Uit elkaar: kinderen, financien, huis na einde relatie

[PhWolf]

Erwinvz1 schreef op maandag 11 december 2017 @ 10:05:
[...]

Er is geen huwelijk of samenlevingscontract in dit geval, wat best positief is (als je vanuit de TS kant bekijkt).

Voor de materiele kant wel, ze heeft sowieso geen recht op partneralimentatie als er zelfs nooit een samenlevingscontract is geweest. Kinderalimentatie wellicht wel, aangenomen dat TS de kinderen heeft erkend en haar inkomen laag genoeg is.
Maar voor het ouderschap is het ontbreken van documentatie juist funest. In dat geval krijgt de moeder vrijwel altijd volledig ouderlijk gezag als dat een breekpunt blijkt.

@TS veel sterkte. Als je iets kunt regelen zodat je je kinderen nog kan zien zou dat mooi zijn natuurlijk, maar je bent hierbij toch grotendeels overgeleverd aan de bereidwilligheid hiertoe van je ex. Mijn advies is om je wensen niet onder stoelen of banken te steken: wees heel duidelijk naar haar toe wat je graag wilt en wat je daar (financieel) tegenover wil stellen. Wellicht kunnen jullie iets overeenkomen. Het belangrijkste is echter om je niet aan het lijntje te laten houden of spelletjes met je te laten spelen. Als dat dreigt te gebeuren zou ik de eer aan mezelf houden en haar zo weinig mogelijk tegemoet komen, desnoods maar zonder contact met je kinderen...

[Patientzero]

Bedankt voor de vele reacties, teveel om individueel te beantwoorden.
Ook vind ik de veranderde toon en begrip fijn om te lezen.
Om mijn geheel persoonlijk verhaal hier te schrijven had weinig zin ( 1 kant van het verhaal immers )

Relatietherapie, ja. dit heb ik in het verleden meermaals getracht te bewerkstelligen, maar door haar verleden ( vechtscheiding ouders, kinderen uit huis, psychologen en jeugdzorg ) staat ze daar niet voor open.
In weze ( zonder vingers te wijzen ) is dit een onderdeel van het probleem.. het niet kunnen communiceren.
Iets wat later duidelijker en duidelijker werd helaas.
De problematiek is vooral gestart tijdens de zwangerschap van ons 2e zoontje. zwangerschap verliep moeizaam, ze raakte heel erg depressief, en was heel vijandig. destijds ook in samenwerking met de huisarts en gynaecoloog het in Belgie zo ver gekregen dat er professionele mentale zorg thuis kwam.. maar ook daar moest ze niets van weten...

Verder heb ik haar nu het voorstel gemaakt om door te gaan zoals het was voor kinderen.
Dus thuis wonen, apart slapen.. verder leefden we toch al aardig gescheiden ( ik computer, zij op de bank tv kijken ) en volgende week naar een mediator te gaan om alles tot een goed einde voor beide te brengen.
Mijn hoop is dat ze in het belang van de kinderen mij hierbij gaat betrekken.. want zoals al door velen aangegeven, en waar ik zelf al van op de hoogte was.. ik ben behoorlijk de pisang.

Ten tijde dat ik hier achter kwam ( ja, ik was wellicht naif om te denken dat erkennen afdoende was ) was het eigenlijk al te laat. Om dan met officiele documenten aan te komen die gaan over het oudelijk gezag, dan had ze destijds al zelf haar hakken in de sloot gezet waarschijnlijk.

Het kwalijke is nu gewoon dat mij een hoop zaken verweten worden die feitelijk onwaar zijn.
en ik hoop dat ze bedaard, zich volwassen kan gedragen en dat we hier uit komen, bijv. in co-ouderschap.. want het ontnemen van een vader bij kinderen lijkt me ook niet gezond en bevorderlijk voor hun opvoeding.

1 ding is wel, zo doe ik het iig nooit meer.

[ Voor 7% gewijzigd door Patientzero op 11-12-2017 10:36 ]

[P_Tingen]

Patientzero schreef op maandag 11 december 2017 @ 10:33:
... maar door haar verleden ( vechtscheiding ouders, kinderen uit huis, psychologen en jeugdzorg ) staat ze daar niet voor open. In weze ( zonder vingers te wijzen ) is dit een onderdeel van het probleem.. het niet kunnen communiceren.

Dit onderstreept nogmaals dat het belangrijk is voor je kinderen dat jullie hier goed uit gaan komen, anders geef je je kinderen net zo'n tik mee als je vriendin heeft gehad. Succes, sterkte en wijsheid gewenst in ieder geval.

[Pietervs]

thatanas schreef op maandag 11 december 2017 @ 06:48:
[...]

Ook al weet ik dat je sarcastisch bent: graag gedaan. Onthoud alsjeblieft dat het voor altijd de moeder van je kindjes blijft. Een motor is ook maar een motor. Materialistische zaken in het leven zijn uiteindelijk zo niet belangrijk.

Ik hoop dat je dat ooit in zult kunnen zien.

Dit dus!
Het is uiteindelijk maar geld.
Een goede verstandhouding met de moeder van je kinderen zal je op termijn veel meer opleveren dan wat spullen en wekelijks ruzie over de voogdij en wiens beurt het is om op de kinderen te passen! Ook voor de kinderen: voorbeeld doet volgen, dus als de kinderen zien dat papa mama als oud vuil aan de straat zet geeft ze dat niet bepaald een rooskleurig toekomstbeeld.

[Glashelder]

Pietervs schreef op maandag 11 december 2017 @ 10:43:
[...]

Dit dus!
Het is uiteindelijk maar geld.
Een goede verstandhouding met de moeder van je kinderen zal je op termijn veel meer opleveren dan wat spullen en wekelijks ruzie over de voogdij en wiens beurt het is om op de kinderen te passen! Ook voor de kinderen: voorbeeld doet volgen, dus als de kinderen zien dat papa mama als oud vuil aan de straat zet geeft ze dat niet bepaald een rooskleurig toekomstbeeld.

Helaas zijn er genoeg mensen met psychische problemen die dat absoluut onmogelijk maken, wat je ook probeert . Al geef je al je bezittingen en tijd, en dan nog vinden ze iets om je het leven zuur te maken.

Ik wil dan ook wel even een ander geluid laten horen aan de TS: vergeet ook absoluut jezelf niet en sta niet toe dat je hier zelf aan onderdoor gaat! Je kinderen hebben ook niets aan je als je volledig ingestort bent danwel financieel helemaal volledig aan de grond zit.

[Patientzero]

Glashelder schreef op maandag 11 december 2017 @ 10:54:
[...]

Helaas zijn er genoeg mensen met psychische problemen die dat absoluut onmogelijk maken, wat je ook probeert . Al geef je al je bezittingen en tijd, en dan nog vinden ze iets om je het leven zuur te maken.

Ik wil dan ook wel even een ander geluid laten horen aan de TS: vergeet ook absoluut jezelf niet en sta niet toe dat je hier zelf aan onderdoor gaat! Je kinderen hebben ook niets aan je als je volledig ingestort bent danwel financieel helemaal volledig aan de grond zit.

Thnx kerel.. ik ging er al behoorlijk lang aan onderdoor.. dat is ook de reden om er nu eindelijk de stekker er uit te trekken.. ik hoop echt dat mediation helpt in verdeling en omgang, en dit per omgaande geregeld kan worden, en dat we weer verder kunnen.. zij links.. ik rechts.

[Pietervs]

Glashelder schreef op maandag 11 december 2017 @ 10:54:
[...]

Helaas zijn er genoeg mensen met psychische problemen die dat absoluut onmogelijk maken, wat je ook probeert . Al geef je al je bezittingen en tijd, en dan nog vinden ze iets om je het leven zuur te maken.

Ik wil dan ook wel even een ander geluid laten horen aan de TS: vergeet ook absoluut jezelf niet en sta niet toe dat je hier zelf aan onderdoor gaat! Je kinderen hebben ook niets aan je als je volledig ingestort bent danwel financieel helemaal volledig aan de grond zit.

Klopt. Leven met mijn ex was ook geen feest, de laatste twee jaar (waarbij ik overigens ook de nodige stomme dingen gedaan heb die niet geholpen hebben).

Dus aan jezelf denken is natuuurlijk ook belangrijk, maar stress over ruzies die je kan vermijden door goed uit elkaar te gaan is een eerste stap. Als zij er dan voor kiest om jou het leven zuur te maken, heeft ze in die hoek alvast geen munitie meer

[ Voor 4% gewijzigd door Pietervs op 11-12-2017 11:03 ]

[Steefph]

Patientzero schreef op maandag 11 december 2017 @ 10:33:
...
Verder heb ik haar nu het voorstel gemaakt om door te gaan zoals het was voor kinderen.
Dus thuis wonen, apart slapen.. verder leefden we toch al aardig gescheiden ( ik computer, zij op de bank tv kijken ) en volgende week naar een mediator te gaan om alles tot een goed einde voor beide te brengen.
Mijn hoop is dat ze in het belang van de kinderen mij hierbij gaat betrekken.. want zoals al door velen aangegeven, en waar ik zelf al van op de hoogte was.. ik ben behoorlijk de pisang.
...

Ik zie dit als een positieve ontwikkeling. Probeer deze week je zo gemakkelijk mogelijk op te stellen. Probeer haar wat ruimte te geven.
Het feit dat jullie gescheiden de avond (neem ik aan) doorbrengen, helpt niet erg probeer gezamenlijk wat te doen. Wil je de relatie nog een kans geven, ga dan met haar tv kijken bijvoorbeeld. Ook al is het zo'n suf programma op TLC

Wanneer is de laatste keer geweest dat jullie met z'n 2e wat hebben ondernomen? Jullie staan hier nu heel erg ver vanaf maar, vraag of ze hier misschien zin in heeft. Een avond met z'n 2e uiteten of iets, zoals vroeger.

[Erwinvz1]

Steefph schreef op maandag 11 december 2017 @ 10:09:
[...]


Ze staan toch ingeschreven op hetzelfde adres? Denk dat een rechter hier wel anders over denkt

Misschien in het geval van meubels en kleine dingen in het huis. (wat ook niet zomaar kan, als de TS alles goed afgedekt heeft met aankoop transacties)
Maar de echte grote dingen heeft ze echt geen recht op, dan had het vastgelegd moeten zijn.

Het is echt vorm van gunnen, als de TS haar niks gunt dan kan hij op bepaalde andere vlakken ook terug verwachten.

Ingeschreven betekent niet dat je per definitie alles moet delen, er is namelijk nooit een vorm contract geweest. Anders zou iedereen die uit huis gaat hun hele ouderlijkhuis deel leeg kunnen halen.

[pirke]

Zonder contract (huwelijk, geregistreerd partnerschap, samenlevingscontract) is er niks geregeld: wat jij gekocht hebt is van jou, wat zij gekocht heeft is van haar. Klaar.

Kinderen, tja, daar is ook niks over geregeld, dus jij kan fluiten naar je regeling.

[Glashelder]

Pietervs schreef op maandag 11 december 2017 @ 11:00:
[...]

Klopt. Leven met mijn ex was ook geen feest, de laatste twee jaar (waarbij ik overigens ook de nodige stomme dingen gedaan heb die niet geholpen hebben).

Dus aan jezelf denken is natuuurlijk ook belangrijk, maar stress over ruzies die je kan vermijden door goed uit elkaar te gaan is een eerste stap. Als zij er dan voor kiest om jou het leven zuur te maken, heeft ze in die hoek alvast geen munitie meer

Het punt is een beetje dat het in de praktijk zo is dat partners enorm veel munitie hebben om je het leven zuur te maken als de verhouding zo liggen als door de TS beschreven, zeker als er kinderen in het spel zijn (in de praktijk zijn het dan vaak vrouwen die gewoon de macht hebben).

Zij procedeert (mocht het zover komen) met haar inkomen waarschijnlijk pro-deo tegen de TS die gewoon netjes moet betalen voor een advocaat. Dat is alleen al een machtsmiddel. Procederen om iemand uit te kleden (ja van dichtbij meegemaakt, al was ik gelukkig zelf geen partij ). Zij liep uiteindelijk weg met 150k (het huis verkocht goed) en hij met een schuld van 50k Was dan wel een scheiding van 10 jaar maar toch. Werkelijk waar _niets_ was genoeg. Zij mocht het huis houden en de inboedel en wat valt er op de mat? Een dagvaarding

In die situatie zou ik absoluut voor alles wegrennen indien mogelijk, hoe moeilijk dat ook is. Met dat soort vrouwen kan je gewoon helemaal niets behalve jezelf helemaal kapot maken.

[pirke]

Glashelder schreef op maandag 11 december 2017 @ 11:13:
[...]

Het punt is een beetje dat het in de praktijk zo is dat partners enorm veel munitie hebben om je het leven zuur te maken als de verhouding zo liggen als door de TS beschreven, zeker als er kinderen in het spel zijn (in de praktijk zijn het dan vaak vrouwen die gewoon de macht hebben).

Zij produceert procedeert (mocht het zover komen) met haar inkomen waarschijnlijk pro-deo tegen de TS die gewoon netjes moet betalen voor een advocaat. Dat is alleen al een machtsmiddel. Produceren Procederen om iemand uit te kleden (ja van dichtbij meegemaakt, al was ik gelukkig zelf geen partij ). Zij liep uiteindelijk weg met 150k (het huis verkocht goed) en hij met een schuld van 50k Was dan wel een scheiding van 10 jaar maar toch. Werkelijk waar _niets_ was genoeg. Zij mocht het huis houden en de inboedel en wat valt er op de mat? Een dagvaarding

In die situatie zou ik absoluut voor alles wegrennen indien mogelijk, hoe moeilijk dat ook is. Met dat soort vrouwen kan je gewoon helemaal niets behalve jezelf helemaal kapot maken.

[PhWolf]

Glashelder schreef op maandag 11 december 2017 @ 11:13:
[...]

