Plezier in gamen deels kwijt

[rutgergron]

Ik merk aan mezelf dat het huidige gamen hoe het nu is mij steeds meer tegen staat. Ik zit op een punt dat de lol er echt vanaf is. Misschien leeftijd of er uitgegroeid. Een grote factor is er wel. De reden hiervan is is onder andere dat de games niet meer simpel recht-toe-recht-aan zijn maar gewoonweg teveel tijd in beslag neemt.

Laatst Farcry 5 geïnstalleerd. De open wereld, perks, unlocken, craften. Je word hierin ook geforceerd. Het overweldigd mij zo enorm dat ik sindsdien het spel niet meer heb aangeraakt. Dit is met bijna alle games van tegenwoordig zo. Games die niet zo uitgediept zijn en meer de "old-school" approach hanteren zijn op één hand te tellen. Denk hierbij aan Wolfenstein, Doom. Héérlijk! Gewoon spelen en gaan, zonder onnodig ander poespas.

Vroeger had je wel wat diepgang maar niet onnodig. Het was meer een leuke ervaring dan dat je eerst je er echt in moest "verdiepen". Spellen zoals Assasins Creed brand ik mijn vingers niet aan, 50a60+ uren, RPG elementen. De tijd IS er gewoon niet. Ik sta op het punt om helemaal te stoppen met gamen. Even snel een game doen is er niet meer bij.

Herkend iemand zich hierin?

[ Voor 4% gewijzigd door rutgergron op 22-05-2019 10:18 ]

[TERW_DAN]

Ik herken het deels. Je speelt niet meer 'effe' een spelletje, maar het vraagt vaak een redelijke investering in tijd.
MAAR, dat geldt maar voor een klein deel van de spellen. Er zijn meer dan zat spellen te vinden die redelijk vlot spelen. Dat zijn lang niet allemaal AAA titels, maar genoeg opties om te zoeken wat jij wilt.

Dus ik denk dat je eerder naar de verkeerde games zit te kijken.

[MisterEagle]

Nergens staat toch dat je die 50 a 60 uur in blokken van minimaal 5 uur moet maken?

Herken wel wat je zegt hoor, maar vroeger klaagde menig mens over het te kort aan speeluren. Als een spel in 10 uur uitgespeeld was, stelde het maar weinig voor.

Ik denk dan zelf ook dat het niet zo zeer met de games zelf te maken heeft maar met de beschikbare tijd in een volwassen leven met bijbehorende verplichtingen.

Ik kan heerlijk mezelf verliezen in een game en speel zo 8 uur non stop. Daarna baal ik de halve nacht omdat ik nog zoveel meer had willen (lees moeten) doen.

[MAX3400]

Andersom, ben je bereid €60 voor een AAA-titel uit te geven en dan binnen 3 uur 100% lineair klaar te zijn?

[Philip Ross]

Ik merk ook heel erg dat ik steeds minder in staat ben om echt in games te komen. Vroeger kon ik helemaal in een final fantasy op gaan maar tegenwoordig heb ik er de tijd niet meer voor. En als je elke week maar een paar uur kan spelen dan kom je er gewoon niet meer echt in.

Ik ben dan ook voornamelijk terug naar RTS en FPS spellen. Lekker simpel even een potje spelen een een uurtje bezig. Recent weer eens AoE2 opgestart, dat spel heeft nog een zeer actieve community en is nog steeds leuk om zo af en toe een uurtje te doen.

[rutgergron]

MAX3400 schreef op woensdag 22 mei 2019 @ 10:20:
Andersom, ben je bereid €60 voor een AAA-titel uit te geven en dan binnen 3 uur 100% lineair klaar te zijn?

Dat is wat overdreven, maar vind het zonde en frustrerend om met tijdsluperde elementen bezig te zijn in een game. Dat je tig van dingen moet doen om iets te unlocken of één of andere skill tree. Een game mag best lang zijn maar niet op een RPG achtige manier. Wat elke genre op een bepaalde manier wel is tegenwoordig.

[Philip Ross]

rutgergron schreef op woensdag 22 mei 2019 @ 10:32:
[...]


Dat is wat overdreven, maar vind het zonde en frustrerend om met tijdsluperde elementen bezig te zijn in een game. Dat je tig van dingen moet doen om iets te unlocken of één of andere skill tree. Een game mag best lang zijn maar niet op een RPG achtige manier. Wat elke genre op een bepaalde manier wel is tegenwoordig.

Ik zie niet zo veel verschil in games tussen vroeger en nu. Slechts de negatieve uitzonderingen waar je progress kan kopen zijn anders.

Vroeger had je zelfs nog veel meer diepgang in veel games dan nu.

Ja, er waren ook spellen waar dat niet zo was, maar die zijn nu ook wel te vinden.

Blijf vooral weg bij spellen waar veel van dat soort grinding in zit want die zijn toch alleen bedoeld om je over te halen extra te betalen om het te skippen.

[rutgergron]

Neem als voorbeeld Battlefield 2, fantastisch spel. Je koos een class wat je wilde zijn, je wapen kit en thats it! Je had nog wel een ranking systeem maar dat was gewoon voor de leuk er bij. Je hoefde niet rare capriolen uit te halen om die ene wapen te unlocken. Crysis 1 ook een mooi voorbeeld, lekker verdwalen op een prachtig eiland en bezig zijn met je powers en puur genieten van al het pracht en de actie. Hierin zaten ook tientallen uren maar op een hele andere manier. Je hoefde je geen weg te banen in uitgediepte menu's, craften, etc.

[BrockOlee]

Zelf zoek ik het niet meer in triple A titels.
Ik denk dat tot een jaar of tien geleden de triple A titels nog pogingen waren om een zo goed mogelijke game te maken met de techniek van dat moment, tegenwoordig zijn het vooral games om zo verslavend mogelijk te zijn met allerlei ingame collectables en veel content om je maar wat bezig te houden. Er zijn nog zat games die puur om de fun gaan of de meer old-school game beleving, maar dat je daar meer voor opzoek moet gaan.
Zelf speel ik nu Mordhau, Crusader Kings 2, Europa Universalis 4, mount and blade, niet echt jou type games denk ik. Maar wel games die mij puur de fun geven waar ik naar zoek zonder al het gedoe van triple A titels.

[Nat-Water]

Ik herken me erin dat ik geen tijd meer heb voor diepgaande spellen. Ik heb verder niet het idee dat het nu echt veranderd is..

Maar dan slinger je de PC aan, speel je een paar potjes HotS, doe je een GR met Diablo 3, en dan ben ik ook tevreden voor een uurtje.

[Philip Ross]

rutgergron schreef op woensdag 22 mei 2019 @ 10:40:
Neem als voorbeeld Battlefield 2, fantastisch spel. Je koos een class wat je wilde zijn, je wapen kit en thats it! Je had nog wel een ranking systeem maar dat was gewoon voor de leuk er bij. Je hoefde niet rare capriolen uit te halen om die ene wapen te unlocken. Crysis 1 ook een mooi voorbeeld, lekker verdwalen op een prachtig eiland en bezig zijn met je powers en puur genieten van al het pracht en de actie. Hierin zaten ook tientallen uren maar op een hele andere manier. Je hoefde je geen weg te banen in uitgediepte menu's, craften, etc.

Helaas is battlefield dus precies een voorbeeld van wat ik bedoelde. Vol met lootboxes en progress die je kan kopen.

Een spel als PUBG kan je gewoon vanaf moment 1 100% spelen. Niets voor unlocken, niets craften, gewoon knallen.

En zo zijn er wel meer te bedenken. Maar blijf weg van die AAA games van beruchte bedrijven.

[Hubert]

rutgergron schreef op woensdag 22 mei 2019 @ 10:40:
Neem als voorbeeld Battlefield 2, fantastisch spel. Je koos een class wat je wilde zijn, je wapen kit en thats it! Je had nog wel een ranking systeem maar dat was gewoon voor de leuk er bij. Je hoefde niet rare capriolen uit te halen om die ene wapen te unlocken. Crysis 1 ook een mooi voorbeeld, lekker verdwalen op een prachtig eiland en bezig zijn met je powers en puur genieten van al het pracht en de actie. Hierin zaten ook tientallen uren maar op een hele andere manier. Je hoefde je geen weg te banen in uitgediepte menu's, craften, etc.

Ik zou als ik jou was eens kijken naar een switch. Nintendo heeft wat dat betreft veel spellen die gewoon pickup and play zijn. zoals een mario odessy, yoshi etc.. merk het bij mezelf ook dat ik meer op de switch speel dan de xbox. juist omdat ik hem gewoon kan pakken even wat spelen en weer neer leggen.

[Piet_Piraat7]

Ik zou me eerder richten op consoles (switch) of simpelere indie games. Snap je punt wel, maar als je geen tijd wil investeren in lange games waarom zou je ze dan aanschaffen? Er zijn genoeg kleine simpele spelletjes die je zo opstart.

[maussert]

Ik kan mij absoluut vinden in hetgeen je omschrijft. Eigenlijk is alles veranderd sinds ik 2 jaar geleden vader ben geworden. Ik was vroeger niet achter de PC/console weg te slaan, bracht er hele vakanties op door. Maar toen waren games inderdaad nog redelijk rechttoe rechtaan.

Nu echter mijn vrije tijd beperkter is geworden en ik niet meer zo snel 2 uur aaneengesloten achter de console doorbreng (er zijn soms weken dat ik de console helemaal niet aanraak), merk ik ook dat de games van nu eigenlijk té uitgebreid zijn. Als ik een game wil spelen, dan wil ik ook genieten van alles wat het te bieden heeft (heb er tenslotte voor betaald ) Even een uurtje spelen schiet dan gewoon niet op. Je komt ook niet lekker in het verhaal.

Het gevolg ervan is dat als ik weet dat ik maar 1 uur kan spelen, ik de moeite al niet meer neem om de console überhaupt aan te zetten. Dan kijk ik liever een serie op Netflix met mijn vrouw.

Ik heb best een grote backlog aan gekochte games voor mijn PS4 die eigenlijk teveel tijd kosten om echt lekker te spelen en dat vind ik best jammer. Nu beperk ik me meestal maar tot FIFA career mode omdat ik dan 2 wedstrijdjes kan doen en het dan weer mooi geweest is. Ik zou best graag weer eens een dag achter de console doorbrengen, al vraag ik me af of ik er nog de hele dag door geboeid kan blijven zoals vroeger..

[Dennahz]

Je kan games als Assasins Creed toch gewoon prima even een uurtje spelen? Doe ik ook vaak. Even een missie, of gewoon even random kampen binnenvallen en de boel uitroeien.

Heb zelf ook 2 kinderen, maar dat gaat prima samen hoor. Gewoon s' avonds even een uurtje als ze liggen te slapen M'n zoon is sowieso ook fan van gamen, dus die heeft er ook geen problemen mee om gewoon even mee te kijken ipv zelf te spelen.

Zie het probleem niet zo. Farcry 5 kan je ook prima af en toe even spelen. (Heb ik ook gedaan). Ook al doe je er 3 maanden over om het uit te spelen, wat maakt het uit? Ben zelf ook maanden bezig met een game.

[ Voor 16% gewijzigd door Dennahz op 22-05-2019 11:01 ]

[Sluuz]

Ik herken het wel. Heb afgelopen weekend eigenlijk bijna non-stop Tetris 99 gespeeld. PS4 heeft al heel lang niet meer aangestaan

[DaHell66]

Ik ben 51 en vind het nog steeds leuk om me te verdiepen in de nieuwste Assassins Creed, Fallout of Elder Scrolls. Dat betekent soms inderdaad maar een uurtje in de week of alleen een zaterdagmiddag vanwege al mijn verplichtingen. Toch vind ik het nog steeds leuk, ook al kan het zijn dat ik dan drie maanden bezig ben met een spel. Maar ik ben dan ook een completionist, die er op kickt om die laatste lootbox te vinden!

[Anoniem: 316512]

rutgergron schreef op woensdag 22 mei 2019 @ 10:40:
Neem als voorbeeld Battlefield 2, fantastisch spel. Je koos een class wat je wilde zijn, je wapen kit en thats it! Je had nog wel een ranking systeem maar dat was gewoon voor de leuk er bij. Je hoefde niet rare capriolen uit te halen om die ene wapen te unlocken. Crysis 1 ook een mooi voorbeeld, lekker verdwalen op een prachtig eiland en bezig zijn met je powers en puur genieten van al het pracht en de actie. Hierin zaten ook tientallen uren maar op een hele andere manier. Je hoefde je geen weg te banen in uitgediepte menu's, craften, etc.

In Battlefield 2 moest je ook wapens unlocken. Ben het wel met je eens dat het in de nieuwe BF versies allemaal wat kut geregeld is als je een ander wapen wil selecteren. Vooral de nieuwste BF.

Wellicht moet je wat verder kijken dan de super bekende titels. Er zijn zoveel spellen. Zelf vind ik bijv. Deus Ex een enorm goede serie. Absoluut een reeks spellen die je kunt spelen voor een uurtje, en er dan weer mee kan stoppen.

[rutgergron]

De AAA titels zijn daarentegen wel de games die visueel het mooist zijn. Heb net mijn PC deels geüpgraded. Nieuwe systeemkast, voeding. Alleen mijn desktop ligt nu nog steeds uitelkaar zonder GPU die ik had verkocht. Ik wou deze week nieuwe bestellen alleen wat heeft het voor zin? Die enkele uurtjes in de week? Zat er zelfs over na te denken om alles te verkopen en een laptop te nemen.

[Noctonix]

maussert schreef op woensdag 22 mei 2019 @ 10:58:

Het gevolg ervan is dat als ik weet dat ik maar 1 uur kan spelen, ik de moeite al niet meer neem om de console überhaupt aan te zetten. Dan kijk ik liever een serie op Netflix met mijn vrouw.

