Geld verdelen? Hulp nodig

[Pinjataaa]

Als zijn antwoord letterlijk "ik ga jullie studente niet onderhouden!" is het echt een gigantische stumpert. Dit is niet echt de instelling bij een relatie van 5 jaar.. bizar.

Edit.. ik loop gigantisch achter zie ik, maar toen ik dit las moest ik hier echt even op reageren
Kan trouwens niet begrijpen dat jullie het probleem oplossen die ze zelf niet aan durft te vechten, hier klopt iets niet.

[ Voor 40% gewijzigd door Pinjataaa op 12-12-2018 15:19 ]

[ThomasG]

Marzman schreef op woensdag 12 december 2018 @ 15:15:
[...]

Hij heeft het best goed voor elkaar eigenlijk

Hij wel. Eerlijk is het niet, maar het wijst er wel op dat hij dat uit zichzelf niet gaan veranderen. De enige manier om daar verandering in te brengen is als het vanuit haar komt. Bijvoorbeeld dus om als ouder de geldkraan dicht te draaien, waardoor zij geen keuze heeft om er one way or another verandering in te brengen.

[maxkoe]

Verwijderd schreef op vrijdag 7 december 2018 @ 18:21:
[...]


Ze heeft al een paar keer met hem over gehad, haar standpunt uitgelegd, ruzie gehad daarover maar als hij weigert te betalen en blijft geloven dat zijn visie juist is, ja wat dan. Dan stopt het daar.

Interessant opmerking. Daar heb jij geen last van?
Ik heb een beetje door het topic heen gescrolled en ik moet zeggen dat alle opmerkingen dezelfde strekking hebben. Jij antwoord continu met, ja maar...

De antwoorden zijn je aangereikt ik ben nu meer benieuwd wat de uitkomst is met het gesprek met je dochter.

[Mr.Whitewolf88]

Ik ben ook zeer benieuwd naar de uitkomst van het gesprek met je dochter.
In mijn ogen lijkt de situatie meer iets weg te hebben van iemand die een geschil heeft met haar huisbaas dan dat het hier een relatie betreft.

Als het mijn dochter was zou ik adviseren 50% van de koffers te pakken, deze in te pakken met 50% van het huishouden en dan hard wegrennen en niet meer achterom kijken

[q-enf0rcer.1]

Zo snel mogelijk die geldkraan dichtdraaien en je dochter zelf dit probleem laten oplossen. Zo wordt ze nooit volwassen of in staat voor zichzelf op te komen.

[slijkie]

Helaas heb ik geen tijd om alle 20 pagina's van dit topic te lezen, maar uitgaande van de TS, dat je dochter al (5!) jaar samen is en een gezamenlijke rekening heeft met die knakker zou moeten betekenen dat je er 'samen' voor gaat. En als die knuppel (sorry voor mijn woordkeuze) alles los wil doen, kan hij beter thuis bij zijn ouders gaan wonen en rustig dagelijks gaan gamen en zijn gewerkte geld allemaal lekker voor zichzelf houden.

Ik weet niet hoe het hier in heel Nederland er aantoe gaat, dat ik misschien raar denk. Maar dit klinkt echt als een idioot die absoluut niks om zijn relatie met jou dochter geeft.

Momenteel ben ik 3 jaar samen met mijn huidige vriendin, ik verdien ruim het dubbele, maar alles is gewoon van elkaar. We hebben losse rekeningen, maar wel een koppeling (bunq). Alle vaste lasten gaan van 1 gekoppelde rekening af. En de rest kan ik of zij gewoon gebruiken (zolang er niet ineens rare dingen mee gedaan word uiteraard). Laatst wou ze een lang weekend weg met vriendinnen, prima, ga je gang, al gebruikt ze alles van de hele maand inkomen, geen problemen mee.

Afin, al met al, je zit samen in het bootje of je zit er niet samen in. Heel simpel.

[Jeanke117]

20 pagina's verder en nog geen oplossing/actie ondernomen?

[Erazher]

Jeanke117 schreef op woensdag 12 december 2018 @ 16:08:
20 pagina's verder en nog geen oplossing/actie ondernomen?

Dat is aan de man zelf om te delen, hij vraagt advies/meningen en dat heeft hij gekregen.
Hij heeft zijn informatie is die mogelijk aan het verwerken om daarbij zijn keuze te maken en dochter in advies te ondersteunen.

Ene kant wil ik ook wel een uitkomst weten maar andere kant heb ik er niks mee te maken en is het hun leven.
Het laatste is vind ik belangrijker en wens ik ze het beste toe.

[Jeanke117]

Erazher schreef op woensdag 12 december 2018 @ 16:17:
[...]


Dat is aan de man zelf om te delen, hij vraagt advies/meningen en dat heeft hij gekregen.
Hij heeft zijn informatie is die mogelijk aan het verwerken om daarbij zijn keuze te maken en dochter in advies te ondersteunen.

Ene kant wil ik ook wel een uitkomst weten maar andere kant heb ik er niks mee te maken en is het hun leven.
Het laatste is vind ik belangrijker en wens ik ze het beste toe.

Klopt helemaal! Ik vroeg me dit af aangezien er al veel voorstellen zijn gekomen en ik nog geen resultaat heb gezien.

[Olaf van der Spek]

slijkie schreef op woensdag 12 december 2018 @ 16:06:
Helaas heb ik geen tijd om alle 20 pagina's van dit topic te lezen, maar uitgaande van de TS,

Geen tijd om te lezen maar wel om te schrijven? Juist daardoor hebben we 20 pagina's met posts die op elkaar lijken.
Ik heb trouwens maar 5 pagina's.

[ Voor 5% gewijzigd door Olaf van der Spek op 12-12-2018 16:26 ]

[WhiteDog]

Ze kunnen ook altijd aan hun maandlasten werken (kleiner gaan wonen) als zij haar 50% niet kan betalen.

Natuurlijk dat die kerel daar niet in meegaat, hij krijgt al 5 jaar zijn zin en elke verandering zal in zijn nadeel zijn. Hij werkt toch ook voor "zijn" geld en op een dag gaat de dochter ook werken en evenveel verdienen en wordt dit vanzelf een non-issue. Je dochter mag ook gewoon alle steun die je haar tot nu toe gegeven hebt terugbetalen eens ze gaat werken. Ze mag al blij zijn met haar renteloze lening die ze van jullie krijgt. Welkom in de echte wereld!

[Harm_H]

20 Pagina's. Wow.

Ik vraag me af wat de mensen zouden zeggen als de geslachten waren omgedraaid:

Vrouw (25) verdient 2000 netto.
Man, student (22) verdient 800 netto.

En dan opeens is 50/50 wel oké. Of: Waarom steekt hij zich niet in de schulden, of gaat meer verdienen?

---

Maargoed. 1600 huur is teveel! Bijvoorbeeld voor hem alleen is dat te hoog. Ze leven beide boven hun stand. Het zou hem sieren als hij ten minste voor 60/40 gaat, al kan je dat niet verplichten. Toen mijn vriendin tijdelijk werkloos was vond ik 0 euro lasten een goed idee - in een relatie waar je elkaar steunt...

Je dochter moest uit zichzelf zien dat 800 euro huur teveel gevraagd was en niet moeten gaan inwonen met deze voorwaarden. Volgens mij is de harde waarheid dat je dochter graag boven haar stand leeft en jij als ouder daarin faciliteert. Ik zou ook niet verwachten dat een studerend kind geld spaart.

Verder deze:

Clush schreef op donderdag 6 december 2018 @ 15:55:
Simpel gezegd leeft je dochter nu een beetje boven haar stand.

Samenwonen? Prima, maar dan wel in een huis dat zij ook (iig voor de helft) kan betalen. Luxe vakantie zit er gewoon niet in voor een student.

Ze moet dus zeggen: "lijkt me heel leuk, maar als we dit 50/50 splitten kan ik dat niet betalen en gaat het dus niet door."

Ik vind het overigens helemaal niet raar om een studerend kind van 22 financieel te ondersteunen. Ik ben het niet per se eens met de mensen die zeggen dat je daarmee moet stoppen. Misschien tijdelijk om een punt te maken, maar het is absoluut niet belachelijk om iemand op 22 jarige leeftijd een beetje te helpen in deze tijden.

---

Verwijderd schreef op donderdag 6 december 2018 @ 16:20:
Ons plan is om de steun inderdaad te stoppen en proberen mijn dochter zo ver te krijgen om naar een notaris te gaan om alles te regelen. Wie wat en hoeveel moet betalen. Als wij dat voorzichtig voorstelde, vond hij dat 'laf'

Heel goed! Stopzetten die giften, of een laag vast bedrag per maand geven zonder eisen vanuit jou.

Al is een notaris meer voor als hij op zijn naam een huis koopt, zonder haar. Dan is het noodzakelijk. Niet per se voor huur nodig, meer voor koop of bij kinderen.

[ Voor 23% gewijzigd door Harm_H op 13-12-2018 02:39 ]

[unezra]

Harm_H schreef op donderdag 13 december 2018 @ 02:13:
20 Pagina's. Wow.

Ik vraag me af wat de mensen zouden zeggen als de geslachten waren omgedraaid:

Vrouw (25) verdient 2000 netto.
Man, student (22) verdient 800 netto.

En dan opeens is 50/50 wel oké. Of: Waarom steekt hij zich niet in de schulden, of gaat meer verdienen?

Natuurlijk niet. Waarom zou het dan anders zijn?

Serieus, als mijn vrouw 2x zo veel zou verdienen als ik, zouden we zeer waarschijnlijk exact dezelfde verdeling er op na houden. Mogelijk zou ik wel minder gaan werken en meer in het huishoudeng aan doen, domweg omdat mijn huishoud-dag goedkoper is dan die van haar en we dan netto meer over houden.

Dus nee, ik zie echt niet waarom het geslacht van de meest en minder verdienendende er ook maar *iets* toe doet. (Nog even los van dat er ook zat homosexuele relaties bestaan waarbij er net zo hard inkomensverschillen zijn.)

[Jelmer93]

Zijn er ook nog mensen die alles op 1 hoop gooien? Ik doe dit inmiddels al 8 jaar met mijn partner...
Persoonlijk vind ik het jammer dat veel mensen alles zo strak verdelen... lijkt mij nooit goed op de lange termijn.

[bie100]

Jelmer93 schreef op donderdag 13 december 2018 @ 06:48:
Zijn er ook nog mensen die alles op 1 hoop gooien? Ik doe dit inmiddels al 8 jaar met mijn partner...
Persoonlijk vind ik het jammer dat veel mensen alles zo strak verdelen... lijkt mij nooit goed op de lange termijn.

dat doe ik al 33 jaar in het begin verdiende ik meer de laatste 15 jaar zij nooit problemen over gehad alles op 1 hoop

[Joris748]

Jelmer93 schreef op donderdag 13 december 2018 @ 06:48:
Zijn er ook nog mensen die alles op 1 hoop gooien? Ik doe dit inmiddels al 8 jaar met mijn partner...
Persoonlijk vind ik het jammer dat veel mensen alles zo strak verdelen... lijkt mij nooit goed op de lange termijn.

Zover zijn wij (nog) niet. Bij ons gaat alles op 1 hoop en krijgen we daaruit allebei een even hoge maandelijkse toelage. Vrij en naar eigen inzicht te besteden.

[Secsytime]

Is dit topic nog steeds in leven??

TS wil geen advies, maar alleen horen hoe ontzettend gelijk hij heeft.

[redwing]

Jelmer93 schreef op donderdag 13 december 2018 @ 06:48:
Zijn er ook nog mensen die alles op 1 hoop gooien? Ik doe dit inmiddels al 8 jaar met mijn partner...
Persoonlijk vind ik het jammer dat veel mensen alles zo strak verdelen... lijkt mij nooit goed op de lange termijn.

Wij hebben dat ook altijd zo gedaan, zelfs toen zij nog studeerde een ik al een goede baan had. Aan het begin stond wel het huis alleen op mijn naam omdat ik die gekocht heb voordat zij bij me ging wonen. Maar in de tussentijd is alles gewoon gelijk getrokken.

Sowieso vind ik het raar om alleen naar inkomen te kijken. Alsof b.v. het huishouden doen niets waard is.

[Oilman]

Harm_H schreef op donderdag 13 december 2018 @ 02:13:
Al is een notaris meer voor als hij op zijn naam een huis koopt, zonder haar. Dan is het noodzakelijk. Niet per se voor huur nodig, meer voor koop of bij kinderen.

Je kan gewoon een samenlevingscontract bij de notaris laten opstellen. Bij een koophuis is dat niet verplicht, maar meestal wel verstandig. Het grote voordeel als je het bij de notaris laat vastleggen is dat je gedwongen wordt over de lastige en vervelende situaties na te denken en het te bespreken.

Standaard verdeling in een samenlevingscontract is overigens huishoudkosten naar rato van inkomen verdelen, exact zoals door de TS voorgesteld. Hier mag je van afwijken, maar dan zal een goede notaris wel tegen gas gaan geven als er voor één van beide partners een financieel onhoudbare situatie uitrolt.

[Hankie0412]

Jelmer93 schreef op donderdag 13 december 2018 @ 06:48:
Zijn er ook nog mensen die alles op 1 hoop gooien? Ik doe dit inmiddels al 8 jaar met mijn partner...
Persoonlijk vind ik het jammer dat veel mensen alles zo strak verdelen... lijkt mij nooit goed op de lange termijn.

Ja zeker al redelijk snel trouwens (gingen snel samenwonen). Ik hecht er ook geen waarde aan wie wat verdient of bijdraagt, allebei hebben wij onze verantwoordelijkheden en taken. Ik heb altijd meer verdiend en nu helemaal maar ze mag het van mij allemaal hebben als ze het verstandig besteed.

[SmurfLink]

Harm_H schreef op donderdag 13 december 2018 @ 02:13:
20 Pagina's. Wow.

Ik vraag me af wat de mensen zouden zeggen als de geslachten waren omgedraaid:

Vrouw (25) verdient 2000 netto.
Man, student (22) verdient 800 netto.

En dan opeens is 50/50 wel oké. Of: Waarom steekt hij zich niet in de schulden, of gaat meer verdienen?

---

Waar is dit soort onzin nou weer voor nodig? Lekker vol aannames en vooroordelen gespekt.

Het maakt geen drol uit wie welke rol heeft. Al waren ze van hetzelfde geslacht, dan was nog steeds de situatie ontzettend vreemd.

Als 1 van de 2 meer verdient en wenst te leven volgens die standaard MET de ander, die het niet kan betalen, dan zal diegene moeten bijbetalen tot de ander dat wel kan. Of zich aanpassen aan de standaard van de ander, of uit elkaar gaan. Niet moeten teren op de zakken van pa en moe van de ander. Zo simpel is het. Welk geslacht wie is maakt daarin geen enkel verschil.

[Metaalhoofd]

Jelmer93 schreef op donderdag 13 december 2018 @ 06:48:
Zijn er ook nog mensen die alles op 1 hoop gooien? Ik doe dit inmiddels al 8 jaar met mijn partner...
Persoonlijk vind ik het jammer dat veel mensen alles zo strak verdelen... lijkt mij nooit goed op de lange termijn.