Het punt is een beetje dat het in de praktijk zo is dat partners enorm veel munitie hebben om je het leven zuur te maken als de verhouding zo liggen als door de TS beschreven, zeker als er kinderen in het spel zijn (in de praktijk zijn het dan vaak vrouwen die gewoon de macht hebben).

Zij produceert (mocht het zover komen) met haar inkomen waarschijnlijk pro-deo tegen de TS die gewoon netjes moet betalen voor een advocaat. Dat is alleen al een machtsmiddel. Produceren om iemand uit te kleden (ja van dichtbij meegemaakt, al was ik gelukkig zelf geen partij ). Zij liep uiteindelijk weg met 150k (het huis verkocht goed) en hij met een schuld van 50k Was dan wel een scheiding van 10 jaar maar toch. Werkelijk waar _niets_ was genoeg. Zij mocht het huis houden en de inboedel en wat valt er op de mat? Een dagvaarding

In die situatie zou ik absoluut voor alles wegrennen indien mogelijk, hoe moeilijk dat ook is. Met dat soort vrouwen kan je gewoon helemaal niets behalve jezelf helemaal kapot maken.

In de situatie van TS is het enige waar zij voor kan 'procederen' een kinderalimentatie. Hoeveel dat is wordt grotendeels bepaald door de rechter die dan gewoon kijkt naar het totaalplaatje en komt tot een optelsom op basis van inkomen/vermogen en leeftijd beide ouders, leeftijd kinderen, leefomstandigheden etc. maar het is imo een beetje bangmakerij om te zeggen dat zij veel middelen heeft om hem 'uit te kleden'.

[TunderNerd]

Beste TP,

Allereerst: wij zijn (vooral) tweakers, geen juristen! En naast techniek reageert iedereen nu vooral vanuit de ethiek, en dat is precies niet wat je nu nodig hebt. Cut the case, dit gaat je sowieso geld kosten.
Regel een advocaat/ jurist/ financieel adviseur, en dek je vooraf zo goed mogelijk in. Goede voorbereiding is het halve werk! Dit is jouw voorbereiding, en betrek haar hier absoluut niet in.
Tip 2, hou altijd je sterkste kaart zo lang mogelijk achter de hand. Laat je niet verleiden om alles op tafel te leggen totdat de noodzaak er echt is, of je de "mokerslag" kan uitdelen in jouw voordeel. Zo heb ik bijvoorbeeld mijn huurconflict gewonnen.
Tip 3, probeer vast te leggen met de ex om kinderen en geld apart te behandelen. Éérst duidelijke afspraken over ouderschap in het belang van, dan het geld (een beetje het Brexit model). Dan haal je een mogelijke breekijzer voor haar direct uit het vuur.
Ik wens jullie beide heel veel sterkte!

[ErikRo]

Pietervs schreef op maandag 11 december 2017 @ 10:43:
[...]

Dit dus!
Het is uiteindelijk maar geld.
Een goede verstandhouding met de moeder van je kinderen zal je op termijn veel meer opleveren dan wat spullen en wekelijks ruzie over de voogdij en wiens beurt het is om op de kinderen te passen! Ook voor de kinderen: voorbeeld doet volgen, dus als de kinderen zien dat papa mama als oud vuil aan de straat zet geeft ze dat niet bepaald een rooskleurig toekomstbeeld.

Mama kan anders ook werken hoor. Emancipatie en feminisme werkt twee kanten op.

[Andyk125]

Steefph schreef op maandag 11 december 2017 @ 11:01:
[...]


Ik zie dit als een positieve ontwikkeling. Probeer deze week je zo gemakkelijk mogelijk op te stellen. Probeer haar wat ruimte te geven.
Het feit dat jullie gescheiden de avond (neem ik aan) doorbrengen, helpt niet erg probeer gezamenlijk wat te doen. Wil je de relatie nog een kans geven, ga dan met haar tv kijken bijvoorbeeld. Ook al is het zo'n suf programma op TLC

Wanneer is de laatste keer geweest dat jullie met z'n 2e wat hebben ondernomen? Jullie staan hier nu heel erg ver vanaf maar, vraag of ze hier misschien zin in heeft. Een avond met z'n 2e uiteten of iets, zoals vroeger.

Je kunt natuurlijk ook te lang met een relatie door gaan en als het geen zin meer heeft zul je de knoop ook door moeten hakken. Soms is dit heel moeilijk, maar ook voor de kinderen is dit soms alleen maar goed. Opgroeien met ouders die alleen maar ruzie maken is alleen maar erger. Kinderen krijgen veel meer mee dan de meeste mensen denken (kan ik uit eigen ervaring ook beamen.)

Als je het verhaal van TS leest dan merk je dat ze niet bepaald open staat voor eventuele therapie of hulp. Dan kun je natuurlijk alles blijven proberen, maar als het niet meer werkt dan werkt het gewoon niet.

Ik vindt het goed advies om ook aan jezelf te denken, als je uiteindelijk toch aan het kortste eind trekt bij de omgangsregeling van je kinderen dan heb je helemaal niets meer. Helemaal niet als je je daarvoor hebt laten uitkleden. Probeer in ieder geval geen oude koeien uit de sloot te trekken en je te richten op de toekomst. En maak ook geen overhaaste besluiten.

[Glashelder]

pirke schreef op maandag 11 december 2017 @ 11:15:
[...]

offtopic:
Thx. Probeer je snel te typen en dan ga je dat soort stomme fouten maken

[thatanas]

*knip badinerende reply*

[ Voor 107% gewijzigd door Rukapul op 11-12-2017 20:52 ]

[virtualite]

pirke schreef op maandag 11 december 2017 @ 11:08:
Zonder contract (huwelijk, geregistreerd partnerschap, samenlevingscontract) is er niks geregeld: wat jij gekocht hebt is van jou, wat zij gekocht heeft is van haar. Klaar.

Kinderen, tja, daar is ook niks over geregeld, dus jij kan fluiten naar je regeling.

Jij hebt als ouder altijd recht op een omgangsregeling. Zelfs als je je kind niet erkent zou hebben. Beetje simpele en niets toevoegende reactie.

https://www.ouders.nl/art...echt-en-omgangsregelingen staat wat meer beschreven.

[Verwijderd]

ErikRo schreef op maandag 11 december 2017 @ 11:21:
[...]
Mama kan anders ook werken hoor. Emancipatie en feminisme werkt twee kanten op.

Precies! M'n pa werkte 60/70, m'n moeder 20. Toen hadden ze twee kinderen en gingen ze scheiden. Nu is mijn moeder misschien niet de meest stereotype vrouw, maar die heeft niet eens geprobeerd om de helft te krijgen. Daar voelde ze zich te goed voor. Alleen minimale alimentatie. Meer niet. Het was toch duidelijk van wie de meeste spullen waren? Mijn pa natuurlijk! M'n moeder had een veel relaxter levensstijl. Wie durft in dat geval nou te claimen dat ze de helft zou mogen hebben?

[s0ulmaster]

thatanas schreef op maandag 11 december 2017 @ 11:30:
[...]

Mama moet ook weer op eigen benen gaan staan. Maar gedurende de periode dat ze samen waren heeft ook papa profijt gehad van mama haar aanwezigheid en inspanningen. Ze waren samen, niet voor niets. Dus ja, dan mag mama best wel wat dingen meekrijgen, in plaats van met een koffer kleren op straat gegooid worden. Toen delen is nu ook delen. En dat dat niet voor alles opgaat, zoals motoren en gereedschap, well duh.

Neem aan dat papa ook geen claims wil maken op make-up, kleren en die prachtige kledingkast. Gewoon. Eerlijk delen. Leerden we hier al toen we vijf waren.

klinkt als wel duhhh, maar de realiteit is maar wat vaak dat een van de partners (vaak de moeder) zich toch als zwakker opstelt, al dan niet terecht, en daarmee probeert zoveel mogelijk eruit te halen, zowel wat betreft de kinderen als financieel.

Het blijft een lastige situatie en ik verwacht dat je wellicht blij mag zijn als de bezittingen 50/50 gaan (en 'helaas' horen daar dan misschien ook de dure bezitten van TS bij zoals de motor).

Zoals al vaker is aangegeven, zorgt het feit dat er geen partnerschap of echtelijke verbinding is ervoor dat de verdeling van de spullen zou moeten leiden tot hetgeen je aantoonbaar zelf hebt aangeschaft.

Daarbij komt het probleem dat TS door zicht niet te laten registreren als ouder weinig te zeggen heeft over de kinderen. Wellicht zit een omgangsregeling er wel in, maar het blijft veelal aan moeders om hier schappelijk in te zijn.

Het is en blijft een moeilijke situatie als je niet beide super schappelijk bent over dit soort zaken.

Ik wens de TS ook heel veel succes en sterkte in de situatie en ik hoop dat je de juiste beslissingen weet te maken.

[ Voor 3% gewijzigd door s0ulmaster op 11-12-2017 11:50 ]

[dageeknerd]

PhWolf schreef op maandag 11 december 2017 @ 11:19:
[...]


In de situatie van TS is het enige waar zij voor kan 'procederen' een kinderalimentatie. Hoeveel dat is wordt grotendeels bepaald door de rechter die dan gewoon kijkt naar het totaalplaatje en komt tot een optelsom op basis van inkomen/vermogen en leeftijd beide ouders, leeftijd kinderen, leefomstandigheden etc. maar het is imo een beetje bangmakerij om te zeggen dat zij veel middelen heeft om hem 'uit te kleden'.

Geen bangmakerij.. genoeg vaders die procederen zodat de omgang wordt nagekomen, genoeg rechters die alleen toezeggen en vervolgens niks doen (ookal zijn de middelen er). Alleen om de rust van het kind. Dwarsliggende exen heb vrij spel .

[Steefph]

Andyk125 schreef op maandag 11 december 2017 @ 11:22:
[...]


Je kunt natuurlijk ook te lang met een relatie door gaan en als het geen zin meer heeft zul je de knoop ook door moeten hakken....

Heb je gelijk in maar, de situatie net een nieuw kleintje 1jr, net verhuist 1jr geleden, kan een hoop stress in een relatie brengen. Daarom moet hij bij zichzelf te raden gaan of dit daadwerkelijk het pad gaat zijn dat hij wilt bewandelen.
Ik probeer alleen een andere invalshoek te laten lezen dan alleen maar, cd van mij cd van haar.

Ik kom ook uit een gescheiden gezin en dat is voor mij persoonlijk niet goed verlopen (was 16 en de dag dat ze het mededelen was de dag voordat ik eindexamens inging )

Dit weekend dat het voor TS allemaal is gebeurd klinkt als een dramatisch weekend waar de emoties de overhand voerden. Rustig samenzitten en erover praten kan echt wel nut hebben in mijn optiek.

[Viper®]

Sterkte en succes, zeker zo voor de feestdagen.

Wat ik geleerd heb na het lezen en aanhoren van vele relaties die op de klippen gelopen zijn is om altijd alles vast te leggen.

Scheidingspercentage is 39,1% in 2016
bron: http://statline.cbs.nl/St...l&HD=100526-0713&STB=G1,T

Grote kans dus dat een relatie ten einde komt. Als je wacht tot het te laat is of omdat 'je er niet vanuit moet gaan dat het fout loopt' kom je bedrogen uit.

[Pietervs]

ErikRo schreef op maandag 11 december 2017 @ 11:21:
[...]
Mama kan anders ook werken hoor. Emancipatie en feminisme werkt twee kanten op.

Moet ze wel kunnen. Ik ken mensen met een belastbaarheid van 0, zodra je daar twee dingen tegelijk neerlegt gaan de luiken dicht en komt er niks meer uit de handen. Gevolg is dat ze solliciteren, ergens worden aangenomen en binnen no-time met burn-out achtige klachten in de ziektewet belanden...

Maar er zijn (gelukkig) ook volop vrouwen die het tegenovergestelde kunnen: een vriendin van me heeft de lapzwans die zich haar vriend noemde de deur uitgegooid en voedt nu alleen haar zoon op, naast een fulltime (en zware) baan diep respect voor.

@Glashelder natuurlijk kunnen mensen elkaar het leven zuur maken. En helaas zullen er altijd mensen zijn die dat doen, om wraak te nemen, hun gelijk te halen, of wat dan ook.
Als je voor jezelf weet, dat je er alles aan gedaan hebt om in ieder geval op een redelijke manier een eind aan te breien, geeft je dat jezelf enige gemoedsrust. En wie weet wat voor extra ellende je daarmee voorkomt.
Wat dat betreft kudo's voor TS dat hij een mediator in wil schakelen: een goede eerste stap die voor allebei wat helderheid kan geven in de ellende.

[ Voor 26% gewijzigd door Pietervs op 11-12-2017 11:59 ]

[BrockOlee]

Sissors schreef op maandag 11 december 2017 @ 09:56:
Gelukkig heb ik geen ervaring hier mee, maar uiteindelijk lijkt het mij dat het op zijn minst gedeeltelijk onderhandelen zal worden. En dan zijn alle reacties van 50/50, of zelfs meer dan 50% voor haar, heel leuk, maar lijkt het mij dat je jezelf een hele slechte uitgangspositie gaat geven als je daarmee de onderhandelingen instapt. En dat je dan dus uitkomt waar TS bang voor is: Financieel uitgekleed worden en alsnog je kinderen niet kunnen zien.

Natuurlijk moeten de kinderen hier zo min mogelijk de dupe van worden, maar bereik je dat echt door je ex overal haar zin in te geven? Waarom zou zijn ex niet hem zijn zin niet overal in moeten geven?

En laten we realistisch zijn, scheiden doe je niet omdat het zo goed gaat met elkaar. Zou jij tienduizenden Euro's aan iemand willen overhandigen waar je niet meer mee door één deur kan? Als je weet dat het voor je kinderen wordt gebruikt zal dat wel kunnen, maar veel zullen die kinderen ook niks van terug zien.


[...]

Als je direct al jouw leverage uit handen geeft, ja, dan zit je in een situatie waar je iig genaaid bent.