Exact dit. Je bericht komt behoorlijk overeen met mijn situatie, maar wat je hier boven zegt is precies wat ik ervaar met bijvoorbeeld Red Dead Redemption 2. Ik heb ook bijvoorbeeld Rainbow 6 Seige, lekker korte potjes. Maar dat vindt ik alleen leuk met vrienden, en die moeten dan ook maar net op dat tijdstip online zijn en ook zin hebben om even een paar potjes te spelen.. Dusja ik heb in m'n leven niet zoveel series gekeken sinds we een zoontje hebben

[com2,1ghz]

Gaming was vroeger ook een niche markt. Lekker op game specifieke forums actief zijn waar iedereen dezelfde passie deelt. Wist je nog dat je een nerd was toen je zei dat je een gamer was? Tegenwoordig doet iedereen het. Dat maakt het ook minder spannender allemaal.
Instant gratification is ook een ding. Zeker met de opkomst van social media ben je heel snel op hoogte van alle ontwikkelingen waardoor je er ook snel op uitgekeken bent. Games liggen binnen handbereik en vaak ook een kopie van elkaar. We zijn er ook een beetje op uitgekeken.

Single player games zijn tegenwoordig meer een film/verhaal dan een spel. Alles is zo scripted dat je geen vrijheid krijgt om iets op je eigen manier te doen. Dan moet je een bepaalde vijand afmaken en ga je gegarandeerd dood omdat het bij de script hoort. En krijg je weer cinematics dat het een onderdeel van het verhaal is.

Ik mis zelf een spel als Half Life. Dat gevoel, de sfeer. Je zat ook in "rails", maar er was genoeg om zelf te ontdekken en op je eigen manier te doen. Of mijn favoriet Jagged Alliance 2.

Grafisch en mechanisch gezien zijn de games ook perfect. De imperfecties van vroeger zorgde ervoor dat je je fantasie ging gebruiken.
Vroeger keek ik nog achter de covers van spellen om te kijken of er een 3D kaart nodig was. Nu zit mijn RTX 2070 uit zijn neus te eten terwijl ik een uur staar naar mn Steam, Origin en Humble Monthly library.

In mijn geval is het ook een combinatie van minder tijd, andere interesses en ook dat ik vrijwel nooit meer game met vrienden. Vroeger waren we regelmatig in het weekend of doordweeks na werk op Skype/Discord. Nu mag ik blij zijn als er iemand uberhaupt online is of zin heeft om te spelen.

[Stonehawk]

Voor mij zijn de toevoeging van achievements echte boosdoeners. Ik wil ze allemaal halen, daardoor ben ik mij veel meer bezig met wat ik in een spel "moet" doen. In tegenstelling tot vroeger; gewoon zelf wat uitproberen en (creatief) bezig zijn en het spel beleven.

Ook zijn de speelsessies korter en verder uit elkaar. Hierdoor zit ik veel minder "in" het spelletje. Ook is het internet veel te gemakkelijk (verleidelijk) om problemen op te lossen.

Ik zelf speel nu spelletjes met korte potjes bij voorkeur waar geen multiplayer in zit.

Geen muzzlememory spelletjes meer voor mij. Voorbeeldje: Ik speelde LoL (niet Lands of Lore waar ik vroeger ook veel uur in heb zitten maar dat is al meer dan 20 jaar geleden) elke dag een potje of 2-4. Nu zou ik die 2-4 potjes in de week misschien kunnen doen. Nu bak ik er niks van. Gewoon omdat de routine er niet meer in zit. Zelfde is er gebeurd met CS1.6/CS:source. Ik heb gewoon niet meer de tijd/zin om een leuk niveau te halen (ik was geen top speler) waarbij ik mij niet erger aan mijn eigen onkunde.

Ook de voldoening van winnen is er niet meer. Ik heb verschillende battleground achtige games gedaan als PUBG, maar als ik dan een keertje win is het meer van "Jippy ... is dit het nou".

[Arunia]

Ik voel ook precies hetzelfde. Waar ik vroeger volledig op ging in Final Fantasy en ook de MMORPG spellen, heb ik daar nu gewoon geen tijd meer voor. De beperkte tijd die ik heb, besteed ik dan aan spellen die je makkelijker neer kan leggen.
De Switch heeft genoeg van dat soort spellen. Mario Oddyssey bijvoorbeeld kun je een ster halen en lekker stoppen of wat langer door spelen.
Ga ook weer voor Mario Maker 2, daarnaast indie games die je kort kunt spelen. Stardew Valley een dagje in het spel of Moonlighter de dungeon een keer door en de spullen verkopen in je shop.
Op de pc als ik langer de tijd heb, wil ik nog wel wat anders spelen dan Overwatch. Maar meestal is het Overwatch wat ik speel. Potjes duren van 5 minuten tot 10 minuten ongeveer.

Mario Kart, het begon met kies een figuur en spel daarmee. Acceleratie is anders, top snelheid is anders etc. Weinig andere mogelijkheden.
Tegenwoordig kun je andere banden onder je kart leggen, andere kart zelf, andere airgliders.
Daarnaast nog motoren (die mogen ze van mij afschaffen of los van de karts zien) en idem toevoegingen. Laat maar.
RPG's, teveel opties en niet dat het volgende deeltje equipment beter is of iets, nee, je moet op onderzoek uit wat voor jou beter gaat zijn. Ik kan me daar echt niet meer toe zetten.
Diablo 1 was ook nog redelijk recht toe recht aan, maar deel 2 had je al meer keuzes en builds. 3 is weer datzelfde geworden. Heb ze wel uitgespeeld, maar meer zal ik er niet mee doen eigenlijk.

Heb nog genoeg langere spellen liggen. Waar mijn vrouw en ik vroeger zelf een Final Fantasy spel uit speelden, doen we dat nu samen. Heb ook andere langere spellen liggen voor de PS4, maar die komen later waarschijnlijk wel.... Uhhuh.

Vroeger had je het geld niet om veel spellen te hebben, tegenwoordig heb je veel spellen, maar de tijd niet meer. Hoop ooit wel wat meer tijd te krijgen als mijn dochtertje ouder is en ze of mee kijkt of dat ze lekker met mama wat gaat doen of zelf.

[ Voor 22% gewijzigd door Arunia op 22-05-2019 12:49 ]

[Nature]

Het lijkt steeds meer op werk tegenwoordig de westerse games, vooral Farcry 5 idd. Klusje hier klusje daar, games van FROM software daarintegen spendeer ik honderden uren aan en blijf ik uitspelen. Assassins creed de laatste geïnstalleerd even gespeeld en meteen kwamen de klusjes, jammer.

[Kuusj]

Ik speelde tot enkele jaren geleden ook nog dagelijks op mijn PC. Ik heb een uur of 1500 aan de DayZ mod gespendeerd, nog 500 uur aan ArmA3, 750 uur race-sims.. En toen ik nog een stukje jonger was speelde ik heel vaak RollerCoaster Tycoon 2/3, Transport Tycoon, Zoo Tycoon... Noem maar op.

De spellen die ik noem geven allemaal een grote vrijheid aan de speler. Doe en laat wat je wil, je zit nergens aan vast. Wil je 10 rondjes achter elkaar over de Nordschleife knallen met een oude BMW in Assetto Corsa? Doe lekker.. Wil je door heel Europa crossen waar je ook naar toe wil, op welk tempo dan ook: Euro Truck Sim 2 is je vriend.

En dat is bij alle Tycoon's ook het geval, ik kon mij daar uuuuren aan zitten.. Zondagmorgen om 8:00 uit bed om een paar uurtjes te spelen. Iedere keer geïrriteerd dat ik na 10 minuten moest pissen van enthousiasme. Wanneer ik dat precies verloren ben? Ik denk sinds ik begon met dingen als Humble Bundle. Mijn Steam bibliotheek bevat 200 games. 100 daarvan zou ik eigenlijk liever gewoon weggooien en van de andere 100 heb ik er maar 20 echt lang gespeeld. "Vroeger" kreeg ik een game met kerst en dat was het dan ook. Dat speelde ik dan. Niet zoals nu waar ik soms echt zin heb om te gamen, en dan begin ik met scrollen.. 10 minuten later zet ik de PC uit en zet een film op. Werkelijk doodverveeld en nergens meer enthousiast voor te krijgen.

Dat mijn vrienden compleet gestopt zijn met gamen helpt ook niet natuurlijk. Een game als ArmA wordt zo echt ondoenlijk als iemand die niet snel/graag contacten legt met 'vreemden'. Ook de sport om mijn PC altijd beter te maken was een leuke, maar als je die HD7970 dan eindelijk hebt is het ook zo van "ah, ja, was dit het dan?". Nu kan ik een PC bouwen waar ik 10 jaar geleden nog niet over zou durven dromen, maar het voelt gewoon als geldverspilling, de spanning is eraf. De GTX1080 waar ik 650 ballen voor heb mogen neerleggen heeft misschien (!) 60-80 uur aan gamen onder zijn riem op 2 jaar

Waar ik de laatste 2 jaar wel enthousiaster over ben geworden is de Playstation. Mijn PS1 heb ik heel wat uren op doorgebracht, mijn PS3 weer bijna niks (door de PC), maar mijn PS4 Pro staat nog wel eens aan. Omdat de games 50-60 euro kosten, heb je er niet zo veel en koop je ook niet iedere game die op het rek ligt. Uncharted 4, The Last of Us, Days Gone, Horizon Zero Dawn, Red Dead Redemption 2.. Noem maar op. Daar kan ik dan wel echt nog af en toe dat ouderwetse genot uit halen.

[unezra]

Hangt een beetje van de game af.

Transport Tycoon Deluxe was altijd een enorme tijdvreter en met OpenTTD is dat misschien nog iets meer geworden, maar da's ook omdat PC's nu zo veel krachtiger zijn geworden dat het kán.

Lijkt me ook dat mensen steeds meer willen. Meer diepgang. Niet een spelletje uitspelen in 10 uur, maar er dagen, weken en maanden mee zoet zijn. Zouden ze nu de oude Elite uitbrengen, hoor je mensen klagen dat het oninteressant is, terwijl de nieuwe Elite zo gruwelijk uitgebreid is dat ik zelf na een paar uur ben gestopt. Té veel om te leren. Helaas.

Bij mij wisselt het, ik heb wel een voorkeur voor citybuilders en kan daar dan in korte tijd heel veel uren in stoppen, dan ben ik het weer maanden zat. Heb ook al maanden geen Euro Truck Simulator meer gespeeld, terwijl ik wel een stuur en pedalenset heb en de 3 monitoren die het leuk maken. Op dit moment hang ik wat in Anno 1800, wat echt een wereldgame is maar die ook nogal wat uren vreet om een beetje ver te komen.

Ik weet niet of het nu wel erger is geworden qua benodigde tijdsinvestering. Misschien ligt het ook aan de games die je speelt.

[AequitasII]

We worden oud jongens, deal with it

[Dracoz]

Merk het zelf ook heel erg. Sinds ik een dochter heb game ik bijna niet meer, simpelweg geen tijd voor.

Heb ik dan tijd dan duurt het heel lang voordat ik eindelijk een spel heb opgestart en heb ik er met 30minuten wel weer genoeg aan.

Moet zeggen dat ik de Switch nu wel meer pak dan dat ik achter de pc ga zitten. Lekker Mario oldskool

[Heroic_Nonsense]

Kinderen krijgen is m.i. een grote factor. Sinds mijn zoontje geboren is, game ik een stuk minder.

De schaarse tijd die we hebben als onze zoon op bed ligt, spendeer ik doorgaans met mijn vriendin. Lekker op de bank hangen en een serie of film kijken (en op drukke dagen hopen dat je niet in slaap valt ).

Nu speel ik soms een uurtje of twee een ontspannend spel (meestal Train Simulator); AAA-games heb ik al jaren niet meer bewust bij launch gekocht omdat ik er toch geen tijd voor heb. De laatste was denk ik Halo 4 die ik precies één keer heb uitgespeeld (terwijl ik ooit games wel meerdere keren doorspeelde). Wel haal ik zo nu en dan een PS3 of Xbox360-titel voor een paar euro uit de bak bij CEX, NedGame of Game Mania voor als ik er ooit (na mijn pensioen...?) een keer weer tijd voor heb. Zo staan Deus Ex, Skyrim, Batman Arkham Asylum (en -City), Crysis 2/3 en Bioshock 3 wel in de kast, maar ik heb ze nog nooit gespeeld.

Wat ik dan wél weer speel, zijn games met mijn zoontje. Vooral LEGO Batman en Hydro Thunder (Xbox Arcade) zijn favoriet en anders lekker klieren met een supercar in Forza Motorsport 3 ofzo. Daar kunnen we wel eens een regenachtige zondagmiddag mee vullen.

Wel staat hier ook een Switch op het familie-verlanglijstje. Pakt lekker op en eenieder kan zich er ook mee terugtrekken (wat met een TV en console toch minder makkelijk gaat).

[Theo]

De lootboxes; het kopen van ingame content en het uren bezig _moeten_ zijn voor je leuk kunt gamen; ik heb weer de klassiekers erbij gepakt van z'n 10 jaar geleden. Grafisch wellicht iets minder dan nu, maar het verhaal is zoveel beter. en je kan gewoon even een half uurtje offline gamen.

Titels als Half Life 2 (samen met EP1, EP2) S.T.A.L.K.E.R, Far Cry en Call Of Duty bijvoorbeeld.

[MsG]

Herken het ook wel een beetje. Hoewel ik dit altijd al wel ervoer, ben dan meer ook van de lineaire verhaal games, zoals mafia 1, call of duty reeks of medal of Honor, etc.

Rpg's als Oblivion, Skyrim en fallout missen voor mij een duidelijke climax, het eindigt er gewoon mee dat je het spel niet meer opstart, terwijl je nog tig Quests hebt openstaan, terwijl je bij een call of duty of een Mafia 1 gewoon een mooi outro krijgt en je een boek dicht kan doen. Ben dan soms juist blij als een game kort is, gezien de verveling dan nog niet is toegeslagen. Maar speel games soms ook pas jaren later dan de massa, je waardoor ik ook minder bang for buck hoef, omdat het spel tegen de tijd dat ik hem speel vaak al goedkoop is.