Mijn vrouw en ik zijn inmiddels al 12 jaar getrouwd (in gemeenschap van goederen) en ben sindsdien kostwinnaar (en betaal ook al sinds een jaar of 8 haar studiekosten (ja duurt lang...)), dus alles is bij ons ook op een hoop.
Ze heeft altijd het huishouden gedaan en sinds 7,5 jaar ook de zorg voor kinderen (verklaart ook beetje waarom studie niet zo snel gaat).
Ze wil wel haar studie komend jaar afronden en ook gaan werken, maar haar verdiensten zullen een extraatje zijn aangezien ik sinds dit jaar ZZP-er ben met ca een ton omzet en we in januari onze 3e kindje verwachten. Ze zal dan hoogstens 24 uur per week gaan werken en netto iets van 700-1100 gaan verdienen tegen mijn netto 5k. Dan hoef ik haar maandelijks geen geld meer over te maken voor de helft vd boodschappen die zij doet en haar telefoonabonnement en hebben we beiden wat meer ruimte voor de self-indulging spaardoelen die nog op de plank liggen. (oftewel ieder brengt pro-rato in)

Nu is in onze relatie de man die voor het grootste deel van het inkomen zorgt, maar ik ken ook een aantal paren waar dat andersom is.

In een relatie kan je moeilijk verwachten dat iedereen evenveel geld in brengt, want niet iedereen heeft hetzelfde werk met hetzelfde inkomen (en statistisch gezien verdienen vrouwen minder dan mannen voor hetzelfde werk), daarnaast komt het ook weer niet vaak voor dat beide 40 uur werken zodra er kinderen zijn (tenzij je de opvang jou kinderen wil laten opvoeden, wat ons niks lijkt). Daarnaast doet de ene partner vaak meer onbetaalde diensten tbv het huishouden (was doen, schoonmaken, koken, voor kinderen zorgen etc) en dat is moeilijk in geld uit te drukken. Ik ben weinig paren tegengekomen waar ieder evenveel verdient, dus 50/50 lijkt mij een erg kromme manier om de kosten te verdelen.

ik ken ook een paar waarin de man 6-7k netto per maand binnenharkt en de vrouw iets van 2k, maar als hij vind dat ze een nieuw bed nodig hebben wel van haar eist dat ze 50% meebetaald, terwijl hij naar mijn idee degene is die voor een groot deel bepaalt of ze een goedkoop of duur bed kopen.

Ben dan ook benieuwd wat de politieke voorkeur van de vriend van TS' dochter, want die zal denk ik dan ook tegen zorg/huurtoeslag zijn en de verschillende belastingschijven.

[ Voor 6% gewijzigd door Metaalhoofd op 13-12-2018 10:28 . Reden: spelvaut ]

[Pendora]

Jelmer93 schreef op donderdag 13 december 2018 @ 06:48:
Zijn er ook nog mensen die alles op 1 hoop gooien? Ik doe dit inmiddels al 8 jaar met mijn partner...
Persoonlijk vind ik het jammer dat veel mensen alles zo strak verdelen... lijkt mij nooit goed op de lange termijn.

Ja hoor wij ook sinds we getrouwd zijn en daarvoor altijd naar rato. Ik zou niet eens kunnen leven met het idee dat mijn vrouw dan niet met haar vriendinnen uiteten kan of iets leuks kan kopen.
Alles op een hoop en daaruit onszelf "zakgeld" geven voor als je met je vrienden wat wil doen of zoals ik mijn domotica spullen maar zaken zoals kleding etc gewoon vanuit de grote pot.

[Sdreeg]

Pendora schreef op donderdag 13 december 2018 @ 09:26:
[...]


Ja hoor wij ook sinds we getrouwd zijn en daarvoor altijd naar rato. Ik zou niet eens kunnen leven met het idee dat mijn vrouw dan niet met haar vriendinnen uiteten kan of iets leuks kan kopen.
Alles op een hoop en daaruit onszelf "zakgeld" geven voor als je met je vrienden wat wil doen of zoals ik mijn domotica spullen maar zaken zoals kleding etc gewoon vanuit de grote pot.

Hier nog één.

Zodra wij gingen samenwonen hebben we als eerste een gezamenlijke rekening geopend. Hier worden beide inkomens naar overgemaakt (minus 'zakgeld', voor beide is dat precies hetzelfde bedrag). Van het zakgeld betalen we onze 'eigen' uitjes met vrienden, cadeaus, gadgets en in ons geval ook kleding (gezien het feit dat zij liever meer geld daaraan uitgeeft en ik liever aan bijvoorbeeld gadgets of sparen). Nooit gezanik over. Nog simpeler zou zijn alles op 1 hoop zonder 'zakgeld', maar voor haar is het prettig om een limiet te hebben in haar (kleding)uitgaven (vindt ze zelf).

Zoals ik het zie vorm je in een duurzame relatie een soort eenheid, ook economisch gezien. Je zou dus consensus moeten zoeken in de gezamenlijke (financiële) wensen en doelen en hier het gezamenlijke inkomen voor aanwenden. Zolang je ongeveer dezelfde mindset hebt op dat gebied, werkt een gezamenlijke pot uitstekend, is mijn ervaring.

[Metaalhoofd]

Sdreeg schreef op donderdag 13 december 2018 @ 10:10:
[...]
Nog simpeler zou zijn alles op 1 hoop zonder 'zakgeld', maar voor haar is het prettig om een limiet te hebben in haar (kleding)uitgaven (vindt ze zelf).

Hangt er erg van af of de een dure hobbies heeft of gadget/kleding wensen dan de ander. Mijn vrouw is tevreden met een goede fiets of normale gezinsauto, wat nieuw materiaal voor haar haakwerk hobby en een boek of 2 per maand, terwijl ik het liefst een home-recording-studio zou willen bouwen, een nieuwe gitaar (versterker) en een dikke auto voor de deur + eea aan gadgets. Al zouden we een nieuw huis willen kopen, wil zij een grote tuin, terwijl dat mij weinig boeit en liever een garagebox heb en/of grote zolder voor mezelf.

Zolang je gewoon overeenstemming hebt voor wat je voor jezelf opzij legt en wat je in het gezamenlijke budget stopt, hoeft dat zakgeld ook weer niet perse 50/50 of helemaal afwezig te zijn. Het is in ieder geval goed om dat soort self-indulging zaken ook te budgetteren, zodat je jezelf ook in de hand houdt en het niet ten koste gaat van de ander/het gezin. (in ons geval blijven veel van mijn dure dromen dan ook op de plank liggen of worden mondjesmaat bij elkaar gespaard)

[Waah]

Metaalhoofd schreef op donderdag 13 december 2018 @ 09:21:
[...]


Mijn vrouw en ik zijn inmiddels al 12 jaar getrouwd (in gemeenschap van goederen) en ben sindsdien kostwinnaar (en betaal ook al sinds een jaar of 8 haar studiekosten (ja duurt lang...)), dus alles is bij ons ook op een hoop.
Ze heeft altijd het huishouden gedaan en sinds 7,5 jaar ook de zorg voor kinderen (verklaart ook beetje waarom studie niet zo snel gaat).
Ze zal dan hoogstens 24 uur per week gaan werken en netto iets van 700-1100 gaan verdienen tegen mijn netto 5k.

8 jaar studeren en dan 1100 euro netto verdienen voor 24 uur? dat is zonde van de tijd/geld/moeite (tenzij het HEEL leuk werk is). Dat is praktisch minimumloon volgens mij.....
Mijn vriendin (MBO4) verdient 1400 euro netto voor 24 uur. En dat is exclusief onregelmatigheidstoeslagen, 13e maand/vakantiegeld etc.

Maar goed. Alles op 1 hoop doen wij ook niet, want ook dat geeft gezeik. Zie genoeg mensen die zeggen "Ik wil X, maar dan moet ik eerst permissie vragen van de koning(in)". Wij hebben het zo geregeld dat we samen gewoon hetzelfde bedrag overhouden na de vaste lasten. Dat is dus praktisch hetzelfde als alles op 1 hoop, met het verschil dat je gewoon de "baas" over je eigen geld bent. Dus als ik X bedrag aan een TV wil uitgeven kan dat gewoon. Ook al vind mevrouw Waah de huidige TV nog prima (en dat was die ook wel eigenlijk ).

[RhyEdEr]

Toen mijn vriendin (nu vrouw) en ik gingen samenwonen zaten we in een vergelijkbare situatie. Ik werkte al en zij studeerde nog.

Door haar studie (co-schappen geneeskunde) was het niet echt mogelijk er veel naast te werken en moest zij het doen van stufi en een minimale bijdrage van haar ouders. We hebben toen al alle gezamenlijke kosten van een gezamenlijke rekening betaald, waar we naar rato geld op stortten.

Dit hebben we daarna eigenlijk altijd doorgezet. Inmiddels werkt ze al een paar jaar en verdienen we ongeveer evenveel. We storten elke maand een groot deel van ons inkomen naar een gezamenlijke rekening en een gezamenlijke spaarrekening. Dit bedrag is nu gelijk omdat we ongeveer hetzelfde binnen halen. Wat overblijft op eigen rekeningen is speelgeld, wat we bewust niet te hoog maken, zodat we niet te snel domme dingen kopen, beetje zelfbescherming, maar het is meer dan genoeg om te voorzien in onze hobby's.

Volgend jaar draait het waarschijnlijk een beetje om. Zij gaat iets meer verdienen en bijdragen. Ik ga wat extra inkomsten gebruiken om extra op mijn studieschuld af te lossen.

Edit: Wij hebben ook vrij snel alles op 1 hoop gegooid, maar dit kwam ook omdat we allebei gewoon niet zo veel hadden. Kleine spaarrekeningen en afgetrapte studentenmeubels. Alles wat we daarna gekocht hebben was samen.

[ Voor 9% gewijzigd door RhyEdEr op 13-12-2018 10:54 ]

[Metaalhoofd]

Waah schreef op donderdag 13 december 2018 @ 10:45:
[...]

8 jaar studeren en dan 1100 euro netto verdienen voor 24 uur? dat is zonde van de tijd/geld/moeite (tenzij het HEEL leuk werk is). Dat is praktisch minimumloon volgens mij.....
Mijn vriendin (MBO4) verdient 1400 euro netto voor 24 uur. En dat is exclusief onregelmatigheidstoeslagen, 13e maand/vakantiegeld etc.

Maar goed. Alles op 1 hoop doen wij ook niet, want ook dat geeft gezeik. Zie genoeg mensen die zeggen "Ik wil X, maar dan moet ik eerst permissie vragen van de koning(in)". Wij hebben het zo geregeld dat we samen gewoon hetzelfde bedrag overhouden na de vaste lasten. Dat is dus praktisch hetzelfde als alles op 1 hoop, met het verschil dat je gewoon de "baas" over je eigen geld bent. Dus als ik X bedrag aan een TV wil uitgeven kan dat gewoon. Ook al vind mevrouw Waah de huidige TV nog prima (en dat was die ook wel eigenlijk ).

Ik deed maar een schatting. Als ze met haar WO opleidingsniveau zou starten op 2750 bruto (bij 40 uur), zal dat bij 24 uur 1650 bruto zijn, met 35% belastingdruk oid kom ik dan uit op 1100 netto.

Maar zoals ik zei, niet iedereen heeft dezelfde hobbies. Sommige hobbies zijn eenmaal duur (muziek bijv en ook daarin heeft een zangeres veel minder kosten dan iemand die cello speelt en bijv lessen neemt), terwijl iemand die graag tekent veel minder kosten heeft. Moet de ene dan inleveren op zijn/haar levensvreugde, omdat diens hobbies nou eenmaal meer geld kosten? Naar mijn idee kan je dat allemaal in goed overleg verdelen nadat de gewone kosten betaald zijn. Als de ene denkt aan 100 per maand genoeg te hebben en de ander 300 voor eigen dingen, waarom dan de een beperken, terwijl de ander misschien minder levensvreugde-gevende dingen gaat doen/kopen om het zakgeld maar op te maken.

[Cyriel85]

Jelmer93 schreef op donderdag 13 december 2018 @ 06:48:
Zijn er ook nog mensen die alles op 1 hoop gooien? Ik doe dit inmiddels al 8 jaar met mijn partner...
Persoonlijk vind ik het jammer dat veel mensen alles zo strak verdelen... lijkt mij nooit goed op de lange termijn.

niet echt op een hoop: hebben gescheiden rekeningen, maar mijn partner verdient nagenoeg niets, af en toe als ze een opdracht heeft opeens een paar K.

Hebben een gezamenlijke rekening waar ik al het geld op stort voor Huis/Boodschappen/Verzekeringen.
Daarnaast gescheiden rekeningen.

Zij betaald haar eigen leuke dingen, onze vakanties en kinderopvang

Ik betaal mijn leuke dingen (en gezamelijke) en spaar voor grote uitgaven.

Als zij geen geld heeft neem ik kinderopvang en vakantie er bij en stort ik haar 150,- maand dat ze wat leefgeld heeft.


En als ze ooit doorbreekt ga ik terug naar 3 dagen werken

[Verwijderd]

Edit

[ Voor 132% gewijzigd door Verwijderd op 13-12-2018 12:33 ]

[missTweakers]

Lastige situatie. Persoonlijk zou ik alles naar rato verdelen, maar dat is in dit geval al lang niet het geval en het is moeilijk een bestaande situatie om te buigen naar iets nieuws. Vooral omdat de vriend erg vrekkig overkomt.
Als ouder zou je het volgende kunnen doen:
1. Praat met je dochter over de situatie. Dit doe je denk ik al, omdat ze zelf naar je toe kwam met dit probleem. Heel dapper van je dochter. Dit moet je vooral niet 'afstraffen' door meteen de geldkraan dicht te draaien. Hooguit dat je wel meer condities aan de geldkraan geeft, bijvoorbeeld het geld moet echt voor studie gebruikt worden (wat nu waarschijnlijk al gebeurt). Ook moet je een duidelijk eindpunt van de geldkraan afspreken, zodat ze maatregelen kan nemen voor de einddatum. Dit kan een vaste datum zijn of zodra ze klaar is met studie. Daarna moet het toch wel klaar zijn, vind ik. Heb je zo'n afspraak al staan?
(ander voorbeeld: kennissen van me betalen nog steeds de huur voor hun 50-jarige dochter! is niet normaal. ze is nooit financieel zelfstandig geworden en neemt om te haverklap ontslag omdat ze de baan niet leuk genoeg vind. haar ouders lappen wel bij.)
2. Je dochter adviseren om rond te vragen bij haar vriendinnen hoe die het doen met de financiën in de relatie. Hopelijk kunnen die haar ook adviseren dat de huidige situatie niet normaal is.
3. (als 1 en 2 niets opleveren) Dochter adviseren om met een budget coach te gaan praten (misschien is eerste gesprek gratis, maar zo niet dan kan je desnoods deze voor haar betalen). Deze kan haar een onafhankelijk goed advies geven en daar zal ze misschien beter naar luisteren dan naar jou. Ik weet zeker dat de budget coach je dochter het advies zal geven om deze geldverslindende relatie te stoppen, omdat hij haar "dwingt" om hogere kosten te maken dan nodig. De budget coach zal een overzicht maken van haar inkomsten en uitgaven en haar vragen naar een toekomstplan om het weer in balans te krijgen. Met de kennis dat de geldkraan van jou later opdroogt moet ze bedenken hoe ze die zelf aanvult of minder uit kan geven (hopelijk door minder aan vriend kwijt te zijn).