Je moet idd niet al je leverage weggeven. Maar dit advies leidt eerder tot een vechtscheiding die nog jaren kwaad bloed zet dan iets anders. Alle leverage ligt bij de vrouw, zij krijgt namelijk de kinderen, zeker gezien hun situatie. Als hij een goede afspraak wil over het zien van de kinderen kan hij er maar beter voor zorgen dat er zo weinig mogelijk wrok zit bij zijn ex. En vrouwen kunnen helaas lang wrok koesteren en hem door het onthouden van de kinderen krenken . Het is dus belangrijk dat hij zich schappelijk opsteld en haar op een volwassen manier tegemoet komt, ook al doet zij dat niet. Als je kinderen heb ben je nooit echt van elkaar af namelijk dus een zakelijke aanpak kan je nog jaren achtervolgen.
En tienduizend euro om haar wrok af te kopen en je kinderen te kunnen zien is een verdomt goede deal.

[PhilipsFan]

Patientzero schreef op maandag 11 december 2017 @ 08:03:
Nou goed, ze gaat zelfs zo ver om te eisen dat ik het huis maar moet verlaten voor de kinderen zodat ze for the time being maar verder kan gaan. Verwacht dat ik nog altijd de rekeningen zal betalen en de auto laat staan en maar tijdelijk bij mijn ouders intrek ( ik woon/werk in dezelfde plaats, ouders wonen 28 km verder en dat wordt zonder vervoer lastig ) dat ik me volledig wegcijfer.. dus dat geeft de situatie atm weer. Nee ik ben niet vreemdgegaan mocht iemand dat denken.

Je zult toch met haar in gesprek moeten. Leg uit dat jij je zo voelt bij deze eisen. En geef haar de gelegenheid om te vertellen hoe zij zich voelt. Probeer hierbij niet teveel naar het verleden te kijken. Bij zo'n beeindigde relatie voelt iedereen zich genaaid en heb je de neiging om er allerlei dingen uit het verleden bij te betrekken (ja maar ik ben minder/meer gaan werken zodat jij etc etc etc). Hier schiet je niks mee op, de discussie moet gericht zijn op de toekomst. Hoe gaan jullie verder, wie blijft in het huis wonen, hoe worden de spullen verdeeld, bij wie blijven de kinderen. Maak hier gewoon goede afspraken over. Bedenk vantevoren hoe jij het graag wil, vraag haar vantevoren om hier ook over na te denken en probeer het zo rustig mogelijk te bespreken. Niet boos worden, niet verongelijkt zijn, hou het zakelijk en toon ook begrip voor haar. Als je hierbij denkt een mediator nodig te hebben, schakel deze dan (in overleg met je ex!) in.

Overigens verbaast het me enorm om te horen dat je dat ouderlijk gezag nog niet hebt! Ik heb zelf ook samengewoond en kinderen, en dat was het eerste wat wij geregeld hebben zodra ze geboren waren. Ook tijdens de relatie is het handig als je gewoon het gezag hebt. Ik zou dat maar snel gaan regelen, dit is daar niet een handige periode voor.

Bedenk dat (zoals al eerder gezegd) spullen op dit moment niet zo interessant zijn. Die kun je later wel weer kopen. Wat nu belangrijk is, is hoe jij contact met je kinderen houdt en hoe het gaat met het huis. Bedenk dat het hebben van kinderen ook consequenties heeft voor waar je gaat wonen. Ze zullen naar school moeten, dus dat betekent dat, als je beiden de zorg wilt houden en de aanwezigheid min of meer eerlijk wilt verdelen, niet een van de ouders op 25km afstand (of nog verder weg) kan gaan wonen. Maak hier ook afspraken over. Deze dingen gaan vaak spelen als een van jullie een nieuwe partner krijgt die elders woont.

Houd in je achterhoofd dat ze wel de moeder van je kinderen blijft. Het is extreem onhandig als ze jou daarmee gaat dwarszitten, want je kunt wel goede afspraken maken, maar in de praktijk moet je daar soepel mee kunnen omgaan. Veel sterkte!

[Devian]

Wat betaalde ze maandelijks mee?

Ondanks dat de woning op jou naam staat kan hier toch sprake zijn van een verkapte huurconstructie, wat haar (indien ze een goede advocaat neemt) ook huurdersrechten kan geven..Wat dus betekend dat ze zolang ze wil gewoon in het huis mag blijven en je daar niks aan kunt doen .

[PhWolf]

Devian schreef op maandag 11 december 2017 @ 12:07:
Wat betaalde ze maandelijks mee?

Ondanks dat de woning op jou naam staat kan hier toch sprake zijn van een verkapte huurconstructie, wat haar (indien ze een goede advocaat neemt) ook huurdersrechten kan geven..Wat dus betekend dat ze zolang ze wil gewoon in het huis mag blijven en je daar niks aan kunt doen .

Ik ben geen jurist, maar in mijn (leken)opinie zie ik dit nooit stand houden. Ze hebben samen kinderen die hij erkend heeft (hij is wettelijk gezien de vader). Ik neem aan dat zowel zij en de kids ook op dat adres staan ingeschreven. Dan ben je gewoon defacto een gezin dat samen een in een koophuis woont en kan ze moeilijk hard maken dat zij ineens huurder is van het huis van haar man. Wie daadwerkelijk de hypotheek betaalde maakt dan niets meer uit.

[ Voor 3% gewijzigd door PhWolf op 11-12-2017 12:12 ]

[Devian]

PhWolf schreef op maandag 11 december 2017 @ 12:11:
[...]


Ik ben geen jurist, maar in mijn (leken)opinie zie ik dit nooit stand houden. Ze hebben samen kinderen die hij erkend heeft (hij is wettelijk gezien de vader). Ik neem aan dat zowel zij en de kids ook op dat adres staan ingeschreven. Dan ben je gewoon defacto een gezin dat samen een in een koophuis woont en kan ze moeilijk hard maken dat zij ineens huurder is van het huis van haar man.

Ja, dat dacht ik ook...tot ik vorige week bij de notaris zat (wij gaan samenwonen) om te kijken hoe dat het beste konden vastleggen en die ons dat uitlegde dat het dus wel zo zat.

[logix147]

Patientzero schreef op maandag 11 december 2017 @ 08:40:
[...]


En daar heb je helaas toch ongelijk.. we roken beide.. dat is al 400 euro per maand wat er van af gaat.
( stop dan met roken.. ja uhu )

Als ervaringsdeskundige op dit gebied, ja zo simpel is het maar dan moet wel een knopje om in de bovenkamer.

Mijn advies, probeer met hulp van een derde persoon(therapie) eruit te komen zodat beiden er prettig uit kunnen komen en door kunnen leven. Kinderen zijn geen onderhandelingsobjecten, materieel spul is iets met een prijskaartje en als je toko afbrandt, en je de keuze krijgt je ex + kinderen of je motoren mag ik hopen dat jullie allebei elkaar uit huis trekken ipv naar de koopakte rennen...

Even los van het feit of jullie nog wel of geen toekomst met elkaar gaan hebben als stel, wel als opvoeders en dat balletje moet bij allebei even landen!

Tip van Flip: doe het de volgende keer in januari... dit is zo niet het moment om dat te doen, ongeacht hoe oud kinderen zijn, als het al zo lang speelt, dan lukt deze maand ook nog wel...

[Glashelder]

logix147 schreef op maandag 11 december 2017 @ 12:15:
[...]
Kinderen zijn geen onderhandelingsobjecten, materieel spul is iets met een prijskaartje en als je toko afbrandt, en je de keuze krijgt je ex + kinderen of je motoren mag ik hopen dat jullie allebei elkaar uit huis trekken ipv naar de koopakte rennen...

Even niet om lullig te zijn hoor maar dit geeft aan hoe selectief er gelezen wordt. Helaas is dat een probleem wat wel vaker een rol speelt bij dit soort kwesties.

Patientzero schreef op maandag 11 december 2017 @ 06:58:
[...]
Nul emotionele en fysieke affectie, verschuilen achter het feit dat mochten we uit elkaar gaan ik de kinderen nooit zal zien.

[rexgildo]

Nog een ervaringsdeskundige;

Mijn ex en ik hadden het niet ruim maar wel een eigen huis en een gezamenlijke boedel. Ook een samenlevingsovereenkomst, wij kregen geen hypotheek zonder. Echter, wat moet en wat je rechten zijn is maar een leidraad. Ik ben destijds ergens anders gaan wonen om de leefomgeving van de kinderen niet (nog meer) overhoop te gooien doordat ze ineens zelf ergens woonden. Ze waren overigens nog erg jong toen, rond de leeftijd als die van de kinderen van TS. Ik heb er ook voor gekozen om niet het halve huis leeg te halen om dezelfde reden. Ook kan je ervoor kiezen om op andere vlakken af te wijken van wat sec je plichten en rechten zijn, als jullie daar in gezamenlijkheid voor kunnen kiezen.

Uiteraard waren er veel negatieve emoties over en weer, maar waar zij en ik altijd heel helder over zijn geweest is dat we op geen manier wilden dat de kinderen speelbal van de situatie zouden worden. Zij krijgen toch al een dreun door de ervaring, dus alle inspanningen waren erop gericht dat verder zo minimaal mogelijk te laten zijn. Wat ik merkte destijds is dat voor je allebei helpt dit van tijd naar elkaar uit te spreken. Dat helpt om uit de hand lopende discussies (tijdelijk) te onderbreken en je focus te houden op waar het over moet gaan.
En om je te realiseren dat in heel discussies/ruzies die je hebt of wellicht nog krijgt, je oordeel en houding toch vaak gekleurd wordt doordat je je gekwetst voelt. Dat leidt soms af van de keuzes die je zou _moeten_ maken.
Stel samen ook een ouderschapsplan op, en laat dat bekrachtigen door de rechtbank. Lijkt ingewikkeld, is het niet. Niet alleen voor je eigen rechten, maar ook voor die van haar. Je hebt dan ook een document waar je op terug kan vallen mocht je later toch nog eens ergens bonje over krijgen.

Probeer in ieder geval het gesprek gaande te houden, op een open manier. Je zal, zoals al eerder hier gezegd, nog de rest van je leven met haar verder moeten als de moeder van je kinderen. Je kan dan maar beter proberen te zorgen dat die relatie `zo goed is als mogelijk is onder de omstandigheden.

Uiteraard is het mijn leven, en was het een andere relatie, maar ik ben zo blij (voor mezelf, maar vooral voor mn kinderen) dat ik met mn ex. nu een goede relatie heb waarbij we niet over en weer bij elkaar de kinderen op de stoep dumpen en 6 jaar na dato nog steeds alleen maar via mail zouden kunnen communiceren. (wat we even gedaan hebben om het zakelijk te houden en het verdriet bij onszelf), maar ook echt in overleg de zorg voor en de opvoeding van onze kinderen vormgeven. Dat was heel hard werken en af en toe best wel even slikken, maar zo ontzettend de moeite waard.

Daarnaast, en ik zeg dit zonder verder oordeel over waar je je geld aan uitgeeft, dat moet je zelf weten, je hebt je luxe-goederen in bepaalde tijd, in bepaalde context met een bepaald inkomen gekocht. Nu je leven anders wordt kan het zijn dat je daar dus afstand van moet doen, hoe rot ook.

[maartenpols]

Ik heb je verhaal gelezen en ik ga er inhoudelijk niet op in. Wel wens ik jullie veel sterkte in deze zware tijd.

Meermaals zie ik de term "in het belang van het kind" voorbij komen. Er zal niemand zijn die het er niet mee eens zal zijn dat er in het belang van het kind moet worden gehandeld. Maar wat is nu het belang van het kind? Ook daar denken ouders regelmatig verschillend over. Wat jij in het belang van het kind zult vinden, daar zal je ex straks misschien anders over denken (en vice versa). In het verleden heb ik vanuit mijn professie meermaals in woonkamers met ruziënde ouders gestaan. Het over en weer met modder gooien was niet van de lucht en allebei handelden ze uiteraard in het belang van het kind (de ander natuurlijk weer niet). "In het belang van het kind" is een holle term als beide ouders niet bereid zijn om tot een compromis te komen en daarom dus bereid zijn om water bij de wijn te doen. Heb respect voor het ouderschap van de ander en accepteer dat jullie opvattingen kunnen verschillen.

[ozzynator]

Ik heb niet alles gelezen, ben wel ervaringsdeskundig.

Pak je verlies, geld en spullen zijn maar "dingen". Dat is nu mss eventjes kut, maar later zul je het kunnen relativeren.

Regel het met je ex zo goed en kwaad als het kan, maar zorg iig dat er wat op papier komt ivm de kinderen, je kunt ze alsnog erkennen natuurlijk.

Succes.

[BroederM]

@Patientzero Niets dan liefde, wijsheid en sterkte toe gewenst deze periode.

Hele topic doorgelezen en mijn advies is ultra moeilijk. "Richt je op de toekomst, niet op het verleden"
Natuurlijk had je veel shit beter kunnen doen maar dat was toen. Dit is HET moment dat je het wel goed gaat regelen.

Als professional maak ik mij zorgen om het psychische kantje van je vrouw. Ik zou proberen AF TE DWINGEN dat ze sowieso na de scheiding psychische hulpverlening zoek. En als "leverage" dit mee neemt in wie de zorg voor de kinderen heeft.

Waarom? Ik lees tussen de regels door dat ze depressief is\was na de geboorte van de 2de.
Hulpverlening heeft afgewezen. Een positieve voorgeschiedenis heeft m.b.t. psychische lijden. En buitensporige veel rookt.
Nu krijgt ze ook nog de scheiding erbij.

Lange termijn effecten van z'n ouderschap op kinderen is lang bewezen.

Dwing dus hulp af voor haar maar met name voor je kinderen.

Voor de rest van de Tweakers die dit topic lezen en reageren (dat zijn er genoeg gezien de 6 pagina's)

Leer van zijn fouten en zowel juridisch als relatie technisch.
Blijf praten, steek je kop niet in het zand maar blijf ook dicht bij je zelf.

