Partner begint in Heerlen volgende week, ik orienteer me dus een beetje op Aken en omgevering.

[unezra]

Brent schreef op vrijdag 28 juni 2019 @ 11:20:
[...]
Ik denk dat je er overheen las: ik kon binnen een straal van 50km 2 dorpen vinden waar ik wat kon vinden Je illustreert precies mijn punt: jouw situatie, die je in staat stelt in de Randstad op fietsafstand (evt van station) te wonen, is niet andermans situatie. Probeer aub je even buiten je eigen wereld te stellen

Ik vraag me serieus af of dat in pak 'm beet Londen veel beter is.

Plus dat daar een commute van meer dan een uur totaal niet ongebruikelijk is. Het is niet zo dat je in Londen willekeurig ergens in 2 minuten naar de underground of overground loopt, in stapt en met 20 minuten op je werk bent.

[...]
Dan heb je gewoon nog nooit in een echte stad gewoond

Klopt. Mij te duur en te druk.
Ik heb altijd in randgemeentes of randwijken gewoond.

[...]
Ik kan alleen maar dromen van 20min reistijd, ongeacht vervoersmiddel

Ik fiets in 20 minuten naar kantoor.
Maar goed, dat is inderdaad luxe. (Voor mij wel een van de redenen om als het even kan, een eventuele volgende baan op een vergelijkbare of iets grotere fietsafstand te zoeken.)

De huizenprijzen zijn op zich al bewijs van mijn stelling, maarja, als je in de Randstad woont, kun je het betalen en dus zie je dat punt kennelijk niet.

Dat is de grap. De huizenprijzen zijn stevig, maar in randgemeenten als Zeist, Bunnik, De Bilt, etc, valt het wel mee. Ga je naar stad Utrecht, ja, dan rijzen ze de pan uit. Kijk je naar een randgemeente, is het redelijk te doen. (Al is natuurlijk onvergelijkbaar met een dorp ergens in de binnenlanden van Drenthe of Groningen.)

[Pizza_Boom]

Brent schreef op vrijdag 28 juni 2019 @ 11:08:
[...]


Zelfde orde dus. Tel daarbij de metro van dezelfde orde bij op. OV rail (welk soort dan ook) stationsdichtheid is dus enorm veel hoger in Londen (en Berlijn, en Parijs), en vandaar dat mensen met meer gemak in dat gebied kunnen reizen en dus woningen vinden en geen auto hebben. Misschien is het ontbreken van een A1/A2/A4 equivalent in die steden je ook weleens opgevallen

Deze discussie in NL is altijd erg schizofreen: Randstadters verdedigen de kwaliteit van het netwerk steevast, waarbij over het hoofd wordt gezien dat ze hun leven rondom de weinige stations hebben vormgegeven en vergeten dat dat voor een hele grote groep (de meerderheid) geen optie is (omdat ze niet bij $big_co die bij een station zit werken, of omdat ze dat niet kunnen betalen). Vervolgens is de andere helft van het land autogek, vanwaar we zulke prachtige wegen hebben en nergens ter wereld mensen meer aan hun auto uitgeven. Deze andere helft heeft de keuze van het OV gewoon niet, want OV abbo's via je werkgever zijn treinabbo's, terwijl de bus essentieel is (maar dat is zo oncomfortabel en duurder dan enkel trein abbo om niet te zeggen meestal onpraktisch lang of infrequent) dat men maar met de auto gaat. Zelfs met file ben ik tot 2x sneller en goedkoper uit dan OV. Nu gaat de randstadter meteen mijn rekensom wantrouwen, maar nee, kleine zuinige onpopulaire auto's zijn echt goedkoper dan de trein En als je in de provincie woont heb je er sowieso een nodig in dit land.

Ik heb zowel echte dorpelingen en rasRandstedelingen als vrienden en ik kan je verzekeren, op het punt van OV zitten die groepen zo apart gebubbeld dat ik er nooit in slaag een normale discussie over te voeren. Car is bad, Train is bad Jammer, want het verklaart ook prachtig waarom we in dit land geen meter verder komen met mobiliteit en huizenprijzen imho. Nieuw topic?

