Die foto die je gebruikt heb als achtergrond, haha. Hij's een schatje hè?
Ik ben niet bepaald
articulate, dus ik laat de uitgebreide reviews aan de pro's over.
Het zit er bijna weer op, vandaag is de laatste dag (De Volkskrantdag sla ik standaard over).
Ik heb er een nieuwe favoriet bij met
The guilty. 't was grappig, vlak voor de film had ik 't er met iemand over dat ik dit jaar vreemd genoeg nog niks uit de publieks top 10 gezien had (er zitten er altijd wel een paar bij). Maar ik had de publieks poll van die dag nog niet gezien, en wat staat er met stipt op één? De film die ik ik ga bekijken. De film heeft wat weg van
Locke, de film met Tom Hardy aan de telefoon, aangezien we in The guilty iemand van de alarmcentrale volgen, en vrijwel het hele verhaal in telefoongesprekken wordt verteld. Je kan het een gimmick vinden, maar het IFFR publiek had er duidelijk geen moeite mee. In tegenstelling to Locke, wat een drama was, zit hier naast de drama ook nog een thriller element in. De film is in ieder geval erg vermakelijk en spannend, door de manier waarop we via de telefoongesprekken op de hoogte worden gehouden van de kidnapping van een vrouw.
De rest:
L'amant d'un jour is een wel aardige dramedie over een dochter die na een relatiebrek weer intrekt bij haar vader.. Die een nieuwe vriendin blijkt te hebben die dezelfde leeftijf heeft als zij.
The bold, the corrupt, and the beautiful is een vermakelijke drama over een ogenschijnlijk goed bedoelende moeder van stand met twee dochters, maar niks is minder waar. De moeder in questie zou niet misplaatst zijn in Game of Thrones, als we zien hoe zij haar zaken regelt.
Satan's slaves is een ok Indonesische horror, die zich gelukkig nooit serieus neemt. Leuk publiek en
Indonesische eye candy zorgen er voor dat ik me wel vermaakt heb. Leukste scene is die met het schilderij.
Don't forget me was een vrij saaie coming of age film over twee problematische jongeren die verliefd worden.
A prayer before dawn was een spannende actie-drama over een Brit die in de Thaise gevangenis beland vanwege drugs, en uiteindelijk meedoet aan de boxwedstrijden binnen de gevangenis om zichzelf er weer bovenop te helpen. Acteur was overtuigend, alsmede de setting en medegevangenen, het voelde echt aan allemaal. Wat van pas komt, aangezien het gebaseerd is op een waar gebeurd verhaal.
Evil engulfs en
Metropolis waren erg vermakelijk Indische (Tamil) films. Ik zat me nog enigszins af te vragen waarom ik zoveel Indische films had (
maar toen wist ik het weer), maar de films zijn erg bevallen. Evil engulfs gaat over een groepje "professionele" kidnappers. 't is een stuk luchtiger dan dat het klinkt, er zit veel humor in. Pacing zakt een beetje in in de 2de helft, maar het eindig wel weer leuk.
Metropolis was consistenter en zat que verhaal beter in elkaar, maar miste de humor van Evil engulfs. Die film volgde verschillende mensen die om verschillende redenen met elkaar verbonden waren. Mensen die simpelweg een baan zoeken, corrupte politie, een crimelord, en iemand zichzelf in de problemen helpt door het recht in eigen haden te nemen. Tof verhaal met genoeg actie.
Gisteren waren
Hanagatami en
Yeah behoorlijk saai.
De surprise film was
JBL LBJ. Nogal een standaard film over de man die president werd toen John F Kennedy werd vermoord. Geen film die ik zelf gekozen zou hebben, en ook niet één die ik gemist zou hebben. Dat gezegd, hij's niet geheel onverdienstelijk, Woody Harrelson speelt 'm als een droogkloot, en 't is allemaal nog eniszins interesant vanwege de geschiedenis. Blijkbaar heeft hij in feite John F Kennedy's droom verwezenlijkt, terwijl hij zelf van oorsprong een redelijk conservatieve democraat was. Ook interessant om te zien als je Jackie gezien hebt.
The villainess was een best toffe actie film. Qua verhaal een beetje rommelig, niet dat het niet klopt, sommige dingen lijken alleen een beetje onnodig voor het verhaal, en hadden strakker gekund. Maar goed, het gaat om de actie en die was tof.
Vandaag dus de laatste drie films, en dan is het afgelopen voor mij. Zat nog te denken op 's middags nog op de bonnefooi naar een film (of dat concert) te gaan (dit was het enige gat dat ik had aangezien ik Lady Bird had gepland, maar die was uitverkocht), maar heb toch maar lekker uitgeslapen. Im laat het morgen wel weten.
Make lovecraft not warcraft.