Sterkte met alles! Ik ben erg benieuwd hoe dit verhaal afloopt. Hou je ons nog op de hoogte?

[Olaf van der Spek]

Cyriel85 schreef op donderdag 13 december 2018 @ 11:22:
Zij betaald haar eigen leuke dingen, onze vakanties en kinderopvang

Waarom vakanties en kinderopvang niet van de gezamenlijke rekening?

[D.deJong]

zo zie je maar weer, liefde maakt blind.
Het zou het het eerlijkste zijn als het naar rato verdeeld word maar dat zal niet gauw gebeuren met dit soort types, die gaan ook naar de kroeg en tellen de biertjes.

[Cyriel85]

Olaf van der Spek schreef op donderdag 13 december 2018 @ 21:20:
[...]

Waarom vakanties en kinderopvang niet van de gezamenlijke rekening?

De gezamenlijke rekening wordt door mij een standaard bedrag per maand op gestort (1850). Dat is genoeg voor dragen vaste lasten en eten & drinken. Hier wordt ook niets gespaard, gaat zo ongeveer elke maand op.

Kinderopvang zou hier bij kunnen, echter is vanuit de redenatie dat kinderopvang enkel nodig is als zij ook werkt en er dus inkomsten bij haar zijn, zij deze lasten dan kan dragen.

Vakantie wordt wordt gedaan aan de hand van hoeveel geld zij daar voor heeft en we willen uitgeven. Hier spaart zij voor. Mocht dat uiteindelijk niet lukken heb ik nog wel 1500 a 2000 staan wat naar de vakantie kan.

Ik vind het persoonlijk een nette verdeling:
ik zorg dat alles gedekt is wat primair nodig is
de extra's zorgt zij voor

Mijn spaargeld gaat overigens vervolgens in het huis en veelal gezamenlijke dingen.
Het is verder ook niet zo dat ik wekelijks met vrienden ga eten / zuipen en zij geen geld heeft om uit te gaan oid.

[Marzman]

Cyriel85 schreef op vrijdag 14 december 2018 @ 09:20:
[...]
Mijn spaargeld gaat overigens vervolgens in het huis en veelal gezamenlijke dingen.
Het is verder ook niet zo dat ik wekelijks met vrienden ga eten / zuipen en zij geen geld heeft om uit te gaan oid.

Is het huis dan van jou of voor de helft van haar?

Bij ons is het gewoon vanaf dag 1 dat we samen woonden dat we alles samen betaalden, we hadden wel ieder een eigen bankrekening maar hielden niet echt een ratio bij behalve dat mijn vrouw maandelijks geld over maakte omdat alles betaald werd van mijn rekening. We hadden allebei niet heel veel spaargeld dat maakt het makkelijker, want ik vind sowieso dat vermogen (ook meubels, auto's, huizen etc) dat je tijdens een relatie opbouwt van beiden is. Zelfs met inkomensverschillen kun je samen namelijk meer sparen dan alleen, je kosten verdubbelen niet als je gaat samen wonen. De meeste vaste lasten blijven gelijk, misschien iets meer electriciteit en waterverbruik maar zelfs dat is geen verdubbeling. En boodschappen ook niet, een klein blikje soup for one kost ongeveer hetzelfde als een groot blik soep etc.

We hebben nu net een huis gekocht en moesten een bankrekening openen bij de hypotheek verstrekker en dat is een gezamenlijke rekening geworden waar mijn salaris op binnen gaat komen. Ik denk dat mijn vrouw niets gaat veranderen, dat was ook geen eis van de bank (alleen hoogste salaris bij hun storten).

[Hsb-3]

Cyriel85 schreef op vrijdag 14 december 2018 @ 09:20:
[...]
Kinderopvang zou hier bij kunnen, echter is vanuit de redenatie dat kinderopvang enkel nodig is als zij ook werkt en er dus inkomsten bij haar zijn, zij deze lasten dan kan dragen.

lekker gelijkwaardig. Vrouw aan het aanrecht, maar als ze toch wil werken dan moet zij maar zorgen dat de kinderen ergens blijven en dit ook betalen.. Lijkt me ook in het straatje van de vriend van de dochter van TS passen..

[Marzman]

Hsb-3 schreef op vrijdag 14 december 2018 @ 09:51:
[...]

lekker gelijkwaardig. Vrouw aan het aanrecht, maar als ze toch wil werken dan moet zij maar zorgen dat de kinderen ergens blijven en dit ook betalen.. Lijkt me ook in het straatje van de vriend van de dochter van TS passen..

Het is een beetje vreemd omschreven (in de stijl van die vriend wel ja die dat studentje niet wil onderhouden , maar ik denk dat hij meer bedoelt dat zijn vrouw minder werkt en dat er daarom geen kinderopvang nodig is (en ze die kosten uitsparen, als ze meer werkt dan hebben ze wel die kosten en veranderd het plaatje kosten/inkomsten).

[Cyriel85]

Marzman schreef op vrijdag 14 december 2018 @ 09:50:
[...]

Is het huis dan van jou of voor de helft van haar?

Bij ons is het gewoon vanaf dag 1 dat we samen woonden dat we alles samen betaalden, we hadden wel ieder een eigen bankrekening maar hielden niet echt een ratio bij behalve dat mijn vrouw maandelijks geld over maakte omdat alles betaald werd van mijn rekening. We hadden allebei niet heel veel spaargeld dat maakt het makkelijker, want ik vind sowieso dat vermogen (ook meubels, auto's, huizen etc) dat je tijdens een relatie opbouwt van beiden is. Zelfs met inkomensverschillen kun je samen namelijk meer sparen dan alleen, je kosten verdubbelen niet als je gaat samen wonen. De meeste vaste lasten blijven gelijk, misschien iets meer electriciteit en waterverbruik maar zelfs dat is geen verdubbeling. En boodschappen ook niet, een klein blikje soup for one kost ongeveer hetzelfde als een groot blik soep etc.

We hebben nu net een huis gekocht en moesten een bankrekening openen bij de hypotheek verstrekker en dat is een gezamenlijke rekening geworden waar mijn salaris op binnen gaat komen. Ik denk dat mijn vrouw niets gaat veranderen, dat was ook geen eis van de bank (alleen hoogste salaris bij hun storten).

Getrouwd in gemeenschap van goederen, dus zowel huis en inboedel is 50/50 eigendom

[Cyriel85]

Hsb-3 schreef op vrijdag 14 december 2018 @ 09:51:
[...]

lekker gelijkwaardig. Vrouw aan het aanrecht, maar als ze toch wil werken dan moet zij maar zorgen dat de kinderen ergens blijven en dit ook betalen.. Lijkt me ook in het straatje van de vriend van de dochter van TS passen..

Dat is wellicht hoe jij het ziet/leest.
Op het moment dat zij wel werkt is er kinderopvang nodig. Dan is het nog steeds zo dat ik alle lasten verder blijf dragen voor ons samen, maar vind ik het wel fair dat zij ook een bijdrage levert aan de kosten.

Daarbij wonen we bij de belgische grens en is de opvang 33,- per dag, voor de teruggave van de belastingdienst (die op haar rekening komt). Dus het is ook niet heel moeilijk deze kosten te dragen.

Overigens zitten we nu in de situatie dat zij bezig is een project op te zetten waar nog geen geld voor binnen komt (wellicht op termijn wel) en ik dus ook gewoon de kosten van kinderopvang er bij pak.

[ Voor 5% gewijzigd door Cyriel85 op 14-12-2018 15:01 . Reden: 2x zelfde alinea geschreven in andere bewoording... ]

[Verwijderd]

Cyriel85 schreef op vrijdag 14 december 2018 @ 14:56:
...
Op het moment dat zij wel werkt is er kinderopvang nodig.
...

Op het moment dat jullie beide werken is kinderopvang nodig.. Het is niet alleen haar werk dat ervoor zorgt dat er niemand thuis is, het is ook jouw werk.

[@r!k]

edit...

ik liep even een paar pagina's achter....

[ Voor 94% gewijzigd door @r!k op 14-12-2018 15:32 ]

[Cyriel85]

Verwijderd schreef op vrijdag 14 december 2018 @ 15:25:
[...]

Op het moment dat jullie beide werken is kinderopvang nodig.. Het is niet alleen haar werk dat ervoor zorgt dat er niemand thuis is, het is ook jouw werk.

Klopt helemaal!
We hebben er voor gekozen dat zij dan kinderopvang betaald. Je kan ook een andere naar rato verhouding doen.
Komt er op neer dat als zij werk we daar beide meer geld door overhouden aan het eind van de rit.

Wat we overigens ook beide weer voor het grootste deel in ons samen stoppen.
Vraag me bij deze reacties wel af of jullie ook mijn eerdere post heb gelezen over verdeling van geld/uitgave.

We kiezen niet naar een pro rato, dit ook omdat zij niet in loondienst is en dit dus niet vast te stellen is.

Ik vind het prettig om ergens een eigen rekening te hebben waar je zelf kan sparen (en dan nog overleggen we wat we met dit spaar geld doen).

Wij hebben gekozen om op mijn vaste contract alle vaste lasten te dragen:
Huis/zorgverzekering/energie/eten drinken etc.

Kinderopvang is iets wat pas sinds 1,5 jaar nodig is. Toen hebben we besloten dat we dat bij haar zouden plaatsen, omdat het nodig was als zij weer opdrachten aan zou nemen.

Wellicht gaat dit ook nog wel veranderen, maar tot nu toe werkt dit behoorlijk.
We hebben beide een eigen spaarrekening, die van haar momenteel wat voller dan de mijne.

toch draag ik nu de kinderopvang erbij omdat er nu bij haar geen geld binnen komt.

[Verwijderd]

Cyriel85 schreef op vrijdag 14 december 2018 @ 15:35:
[...]


Klopt helemaal!
We hebben er voor gekozen dat zij dan kinderopvang betaald. Je kan ook een andere naar rato verhouding doen.
Komt er op neer dat als zij werk we daar beide meer geld door overhouden aan het eind van de rit.

Wat we overigens ook beide weer voor het grootste deel in ons samen stoppen.
Vraag me bij deze reacties wel af of jullie ook mijn eerdere post heb gelezen over verdeling van geld/uitgave.

We kiezen niet naar een pro rato, dit ook omdat zij niet in loondienst is en dit dus niet vast te stellen is.

Ik vind het prettig om ergens een eigen rekening te hebben waar je zelf kan sparen (en dan nog overleggen we wat we met dit spaar geld doen).

Wij hebben gekozen om op mijn vaste contract alle vaste lasten te dragen:
Huis/zorgverzekering/energie/eten drinken etc.

Kinderopvang is iets wat pas sinds 1,5 jaar nodig is. Toen hebben we besloten dat we dat bij haar zouden plaatsen, omdat het nodig was als zij weer opdrachten aan zou nemen.

Wellicht gaat dit ook nog wel veranderen, maar tot nu toe werkt dit behoorlijk.
We hebben beide een eigen spaarrekening, die van haar momenteel wat voller dan de mijne.

toch draag ik nu de kinderopvang erbij omdat er nu bij haar geen geld binnen komt.

Het is me nog niet helemaal duidelijk of je het nou gewoon heel ongelukkig opschrijft, of dat je er nou écht behoorlijk ouderwetse ideeën op nahoudt. Maar goed, als jullie er gelukkig mee zijn, wie ben ik dan om daar wat van te vinden.

[Cyriel85]

Verwijderd schreef op vrijdag 14 december 2018 @ 15:42:
[...]

Het is me nog niet helemaal duidelijk of je het nou gewoon heel ongelukkig opschrijft, of dat je er nou écht behoorlijk ouderwetse ideeën op nahoudt. Maar goed, als jullie er gelukkig mee zijn, wie ben ik dan om daar wat van te vinden.

Ik hoop ongelukkig op schrijf..

Zijn intussen bijna 10 jaar samen, 2 jaar getrouwd en gelukkig
Voor ons werkt het iig.

[kepler]

Interessant topic, met interessantie verdelingen. Toevallig zijn we zelf net ook bezig met dit verhaal. Sinds we samenwonen verdelen we alles naar rato. Dus een gedeelte van ons inkomen gaat naar de gezamelijke rekening, waar we vervolgens alles van betalen wat we samen doen. Alles wat we alleen doen betalen we van de eigen rekening (inclusief prive vaste lasten).
Dit is heel lang goed gegaan, totdat er een tweede kind bij is gekomen. En nu komen we niet helemaal meer uit qua inleg Nu kunnen we kiezen om de inleg te verhogen, maar we hebben voor een 'omgekeerd' systeem gekozen:

- Alles op 1 hoop, waar al onze vaste lasten vanaf gaan (dus ook onze eigen individuele lasten, zoals zorgverzekering. Voordeel is dat deze lasten zo goed als gelijk zijn bij ons). Van deze rekening betalen we dus eigenlijk alles: van hypotheek tot kinderopvang, van brandstof voor de auto's tot etentjes.
- Van wat er dan overblijft sluizen we 50% door naar de spaarrekening en de overige 50% verdelen we (naar rato qua inkomen) onder elkaar. (exacte getallen moeten nog bepaald worden)
- Dit laatste beetje geld komt dus op onze prive rekening terecht, waar we mee kunnen doen wat we zelf willen. Als ik dus met vrienden bier ga drinken zal ik dit hiervan betalen. Gaan we samen bier drinken dan gaat het van de gezamelijke rekening.
- Voordeel hiervan is dat alles van 1 hoop gaat en we niet meer hoeven te schuiven met ons eigen geld als we toch iets te kort komen aan het eind van de maand. We hoeven ons ook niet te verantwoorden naar elkaar als iemand iets voor zichzelf wil kopen, daar is de eigen rekening voor. Wil 1 van ons iets groots kopen (bv een verre reis ivm familie buitenland), dan kan dit in overleg ook bijgelegd worden vanuit de gezamelijke spaarpot.