Op zich kan ik dit wel weer heel leuk terugbrengen naar mijn startperiode. Solliciteren dwars door de Randstad (ik woon aan de rand van de Randstad, ben dus een Randstedeling en een dorpeling tegelijk. Ik manoeuvreer mij prima door hartje Amsterdam heen, zelfs met de auto, maar sta ook niet raar te kijken als ik aan de kant moet voor een combine en weet dat ik tijdens de bietencampagne binnendoor niet te lomp moet doortrappen i.v.m. klei op de weg.

Anyhow, ik was dus bezig met solliciteren en ben echt ver weg van huis geweest (Zuid Rotterdam, Leiden, Nieuwegein). Toch is dat afgeketst. Men wil je eigenlijk wel hebben, maar kan niets doen met je reistijd, reiskosten zijn voor jezelf. Komen hele rare aanbiedingen uit.

Het probleem van het OV ken ik wel. Zelfs met de fiets erbij, duurt het nog steeds 2x zo lang als een regulier autoritje. Gezien onze werktijden kan je prima met de auto af, alleen op de terugweg kan je file hebben. En eerlijk is eerlijk, die duurt ook wel eens langer dan een paar minuten.

Probleem met de Randstad natuurlijk de grootte van het gebied. We rekenen tegenwoordig zowel Arnhem als Zwolle al tot Oostelijke uitlopers. Hard te definiëren is het niet, maar als ik google op Randstad kom ik uit op een oppervlakte van zo'n 8200 km2 met 7,8 miljoen mensen. Dat zijn 850 mensen de vierkante kilometer. Londen doet het met 1580 km2 en 8,67 miljoen inwoners. Dat zijn er bijna 5400 per vierkante kilometer. Daar is geen ruimte meer voor een A2, A4, A12 e.d, maar loont het om iedere dikke boom een metrostation te bouwen.

Ik loop er nu ook tegenaan met een woning e.d. Wil niet te ver de noordkop in, want OV is daar ruk, maar ook de verbinding. Tot Alkmaar snelweg, daarna provinciale wegen. En die staan altijd vast op spitstijden.

[Brent]

unezra schreef op vrijdag 28 juni 2019 @ 11:25:
[...]


Ik vraag me serieus af of dat in pak 'm beet Londen veel beter is.

Plus dat daar een commute van meer dan een uur totaal niet ongebruikelijk is. Het is niet zo dat je in Londen willekeurig ergens in 2 minuten naar de underground of overground loopt, in stapt en met 20 minuten op je werk bent.

Zeker, maar meer dan een uur is meestal ook niet nodig. En het is heel frequent, itt de streekbus in NL, dus je bent flexibel. En althans in Parijs is een station meestal 500m max, volgens mij zitten Londen en Berlijn daar niet ver boven. etc.etc.etc.

Dat is de grap. De huizenprijzen zijn stevig, maar in randgemeenten als Zeist, Bunnik, De Bilt, etc, valt het wel mee. Ga je naar stad Utrecht, ja, dan rijzen ze de pan uit. Kijk je naar een randgemeente, is het redelijk te doen. (Al is natuurlijk onvergelijkbaar met een dorp ergens in de binnenlanden van Drenthe of Groningen.)

Maar met Zeist ben je ook wel zo'n beetje de Randstad uit. Jij werkt gok ik in Utrecht, wat natuurlijk mooi dichtbij is. Ik werk in Amsterdam, maar gemeenten als Haarlem, Hoofddorp, Zaandam, Purmerend zelfs zijn nauwelijks goedkoper. Zeker niet binnen 15min van het station. Kortom, een modaal salaris zijn er 'dieper' de Randstad in nauwelijks goede opties.

Vandaar ook de huizenbubbel. (Potentiele) beschikbaarheid is functie van reistijd, en reistijd is functie van infrastructuur. Kwa OV zitten we nu eenmaal een paar treden onder vergelijkbare hoofdstedelijke regio's, dus is de beschikbaarheid kleiner, en dus de prijzen hoger. Met name buitenlandse economen hoor je hierover, in NL wordt de bubbel nauwelijks zo genoemd of in context van OV gezien. Auto en OV kampen zitten in loopgraven en vergeten dat die oorlog de huizenbubbel als effect heeft.

[GoldenSample]

Brent schreef op vrijdag 28 juni 2019 @ 11:20:
[...]

Ik denk dat je er overheen las: ik kon binnen een straal van 50km 2 dorpen vinden waar ik wat kon vinden Je illustreert precies mijn punt: jouw situatie, die je in staat stelt in de Randstad op fietsafstand (evt van station) te wonen, is niet andermans situatie. Probeer aub je even buiten je eigen wereld te stellen

[...]