(Zo nu ga ik me vriendin eens een knuffel geven die ze niet snapt waarom nu ineens)

[logix147]

Glashelder schreef op maandag 11 december 2017 @ 12:38:
[...]

Even niet om lullig te zijn hoor maar dit geeft aan hoe selectief er gelezen wordt. Helaas is dat een probleem wat wel vaker een rol speelt bij dit soort kwesties.

[...]

Nee, daarmee bedoel ik niet dat hij of zij iets met de kinderen als onderhandeling gebruikt: daarvoor moet opgelet worden dat geen van de partijen dat gaat doen, dus haal een neutraal derde persoon zoals een mediator/scheidingsmakelaar erbij. Dat zou je ook uit de rest van mijn reactie moeten kunnen halen.

Enige waar ik over zeg: pak het even beet, is stoppen met roken: ikzelf ben ook in een stressvolle situatie gestopt om redenen die er niet tot doen, maar financieel gezien was het verstandig. Achteraf gezien moeilijk maar met hulp ook dat was na 5 dagen afzien best makkelijk, makkelijker dan de rest van de situatie.

[eric.1]

De verdeling van de inboedel zonder samenlevingscontract is toch niet meer dan;
- goederen welke voor jullie relatie van een van de twee was, is dat nog steeds
- goederen welke specifiek een naam op de aankoopbon (of vergelijkbaar) hebben staan; idem
- de rest eerlijk verdelen (naar waarde en in overleg)

Lukt het bovenstaande niet?
Schakel een specialist/mediator in.

[idef1x]

maartenpols schreef op maandag 11 december 2017 @ 12:52:
"In het belang van het kind" is een holle term als beide ouders niet bereid zijn om tot een compromis te komen en daarom dus bereid zijn om water bij de wijn te doen. Heb respect voor het ouderschap van de ander en accepteer dat jullie opvattingen kunnen verschillen.

Exact dit..

[Sniffels]

Helaas zal je voor de 50/50 moeten gaan en vanaf 0 weer beginnen zonder speelgoed.
Zij zal binnen 3weken een andere vent aan de haak slaan en die "misbruiken" voor geld en dak boven het hoofd, en jij zit vanaf de 0 lijn toe te kijken..

Helaas, zie het teveel gebeuren.

[Frostbite]

Sniffels schreef op maandag 11 december 2017 @ 14:02:
Helaas zal je voor de 50/50 moeten gaan en vanaf 0 weer beginnen zonder speelgoed.
Zij zal binnen 3weken een andere vent aan de haak slaan en die "misbruiken" voor geld en dak boven het hoofd, en jij zit vanaf de 0 lijn toe te kijken..

Helaas, zie het teveel gebeuren.

Hij trekt zelf de stekker eruit dus dan ook niet meer klagen achteraf.

[Erwinvz1]

eric.1 schreef op maandag 11 december 2017 @ 13:33:
De verdeling van de inboedel zonder samenlevingscontract is toch niet meer dan;
- goederen welke voor jullie relatie van een van de twee was, is dat nog steeds
- goederen welke specifiek een naam op de aankoopbon (of vergelijkbaar) hebben staan; idem
- de rest eerlijk verdelen (naar waarde en in overleg)

Lukt het bovenstaande niet?
Schakel een specialist/mediator in.

Dit is enige goede antwoord, die specialisten hoeven overigens niet. Het biedt heel weinig extra, behalve dat het nogmaals op papier is bevestigd, dat de spullen van TS blijven.

Sniffels schreef op maandag 11 december 2017 @ 14:02:
Helaas zal je voor de 50/50 moeten gaan en vanaf 0 weer beginnen zonder speelgoed.
Zij zal binnen 3weken een andere vent aan de haak slaan en die "misbruiken" voor geld en dak boven het hoofd, en jij zit vanaf de 0 lijn toe te kijken..

Helaas, zie het teveel gebeuren.

Hij mag alles houden en een kind/kinderen hoort hij een omgangsregeling te krijgen. Je hoeft namelijk anders ook geen kinderalimentatie te betalen voor een kinder/kinderen die je nooit ziet.

[GrooV]

Frostbite schreef op maandag 11 december 2017 @ 14:06:
[...]


Hij trekt zelf de stekker eruit dus dan ook niet meer klagen achteraf.

Lekker makkelijk, dus die gene die als eerste het niet meer trekt krijgt de schuld en mag niet zeuren?

[s0ulmaster]

Erwinvz1 schreef op maandag 11 december 2017 @ 14:06:
[...]

Dit is enige goede antwoord, die specialisten hoeven overigens niet. Het biedt heel weinig extra, behalve dat het nogmaals op papier is bevestigd, dat de spullen van TS blijven.


[...]

Hij mag alles houden en een kind/kinderen hoort hij een omgangsregeling te krijgen. Je hoeft namelijk anders ook geen kinderalimentatie te betalen voor een kinder/kinderen die je nooit ziet.

klinkt heel logisch(?) wellicht, maar hoe gaat de TS dit in de praktijk bewerkstelligen, waarbij beide partners en met een relatief goed gevoel mee instemmen?

[Frostbite]

Erwinvz1 schreef op maandag 11 december 2017 @ 14:06:

[...]

Hij mag alles houden en een kind/kinderen hoort hij een omgangsregeling te krijgen. Je hoeft namelijk anders ook geen kinderalimentatie te betalen voor een kinder/kinderen die je nooit ziet.

Vertel dat even niet verder. Hij heeft de kinderen erkent en zal er alimentatie voor moeten betalen of hij een omgangsregeling heeft getroffen met zijn ex of niet. Hij heeft de kinderen erkent maar niet het gezag geregeld waardoor je voor belangrijke zaken ook moet tekenen (bijvoorbeeld als ze van school veranderen). Nu kan zijn ex in principe alles regelen voor de kinderen zonder dat met TS te overleggen. (kan hè, in de meeste gevallen zal dat wel in overleg gaan)

Je krijgt het niet zomaar je moet daarvoor wel actie ondernemen en zaken samen als ouders afstemmen.

[ Voor 9% gewijzigd door Frostbite op 11-12-2017 14:12 ]

[Rukapul]

eric.1 schreef op maandag 11 december 2017 @ 13:33:
De verdeling van de inboedel zonder samenlevingscontract is toch niet meer dan;
- goederen welke voor jullie relatie van een van de twee was, is dat nog steeds
- goederen welke specifiek een naam op de aankoopbon (of vergelijkbaar) hebben staan; idem
- de rest eerlijk verdelen (naar waarde en in overleg)

Lukt het bovenstaande niet?
Schakel een specialist/mediator in.

Zoiets als dit dus.

Al die wilde slagen in de lucht, doemscenarios, moraliserende praat, etc. hierboven is nergens goed voor.

Er zijn handvatten wat aan wie toekomst en wat gezamenlijk is en verdeeld zal moeten worden.
Daarnaast zal er sprake zijn van kinderalimentatie.
En er zal iets afgesproken moeten worden over omgangsregeling, erkenning, gezag (in acht nemend dat hier mogelijk 2 rechtsstelsels deels van toepassing kunnen zijn).

Daarnaast 'moet' geen van beide partijen nu iets. Wie de gezamenlijke woning verlaat is aan beide te bepalen.

Had iemand al gesuggereerd om er een onafhankelijke derde bij te halen om e.e.a. te rationaliseren en bovenstaande in gang te zetten?

[Patientzero]

@Erwinvz1 en @s0ulmaster
Een misverstand, ik zal ongeacht moeten betalen.. of ik ze nu wel of niet te zien krijg

[Patientzero]

Rukapul schreef op maandag 11 december 2017 @ 14:11:
[...]

Had iemand al gesuggereerd om er een onafhankelijke derde bij te halen om e.e.a. te rationaliseren en bovenstaande in gang te zetten?

Ja, zelfs al voorgesteld aan haar

[Erwinvz1]

Patientzero schreef op maandag 11 december 2017 @ 14:12:
@Erwinvz1 en @s0ulmaster
Een misverstand, ik zal ongeacht moeten betalen.. of ik ze nu wel of niet te zien krijg

Okee,
Het is gewoon wettelijk geregeld en in alle gevallen heb je er recht op. Ook al ben je niet de juridische vader.

Juridisch gezien hebben zowel de biologische vader als de juridische vader (na erkenning) recht op omgang met het kind. Ook als je als biologische vader het kind niet hebt erkend heb je recht op omgang. Dit is wettelijk vastgelegd.

De omgang van de ouders met het kind wordt doorgaans vastgelegd in een ouderschapsplan. Dit is maatwerk, omdat iedere situatie, ieder gezin anders is.

Als het niet lukt om in onderling overleg tot een omgangsregeling te komen, dan kun je hiertoe een verzoek bij de rechter indienen. De rechter kijkt naar de belangen van het kind, maar houdt ook rekening met de belangen van de ouders.

Uitgangspunt van rechters is gelijkwaardig ouderschap. Ieder kind heeft recht om zowel een band met zijn vader als met zijn moeder op te bouwen. Het kind moet onbezwaard en zonder loyaliteitsconflict bij beide ouders kunnen zijn. Omgang tussen een vader en zijn kind wordt niet vaak onthouden.

http://www.vzbadvocaten.n...-bij-een-omgangsregeling/
Zijn vast wel meer links over te vinden.


Laat je goed informeren, want je hebt meer rechten dan je zou denken in jou geval.

[ Voor 4% gewijzigd door Erwinvz1 op 11-12-2017 14:16 ]

[Frostbite]

GrooV schreef op maandag 11 december 2017 @ 14:08:
[...]

Lekker makkelijk, dus die gene die als eerste het niet meer trekt krijgt de schuld en mag niet zeuren?

Ik reageerde op de quote die ging over dat zijn ex straks een ander heeft de ze dan weer 'misbruikt'. Daar moet je je niet meer druk om maken. Niet mijn reactie uit zijn verband halen svp

[HyperTrophy]

Hoe zwaar weeg je aan 'jouw' spullen, welke onder een normaal huishouden vallen?

Het lijkt mij na 10 jaar dat je elkaar wel wat gunt, het gaat in alle gevallen naar één van de twee thuis-plekken van je kinderen.
Dus wat jij denkt/stelt dat van jezelf is, is natuurlijk ook voor een deel van je kinderen, en natuurlijk je ex-partner.

probeer zo neutraal mogelijk naar spullen te kijken. en vraag elkaar per item of zaak af wie er het meeste baat bij heeft. Houdt het luchtig en zakelijk tegelijk, het zijn maar spullen.

[s0ulmaster]

Erwinvz1 schreef op maandag 11 december 2017 @ 14:14:
[...]

Okee,
Het is gewoon wettelijk geregeld en in alle gevallen heb je er recht op. Ook al ben je niet de juridische vader.


[...]

http://www.vzbadvocaten.n...-bij-een-omgangsregeling/
Zijn vast wel meer links over te vinden.


Laat je goed informeren, want je hebt meer rechten dan je zou denken in jou geval.

er staat ook duidelijk in Na erkenning. Dit is niet gebeurd zoals meermaals aangehaald.

[Vincent Dave]

Kan jou 1 goede tip geven. Werk zoveel mogelijk mee, blijf empathisch. Een vrouw krijgt in deze maatschappij toch haar zin, zowel biologisch als wettelijk. Het zorgt ervoor dat jij straks een geweldig leven krijgt, je had namelijk je hele leven met zo'n mormel kunnen zitten. Geen kinderen, geen alimentatie. Wel kinderen dan is dat een heel mooi extraatje.

[Blankinho]

@TS:

Als je nu door wilt zetten met de scheiding na al het geruzie jaar in jaar uit is dat geen verkeerd plan ook met de achterliggende gedachte dat ruziënde ouders niet goed zijn voor de ontwikkeling van kinderen.

Toen ik begon dit topic te lezen zag ik net als velen vooral het materialistische/financiele plaatje i.p.v. de kinderen en de (na)zorg voor de moeder van je kinderen. Goed dat je eventueel al uitzoekt wat je rechten/plichten etc zijn maar laat dit a.u.b. nog niet bij de moeder van je kinderen landen. Als je/jullie nu pas net de stekker eruit trekken is het uit elkaar gaan voor de een al in een veel verder proces dan voor de ander. Op emotioneel gebied moet dit eerst levelen voordat je het gaat hebben over materiele zaken en ook hoe jullie dit samen met de kinderen bespreken!

Ga vandaag nog naar deze website en ga die workshop volgen het heeft mij en de moeder van mijn kind zoveel geholpen doordat je zowel een praktisch boek hebt over scheiden maar wel alles vanuit het kind wordt bekeken. https://training.villapinedo.nl/ op deze site staan ook veel andere gratis zaken waar je veel uit kunt halen!

Voor nu laat het vooral rusten en proberen samen een team te zijn met betrekking tot uit elkaar gaan naar jullie kinderen toe!! Als dat betekent dat jij nu bij je ouders woont op de momenten dat je je kinderen niet ziet so be it! Als zij dan voor de andere dagen iets regelt en op dit manier de kids in huis kunnen blijven dan zijn jullie goed bezig!

[osluis]

Vincent Dave schreef op maandag 11 december 2017 @ 14:34:
Kan jou 1 goede tip geven. Werk zoveel mogelijk mee, blijf empathisch. Een vrouw krijgt in deze maatschappij toch haar zin, zowel biologisch als wettelijk. Het zorgt ervoor dat jij straks een geweldig leven krijgt, je had namelijk je hele leven met zo'n mormel kunnen zitten. Geen kinderen, geen alimentatie. Wel kinderen dan is dat een heel mooi extraatje.

Daar ben ik het niet helemaal mee eens.

Ik zit inmiddels meer dan 3 jaar in een vechtscheiding. Ex spant de ene zaak na de andere aan (ze heeft toevoeging dus lekker goedkoop voor haar), maar ze krijgt eigenlijke elke keer nee te horen van de rechtbank.