Het enige waar ik mee zit is dat ik hiermee relatief gezien op vooruit ga, aangezien ze nu gedeeltelijk gaat meebetalen aan mijn vaste lasten (zij verdiend meer dan ik). Maar in de praktijk betaalde ze ook veel gezamelijke dingen van haar eigen rekening, omdat zij nu relatief meer overhoudt. Het blijft ingewikkeld en vooral een gevoelskwestie

[Cyriel85]

kepler schreef op vrijdag 14 december 2018 @ 15:56:
Interessant topic, met interessantie verdelingen. Toevallig zijn we zelf net ook bezig met dit verhaal. Sinds we samenwonen verdelen we alles naar rato. Dus een gedeelte van ons inkomen gaat naar de gezamelijke rekening, waar we vervolgens alles van betalen wat we samen doen. Alles wat we alleen doen betalen we van de eigen rekening (inclusief prive vaste lasten).
Dit is heel lang goed gegaan, totdat er een tweede kind bij is gekomen. En nu komen we niet helemaal meer uit qua inleg Nu kunnen we kiezen om de inleg te verhogen, maar we hebben voor een 'omgekeerd' systeem gekozen:

- Alles op 1 hoop, waar al onze vaste lasten vanaf gaan (dus ook onze eigen individuele lasten, zoals zorgverzekering. Voordeel is dat deze lasten zo goed als gelijk zijn bij ons). Van deze rekening betalen we dus eigenlijk alles: van hypotheek tot kinderopvang, van brandstof voor de auto's tot etentjes.
- Van wat er dan overblijft sluizen we 50% door naar de spaarrekening en de overige 50% verdelen we (naar rato qua inkomen) onder elkaar. (exacte getallen moeten nog bepaald worden)
- Dit laatste beetje geld komt dus op onze prive rekening terecht, waar we mee kunnen doen wat we zelf willen. Als ik dus met vrienden bier ga drinken zal ik dit hiervan betalen. Gaan we samen bier drinken dan gaat het van de gezamelijke rekening.
- Voordeel hiervan is dat alles van 1 hoop gaat en we niet meer hoeven te schuiven met ons eigen geld als we toch iets te kort komen aan het eind van de maand. We hoeven ons ook niet te verantwoorden naar elkaar als iemand iets voor zichzelf wil kopen, daar is de eigen rekening voor. Wil 1 van ons iets groots kopen (bv een verre reis ivm familie buitenland), dan kan dit in overleg ook bijgelegd worden vanuit de gezamelijke spaarpot.

Het enige waar ik mee zit is dat ik hiermee relatief gezien op vooruit ga, aangezien ze nu gedeeltelijk gaat meebetalen aan mijn vaste lasten (zij verdiend meer dan ik). Maar in de praktijk betaalde ze ook veel gezamelijke dingen van haar eigen rekening, omdat zij nu relatief meer overhoudt. Het blijft ingewikkeld en vooral een gevoelskwestie

Zoals jullie het hebben opgebouwd zou ik van hetgeen dat overblijft het niet naar rato verdelen, maar beide 50%. Kan je beide evenveel leuke dingen doen en sparen, maar dat is persoonlijk.

[ThomasG]

kepler schreef op vrijdag 14 december 2018 @ 15:56:
Interessant topic, met interessantie verdelingen. Toevallig zijn we zelf net ook bezig met dit verhaal. Sinds we samenwonen verdelen we alles naar rato. Dus een gedeelte van ons inkomen gaat naar de gezamelijke rekening, waar we vervolgens alles van betalen wat we samen doen. Alles wat we alleen doen betalen we van de eigen rekening (inclusief prive vaste lasten).
Dit is heel lang goed gegaan, totdat er een tweede kind bij is gekomen. En nu komen we niet helemaal meer uit qua inleg Nu kunnen we kiezen om de inleg te verhogen, maar we hebben voor een 'omgekeerd' systeem gekozen:

- Alles op 1 hoop, waar al onze vaste lasten vanaf gaan (dus ook onze eigen individuele lasten, zoals zorgverzekering. Voordeel is dat deze lasten zo goed als gelijk zijn bij ons). Van deze rekening betalen we dus eigenlijk alles: van hypotheek tot kinderopvang, van brandstof voor de auto's tot etentjes.
- Van wat er dan overblijft sluizen we 50% door naar de spaarrekening en de overige 50% verdelen we (naar rato qua inkomen) onder elkaar. (exacte getallen moeten nog bepaald worden)
- Dit laatste beetje geld komt dus op onze prive rekening terecht, waar we mee kunnen doen wat we zelf willen. Als ik dus met vrienden bier ga drinken zal ik dit hiervan betalen. Gaan we samen bier drinken dan gaat het van de gezamelijke rekening.
- Voordeel hiervan is dat alles van 1 hoop gaat en we niet meer hoeven te schuiven met ons eigen geld als we toch iets te kort komen aan het eind van de maand. We hoeven ons ook niet te verantwoorden naar elkaar als iemand iets voor zichzelf wil kopen, daar is de eigen rekening voor. Wil 1 van ons iets groots kopen (bv een verre reis ivm familie buitenland), dan kan dit in overleg ook bijgelegd worden vanuit de gezamelijke spaarpot.

Het enige waar ik mee zit is dat ik hiermee relatief gezien op vooruit ga, aangezien ze nu gedeeltelijk gaat meebetalen aan mijn vaste lasten (zij verdiend meer dan ik). Maar in de praktijk betaalde ze ook veel gezamelijke dingen van haar eigen rekening, omdat zij nu relatief meer overhoudt. Het blijft ingewikkeld en vooral een gevoelskwestie

Er zijn in principe drie manieren om het te doen:
- 50/50
- naar ratio betalen
- beide hetzelfde bedrag overhouden.

50/50 is in de meeste gevallen zeer nadelig voor het peroon met het laagste inkomen, dus dat is eigenlijk gewoon geen optie.

Naar ratio betalen is eerlijke een optie, want dan houden beide personen in verhouding hetzelfde over. Maar als de inkomensverschillen vrij groot zijn (bijv 40 vs 24 uur), dan heeft de partner die minder werkt gewoon veel minder euro's om persoonlijk te besteden.

Als je elkaar dan dezelfde vrije ruimte wilt geven is het eerlijker om alles bij elkaar op te tellen, de vastelasten daar vanaf te halen en delen door twee. Dan hebben beide personen dezelfde vrije ruimte, maar betalen in de vaste lasten in een scheve verhouding.

Of mensen kiezen voor naar ratio of hetzelfde overhoude hangt natuurlijk af van de situatie (hoe groot zijn de inkomens verschillen), en waar beide zich prettig mee voelen.

[kepler]

Cyriel85 schreef op vrijdag 14 december 2018 @ 16:11:
[...]


Zoals jullie het hebben opgebouwd zou ik van hetgeen dat overblijft het niet naar rato verdelen, maar beide 50%. Kan je beide evenveel leuke dingen doen en sparen, maar dat is persoonlijk.

Ja daar hebben we het ook over gehad, maar dat voelt voor allebei (nog) niet goed. We hebben heel lang zelfstandig (lees alleen) gewoond en zijn dus erg gewend om voor ons zelf te zorgen. Het voelt gewoon een beetje vreemd, vooral voor mij, om dan 'haar' geld te gebruiken voor eigen gebruik.

Maar goed, we zijn nog in discussie

ThomasG schreef op vrijdag 14 december 2018 @ 16:17:
[...]
Er zijn in principe drie manieren om het te doen:
- 50/50
- naar ratio betalen
- beide hetzelfde bedrag overhouden.

50/50 is in de meeste gevallen zeer nadelig voor het peroon met het laagste inkomen, dus dat is eigenlijk gewoon geen optie.

Naar ratio betalen is eerlijke een optie, want dan houden beide personen in verhouding hetzelfde over. Maar als de inkomensverschillen vrij groot zijn (bijv 40 vs 24 uur), dan heeft de partner die minder werkt gewoon veel minder euro's om persoonlijk te besteden.

Als je elkaar dan dezelfde vrije ruimte wilt geven is het eerlijker om alles bij elkaar op te tellen, de vastelasten daar vanaf te halen en delen door twee. Dan hebben beide personen dezelfde vrije ruimte, maar betalen in de vaste lasten in een scheve verhouding.

Of mensen kiezen voor naar ratio of hetzelfde overhoude hangt natuurlijk af van de situatie (hoe groot zijn de inkomens verschillen), en waar beide zich prettig mee voelen.

Klopt, maar diegene die het minste verdiend houdt relatief ook minder over na aftrek van de eigen lasten. Dat is waar het nu op fout liep, ik kon weinig sparen en mijn vriendin best veel. Dus zij betaalde dan wat extra als dat nodig was. Dat zou nu dan, op een transparante manier, recht getrokken worden

[ Voor 51% gewijzigd door kepler op 14-12-2018 16:20 ]

[Viper®]

Alles maar altijd verdelen gaat niet werken.

Voor vaste lasten/wonen/vakantie zou je het nog kunnen doen dmv een verdeesleutel. 70/30 of 65/35 bijvoorbeeld.
Als je ook de boodschappen mee gaat nemen is het hek van de dam.

[Verwijderd]

unezra schreef op donderdag 13 december 2018 @ 06:32:
[...]


Natuurlijk niet. Waarom zou het dan anders zijn?

Serieus, als mijn vrouw 2x zo veel zou verdienen als ik, zouden we zeer waarschijnlijk exact dezelfde verdeling er op na houden. Mogelijk zou ik wel minder gaan werken en meer in het huishoudeng aan doen, domweg omdat mijn huishoud-dag goedkoper is dan die van haar en we dan netto meer over houden.

Dus nee, ik zie echt niet waarom het geslacht van de meest en minder verdienendende er ook maar *iets* toe doet. (Nog even los van dat er ook zat homosexuele relaties bestaan waarbij er net zo hard inkomensverschillen zijn.)

Het is hartstikke relevant. Als de student de man zou zijn dan zou die maar wat harder moeten werken om zijn broek op te houden. De discussie over de verdeling gaat er vaak alleen maar over hoeveel de vrouw moet ontvangen. Zodra de vrouw meer verdient is het gewoon 50/50 inleggen, geen discussie mogelijk.

Overigens mogen vrouwen dan wel de netto-ontvanger zijn. Tegelijkertijd zijn ze als groep ook gewoon het slachtoffer van deze denkwijze, maar 54% van de vrouwen is economisch zelfstandig. Terwijl de grens daarvoor slechts op 1000 euro nettoinkomen per maand ligt.

[unezra]

Verwijderd schreef op vrijdag 14 december 2018 @ 17:24:
[...]
Het is hartstikke relevant. Als de student de man zou zijn dan zou die maar wat harder moeten werken om zijn broek op te houden. De discussie over de verdeling gaat er vaak alleen maar over hoeveel de vrouw moet ontvangen. Zodra de vrouw meer verdient is het gewoon 50/50 inleggen, geen discussie mogelijk.

Denk jij er zelf zo over?
Want ík denk daar dus totaal niet zo over. Ik vind geslacht irrelevant. Compleet.

Overigens mogen vrouwen dan wel de netto-ontvanger zijn. Tegelijkertijd zijn ze als groep ook gewoon het slachtoffer van deze denkwijze, maar 54% van de vrouwen is economisch zelfstandig. Terwijl de grens daarvoor slechts op 1000 euro nettoinkomen per maand ligt.

Lijkt me sterk.

[de Peer]

ThomasG schreef op vrijdag 14 december 2018 @ 16:17:
[...]
Er zijn in principe drie manieren om het te doen:
- 50/50
- naar ratio betalen
- beide hetzelfde bedrag overhouden.

rato, niet ratio

Wij passen nummer 4 toe:

- 60/40

En hebben het huis ook in die verhouding gekocht. Ik ben dus 60% eigenaar maar betaal ook 60% van de lasten. Door deze constructie legt de meestverdienende zijn levensstandaard niet op aan de minstverdienende, zoals bij 50/50 en konden we een iets duurder huis kopen waarbij we beiden te tevreden zijn met de woonlasten. Je 'geeft' het geld dan ook niet aan de ander, maar hebt gewoon meer eigenaarschap.

Overigens passen wij voor niet-huis-gerelateerde zaken wel weer 50/50 toe. Voor ons werkt dit erg fijn.

[ Voor 24% gewijzigd door de Peer op 16-12-2018 20:39 ]

[Rene44]

Verwijderd schreef op donderdag 6 december 2018 @ 15:34:
Hallo


Omdat het niet houdbaar is voor haar, betalen wij elke maand haar deel van haar huur en eten.

Hier begon het probleem, jullie als ouders creeerden een uitstel van executie over een conflict dat dochter en lief zefl haddenmoeten uitvlooien.

Verwijderd schreef op donderdag 6 december 2018 @ 15:34:
Ze zijn nu 5 jaar samen en wij vinden dat hij het nu eens eindelijk mag overnemen.

Dit is erg zuur voor jullie dochter.

Verwijderd schreef op donderdag 6 december 2018 @ 15:34:
Wat denken jullie? Wat zou eerlijk zijn?

Zoals velen al zeiden: dit is een afweging tussen dochter en geliefde. Persoonlijk zou ik naar rato doen, dat voelt eerlijker. Maar iedereen mag zn relatie inrichten zoals hij of zij dat zelf wilt. Als dochter maanden met 0 euro wil doorkomen en samen wilt blijven met deze meneer is dat haar keuze. Voor jullie als ouders wordt het echter tijd om los te laten en dochter haar eigen fouten te laten maken, & daar weer van te leren (hopelijk).

[Hexxagon]

Verwijderd schreef op donderdag 6 december 2018 @ 15:34:
Hallo

Graag had ik jullie mening willen weten.
Mijn dochter en haar lief wonen al anderhalf jaar samen. Hij werkt en verdient 2000 euro netto. Mijn dochter studeert nog en werkt daarnaast als zelfstandige en heeft zo een netto inkomen van 800 euro. Ze telt haar uren dus niet en werkt heel hard.

Hun kosten bedragen ongeveer 1600 euro. Haar vriend eist dat ze allebei de helft geven. Wat maakt dat mijn dochter dus 0 euro overhoudt waar hij maandelijks 1200 kan sparen.

Omdat het niet houdbaar is voor haar, betalen wij elke maand haar deel van haar huur en eten. Ze zijn nu 5 jaar samen en wij vinden dat hij het nu eens eindelijk mag overnemen. Toen we met hem daarover spraken om met ratio van inkomsten te werken, was hij het niet mee eens. Zijn antwoord was : ik ga jullie studente niet onderhouden!

Alles wordt daar dus in 2 gedeeld. Gaan ze op reis dan moet mijn dochter de helft betalen ookal moet ze dat van een vroegere spaarrekening halen of aan haar ouders vragen om te helpen. Gaan ze eten of op weekend, ook dan moet ze de helft betalen.

Verder brengt mijn dochter dankzij haar werk ook dingen in natura : eten, restaurant bezoek, weekends en vakantie. Omdat het altijd voor 2 personen bedoelt is, gaat hij lekker overal gratis mee.
Maar als ze eens op hun kosten op weekend gaan, dan vraagt hij telkens 50% van alles.

Deze zomer zijn ze op vakantie geweest en heeft hij alles door 2 gedeeld. Maar dankzij het werk van mijn dochter, hebben ze 1000den euro uitgespaard (3 weken auto huur, hotel overnachting, enzovoort) Hij vindt, omdat zij dat in zijn ogen "gratis" krijgt, dat hij daar gewoon van mag profiteren en niet in rekening moet brengen om haar deel te ontlasten.

Wij weten niet meer hoe we hier verder mee moeten omgaan.


Wat denken jullie? Wat zou eerlijk zijn?

Als ik dat meisje was, zou ik weggaan van hem. Ik denk er zit hier te weinig weinig toekomst in en teveel risico. Genoeg single mannen die veel redelijker zijn. Wat gaat ze doen als ze werkloos is en zwanger? Gaat der vriend nog steeds 50-50% vragen? Wat als ze een ongeluk krijgt en even niet kan werken? Nog steeds 50-50%? 5 jaar samen en een werkende man die goed verdiend vraagt een split in rekening van 50-50% bij het restaurant terwijl zijn vriendin (5 jaar samen) een student is en moeilijk rondkomt. No shame? Damn.