Dan heb je gewoon nog nooit in een echte stad gewoond

[...]
Ik kan alleen maar dromen van 20min reistijd, ongeacht vervoersmiddel

De huizenprijzen zijn op zich al bewijs van mijn stelling, maarja, als je in de Randstad woont, kun je het betalen en dus zie je dat punt kennelijk niet.


[...]

Dank, maar net iets te ver voor me Partner begint in Heerlen volgende week, ik orienteer me dus een beetje op Aken en omgevering.

Rond Aachen zit genoeg tech weet niet precies wat je doet maar mocht je de auto-industrie in willen; FEV zit er en P3 heeft er ook vast een office.

[Pazienza]

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[Brent]

Voor een goede salarisvergelijking moet je natuurlijk altijd even de voorwaarden verdisconteren: aantal uren, eventuele bonussen, vakantiedagen, auto/pensioen/etc. Als je 10% vraagt en je gaat ook van 36 naar 40 uur bijvoorbeeld, dan heb je eigenlijk helemaal geen salarisverhoging, je gaat gewoon 4 uur langer werken

[Pazienza]

Brent schreef op vrijdag 28 juni 2019 @ 13:31:
Voor een goede salarisvergelijking moet je natuurlijk altijd even de voorwaarden verdisconteren: aantal uren, eventuele bonussen, vakantiedagen, auto/pensioen/etc. Als je 10% vraagt en je gaat ook van 36 naar 40 uur bijvoorbeeld, dan heb je eigenlijk helemaal geen salarisverhoging, je gaat gewoon 4 uur langer werken

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[Sport_Life]

Lethalis schreef op donderdag 27 juni 2019 @ 20:04:
[...]

Dat eerste voelt ook steeds meer zo voor mij.

Maar met een gezin en een vrouw die net aan een nieuwe uitdaging begint, voelt het als een hoop gedoe om nu een andere baan te zoeken.

Ik neem het echter wel mee en het kan wellicht geen kwaad om eens na te denken over mijn opties.

Mijn vrouw werkt overigens in de zorg. Als je daar HBO-V hebt, of MANP bent, dan begin je ook wel serieuzer te verdienen (als verpleegkundige of verpleegkundig specialist).

Ook verdienen verloskundigen helemaal niet zo slecht.

En dan hebben we het nog niet over artsen etc.

Salaris is in de zorg gewoon sterk gekoppeld aan opleiding en functie.

Mijn vrouw is iig druk bezig mij in te halen...

Als ik de reacties hier zo lees, komt dat wel voornamelijk door mijn vastgeroestheid, maar toch.

Tja op zich is er helemaal geen goed moment om van werkgever te wisselen (met een dergelijke staat van dienst), straks koop je wellicht een nieuw huis, komen er kinderen, etc er is altijd wel beweging privé.

Dus jouw reactie vertaal ik een beetje dat je niet weg wilt of durft, wat op zich begrijpelijk is. Je zit nu blijkbaar goed en overstappen is altijd een gok. De enige winst die je eruit haalt is een flinke salaris sprong, uiteindelijk zit je na een paar jaar toch weer in de comfort zone op vertrouwelijke projecten.

Dat gezegd hebbende zou ik het eens rationeel bekijken , wil je de gok wagen voor 750-1.000 bruto per maand meer .

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[ Voor 21% gewijzigd door Sport_Life op 01-07-2019 00:01 ]

[Lethalis]

Sport_Life schreef op zondag 30 juni 2019 @ 23:45:
[...]

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[ Voor 10% gewijzigd door Lethalis op 01-07-2019 09:24 ]

[PRoCx]

unezra schreef op donderdag 27 juni 2019 @ 11:40:
@Pizza_Boom Ik zie deze reactie een wellicht dat dit soort dingen ook leuk zijn om in de TS op te nemen.
Voor mij hoort een jaarbeoordeling (en dus onderhandeling) of interne functieverschuiving / verzwaring ook een beetje bij salaris en onderhandelen. Idee om dit te verwerken in je TS?


[...]


Het wisselt sterk per werkgever.
Bij ons is er echt een prestatieindex, maar die is ook afhankelijk van waar je in je functieschaal zit.