Eerst met de omgangsregeling, daarna wou ze mij kaal plukken ivm de woning. De rechtbank maakte daar even 180% graden draai en zei juist dat zij mij moest betalen. Vervolgens wou ze dat onze dochter naar een andere school dan afgesproken ging en ook daar zei de rechtbank dat dat niet in het belang van onze dochter was. Tot op heden ben ik best tevreden over hoe de rechtbank gehandeld heeft al besef ik dat het geen garantie voor andere zaken is.

Belangrijk is dat je je redelijk opstelt, rustig in gesprek gaat met de rechter een aantoont in het belang van je kind te willen handelen. Je staat als man dus niet altijd 1-0 achter. Je hebt het recht om een gelijkwaardige band met je kind op te bouwen.

Wat ik TS wel mee wil geven is dat hij, aangezien hij de stekker eruit getrokken heeft, een emotionele voorsprong heeft op de ex. Wil je soepel zaken af willen ronden, zorg dan eerst dat er op emotioneel vlak een gelijk speelveld is. Geef haar de tijd om aan het idee te wennen, vragen te stellen, boos te zijn, alles te verwerken etc. Ga daarna pas afspraken maken.

[Backpacker]

s0ulmaster schreef op maandag 11 december 2017 @ 14:28:
[...]


er staat ook duidelijk in Na erkenning. Dit is niet gebeurd zoals meermaals aangehaald.

Dan zou ik toch wat beter gaan lezen, want hij heeft zijn kinderen wel degelijk erkent. Hij heeft alleen het ouderlijk gezag niet vastgelegd

[virtualite]

s0ulmaster schreef op maandag 11 december 2017 @ 14:28:
[...]


er staat ook duidelijk in Na erkenning. Dit is niet gebeurd zoals meermaals aangehaald.

Erkennen is wel gebeurd, er is alleen geen gezamelijk gezag aangevraagd.

[s0ulmaster]

Backpacker schreef op maandag 11 december 2017 @ 14:54:
[...]


Dan zou ik toch wat beter gaan lezen, want hij heeft zijn kinderen wel degelijk erkent. Hij heeft alleen het ouderlijk gezag niet vastgelegd

My bad....idd verkeerd gelezen ... Was ff chaos op werk.

[Pater91]

Een oud collega heeft hetzelfde meegemaakt, minus kinderen. Hij had een koophuis ( al 10 jaar voor hun relatie ) en zij is daar ingetrokken. Niets op papier, en toen ze vertrok meende ze recht te hebben op de helft van zijn eigendommen. En het kreng kreeg nog gelijk ook van de rechtbank.

En weet je wat ze mee nam? Alles behalve de meubels. Zijn computer en laptop werd meegenomen, de tv, gereedschap, auto, ze had zelfs het lef om zijn meest dierbare zaken mee te nemen ( een verzameling sportkaarten waar hij al sinds zijn 12de geld in stopt ).

Aan de andere kant heeft mijn opa bij zijn scheiding volledig gelijk gekregen van de rechter, en er zijn meerdere voorbeelden online te vinden van vaders die hun gelijk kregen in een situatie als deze. Geef de hoop dus niet op!

Probeer te overleggen met je vriendin, en maak duidelijk dat concessies nodig zijn aan beide kanten. Je schiet er beide niets mee op als je hier een vechtscheiding van maakt, dat weet zij vast ook wel.
En alsjeblieft, en dit zeg ik als zoon van gescheiden ouders: vecht dit niet uit waar de kinderen bij zijn. Het is al zwaar genoeg voor ze. Stuur ze een weekendje naar oma en opa, en praat het uit met elkaar. Maak samen een plan met wat je nu beide het beste kan doen, zowel kwa kinderen als woning en inventaris. Eerlijk verdelen gaat lastig worden vanwege je dure hobby, maar dit hoeft niet te betekenen dat zij al het andere spul zomaar krijgt.

Ik zat zelf maanden tussen de ruzies als klein kind, en ik ben daar eigenlijk nooit meer overheen gekomen.
Zelfs als zij het bloed onder je nagels uit haalt, geef ze in godsnaam niet haar zin door uit je slof te schieten. Denk aan de kids, een kalm mens bereikt meer.

Ik wens je erg veel sterkte met de situatie. Juridisch advies heb ik niet voor je, maar daarvoor zou ik even advies inwinnen bij een advocatenkantoor o.i.d. Liever nog vandaag dan morgen. Een boze (ex) vriendin kan je het ongelooflijk moeilijk maken, dit heb ik vanaf de zijlijn meegemaakt thuis en het is geen prettig gezicht.

[Sakesushi]

Patientzero schreef op maandag 11 december 2017 @ 07:07:
Het punt is voornamelijk dat ik achterwege kan worden gelaten als het op de kinderen aan komt.
Klaarblijkelijk heb je als vader, wanneer je geen ouderlijk gezag via de griffier hebt aangevraagd of getrouwd bent ( geweest ) nul/nada/noppes te zeggen over de kinderen.

Waar ik als pessimist nogal tegenop zie, is dat zowel ik de kinderen marginaal te zien ga krijgen. en alles waar ik voor heb gewerkt me wordt ontnomen.

Ik weet niet hoe oud de kinderen zijn maar de moeder heeft niks te zeggen over wat de kinderen willen.
Als de kinderen naar hun vader willen dat mag en kan zij dat niet tegenhouden.

Mijn moeder heeft ons van jongs af aan ook weggehouden bij onze vader via hele nare spelletjes (ik was toen
Op mijn 17de toen ik mondig genoeg was per direct naar mijn vader verhuist en nu ondertussen al 13 jaar geen contact met mijn moeder gezocht, zij bepaald niet wie ik wel en niet mag zien. en daar mag zij de rest van haar leven nu mee dealen.

[PetervdM]

ga asap naar een mediator. die kan bepalen of er niet inmiddels zoveel animositeit tussen jullie is dat dit niet in goed onderling overleg kan worden opgelost. schakel in ieder geval ook - al dan niet via die mediator - een financieel expert in om te bepalen per datum x ( in het recente verleden ) wat de financieële aanspraken op elkaar zijn. zo heb je de grootste kans dat dit in der minne wordt afgewikkeld. ook als je moet slikken, denk dan dat de kinderen hier niks aan kunnen doen en hier ook niet om hebben gevraagd. zo niet komen er haaien van advocaten aan te pas en verliest iedereen, behalve die haaien natuurlijk ...
sterkte

[RedHat]

Pater91 schreef op maandag 11 december 2017 @ 15:38:
Een oud collega heeft hetzelfde meegemaakt, minus kinderen. Hij had een koophuis ( al 10 jaar voor hun relatie ) en zij is daar ingetrokken. Niets op papier, en toen ze vertrok meende ze recht te hebben op de helft van zijn eigendommen. En het kreng kreeg nog gelijk ook van de rechtbank.

En weet je wat ze mee nam? Alles behalve de meubels. Zijn computer en laptop werd meegenomen, de tv, gereedschap, auto, ze had zelfs het lef om zijn meest dierbare zaken mee te nemen ( een verzameling sportkaarten waar hij al sinds zijn 12de geld in stopt ).

Dan zou ik in hoger beroep gaan want dat gaat nergens over
Dan ga ik mij gewoon bij de gemeente inschrijven in de grootste villa van Nederland en de helft opeisen. Zal wel nuance aan zitten lijkt mij.

[ Voor 8% gewijzigd door RedHat op 11-12-2017 16:15 ]

[Lollercopter]

Beste TS,

Ik voel je, ik ben na 3 jaar trouwen gescheiden van mijn ex eind vorig jaar.....

Ze was echt een zwart gat qua emoties, ernstige mentale problemen ook. Ik dacht altijd dat ik haar wel kon veranderen of helpen, ik heb er alles aan gedaan om er voor haar te zijn en hulp voor haar te zoeken maar ze wil niet geholpen worden. Misschien was ik bang om weer opnieuw iemand te vinden en daarom maar bleef ? Geen idee ....

Na de scheiding gaat er een wereld voor me open, het is echt de beste keus uit mijn leven geweest. We hadden godzijdank geen kinderen dus voor mij was het iets makkelijker, maar vergis je niet het was echt een rollercoaster. Ze had meerdere schulden ook (waar ik niets van wist...) en we moesten ons huis ook verkopen.

Mijn punt waar ik naar toe wil:

Tussen de regels door klinkt het alsof jouw ex serieuze mentale problemen heeft:
GEEF NOOIT JE LEVERAGE weg.

Als je een toxische relatie had met iemand die een persoonlijkheidsstoornis heeft (Borderline ?): ze zal jouw nooit geven wat je wil. Al geef jij 100% van je bezittingen aan haar, ze zal nog steeds de kinderen bij je weghouden..
Als jij A zegt zal ze B zeggen, als jij die rode kat wil (want dat was je lievelings kat) dan wil zei die opeens ook, ook al had ze er niks mee.
In plaats van de kinderen te beschermen voor de echtscheiding zal ze de kinderen MAXIMAAL benutten als breekijzer om jouw te breken en haar zin te krijgen. Je zal vast aanvoelen of jouw ex zo iemand is ...
Als dat zo is, waar ik enorm veel aan heb gehad is deze site: http://www.kostverlorenvaart.nl/leave.htm

Tip 2: Ga naar een goede advocaat en laat je goed voorlichten en volg zijn advies.

Tip 3: Documenteer alles ! Zorg dat er een paper trail is ... zeker als blijkt dat ze echt ongeschikt is om moeder te zijn van je kinderen. Vecht voor je kinderen en documenteer alles, meer kan je niet doen.
Wees ook fair, ik heb haar veel meer dan 50% van mijn spullen gegeven. Mocht het voor de rechter komen dan zal iedereen zien dat jij geen misbruik heb gemaakt van de situatie maar gewoon een redelijke dude bent die alles gewoon netjes wou afhandelen en zo snel mogelijk bij die feeks vandaan wou. Daar zal dan als het goed is ook blijken dat haar eisen eigenlijk nooit fair zijn en alleen bedoeld zijn om jouw te stangen.

Ik heb ook ons huis moeten verkopen (enorm op gecashed met het huis, dus ik en mij ex hebben nu een zak geld, dat dan weer wel....) maar het was echt a-hell-of-ride.
Maar zeg nou zelf, je gaat toch voor geen miljoen euro nog bij dat mens blijven ofwel ? Go for it, play fair maar speel het wel slim .... laat je niet gek maken door haar. Vecht voor je kinderen en zo snel mogelijk de draad weer oppakken.

[ErikRo]

Erwinvz1 schreef op maandag 11 december 2017 @ 14:06:
[...]

Dit is enige goede antwoord, die specialisten hoeven overigens niet. Het biedt heel weinig extra, behalve dat het nogmaals op papier is bevestigd, dat de spullen van TS blijven.


[...]

Hij mag alles houden en een kind/kinderen hoort hij een omgangsregeling te krijgen. Je hoeft namelijk anders ook geen kinderalimentatie te betalen voor een kinder/kinderen die je nooit ziet.

helaas als het jouw zaadjes zijn mag je gewoon betalen als zij dat wil. Is gewoon bij rechter af te dwingen.

[PhilipsFan]

Lollercopter schreef op maandag 11 december 2017 @ 16:15:
Tussen de regels door klinkt het alsof jouw ex serieuze mentale problemen heeft:
GEEF NOOIT JE LEVERAGE weg.

TS heeft geen leverage! Geen juridische zeggenschap over de kinderen (maar wel erkend, dus alimentatieplichtig) EN (voor zover ik begrijp) geen huwelijkse voorwaarden of samenlevingscontract. Juridisch betekent dat gewoon dat de kinderen van de moeder zijn en de helft van alle bezittingen ook. Zijn enige manier is er samen uit te komen en hopen dat zij ook wat empathie voor hem heeft. Als zij mentale problemen heeft, dan wordt het erg lastig voor TS om er op een normale manier uit te komen...

[ErikRo]

PhilipsFan schreef op maandag 11 december 2017 @ 16:25:
[...]

TS heeft geen leverage! Geen juridische zeggenschap over de kinderen (maar wel erkend, dus alimentatieplichtig) EN (voor zover ik begrijp) geen huwelijkse voorwaarden of samenlevingscontract. Juridisch betekent dat gewoon dat de kinderen van de moeder zijn en de helft van alle bezittingen ook. Zijn enige manier is er samen uit te komen en hopen dat zij ook wat empathie voor hem heeft. Als zij mentale problemen heeft, dan wordt het erg lastig voor TS om er op een normale manier uit te komen...

Al heb je ze niet erkend er zijn rechtzaken te vinden op internet waarbij de moeder een DNA test eiste van een man en kreeg en daarmee vervolgens alimentatie afdwong. Hij wilde geen kinderen zijn wel en dan ben je de sjaak. Even de pil vergeten en klaar.
Maar goed dat terzijde dat speelt hier niet.

[Erwinvz1]

ErikRo schreef op maandag 11 december 2017 @ 16:23:
[...]
helaas als het jouw zaadjes zijn mag je gewoon betalen als zij dat wil. Is gewoon bij rechter af te dwingen.

Yep betalen omdat je de biologische vader bent, maar mag je ook met je kinderen omgaan.

[ErikRo]

Erwinvz1 schreef op maandag 11 december 2017 @ 16:31:
[...]

Yep betalen omdat je de biologische vader bent, maar mag je ook met je kinderen omgaan.

Theorie en praktijk lopen niet altijd gelijk. Kind is toevallig net altijd ziek als het jouw beurt is. Ze doet de deur niet open. Wel eens verhalen van gelezen van moeders die niet meewerken. Daar draait je maag van om.
En de politie gaat echt niet een kind uit het huis slepen en aan de vader geven omdat het zijn weekend is. OK dit zijn dan extreme gevallen maar ze komen helaas voor.

Ik geloof vooral als er in hun ogen niet genoeg betaalt wordt of als je ondertussen een andere vrouw hebt.

Omgekeerd komt trouwens ook voor, papa wil kind in weekend alleen maar om mama te kwetsen. Thuis negeert hij het kind, zet het alleen in een kamer om de moeder pijn te doen. Gelukkig won mijn vriendin toen uiteindelijk de rechtszaak en hoefde ze hem niet meer mee te geven.