Als ik de ouders was van het meisje, zou ik stoppen met het geven van geld aan haar. Want immers is het haar keuze om 0 euro te sparen en te blijven bij die jongen. Ze accepteert dat ze 0 euro spaart. Of ze gaat thuis wonen en spaart geld, en samen (zij en der BF) accepteren dat ze niet samen kunnen wonen, tenzij BF bereid is om meer bij te leggen (zoveel is het niet gevraagd...)

Als ik die jongen was, zou ik me doodschamen als ik 1200 euro netto zou sparen, en mijn vriendin 0 euro en der ouders moeten bijspringen Weinig zekerheid biedt je jouw vriendin dan aan

Btw...Huur of hypotheek van 1600 euro is behoorlijk veel geld voor hun gezamenlijke inkomen. Het is niet verantwoordelijk om dit af te nemen, tenzij ze allebei goed verdienen. Ik snap wel waar hij 50-50% maar dit is niet realistisch (laat staan eerlijk). Bij een bank kan je zo'n bedrag ook niet lenen namelijk (1600 euro per maand leen je wat? 4-5 ton? Dan moet je allebei 2000-2500 netto verdienen)...

[ Voor 6% gewijzigd door Hexxagon op 17-12-2018 11:21 ]

[1337mhz]

Samen uit samen thuis, het is ook een gunningsfactor, je wilt toch dat je wederhelft hetzelfde kan leven zoals jij dat doet? Als jij meer verdiend en deze persoon alles voor jou betekent, dan doe je dat toch? Snap niet zo goed dat hier politieke ideologieën aan te pas komen. Als mensen hier zo veel moeite mee hebben kunnen zij beter alleen gaan wonen zodat je al dat geld lekker aan je zelf kunt besteden, want dat is namelijk het allerbelangrijkste ;')

Mag hopen dat schoonzoon in kwestie in eenzelfde situatie terechtkomt.

[ Voor 7% gewijzigd door 1337mhz op 17-12-2018 11:36 ]

[Philip Ross]

Verwijderd schreef op vrijdag 14 december 2018 @ 17:24:
[...]

Het is hartstikke relevant. Als de student de man zou zijn dan zou die maar wat harder moeten werken om zijn broek op te houden. De discussie over de verdeling gaat er vaak alleen maar over hoeveel de vrouw moet ontvangen. Zodra de vrouw meer verdient is het gewoon 50/50 inleggen, geen discussie mogelijk.

Ik zie heel veel mensen hier die claim maken maar geen een kan ook maar 1 voorbeeld geven waarin dit zo is.

Dus waarom zo die slachtofferrol in kruipen?

[Philip Ross]

Viper® schreef op vrijdag 14 december 2018 @ 16:43:
Alles maar altijd verdelen gaat niet werken.

Voor vaste lasten/wonen/vakantie zou je het nog kunnen doen dmv een verdeesleutel. 70/30 of 65/35 bijvoorbeeld.
Als je ook de boodschappen mee gaat nemen is het hek van de dam.

Kan prima, bijvoorbeeld door het van een gezamelijke rekening te doen of door simpelweg de bankafschriften te downloaden en er een scriptje op los te laten.

Lijkt mij normaal dat je sowieso wil weten wat je maandelijks kwijt bent aan vaste lasten maar ook aan andere uitgaven zoals boodschappen. Dan hoef je dus alleen nog te weten wie wat betaald heeft (of gezamelijke rekening) en je kan je verhouding er op los laten.

Vooral als meestal 1 persoon de boodschappen doet (want komt er langs na werk o.i.d.) is dit wel een belangrijk onderdeel om wel mee te nemen.

[ Voor 22% gewijzigd door Philip Ross op 17-12-2018 11:39 ]

[Gunner]

Kunnen persoonlijk verhalen over het verdelen van geld niet beter in dit topic? Hier is het nogal offtopic.
Financiën binnen je relatie, alles op een hoop of naar rato?

Hopelijk horen we nog wat van @Verwijderd

[Tom]

Veel mensen zijn fel richting die vriend, maar ik vind het erg afhankelijk hoe de dochter in het leven staat qua financiën. Toen ze besloot om in die woning (hoe je het ook wendt of keert: voor een student is dat boven haar stand) te gaan wonen heeft ze die rekensom kennelijk niet gemaakt of is er niet voldoende over gesproken ('wat als'). Het was toen al duidelijk dat iemand financieel moest bijspringen gedurende de tijd dat ze student zou zijn. Zijn het niet haar ouders, dan wel haar vriend. Destijds hadden de ouders besloten die kosten te dragen, maar nu willen zij zich 'ineens' (of waren daar afspraken over gemaakt?) terugtrekken en zet je die vriend voor blok; eigenlijk heeft hij geen keus behalve toegeven (haar het huis weer uit laten gaan is waarschijnlijk einde relatie). De ouders willen niet meer betalen, zij kan het niet betalen.

Naar rato betalen is heel eerlijk, maar de manier waarop je dit als ouder en dochter hebt gedaan niet.
Ik vind dat je als ouder ook een verantwoordelijkheid hebt. Je wist dat ze boven haar stand ging leven. Je hebt haar er niet op gewezen. Wellicht vond je het zelfs zo fijn (omdat je het beste met haar voor hebt) dat ze uit die studentenkamer was, dat je daarom financieel bij sprong (want als ouder is dat ook een keuze). Maar dat was zonder na te denken over de periode waarover je wilt bijspringen. En omdat je die duidelijkheid niet geeft dwing je nu iemand anders - doet hij het niet, dan is hij de boeman - om dat van je over te nemen. En dat door eenzijdig de voorwaarden te wijzigen, wellicht waren er destijds al hele andere keuzes gemaakt als je daarin zelf duidelijker was geweest.

[dr.lowtune]

Verwijderd schreef op donderdag 6 december 2018 @ 15:34:
Hallo

Graag had ik jullie mening willen weten.
Mijn dochter en haar lief wonen al anderhalf jaar samen. Hij werkt en verdient 2000 euro netto. Mijn dochter studeert nog en werkt daarnaast als zelfstandige en heeft zo een netto inkomen van 800 euro. Ze telt haar uren dus niet en werkt heel hard.

Hun kosten bedragen ongeveer 1600 euro. Haar vriend eist dat ze allebei de helft geven. Wat maakt dat mijn dochter dus 0 euro overhoudt waar hij maandelijks 1200 kan sparen.

Omdat het niet houdbaar is voor haar, betalen wij elke maand haar deel van haar huur en eten. Ze zijn nu 5 jaar samen en wij vinden dat hij het nu eens eindelijk mag overnemen. Toen we met hem daarover spraken om met ratio van inkomsten te werken, was hij het niet mee eens. Zijn antwoord was : ik ga jullie studente niet onderhouden!

Alles wordt daar dus in 2 gedeeld. Gaan ze op reis dan moet mijn dochter de helft betalen ookal moet ze dat van een vroegere spaarrekening halen of aan haar ouders vragen om te helpen. Gaan ze eten of op weekend, ook dan moet ze de helft betalen.

Verder brengt mijn dochter dankzij haar werk ook dingen in natura : eten, restaurant bezoek, weekends en vakantie. Omdat het altijd voor 2 personen bedoelt is, gaat hij lekker overal gratis mee.
Maar als ze eens op hun kosten op weekend gaan, dan vraagt hij telkens 50% van alles.

Deze zomer zijn ze op vakantie geweest en heeft hij alles door 2 gedeeld. Maar dankzij het werk van mijn dochter, hebben ze 1000den euro uitgespaard (3 weken auto huur, hotel overnachting, enzovoort) Hij vindt, omdat zij dat in zijn ogen "gratis" krijgt, dat hij daar gewoon van mag profiteren en niet in rekening moet brengen om haar deel te ontlasten.

Wij weten niet meer hoe we hier verder mee moeten omgaan.


Wat denken jullie? Wat zou eerlijk zijn?

Wat eerlijk zou zijn, tja, het zijn volwassen mensen en kennelijk gaat je dochter er in mee. Wat ik zou doen om dochterlief te helpen:

• geen geld meer geven aan dochterlief (want welke garantie heb je dat zij het niet direct aan hem afdraagt?)
• dochter laten inzien dat hij een waardeloze moraal er op na houdt (immers wel de lusten, maar niet de lasten van hetgeen je dochter inbrengt

Het argument "ik ga jullie studente niet onderhouden" is natuurlijk onzin. Dat wist hij toen hij een relatie met haar aan ging. Bovendien zal hij daar straks ook voordeel van hebben als ze meer gaat verdienen. Als ze nou fors meer gaat verdienen dan hij doet, laat hij haar dan de rest houden? Of moet dat dan "eerlijk" over hen beiden verdeeld worden.

Leuke schoonzoon zeg, ik zou 'm mijn huis uit trappen.

[Viper®]

Philip Ross schreef op maandag 17 december 2018 @ 11:37:
[...]


Kan prima, bijvoorbeeld door het van een gezamelijke rekening te doen of door simpelweg de bankafschriften te downloaden en er een scriptje op los te laten.

Lijkt mij normaal dat je sowieso wil weten wat je maandelijks kwijt bent aan vaste lasten maar ook aan andere uitgaven zoals boodschappen. Dan hoef je dus alleen nog te weten wie wat betaald heeft (of gezamelijke rekening) en je kan je verhouding er op los laten.

Vooral als meestal 1 persoon de boodschappen doet (want komt er langs na werk o.i.d.) is dit wel een belangrijk onderdeel om wel mee te nemen.

Bedoelde meer dat het dan wel enorm centen neuken wordt.
Zeker met een lat relatie en niet samenwonend of getrouwd, ook geen gezamenlijke rekening.

[Philip Ross]

Viper® schreef op maandag 17 december 2018 @ 14:17:
[...]

Bedoelde meer dat het dan wel enorm centen neuken wordt.
Zeker met een lat relatie en niet samenwonend of getrouwd, ook geen gezamenlijke rekening.

Hangt een beetje af van de situatie ja. Maar zeker samenwonend is het vrij logisch ook wel zaken als boodschappen mee te nemen. Want je hebt toch vaak een bepaald ritme waarin de ene vaker de boodschappen doet dan de andere en dat kan ook echt om honderden euros per maand gaan.

[Cliors40]

Bij ons is het gewoon simpel . Ik verdien 2 keer zoveel als mijn vriendin en ik betaal de vaste lasten van het huis en uitstapjes en zij gewoon de boodschappen en haar eigen zorgverzekering / auto / abbo phone.
Dan nog hou ik meer over als haar.

[Joever]

Dit:

Verwijderd schreef op donderdag 6 december 2018 @ 15:42:
Akkoord dat wij ons daar niet mee moeten bemoeien.

Rijmt naar m.i. niet met:

Omdat het niet houdbaar is voor haar, betalen wij elke maand haar deel van haar huur en eten.
Wat we niet meer willen omdat we inzien dat hij van de situatie profiteert.

Indirect accepteert hij jullie geld zitten jullie nu zijn spaarrekening te vullen terwijl zij nu, en zodra de relatie over is, niets overhoudt. Jullie zijn de enige reden waarom zij aan zijn financiële eis kan voldoen. Waarom zouden jullie er niet mee mogen bemoeien. Dat gezegd ben ik bang dat directe bemoeienis het probleem niet oplost.

Iemand in een negatieve situatie ondersteuning zorgt dat deze situatie tot stand gehouden wordt. een familie/gezinslid die aan de drugs zit geld geven omdat hij rond komt zorgt ervoor dat die persoon nooit van de drugs af gaat omdat er geen consequenties zijn. Deze situatie is in mijn ogen hetzelfde. Jullie geven geld. Jullie dochter kan de helft blijven betalen en 'mr de profiteur' kan zijn rekening blijven spekken.

De oplossing (zoals meerdere al aangegeven hebben) is inderdaad het stoppen met het betalen van haar rekeningen. Hierdoor zal jullie dochter in eerste instantie in financiële problemen komen aangezien ze dan niet alles kan betalen. Dan zullen er twee dingen kunnen gebeuren. Of jullie dochter wordt het zat en ze spreekt hem erop aan en er worden andere afspraken gemaakt of gaat bi hem weg. Of hij is het zat omdat ze niet meer de helft kan betalen en maakt of andere afspraken (naar rato betalen) of dump jullie dochter (probleem ook opgelost).

Hoe dan ook zal de situatie een tijdje vervelender gaan worden dat deze nu is. Op deze manier doorgaan is echter naar m.i. geen optie.

Mocht jullie dochter dan toch totdat ze gaat werken bij haar vriend blijven, hoop ik dat ze bakken met geld meer gaat verdienen als hem, een duurdere levensstijl aanmeet, en hem de helft laat betalen. Kijken hoe hij het dan zou vinden.

Dit gezegd naar aanleiding van hoe jij de situatie schetst met de visie van een kant.

Er zijn namelijk nog onbeantwoorde vragen in dit verhaal.
- Wat is er afgesproken voordat ze gingen samenwonen?
- Zijn ze op hetzelfde moment in het huis getrokken, of is zij bij hem ingetrokken?
- Wat was haar inkomen toen ze gingen samenwonen? Hetzelfde als nu?
- Is jullie bijdrage een afspraak, of gingen jullie dit spontaan doen toen jullie te horen kregen dat het niet houdbaar was?
- Gezien haar inkomen en de vaste lasten die ze hebben, is er een gesprek tussen jullie en jullie dochter geweest (en evt. vriend) om aan te geven hoe zit dit willen gaan doen en of dit wel verstandig is?

Antwoorden op deze vragen kunnen namelijk een heel ander beeld schetsen dan in het voorbeeld aangegeven wordt.

Mijn vrouw is in ieder geval blij dat ik bijna alles betaalde toen zijn nog studeerde.

[ Voor 15% gewijzigd door Joever op 17-12-2018 17:22 ]

[Thomas18GT]

Dochterlief kan ook onafhankelijk zijn van iedereen (behalve overheid) en een lening nemen bij ome Duo. Lekker haar eigen eten betalen en later, zonder rente (of een hele lage) terugbetalen.

Geen verantwoording hoeven afleggen en toch een leuke studententijd hebben met tijd en geld voor leuke dingen.

2 jaar lang €500 per maand is een schuld van 12k. Met een beetje opleiding kan ze die terugbetalen in de eerste 2 jaar dat ze werkt, of verspreiden over de 30 (of 35) jaren erna.

[Philip Ross]

Thomas18GT schreef op maandag 17 december 2018 @ 19:07:
Dochterlief kan ook onafhankelijk zijn van iedereen (behalve overheid) en een lening nemen bij ome Duo. Lekker haar eigen eten betalen en later, zonder rente (of een hele lage) terugbetalen.

Geen verantwoording hoeven afleggen en toch een leuke studententijd hebben met tijd en geld voor leuke dingen.

2 jaar lang €500 per maand is een schuld van 12k. Met een beetje opleiding kan ze die terugbetalen in de eerste 2 jaar dat ze werkt, of verspreiden over de 30 (of 35) jaren erna.

