Dit hele verhaal gaat dus niet over mij, en ik voel me er ook totaal niet door aangesproken.incaz schreef op maandag 28 augustus 2017 @ 21:21:
[...]
Niet jij per se. Maar ik suggereer, en nu zelfs stel ik het, dat een deel van de mensen die klaar staan om 'vrijheid van meningsuiting' te roepen, dat vooral gebruiken als contextloos principe, zonder geinteresseerd te zijn in het doel dat daar achter zou hangen.
Wat dat betreft lijkt het een beetje op de 'onzichtbare hand van de vrije markt' - een argument dat graag wordt aangehaald maar waar men net zo goed erg allergisch op reageert zodra je je mogelijkheden (waaronder vrijheid van meningsuiting bijvoorbeeld) gebruikt om die onzichtbare hand iets te laten sturen.
Dus jij gelooft werkelijk dat er geen oorzakelijk verband is tussen vrijheid van meningsuiting en de mate waarin mensen geweldloos hun conflicten kunnen beslechten? Dat is toch volslagen evident? Ik weet niet of je kinderen hebt, maar wanneer je die geen gelegenheid geeft om hun zegje te doen worden ze ook driftig. Ik kan haast niet geloven dat je dat niet inziet.Ja, het is alleen gelul. Meer vrijheid van meningsuiting leidt niet automatisch tot minder geweld en vice versa - ze hebben geen direct oorzakelijk verband. Dit is een misleiding: vrijheid van meningsuiting is belangrijk voor een aantal zaken maar niet noodzakelijk voor een vreedzame samenleving.
Zelfcensuur is niet hetzelfde als censuur, daar zijn we het toch hopelijk wel over eens? Zelfcensuur en taboe's zijn niet hetzelfde als censuur door de staat -of door een organisatie die een deel van de rol van de staat overneemt, bijvoorbeeld op scholen. Juist taboe's moeten kunnen worden doorbroken wanneer dat maatschappelijk nodig is, maar dat is nu net iets wat Google dus moeilijker maakt.En nee, dictatuur is dan niet eens de enige oplossing. Een cultuur van zelfcensuur kan ook heel goed leiden tot een vreedzame samenleving - niet per definitie de beste die er is hoor, maar in de meeste omgevingen waar mensen vreedzaam met elkaar willen kunnen omgaan is juist die zelfcensuur en het tot taboe verklaren van onderwerpen heel belangrijk en functioneel.
Je bewijst hier juist weer mijn punt: het is hier in Europa dus bijvoorbeeld toegestaan dat Imam's onsmakelijke preken houden, zolang ze binnen de wet blijven en niet oproepen tot geweld. Dan grijpt de staat in, zoals het hoort. En wat blijkt? Europa is vrij vreedzaam. Op plekken waar ze die vrijheid niet hebben, denk aan Marokko of Egypte, is er dus ook geen sprake van democratie. Geen vrijheid van meningsuiting daaro, wel de harde hand van de koning Mo VI en president Sisi.Nope, onjuist. Het ruimte geven aan onsmakelijke (schadelijke, gewelddadige) meningen helpt niet om mensen minder extremistisch te maken, en ook niet om ze minder gewelddadig te maken. En ik denk dat je dat ook wel weet zodra je het zou projecteren naar bv ISIS of imams met opruiende preken. We snappen prima hoe dergelijke zaken het geweld en het extremisme aanwakkeren, niet verminderen.
Daarbij is het ook te kort door de bocht gedacht dat, wanneer je dergelijke preken (intolerant maar niet geweldadig) zou verbieden, dat dat gedachtegoed zou verdwijnen. Het gaat alleen ondergronds verder. Daar waar er helemaal geen controle meer op is, en waar dergelijke denkbeelden niet openlijk bestreden worden. Slecht idee.
Dit zou dan dus net zo goed kunnen pleiten voor het rustig laten raaskallen van strenge Imam's en White supremacists. Als hun argumenten toch niemand kunnen overtuigen, en ze binnen de wet blijven. Ik geloof echter niet dat dat zo is. Ik ben het zeker met je eens dat wanneer mensen een discussie ingaan met als doel de ander te overtuigen, dat overreding dan heel moeilijk is. Maar ik geloof dat twijfelende mensen, jonge adolescenten, mensen die wél proberen open te staan, voor argumenten wel ontvankelijk kunnen zijn. Dat is toch ook zo'n beetje het uitgangspunt van onze humanistische samenleving, toch? Dat maak je met censuur dus moeilijker, omdat de onsmakelijke mening vervolgens ondergrond gaat en er geen tegenargumenten en discussie meer plaatsvindt.(En het is natuurlijk ook onjuist omdat we allang weten dat mensen hun mening en hun handelen voor het grootste gedeelte niet baseren op een rationele inhoudelijke evaluatie van de validiteit van argumenten. Het bestrijden daarvan gaat dus ook niet om het evenwichtig en gebalanceerd discussieren. Dat werkt binnen de wetenschap al nauwelijks als methode om tot goede conclusies te komen (en heeft een heleboel moderatie nodig, in de vorm van wetenschappelijke tijdschriften en publicaties die wel degelijk een evaluatie uitvoeren en dus heel nadrukkelijk wel een boel meningen weren van hun platform), maar tussen mensen werkt het nog minder, omdat daar het puur rationeel tot de objectief beste oplossing komen helemaal geen doel is.
Inderdaad ja! Ook afschuwelijke symboliek vind je bij beide kemphanen: het stikt van de hamer en sikkel vlaggen bij Antifa, en het aantal doden die de communistische dictaturen op hun geweten hebben is minstens zo groot als dat van de nazi's.Ah, both sides!
Nou wijs ik geweld af. Ik geloof veel meer in geweldloze middelen.
Maar toch lijkt het me fundamenteel uit te maken of je die wapens verzamelt terwijl je symboliek gebruikt die verwijst naar genocide, of bij de KKK de lynchpartijen, of dat je een standpunt inneemt tegen nazi's en white supremacy.
Wil je hier nu met droge ogen de Nederlandse krijgsmacht en verzetsmannen te vergelijken met gemaskerde Antifa hooligans, met communistische vlaggen, boksbeugels en honkbalknuppels, die onder bedreiging van geweld proberen mensen het zwijgen op te leggen (en nee, niet alleen gericht tegen neonazi's!)?Zoals er, lijkt mij, ook een verschil is tussen Duitsland die een oorlogsmacht voorbereidde om daarna andere landen binnen te vallen, of Nederland dat (welliswaar niet heel erg overtuigend, maar toch), de strijdtroepen gebruikte om verzet te bieden tegen het binnenvallen van ons land.
Beide zijden schoten uiteindelijk hun wapens, maar er is wel een klein pietseltje verschil in context, vind je ook niet?