'Gepest' worden op het werk?

[incaz]

Druiper schreef op maandag 3 juli 2017 @ 18:41:
En als tip: ga aan jezelf werken en wordt weerbaarder. Je komt over als een zacht ei.

Gelukkig maar dat tweakers een voorbeeld is hoe je wel respectvol met elkaar om kunt gaan

Eerlijk: volgens mij is het gemak waarmee er gedacht wordt dat het ok is om dit soort dingen te zeggen 'als er maar een reden achter zit' - hier dus gedeeltelijk als al-dan-niet goedbedoeld advies - behoorlijk onderdeel van hoe pesten op werk ook kan ontstaan. Omdat mensen zichzelf voorhouden dat het ok is, dat het de ander is die tegengas moet bieden, in plaats van dat je zelf respectvol met de ander omgaat. Dan had die ander maar anders moeten zijn...

Nee, dat is dus niet de manier. Petrichor heeft recht op respect voor zijn handelen en beslissingen, hoe dan ook, punt uit.

Wat dat betreft krijgt het advies hier ook snel wat aanmatigends: hoe zwak het is om ziek te melden, of niet ziek te melden, of wel ontslag te nemen, of niet ontslag te nemen, zelfs met dus een backup-plan qua werk... Ik geloof dat alle opties die er volgens mij zijn inmiddels het stigma 'zwak' hebben gekregen. Way to go. (En wijzen op de nadelen is prima, want de overwegingen rondom de ww zijn goed om mee te nemen... maar waarom moet dat gekoppeld worden aan een persoonsoordeel? Waarom kan die informatie niet gewoon sec gegeven worden?)

En Petrichor: ja, denk zeker na over de ww, en over je ziekmelding, en of je ontslag wilt nemen, of dat je eerst een weekje bijkomt voor je knopen doorhakt, en of je bij je ouders gaat werken, etc.

Maar het is uiteindelijk jouw beslissing! Die mag je nemen. Volg vooral je eigen weg. Ik vind niet dat je zwak bent als je voor je eigen weg kiest, welke weg dat ook is.

(Ik vind het wel jammer als de werkgever er zo makkelijk vanaf komt, en Simon ook - maar dat is mijn gevoel voor onrecht en niet jouw persoonlijke verantwoordelijkheid. Jij bent niet aangesteld als Opvoeder van Werkgevers. )

[Juup]

Anoniem: 940457 schreef op maandag 3 juli 2017 @ 17:40:
Ik heb mijn boekhouder gesproken en voor ik ook maar enig contract teken kijkt zij het voor mij na.

Let ook op wat je mondeling toezegt.
Zie bv. http://www.wetrecht.nl/de-mondelinge-overeenkomst/

[unezra]

Druiper schreef op maandag 3 juli 2017 @ 18:41:
Je bent wel oliedom als je akkoord gaat met vrijwillig ontslag op dit moment. Naast dat ww maar 70% van je laatst verdiende loon is, is het ook vanuit de ww veel moeilijker te solliciteren. Je huidige werkgever heeft deze shit veroorzaakt en zal dus moeten dokken voor jouw huidige ziekte. Ga de ziektewet in, en ga werken aan je herstel. Neem hier de tijd in zolang je nodig hebt. Ga solliciteren bij andere werkgevers.

Nog iets, de lengte van WW is beperkt:
https://ontslag.nl/ww-uit...ng-duurt-de-ww-uitkering/

Ik weet niet hoe lang het arbeidsverleden van TS is, maar dat is *zeker* iets om rekening mee te houden. Stel dat TS 6 een arbeidsverleden van 3 jaar heeft, heeft TS maar recht op 6 maanden WW. Daarna is het bijstand. Dat is financieel behoorlijk shit.

Ook daarom wil je dus met een arbeidsjurist praten, die kan je hierin adviseren en inderdaad als je echt weg wil, kun je misschien beter in de ziektewet zitten en van daaruit solliciteren dan vanuit de WW. Een jaar in de ziektewet lukt met wat geluk wel, voor een jaar WW (die ook nog eens 70% is) heb je 9 jaar arbeidsverleden nodig.

En als tip: ga aan jezelf werken en wordt weerbaarder. Je komt over als een zacht ei. Van geen contractonderhandeling tot "vrijwillig" ontslag.. je slikt alles als zoete koek. Leef met de gedachte dat in de grote mensenwereld nu eenmaal wordt verwacht dat je af en toe op je strepen gaat staan..

Ik weet niet of ik het zo hard wil zeggen, zo'n situatie is heel erg lastig en als je van nature al niet zo weerbaar bent, is het lastig je hard op te stellen in zo'n situatie.