[XLord]

De tijd van 40+ uur per week gamen, 2 mmo's tegelijk spelen of 2 accounts voor de zelfde MMO onderhouden liggen ook voor mij inmiddels al heel wat jaartjes achter, maar mis nog altijd die vrije tijd
Tegenwoordig game ik vooral met vrienden op vooraf afgesproken avonden (wat ook afgestemd is met de betere wederhelft zodat je ongestoord kan gamen), we doen dan een aantal potjes bf5 of wat turns civ6 en dan is het weer mooi geweest.
Het gamen is naast een ontspan moment ook meer een moment van sociale contact met vrienden zonder gelijk buiten de deur te moeten zijn, mocht er thuis iets gebeuren ben ik nog gewoon in staat om te helpen wat een stuk lastiger is als je bij vrienden zelf afspreekt. Om die reden speel ik ook bijna geen singleplayer spellen meer.

Theo schreef op woensdag 22 mei 2019 @ 13:18:
De lootboxes; het kopen van ingame content en het uren bezig _moeten_ zijn voor je leuk kunt gamen; ik heb weer de klassiekers erbij gepakt van z'n 10 jaar geleden. Grafisch wellicht iets minder dan nu, maar het verhaal is zoveel beter. en je kan gewoon even een half uurtje offline gamen.

Titels als Half Life 2 (samen met EP1, EP2) S.T.A.L.K.E.R, Far Cry en Call Of Duty bijvoorbeeld.

STALKER probeerde ik laatste ook weer en had het beter niet kunnen doen, in mijn gedachte was het zoveel beter

[flyyy]

Ik heb het idee dat ze tegenwoordig de games rekken door RPG momenten ipv daadwerkelijk content.
Kijk naar assassins creed, bij de eerste game was er maar 1 health bar en dat was je eigen. Tegenwoordig heb je boss fights waarbij je moet kiten etc omdat de boss een oneindige HP bar heeft.

Je kan tegenwoordig een game niet uit spelen als je je er niet vol in verdiept.
Wellicht is dat ook omdat we allemaal ouder worden en minder tijd hebben, maar ook omdat we er minder tijd in willen steken maar wel net zo snel ver willen komen.

[Chrosser]

Zoals iedereen die hier reageert, merk ik het zelf ook. Gelukkig heb ik een vriendin die (als de kleine op bed ligt) me best wel wat vrije tijd gunt. Ze kan zich zelf ook wel makkelijk vermaken. Maar zoals ook al vaker aangegeven ben ik dan maar wat aan het scrollen door mijn library en zit ik uiteindelijk maar wat onnozele Youtube filmpjes te kijken.

Dat heeft bij mij wel geleid tot een zoektocht naar games waar ik wel interesse in heb. Ik ben dus namelijk meer naar de PS4 gegroeid. Heb alle Uncharted delen op de kop getikt, heb de Tombraider collectie bij elkaar verzameld en dan speel ik er nog wat Fifa. De singleplayer games met een leuk verhaal kunnen mij dus nog wel echt bevallen.

[Waah]

Same here. Speel vooral veel non-AAA games. Niet omdat ik tegen dat soort games ben. Maar omdat de interesses en tijd gewoon krap zijn.

Games met een te ontdekken wereld/verhaal vind ik vaak gaaf. Zoals Subnautica en momenteel Satisfactory (al heeft die laatste nog geen verhaal). Zo heb ik mij (ondanks dat er heel wat uren in zitten) erg vermaakt met Breath of the wild. Veel te ontdekken/doen en zien. Maar geen RPG-achtige verplichte elementen.

Ook simcity-achtige games bevallen altijd goed. Want je kan het zo aanzetten en uitzetten. "Theme hospital 2", Weedcraft, dat soort games. Ook geen Triple-a publishers weer.

Hier bevalt de Switch ook erg goed. Ook omdat je die even snel aanzet. Vriendin is geen gamer, maar ze is gek op Overcooked (uberhaupt time-management games met koken) en Mario Kart ("Ik wil Bommenspel spelen!") zijn hits. En ze vind Mario party ook steeds leuker worden. Alleen 4 man bij elkaar krijgen is nog wel eens een uitdaging.

[spokje]

rutgergron schreef op woensdag 22 mei 2019 @ 10:11:
Ik merk aan mezelf dat het huidige gamen hoe het nu is mij steeds meer tegen staat. Ik zit op een punt dat de lol er echt vanaf is. Misschien leeftijd of er uitgegroeid. Een grote factor is er wel. De reden hiervan is is onder andere dat de games niet meer simpel recht-toe-recht-aan zijn maar gewoonweg teveel tijd in beslag neemt.

Laatst Farcry 5 geïnstalleerd. De open wereld, perks, unlocken, craften. Je word hierin ook geforceerd. Het overweldigd mij zo enorm dat ik sindsdien het spel niet meer heb aangeraakt. Dit is met bijna alle games van tegenwoordig zo. Games die niet zo uitgediept zijn en meer de "old-school" approach hanteren zijn op één hand te tellen. Denk hierbij aan Wolfenstein, Doom. Héérlijk! Gewoon spelen en gaan, zonder onnodig ander poespas.

Vroeger had je wel wat diepgang maar niet onnodig. Het was meer een leuke ervaring dan dat je eerst je er echt in moest "verdiepen". Spellen zoals Assasins Creed brand ik mijn vingers niet aan, 50a60+ uren, RPG elementen. De tijd IS er gewoon niet. Ik sta op het punt om helemaal te stoppen met gamen. Even snel een game doen is er niet meer bij.

Herkend iemand zich hierin?

Ik herken het, speel om die reden ook alleen maar Rocket League. Dat spel boeit me al een paar jaar nu en verveelt nooit. Potjes duren ongeveer 5-6 minuten.

[RoamingZombie]

Ik heb meer het idee dat jouw perceptie en levensstijl veranderd is want om te zeggen dat er vroeger minder diepgang was vind ik vreemd. Misschien heb je niet de oude RPG's gespeeld (Baldur's Gate en dat soort) of spellen als Civilization maar die gingen een stuk dieper en vereiste meer kennis dan de gemiddelde games van nu.

Spellen als de huidige AssCreed zijn inderdaad uitgebreider dan vroeger maar niet zodanig complexer dat je het niet een uurtje of twee kan spelen. En sommigen met uitgebreide quests vragen een langer aaneengesloten moment van gamen, maar dat was vroeger ook zo. We hebben alleen als we ouder zijn wat minder tijd over.

[BJBoes]

hmm ik herken wel iets van wat er geschreven word, maar mijn redenen zijn toch wel wat anders.
ik zal hieronder per punt is aangeven wat mij doet besluiten tegenwoordig titels te laten liggen die "vroeger" no brainers waren om te kopen:

1. Om te beginnen met de grootste ergenis. Het huidige verdien model van games! Met name met een online functie. Ik speel vaak games met een RPG tintje, en vind het juist niet erg over een langere periode tijd te steken in een game. Ik speelde dan ook best veel mmorpgs zoals wow, eso, FF, en Lineage 2. daar naast speel ik ook RPGs en sandbox games die offline hun verhaal vertellen. wat er steeds meer gebeurd in deze titels, is het kijken naar bij verdiensten. Het is dan ook niet meer weg te denken dat er in deze games een ingame shop is, of het spel heeft geen abbo meer en is F2P. In andere gevallen zijn de games ook "gratis" maar vinden we vervolgens lootboxes.

Al deze opties hebben tot gevolg dat games als deze vaak een Pay2Win aspect krijgen. ingameshops verkopen vaak boosts voor characters of gear, of items waar mee je voordeel behaald. Vaak start een spel met ingameshop met het argument "we gaan alleen esthetisch items verkopen, geen items die je voordeel opleveren" om daarna als nog af te glijden naar items die op 1 of andere manier als nog voordeel geven! Lootboxes zijn inmiddels ook een gemeen goed geworden binnen games als deze die dus vaak als Free2Play worden aan geboden. Deze boxes zijn zo nodig nog erger dan ingameshops gezien het zogenaamde RNG ( random number generator ) element van deze boxes. gezien de boxes met geld worden gekocht en er een kansje is dat er een leuk item inzit is het ook niet meer dan gokken. standaard laat ik deze games liggen!! het genre word zoiezo verpest door deze "opties" welke bijna alle titels tegenwoordig hebben. Helaas verspreid dit probleem zich nu ook naar sandbox games. Waar rockstar met GTA is begonnen hun online funtionaliteit uit te bouwen door via sharkcards geld te kunnen kopen. Gaan andere developers nu door op het concept ( gepushed door publishers ). Dat het geen inciddent is maar nu regel is te zien bij de nieuwe titel van Rockstar RDR2 welke sinds launche wederom alleen updates heeft ontvangen voor online functies! ( meestal met items die gekocht kunnen worden met geld ). Waar ik vroeger de developers/publishers vervloekte IVM DLC achter een paywall te gooien. Wenste ik nu deze tijd terug! We hebben met deze online functie melk koe namelijk veel meer verloren dan gameplay. namelijk ook een reden voor developers om nog langer verhaal content te maken. immers online verdient gewoon beter!


2. dan de 2de reden welke eroor zorgt dat ik minder games speel. deze is veel korter dan de andere. De meeste games worden tegenwoordig ontwikkeld met het idee van esports in gedachte. Dat vind ik prima echter heb ik daar niet zoveel mee. Zit er dan een leuke game tussen word het meestal op hoog niveau gespeeld en dan ben je als casual al snel gefrustreerd omdat je links en rechts afgemaakt word door een ander! De lol is er dan vrij snel vanaf!

[Patientzero]

BJBoes schreef op woensdag 22 mei 2019 @ 15:23:
2. dan de 2de reden welke eroor zorgt dat ik minder games speel. deze is veel korter dan de andere. De meeste games worden tegenwoordig ontwikkeld met het idee van esports in gedachte. Dat vind ik prima echter heb ik daar niet zoveel mee. Zit er dan een leuke game tussen word het meestal op hoog niveau gespeeld en dan ben je als casual al snel gefrustreerd omdat je links en rechts afgemaakt word door een ander! De lol is er dan vrij snel vanaf!

Tjah, dat is inderdaad lastig ;-)

Ondanks kinderen en werk proberen we toch nog minimaal 3 avonden te knallen, ene avond zijn we na 30 min door frustratie al klaar, andere avonden raken we soms de 3 uur wel aan, voornamelijk pubg ( sinds de release eigenlijk al )

We hebben eigenlijk alle andere games laten vallen. met uitzondering spelen we nog wel eens killing floor 2 oid.. maar de spellen die we altijd gespeeld hebben ( de battlefield reeks ) daar zijn we allemaal gewoon klaar mee.. het dice/EA gezeur en gezeik dat begon na bf4, toptitels waar ze gewoon effectief zaken uit hebben gesloopt zoals deugdelijk serverbeheer, inderdaad het akelige verdienmodel, wat dan tevens ook weer leidt dat veel spellen voor ons juist te casual aanvoelen staat dan weer haaks op @BJBoes

Maar inderdaad, als mijn maten niet online zijn, ook ik kan me niet meer vermaken met de meeste titels.
Denk aan portal2 bijv. met de leuke community en modded maps die te downloaden waren...
Denk aan modded servers mw2, real life mod bf2...verschillende servers hebben waar admins aanwezig waren en je dus ook aparte gamemodes kon creeeren..

NEIN - alles raus, weg.... ''grof'' taalgebruik mag niet eens meer van dice..
En inderdaad, wat al eerder werd aangehaald, teveel games beginnen op ''arbeit'' te lijken, geen zin in.
Basic rule, starter kit ( fps ) moet de moeilijkste kit zijn, maar dan ook weer de beste mits onder de knie imo.

[LaFleche]

Tja.. Tijd tijd tijd.. En het inmens tekort aan de vrije variant ervan...
Werk is de grootste boosdoener en als we dat nu afschaffen dan zou je ook zien dat je nog steeds tijd te kort hebt om te gamen.
Ook verleggen van Interesses helpt niet mee.
Speel meestal 1 game met een langere verhaal lijn (doe ik maanden over) en tussendoor wat liniaire platformers en fps (lekker op zolder ps2 en lightgun.... Time crisis 2 en 3....gedachteloos en zinloos geweld.... Heeeeeerlijk)

[Sissors]

Anoniem: 316512 schreef op woensdag 22 mei 2019 @ 11:12:
[...]

In Battlefield 2 moest je ook wapens unlocken. Ben het wel met je eens dat het in de nieuwe BF versies allemaal wat kut geregeld is als je een ander wapen wil selecteren. Vooral de nieuwste BF.

Wellicht moet je wat verder kijken dan de super bekende titels. Er zijn zoveel spellen. Zelf vind ik bijv. Deus Ex een enorm goede serie. Absoluut een reeks spellen die je kunt spelen voor een uurtje, en er dan weer mee kan stoppen.

De grootste problemen met wapen unlocken/selecteren zijn wel opgelost in BF5. En je hebt juist al veel minder opties om rekening mee te houden als bij BF3/BF4.