[ Voor 24% gewijzigd door ErikRo op 11-12-2017 16:38 ]

[Tom]

BastaRhymez schreef op maandag 11 december 2017 @ 08:35:

Wees een vent!

Dat heeft er natuurlijk niets mee te maken. Waarom zou een vrouw per definitie beschermd moeten worden maar mag een man niet voor zijn belangen (waarbij een dak boven het hoofd van zijn kinderen ook in zijn belang is) opkomen? Daarbij is het ook mogelijk om voor je eigen belangen op te komen en de ander te ondersteunen waar nodig. Het is dus geen alles-of-niets-situatie, mits beide beseffen dat er ergens water bij de wijn moet.

De zakelijke insteek die gekozen is zou ik voorlopig aanhouden. Met name omdat haar uitgangspunt waar ze deze onderhandeling in wil gaan niet erg realistisch is. Althans, zij zal zich wellicht als slachtoffer zien, maar het kan niet zo zijn dat alles maar moet wijken om het haar zoveel mogelijk naar d'r zin te maken. Eerst samen bepalen wat de kinderen minimaal nodig hebben, dan de rekening tussen jullie opmaken (dan weet je ook waar zij financieel staat na de breuk) en daarna kijken waar je wat toegeeflijker in wilt zijn.

Waarbij ik persoonlijke spullen die altijd al van jou waren en door jou betaald zijn (je motor en gereedschap) volledig erbuiten zou laten. Geen idee op basis waarvan ze aanspraak wil maken, maar die deur zou ik niet op een kier zetten. Meubels en spullen die jullie beide gebruiken is een ander verhaal, geef haar wat mee zodat ze wat heeft om mee te starten. Maar nogmaals: ik zou eerst de rekening opmaken door te kijken waar ze daadwerkelijk recht op heeft en daarna kijken op welke vlakken je haar tegemoet gaat komen.

[CartmanMMA]

Ik wens je heel veel sterkte toe met het maken van de juiste keuzes. Je gaat nu een behoorlijke vervelende tijd tegemoet maar focus je svp op de toekomst en het positieve. Blijf te allen tijde communiceren met je ex en werk oplossingsgericht.

[Patientzero]

Bedankt allen, veel advies en ik ga het zelf zakelijk aanpakken. Zonder teveel emotie, helder en duidelijk en hopelijk in alle redelijkheid en billijkheid..

[aap]

Lollercopter schreef op maandag 11 december 2017 @ 16:15:
Ik voel je, ik ben na 3 jaar trouwen gescheiden van mijn ex eind vorig jaar.....

No offense, maar het komt op me over dat jij een zware ervaring achter de rug hebt, maar dit nu ook op de TS projecteert. Ik lees nergens een serieuze aanwijzing dat de vriendin van TS een aandoening als borderline zou hebben.

Je advies over leverage klinkt als nuttig advies voor als je in een vechtscheiding zit/terecht komt, maar TS zou m.i. eerst zijn best moeten doen om überhaupt niet in een vechtscheiding te belanden. Ik ben zelf - gelukkig - geen ervaringsdeskundige, maar het lijkt me toch zinvoller om er eerst via mediation op een vriendschappelijke manier lukt om eruit te komen. Mocht dat falen, kun je je altijd nog ingraven.

[Lumics]

Vergis je niet in overwaarde. De waarde na taxatie van onze nieuwbouwwoning was binnen een jaar € 20.000 gestegen. En dat was nog maar begin dit jaar. Bij het beeindigen van mijn relatie heb ik als insteek gehad dat ik al die jaren samen hebt geleefd met de insteek samen oud te worden. Hoe de inbreng ook was in het verleden, alles is door de helft gegaan. Het kost een hoop geld, maar je wil geen napraat over dit soort praktische zaken. Ook alles kosten om de woning op mijn naam te krijgen heb ik voor mijn rekening genomen. En dat vond ik ook niet meer dan logisch, ik gun mijn ex het allerbeste en wilde ook dat ze in deze moeilijke periode een nieuwe start kon maken.

Mijn advies is om rustig na te denken en niet teveel uit emotie te handelen. Zorg dat je goed geïnformeerd wordt, en schakel een adviseur in en neem niet te veel aan van informatie op een willekeurig forum.

Hetzelfde adviseer ik je ex, ze heeft een hoop rechten in deze situatie.

[humptydumpty]

Ik heb ivm mijn werk vaak met soort gevallen te maken. (Mocht je willen weten wat ik precies voor werk doe, stuur maar een pm. En nee, ik wil geen klanten.)
Nb. Ik heb alleen je eerste post gelezen.

Heb belangrijkste is dat je met haar op speaking terms blijft! Hoe moeilijk dat ook is. Dat maak alles een stuk eenvoudiger. Nu en in de toekomst.

De kinderen, heb je ze voor de geboorte erkend en heb je na de geboorte bij de griffie van de rechtbank gezamelijk gezag aangevraagd?

https://www.rechtspraak.n...lijk-gezag-aanvragen.aspx

Dan heb je gelijke rechten (hoewel de ervaring leert dat vrouwen worden voorgetrokken)
Zo niet probeer haar over te halen dat wel te doen.

Heb je ze alleen erkend dan heb je bijna geen rechten alleen de plicht om te betalen voor ze.

Voor haar hoef je niets te betalen.

Alle auto's/motoren zijn van wie ze op naam staan. Inboedel is van wie aan kan tonen dat hij/zij ze betaald heeft. De rest is te verdelen.

Het huis daar zou ik de stukken van moeten zien. Ga daar voor naar de notaris, die weet de rest ook. Vraag een adviesgesprek aan en je weet bijna alles.
Praat eens met je accountant! Het is belangrijk dat hij het ook weet.

Blijf vriendelijk (je hoeft niet over je te laten lopen) en blijf praten. Wat ik heb gezien is dat vrijwel altijd de goedkoopste en beste oplossing.

Sterkte!

[DasHMauL]

Glashelder schreef op maandag 11 december 2017 @ 10:54:
[...]

Helaas zijn er genoeg mensen met psychische problemen die dat absoluut onmogelijk maken, wat je ook probeert . Al geef je al je bezittingen en tijd, en dan nog vinden ze iets om je het leven zuur te maken.

Ik wil dan ook wel even een ander geluid laten horen aan de TS: vergeet ook absoluut jezelf niet en sta niet toe dat je hier zelf aan onderdoor gaat! Je kinderen hebben ook niets aan je als je volledig ingestort bent danwel financieel helemaal volledig aan de grond zit.

Je doet je nickname eer aan!

[Verwijderd]

Patientzero schreef op maandag 11 december 2017 @ 08:44:
[...]


Klopt, ik ben daar in te laks geweest, en daar ben ik ook te laat achter gekomen welke consequenties dat met zich mee bracht.

Zij heeft een backup via haar fam. financieel gezien om door te kunnen. ik niet.
Ze staat zoals reeds vermeld 10 jaar ingeschreven en zal zonder moeite of stoot binnen een mum van tijd een dak boven haar hoofd hebben.
Met alimentatie heb ik geen problemen, maar ik wil haar toch niet in het levensonderhoud gaan voorzien.
We zijn immers uit elkaar.

Dan heb je blijkbaar nooit van haar gehouden......als je uit elkaar bent eindigt immers alles.......pfff wat een instelling. Dat ze al die jaren op jou heeft kunnen rekenen voor haar levensonderhoud doet er niet meer toe, eigen schuld dikke bult.....daar was jij niet bij, dat is haar enkel aan te rekenen.......

[Helox-in-a-box]

Wat een verhaal, nog niet alle paginas door kunnen lezen maar heb al wel 1 vraag: 30K aan spullen en die wil je dus niet kwijt, zijn je kids die 15K niet waard?

Je hebt imho echt je prioriteiten verkeerd: verkoop die rotzooi, verdeel het geld en regel iets zodat je je eigen kinderen kan zien (ja ik heb ook kids, ook 2).
Bouw dan alles lekker weer opnieuw op, dat gezeik om wat centen. Of negeer alles en hou lekker je motor: wat denk je dat de kinderen gaan denken zodra ze oud genoeg zijn om zelf beslissingen te nemen en zelf contact met je mogen opnemen? (hint: het is niet "wow papa, wat een mooie motor")

[Cartman!]

Helox-in-a-box schreef op maandag 11 december 2017 @ 23:34:
Wat een verhaal, nog niet alle paginas door kunnen lezen maar heb al wel 1 vraag: 30K aan spullen en die wil je dus niet kwijt, zijn je kids die 15K niet waard?

Erg eenzijdig... het gaat om 30k aan spullen, een huis van een paar ton, alimentatie met een mogelijke kans op een regeling om je kinderen soms misschien te mogen zien. Stel dat hij alles opgeeft geeft dat geen enkele garantie en daar moet hij wat mij betreft voor waken.

[Harm_H]

Doe wat jij denkt is logisch en laat haar denken dat ze een goede deal heeft.

Mannen laten zich afschepen in een caravan en ondertussen als slaaf werken om alimentatie te betalen.

"no-fault divorce" is echt een probleem geworden. Een scheiding zou weer een 'schande' moeten zijn.

[PhilipsFan]

Harm_H schreef op maandag 11 december 2017 @ 23:41:
Doe wat jij denkt is logisch en laat haar denken dat ze een goede deal heeft.

Mannen laat zich afschepen in een caravan en ondertussen als slaaf werken om alimentatie te betalen.

"no-fault divorce" is echt een probleem geworden. Een scheiding zou weer een 'schande' moeten zijn.

Waarom zou dat een schande moeten zijn? Waarom zou je je moeten schamen dat je als persoon verandert? Dat je niet meer houdt van iemand van wie je eerst wel hield? Daar kun je toch niks aan doen? Dat hoort bij het leven. We hebben de tijd waarin scheiden niet 'kon' en veel mensen doodongelukkig bij elkaar bleven gelukkig lang achter ons, maar we zijn er nog lang niet.

Het volgende wat we moeten doen is accepteren dat relaties tijdelijk (kunnen) zijn. Dus weg met al die sprookjesboeken en Disneyfilms. In het echte leven leef je meestal niet lang en gelukkig. Als we stoppen met onze kinderen te leren dat relaties voor eeuwig (horen te) zijn, dan lossen alle problemen zich vanzelf op.

Immers, als je er al niet vanuit ging dat de relatie voor eeuwig was, dan voelt het ook niet oneerlijk als iemand bij je weggaat. Dat is vaak het probleem, een van de partners voelt zich bekocht omdat hij/zij er vanuit ging dat ze altijd bij elkaar zouden blijven. Zo werkt dat niet meer en als je daar gewoon rekening mee houdt, dan krijg je ook geen vechtscheidingen, want niemand voelt zich verongelijkt.

Dan krijg je automatisch dat iedereen trouwt op huwelijkse voorwaarden (of, beter nog, helemaal niet meer trouwt, dat is nergens meer voor nodig) dus betere afspraken bij scheiding, en dat al die vrouwen eindelijk eens zorgen dat ze echt onafhankelijk zijn. Krijg je ook geen gedonder met alimentatie waardoor beide partijen zich weer bekocht voelen. (mannen moeten trouwens netzogoed onafhankelijk zijn, ik ken er genoeg die niet eens kunnen strijken)

En als we dan ook nog als samenleving de status 'single' als normaal gaan beschouwen, dan ben ik helemaal gelukkig. Maar zover zijn we nog (lang) niet helaas. Nog teveel plekken waar je je als single maar 'single' voelt omdat verwacht wordt dat je een partner meeneemt.

Natuurlijk _mag_ je wel voor eeuwig bij elkaar blijven, maar alleen als beide partners dat willen en daar gelukkig mee zijn.

[Harm_H]

PhilipsFan schreef op maandag 11 december 2017 @ 23:54:
[...]

Waarom zou dat een schande moeten zijn? Waarom zou je je moeten schamen dat je als persoon verandert? Dat je niet meer houdt van iemand van wie je eerst wel hield? Daar kun je toch niks aan doen? Dat hoort bij het leven. We hebben de tijd waarin scheiden niet 'kon' en veel mensen doodongelukkig bij elkaar bleven gelukkig lang achter ons, maar we zijn er nog lang niet.

Een heel verhaal, en gaat meteen al de mist in. We zijn ongelukkiger. Mensen zijn heel naïef om te denken dat ze weten wat hen gelukkig maakt.

https://www.volkskrant.nl/opinie/ongelukkig-door-zelf-gekozen-geluk~a2451655/

Volgens mij komen er juist de afgelopen jaren steeds meer onderzoeken naar boven hoe ongelukkig al die scheidingen men wel niet maakt! Een huwelijk is een 'get rich scheme' geworden.

In elk geval, mannen komen er bekaaid vanaf en ik gun TS het beste. In het gros van de gevallen (+/-80%) zie ik namelijk bij de mannen harde woorden en zachte acties en bij de vrouwen zachte woorden en harde acties.

[PhilipsFan]

Harm_H schreef op dinsdag 12 december 2017 @ 00:04:
[...]


Een heel verhaal, en gaat meteen al de mist in. We zijn ongelukkiger. Mensen zijn heel naïef om te denken dat ze weten wat hen gelukkig maakt.

https://www.volkskrant.nl/opinie/ongelukkig-door-zelf-gekozen-geluk~a2451655/

Volgens mij komen er juist de afgelopen jaren steeds meer onderzoeken naar boven hoe ongelukkig al die scheidingen men wel niet maakt! Een huwelijk is een 'get rich scheme' geworden.