Wel, zoals ik schreef, is er *altijd* een nieuwe Simon en hoeft weglopen uit de situatie niet de beste oplossing te zijn. Weerbaarheid is belangrijk, dus welk scenario ook gekozen word, een traject met een goede psycholoog is daar absoluut onderdeel van.

[Ligone]

Is hij dan oliedom? Hij was misschien een zacht ei maar zal het volgende keer misschien/hopelijk zover niet laten komen. In zo'n situaties moet je gewoon je principes voorop stellen en kunnen zeggen: "bekijk het maar, ik ben weg!". Veel te veel mensen laten van zich profiteren en werkgevers profiteren er ook bewust van omdat ze een lening (of meerdere) hebben en zodanig strontvast zitten dat ze niet anders kunnen.

De dag dat iedereen terug zegt tegen zijn baas: het is zo of ik ben weg zal alles terug héél wat anders lopen. Er wordt gewoon geprofiteerd van de schrik die iedereen heeft.

[Tuttel]

incaz schreef op maandag 3 juli 2017 @ 18:56:
[...]


Gelukkig maar dat tweakers een voorbeeld is hoe je wel respectvol met elkaar om kunt gaan

Eerlijk: volgens mij is het gemak waarmee er gedacht wordt dat het ok is om dit soort dingen te zeggen 'als er maar een reden achter zit' - hier dus gedeeltelijk als al-dan-niet goedbedoeld advies - behoorlijk onderdeel van hoe pesten op werk ook kan ontstaan. Omdat mensen zichzelf voorhouden dat het ok is, dat het de ander is die tegengas moet bieden, in plaats van dat je zelf respectvol met de ander omgaat. Dan had die ander maar anders moeten zijn...

Nee, dat is dus niet de manier. Petrichor heeft recht op respect voor zijn handelen en beslissingen, hoe dan ook, punt uit.

En dan komen we weer uit dat er in de praktijk een wezelijk verschil is tussen je recht hebben en je recht krijgen. Ik ben het absoluut met je eens dat het niet de manier zou moeten zijn hoe het werkt, maar helaas leven we niet in die utopie en is soms simpelweg het respect van het in elkaars waarde laten inderdaad al te veel gevraagd als iemand zich niet weerbarstig genoeg opstelt. Daar kun je stelling in nemen en je oordeel over klaar hebben, maar uiteindelijk gaat het erom wat voor de persoon in kwestie werkzaam is.

In dit geval dunkt mij dat TS inderdaad wat minder sterk in zijn schoen heeft gestaan op de verkeerde momenten, wat geëscaleerd is tot de huidige stand van zaken. Om vergelijkbare situaties te voorkomen in de toekomst is het advies om wat zelfverzekerder te worden inderdaad niet misplaatst, maar de TS zal toch zelf moeten inschatten of dat inderdaad iets is waar hij aan kan werken én of hem dat gaat lukken vanuit deze omgeving, of toch beter even de rust pakken en ergens anders een nieuwe frisse start maken.

Wat dat betreft lijken me de reacties zelfs hier op een Tweakers, een IT nerden clubje, een aardige weerspiegeling van de praktijk.

[Tom]

incaz schreef op maandag 3 juli 2017 @ 18:56:
[...]

Wat dat betreft krijgt het advies hier ook snel wat aanmatigends: hoe zwak het is om ziek te melden, of niet ziek te melden, of wel ontslag te nemen, of niet ontslag te nemen, zelfs met dus een backup-plan qua werk... Ik geloof dat alle opties die er volgens mij zijn inmiddels het stigma 'zwak' hebben gekregen. Way to go. (En wijzen op de nadelen is prima, want de overwegingen rondom de ww zijn goed om mee te nemen... maar waarom moet dat gekoppeld worden aan een persoonsoordeel? Waarom kan die informatie niet gewoon sec gegeven worden?)

Niemand hier praat het pestgedrag goed! Het gaat erom dat je voor jezelf moet opkomen, dat is lang niet altijd gerelateerd aan pesten. Hij woont nu nog thuis dus de inkomsten zijn niet nodig om rond te komen, maar hoe los je zo'n situatie op als je wel een hypotheek en bijvoorbeeld kinderen hebt? Elke keer als zich zo'n situatie voordoet ontslag nemen? Dat gaat natuurlijk niet.