[Vossie94]

Enigszins herkenbaar is het wel voor mij, maar ik denk dat het telkens erger wordt naarmate je ouder wordt. Ben de 20 inmiddels ruimschoots gepasseerd en ik merk al dat ik er veel minder tijd voor heb dan toen ik een tiener was. Wie weet wat er gebeurt zodra ik de 30+ grens passeer. Ik merk nu vooral dat ik de manier waarop ik game efficiënter/comfortabeler probeer in te delen dan vroeger. Vroeger gamede ik veel op PC (tijd kwijt aan uitzoeken van hardware upgrades/multiplayer/modden/proberen illegale games aan de praat te krijgen aangezien je als tiener weinig te besteden hebt etc.) en probeerde ik games helemaal uit te diepen. Zeeën van tijd had ik daar voor die ik nu niet meer heb. Nu game ik op een PS4; geen gedoe meer met upgrades/modden/illegale games (en PS4 games kun je een tijdje na release ook prima tweedehands kopen voor een schappelijke prijs). Het is een kwestie van de DVD in de PS4 drukken en gaan. Daarnaast probeer ik niet meer alle features/side missions van een game uit te pluizen, maar beperk ik mijzelf tot de hoofdlijnen in het verhaal/'core' van de game. Maar goed, wellicht ben ik 1 generatie jonger dan de gemiddelde generatie in dit topic dus ik ga het vast nog wel meer merken naarmate de tijd vordert. Ik merk wel dat ik van 'nieuwe' games zoals Fortnite ook al geen bal meer snap. Dacht dat het een leuke game was om samen online met mijn neefje te spelen. Ik heb het letterlijk 5 minuten geprobeerd en toen verveeld de PS4 weer uitgedrukt.

Pro-tip: Wissel ook eens games met vrienden uit. Een vriend van mij heeft RDR2 gekocht welke ik van hem mag lenen, en hij leent weer games van mij die hij niet heeft. Scheelt een flinke duit aangezien je dan maar de helft van het geld kwijt bent (in het geval van 2 personen die games uitwisselen).

[Justinn1988]

Ik ervaar het juist anders, dat de meeste spellen zo mainstream zijn (geworden), dat ik ze bij voorbaat links laat liggen. Zonde van de tijd, met name de hersenloze multiplayer games waar ik vroeger honderden uren in kon steken. Assassins Creed heeft me altijd getrokken, maar ben ik altijd na max 10 uur helemaal klaar mee. De 'instant fun' games blijven me gewoon niet boeien in de enigzins schaarser geworden tijd. Ik richt me nu juist op games die prikkelen, uitdagen en/of moeilijk zijn. Ik heb altijd strategy games leuk gevonden, dus besteed vooral nog tijd aan games van Paradox Interactive.

[Ivysaur]

Wat ook mogelijk tegenwerkt is die enorme grote bieb in je Steam, Origin, Uplay enzovoort. Dat kan demotiverend overkomen, want er is zo veel te spelen en nog zoveel te doen. Je kan niet zomaar even wat spellen verkopen om rust in je hoofd te krijgen.

Daarnaast is met de komst van 'achievements' ook een 100% ''completion'-zucht ontstaan. En dat gecombineerd met een eindeloze bieb. Dat maakt het er niet beter op.

Hier ben ik zelf ook slachtoffer van geworden. Vroeger was het hup spelletje spelen + uitspelen = klaar. Of spelletje spelen, stond het me niet aan, dan ging ik weer naar een volgende. Helaas, met die achievements kan dat niet meer want staat niet 'mooi' in mijn bieb.

Dat soort dingen.

[Pykow]

Laatste 2 jaar ben ik meer tijd kwijt aan training (sporten), dan dat ik veel game.
zo'n 10 jaar geleden speelde ik Team Fortress 2 dagelijks voor minimaal 4 uur per dag.
Competities, clan wars etc. ik keek mijn replays na en kwam op een redelijk niveau te zitten.
Ook speelde ik met veel mensen samen en dat versterkt dat je blijft spelen.

Nu vindt ik het niet erg om games te moeten spelen, waarbij je wat tijd in moet steken.
RPG, Simulaties zijn leuk om te spelen, maar ik wil wel het gevoel hebben dat ik iets behaald heb op een dag. Maar het is ook heel persoonlijk of een game je aanspreekt.
Toen Division 2 uitkwam was ik erg hyped, maar na een tijdje merk je gewoon dat je veelste lang moet spelen om iets te kunnen halen en dan nog zitten zaken achter een weekly slot (oftewel je speelt voor iets en je moet weer 1 week wachten).
Destiny 2 kon ik iedere week mijn energy level hoger krijgen en dan speel je wel door, maar ben je maxed dan is de lol er weer vanaf.

een game moet voor mij ook weer niet te klein zijn, denk aan RAGE 2. 50 euro voor een spel van 8 uur.
Wanneer de game leuk is, dan kan je dat zo in 1 week uitspelen en dat is het geld niet waard.

ik denk dat het probleem niet zo zeer ligt bij de games op dit moment, maar dat wij steeds meer willen voor minder geld. We willen de beste graphics, lange en leuke gameplay en beloond worden voor wat we doen met achievements, unlocks. Waarbij je (of tenminste ik) vroeger een game speelde voor de FUN met vrienden en lekker knallen.
Er zijn echt maar heel weinig games die dit voor elkaar krijgen.

Maar goed voor mij persoonlijk is het makkelijk waarom ik minder game dan vroeger.
Huishouden, Werk ("soort van eigen zaak"), en 4 á 5 x per week sporten kost gewoon veel tijd
Oja en mijn vriendin wilt natuurlijk ook aandacht haha, kan niet iedere avond boven zitten

[Mick3112]

BJBoes schreef op woensdag 22 mei 2019 @ 15:23:
hmm ik herken wel iets van wat er geschreven word, maar mijn redenen zijn toch wel wat anders.
ik zal hieronder per punt is aangeven wat mij doet besluiten tegenwoordig titels te laten liggen die "vroeger" no brainers waren om te kopen:

1. Om te beginnen met de grootste ergenis. Het huidige verdien model van games! Met name met een online functie. Ik speel vaak games met een RPG tintje, en vind het juist niet erg over een langere periode tijd te steken in een game. Ik speelde dan ook best veel mmorpgs zoals wow, eso, FF, en Lineage 2. daar naast speel ik ook RPGs en sandbox games die offline hun verhaal vertellen. wat er steeds meer gebeurd in deze titels, is het kijken naar bij verdiensten. Het is dan ook niet meer weg te denken dat er in deze games een ingame shop is, of het spel heeft geen abbo meer en is F2P. In andere gevallen zijn de games ook "gratis" maar vinden we vervolgens lootboxes.

Al deze opties hebben tot gevolg dat games als deze vaak een Pay2Win aspect krijgen. ingameshops verkopen vaak boosts voor characters of gear, of items waar mee je voordeel behaald. Vaak start een spel met ingameshop met het argument "we gaan alleen esthetisch items verkopen, geen items die je voordeel opleveren" om daarna als nog af te glijden naar items die op 1 of andere manier als nog voordeel geven! Lootboxes zijn inmiddels ook een gemeen goed geworden binnen games als deze die dus vaak als Free2Play worden aan geboden. Deze boxes zijn zo nodig nog erger dan ingameshops gezien het zogenaamde RNG ( random number generator ) element van deze boxes. gezien de boxes met geld worden gekocht en er een kansje is dat er een leuk item inzit is het ook niet meer dan gokken. standaard laat ik deze games liggen!! het genre word zoiezo verpest door deze "opties" welke bijna alle titels tegenwoordig hebben. Helaas verspreid dit probleem zich nu ook naar sandbox games. Waar rockstar met GTA is begonnen hun online funtionaliteit uit te bouwen door via sharkcards geld te kunnen kopen. Gaan andere developers nu door op het concept ( gepushed door publishers ). Dat het geen inciddent is maar nu regel is te zien bij de nieuwe titel van Rockstar RDR2 welke sinds launche wederom alleen updates heeft ontvangen voor online functies! ( meestal met items die gekocht kunnen worden met geld ). Waar ik vroeger de developers/publishers vervloekte IVM DLC achter een paywall te gooien. Wenste ik nu deze tijd terug! We hebben met deze online functie melk koe namelijk veel meer verloren dan gameplay. namelijk ook een reden voor developers om nog langer verhaal content te maken. immers online verdient gewoon beter!

Dit ja. Waar ik me ook dood erger zijn al de verschillende versies die je kan kopen. Vroeger kocht je de full version en dan voelde je de koning te rijk. tegenwoordig heb je het idee dat je van alles misloopt met alleen de Basegame.

Ik het het gevoel dat de hele Branche tegenwoordig gebaseerd is op een doorlopende binnenkomende geldstroom.

Verder is ouder worden en de daarbij komende factoren zoals werk en verantwoordelijkheden een factor. Moe gekomen uit het werk heb ik vaak geen eens zin om achter een shooter te gaan zitten waarbij elke Milliseconde telt.

[shaiwa887]

Wat is vroeger? Voor mij is dat de tijd van de Atari 2600/C64 bij vrienden en de MSX/PC bij mij thuis
Je had toen ook spellen die veel tijd in beslag namen, zonder tips&tricks die later in de game magazines te vinden waren kon je erg veel tijd kwijt zijn om een stap verder te komen.

Naar mezelf kijkend, ben altijd wel aan het "gamen" geweest maar op een gegeven moment toen de kids klein waren en erg drukke baan met veel reistijd kwam het gewoon niet meer van en was het nog af en toe.
Maar oude liefde roest niet en met de komst van goede emulators de games van toen weer laten herleven.
Inmiddels gewoon ook de nieuwere (multiplayer) games maar gewoon op de tijd dat het me uitkomt, en kost soms een uurtje en soms ook langer.

Wat ik min of meer duidelijk wil maken is als de lol eraf is speel je toch de spellen die je wel leuk vind of gewoon een tijdje niet, maakt niet uit toch? Gewoon doen waar je het beste bij voelt.
Mijn eigen ervaring is dat er in de toekomst echt wel weer games komen die ik toch erg interessant vind om te spelen, wacht gewoon dat ze in de aanbieding zijn voor een leuke prijs, zo is het eigenlijk bijna nooit een tegenvaller.

[Thomas]

RoamingZombie schreef op woensdag 22 mei 2019 @ 15:20:
Ik heb meer het idee dat jouw perceptie en levensstijl veranderd is want om te zeggen dat er vroeger minder diepgang was vind ik vreemd. Misschien heb je niet de oude RPG's gespeeld (Baldur's Gate en dat soort) of spellen als Civilization maar die gingen een stuk dieper en vereiste meer kennis dan de gemiddelde games van nu.

Spellen als de huidige AssCreed zijn inderdaad uitgebreider dan vroeger maar niet zodanig complexer dat je het niet een uurtje of twee kan spelen. En sommigen met uitgebreide quests vragen een langer aaneengesloten moment van gamen, maar dat was vroeger ook zo. We hebben alleen als we ouder zijn wat minder tijd over.

Nouja, ik merk ook wel dat games veel meer met het unlocken van vanalles bezig zijn dan vroeger. Ik koop dat soort spellen meestal niet maar er zitten inmiddels wel in heel veel games zaken als een season pass met challenges, craften, allerlei RPG elementen, noem maar op.

Neemt niet weg dat je als je ouder wordt opeens veel minder tijd hebt omdat er vaak ook veel meer in je leven komt kijken, drukker sociaal leven, werk, studie, meer verantwoordelijkheden. Ik merk dat zelf ook enorm nu ik in de eindfase van mijn studie zit en verder druk ben met werk en andere zaken, soms raak ik weken geen game aan. Ik probeer er wel tijd voor te maken want het blijft een leuke hobby en ik heb het geluk dat mijn vriendin gamen ook enigszins heeft ontdekt .

[Thomas]

Beste mede Tweakers,

Ik heb een tijdje met het idee lopen spelen om een topic te openen wat betreft games, ouder worden en het minder plezier hebben in gamen, en het moment is nu.

Korte situatie schets. Zo lang als ik me kan herinneren hou ik van videogames, en nog steeds natuurlijk. Nu is het zo dat ik natuurlijk steeds drukker ben geworden met het volwassen worden (inmiddels alweer 25 jaar), studie, sociaal leven, werk, etc. Zeker pakweg de afgelopen 1 tot 2 jaar heb ik het gewoon druk. Desalniettemin vind ik het nog steeds prettig om tijd vrij te maken voor games. Zeker met de release van de Switch heb ik heel veel plezier gehad aan de fantastische games die uitkwamen. Daarna is het een beetje minder geworden allemaal. Ik ben wat minder 'hyped', al zijn er altijd wel games waar ik naar uitkijk, maar het is wel (gelukkig) een stuk minder dan toen ik nog op de middelbare school zat. Toch kan ik het me wel permitteren om meer games te kopen dan toen, wat er dus op neerkomt dat ik meer games maar minder tijd heb.

Ik heb af en toe een soort van stress als het op gamen aankomt. Ik heb met name voor de Switch een beste backlog met AAA games zoals Super Smash Bros Ultimate, Super Mario Bros U DX, en nog een stuk meer. Het probleem hier is dat ik veel van deze games na een korte tijd gewoon heb neergelegd. De lol was er af, en een game als SSBU is gewoon niks voor mij. Aan de andere kant ben ik ook een flinke completionist die het liefste alles uit een spel haalt. Ergens knabbelt er iets aan mij dat zegt dat ik toch wat meer uur in SSBU moet steken en SMBU DX moet uitspelen. Nog niet te beginnen over games die ik nooit echt heb aangeraakt, dat zijn er ook een hoop. Toch trekken die me dan toch niet meer. Het lijkt een soort keuzestress (waar besteed ik mijn vaak schaarse game tijd aan?) en een drang om toch de completionist uit te hangen, ook al heb ik er niet per se plezier aan. Het voelt ook als zonde om een game wel te kopen maar hem dan amper/niet te spelen.

Ik vroeg me af of er mensen zijn die zich in dit verhaal (of delen ervan) herkennen en hoe zij ermee omgaan.

[HenkEisDS]

Herkenbaar. Denk dat ik 3/4 van de spellen die ik koop niet meer uitspeel. In het begin irriteerde dit me nog wel eens, maar ik heb het losgelaten. Groot voordeel van ouder worden is ook dat je meer geld tot je beschikking hebt en dat het dus niet zoveel boeit dat je niet het onderste uit de kan haalt qua games die je koopt.


(coole Costanza icon )

[Kuusj]

Zeer herkenbaar hoor
Denk dat het ook komt doordat je 'vroeger' (ik dan iig als kind) 1/2 games per jaar kreeg waar je het dan maar mee moest doen. Dat dit toevallig topgames als RCT2/Transport Tycoon waren helpt natuurlijk wel.