Zit je laag in je functieschaal en presteer je extreem goed, kan er meen ik 7% en meer bij komen.
Zit je hoog in je functieschaal en presteer je extreem goed, kan dat minder dan 1% zijn tot 0, omdat je op een gegeven moment de bovenkant van je schaal raakt.

Ik weet dat er word gesproken dat los te laten en iedereen er 3% per jaar bij te geven, ongeacht functioneren, tot aan het plafond van de functieschaal.

Staat hier niet iets over in je personeelshandboek?

Er is wel een soort van index die aangeeft waar je staat t.o.v. van vanalles. Daar kun je natuurlijk extra hard in groeien. Maar óf en hoe ik daar invloed op heb weet ik niet

[CurlyMo]

Furion2000 schreef op vrijdag 28 juni 2019 @ 08:49:
[...]
Dat was trouwens ook een gouden tip van iemand. Ga vaker solliciteren, ook al ben je niet op zoek en zit je lekker op je plek.

Niet alleen dat, maar solliciteren heeft vaak ook een netwerk functie. Andere organisaties leren je kennen en kunnen je mogelijk polsen als ze wel wat in je zien in een andere functie. Je komt ook makkelijker in contact met de mensen binnen een organisatie die er daar voor je toe doen.

[ Voor 10% gewijzigd door CurlyMo op 01-07-2019 16:08 ]

[unezra]

Furion2000 schreef op vrijdag 28 juni 2019 @ 08:49:
[...]
Dat was trouwens ook een gouden tip van iemand. Ga vaker solliciteren, ook al ben je niet op zoek en zit je lekker op je plek. Net zoals elke skill moet je die bekend houden, anders kun je niet presteren als je bij de baan zit die jij heel graag wilt. Ikzelf doe het momenteel niet, puur omdat ik mij even wil focussen op hardskills, maar ben wel van plan om dat volgend jaar eens te gaan proberen. Zonde van de tijd voor de recruiters, maar 9/10x is hun insteek ook gewoon zieltjes werven voor meerdere gesprekken voor 1 functie en wie weet komt je wel je dreamjob voor dat moment tegen.

Over de 'generic' manier van benaderen van veel recruiters zouden ze ook regels moeten maken, maar dat terzijde

Solliciteren terwijl je niet serieus op zoek bent vind ik nogal een verspilling van de uren van het bedrijf waar je solliciteert. Ik zou er niet blij van worden. Leuk dat jij je skills wil aanscherpen, maar volg dan een sollicitatietraining en verdoe niet mijn tijd.

Op gesprek bij een recruiter, fine, op gesprek bij een bedrijf vind ik een NOGO tenzij je werkelijk interesse hebt.

CurlyMo schreef op maandag 1 juli 2019 @ 16:04:
[...]
Niet alleen dat, maar solliciteren heeft vaak ook een netwerk functie. Andere organisaties leren je kennen en kunnen je mogelijk polsen als ze wel wat in je zien in een andere functie. Je komt ook makkelijker in contact met de mensen binnen een organisatie die er daar voor je toe doen.

Daarvoor heb je "koffie drinken", dat is relatief informeel en echt snuffelen aan elkaar. Daar is niets mis mee, maar in dat geval weet je beiden dat het vrijblijvend en informeel is. Vind ik wat anders dan op een openstaande vacature solliciteren en net doen of je geïnteresseerd bent, terwijl het je alleen om het netwerken te doen is.

Als een organisatie achter die intentie komt, kan ik me voorstellen dat je de volgende keer onderop de stapel beland. "Niet serieus, speelt het spel met eigen regels, geen interesse."

[CurlyMo]

unezra schreef op maandag 1 juli 2019 @ 16:53:
[...]
Daarvoor heb je "koffie drinken", dat is relatief informeel en echt snuffelen aan elkaar. Daar is niets mis mee, maar in dat geval weet je beiden dat het vrijblijvend en informeel is. Vind ik wat anders dan op een openstaande vacature solliciteren en net doen of je geïnteresseerd bent, terwijl het je alleen om het netwerken te doen is.

Ik zeg niet dat dat het enige doel zou moeten zijn, maar dat het wel een mooie bijkomstigheid is. Ik heb wel eens serieus gesolliciteerd op een vacature toen bleek dat de functie zelf niet helemaal aansloot bij de vacature tekst. Dat werd niet alleen door mij zo gezien, maar ook door de commissie. We hebben het gesprek goed afgemaakt waarna de commissie aangaf dat ze wel interesse hadden in mij maar dan voor nog een nog niet opgestelde vacature. Dat kan natuurlijk ook.