Rente gaat al flink omhoog en dat komt bovenop de beurs die al een lening is geworden van ~20k

Lenen om boven je stand te leven is nooit een goed idee. Vergeet ook niet dat je na je studie juist veel geld nodig gaat hebben om een huis te kopen en Aa
kinderen te beginnen.

Ik zou zeggen ze moet goedkoper gaan leven en wonen. Al dan niet zonder vriend als die niet mee wil werken.

[ Voor 17% gewijzigd door Philip Ross op 17-12-2018 20:24 ]

[Verwijderd]

Cliors40 schreef op maandag 17 december 2018 @ 16:34:
Bij ons is het gewoon simpel . Ik verdien 2 keer zoveel als mijn vriendin en ik betaal de vaste lasten van het huis en uitstapjes en zij gewoon de boodschappen en haar eigen zorgverzekering / auto / abbo phone.
Dan nog hou ik meer over als haar.

Hier vergelijkbaar .Maar hier gaat alles op de grootehoop ...


Mochten we onverwachts uit elkaar gaan delen we alles

Spaar geld
Spulen
Vastgoed.

Ik heb daar geen problemen mee

[Hsb-3]

Het lijkt er op dat we geen update meer krijgen.. Misschien wachten met reageren tot @Verwijderd weer terugkomt? Er zijn veel adviezen gegeven dus denk dat ze wel vooruit kan..

[Verwijderd]

Verwijderd schreef op maandag 17 december 2018 @ 20:51:
[...]


Hier vergelijkbaar .Maar hier gaat alles op de grootehoop ...


Mochten we onverwachts uit elkaar gaan delen we alles

Spaar geld
Spulen
Vastgoed.

Ik heb daar geen problemen mee

Dat kun je helemaal niet van te voren zeggen.

[Verwijderd]

Verwijderd schreef op maandag 17 december 2018 @ 21:45:
[...]
Dat kun je helemaal niet van te voren zeggen.

Want ?? Dat hebben we vast laten leggen.net als het delen van de zorg voor de kinderen

[Zwartoog]

kepler schreef op vrijdag 14 december 2018 @ 15:56:
Interessant topic, met interessantie verdelingen. Toevallig zijn we zelf net ook bezig met dit verhaal. Sinds we samenwonen verdelen we alles naar rato. Dus een gedeelte van ons inkomen gaat naar de gezamelijke rekening, waar we vervolgens alles van betalen wat we samen doen. Alles wat we alleen doen betalen we van de eigen rekening (inclusief prive vaste lasten).
Dit is heel lang goed gegaan, totdat er een tweede kind bij is gekomen. En nu komen we niet helemaal meer uit qua inleg Nu kunnen we kiezen om de inleg te verhogen, maar we hebben voor een 'omgekeerd' systeem gekozen:

- Alles op 1 hoop, waar al onze vaste lasten vanaf gaan (dus ook onze eigen individuele lasten, zoals zorgverzekering. Voordeel is dat deze lasten zo goed als gelijk zijn bij ons). Van deze rekening betalen we dus eigenlijk alles: van hypotheek tot kinderopvang, van brandstof voor de auto's tot etentjes.
- Van wat er dan overblijft sluizen we 50% door naar de spaarrekening en de overige 50% verdelen we (naar rato qua inkomen) onder elkaar. (exacte getallen moeten nog bepaald worden)
- Dit laatste beetje geld komt dus op onze prive rekening terecht, waar we mee kunnen doen wat we zelf willen. Als ik dus met vrienden bier ga drinken zal ik dit hiervan betalen. Gaan we samen bier drinken dan gaat het van de gezamelijke rekening.
- Voordeel hiervan is dat alles van 1 hoop gaat en we niet meer hoeven te schuiven met ons eigen geld als we toch iets te kort komen aan het eind van de maand. We hoeven ons ook niet te verantwoorden naar elkaar als iemand iets voor zichzelf wil kopen, daar is de eigen rekening voor. Wil 1 van ons iets groots kopen (bv een verre reis ivm familie buitenland), dan kan dit in overleg ook bijgelegd worden vanuit de gezamelijke spaarpot.

Het enige waar ik mee zit is dat ik hiermee relatief gezien op vooruit ga, aangezien ze nu gedeeltelijk gaat meebetalen aan mijn vaste lasten (zij verdiend meer dan ik). Maar in de praktijk betaalde ze ook veel gezamelijke dingen van haar eigen rekening, omdat zij nu relatief meer overhoudt. Het blijft ingewikkeld en vooral een gevoelskwestie

Dit is ook bij ons zo gegegaan, en eerlijk gezegd de enige "eerlijke" optie als je voor een langdurige relatie gaat, met of zonder kinderen. Ik verdien meer, m'n vrouw is minder gaan werken en meer gaan zorgen. Netto werk je samen even hard, dan mag je ook evenveel genieten (= zelfde deel privé geld).

En zelfs dit is nog scheef als je pensioenopbouw en loon/loopbaanontwikkeling meeneemt.

Uiteindeijk gaat het om het geluk dat je samen hebt. Wat de schoonzoon van @Verwijderd (topicstarter) betreft: hij is meer met zijn eigen geluk bezig, dan samen een toekomst opbouwen met je dochter. Zij moet zich afvragen of dit de relatie is die ze wil. Heel netjes gezegd heeft hij niet het vertrouwen dat hij met haar oud wil worden. Misschien is dit onbewust, dus bot brengen kan wonderen doen

[Roenie]

Verwijderd schreef op donderdag 6 december 2018 @ 15:34:
...Zijn antwoord was : ik ga jullie studente niet onderhouden!...

Er zijn verschillende manieren om kosten en inkomsten te verdelen, maar deze opmerking is veel essentiëler in hun relatie dan welke regeling dan ook. Het laat zien dat hij geen respect heeft voor zijn vriendin en voor zijn 'schoonouders'. Dat is, als hij dit letterlijk zo gezegd heeft.

Verwijderd schreef op donderdag 6 december 2018 @ 16:20:
Ons plan is om de steun inderdaad te stoppen en proberen mijn dochter zo ver te krijgen om naar een notaris te gaan om alles te regelen. Wie wat en hoeveel moet betalen. Als wij dat voorzichtig voorstelde, vond hij dat 'laf'

Is dat echt je plan? Ik heb het idee dat je liever probeert hem te veranderen. Hij is niet jouw zoon. Je hebt niets over hem te zeggen.

Maar iets belangrijks, weet jouw dochter dat hij dit soort dingen tegen jullie zegt?

SayWhatAgain! schreef op vrijdag 7 december 2018 @ 12:21:
[...]...Die gast moet wel een gouden pik hebben, anders snap ik niet wat een vrouw in zo'n figuur ziet.

Dat wilde ik al vanaf het begin posten, maar halverwege deed jij het al . Liefde maakt blind?

Verwijderd schreef op vrijdag 7 december 2018 @ 13:04:
Voor alle duidelijkheid, ze wonen al anderhalf jaar samen en nooit hebben wij ons hiermee bemoeid. Het is pas toen ze een paar dagen geleden de rekening kreeg en zag dat hij zijn deel van auto, hotels enzovoort niet had afgetrokken dat zij ons om advies heeft gevraagd en dat wij dan opeens gezien hebben dat de situatie niet helemaal eerlijk verloopt. Als je dochter zelf om advies vraagt, ga je dat als ouders toch ook niet negeren?

Je hebt je er al mee bemoeid door je dochter geld te geven in deze situatie.

Hoewel je goede bedoelingen hebt en vast een lieve vader bent, vind ik je geen goede opvoeder. Door haar iedere maand geld te geven voelt zij niet de noodzaak om voor zichzelf op te komen. Als zij dat niet kan naar haar vriend toe, dan kan zij dat ook niet als ondernemer, werknemer, burger, wat dan ook.

Dus begin met haar een zeer belangrijke levensles te geven: stop met betalen en laat haar op eigen benen staan.

[RobbyTown]

Op de eerste plaats inkomen van de jongen is best aardig ik heb niet pm.
Je dochter naast studie ook redelijk inkomen. Tel dat samen 2800 pm best behoorlijk voor die leeftijd. Geen idee wat nu precies 1600 is aan lasten, huur stroom gas water? Best behoorlijk....

Nu moet ze alles afgeven en de jongen wil alles 50 % terug van alles maar gaat wel kosteloos mee via je dochter. Totaal niet eerlijk. Zal mij kapot schamen.

Ze krijgt maandelijks nog geld van jullie. Niet doen inkomen is hoog genoeg. Jongen maakt in mijn ogen aardig misbruik.

Enige waar je echt invloed op hebt en zelf kan beslissen is: Geldkraan dicht.
Wat verder kan / je dochter hopelijk doet:

Dochter betaald max 400 mee

Neemt dr vriend niet meer mee maar jou of andere goede vriend/vriendin.

[unezra]

Zwartoog schreef op maandag 17 december 2018 @ 22:25:
[...]
Dit is ook bij ons zo gegegaan, en eerlijk gezegd de enige "eerlijke" optie als je voor een langdurige relatie gaat, met of zonder kinderen. Ik verdien meer, m'n vrouw is minder gaan werken en meer gaan zorgen. Netto werk je samen even hard, dan mag je ook evenveel genieten (= zelfde deel privé geld).

En zelfs dit is nog scheef als je pensioenopbouw en loon/loopbaanontwikkeling meeneemt.

Veel te kort door de bocht.
Er zijn meerdere eerlijke systemen.

Systeem dat de dochter van TS er op na houd klinkt als een van de minder eerlijke systemen maar je kunt vind ik ook niet zeggen dat "alles op 1 hoop" het enige eerlijke/juiste systeem is. Rato kan zeker zo eerlijk zijn. (Belangrijkste vind ik wel dat je beiden bereid bent een gekozen systeem te veranderen als de omstandigheden veranderen. Stel dat je 2 inkomens hebt en je hebt een rato verdeling, maar een van de 2 gaat minder werken om voor de kinderen te zorgen, kun je dát prima mee nemen in je rato berekening en bijvoorbeeld die dag virtueel uitbetalen aan je partner, waardoor ook een rato systeem weer klopt.)

[nldls]

Wij hebben gekozen om na alle vaste lasten die we hebben, hetzelfde netto bedrag over te houden. Dus alle vaste en planbare variabele kosten zijn op 1 hoop gegaan en daar blijft een x-bedrag over, dat is door 2 gedeeld en van het netto inkomen afgehaald, de rest gaat naar de grote pot of spaarrekening.

Hierdoor hebben we ondanks inkomensverschillen hetzelfde netto besteedbare potje over iedere maand voor prive uitgaven / prive sparen.

IMO het meest eerlijke om te doen als je met inkomensverschillen zit. Waar je wel over na moet denken is welke kosten je meeneemt in de totale berekeningen, dus hobby motor wel of niet, mobiele telefoon (keuze voor sim only of toestel) wel of niet, etc.

[unezra]

nldls schreef op dinsdag 18 december 2018 @ 07:19:
Wij hebben gekozen om na alle vaste lasten die we hebben, hetzelfde netto bedrag over te houden. Dus alle vaste en planbare variabele kosten zijn op 1 hoop gegaan en daar blijft een x-bedrag over, dat is door 2 gedeeld en van het netto inkomen afgehaald, de rest gaat naar de grote pot of spaarrekening.

Hierdoor hebben we ondanks inkomensverschillen hetzelfde netto besteedbare potje over iedere maand voor prive uitgaven / prive sparen.

IMO het meest eerlijke om te doen als je met inkomensverschillen zit. Waar je wel over na moet denken is welke kosten je meeneemt in de totale berekeningen, dus hobby motor wel of niet, mobiele telefoon (keuze voor sim only of toestel) wel of niet, etc.

Het is maar net hoe je het bekijkt. Bij een groot inkomensverschil of een inkomensverschil omdat de een bijvoorbeeld minder werkt om voor de kinderen te zorgen / het huishouden te doen vind ik zo'n systeem eerlijker dan bij een kleiner inkomensverschil.

Bij een klein inkomensverschil zonder bovengenoemde zaken vind ik het zelf eerlijker als de meestverdienende, netto ook meer over houd. (In €, niet in %.)

Ik heb bijvoorbeeld een redelijke tijd wat meer verdiend dan mijn vrouw, maar een groot deel van dat verschil in inkomen zat in betaalde overuren én het feit dat ik wat langer werk. (Inmiddels is een deel van mijn overuren enkel nog tvt, maar heb ik wel een hoger bruto salaris ter compensatie.) Overuren zijn in principe 100% voor mij (of voor haar, als zij die maakt), op de rest van ons inkomen zit een ratoverdeling.

Wij vinden dat eerlijk. Diegene maakt immers ook op dat moment flink lange dagen en moet een weekend doorwerken. Een ander kan daar anders over denken.

[nldls]

Overuren ben ik het mee eens. Werkt bij ons ook. Zij krijgt wel eens een bonus oid en ik ook overuren of toeslagen en die zijn allebei voor onszelf. Gaat echt over het basisinkomen.

Overigens vind ik ook bij een groter inkomensverschil of als de een part time werkt dat dit zo zou kunnen werken. Zij werkt part time (bijvoorbeeld) om voor de kinderen te zorgen. Daar heb je samen voor gekozen en akkoord bevonden. Dan is het raar dat jij netto (€) meer te besteden hebt.

[ Voor 44% gewijzigd door nldls op 18-12-2018 08:44 ]

[dvl-2]

Heb de laatste pagina's van dit topic even doorgelezen maar ik vind toch dat er veel 'wantrouwen' is door allerlei constructies toe te passen.

Toen ik ging samenwonen (en net begon te werken) moest ik mn studentenkamer uit. Ik moet toch ergens wonen dus waarom dan een deel afschuiven op m'n, toen nog studerende, vriendin? Idem voor gas/water/licht - de meeste kosten zitten in vastrecht die ik sowieso had moeten betalen. Als haar 'verbruik' niet de spuigaten uit loopt - waarom dan moeilijk doen over die paar centen.

Enige waarin zij deelde waren de boodschappen - en dan nog - zij had een 'boodschappen' budget als studente, dat droeg ze bij en de rest legde ik bij.

Na 2 jaar heb ik een huis gekocht - vriendin ging 'gewoon' mee. Pas toen zij ging werken ging werken is ze financieel wat gaan bijdragen. Tot die tijd heb ik gewoon 99% betaald, het was toch mijn keuze om met een meisje te gaan dat financieel 'niets' kon inbrengen?

Eenmaal dat ze ging werken hebben we idd ook een rato van de vaste lasten gehad (hypotheekrente voornamelijk, dus niet de aflossing) maar dat was ook geen oplossing. Ik had relatief niets te besteden en zij hield 1000+ per maand over. Toen kwamen we dus in de tegenovergestelde situatie terecht.

We waren toen al 6j samen en toen besloten gewoon alles op 1 hoop te gooien. Vermogen had ik toch niet opgebouwd (hypotheek huis was nagenoeg gelijk aan de waarde). Geen zakgeld, geen 'eigen' geld niets van dat alles - gewoon vertrouwen dat zij (en ik) verantwoord omgaan met ons geld en geen gekke uitgaven doen.