Volgens mij is dit probleem prima op te lossen zonder ziek melden, laat staan ontslag nemen. Gewoon op je strepen gaan staan en in een gesprek heel duidelijk maken dat het over en uit moet zijn met het gepest en een deadline stellen. Als z'n directe leidinggevende het niet oplost, dan een stap omhoog. Het is een grote keten, dus ongetwijfeld zijn er genoeg ingangen. En waarschijnlijk is er zelfs een standaard protocol voor hoe men hiermee om moet gaan, waar z'n leidinggevende misschien niet van op de hoogte is. Punt is dat hij in dit topic al overkomt als een slap ei, dus ik kan mij wel een voorstelling maken hoe hij dit aankaart bij z'n leidinggevende. Het zou mij daarom niet verbazen dat men de ernst van de situatie niet ziet. Hoort niet zo als ze daar een beetje mensenkennis hebben, maar is in dit geval denk ik wel de realiteit. En vind je het gek als hij belt omdat ie niet kan werken, z'n baas vraagt of ie niet toch een ochtend gaat werken en hij er vervolgens die ochtend gewoon weer zit. Tja, hoe serieus moet je topicstarter dan nemen als je het verhaal in dit topic niet gelezen hebt?

[Abom]

Anoniem: 940457 schreef op maandag 3 juli 2017 @ 17:28:
Hee allemaal!

Ik ben vanmorgen idd een paar uurtjes naar het werk gegaan, mijn baas had Simon gezegd dat hij mij totaal met rust moest laten en dat heeft hij gedaan.

Wel heb ik in het weekend goed nagedacht over alles en ben heel erg duidelijk tot een conclusie gekomen. Ik heb mijn baas vandaag even heel erg duidelijk gemaakt dat ik voorlopig de ziektewet in wil omdat ik toch echt ziek ben.

Mijn baas kwam ik er gelijk mee dat hij deze week een gesprek in gaat plannen met mij onze rayonmanager en hij zelf. Nou prima! Ik heb alleen een conclusie gemaakt die helaas voor hun alleen voor mij goed is. Met Simon kan en wil ik nooit meer samen werken en daarnaast zou ik nooit meer het zelfde naar mijn werk gaan, zelfs niet als Simon bijwijze van ontslag zou krijgen. Ik wil dus zelf mijn ontslag gaan indienen per direct geen uitwerktijd niks en dan een wederzijdse beëindiging van mijn contract zodat ik recht heb op een ww en rustig verder kan zoeken naar een andere baan. Gaan ze niet akkoord ook goed dan blij ik voorlopig in de ziektewet.

Blijf voorlopig even thuis en ga leuke dingen doen, sporten, op vakantie (meld dit bij je werkgever), even geen werk/Simon. Pas na dat je een beetje tot rust bent gekomen moet je voor jezelf gaan bepalen hoe je nu verder wilt. Neem niet meteen ontslag!

[PcDealer]

Juup schreef op maandag 3 juli 2017 @ 18:57:
[...]

Let ook op wat je mondeling toezegt.
Zie bv. http://www.wetrecht.nl/de-mondelinge-overeenkomst/

Mocht wat hij zegt in een vaststellingsovereenkomst worden opgenomen, heeft ie nog twee weken om het in te trekken.

[incaz]

Tuttel schreef op maandag 3 juli 2017 @ 19:16:
[...]
Ik ben het absoluut met je eens dat het niet de manier zou moeten zijn hoe het werkt, maar helaas leven we niet in die utopie

Een deel van mijn utopie is dat mensen niet meer teruggrijpen op dit cliche.

en is soms simpelweg het respect van het in elkaars waarde laten inderdaad al te veel gevraagd als iemand zich niet weerbarstig genoeg opstelt. Daar kun je stelling in nemen en je oordeel over klaar hebben, maar uiteindelijk gaat het erom wat voor de persoon in kwestie werkzaam is.

Ja, da's dus quatsch

Elkaar in hun waarde laten is helemaal niet teveel gevraagd. Het is echt niet moeilijk. Het is zelfs buitengewoon simpel: je laat alle persoonlijke kritiek weg en beperkt je tot de zaken. Winwinwin: de schrijvers hoeven minder te doen, niet meer, het is minder onaardig, en de informatiedichtheid wordt hoger.

Tom schreef op maandag 3 juli 2017 @ 19:19:
[...]
Niemand hier praat het pestgedrag goed!

Nee, niemand hier praat het specifieke pestgedrag van Simon goed.

Maar het structurelere gemak waarmee iedereen inhaakt op vermeende zwakheid en dan de schuld bij die persoon legt, dat praat men wel goed en draagt men uit, ook nadrukkelijk hier in dit topic. Tel voor de gein eens hoevaak de persoon van zwakheid beticht wordt.
Dat is de context die pesten erg veel ruimte geeft, en die het ook daadwerkelijk goedpraat. (Zelfs al heeft misschien niet iedereen dit door.)