Maar goed als ik nu naar mijn Steam Library kijk: 280 games, en ik heb 50% nog nooit opgestart. Aantal games die ik meer dan 20 uur heb gespeeld zijn er 20 of 30. Moet je nagaan..
Ik denk dat dit komt doordat er gewoon te veel keuze is van vaak middelmatige kwaliteit. Daarom koop ik vrijwel uitsluitend nog games voor mijn PS4 Pro, aangezien die games 60,- kosten en ik er dus ook maar een paar per jaar koop ben ik eerder geneigd net even door te zetten.

Vaak loont dat doorzetten wel, maar ik heb altijd het gevoel dan liever mijn tijd aan een film/serie te besteden dan een uur met 'tegenzin' gamen.

[CT]

Enige waar ik mij in herken is dat ik mijn Switch als 'oude' gamer al snel had verkocht, de games hebben 'het' gewoon niet (meer) voor mij. Waar ik Mario Galaxy, Mario 64, Super Mario World etc. echt ALLE sterren/levels etc. complete wilde maken, had ik bij Mario Odyssey na paar uur spelen echt geen enkele klik met de game.

En zoals @Kuusj aangeeft, heb ik ook een PS4 en koop daar incidenteel een mooie titel voor in doosje met disc en dat nodigt mij meer uit om het spel echt te spelen en ook plezier uit te halen. Mijn steam zit ook op de max maar misschien 10 games die ik daar van uitgespeeld heb.

Wat ik bijv. nu weer opgepakt heb op de PC als online game is Magic Arena (als heel oude magic speler) hier kan ik toch goed vanwege de vrij korte aard van de potjes mijn ei kwijt. (Ivm kids)

[FSSF]

Ik ben nooit een echte gamer geweest maar ik kon me vroeger op de PS1/2 uren vermaken. Tegenwoordig op de PS4 heb ik het na een uurtje wel gezien. Koop je RDR2 omdat het zon geweldig spel zou moeten zijn, vind ik het helemaal bagger. Paar keer nog een poging gewaagd maar ik kan de lol er niet van inzien. Zo zijn er nog wel wat spellen geweest die zonde van het geld zijn geweest.
Ik gooi de PS uit en ga wat anders doen, opgelost

[schumi1986]

Ik herken het ook, in mijn geval komt dit doordat ik minder tijd heb om te gamen dus langer bezig ben maar ik wel steeds elke interessante nieuwe game koop wantja meer geld dan vroeger.. Zodoende speel ik bijna geen enkele game meer uit.

[Ayazis]

Minder tijd voor games, hier ook zo. Ik speel veel spellen om die reden vaak op een makkelijke moeilijkheidsgraad. Waar ik vroeger nog ieder spel op de moeilijkste graad uit wilde spelen (en soms uren deed over 1 level) wil ik dat nu echt niet meer, want die tijd is er niet.

Verder kies ik heel bewust welke games ik koop, dat zijn er 1-2 per jaar + af en toe een abbotje ergens.

Het gevoel van 'het meeste eruit willen halen anders is het zonde' herken ik niet.

[Flagg]

Geen halszaak van maken, ik heb ook een periode van zeker 5 jaar gehad waar ik amper gespeeld heb. Gewoon geen interesse, daarna voor de gein eens een PS3 gekocht en de PS4 daarna heeft bij mij inmiddels alweer enkele duizenden uren gedraaid.

Komt vanzelf weer, tja en anders niet, zat andere dingen te doen die leuk zijn. Best kans dat ik straks weer een aantal jaar stop en weer een motor koop...

[ Voor 10% gewijzigd door Flagg op 25-11-2019 00:19 ]

[DRaD]

Ik heb juist min of meer het omgekeerde, minder tijd (jong gezin), hierdoor kijk ik juist erg uit naar de spaarzame uurtjes die kan / wil besteden aan gamen. Misschien ben ik wel iets selectiever geworden met de games die in aanschaf.

[Ivysaur]

Ik heb het ook, hoor. Denk dat het komt door meerdere factoren:

1. Leeftijd
2. Prioriteiten; vrouw vinden, kinderen krijgen, carrière maken, levenzinsvragen
3. Je Prefrontale cortex ofzo is nu ontwikkeld, dus beter in beslissingen maken. Niet zo impulsief
4. Door het ouder worden ga je minder magisch naar dingen kijken. Je ziet de werkelijkheid
5. Spellen en de scene zijn commercieel geworden
6. Wellicht heb je alles al gezien, alles al gespeeld, alles begint hetzelfde te worden.
7. Backlog, achievements die per se 100% moeten, enz enz
8. Vergeet ik nog wat?

Ik had tot 1.5 week terug een bieb van 318 spellen over de 16 jaar verzameld; Waarvan meer dan 100 spellen 100%, tig spelen met bijna 100%, heel veel onbespeeld, en een heleboel uit het gouden tijdperk aka mijn jeugd.

Heb ze er zowat allemaal er af getyft en dus gereduceerd tot een schamele 9 spellen. Waar van ik er 2 echt speel.. Heb me belooft niet meer zo te hameren op die 100% achievement, enzo.

Voel me prima. Geeft rust. Misschien een idee voor jou.

[ Voor 9% gewijzigd door Ivysaur op 25-11-2019 03:26 ]

[aevitas1]

Soms heb je ook gewoon even een 'burn-out' wat gaming betreft, ik heb ook momenten dat ik de Xbox of PC dagelijks opstart en eigenlijk niet verder kom dan het menu/browsen en 'm na 20 min weer uit zet.

Neem een pauze, vaak komt het vanzelf wel weer terug bij mij. Wat ik vaak doe is dan eindelijk die serie kijken op Netflix waar ik al 6 maanden aan denk of gewoon een film kijken. Of extra quality time met vrouwlief, maar dit zit eigenlijk altijd wel goed.

Edit: Als ex-'ik-moet-elke-game-tot-100%-krijgen' completionist kan ik de volgende tip geven..

Waar speel je voor? Voor plezier. Is een spel leuk ? Haal 100%. Vind je het niet leuk? Sluit het spel en stopt met achievement/trophy hunten. Wat is het nu van die punten als je het niet leuk vind. Zodra je dit onder ogen gaat zien wordt alles veel makkelijker. Fuck die back log, die van mij is ook best groot.

[ Voor 30% gewijzigd door aevitas1 op 25-11-2019 01:18 ]

[beast1909]

Ben zelf 31 en heb jaren de “desinteresse” gehad die je beschrijft. Heb een PlayStation 3 gehad en een 4, maar speelde veel spellen niet uit. Snel op uitgekeken. Ook een switch gehad, zelda vond ik fantastisch ook door jeugd sentiment. Galaxy uitgespeeld met enige tegenzin.

Alle consoles verkocht, totaal op uitgekeken. Heb echter sinds kort weer een gamelaptop gekocht en merk toch dat daar mijn liefde zit. Ik denk dat het ook deels komt doordat ik in mijn tienerjaren hardcore pc gamer was, wat ik met de eerste baan ben verloren.

Nu weer vol passie bezig: overwatch is weer tof, waar ik dit op de console niet kon waarderen (fps met controller kan ik niet waarderen multiplayer).

Warcraft 3 reforged komt er aan: een game waar ik echt naar uitkijk, vrienden gaan dit ook weer doen. Vroeger dit game helemaal kapot gespeeld.

Ik denk dat het bij mij een combinatie was dat ik meer pc gamer ben, maar ook dat het leven nu iets meer op de rit is (baan stabieler, geen studie naast werk). Plus ik vind het nu ook lekker om een vrijdagavond te gamen ipv een sociale verplichting.

[WeHoDo]

Herkenbaar. Bij mij komt ook dat ik alleen simulatie, voetbal en strategie speel (plus GTA). Maar dat zijn games die niet snel vernieuwen en elke release nagenoeg hetzelfde zijn.

Mijn hoop is nu op Flight Sim. Daar kan ik nog wel uren mee vermaken.

[Zandhaas]

Eigenlijk is het grappig, want in mijn jongere jaren heb ik zowat geen SP games uitgespeeld omdat het domweg geen tijd voor waren daarnaast was ik actieve online speler en sinds anderehalf jaar geleden heb ik (38jr nu met 2 kids van 4jr en 10mnd) gamelaptop gekocht om al deze AAA games herbeleven en natuurlijk uitspelen.

maar ik kan me herinneren dat ik in 2011/2012 al internationale gamevrienden tot verleden noemde door xfire te disconnecten want ik had na 2010 domweg geen tijd voor gamen, hard werken voor vriendin en hypotheek en beetje sociaal doen in IRL.

Na 2013 game ik veel minder maar wel met drie vaste vrienden tot en met nu toe. oa games als RL en destiny 2 en games die je samen kunnen spelen en skypen. Daarnaast regelmatig metrovania spellen.
Dit waren onze bewuste keuze omdat het dan heel rustig gevoel terugkomt en alle werkstress afvloeien.

Voor dit keuze kiezen was makkelijk voor mij omdat ik in periode van '04-'08 trainingmaat was voor 3 die in top zaten in UTinstagib. Dat waren jaren vol stressen. Daar speelde de 'niet leuk om te gamen' gevoel ook mee.

[Heroic_Nonsense]

Herkenbaar hoor.

Ik ben nu 42 en heb ook zo'n periode gehad (toevalligerwijs ook rond mijn 25-30e). Sterker nog, het spelen van games komt sindsdien met vlagen bij mij. Soms raak ik weken geen enkele game aan.

Bij mij heeft dit ook met andere zaken te maken (gezin/werk/sporten en andere hobby's zijn ook belangrijk) maar ook interesse. Games als CoD boeien me niet zoveel (terwijl ik een Doom/Quake/Unreal-speler van het eerste uur ben) en online stel ik al helemaal niks voor in die games wat ook demotiverend kan werken.

Nu speel ik voornamelijk simulaties en af en toe een shooter (maar dan wel de wat oudere). Ook heb ik vorige week een Megadrive Mini gekocht (die games zijn wat meer 'pick up and go' en speel je even snel tussendoor).

[Psyonara]

Komt en gaat altijd bij mij hier. RDR 2 nu net anderhalve week niet meer aan geraakt.
Denk dat ik komend weekend weer verder ga.

Speel of een deel Triple A of wat Indie games. Soms hangt het er ook vanaf wat voor type games op moment uit komen Hoewel niet altijd.

Maar mijn laatste dip is kwam betreft gezondsheids redenen. Dus financieel niet echt speel ruimte dus lang werkeloos geweest en dan ook voor een lange tijd een aardappel PC.
Toen heel erg vast gesleten in GTA V en Rocket League. Die speel ik nu bijna meer uit gewoonte op moment dan dat ik ze echt wil spelen.

Terwijl ik voorheen alleen Story Driven games speelde en soms wat Multi.
Gelukkig komt dat nu weer terug. Blijf nog wel interesse hebben in alle Genre's en Thema's gelukkig.
Hoewel ik op enkele uitzonderingen na de meeste grote time sink type games vermijd. Die Farm/Grind Heavy zijn.
Wil daar juist weer vanaf.
Vooral die gene die juist op Micro Transacties Leunen.

[bram1984]

HenkEisDS schreef op zondag 24 november 2019 @ 21:16:
Herkenbaar. Denk dat ik 3/4 van de spellen die ik koop niet meer uitspeel. In het begin irriteerde dit me nog wel eens, maar ik heb het losgelaten. Groot voordeel van ouder worden is ook dat je meer geld tot je beschikking hebt en dat het dus niet zoveel boeit dat je niet het onderste uit de kan haalt qua games die je koopt.


(coole Costanza icon )

Dit. Als een spel mij niet 100% bij de strot grijpt, dan is het direct delete. En gewoon 1 per keer kopen/spelen misschien?

[Blaat]

Ook hier (met 31 levensjaren) zeer herkenbaar.

Een game grijpt me of het grijpt me niet. Ook bij mij worden driekwart van de gekochte games niet uitgespeeld. Ik merk dat ik tegenwoordig het meeste plezier haal uit:
- Mooie verhalende single player games, maar na The Witcher 3 is de rest voor mij verpest
- Simpele games met geweldige gameplay.

Ik kan me uren vermaken met Factorio of Risk of Rain 2 bijvoorbeeld. Games hoeven geen grandeur meer te hebben om leuk te zijn voor mij en dat was vroegah echt anders.

[ Voor 7% gewijzigd door Blaat op 25-11-2019 07:50 ]

[Anoniem: 36835]

Ik ben nu 34 en heb echt vanaf mijn 12e fanatiek gegamed tot pak en beet 32. Daarna is het plots afgenomen en eigenlijk verdwenen zonder aanwijsbare reden behalve dat ik geen zin meer had. Heel gek en jammer vind ik zelf.

Aangezien ik vrijwel alleen online gamede is het denk ik bij mij afgezwakt omdat mijn vrienden en kennissen allemaal ouder werden, gingen studeren/gezin stichten en daardoor minder gingen gamen.

Ik heb als laatst jaren league of legends gespeeld met vrienden en daarna dus alleen. Maar dat van de een op de andere dag gewoon gaan vervelen. Zo erg dat ik gewoon potjes afbrak omdat ik dacht: "Wat ben ik aan het doen, wat een kutspel is dit toch eigenlijk" (sorry team)

Ik kan nog steeds enthousiast worden van een game, maar in mijn eentje spelen vind ik gewoon geen reet aan. Ik ben nu bijv. enthousiast over Diablo 4, maar dat is nog ff wachten en ik ben bang dat het tegen zal vallen.

Ik denk dat je er niet zo over moet nadenken. Als je zin hebt om te gamen, merk je dat van zelf, en anders niet. Genoeg andere dingen te doen.