Inmiddels (natuurlijk) getrouwd en is haar bijdrage gezakt naar 0 euro (kinderen) en breng ik alles binnen. Hebben samen 1 rekening, allebei een pinpas en het vertrouwen in elkaar daar verantwoord mee om te gaan. Ik vraag dus niet 'goh ik zie een afschrijving x bij winkel y - wat heb je gekocht?' en andersom ook niet. Grote(re) uitgaven gaan uiteraard altijd in overleg.

Een relatie is gebaseerd op drie V's (vertrouwen, vrijheid en ... ) - het toepassen van allerlei verdeelsleutels van geld geeft bij mij het gevoel van wantrouwen in de toekomst en de ander. Ik (en mijn wederhelft) ben van mening dat als je vooraf hier zo mee bezig bent je je relatie zover ondermijnt dat deze gegarandeerd strand. Geld is maar geld - geld maakt niet gelukkig - je leeft maar 1x, geniet daarvan!

[appelflap1992]

Helemaal eens met de post van dvl-2, de spijker op zijn kop als je het mij vraagt. Ik ben alleen nog wel benieuwd naar de derde V...

[unezra]

nldls schreef op dinsdag 18 december 2018 @ 08:43:
Overuren ben ik het mee eens. Werkt bij ons ook. Zij krijgt wel eens een bonus oid en ik ook overuren of toeslagen en die zijn allebei voor onszelf. Gaat echt over het basisinkomen.

Overigens vind ik ook bij een groter inkomensverschil of als de een part time werkt dat dit zo zou kunnen werken. Zij werkt part time (bijvoorbeeld) om voor de kinderen te zorgen. Daar heb je samen voor gekozen en akkoord bevonden. Dan is het raar dat jij netto (€) meer te besteden hebt.

Precies wat ik zeg.

Als een minder werkt om het huishouden te doen en/of voor de kinderen te zorgen, is het denk ik redelijk dat mee te nemen in een eventuele rato berekening. Je zou in dat geval het inkomen van je partner kunnen compenseren en ná compensatie een rato berekening doen.

Dat is precies de nuance die ik probeer aan te geven. Onze rato berekening is gebaseerd op 2 inkomens, waarbij zij 36 uur werkt en ik 38 uur. Daar zit wel enige oneerlijkheid in, ik compenseer haar op dit moment niet voor die 2 gemiste uren terwijl ze met die uren, 4 dagen per week werkt (4x9) en op vrijdag het grootste deel van het huishouden doet.

dvl-2 schreef op dinsdag 18 december 2018 @ 09:40:
Heb de laatste pagina's van dit topic even doorgelezen maar ik vind toch dat er veel 'wantrouwen' is door allerlei constructies toe te passen.

Het heeft letterlijk niets met wantrouwen te maken. Niet in onze situatie in ieder geval.
Het heeft te maken met wat wij een eerlijke verdeling vinden en ja, we vinden allebei dat diegene die het meest verdient, ook netto het meest over mag houden voor zichzelf.

Kanttekeningen:
- We hebben geen kinderen
- Onze inkomens liggen redelijk dicht bij elkaar

Dat laatste is niet altijd zo geweest, plus dat we rekening houden met zaken als studieschuld. (In principe compenseren we die en trekken die af van het netto inkomen voordat we een rato berekening doen. Heel simpel, dankzij haar studie en studieschuld, heeft zij een hoger inkomen en daar heb ik zelf ook profijt van. Dus trekken we haar studieschuld af van haar netto inkomen. Zo hebben we dat eerder en met meerdere dingen gedaan.)

Toen ik ging samenwonen (en net begon te werken) moest ik mn studentenkamer uit. Ik moet toch ergens wonen dus waarom dan een deel afschuiven op m'n, toen nog studerende, vriendin? Idem voor gas/water/licht - de meeste kosten zitten in vastrecht die ik sowieso had moeten betalen. Als haar 'verbruik' niet de spuigaten uit loopt - waarom dan moeilijk doen over die paar centen.

Enige waarin zij deelde waren de boodschappen - en dan nog - zij had een 'boodschappen' budget als studente, dat droeg ze bij en de rest legde ik bij.

Na 2 jaar heb ik een huis gekocht - vriendin ging 'gewoon' mee. Pas toen zij ging werken ging werken is ze financieel wat gaan bijdragen. Tot die tijd heb ik gewoon 99% betaald, het was toch mijn keuze om met een meisje te gaan dat financieel 'niets' kon inbrengen?

Ik heb eerder een relatie gehad waarbij wél alles op de grote hoop ging. Dat leverde redelijk wat discussie op. Als ik mezelf eens te buiten ging bij deze of gene computershop was dat lang niet altijd prettig. Onder andere daarom wil ik dat niet meer.

Met mijn huidige heb ik vanaf het begin af aan een rato verdeling gemaakt, met een gedeelde spaar- en betaalrekening, maar daarop word naar rato gestort. De rest houden we gescheiden. Formeel is het 1, we zijn getrouwd, informeel hebben wij een verdeling afgesproken en die bevalt ons goed. We hebben zelden onenigheid over geld. Dus voor ons werkt dit systeem.

Wel hebben we allebei een dusdanig inkomen dat excessen soms ook gewoon kunnen. Ik spaar, flink. Als ik dan eens een keer het spaargeld van een paar maanden uit geef aan pak 'm beet een stuk computer of een synthesizer is dat prima. (Meestal denk ik daar lang over na, soms niet. Prima. Mijn geld. Zelfde geld voor haar, als zij nu een paar schoenen wil kopen van een paar honderd € vind ik daar niets van. Nja, wel, ik vind het leuk dat ze een paar mooie schoenen koopt en d'r blij mee is maar daar houd het dan ook op. Ik eet er geen boterham minder van.)

Een van de leukste dingen van dit, los van dat ik echt dingen voor mezelf kan kopen, is dat we elkaar kunnen trakteren. Gaan we een keer uit eten, is er weinig leukers dan naar de kassa lopen, betalen en zeggen "deze is van mij". Op date met je eigen vrouw. Andersom doet zij het net zo goed en pakt zij net zo vaak spontaan de rekening op als ik. (En soms betalen we het van de gezamenlijke rekening.) Elkaar cadeautjes kunnen geven waarbij het cadeautje *echt* door de ander betaald is én de ander niet precies weet wat het heeft gekost vinden wij zo veel leuker dan alles van de grote hoop...

Eenmaal dat ze ging werken hebben we idd ook een rato van de vaste lasten gehad (hypotheekrente voornamelijk, dus niet de aflossing) maar dat was ook geen oplossing. Ik had relatief niets te besteden en zij hield 1000+ per maand over. Toen kwamen we dus in de tegenovergestelde situatie terecht.

We waren toen al 6j samen en toen besloten gewoon alles op 1 hoop te gooien. Vermogen had ik toch niet opgebouwd (hypotheek huis was nagenoeg gelijk aan de waarde). Geen zakgeld, geen 'eigen' geld niets van dat alles - gewoon vertrouwen dat zij (en ik) verantwoord omgaan met ons geld en geen gekke uitgaven doen.

Inmiddels (natuurlijk) getrouwd en is haar bijdrage gezakt naar 0 euro (kinderen) en breng ik alles binnen. Hebben samen 1 rekening, allebei een pinpas en het vertrouwen in elkaar daar verantwoord mee om te gaan. Ik vraag dus niet 'goh ik zie een afschrijving x bij winkel y - wat heb je gekocht?' en andersom ook niet. Grote(re) uitgaven gaan uiteraard altijd in overleg.

Een relatie is gebaseerd op drie V's (vertrouwen, vrijheid en ... ) - het toepassen van allerlei verdeelsleutels van geld geeft bij mij het gevoel van wantrouwen in de toekomst en de ander. Ik (en mijn wederhelft) ben van mening dat als je vooraf hier zo mee bezig bent je je relatie zover ondermijnt dat deze gegarandeerd strand. Geld is maar geld - geld maakt niet gelukkig - je leeft maar 1x, geniet daarvan!

Zie boven.

Het heeft bij ons echt helemaal niets met wantrouwen te maken, maar met én het voorkomen van discussies én pure romantiek.

We vinden het beiden heel fijn en belangrijk om zelfstandig te zijn en blijven. Eigen geld. Eigen inkomen. We zijn allebei financieel onafhankelijk van elkaar, waardoor we ons kunnen richten op wat écht belangrijk is in een relatie: Het leuk hebben samen. Voor ons is juist het zorgen voor een financiële onafhankelijkheid, een teken dat het niet om het geld gaat.

Let wel, in geval van kinderen zou de rekensom op zijn minst opnieuw bekeken worden en waarschijnlijk ingrijpend wijzigen.

[Scallius]

appelflap1992 schreef op dinsdag 18 december 2018 @ 09:49:
Helemaal eens met de post van dvl-2, de spijker op zijn kop als je het mij vraagt. Ik ben alleen nog wel benieuwd naar de derde V...

Veel geld

[pennywiser]

Scallius schreef op dinsdag 18 december 2018 @ 10:20:
[...]


Veel geld

Vermogen inderdaad.. maar zal wel niet

[dvl-2]

unezra schreef op dinsdag 18 december 2018 @ 10:19:
[...]

... we vinden allebei dat diegene die het meest verdient, ook netto het meest over mag houden voor zichzelf.

Ik snap je punt. Zoals ik dat als buitenstaander zie gaat dat goed omdat jullie in de situatie zitten dat de inkomens bijna gelijk zijn. Feitelijk zeg je ook dat als 1 van de 2 fulltime werkt voor het minimumloon (zeg ff 1500 euro) minder bijdraagt dan de ander die met fulltime 3000euro binnen brengt.

unezra schreef op dinsdag 18 december 2018 @ 10:19:
[...]

Ik heb eerder een relatie gehad waarbij wél alles op de grote hoop ging. Dat leverde redelijk wat discussie op.

Zie de V's. Als ik een videokaart wil kopen overleg ik dat, als ik er dan 1 van €500 koop heb ik die vrijheid en vertrouwt zij mij dat het verantwoord is (prijs/prestatie/levenduur etc etc). Hier hebben we dus nooit discussies over. Andersom als zij kleding koopt dan geef ik haar ook de vrijheid en het vertrouwen dat ze het niet te bont maakt.

unezra schreef op dinsdag 18 december 2018 @ 10:19:
[...]

Een van de leukste dingen van dit, los van dat ik echt dingen voor mezelf kan kopen, is dat we elkaar kunnen trakteren. Gaan we een keer uit eten, is er weinig leukers dan naar de kassa lopen, betalen en zeggen "deze is van mij". Op date met je eigen vrouw. Andersom doet zij het net zo goed en pakt zij net zo vaak spontaan de rekening op als ik. (En soms betalen we het van de gezamenlijke rekening.) Elkaar cadeautjes kunnen geven waarbij het cadeautje *echt* door de ander betaald is én de ander niet precies weet wat het heeft gekost vinden wij zo veel leuker dan alles van de grote hoop...

100% eens. Dat hebben wij niet en ik zie de romantiek daarin wel.

[Metaalhoofd]

nldls schreef op dinsdag 18 december 2018 @ 08:43:
Overuren ben ik het mee eens. Werkt bij ons ook. Zij krijgt wel eens een bonus oid en ik ook overuren of toeslagen en die zijn allebei voor onszelf. Gaat echt over het basisinkomen.

Overigens vind ik ook bij een groter inkomensverschil of als de een part time werkt dat dit zo zou kunnen werken. Zij werkt part time (bijvoorbeeld) om voor de kinderen te zorgen. Daar heb je samen voor gekozen en akkoord bevonden. Dan is het raar dat jij netto (€) meer te besteden hebt.

Ik wil hier wel de kanttekening bij plaatsen dat je partner en de rest van het gezin (kinderen, huisdieren) ook een prijs betalen voor de extra overuren die je maakt.
Partner zal meer huishoudelijke taken moeten overnemen en zorg voor kinderen/huisdieren. Die zal daar ook eerder door oververmoeid raken en minder tijd hebben voor eigen dingen.
Kinderen moeten een van hun ouders langer missen wat ook een nadelig effect heeft op hun ontwikkeling/eigenwaarde en zullen dan juist in het weekend zich gaan vastklampen aan de overwerkende ouder, waardoor die weer vermoeid aan een nieuwe werkweek begint met een neerwaartse spiraal tot gevolg (been there).

Dus overwerken is niet een keuze die je makkelijk maakt zonder dat er negatieve consequenties aan verbonden zijn.
Dus een gedachte als "ik werk deze week even 20 uur over, want dan kan ik even een nieuwe videokaart kopen of die hele dure whisky die mijn vrouw niet lust" is te simplistisch.

[unezra]

dvl-2 schreef op dinsdag 18 december 2018 @ 11:01:
[...]
Ik snap je punt. Zoals ik dat als buitenstaander zie gaat dat goed omdat jullie in de situatie zitten dat de inkomens bijna gelijk zijn. Feitelijk zeg je ook dat als 1 van de 2 fulltime werkt voor het minimumloon (zeg ff 1500 euro) minder bijdraagt dan de ander die met fulltime 3000euro binnen brengt.

Klopt.
Maar dát vind ik juist vrij eerlijk.

Zeg dat je de rato verdeling op 1/3e hebt (om het eenvoudig te maken), houd diegene met €1500 netto inkomen €1000 per maand over en diegene met €3000 netto inkomen, €2000 per maand.

Da's een verschil, maar zou je 50/50 doen dan zou het juist zo zijn dat diegene met €1500 per maand €750 per maand over houd en diegene met €3000 houd €1500 per maand over. Voor diegene met het laagste inkomen is het netto privé te besteden bedrag dus lager en dát vind ik zelf niet eerlijk bij een 50/50 verdeling bij (grotere) inkomensverschillen.

Bij een rato berekening houd de meest verdienende het meest over, maar betaald ook het meest.

Los daarvan kun je daarin altijd flexibel zijn. Ik sluit niet uit dat als wij een rato berekening doen en er komt een groter inkomensverschil, dat de meest verdienende alsnog spontaan meer dingen betaald. Met name uitjes of andere dingen. Niet uit piëteit, maar gewoon omdat dat prettig aan kan voelen. In periodes waarin wij krap zaten en de ander een meevaller had, hebben wij dat ook gedaan. Het is dan meer spontaan dan vast gelegd, dat wel.

[...]
Zie de V's. Als ik een videokaart wil kopen overleg ik dat, als ik er dan 1 van €500 koop heb ik die vrijheid en vertrouwt zij mij dat het verantwoord is (prijs/prestatie/levenduur etc etc). Hier hebben we dus nooit discussies over. Andersom als zij kleding koopt dan geef ik haar ook de vrijheid en het vertrouwen dat ze het niet te bont maakt.

Zeker en als dat iets is wat voor jullie werkt, is dat natuurlijk prima.
Zelf vind ik het wel fijn om los van de verantwoording, ook gewoon echt iets eigens te hebben.

Het is niet dat het bij ons geheim is, we weten van elkaar wat we verdienen, etc. Alleen, we hebben geen toegang tot elkaars bankrekening en als ik echt iets duurs koop, WIL zij vaak ook niet weten wat het heeft gekost. Dat is mijn ding. Ik koop dingen die voor haar compleet nutteloos zijn, die zij het geld niet waard vind, maar waar ik heel blij van word. Andersom is dat ook, al zitten haar uitgaven meer in relatief kleine dingen.