Volgens mij ga jij juist de mist in, want je wilt een algemeen, gemiddeld gevoel van ongeluk, oplossen met individuele maatregelen. Als je scheiden moeilijker of onmogelijk maakt, dan worden we daar gemiddeld misschien wel (iets) gelukkiger van, maar op individueel niveau krijg je extreem ongelukkige mensen. Dat is niet eerlijk, iemand die doodongelukkig is in een huwelijk moet daar gewoon uit kunnen. (Dat artikel heeft het trouwens meer over keuzes en verwachtingen, daarvan hebben we tegenwoordig heel erg veel en dat leidt tot keuzestress. Maar dat staat los van of scheiden moet mogen)

En hoe kan het dat we ongelukkig worden van een scheiding? Omdat we er vanuit zijn gegaan dat het huwelijk voor altijd zou zijn. En er daarom verder geen aandacht aan besteden. Waarom zou je je inspannen voor je partner? Die gaat immers toch niet weg. (Ik had ooit een vriendin die er altijd netjes uitzag, goed verzorgd, nette kleding etc. Maar als ze dan thuiskwam van het werk ging de slobberbroek aan. Hallo? Je goed kleden en er aantrekkelijk uitzien voor je collega's, maar voor mij is de slobberbroek goed genoeg?) En dan ineens volkomen verongelijkt zijn als dat wel zo is. Niet de scheiding zelf zorgt voor dat ongeluk, maar onze valse verwachtingen van het huwelijk.

In elk geval, mannen komen er bekaaid vanaf en ik gun TS het beste. In het gros van de gevallen (+/-80%) zie ik namelijk bij de mannen harde woorden en zachte acties en bij de vrouwen zachte woorden en harde acties.

Dat klopt, dat zie ik ook veel. Ook een restant uit het verleden. Omdat vrouwen altijd minder of helemaal niet hebben gewerkt, gaan veel rechters er nog vanuit dat zij financieel de benadeelde partij zijn. In sommige gevallen is dat misschien wel terecht, maar tegenwoordig zijn het vrouwen zelf die er vaak voor kiezen om minder te werken en daardoor dus afhankelijk te worden. Een rechter zou eigenlijk moeten kijken naar verdiencapaciteit en niet naar inkomen. Een vrouw die prima een goede baan zou kunnen hebben om zichzelf te onderhouden, maar daar toevallig geen zin in heeft, zou geen financieel voordeel moeten krijgen bij een scheiding.

[ Voor 3% gewijzigd door PhilipsFan op 12-12-2017 00:23 ]

[pirke]

Wij zijn wel getrouwd en hebben de intentie om tot de dood bij elkaar te blijven. Juist deze verbintenis helpt ons door moeilijke tijden heen kan ik je vertellen.

Mocht het uiteindelijk toch niet lukken hebben we goede huwelijkse voorwaarden, al hopen we die nooit nodig te hebben. Een fijn warm gezin waar de kinderen zich veilig voelen en waar we liefdevol en respectvol met elkaar omgaan is voor ons een doel waar we ons allebei voor inzetten.

[Glashelder]

PhilipsFan schreef op dinsdag 12 december 2017 @ 00:22:
(Ik had ooit een vriendin die er altijd netjes uitzag, goed verzorgd, nette kleding etc. Maar als ze dan thuiskwam van het werk ging de slobberbroek aan. Hallo? Je goed kleden en er aantrekkelijk uitzien voor je collega's, maar voor mij is de slobberbroek goed genoeg?)

Het is maar waar je je druk over kan maken

My god. Ik snap wel waar de rest van je betoog vandaan komt

[Lollercopter]

aap schreef op maandag 11 december 2017 @ 17:49:
[...]

No offense, maar het komt op me over dat jij een zware ervaring achter de rug hebt, maar dit nu ook op de TS projecteert. Ik lees nergens een serieuze aanwijzing dat de vriendin van TS een aandoening als borderline zou hebben.

Je advies over leverage klinkt als nuttig advies voor als je in een vechtscheiding zit/terecht komt, maar TS zou m.i. eerst zijn best moeten doen om überhaupt niet in een vechtscheiding te belanden. Ik ben zelf - gelukkig - geen ervaringsdeskundige, maar het lijkt me toch zinvoller om er eerst via mediation op een vriendschappelijke manier lukt om eruit te komen. Mocht dat falen, kun je je altijd nog ingraven.

Je heb helemaal gelijk
Maar ik wil alleen waarschuwen dat ik denk dat 80% van de scheidingen inderdaad goed opgelost kunnen worden door water bij de wijn van beide partijen. Er is echter een gerede kans (zie ook andere verhalen in dit topic), dat hij bij de 20% andere kant kan vallen waarbij de andere partner totaal niet voor rede vatbaar blijkt. Hier kan je je wel al op voorbereiden (nogmaals, ga als eerste naar een goede advocaat !)

Je moet in beide gevallen streng maar ook fair zijn richting je ex dat is wat ik wil meegeven. Je moet je grenzen HEEL duidelijk aangeven, doe je dat niet dan heb je echt een probleem. En natuurlijk is proberen er samen uit te komen ver uit het beste en het goedkoopst voor beide partijen. Maar je moet wel een stok achter de deur houden. Plan for the worst, hope for the best...

[Tom]

Helox-in-a-box schreef op maandag 11 december 2017 @ 23:34:
Wat een verhaal, nog niet alle paginas door kunnen lezen maar heb al wel 1 vraag: 30K aan spullen en die wil je dus niet kwijt, zijn je kids die 15K niet waard?

Je hebt imho echt je prioriteiten verkeerd: verkoop die rotzooi, verdeel het geld en regel iets zodat je je eigen kinderen kan zien (ja ik heb ook kids, ook 2).
Bouw dan alles lekker weer opnieuw op, dat gezeik om wat centen. Of negeer alles en hou lekker je motor: wat denk je dat de kinderen gaan denken zodra ze oud genoeg zijn om zelf beslissingen te nemen en zelf contact met je mogen opnemen? (hint: het is niet "wow papa, wat een mooie motor")

Want alleen door je eigendommen voor de helft af te geven kun je je kinderen blijven zien? Dat is wel de tendens die veel mensen erop nahouden. Nu heeft hij 30K aan spullen... wat als het 100K is, zijn je kinderen dan automatisch 50K 'waard'? Ik vind het ordinaire chantage. Met alle respect naar ouders die hun kinderen willen verwennen, maar die kinderen geven weinig om luxe. Een dak boven het hoofd, elke dag eten, naar school kunnen en wat speelgoed is genoeg. Daar heb je natuurlijk geen tienduizenden euro's voor nodig. Het is juist de ex-partner die dat nodig denkt te hebben, want die kan kinderen mooi als machtsmiddel inzetten. Werk je niet mee, dan geef je automatisch niks om je kinderen.

[osluis]

PhilipsFan schreef op maandag 11 december 2017 @ 23:54:
[...]

Waarom zou dat een schande moeten zijn? Waarom zou je je moeten schamen dat je als persoon verandert? Dat je niet meer houdt van iemand van wie je eerst wel hield? Daar kun je toch niks aan doen? Dat hoort bij het leven. We hebben de tijd waarin scheiden niet 'kon' en veel mensen doodongelukkig bij elkaar bleven gelukkig lang achter ons, maar we zijn er nog lang niet.

Nee, we moeten juist promoten dat het allemaal fantastisch is om uit elkaar te gaan. Bij elkaar blijven is zo 2016. Scheiden is de beste uitvinding sinds de paperclip. Hierdoor denken mensen niet meer na voordat ze met een ander liggen te neuken, steken geen enkele moeite meer in elkaar, want als het even tegen zit en je vent niet de juiste score behaalt in de Viva vriendjes checklist ga je zo door naar een ander.

Wie zijn daar de dupe van? Juist ja de kinderen, want die hebben daar niet om gevraagd. We zijn een wegwerp maatschappij aan het worden, ook met relaties. Scheiden zonder kinderen heb ik geen enkel probleem mee, maar het gemak waarmee sommigen praten over scheiden waar kinderen bij betrokken zijn vind ik echt beschamend.

[ Voor 7% gewijzigd door osluis op 13-12-2017 18:53 ]

[PhilipsFan]

osluis schreef op woensdag 13 december 2017 @ 18:50:
[...]

Nee, we moeten juist promoten dat het allemaal fantastisch is om uit elkaar te gaan. Bij elkaar blijven is zo 2016. Scheiden is de beste uitvinding sinds de paperclip. Hierdoor denken mensen niet meer na voordat ze met een ander liggen te neuken, steken geen enkele moeite meer in elkaar, want als het even tegen zit en je vent niet de juiste score behaalt in de Viva vriendjes checklist ga je zo door naar een ander.

Wie zijn daar de dupe van? Juist ja de kinderen, want die hebben daar niet om gevraagd. We zijn een wegwerp maatschappij aan het worden, ook met relaties. Scheiden zonder kinderen heb ik geen enkel probleem mee, maar het gemak waarmee sommigen praten over scheiden waar kinderen bij betrokken zijn vind ik echt beschamend.

Dus je wilt scheiden moeilijker maken omdat kinderen dan minder de dupe worden? In welk opzicht zijn kinderen beter af als hun ouders bij elkaar moeten blijven? Dat zal een leuke sfeer worden in huis. "Ja, rot nou maar op naar je kamer, door jou zit ik de rest van m'n leven met die trut van je moeder opgescheept." Ofzoiets. Gevolg: kinderen krijgen een slecht voorbeeld van een relatie en een schuldgevoel omdat zij er de oorzaak van zijn dat hun ouders niet gelukkig zijn. Dat is natuurlijk niet zo, maar zo zullen ze het voelen.

Ik denk ook dat je erg overdrijft met de redenen waarom mensen uit elkaar gaan. Relaties die uitgaan vanwege Viva-lijstjes waren toch al gedoemd te mislukken. Ik denk dat mensen die uit elkaar gaan daar in het algemeen heel goed over nadenken. Of in ieder geval 1 van de partners, de ander wordt er meestal mee geconfronteerd. Mensen met kinderen die uit elkaar gaan denken daar echt wel goed over na.

Wat stel je voor als oplossing? Denk je dat stellen die uit elkaar willen, dan maar bij elkaar blijven omdat scheiden zo'n gedoe is? Dat gebeurt niet. Als een stel uit elkaar wil, dan gebeurt dat, hoe lastig het ook is.

Ik denk dat die vechtscheidingen JUIST ontstaan doordat scheiden nog relatief moeilijk is. De kinderen zijn dan een handig middel om druk uit te oefenen als je verder niks hebt. Of als je alles al hebt maar zo ontzettend verongelijkt bent dat je alles wilt doen om de ander te kwetsen. Als we dat nu allemaal de pas afsnijden door er niet meer vanuit te gaan dat relaties voor eeuwig zijn, dan denk ik dat kinderen in de toekomst veel minder snel gedupeerd zijn.

Daarbij, er zijn genoeg kinderen van gescheiden ouders waarmee het prima gaat. Kinderen hebben een vader en een moeder nodig, maar die hoeven echt niet in hetzelfde bed te slapen.

[Joster]

PhilipsFan schreef op woensdag 13 december 2017 @ 21:05:
[...]

Ik denk ook dat je erg overdrijft met de redenen waarom mensen uit elkaar gaan. Relaties die uitgaan vanwege Viva-lijstjes waren toch al gedoemd te mislukken. Ik denk dat mensen die uit elkaar gaan daar in het algemeen heel goed over nadenken. Of in ieder geval 1 van de partners, de ander wordt er meestal mee geconfronteerd. Mensen met kinderen die uit elkaar gaan denken daar echt wel goed over na.

Inderdaad, ik ben er echt al maanden over aan het nadenken en erover in gesprek. Mijn vrouw heeft depressieve en PTSS klachten als gevolg van vele heftige gebeurtenissen, maar het gevolg is wel dat ik haar totaal niet meer leuk vind en heel slecht tegen haar gedrag kan. En ja, er zijn kinderen in het spel, anders was ik er al eerder uit genaaid denk ik.

[osluis]

PhilipsFan schreef op woensdag 13 december 2017 @ 21:05:
[...]

Dus je wilt scheiden moeilijker maken omdat kinderen dan minder de dupe worden? In welk opzicht zijn kinderen beter af als hun ouders bij elkaar moeten blijven? Dat zal een leuke sfeer worden in huis. "Ja, rot nou maar op naar je kamer, door jou zit ik de rest van m'n leven met die trut van je moeder opgescheept." Ofzoiets. Gevolg: kinderen krijgen een slecht voorbeeld van een relatie en een schuldgevoel omdat zij er de oorzaak van zijn dat hun ouders niet gelukkig zijn. Dat is natuurlijk niet zo, maar zo zullen ze het voelen.

Ik denk ook dat je erg overdrijft met de redenen waarom mensen uit elkaar gaan. Relaties die uitgaan vanwege Viva-lijstjes waren toch al gedoemd te mislukken. Ik denk dat mensen die uit elkaar gaan daar in het algemeen heel goed over nadenken. Of in ieder geval 1 van de partners, de ander wordt er meestal mee geconfronteerd. Mensen met kinderen die uit elkaar gaan denken daar echt wel goed over na.

Wat stel je voor als oplossing? Denk je dat stellen die uit elkaar willen, dan maar bij elkaar blijven omdat scheiden zo'n gedoe is? Dat gebeurt niet. Als een stel uit elkaar wil, dan gebeurt dat, hoe lastig het ook is.

Ik denk dat die vechtscheidingen JUIST ontstaan doordat scheiden nog relatief moeilijk is. De kinderen zijn dan een handig middel om druk uit te oefenen als je verder niks hebt. Of als je alles al hebt maar zo ontzettend verongelijkt bent dat je alles wilt doen om de ander te kwetsen. Als we dat nu allemaal de pas afsnijden door er niet meer vanuit te gaan dat relaties voor eeuwig zijn, dan denk ik dat kinderen in de toekomst veel minder snel gedupeerd zijn.

Daarbij, er zijn genoeg kinderen van gescheiden ouders waarmee het prima gaat. Kinderen hebben een vader en een moeder nodig, maar die hoeven echt niet in hetzelfde bed te slapen.

Ik zeg niet dat scheiden moeilijker moet zijn. Ik zou het toejuichen als ze eens af zouden stappen van de ouderwetse regels die met name de persoon die het minst werkte in de relatie een hand boven het hoofd houden. Toen wij uit elkaar gingen kon ik niet minder gaan werken om meer voor mijn dochter te gaan zorgen, want dan zou ik op vrijwillige basis minder gaan verdienen dus moest ik net zo veel kinderalimentatie blijven betalen. Zij daarentegen werkte al minder voordat we uit elkaar gingen, dus had alle keus. Net zo veel blijven werken of meer. Je kunt al wel raden welke optie het werd. Net zo veel blijven werken en vader proberen uit te melken.