Daarnaast is het koffie drinken natuurlijk ook dubieus. Je hebt dan mogelijk al een voorsprong op toekomstige andere sollicitanten.

[ Voor 3% gewijzigd door CurlyMo op 01-07-2019 17:59 ]

[unezra]

CurlyMo schreef op maandag 1 juli 2019 @ 17:56:
[...]
Ik zeg niet dat dat het enige doel zou moeten zijn, maar dat het wel een mooie bijkomstigheid is. Ik heb wel eens serieus gesolliciteerd op een vacature toen bleek dat de functie zelf niet helemaal aansloot bij de vacature tekst. Dat werd niet alleen door mij zo gezien, maar ook door de commissie. We hebben het gesprek goed afgemaakt waarna de commissie aangaf dat ze wel interesse hadden in mij maar dan voor nog een nog niet opgestelde vacature. Dat kan natuurlijk ook.

Oh, zeker.

Zo heb ik niet al te lang geleden (eind vorig jaar, begin dit jaar) ook ergens gesolliciteerd om te kijken of het uberhaupt iets voor me is. Het was wel écht een sollicitatiegesprek met alle toeters en bellen, maar aan de andere kant ook nadrukkelijk op een vacature waarvan ik niet zeker wist of het wel iets voor me was.

Ik heb uiteindelijk hun oordeel niet afgewacht en zelf bedankt voor de baan omdat het voor mij té eenzijdig was en té ver van de techniek af stond. Ik was niet gelukkig geworden daar.

Was wel heel leerzaam en ik was oprecht geïnteresseerd.

Daarnaast is het koffie drinken natuurlijk ook dubieus. Je hebt dan mogelijk al een voorsprong op toekomstige andere sollicitanten.

Zeker, maar dat is het hele idee van koffie drinken en kruiwagens hebben. Iemand met een kruiwagen of die al via via bekend is heeft ook voorsprong op andere sollicitanten. Ik vind het niet dubieus. Het is nog steeds fair game, je kent elkaar alleen al wat beter. (Hoeft niet eens altijd een voordeel te zijn. Mensen hebben soms ook al een beeld van je voordat de formele rondes beginnen.)

[Richh]

Barrycade schreef op donderdag 27 juni 2019 @ 09:59:
Ik vind het vergelijken van bedrijven op alleen salaris wat kortzichtig.

Dat is het ook

maar wij hebben wel een door de werkgever betaald pensioen, een verzekeringspakket (WIA gat, ongevallen verzekering die ook buiten het werk geldt etc die door de werkgever wordt betaald), sportabonnement bijdrage, vakbondsbijdrage. een trainingsbudget / plan, internationaal werk indien geambieerd.

Pensioen, daar zit je als 20-er op te wachten Leuk om de ouderen van te financieren. Verzekeringen? Als twintiger ben je over het algemeen best gezond en is het risico het laagste van je hele loopbaan. Vakbond? Voor hoger opgeleiden betekenen die bijzonder weinig voor je. Trainingsbudget? Die net afgestudeerden willen lekker aan de slag (dat willen jullie toch ook?)!

Blijft over een fancy sportschoolabonnement

Als twintiger wil je graag:
1. onderdak
2. van A naar B kunnen komen in bijvoorbeeld een (lease)auto

Zeg maar: de primaire levensbehoeften kunnen betalen. Werken aan een toekomst.

Dus het is niet alleen hier XXXX p/m muntjes, wat vindt je er van?

Die muntjes interesseren mij eigenlijk bijzonder weinig. Ik wil graag ergens in de buurt van mijn werk kunnen wonen. Lukt dat met het salaris wat jullie bieden? Nemen jullie huizenprijzen in de omgeving mee in de salarissen en/of het toekomstperspectief?

Als je starters wil aantrekken is dát effectief. Oh, en waarschijnlijk blijven ze in de buurt wonen, ergo, je hebt ze voor langere tijd aan jouw bedrijf gekoppeld.

Ik heb een bod van +500 gekregen bij een andere werkgever tov wat ik nu verdien (ná onderhandelingen bij mijn huidige werkgever). De catch was: zelf pensioen regelen en de leaseauto kostte ook bijtelling. Netto scheelde het bijzonder weinig... maar met het brutosalaris was het kopen van een woning een heel stuk makkelijker.