Heel cliché, maar zij geeft meer geld uit aan kleding en ik aan computers, muziekinstrumenten en gadgets.

Op mijn beurt koop ik dan wel af en toe weer dingen die we in feite gezamenlijk gebruiken zoals een NAS, WiFi en een stereo installatie voor in huis. (Die we eigenlijk vooral gebruiken om TV te kijken.) Soms betaald ze daar aan mee, soms niet. Dat wisselt een beetje.

[...]
100% eens. Dat hebben wij niet en ik zie de romantiek daarin wel.

Soms zijn het kleine dingen, etentje, lunch, etc. Soms grotere dingen. Met onze verjaardagen bijvoorbeeld, niet zelden geven we daar een groter bedrag uit (denk €200-€300) en dat is dan ook écht een cadeautje van de ander.

Laatste keer hebben we wel elkaar de helft van het cadeau gedaan. Voorstelling met overnachting. Ik de voorstelling, zij de overnachting. Dat kan in ons geval goed, we zijn 1 dag na elkaar jarig.

[unezra]

Metaalhoofd schreef op dinsdag 18 december 2018 @ 11:15:
[...]
Ik wil hier wel de kanttekening bij plaatsen dat je partner en de rest van het gezin (kinderen, huisdieren) ook een prijs betalen voor de extra overuren die je maakt.
Partner zal meer huishoudelijke taken moeten overnemen en zorg voor kinderen/huisdieren. Die zal daar ook eerder door oververmoeid raken en minder tijd hebben voor eigen dingen.
Kinderen moeten een van hun ouders langer missen wat ook een nadelig effect heeft op hun ontwikkeling/eigenwaarde en zullen dan juist in het weekend zich gaan vastklampen aan de overwerkende ouder, waardoor die weer vermoeid aan een nieuwe werkweek begint met een neerwaartse spiraal tot gevolg (been there).

Dus overwerken is niet een keuze die je makkelijk maakt zonder dat er negatieve consequenties aan verbonden zijn.
Dus een gedachte als "ik werk deze week even 20 uur over, want dan kan ik even een nieuwe videokaart kopen of die hele dure whisky die mijn vrouw niet lust" is te simplistisch.

Overwerk in de regel geen keuze maar noodzaak. Het komt met bepaald werk.

Ik zit in de luxepositie dat ik zelf in schat wanneer het nodig is over te werken maar heb een harde afspraak met mijn werkgever: Overwerk alleen in geval van calamiteiten óf projectwerkzaamheden die productieverstorend zijn. (En dus niet tijdens kantoortijden uitgevoerd kunnen worden.)

We mogen niet overwerken om achterstallig werk in te lopen. Dat blijft gewoon liggen. (Hoewel we met een nieuwe tijd-voor-tijd regeling daarin wel flexibeler mogen zijn. Dan mag ik overwerken om werk in te lopen, maar ik mag die uren dan ook weer opnemen. Dat levert dus geen geld op, enkel een verschuiving van mijn werkuren.)

Er zijn zeker negatieve consequenties aan verbonden en soms is het heel naar. Ik heb een keer met Koningsdag moeten overwerken. Boel was kapot, moest gefixt worden. Blij dat Koningsdag op een maandag viel waardoor we 3 dagen de tijd hadden ipv 2. Dat is niet leuk, volgens mij heeft mijn werkgever toen zelfs een cadeaubon gegeven om thuis te besteden, bovenop de reguliere overwerkvergoeding van maximaal 200% voor die maandag.

Dat geld is indirect ook wel weer bij mijn vrouw terecht gekomen. Het is mijn keuze dat al dan niet te besteden aan iets gezamenlijks. De keuze is aan mij, spreekt voor zich dat ik in geval van extreem overwerk, ook de keuze maak het samen te besteden en niet alleen op te maken aan leuke dingen voor mezelf.

[dvl-2]

unezra schreef op dinsdag 18 december 2018 @ 11:17:
[...]


Klopt.
Maar dát vind ik juist vrij eerlijk.

Zeg dat je de rato verdeling op 1/3e hebt (om het eenvoudig te maken), houd diegene met €1500 netto inkomen €1000 per maand over en diegene met €3000 netto inkomen, €2000 per maand.

Da's een verschil, maar zou je 50/50 doen dan zou het juist zo zijn dat diegene met €1500 per maand €750 per maand over houd en diegene met €3000 houd €1500 per maand over. Voor diegene met het laagste inkomen is het netto privé te besteden bedrag dus lager en dát vind ik zelf niet eerlijk bij een 50/50 verdeling bij (grotere) inkomensverschillen.

Het 50-50 verdelen is iets wat ik echt helemaal nooit zou willen - naar rato is dan inderdaad nog beter (lees: minst slechtste in mijn ogen). We zitten ook redelijk op 1 lijn alleen drukken jullie de 'bijdrage' uit in geld en wij in tijd. In het voorbeeld dat ik aanhaalde: beide werken fulltime - dragen dus evenveel bij. Dat de beloning daar in dit geval niet naar is is dan jammer.

[unezra]

dvl-2 schreef op dinsdag 18 december 2018 @ 11:31:
[...]
Het 50-50 verdelen is iets wat ik echt helemaal nooit zou willen - naar rato is dan inderdaad nog beter (lees: minst slechtste in mijn ogen). We zitten ook redelijk op 1 lijn alleen drukken jullie de 'bijdrage' uit in geld en wij in tijd. In het voorbeeld dat ik aanhaalde: beide werken fulltime - dragen dus evenveel bij. Dat de beloning daar in dit geval niet naar is is dan jammer.

Wat in ons geval ook mee speelt is dat ik een verre van vlekkeloze start heb gehad. Voor mijn huidige salaris heb ik ongelooflijk hard moeten vechten en ik ben er trots op dat ik op dit moment praktisch hetzelfde verdien als mijn WO afgestudeerde vrouw met bijbehorende baan.

Voor mij persoonlijk heeft mijn eigen salaris dus een andere waarde. Ik weet hoe hard ik er voor heb moeten vechten en beschouw het echt als mijn verdienste. De factor geluk was in dit alles maar heel klein.

Dus wil ik daar van genieten en een van de dingen waar ik heel erg van geniet, is een zekere mate van financiële vrijheid en zelfbeschikking over mijn inkomen.

Spreekt wel voor zich dat "sorry ik heb een dure PC gekocht" nooit een reden mag zijn om op vakantie minder te besteden hebben of een rekening niet te kunnen betalen. Het moment dat dát gebeurt, is het moment dat ook wij ruzie hebben over geld...

[Verwijderd]

dvl-2 schreef op dinsdag 18 december 2018 @ 11:31:
[...]


Het 50-50 verdelen is iets wat ik echt helemaal nooit zou willen - naar rato is dan inderdaad nog beter (lees: minst slechtste in mijn ogen). We zitten ook redelijk op 1 lijn alleen drukken jullie de 'bijdrage' uit in geld en wij in tijd. In het voorbeeld dat ik aanhaalde: beide werken fulltime - dragen dus evenveel bij. Dat de beloning daar in dit geval niet naar is is dan jammer.

en hoe doe je dat dan als er kinderen komen . en 1 van de 2 gaat daar door minder werken en kan dus ook min derr inbrengen .schuif je die dan ook weg onder het kopje jammer .

ik vind naar rato absoluut niet beter en in mijn ogen complete ***

[dvl-2]

Verwijderd schreef op dinsdag 18 december 2018 @ 11:41:
[...]

en hoe doe je dat dan als er kinderen komen . en 1 van de 2 gaat daar door minder werken en kan dus ook min derr inbrengen .schuif je die dan ook weg onder het kopje jammer .

ik vind naar rato absoluut niet beter en in mijn ogen complete ***

Naar rato doen wij ook niet he - voor ons werkte dat niet, ook toen er nog geen kinderen waren.

[Tomm13]

De dochter is 22. Die moet inmiddels voor zichzelf kunnen opkomen.

[ Voor 31% gewijzigd door Tomm13 op 18-12-2018 12:00 ]

[jongetje]

Ik ben meer benieuwd hoe de TS het nu heeft opgelost (of niet?). Ipv van eindeloos heen en weer wat je een goede verdeling vind (met elke keer dezelfde mensen die hun mening posten)...

[ Voor 3% gewijzigd door jongetje op 18-12-2018 13:19 ]

[kepler]

unezra schreef op dinsdag 18 december 2018 @ 11:17:
[...]


Klopt.
Maar dát vind ik juist vrij eerlijk.

Zeg dat je de rato verdeling op 1/3e hebt (om het eenvoudig te maken), houd diegene met €1500 netto inkomen €1000 per maand over en diegene met €3000 netto inkomen, €2000 per maand.

Da's een verschil, maar zou je 50/50 doen dan zou het juist zo zijn dat diegene met €1500 per maand €750 per maand over houd en diegene met €3000 houd €1500 per maand over. Voor diegene met het laagste inkomen is het netto privé te besteden bedrag dus lager en dát vind ik zelf niet eerlijk bij een 50/50 verdeling bij (grotere) inkomensverschillen.

Bij een rato berekening houd de meest verdienende het meest over, maar betaald ook het meest.

Los daarvan kun je daarin altijd flexibel zijn. Ik sluit niet uit dat als wij een rato berekening doen en er komt een groter inkomensverschil, dat de meest verdienende alsnog spontaan meer dingen betaald. Met name uitjes of andere dingen. Niet uit piëteit, maar gewoon omdat dat prettig aan kan voelen. In periodes waarin wij krap zaten en de ander een meevaller had, hebben wij dat ook gedaan. Het is dan meer spontaan dan vast gelegd, dat wel.

En daarom willen wij dus overstappen naar een naar rato verdeling van wat er over blijft nadat alles betaald is (inclusief onze eigen vaste lasten en samen sparen). Op deze manier houdt de meest verdienende ook het meeste over, maar dat verschil is dan kleiner (en dus echt naar rato).

Persoonlijk zou ik niet zonder prive-rekening kunnen. Tuurlijk vertrouwen we elkaar, maar toch ga ik dan bij elke prive uitgave nadenken wat zij er van zou vinden. Het is fijn om gewoon echt dingen voor mezelf te kopen zonder daarbij een ander tot last te zijn. En andersom ook, zij geeft veel meer geld uit aan kleding en daar ben ik totaal niet van. Juist om onenigheid te voorkomen vinden wij een eigen rekening noodzakelijk

[unezra]

Verwijderd schreef op dinsdag 18 december 2018 @ 11:41:
[...]
en hoe doe je dat dan als er kinderen komen . en 1 van de 2 gaat daar door minder werken en kan dus ook min derr inbrengen .schuif je die dan ook weg onder het kopje jammer .

ik vind naar rato absoluut niet beter en in mijn ogen complete ***

Volgens mij is al meerdere malen verteld hoe je ook dat eerlijk kunt krijgen.

kepler schreef op dinsdag 18 december 2018 @ 12:58:
[...]
En daarom willen wij dus overstappen naar een naar rato verdeling van wat er over blijft nadat alles betaald is (inclusief onze eigen vaste lasten en samen sparen). Op deze manier houdt de meest verdienende ook het meeste over, maar dat verschil is dan kleiner (en dus echt naar rato).

Persoonlijk zou ik niet zonder prive-rekening kunnen. Tuurlijk vertrouwen we elkaar, maar toch ga ik dan bij elke prive uitgave nadenken wat zij er van zou vinden. Het is fijn om gewoon echt dingen voor mezelf te kopen zonder daarbij een ander tot last te zijn. En andersom ook, zij geeft veel meer geld uit aan kleding en daar ben ik totaal niet van. Juist om onenigheid te voorkomen vinden wij een eigen rekening noodzakelijk

Yep. In feite is dat wat wij altijd hebben gedaan, maar we hebben wel een schifting gemaakt in welke zaken we aftrekken en welke niet voordat we de rato berekening maakte.

Zaken als persoonlijke verzekeringen nemen we niet mee. Als ik een duurdere ziektekostenverzekering wil, of duurder telefoonabbo, mag dat, maar gaat dat wel van mijn privé deel af. Alleen dingen als stufi hebben we meegenomen daarin.

[kepler]

unezra schreef op dinsdag 18 december 2018 @ 13:03:
[...]

Yep. In feite is dat wat wij altijd hebben gedaan, maar we hebben wel een schifting gemaakt in welke zaken we aftrekken en welke niet voordat we de rato berekening maakte.

Zaken als persoonlijke verzekeringen nemen we niet mee. Als ik een duurdere ziektekostenverzekering wil, of duurder telefoonabbo, mag dat, maar gaat dat wel van mijn privé deel af. Alleen dingen als stufi hebben we meegenomen daarin.

Ja, dat hebbe wij ook gedaan. Onze vaste lasten zijn bijna identiek, vandaar deze oplossing. Als 1 van ons een duurdere verzekering of abbo wil, dan is dat ook wel prima. Dat is niet eens tientjes werk per maand en verdwijnt in de marge. Wordt het wel significant dan kan prive betalen altijd nog

[Verwijderd]

Is dit nog steeds een topic? Heeft TS nog gereageerd met een update? @Verwijderd

[de Peer]

dvl-2 schreef op dinsdag 18 december 2018 @ 11:01:
[...]
Feitelijk zeg je ook dat als 1 van de 2 fulltime werkt voor het minimumloon (zeg ff 1500 euro) minder bijdraagt dan de ander die met fulltime 3000euro binnen brengt.

Dat is toch ook een feit (financieel gezien)? De keuze die elk stel moet maken is echter hoe daar mee om te gaan, en dan blijkt dus dat iedereen een andere mening heeft over wat 'eerlijk' is. Als beiden zich verdiept hebben in de opties (alles op 1 hoop, 50/50, 60/40, naar rato) en het vervolgens eens zijn over de verdeling, lijkt het me helemaal prima.

In de praktijk denk ik dat veel mensen zich niet verdiepen in de opties die er zijn en dan maar kiezen voor 'alles op een hoop' óf iets wat men in hun omgeving (of eigen gezin vroeger) gezien heeft.

Ik denk dat beetje research doen voor zo'n gigantisch belangrijke beslissing, wel aan te raden is.

[Zwartoog]

pennywiser schreef op dinsdag 18 december 2018 @ 10:22:
[...]

Vermogen inderdaad.. maar zal wel niet

Vrijen Meer heb je niet nodig

[SmurfLink]

jongetje schreef op dinsdag 18 december 2018 @ 12:03:
Ik ben meer benieuwd hoe de TS het nu heeft opgelost (of niet?). Ipv van eindeloos heen en weer wat je een goede verdeling vind (met elke keer dezelfde mensen die hun mening posten)...

Dit lijkt me ook erg prettig, want van die regelmatig herhalende discussie wordt niemand blij.

@Verwijderd heb je een update voor ons?

[Ardana]

Voor de laatste keer: graag bij de vraag uit TS houden. Over hoe geld en kosten te verdelen tussen partners zijn al meerdere topics. De volgende keer gaat het topic op slot.