[ Voor 9% gewijzigd door Anoniem: 36835 op 25-11-2019 08:01 ]

[nst6ldr]

Ik herken dit ook, maar leg de oorzaak eerder neer bij de industrie. De commercie achter games heeft naar mijn idee een overdreven vorm aangenomen. Los van dingen als microtransacties en DLC, zie je het ook terug in korte campaigns. Men probeert met multiplayer vaak de volgende CoD, TF2/Overwatch of DotA te worden, dus creativiteit zit vaak binnen de kaders van de gevestigde orde (lees: EA/Activision/Blizzard). Op één of andere manier proef je dat ook terug in de assets, zo hebben models en textures in de grote releases nog amper wow-effect op mij, alsof het lopende-band werk is.

Dit gevoel wordt voor mij bevestigd door de wijze waarop games die met liefde gemaakt zijn bij me aanslaan. Zo giet ik makkelijk een 500 uur in Divinity Original Sin 1, en in deel 2 heb ik inmiddels 800 uur zitten. Garry's Mod heeft bij mij nog het meest, ergens in de 1200 uur geloof ik.

[Arunia]

Herkenbaar. 38j en een kind van 5,5j en getrouwd. Nu vind mijn vrouw het prima en gaat regelmatig in de avond de deur uit. Dus die tijden als mijn dochter slaapt zijn voor mij achter de pc. Meestal Overwatch omdat je na een potje ook kunt stoppen. Als mijn vrouw thuis is kan ik de switch pakken om handheld te spelen of gewoon op de tv. Hebben ook alle consoles.

De keuze stress komt omdat je teveel spellen bezit. In ieder geval bij mij. En het beperkte tijd door het leven wat gewoon door gaat en de verplichtingen.

En ik heb als doel lol hebben in een spel en niet het uitspelen. Scheelt ook heel wat. Daarnaast speel ik alles op easy of story mode. Gaat me om het verhaal en plezier en niet om zo moeilijk mogelijk. Uitzondering daarin is Demon Souls en Dark Souls etc.

[ Voor 19% gewijzigd door Arunia op 25-11-2019 11:37 ]

[FlowChef]

Voor mij niet herkenbaar.

27 jaar, ( sinds kort weer single ). Ik heb een groep vrienden (10 jaar) waarbij wij allemaal de passie hebben voor gamen. Elke avond is er wel iemand online dus elke avond kun je gezellig gamen (Meestal PC). Nu we ouder zijn en iedereen ergens anders in Nederland woont is dit voor ons juist de manier om elkaar regelmatig te spreken. Wij hebben allemaal een 9-5 baan (behalve 1 die nachtwerk doet) dus savonds genoeg tijd. Afgezien dat iedereen sport/vriendin/cafe etc savonds ook heeft vinden wij elkaar vaak genoeg.

Tijdens mijn relatie hadden we hier afspraken voor, beetje met de meid, even 2 uurtjes gamen en dan weer lekker op de bank. Daarnaast een avond waarbij ik de pc helemaal niet aanraakte en een avond alleen maar (ruwweg).

Natuurlijk wordt het minder, niet altijd zin of tijd meer (sociaal leven roept vaak). Maar 10 uur per week lukt me met gemak (nu zeker hihi). Zowel tijdens de ex als nu competitive gegamed. Let wel op, games als League of Legends gaat niet meer. Een potje van een uur is gewoon te lang. Dus is het nu rocket league/call of duty/rdr2/pubg/Apex dat soort games.

[ Voor 8% gewijzigd door FlowChef op 25-11-2019 08:50 . Reden: Aanvulling ]

[Caayn]

Herkenbaar. Ondanks dat ik er nog steeds aardig wat tijd aan spendeer merk ik dat ik er langzaam minder plezier uit haal. Games voelen steeds meer aan als been-there-done-that en ik merk dat ik steeds minder geduld krijg voor bepaalde design keuzes. Wie vond het bijvoorbeeld een goed idee om niet te kunnen pauzeren als ik alleen speel Ook zijn er bepaalde games die zichzelf iets te serieus nemen, waar ik vroeger veel plezier aan zou kunnen hebben gehad maar mij nu alleen maar aan irriteer (RDR2 bijv.). In die gevallen neem ik mijn verlies en weet ik dat voor de volgende keer. Jammer van het geld, maar ik ga er niet nog meer tijd in verspillen.

Wat voor mij ook helpt is het negeren van de metertjes die vertellen hoeveel je voltooid hebt. Geniet van een game en leg hem weg als je er geen zin in hebt, forceer jezelf niet om het metertje vol te krijgen. Soms is metertje vullen echt leuk maar laat dat niet het hoofddoel zijn. Games die je echt leuk vind pak je vanzelf wel weer op.

[Dostar]

Deels herkenbaar. Ben zelf 38 jaar oud en altijd veel games gespeeld. In het verleden veel DOS games en Nintendo. Games zijn in de jaren van begin tot nu altijd vooruit gegaan betreft gameplay, graphics en soepelheid in spelen. Vroeger kon de besturing in games soms nogal stroef aanvoelen bijvoorbeeld of had je eeuwige ruzie met de camera. Laatste tijd staat alles een beetje stil en is "bijna" alles al een keer gedaan in games. Op uitzonderingen na dan bij vooral Indie Games.
Veel films zijn ook al gerecycled materiaal betreft verhaal en plot twist, waardoor ik films al kan voorspellen na de eerste 10 minuten.
Ik denk vooral dat ik heel erg verwend en gewend ben geraakt met veel films, games en series.

Uitzonderingen die mij wel hebben kunnen boeien de afgelopen jaren waren:

Games: Dark Souls, Rainbow Six Siege, Mario/Zelda games, Sonic All Stars Racing, Life is Strange, Wolfenstein New Order/Old Blood/Colossus, Star Wars Galaxies (MMO EMU).

Films: Joker, veel Japanse/Koreaanse films, Zweedse films, voor simpel vermaak soms de Marvel films

Series: Legion, Mr Robot

Ik kijk en speel natuurlijk meer, maar meeste series en films ben ik snel weer vergeten, omdat ze weinig indruk maakten.

[DeadMetal]

Voor mij ook herkenbaar. Niet zozeer vanwege de leeftijd, maar vooral omdat ik sinds ik werk (en overdag al uren achter een beeldscherm zit) steeds minder zin heb om ook 's avonds nog aan de gang te gaan.

Hoewel het ook met tijd te maken heeft. Ik kan me bijna niet meer voorstellen hoe het was om zo ongeveer een hele middag achter een spel als Rollercoaster Tycoon of Age of Empires te zitten. Of om uren te speuren in adventure games als Monkey Island.

En tenslotte zijn heel wat spellen ongeschikt om te spelen terwijl m'n kinderen in de buurt zijn.

[vso]

deels herkenbaar .. 40+ jaartjes


moet wel zeggen is met vlagen .. vroeger had je de "tijd" voor gamen .. nu meer verantwoording ..

Maar bv oude spellen speelde je langer .. en vaker want je was meer afhankelijk van save-games (als die er al waren)
Gevolg is dat ik nu Prince Of Persia .. of andere spelletjes vaak op pure spier-geheugen doorspeel foutloos .. puur wegens repetitie.. (laatst nog gedaan)

Nu speel ik met vrouw en kids Fortnite (ja ach het is iets met elkaar doen toch ) maar goed dat is ook met vlagen ..

en inderdaad, "done that, been there, got the scar's and t-shirt to prove it" of Meh op een game/tv/film is wel erg hoog vergeleken met vroeger ..

[evadnl]

Herkenbaar, ben nu 32 en merk dat games mij moeten grijpen kwa verhaal en/of gameplay in singleplayer, gebeurt dit niet in de eerste paar uren, dan haak ik af. Ik heb nu meer geld te besteden om games aan te schaffen maar minder tijd. Ik had het completionist gevoel vroeger ook, maar dit heb ik eigenlijk los gelaten. Er zijn enkele games die ik nog wel op die ik wel op deze manier uitspeel, maar dit is dus omdat de games mij aangrijpen, laatst de gehele Tomb Raider reeks gespeeld (Rise of Tomb Raider etc.).

Vroeger konden games mij uren achter elkaar boeien en vasthouden, dit heb ik nu een stuk minder. Bij multiplayer moet ik echt met vrienden spelen, anders vind ik er geen ruk aan. Shooters bijvoorbeeld. Vroeger met CoD kon ik hier uren op spelen, nu in mijn eentje speel ik niet eens meer.

World of Warcraft is de enige game die mij blijft boeien, door de lore en het sociale aspect. Is de enige game die ik echt nog uren zonder onderbrekingen kan spelen.

Het grootste issue is, is dat we eigenlijk alles wel gezien hebben, er is weinig vernieuwend meer. Been-there-done-that. Enkel VR zou nog iets toe kunnen voegen maar dat maakt mij zo kots misselijk dat ik het het geld niet waard vind.

[equit1986]

Ik ben 33 en merk dat ik online multiplayer games niet zo boeiend meer vind.
Ook de drang om de beste te zijn (hoge rankings halen) heb ik niet meer.
Ik kijk nu alleen maar uit naar goede single player games(The Witcher-series, Mass Effect, Final Fantasy, TellTales, Visual Novels).
Ik probeer meer verhaal dan actie te halen uit games. Die 4500 uur in Diablo3 en 6500 uur in Counter-Strike zal ik niet meer halen in welke game dan ook.
Dus Cyberpunk 2077 is zeker een spel waar ik naar uit kijk.

[Crowdpleaser]

Heerlijk topic dit, met mijn 30 jaar heb ik al jaren "last" van dit eerste wereld probleem. In mijn ogen is het een combinatie van: Nostalgie (game sinds mijn 8e), ouder worden (anders naar de wereld kijken, minder fantasie), de industrie (games welke snel gaan vervelen door repeterende gameplay elementen, slechte verhalen).

Als ik kijk naar de games die ik nu speel, zijn dat meer SIM games aan het worden (Post Scriptum, IL2: Sturmovik) En games met de betere verhalen.

Ik heb sinds jaren weer de nieuwe call of duty gekocht. 14 dagen lang veel plezier aan gehad, maar tijdens de multiplayer word ik toch weer competitief, en leiden mijn gevoelens er al snel onder. Boos worden dat het niet lukt, ik er uit gespeeld word. Het is het allemaal niet waard merk ik. Ik heb een paar jaar geleden mijn game PC verkocht en een jaar niet gegamed.

Toch altijd een gemis gehad, en na een jaar speel ik over het algemeen met een andere mentaliteit. Meer casual, en meer voor het plezier. Hoewel ik vaak nog games koop op steam en na 1 uur een refund aangevraagd (Wolvenstein Youngblood, Tropico 6, U-Boat, Warhammer games).

Ach, eerste wereld problemen....

[Septimamus]

Heel herkenbaar. Ik had dat ook rond die leeftijd. Niet dat ik veel ouder ben nu maar ik merk dat als ik games speel waar ik echt even voor ga zitten en me erin verdiep wel wat leuker zijn dan die snelle shooters tegenwoordig. Ik heb enorm veel uur zitten in Red Dead Redemption 2. Een game die behoorlijk traag aanvoelt en veel verhaal heeft maar ik zat er helemaal in. En waarin ik voorheen 100+ uren in Battlefield zou hebben interesseert me dat nu gewoon een heel stuk minder. Kan even een periode zijn. Wat meer stress en wat betere manieren om je te ontspannen dan een hectisch potje schieten.

Ook merk ik dat het erg leuk kan zijn om met vrienden te spelen. Dan houd ik het makkelijk een avond vol. We zijn nu bezig met Warhammer Vermintide 2. Erg vermakelijk.

[plofkip]

+1! 32 jaar en een dochter van 1,5 jaar, reken maar dat vrije tijd schaars is ;-)
En ik heb vrij recent een PS4 gekocht en 12 spellen gekocht die wat over het algemeen wat ouder zijn en dus goedkoop, maar wel zeer goed scoren. Heb er 2 van gespeeld en toen kwam Modern Warfare uit ;-)
Daar stop ik nu wel vrij veel tijd in, 1 - 3 avonden per week en heb het erg naar m'n zin!

Maar zoals RDR2 heb ik ook niet uitgespeeld, omdat het begon te vervelen. Ook al is de game zelf erg goed. Met een GTA vermaak ik me gewoon veel meer. No sweat, toch?

[Falcon]

Mijn plezier in gamen vind ik af en toe terug in simpelweg de oude (opgepoetste (mods door fans)) te installeren. Ik doe dit op meerdere laptops, zodat mijn zonen ook mee kunnen gamen.

Zo ben ik door mijn zoon van 8 volledig ingemaakt in Quake II

[user549890]

2 Jaar geleden heb ik men game pc verkocht. Ik was het helemaal kots beu, de verloren tijd, de kids in voicechat, de pay to win mentaliteit tegenwoordig en het betalen voor skins.

Een jaar lang heb ik me meer geconcentreerd op men job, vriendin, en vrije tijd.

Uiteindelijk miste ik die pc en heb ik terug ééntje samengesteld. Ik hou me nu vooral bezig met PUBG, BF4.

Wat opviel is dat mijn reflexen trager beginnen te worden als ik moet spelen tegen een tiener. Ook interesseert het me niet meer als men KD lager is als voorheen.

Vroeger waren topscores het belangrijkste. Nu is mijn relatie, job, financiële situatie belangrijker. Als ik wat tijd over heb start ik met plezier een spel op.

En ik ben net 30 geworden trouwens.

[SeenD]

Ik heb ongeveer t zelfde, vroeger kon ik wel uren steken in games, hoewel grinden heb ik altijd een hekel aan gehad, dus grind rpgs kan ik niet spelen.

De mainstream games van tegenwoordig trekken me niet echt. Ik haal nu veel meer plezier uit indie games, die zijn vaak wat korter en unieker.

Ik heb mn gamepc 2 jaar geleden uit de deur gedaan en een switch gekocht en daar speel ik nog steeds meerdere keren per week op. Zeker het switchen vind ik ideaal, soms wilt mn vrouw tv kijken en dan klik ik hem los en speel verder. Of we spelen wat coop spellen.

Mijn tip: kijk eens wat meer naar indie games.