[De Rikster]

Ja Londen, geweldig! Woningprijs 100k erbij per metrostation tov de centra. Been there, done that, couldn’t afford the t-shirt..

Helemaal van de pot gerukt daar, vergeleken met Londen is ons OV niet eens zo heel beroerd imo.

[Furion2000]

unezra schreef op maandag 1 juli 2019 @ 16:53:
[...]

Solliciteren terwijl je niet serieus op zoek bent vind ik nogal een verspilling van de uren van het bedrijf waar je solliciteert. Ik zou er niet blij van worden.

Zo denk ik van nature ook, alleen is het een feit dat de 'snelle jongen' die goed is in solliciteren gaat winnen van jou of een betere deal heeft, jij de jongen die uit principe niet oefent.

Dat is het spelletje en van twee kanten is het een hard en zakelijk spelletje, want het gaat om kosten en winst. Teveel ervaring gehad en gehoord om rekening te houden met de andere partij. Hoe groot is trouwens de kans dat je jezelf in de vingers snijd? Dat is als iets niet meer eten omdat er iemand ooit ziek van geweest is.

Je bent meestal minimaal 3 uur kwijt met solliciteren + reizen en het bedrijf een uurtje.

Werkveld is naar mijn mening daar naar veranderd door de werkgevers zelf. Vroeger had je genoeg mensen met hart voor de zaak omdat de zaak ook hart voor jou had. Nu worden de mensen met hart voor de zaak uitgebuit en krijgen de nieuwe meer betaald en lopen weer na 3 jaar weg. Je moet tegenwoordig switchen om grotere stappen te maken en de grootte van die stappen worden bepaald door jou eigen skills.

Dus ja ik zou willen dat ik mijn, van nature, meedenkende vermogen kan gebruiken en het met je eens te zijn, maar alles wijst erop dat dat uit de tijd is en dat je dus maar beter mee kunt doen en de vruchten te plukken IPV dingen mislopen en alleen kunnen zeggen dat je niet de uren van bedrijven verspild

Ps: altijd uitzonderingen daargelaten en graag de bedrijfsnamen in pm

[Sport_Life]

Furion2000 schreef op maandag 1 juli 2019 @ 23:12:
[...]


Je bent meestal minimaal 3 uur kwijt met solliciteren + reizen en het bedrijf een uurtje.

3 uur?? Ik ben al >3 uur bezig met de brief, dan nog bedrijf leren kennen, functie inlezen, eventueel referenties van oude werkgevers nagaan, jaarverslag lezen enz.. Ik kom wel aan de 16 uur (2 werkdagen) per sollicitatie. Dat zijn onbetaalde uren / vrije dagen en ja die calculeer ik ook gewoon in bij de salarisonderhandeling . Ik zou ook nooit "vrijblijvend" koffiedrinken met een andere werkgever, het moet een direct doel hebben en anders niet . Koffiedrinken doe ik met collega's voor de gezelligheid.

Aan de andere kant verwacht ik ook dat de CFO + eventueel 2e persoon zich hebben voorbereid (1 uur x2) en duurt een succesvol gesprek doorgaans 1,5 uur (1,5uur x2). Totaal dus 5 uur voor de werkgever .

Volgens mij onderschatten een aantal mensen hier dat overstappen toch best een grote effort is en bepaald niet risicoloos (als je al wordt aangenomen heb je vrij weinig vastigheid het eerste jaar).

[ Voor 46% gewijzigd door Sport_Life op 01-07-2019 23:42 ]

[unezra]

Furion2000 schreef op maandag 1 juli 2019 @ 23:12:
[...]
Zo denk ik van nature ook, alleen is het een feit dat de 'snelle jongen' die goed is in solliciteren gaat winnen van jou of een betere deal heeft, jij de jongen die uit principe niet oefent.

Mwah.

Ik heb het gevoel dat solliciteren een beetje is als fietsen. Als je het eenmaal hebt geleerd, verleer je het daarna nooit écht meer, je moet er hooguit weer even inkomen.

Vraag me ook af of ze snel door de snelle sollicitant heen prikken. Te snel te goede antwoorden geven vind ik geen pré. Ik heb toen ik aan de andere kant van de tafel zat, juist gelet op een stukje onzekerheid. Zijn het gemaakte sociaal wenselijke antwoorden, of moet iemand werkelijk nadenken en geeft iemand al dan niet tussen de regels door, een eerlijk maar niet noodzakelijkerwijs sociaal wenselijk antwoord.