Dit bijvoorbeeld:

Hij woont nu nog thuis dus de inkomsten zijn niet nodig om rond te komen, maar hoe los je zo'n situatie op als je wel een hypotheek en bijvoorbeeld kinderen hebt?

Dit is dus hoe pestgedrag goedgepraat wordt. Al die aantijgingen over iemands persoonlijkheid, die worden goedgepraat omdat er een hypothetische toekomstige situatie zou kunnen zijn... dus is het goed.

En weet je? Ik denk dat Simon vanuit zijn perspectief ook een prima reden heeft om zo te doen als hij doet. En de kans is ook best aanwezig dat de bedrijfsleider ook bij zichzelf denkt 'ik kan dat allemaal niet oplossen, want hij moet het toch zelf leren.'

Wat niet fair is, omdat het geen gelijkwaardige maar een hierarchische situatie is... maar het is wel een stuk makkelijker voor iedereen om de makkelijke verklaring 'TS geeft grenzen niet goed genoeg aan' te grijpen dan kritisch te kijken naar hun eigen aandeel in het ontstaan van een situatie waar dat soort dingen uit de hand lopen.

Punt is dat hij in dit topic al overkomt als een slap ei,

Dit is dus zo'n negatieve kwalificatie waar ik het over had. Het is een (welliswaar hele gematigde) vorm van schelden. Het is bedoeld om negatief te zijn en om iemand te kleineren. Iemand een slap ei noemen is geen vorm van respect. Waarschijnlijk wordt het gedaan in de hoop dat iemand dan als reactie 'hard' wordt - maar het blijft een negatieve kwalificatie, het blijft iets wat niet komt uit een basis van respect. En dat is dus waar ik op doel.

[Anoniem: 940457]

Ja misschien ben ik ook wel slap of althans ik snap wel dat jullie mij zo zien. Waarschijnlijk heb ik het ook wel allemaal verkeerd aangepakt, maar het is er gewoon echt ingeslopen. Ik realiseer mij eigenlijk nu pas dat ik echt gepest wordt op het werk en dat ik voor 1.5 jaar geleden nog heel erg goed met hem kon. Hoe apart is dat eigenlijk? De afgelopen tijd heb ik natuurlijk meerdere malen aangegeven dat ik de manier waarop hij met mij omgaat niet leuk vind, maar als er dan nog niks gebeurd wat moet ik dan?

Ben ik dan zo slap geweest omdat ik mij niet wil verlagen tot zijn niveau? Hij zet mij voor schut waar klanten bij zijn, ik negeer dat want anders escaleert de boel en ik vind niet dat klanten de sfeer zo nauw moeten mee krijgen.

Op dit moment zit het bij mij vol en ben ik ook zo gruwelijk tegen hem ingegaan dat hij uit zichzelf maar is weggelopen omdat hij verbaal niet meer tegen mij op kon. Nu komt bij mijn baas pas het besef van he ik moet wat doen want het escaleert. Maar bij mij geldt de regel is de emmer eenmaal overlopen dan komt het nóóit meer goed! Dat is wat nu het geval is.

Ik heb het zoveel kansen gegeven, ik ben aardig geweest, ik heb hem genegeerd, ik heb hem juist overal bij betrokken, ik heb netjes met hem geprobeerd te praten, ik heb het mijn baas verteld, ik ben boos geworden. Maar nu is mijn emmer overlopen, ik laat mij niet meer behandelen alsof ik een sloof ben. Ik vind juist dat ik heel sterk ben geweest, denk dat menig mens al veel eerder een ontslag had ingediend want de situatie is echt verschrikkelijk!

Ik ben trouwens een zij.

[ Voor 4% gewijzigd door Anoniem: 940457 op 03-07-2017 21:39 ]

[Druiper]

incaz schreef op maandag 3 juli 2017 @ 21:18:
[...]

Dit is dus zo'n negatieve kwalificatie waar ik het over had. Het is een (welliswaar hele gematigde) vorm van schelden. Het is bedoeld om negatief te zijn en om iemand te kleineren. Iemand een slap ei noemen is geen vorm van respect. Waarschijnlijk wordt het gedaan in de hoop dat iemand dan als reactie 'hard' wordt - maar het blijft een negatieve kwalificatie, het blijft iets wat niet komt uit een basis van respect. En dat is dus waar ik op doel.

Dat was niet de bedoeling. niet om te kleineren, maar het wordt tijd dat de TS flink wakker geschut wordt. Iemand in zijn directe omgeving die samen met hem de schouders eronderzet om er bovenop te komen. Neem het als wijze raad van een oude man die zelf ook met schade en schande wijzer is geworden. En daar hoort ook bij iemand een spiegel voor te houden. Ik keur het gedrag van Simon absoluut af, maar dit soort mensen bestaan nu eenmaal. De Ts laat echt veel te makkelijk over zich heenlopen, laat dit ook een levensles zijn.