[AllSeeyinEye]

plofkip schreef op maandag 25 november 2019 @ 10:06:
+1! 32 jaar en een dochter van 1,5 jaar, reken maar dat vrije tijd schaars is ;-)

vs

Daar stop ik nu wel vrij veel tijd in, 1 - 3 avonden per week en heb het erg naar m'n zin!

Dit rijmt voor mij niet helemaal, of hebben we een verschillende opvatting van schaarse tijd....


Zelf inmiddels 40. Ooit begonnen op een Megadrive, via PC naar Playstation, PS2, PS3, PS4 en tussendoor ook PC's gehad om op te gamen. Maar bij de PS3 nam het qua kwantiteit al af en op de PS4 doe ik vrijwel niets meer. Ik heb inmiddels al zeker 5 maanden geen spel meer gespeeld. Soms een vlaagje dat ik 'veel' speel. Dat is dan 2 tot 4 uur per week voor zo'n 2 tot 4 weken aaneengesloten. Meer tijd kan ik simpelweg niet vrijmaken.

Ik heb vorig jaar Final Fantasy X (weer) gekocht. Daar heb ik me op de PS2 vreselijk goed mee vermaakt en moet eerlijk zeggen dat dat voor nu nog steeds de nr1 FF game is. Ook Diablo3 heb ik over de afgelopen 6? jaar 'veel' gespeeld, daar zit een paar honderd uur in. Maar de tijd die ik in bijvoorbeeld BF2 gestoken heb, die komt er nooit meer in een spel.

Het interesseert me eerlijk gezegd ook weinig. Soms 'mis' ik het gamen wel, maar dat is nooit langer dan een minuut of 10 en dan heb ik al weer meerdere andere dingen die eigenlijk veel belangrijker zijn opgelijnd en ben ik het gamen alweer vergeten. Zal inderdaad een leeftijd dingetje zijn in combinatie met gezin en werk.

[plofkip]

AllSeeyinEye schreef op maandag 25 november 2019 @ 10:44:
[...]

Dit rijmt voor mij niet helemaal, of hebben we een verschillende opvatting van schaarse tijd....

Klopt, dit is dan ook een momentopname. Ik heb nu toevallig aardig veel avonden voor mezelf :-)

[RoD]

Hier nog zo'n oude lul van 31 die dit allemaal erg herkenbaar vind. Ik heb er zoals velen weinig tijd voor, en als ik dan de PS4 opstart dan wil ik ook echt vermaakt worden, want anders heb ik wel andere dingen te doen. Dat zorgt er dan ook voor dat ik in games géén uitdagingen wil. Als iets moeite kost om te behalen, dan heb ik daar simpelweg geen zin in.

Daarbij komt voor mij nog dat ik niet meer achter een bureau met pc wil zitten, want dat doe ik al de hele dag op het werk, en ik wil dan niet nog eens de hele avond in een kamertje verstopt zitten om daar op de pc te gaan gamen. Dus ik game nu op een PS4 (die ik ooit eens heb gekregen, anders was ik er niet aan begonnen) in de woonkamer, wat op zich wel fijn is, maar met zo'n controller zal ik nooit vrienden worden. Shooters zitten er op deze manier niet meer in.

Momenteel vermaak ik me wel met The Witcher 3 (waar ik al 2.5 jaar mee bezig ben, en ik zit op 20% completion), en ik ben net met Mass Effect Andromeda begonnen, waar ik net het schieten een beetje onder knie heb gekregen. Misschien is er toch nog hoop...

Ik vraag me af of ik het met de volgende generatie consoles toch nog eens moet gaan proberen. Want ik mis het wel. Vroeger altijd veel lol gehad met gamen en dat gevoel zou ik graag terug laten komen. Gewoon, lekker een paar uurtjes gamen als je een keer een avondje voor jezelf hebt en even lekker helemaal in een digitale wereld opgaan. Het is inmiddels wel duidelijk voor mij dat als dat weer gaat gebeuren, ik games nodig heb waarbij ik aan het handje wordt gehouden en waarbij de besturing lekker soepel gaat

Zo teruglezend voel ik me bijna bejaard

[B00st3r]

Heel herkenbaar. Ik heb gisteren voor het eerst in letterlijk maanden weer eens een uurtje achter mijn PC gezeten om te gamen. Daarnaast game ik nog wel op mijn Switch, lekker vanaf de bank, maar het is anders dan het was toen ik nog 'echt' gamede. Toen speelde ik soms hele dagen, verschillende spellen op zo'n dag. Heerlijk.

Nu heb ik er gewoon geen energie meer voor geloof ik. Ik ben 33 en heb een vriendin, zij heeft 2 kinderen.

Ik moet zeggen dat mijn interesse langzaamaan verschuift van 'games' naar bordspellen. En dan bedoel ik niet Monopolie of 30 Seconds, maar 'echte' bordspellen die je niet bij de intertoys kan kopen. De ervaringen die sommige bordspellen je kunnen geven zijn echt geweldig. En op deze manier combineer ik het game-element met sociale interactie met mijn vrienden. Daarbij kan een digitaal spel niet op tegen de geweldige componenten die bepaalde spellen bieden. Digitale spellen hebben natuurlijk ook veel voordelen, maar ik moet zeggen dat ik me na een paar uur gamen op m'n PC vaak voel alsof ik mijn dag(deel) heb verspilt.

Mocht ik in de toekomst samenwonen met mijn vriendin, dan hoop ik desondanks toch weer meer tijd te hebben om te gamen.

[JDFS]

Zeer herkenbaar, ik ben nu 28 en heb in de laatste 3 jaar slechts een x aantal games gekocht, waaronder Red Dead Redemption 2.

Dit spel was overigens ook het enige spel waarin ik zo gehyped was, niet normaal... Elk nieuwsitem meepakken, elke dag reddit checken voor nieuws/leaks en noem maar op. DIt heb ik alleen met de games van Rockstar, 6 jaar geleden was dit ook zo net voordat GTA V uitkwam.

Aangezien het mij zoveel moeite kost om in een game te komen met de PS4 (door het opstijgende geluid) en ik geen plek/tijd/zin/geld heb/wil vrijmaken voor een Game PC, heb ik sinds kort Stadia lopen. Hier ook RDR2 voor aangeschaft en dit speel ik nu in alle stilte, heerlijk. Het is dan wel niet 4K, maar ik kan wel gewoon lekker gamen met korte laadtijden en meer tijd overhebben voor andere leuke dingen.

[easygoingfox]

Heel herkenbaar wat hier geschreven wordt :-) Ben zelf 35 en stoei hier nu zo'n jaar of 5 mee, wat bij mij onder andere leidde tot het verkopen van consoles, opnieuw kopen, verkopen, etc.

Voor mij zit het met name in het zoeken naar de magie van vroeger, die ik niet meer ga vinden. Toen waren er a) minder games, b) ik kon minimale spaarcentjes maar 1x uitgeven en c) ik had minder toegang tot het internet. Met name het laatste speelt voor mij een rol heb ik gemerkt: door online alles te kunnen lezen en bekijken over games neem ik vaak voor mezelf een deel van de verrassing weg. In plaats van het zelf te ontdekken en uit te zoeken is er voor elke game wel een 'Top 10 Beginner Tips' te vinden. Daar probeer ik nu dan ook zo ver mogelijk vandaan te blijven, door weer 'blind' een game in te gaan.

Wat mij geholpen heeft is om eens iets nieuws te proberen: na altijd een PlayStation gamer te zijn geweest heb ik vorige maand een Xbox One X met Game Pass en EA Access aangeschaft en sindsdien game ik weer met veel plezier. De ervaring van een compleet nieuw systeem werkt voor mij, en dankzij de abonnementen probeer ik nu spellen uit die ik anders nooit zou spelen. Shooters kocht ik bijvoorbeeld nooit, maar het eerste spel dat ik op de X heb uitgespeeld is Titanfall 2, en met veel plezier. Doordat ik de spellen niet koop voelt het gek genoeg ook minder erg als ik ze niet uitspeel. Het zit allemaal tussen de oren ;-)

Ik sluit me aan bij wat al een paar keer gezegd is: speel omdat je er zin in hebt, kies voor een spel omdat je daar zin in hebt. De restricties die we onszelf hierbij op kunnen leggen werken alleen maar averechts.

[Sabbathh]

Heel herkenbaar. Ben 38, dochter van 5. Dat betekent kortweg dat de afgelopen jaren er ineens minder tijd is. En dan gaan de spellen die je wil spelen misschien niet meer passen in de tijd die je over hebt. Met frustratie van dien en dus minder plezier.

Bij mij werkte het om af te stappen van day 1 purchases en af te wachten op goede reviews. En als ik dan ook zeker weet dat iedere euro besteed aan minimaal een uur plezier staat, koop ik het. Heeft niks met budget te maken, maar met bewust kiezen.

Los daarvan stap ik steeds meer af van spellen waarbij er toxicity is. Je wil niet na een uur vloekend en tierend aan het einde van je beschikbare tijd stoppen. Vroeger had je dan nog 4 uur om het weer recht te trekken met wat winnende potjes...nu heb je slechts dat ene uur.

Mijn games: Overwatch, Counterstrike, Vermintide 2, Dark Souls, 2d platformers / bullet hell coops.

[Seroczynski]

Ik ben inmiddels 33 en nog steeds actief bezig om mijn backlog van SNES games weg te werken. Misschien is het gewoon dat de moderne games je niet meer trekken

[Anoniem: 111246]

Wow, wat bijzonder om te lezen dat er meer Tweakers zijn met hetzelfde.
Zelf nu, nagenoeg, 39. Single. Zeeën van tijd dus? Als ik zou willen wel. Al spendeer ik het anders dan vroeger tegenwoordig.

Heb een paar jaar geleden dit topic aangemaakt omdat ik toen ook al bemerkte dat ik minder gamede en sneller op het e.a. was uitgekeken. [Multi] Het algemene 'ik zoek een nieuwe game' topic om weer eens wat leuks te vinden.
Zoals je daar kunt zien, heb ik me nog wel vermaakt met het e.a. maar net als de tendens hier is, het boeit me steeds minder en minder + andere prio's.

Boardgames (doe het helaas te weinig) met een clubje vind ik wél nog steeds erg leuk.
Komt denk ik voornamelijk door de onvoorspelbare factor.
Games zijn toch vaak tegenwoordig meer van hetzelfde, in een ander genre/scenario.
Been there, done that gevoel overheerst toch steeds meer.
Anno 1800, leuk tot de 4e tier maar daarna teveel herhaling.
Vaak krijg ik na het spelen tegenwoordig ook het gevoel van 'wat heb ik nou gedaan/bereikt' hiermee? Haal er dus geen voldoening meer uit. Vind het dan ook zonde om nog €60 voor games uit te geven die vervolgens digitaal liggen te verstoffen.

Ook de verzamelwoede van vroeger, spindels vol met CD's/DVD's met daarop games is weggeebt.
Heb ze nog wel, maar ik kijk er echt nooit meer naar. Laat staan dat ik ze nog installeer.

Al kijk ik wel erg uit naar de nieuwe Flight Simulator, maar goed dat is ook meer wat beroepsdeformatie.
Echter vlieg ik virtueel een heel stuk minder dan een paar jaar terug.

Trouwens nooit een console gamer geweest, altijd een pc met dikke hardware voor ingezet.
Om de 2 jaar een nieuwe is inmiddels ook al gezakt naar om de 5 jaar... (Al koop ik dan wel het meest recente spul op zo'n moment). Ben benieuwd wanneer ik mijn i9900k en RTX2080 vervang, zal nog wel even duren denk ik. Voor foto en videobewerking kan dit setje nog wel een paar jaar mee.

[rudyman85]

Yep, herkenbaar (gezin, werk en kids), hier ook een Switch, en had Super Smash bros. Op een gegeven moment heb ik dat spel verkocht, zodat je deze niet meer in huis hebt, denk je er niet bij na dat je het meer zou moeten spelen/tijd ik mag steken.

Daarnaast speel ik singelplayer games 1 voor 1 uit en dan maakt het niet uit hoelang ik daar over doe. Voorbeeld: Zelda Links Awakening, spelen (ook met Zelda wel problemen gehad met verder willen spelen omdat ik vast zat en er minder plezier in had). Niet eens dagelijks; wekelijks of paar uurtjes. Uiteindelijk uitgespeeld, verkopen en dan de titel die ik zou willen spelen kopen; Luigi's mansion 3. Luigi's mansion bevalt me enorm goed voor korte speelsessies en je zit niet vaak echt vast.

Ik denk dat 1 voor 1 spelen het beste helpt in deze, en dan is het geen moeite de Switch neer te leggen als je even geen zin meer hebt.

[ Voor 12% gewijzigd door rudyman85 op 25-11-2019 14:35 ]

[RVW]

Ben 38 en herken dit ook. Vroeger (in m'n tienerjaren) uuuuuren vrijwel alle spelgenres gespeeld. Heb nog twee XB360's staan, een PS3 en een PS4 Pro. Kan mij geeneens meer herinneren wanneer ze voor het laatst aan hebben gestaan. Ik speel nu nog soms een uurtje spellen als Fallout: New Vegas en Skyrim op een simpel laptopje. Beetje rondlopen, kijk wel wat ik tegenkom.

Ik merk dat als je minimaal 40 uur p/w een geestelijk uitdagende baan hebt waarin je hele dag zaken moet analyseren, plannen en fixen, je gewoon geen zin hebt om 's avonds spellen te spelen waarin je ook weer van alles moet. Laat staan dat ik dan zin heb om afgemaakt te worden door scheldende 15 jarigen online.

Ben stiekem wel een beetje enthousiast geworden over The Outer Worlds, dus wie weet!

