Patientzero schreef op donderdag 14 december 2017 @ 16:16:
Neen, geen geregistreerd partnerschap.
Enfin we zijn al weer iets verder.
Precies dat waar ik bang voor was ( het doordraaien en haar eigen vader issues, vechtscheiding ouders vroeger,op mij botvieren )
Oftewel, ze wil dus de gehele inboedel, ( alles op de garage na.. en de auto ook ) en co-ouderschap of de ouderlijke macht dat kan ik maar vergeten.. met de feestdagen mag ik al niet met de jongens naar mijn fam.
Ze speelt het dus nu al over de rug van de kinderen.
Ik heb haar nog aangeboden om geld mee te geven voor een nieuw interieur, de auto en haar van de koopakte af te halen, zodat ze zsm op haar eigen benen door kan... maar ze eist nu in principe simpelweg alles op zonder iets richting mij toe te geven.
Ik weet niet meer wat het nut van een dure mediator zal zijn als ze de deur al heeft dichtgegooid...
Ik weet niet meer wie het advies gaf, maar het was wél een top-advies.
Stel voor om éérst een ouderschapsplan te maken (immateriele zaken etc.). En pas als dat er is, kun je het gaan hebben over kinderalimentatie. Als daar een goede overeenkomst over is, kun je het gaan hebben over de verdeling van het huidige vermogen/huidige boedel.
Alle stappen vastleggen.
Voor nu, doe EMOTIONEEL een stap terug. Zeg haar dat je begrijpt dat ze het zwaar heeft, en stel voor om na het weekend samen naar een mediator te gaan. Om dit weekend het verder niet te hebben over wat er ná het weekend gaat gebeuren.
Als je na een mediator (samen) of advocaat (alleen) gaat, laat je dan ook goed voorlichten over wat je rechten zijn m.b.t. de woning bijv. Ik heb zelf een relatief langdurige scheiding achter de rug (we hebben er een jaar over gedaan, voornamelijk omdat we het huis verkoop-klaar moesten maken én wilden wachten tot de woningmarkt iets aantrok - alsnog hebben we ruim € 35.000 verlies geleden), en had halverwege het jaar de woning verlaten. Toen bleek dat ik eigenlijk huurdersvergoeding moest gaan eisen van m'n ex-partner (wat ik helemaal niet zag zitten en uiteindelijk ook niet gedaan heb). Het al dan niet verlaten van de woning kan grote gevolgen hebben voor je rechten, laat je daar dus goed over voorlichten.
Als je het wat harder wilt spelen, bijv. mbt aanvragen (eenzijdig of gedeeld) gezag, zou je kunnen overwegen om haar uitlatingen op te nemen... Nee, netjes is het niet, maar jíj bent degene die in deze situatie zit, jij bent de enige die kan beoordelen of je écht munitie nodig hebt.
Tevens, afhankelijk van de shitstorm die je verwacht, zou je al direct (emotioneel) waardevolle eigendommen van jezelf buiten haar bereik kunnen gaan halen. Het heeft weinig nut te strijden voor de foto-verzameling van toen je klein was als ze deze al compleet overgoten heeft met water. Jij hebt het recht om met jouw eigendommen te doen wat je wilt. Zeker als je de spullen, noodzakelijk voor de voortzetting van het huishouden, niet aan raakt, heeft ze sowieso geen reden om daarover aan de bel te trekken, maar wél minder mogelijkheden om jou onder druk te zetten. (En ja, ik noemde expres de foto's, ik ben wel eens een zaak tegen gekomen waarbij hierover een rechtszaak gevoerd is. Operatie geslaagd, rechtszaak gewonnen, patient overleden, foto's verloren gegaan).
Dat betekent dat, juridisch gezien, het eigendom van die spullen 50/50 is. Wat van jouw rekening betaald is, is van jouw, wat van haar rekening betaald is, is van haar, en wat van de gezamenlijke rekening betaald is, is 50/50 van jullie samen.
Maar wat ik ook lees, is dat je zelf ook aan het einde van je latijn begint te raken, emotioneel gezien. Jij hebt ook rust en afstand nodig.