Waar het mij om gaat is dat er veel te makkelijk gedacht wordt over scheiden waardoor mensen geneigd zijn om erg makkelijk de handdoek in de ring te gooien of niet na te denken over de gevolgen van hun handelen. Noem mij maar ouderwets, maar ik wil vechten voor een relatie, besef dat het niet altijd maar lang leven de lol is, maar soms ook hard werken. Als ik om mij heen kijk, krijg meer en meer het idee dat relaties steeds oppervlakkiger worden en dat mensen er steeds minder moeite in steken. Social media dragen daar ook een steentje aan bij en maakt de drempel om even lekker te flirten met anderen alleen maar lager. Waarom zou je dat niet doen? De maatschappij vindt het tegenwoordig toch prima. Je hoort er bijna niet meer bij als je niet vreemd gaat. Waarom zou je niet vreemd gaan? Je leeft maar één keer toch? Lang leven de lol.

Vechtscheidingen ontstaan in mijn ervaring vaak door inmenging van advocaten gepaard met een organisatie dat "Raad voor de Rechtsbijstand heet". Mijn ex verdient best goed (uur tarief), maar komt vanwege het geringe aantal uren die zij maakt in aanmerking voor gesubsidieerde rechtsbijstand. Hierdoor betaal je eenmalig iets van €450,- en kan je lekker procederen. Het gevolg is dat zij zaak na zaak aanspant die allen kansloos zijn, maar haar advocaat interesseert het niet. Het gevolg is nu meer dan 3 jaar procederen, een juridische rekening voor mij met 5 cijfers en geen enkel positief resultaat voor haar of mijn dochter. Ze krijgt keer op keer ongelijk van de rechtbank, echter wordt er in familie zaken bijna nooit een vergoeding voor de juridische kosten van de winnende partij toegewezen. Ik vind dat als je ten onrechte gaat procederen, en door de rechtbank in het ongelijk gesteld wordt, dat ook de "toevoeging" zoals dat heet zou moeten komen te vervallen, waardoor zij minimaal haar eigen advocaatskosten zou moeten dragen. Dat zou pas een remmende werking hebben op de "vechtscheiding".

Zoals het nu gaat kan zij gewoon zeggen, "niet geschoten is altijd mis", en maar zo veel mogelijk modder tegen de muur gooien en hopen dat er wat blijft plakken.

Daarnaast moeten de mensen die zich bezig houden met adviesverlening eens beseffen dat het bijna 2018 is en dat sinds 2013 mannen gelijke rechten hebben mbt de kinderen als vrouwen. Ik ben enorm boos geworden op een mediator die het in haar hoofd haalde om te stellen dat kinderen van nature bij de vrouw horen te verblijven. A) Hoe haalt ze het in haar hoofd om als mediator partij te kiezen in gesprekken over de omgangsregeling en Wat zij dat voor achterhaalde gedachten?

Dan heb je nog de raad voor de kinderbescherming. Mijn ex wou onze dochter elders naar school sturen dan afgesproken was. De school waar ze naar toe wou (want praktischer voor moeder) stond onder toezicht van de onderwijsinspectie, was financieel niet gezond. Had klassen van meer dan 35 leerlingen, scoorde onder de norm voor cito toetsen, had niet de vereiste samenstelling van leerkrachten. Dat had ik allemaal op papier staan. En die snuiters zeggen dan in de rechtbank dat het bewijs wat ik aan droeg erg overweldigend was en dat ze begrepen dat die intimiderend over kwam op de vrouw (die klaagde bij gebrek aan bewijs van haar kant maar over intimidatie van mij aan haar adres). De rechter was gelukkig helder van geest en zei dat de wensen van de vrouw niet in het belang van het kind waren. Case closed.

Over de gevolgen voor de kinderen kan ik kort zijn: https://www.nemokennislin...-kind-krijgt-de-rekening/

erzet tegen de ‘scheidingscultuur’
De keerzijde van deze ontwikkeling van deze ‘scheidingscultuur’ werd getoond door de kinderpsychologe Judith Wallerstein. In ‘The Unexpected Legacy of Divorce’ presenteerde ze onderzoeksgegevens die ze in de loop van 25 jaar had verzameld in haar praktijk als kinderpsycholoog. De boodschap die ze de wereld wilde laten zien was dat er een zware schaduwzijde zit aan al die ontbonden huwelijken: misschien dat de ouders wel gelukkiger zijn, maar de kinderen zijn dat zeker niet. Integendeel, slechts 7 van de 131 door haar gevolgde kinderen groeide op in stabiele stiefgezinnen, twee derde maakte meerdere scheidingen en tweede of derde huwelijken mee van een van beide of beide ouders. Hierbij waren nog niet meegeteld de talloze verhoudingen, kortstondige relaties of het ongehuwd samenwonen van deze ouders.

[Skyrunner]

Helaas heb ik in 2012 en de daarop volgende jaren moeten hakken met hetzelfde bijltje, na een huwelijk van 12 jaren. Uit elkaar gegroeid, zij gaf (geeft) meer om haar carriere en ik vereenzaamde, ging drinken... Enfin, u weet wel.

Even snel door het topic heen gescrolt en misschien gemist, maar was hier sprake van een geregistreerd partnerschap? Zoja, dan krijg je te maken met partner alimentatie. En dat kan, naast kinder alimentatie, een flinke kostenpost worden.

Overigens een wijze les die ik van het geheel heb geleerd, en dit is eigenlijk meer in het algemeen bedoeld, een relatie is knokken. Iemand gaf aan dat mensen te makkelijk opgeven, wellicht denken dat een ander beter voor ze is (ongelukkig zijn in huidige relatie). Achteraf had ik er ook meer aan mogen doen, maar goed, dat is dus 'hindsight' (the only perfect sight).

Succes en vergeet niet aan jezelf te denken, anders hebben de kids ook niks aan je.

[Patientzero]

Neen, geen geregistreerd partnerschap.

Enfin we zijn al weer iets verder.
Precies dat waar ik bang voor was ( het doordraaien en haar eigen vader issues, vechtscheiding ouders vroeger,op mij botvieren )
Oftewel, ze wil dus de gehele inboedel, ( alles op de garage na.. en de auto ook ) en co-ouderschap of de ouderlijke macht dat kan ik maar vergeten.. met de feestdagen mag ik al niet met de jongens naar mijn fam.

Ze speelt het dus nu al over de rug van de kinderen.

Ik heb haar nog aangeboden om geld mee te geven voor een nieuw interieur, de auto en haar van de koopakte af te halen, zodat ze zsm op haar eigen benen door kan... maar ze eist nu in principe simpelweg alles op zonder iets richting mij toe te geven.

Ik weet niet meer wat het nut van een dure mediator zal zijn als ze de deur al heeft dichtgegooid...

[PhilipsFan]

Patientzero schreef op donderdag 14 december 2017 @ 16:16:
Neen, geen geregistreerd partnerschap.

Enfin we zijn al weer iets verder.
Precies dat waar ik bang voor was ( het doordraaien en haar eigen vader issues, vechtscheiding ouders vroeger,op mij botvieren )
Oftewel, ze wil dus de gehele inboedel, ( alles op de garage na.. en de auto ook ) en co-ouderschap of de ouderlijke macht dat kan ik maar vergeten.. met de feestdagen mag ik al niet met de jongens naar mijn fam.

Ze speelt het dus nu al over de rug van de kinderen.

Ik heb haar nog aangeboden om geld mee te geven voor een nieuw interieur, de auto en haar van de koopakte af te halen, zodat ze zsm op haar eigen benen door kan... maar ze eist nu in principe simpelweg alles op zonder iets richting mij toe te geven.

Ik weet niet meer wat het nut van een dure mediator zal zijn als ze de deur al heeft dichtgegooid...

Heel vervelend voor je. Maar heb je dit ook met haar besproken? Op een manier waarop ze niet meteen denkt dat je in je eigen belang handelt? Als je haar nu rustig uitlegt dat als haar plan wordt doorgezet, jij dan niks overhoudt? En dat je dat niet eerlijk vindt?

Misschien kun je die vechtscheiding van haar ouders wel handig gebruiken. Als je haar zegt dat je het beslist niet op die manier wilt, dat je met elkaar in gesprek wilt blijven en dat je graag in het leven van je kinderen wilt blijven, reageert ze dan ook zo?

Indien ja, dan blijft er weinig meer over dan een advocaat inschakelen ben ik bang. Als er niet met iemand te praten is, dan blijft alleen de 'hard way' over. Helaas wordt dat dan voor jou ook de 'hard way'. Misschien dat een mediator haar kan laten bijdraaien, het is een poging waard. Maar zo klinkt het niet. Mocht het zover komen, zet dan als eerste in op de juridische zeggenschap over de kinderen, dat is het allerbelangrijkste. Op dit moment heb jij voor de wet namelijk geen kinderen.

[Verwijderd]

Dit soort dingen vastleggen, als dat even kan. Gaat aan het eind van de rit niet in haar voordeel werken. En ga toch maar achter die mediator aan (ook vastleggen). Ze zal toch bij moeten draaien binnenkort, anders snijdt ze zichzelf alleen maar in haar vingers. Mediation afwijzen of voor haar heel negatieve verslagen zijn uiteindelijk in jouw voordeel.

Leg alles zo veel mogelijk vast en laat je niet meesleuren in de negativiteit. Sterkte!

[ Voor 5% gewijzigd door Verwijderd op 14-12-2017 16:36 ]

[Patientzero]

Nouja, ik heb al aangegeven dat mocht er iets met haar gebeuren, de kinderen naar haar moeder/zus gaan, en ik er dan niets over te zeggen heb, of ze krijg.. dat kon haar weinig boeien.. sterker nog ze heeft het zelfs naar eigen zeggen al lang geregeld.

[ErikRo]

Dan weet je ook waar de uitdrukking 'never put your dick in a crazy chick' vandaan komt.
Ze heeft zoveel bagage in haar rugzak dan mag je een knappe mediator meenemen. Die wil je kapot maken en alles afnemen. Begin maar alvast naar een goede advocaat te kijken.

En volgende vriendin beter iemand zonder rugzak uitzoeken. Ik heb wel niet de mooiste vriendin maar ik kan met haar over van alles praten. Ze verdient haar eigen geld en ze staat altijd achter me en nooit tegenover me. Dat is ook wel wat waard.
Sterkte!

[Patientzero]

Tja, @ErikRo Die haat jegens haar vader en problematiek van vroeger manifesteert zich nu gewoon richting mij..

Ben niet vreemd gegaan, we leven gewoon al 2-3 jaar als broer zus.. met als doorslag de moeilijke zwangerschap van de jongste.. dusja, ze wou niets meer met me, enkel van me..

En inderdaad.. de volgende, alhoewel ik daar zeker niet direct zin in heb.. gaan we wel volledig anders aanpakken.. en trouwen daar begin ik al helemaal nooit meer aan.

[osluis]

Patientzero schreef op donderdag 14 december 2017 @ 16:16:
Neen, geen geregistreerd partnerschap.

Enfin we zijn al weer iets verder.
Precies dat waar ik bang voor was ( het doordraaien en haar eigen vader issues, vechtscheiding ouders vroeger,op mij botvieren )
Oftewel, ze wil dus de gehele inboedel, ( alles op de garage na.. en de auto ook ) en co-ouderschap of de ouderlijke macht dat kan ik maar vergeten.. met de feestdagen mag ik al niet met de jongens naar mijn fam.

Ze speelt het dus nu al over de rug van de kinderen.

Ik heb haar nog aangeboden om geld mee te geven voor een nieuw interieur, de auto en haar van de koopakte af te halen, zodat ze zsm op haar eigen benen door kan... maar ze eist nu in principe simpelweg alles op zonder iets richting mij toe te geven.

Ik weet niet meer wat het nut van een dure mediator zal zijn als ze de deur al heeft dichtgegooid...

Ik zou in dat geval een eenzijdig verzoek tot gezamenlijk gezag indienen bij de rechtbank. Probeer aan te geven dat je een band wilt opbouwen met je kinderen, geef aan dat je in het verleden ook interesse in de opvoeding getoond hebt en ook voor een groot deel bij hebt gedragen aan de zorg voor jullie kinderen. Als zij onredelijk is naar jou toe, laat dat ook zien aan de rechtbank. Laat zien dat jij open staat voor de dialoog en afspraken wilt maken in het belang van jullie kinderen. Laat haar dan maar lekker flippen bij de rechtbank terwijl je hoofd koel houdt.

Ik weet dat het moeilijk is, maar dit is het moment om je koppie erbij te houden en ongeacht de hoeveelheid modder die er naar je geslingerd wordt, het met een glimlach opvangen. Houd dat einddoel in zich en dat is gezamenlijk gezag met wie weet co-ouderschap.

Neem alsjeblieft de tijd om een goede advocaat in de arm te nemen en niet de eerste en de beste dan wel goedkoopste. Je rechten kennen is al het halve werk.

P.S. Ze wil de hele inboedel en dan ook nog eens geen enkele toezegging doen mbt de kids. Wat krijg jij er dan voor terug als je haar tegemoet komt? Het lijkt erop alsof alles van één kant moet komen.

[ Voor 8% gewijzigd door osluis op 14-12-2017 17:09 ]

[Uthog]

Advies vanaf mijn kant. Bewaar alles wat ze zegt, schrijft, mailt etc.

Als je kinderen ouder worden zullen ze willen weten wie hun vader is. En als ze dan vragen waarom jij er nooit was kan je aantonen dat het door de eigen moeder komt. En dat heeft niks te maken met vuil spel maar.open kaart naar je eigen kinderen.

[Tazzios]

aanvulling op het advies; hou er ook rekening dat alles wat je hier plaats publiek is.