[Lapa]

Op zich herkenbaar, maar ik heb het voor mezelf wel kunnen ombuigen. Ben zelf 42 en jouw leeftijd was voor mij juist de piek van het aantal game-uren per week. Maar ik geloof dat ik in heel 2019 slechts één keer een game op de PC heb aangezet en consoles heb ik niet. Bordspellen speel ik dan weer wel vrij regelmatig.
Toch zie ik me nog steeds als een liefhebber van PC games, maar je moet zorgen dat zowel je koopgedrag als je speelgedrag aanpast aan de realiteit.

Koopgedrag:
Koop alleen games die je echt heel graag wil spelen. Als je weet dat je bijvoorbeeld 3 games per jaar speelt, koop er dan niet veel meer dan 3 of 4. Als je weet dat je toch niet zo vaak speelt en daar vrede mee hebt, geeft dat bovendien de rust dat je games een jaar of wat na uitkomst in de aanbieding kan kopen. Alleen games waar je zo enthousiast over bent dat je weet dat je ze meteen gaat spelen, direct bij verschijnen kopen, anders lekker laten gaan tot er een aanbieding is, dat scheelt ook bugs. Maar als nu bijvoorbeeld Half Life 3 zou uitkomen, dan koop ik 'm gelijk en zal ik zeker de tijd vinden om het te spelen.

Speelgedrag:
Zorg dat je voor jezelf helder krijgt waar je bij het gamen echt plezier aan beleeft. Games bevatten vaak allerlei manieren om je vast te houden, maar sommige daarvan gaan juist ten koste van je gameplezier als je weinig tijd hebt. Probeer dus de completionist en de achievement jager in jezelf los te laten. Tenzij dat juist hetgeen is waar je echt plezier aan beleeft, maar in dat geval moet je je koopgedrag daar nog verder op aanpassen. Zelf doe ik tegenwoordig alleen maar dingen in games die ik echt leuk vindt en als dat betekent dat ik een campaign niet afmaak of op 30% completed blijf hangen, so be it.

Nu loop ik wel tegen het probleem aan dat m'n 6 jaar oude mid-range systeem eigenlijk wel een upgrade kan gebruiken, maar met zo weinig game-uren is dat lastig te verantwoorden.

[ Voor 6% gewijzigd door Lapa op 26-11-2019 10:10 ]

[Buur75]

Iemand zei het al: Monkey Island. Dát waren nog eens tijden!

Ik ben bijna 20 jaar ouder dan de topic starter. Ik weet niet of je Dune 2 nog kan herinneren, een van de eerste populaire RTS games, maar daar kon ik nog bij nadenken. Toen de eerste Command & Conquer kwam, ging het gelijk twee keer zo snel, dat was al lastig bijbenen, maar nu is al die ellende zo vliegensvlug dat ik in een multiplayer al af ben als ik mijn eerste boerderij heb gebouwd. Of zo. Je snapt wat ik bedoel.

Als ik de tijd neem voor een game, dan is dat gewoon een mooie strategy game, waar ik me dan ook helemaal in vastbijt. Een turn-based strategy dus. Toen X-Com 2 uitkwam, heb ik X-Com 1 gekocht voor een tientje, en ik ben er nu nog mee bezig. Ik heb het al eens uitgespeeld, maar ik vind die game zo vet, je blijft er nieuwe strategieën mee proberen en de moeilijkheidsgraad opvoeren. En dan zijn er nog mods beschikbaar, nou ga zo maar door. 1 game, al meer dan 2 jaar mee bezig. I don't care. Ga ik ooit X-Com 2 kopen? Ik denk het niet...

Verder heb ik Snes mini gekocht (tweedehands) en die heb ik volgegooid met klassiekers, en die doe ik wel eens tussendoor. Dat was het. Maar het komt voor dat ik een maand geen xcom en snes aanraak.

[Deurges]

37 jaar en op dit moment speel ik voornamelijk mobiele games. S10e en ik kan altijd en overal spelen. Het zijn veel click spelletjes maar ook bv een basic sniper spelletje.
Ik spendeer denk ik een €40 per maand aan games uit. Microtransacties omdat een gratis game ook centen wilt verdienen. Ze verdienen al bakken met geld, maar ik maak het voor mezelf gewoon iets leuker. Daarnaast wissel ik ook op de telefoon regelmatig van spellen.

Op de Xbox One X heb ik sinds vorige week SW Fallen Order en die speel ik meestal al mijn vriendin naar bed is, of op de bank slaapt. Mijn laptop staat zelden aan. World Of Warcraft was vroeger mijn go-to game maar ik weet dat ik dan verder niks meer zou spelen.

We hebben geen kids dus er is nog tijd over en ik denk later ook wel. Ik ben altijd een avond mens geweest en nu overdag tot 21:00 zou ik geen verschil merken.

En als ik dan een dag verlof heb, tja, dan kan het wel eens gebeuren dat ik een hele dag bezig ben met een serie/game.

Door die kleine mobiele games, merk ik dat ik bv een RDR2 geweldig mooi vindt en ook nu SW. Door niet TEveel op de xbox te spelen, blijft het leuk.

[Angeloonie]

Ik herken het deels. Heb hier zelf ook perioden last van, niets is pakkend genoeg of er zijn andere redenen om af te haken. Ik heb een PC en Xbox, en heb abonnementen op Uplay+, EA Access, Xbox Game Pass actief of onlangs gehad.
Mijn favoriete genres zijn Hack & Slash RPG's (Diablo-style) en strategiegames (Starcraft, Command&Conquer) en helaas zijn hier vrij weinig goede nieuwe games in te vinden.

Games die ik onlangs gespeeld/geprobeerd heb en die ik nu niet meer speel (deleted):

- Rainbow Six: Siege: Veel te laat mee gestart, online vrij kansloos en te veel personages om nu te gaan leren (zowel om mee te spelen als om tegen te spelen, wat kan de tegenstander bijv.)
- Destiny 2: Schieten voelde heerlijk aan, maar setting spreekt mij toch niet aan plus het hele MMO idee vind ik toch niets.
- RDR2: Heerlijke game, maar enorm tijdrovend. Voelt heel erg traag aan waardoor je er echt voor moet gaan zitten. Even 30 minuten spelen gaat bijna niet.
- Wreckless: Te ver achter op de rest, dus veel solo spelen om in te halen. Daar eigenlijk simpelweg geen zin in.
- Dishonored 2: Tijdens spelen vooral bezig met collectibles. Hierdoor te lang bezig en interesse afgekoeld. Uiteindelijk ergens middenin afgehaakt vanwege verlies aan interesse + tegenop kijken wat ik nog moet gaan doen.
- Far Cry: New Dawn: Voelde echt veel te veel als FC5 aan, letterlijk een reskin en had meer verwacht van bijv. de wapens (bijv. dat je echt moest craften of kon customizen. Uiteindelijk gewoon geen zin om een FC5 reskin nogmaals te gaan spelen.
- Ghost Recon: Breakpoint: Simpelweg slechte/nutteloze game mechanics (bijv. gear) en een enorme opvulling met nutteloze content (locaties op de map). Voelde meer als werken (als completionist wil ik alles clearen, dus honderden markers hebben voelt echt als werk dan).
- PUBG: Ben er na een paar honderd uur gewoon klaar mee, vind het niet leuk meer simpelweg.

Games die nog wel geinstalleerd zijn maar eigenlijk momenteel niet speel:

- The Outer Worlds: Leuke game, maar halverwege kom je in een sleur terecht. Quests zijn toch minder interessant ineens omdat vooral de rewards nutteloos zijn. Weinig beloning voor spelen en ook weinig eigen invloed. Plus bepaalde keuzes te makkelijk op te lossen.
- Metro: Exodus: Op zich een leuke game, maar ergens halverwege gaat het tempo er uit doordat je in een veel te grote area komt. Hierdoor veel tijd kwijt aan verplaatsen, dus saaier.
- Assassin's Creed Odyssey: Geweldige game, maar op de een of andere manier gewoon té veel te doen. Door de bomen het bos niet meer zien > Map openen > overweldigd worden > afhaken > afsluiten na 15 minuten
- The Division 2: Begon vrij goed, veel gespeeld maar op een gegeven moment "uitgespeeld". Inmiddels wel weer nieuwe content maar door het niet meer volgen achter qua kennis en geen zin om het weer op te gaan pakken.

Games die ik wel afgerond heb onlangs:

- Wolfenstein II: The New Colossus: Gewoon vrij lineair, collectibles vrij makkelijk te vinden, maar ook weer niet voor 100% gegaan. Gewoon verhaal uitspelen en wat zij-activiteiten gedaan en klaar.
- Star Wars Jedi: Fallen Order: Ben nog niet 100% klaar maar binnen een uurtje wel gok ik. Maar heb hier alle collectibles gehaald, omdat het er vrij weinig zijn.

Games die ik nu speel/onlangs geinstalleerd heb:

- Diablo III: Tijdje niet gespeeld, maar nu wel weer. Heerlijk simpele game die je gewoon even kort kunt spelen wanneer je wilt. Spelen levert altijd iets op: XP, items, materials etc. Wat je ook doet je gaat er altijd op vooruit dus niets voelt als verloren tijd.
- Diablo II: Leuk als retro-gevoel, blijft een steengoede game.
- Anno 1800: Heerlijk om lekker te priegelen. Werkt voor mij heel goed als stress-relief, lekker puzzelen met productielijnen en traderoutes.
- Battlefield IV: Wilde deze game al tijden spelen, het gaat mij puur om de single-player campaign. Nu in EA Access beschikbaar. Ook gewoon recht toe recht aan: uitgespeeld = uninstall.
- Star Wars Battlefront 2: Zit lekker in de Star Wars hype, dus wil de campaign van deze game ook meepakken. Na uitspelen van campaign ook uninstall.
- Need For Speed Heat: Gewoon ff lekker racen en auto's customizen. Maar gok dat ik ook hier op een gegeven moment ga afhaken door te veel te doen.
- Rage 2: Hoop dat hij vrij lineair is en niet al te veel vrijheid geeft, anders te veel afleiding en risico op afhaken.

Games die ik nog wil gaan spelen binnenkort (maar nog niet gekocht):

- Greedfall: Ben benieuwd hoe deze game is, stijl spreekt mij aan.
- Planet Zoo: Hou wel van management games, dus wil deze graag proberen.

Games waar ik naar uit kijk:

- Diablo IV: Diablo is mijn favoriete gameserie ever, dus ook deze ga ik grijs spelen.
- Cyberpunk 2077: Moet ik dit nog uitleggen?
- Marvel's Avengers: Hou van Marvel, dus ben erg benieuwd.
- Halo Reach PC: Eerste Halo game op de PC voor mij, ben benieuwd.
- Halo Infinite: Nieuwe Halo!
- Vampire: The Masquerade – Bloodlines 2: Trekt mij wel, vond deel 1 ook gaaf.
- The Last of Us 2: Maar geen PS4 dus helaas.. Zelfde geldt voor God of War en Horizon: Zero Dawn. Zou ik graag spelen maar geen PS4.
- Age of Empires 4: Blijft een prachtige reeks, dus ben erg benieuwd.

Misschien kun je hier iets mee

[Rossi46]

aevitas1 schreef op maandag 25 november 2019 @ 01:15:
Soms heb je ook gewoon even een 'burn-out' wat gaming betreft, ik heb ook momenten dat ik de Xbox of PC dagelijks opstart en eigenlijk niet verder kom dan het menu/browsen en 'm na 20 min weer uit zet.

Och, dit herken ik ook zo... Gelukkig ben ik niet de enige

Wat bij mij heeft gewerkt is een overzicht maken van alle games die ik heb / wil spelen en daar dan een planning aan koppelen m.b.t. wanneer ik het uitgespeeld wil hebben. Toen kwam ik er heel snel achter dat ik veel te veel games had en dat ik ook echt goede games liet liggen.

Nu heb ik dus een jaarplanning voor games, ik plan mijn game-tijd (min of meer) in en verplicht mij tot het uittspelen van een game (in de zin van verhaal, niet tot 100% of dat soort onzin) alvorens ik 'mag' beginnen met een nieuwe game.

Nadeel is wel dat ik ook verzot ben op racegames en die duren in de basis tot oneindig. Ook nog eens online. Dus dat snoept wel een hoop dat af voor de singeplayer verhalende games, want dat racen doe ik wel natuurlijk wel nog tussendoor

[Nitai]

Ik heb naar m'n beschikbare tijd gekeken en kwam tot de realisatie dat ik gamen wel leuk vindt, maar een game op elk moment direct te spelen moet zijn en vooral niet te lang moet duren (max 20 min) en locatie onafhankelijk moet zijn. De consoles raak ik niet meer aan (PS3, PS4 Pro, Xbox One) behalve de Switch en mijn meeste 'game' tijd gaat naar mobile games op de iPad, iPhone of S10. En ja, diepgang en verhaal is veel minder, maar de ontspanning is wel fijn. Even kort iets spelen is gewoon leuk, met Apple Arcade zijn er veel leuke spellen bijgekomen die ik niet apart hoef te kopen of aan in-app purchases hoef te doen.

Dus ik herken het allemaal. Bij mij was de oplossing genoegen te nemen met simpel en minder. Ik kan mijn tijd besteden aan andere leuke dingen (bordspelletjes met de kids, lezen, sporten, film/series kijken, buiten zijn met m'n gezin) en toch af en toe een spelletje spelen.

[ Voor 5% gewijzigd door Nitai op 25-11-2019 16:28 ]

[ikt]

Sinds ik in het GTA modden verzeild ben geraakt is er weinig tot geen sprake meer gekomen van écht gamen. Computer gaat aan, Visual Studio gaat aan en ik ben weer mijn scriptje aan het fixen, nieuwe features aan het implementeren of anderwijs gebruikers supporten. Lijkt haast wel een tweede baan.

Naja, afgelopen week heb ik een flink update uitgebracht en ik hoop dat ik dat ding weer een paar maanden kan laten liggen.

Tijd om te kijken welke games er tegenwoordig bestaan Na de Blood and Wine uitbreiding van The Witcher 3, heb ik volgens mij bijna geen games meer aangeraakt (behalve GTA V voor modden en sim-achtige spellen voor referentie).