Als je kans ziet, ga dan morgen overdag weg (nadat je je spullen veilig gesteld hebt). Kom 's avonds thuis, om nog wel te claimen dat het jouw huis en thuis is.
Overigens, en dat zou ik NIMMER aan je as ex zeggen, maar wél in het achterhoofd houden. Jij hebt ook een troef. Als jij stopt met betalen van de hypotheek, heeft zij ook een probleem. De rechtbank kan je uiteindelijk veroordelen tot het betalen, maar zij blijft 50% aansprakelijk, óók voor de schuld. En als het komt tot een gedwongen verkoop, kan die restschuld zomaar een bedrag zijn dat jíj wel met een paar jaar opgehoest hebt, maar waar zíj jaren aan vast zit.
Dat moet je ABSOLUUT niet willen, maar het is wél goed om te bedenken dat jíj ook mogelijkheden en leverage hebt.
En even iets anders: ik heb op 't punt gestaan om in een vechtscheiding terecht te komen (gelukkig geen kinderen). M'n ex was er gigantisch op vooruit gegaan tijdens het huwelijk (promoties etc.), ik gigantisch op achteruit (arbeidsongeschikt): waar ik de eerste 6 jaar van onze relatie bijna anderhalf keer meer verdiende dan hij, verdiende hij op 't laatst bijna anderhalf keer meer dan ik. Tevens had hij extra rijbewijs/diploma's behaald, allemaal op ónze kosten, 50/50, waar hij de rest van z'n leven plezier van zou hebben. Midden in de scheiding, op het moment dat we nét het eerste bod op onze woning hadden gekregen, heeft hij een knoepert van een emotionele fout gemaakt (hij 'vergat' me tijdig te vertellen dat m'n pleegvader in het ziekenhuis lag en vermoedelijk zou overlijden, dat heeft hij me doodleuk 3 dagen na het overlijden verteld).
Ik kan je verzekeren dat ik emotioneel een wrak was, en hem IN HET GEHEEL niet meer vertrouwde. Ik heb toen "geëist" dat hij een financiëel adviseur vóór mij zou betalen, want, als hij me emotioneel zó benadeelde, hoe kon ik hem dan nog vertrouwen in fianciëel opzicht? Zelf was ik ook niet meer in staat om naar redelijkheid te handelen, vandaar dat ik een financieel adviseur wilde die míjn belangen behartigde (maar niet per sé om het onderste uit de kan te halen). Daar zag hij de logica van in, en dat heeft hem uiteindelijk € 300 gekost.
Dat zou je haar ook nog voor kunnen stellen: dat je bereidt bent om de kosten van de mediator (dan wel haar persoonlijke adviseur) tot bedrag X te betalen, zodat ze zeker weet dat ze krijgt wat redelijk is.
Tevens: pas ook op met een mediator. Als zij 100% eist, en jij bent bereid om 80% te geven, zal een mediator níet zeggen dat 50% redelijk is. Nee, die zal zeggen "meet in de middle, en ga voor 90%". Hou daar vooraf dus rekening mee. En het is al eerder gezegd: mediators zijn géén juristen. Het kan dus goed dat die dingen voorstellen en vastleggen, die later alsnog door 'n rechter van tafel geveegd worden. Er zijn ook mediator-advocaten, die zijn wat duurder, maar daarbij heb je dat probleem niet.
Maar hou er rekening mee dat je rustig € 4.000 voor 'n mediator-advocaat kwijt bent, wij waren íets minder kwijt, en zijn uiteindelijk zonder enige kleerscheuren uit elkaar gegaan.
En een laatste dingetje: kinder-alimentie is géén kijk- en luistergeld. Wat ik daarmee bedoel: het betalen van kinder-alimentatie geeft je idd géén recht op een omgangsregeling. Dus geen dingen zoals: "als ik de kinderen niet mag zien, betaal ik geen alimentatie" bijv.
Ik wens je iig veel sterkte!
[
Voor 29% gewijzigd door
Ardana op 16-12-2017 01:18
]