Als ik aan de andere kant van de tafel zit, denk ik dat ik de snelle jongens er snel genoeg uit pik en persoonlijk zou ik daar niet snel voor gaan. Maar het kan ook zijn dat ik daarin anders ben dan anderen.

Dat is het spelletje en van twee kanten is het een hard en zakelijk spelletje, want het gaat om kosten en winst. Teveel ervaring gehad en gehoord om rekening te houden met de andere partij. Hoe groot is trouwens de kans dat je jezelf in de vingers snijd? Dat is als iets niet meer eten omdat er iemand ooit ziek van geweest is.

Je bent meestal minimaal 3 uur kwijt met solliciteren + reizen en het bedrijf een uurtje.

Inclusief voorbereiding wel meer, zoals @Sport_Life ook zegt.
Al vind ik 16 uur ook wel weer vrij stevig.

Werkveld is naar mijn mening daar naar veranderd door de werkgevers zelf. Vroeger had je genoeg mensen met hart voor de zaak omdat de zaak ook hart voor jou had. Nu worden de mensen met hart voor de zaak uitgebuit en krijgen de nieuwe meer betaald en lopen weer na 3 jaar weg. Je moet tegenwoordig switchen om grotere stappen te maken en de grootte van die stappen worden bepaald door jou eigen skills.

Dus ja ik zou willen dat ik mijn, van nature, meedenkende vermogen kan gebruiken en het met je eens te zijn, maar alles wijst erop dat dat uit de tijd is en dat je dus maar beter mee kunt doen en de vruchten te plukken IPV dingen mislopen en alleen kunnen zeggen dat je niet de uren van bedrijven verspild

Ps: altijd uitzonderingen daargelaten en graag de bedrijfsnamen in pm

Tja, ik ben blij dat ik eindelijk rust heb en niet meer iedere zoveel jaar van werkgever wissel. Werk hier nu 6,5 jaar en ga de 7 (november) vrijwel zeker halen. Hiervoor werkte ik bijna 2 jaar bij een andere dochteronderneming van dezelfde moedermaatschappij. (Daar heb ik een klein zetje gekregen om weg te gaan, voorkennis van mijn manager, niet lang daarna werd het bedrijf opgenomen in de moedermaatschappij en had ik kunnen solliciteren op mijn eigen baan, met een redelijk kans dat ik dát niet zou overleven.)

Maar die 6.5 jaar zijn niet vanzelf gegaan. Er zijn best een paar flinke dips geweest en ik heb hard moeten vechten voor mijn huidige salaris.

Dienstverbanden zijn bij ons vaak lang, inclusief voorlopers van het bedrijf vaak meer dan 20, 30 jaar en niet zelden binnen dezelfde moedermaatschappij. (Dus via dochters, fuseringen, etc, uiteindelijk bij ons terecht gekomen. Wat ik toch anders vind dan compleet van buiten komen.)

Volgend jaar ga ik alleen wél op sollicitatiepad. Ik heb het voorstel geschreven de hele ICT (2 FTE inclusief mezelf) te outsourcen en dat betekend effectief dat ik door mijn eigen plan, mijn baan kwijt raak. Aan de andere kant ben ik ook wel uitgegroeid en zou het hoe dan ook redelijk onvermijdelijk zijn dat ik ergens serieus om me heen zou gaan kijken.

Het grappige is wel dat net dit er voor zorgt dat ik nieuwe energie heb gekregen, opnieuw meer plezier in mijn werk, ik nóg meer vrijheid heb én de relatie met mijn manager is verbeterd. Dat word nog omschakelen straks. Vind het best spannend te weten dat alle privileges, verantwoordelijkheden en vrijheidsgraden die ik nu heb, niet vanzelfsprekend zijn bij een nieuwe werkgever.

Sport_Life schreef op maandag 1 juli 2019 @ 23:30:
[...]
3 uur?? Ik ben al >3 uur bezig met de brief, dan nog bedrijf leren kennen, functie inlezen, eventueel referenties van oude werkgevers nagaan, jaarverslag lezen enz.. Ik kom wel aan de 16 uur (2 werkdagen) per sollicitatie. Dat zijn onbetaalde uren / vrije dagen en ja die calculeer ik ook gewoon in bij de salarisonderhandeling .

Ik weet niet of ik de 16 uur haal maar dat heeft deels ook met een bewuste strategie te maken. Ik wil niet té voorbereid zijn. Natuurlijk, een goede motivatiemail en in mijn CV zitten de nodige uren (en zal ik flink opnieuw moeten reviseren, maar dat is wel eenmalig, ik hanteer strak het principe van één CV op een bepaald moment in tijd) maar de voorbereiding zelf probeer ik een beetje beperkt te houden.

Puur persoonlijk: Ik heb de spanning van een imperfecte voorbereiding nodig.

Aan de andere kant heb ik nooit anders gedaan, dus misschien moet ik eens het experiment aan gaan en me juist wel helemaal verdiepen in een bedrijf, -tig vragen tevoren opschrijven, etc.

Yet, een paar uur gaat er, ook bij mij, zeker wel in zitten.

Ik zou ook nooit "vrijblijvend" koffiedrinken met een andere werkgever, het moet een direct doel hebben en anders niet . Koffiedrinken doe ik met collega's voor de gezelligheid.

Nja, de intentie van koffiedrinken is natuurlijk wel aan elkaar snuffelen en kijken of je iets voor elkaar kunt betekenen. Ik heb niet heel veel ervaring met koffiedrinken (domweg omdat ik altijd in de situatie heb gezeten dat ik óf vol aan het solliciteren was óf domweg geen interesse had omdat ik geen enkele intentie had van werkgever te wisselen), maar snap het concept wel. Sta er ook wel voor open.

Ik heb wel de intentie de komende maanden wat vaker koffie te drinken. Inderdaad, met een bloedserieuze ondertoon en een duidelijk doel, maar wat vrijblijvender dan een formeel sollicitatiegesprek. In dit geval wil ik ook koffie gaan drinken om breder te kijken. Niet specifiek een sollicitatie op 1 functie, maar nader kennismaken met een bedrijf om te zien of er uberhaupt een match zou kunnen zijn en op welk vlak. Samen sparren, kijken waar ik naar op zoek ben, waar zij naar op zoek zijn, etc. (Dat is wel echt de heerlijkheid van enerzijds weten dat het eindig is, anderzijds vooralsnog ook ruim de tijd hebben én een vast contract. Zo'n beetje het ergste dat er kan gebeuren is dat ik niets concreets heb op het moment dat het hier op houd, een zakje geld mee krijg, het daar een half jaar zonder enige consessies op kan uitzingen en in dat half jaar rustig op zoek ga naar wat anders. Het geeft ook rust in het salarisdeel, ik kan nu al rustig nadenken welk salaris ik redelijk ga vinden voor het type functie dat ik op het oog heb,)

Aan de andere kant verwacht ik ook dat de CFO + eventueel 2e persoon zich hebben voorbereid (1 uur x2) en duurt een succesvol gesprek doorgaans 1,5 uur (1,5uur x2). Totaal dus 5 uur voor de werkgever .

Volgens mij onderschatten een aantal mensen hier dat overstappen toch best een grote effort is en bepaald niet risicoloos (als je al wordt aangenomen heb je vrij weinig vastigheid het eerste jaar).

Hangt een beetje van de functie af. Bij ons (voor mijn directe collega) duurde de gesprekken grofweg 1 uur, voor de 1e ronde. Er zijn er een aantal doorgegaan naar de 2e ronde die nog eens een keer 45 minuten tot een uur duurde. CV selectie ging wel vrij rap, veel meer dan 10 minuten per CV heb ik er niet aan besteed en menig CV is na 30 seconden op de stapel "afwijzen" beland.

Maar goed, evengoed dus aan die kant bij een kandidaat voor de 2e ronde, 2x 1 uur á 2 personen = 4 uur aan de kant van de werkgever alleen al. Bij een officieel sollicitatiegesprek verwacht ik dat de kandidaat serieus is. Puur langs komen om het solliciteren te oefenen zonder enige interesse in de functie as-such vind ik vrij schofterig. Als het oefenen een mooie bijkomstigheid is, is dat natuurlijk prima. De meeste mensen moeten na een tijd niet solliciteren weer even inkomen en de eerste gesprekken gaan niet altijd even soepel. Zou het niet erg vinden als ik een van die gesprekken zou zijn. (Aan weerskanten niet, zowel op de stoel van de sollicitatiecomissie, als zelf als sollicitant. Dat hoort er een beetje bij.)