Anoniem: 940457 schreef op maandag 3 juli 2017 @ 21:34:
Ja misschien ben ik ook wel slap of althans ik snap wel dat jullie mij zo zien. Waarschijnlijk heb ik het ook wel allemaal verkeerd aangepakt, maar het is er gewoon echt ingeslopen. Ik realiseer mij eigenlijk nu pas dat ik echt gepest wordt op het werk en dat ik voor 1.5 jaar geleden nog heel erg goed met hem kon. Hoe apart is dat eigenlijk?

Ik heb het zoveel kansen gegeven, ik ben aardig geweest, ik heb hem genegeerd, ik heb hem juist overal bij betrokken, ik heb netjes met hem geprobeerd te praten, ik heb het mijn baas verteld, ik ben boos geworden. Maar is mijn emmer overlopen, ik laat mij niet meer behandelen alsof ik een sloof ben. Ik vind juist dat ik heel sterk ben geweest, denk dat menig mens al veel eerder een ontslag had ingediend want de situatie is echt verschrikkelijk!

Ik ben trouwens een zij.

Iedereen leert in het leven, hopelijk realiseer je een volgende keer eerder wanneer het fout gaat. Je bent nog jong en moet nog een heel leven werken. Het is een zware levensles, zorg dat je er van leert. Je bent te lief voor deze boze grote mensenwereld.

btw ik zeg dit vooral omdat ik mezelf hier deels in herken. Heb me vroeger door een manager flink laten gekmaken tot het bijna overspannen toe. Nooit nee zeggen etc. Tot een collega die dicht tegen zijn pensioen zat mij op een morgen apart nam en een spiegel voorzette. Een wereld ging voor mijn open.

[ Voor 40% gewijzigd door Druiper op 03-07-2017 21:49 ]

[TweakMDS]

@Anoniem: 940457
Ik kan je met deze zaak niet meer helpen dan de afgelopen 9 pagina's aan tegenstrijdige adviezen hebben gedaan, maar ik zou je wel mee willen geven dat ik de afgelopen dagen erg betrokken mee heb gelezen in dit topic.
Ik ben zelf manager van een groep mensen binnen een mkb bedrijf, en jouw topic heeft me best aangegrepen om ook in mijn organisatie beter te gaan letten op onderling gedrag. Ik denk niet dat er bij mij direct gepest wordt, maar afentoe zijn er best felle discussies, en ik wil graag niet de gemakkelijke weg kiezen zoals jouw werkgever overduidelijk heeft gedaan, met name als er persoonlijke dingen genoemd zouden worden.

Je hebt er niets aan, maar wellicht put je er wat kracht uit dat er door het delen van je verhaal wel wat meer bewustzijn op kan treden. Ik ben hopelijk niet de enige die er zo over denkt.

Wat ik je verder zou willen adviseren is om je eigen "ziekte" op dit moment niet af te zwakken. Een structurele en hoog opgelopen frustratie geeft je een emotionele dreun die zich ook in fysieke klachten kan uiten. Ik snap je eerste gevoel om weg te willen; ik zou dat ook hebben, maar negeer het advies niet om toch eerst een tijdje ziek te blijven, omdat de echte klap soms pas na het wegvallen van de stress trigger kan komen.

Verder veel succes bij het vervolg.

PS. Ik snap ook niet waarom iedereen "hij" zei, mijn spider-sense dacht bij de TS al dat je een dame was, eigenlijk vooral door de naam en je openheid.

[ Voor 7% gewijzigd door TweakMDS op 03-07-2017 22:15 ]

[Anoniem: 940457]

SndBastard schreef op maandag 3 juli 2017 @ 22:06:
@Anoniem: 940457
Ik kan je met deze zaak niet meer helpen dan de afgelopen 9 pagina's aan tegenstrijdige adviezen hebben gedaan, maar ik zou je wel mee willen geven dat ik de afgelopen dagen erg betrokken mee heb gelezen in dit topic.
Ik ben zelf manager van een groep mensen binnen een mkb bedrijf, en jouw topic heeft me best aangegrepen om ook in mijn organisatie beter te gaan letten op onderling gedrag. Ik denk niet dat er bij mij direct gepest wordt, maar afentoe zijn er best felle discussies, en ik wil graag niet de gemakkelijke weg kiezen zoals jouw werkgever overduidelijk heeft gedaan, met name als er persoonlijke dingen genoemd zouden worden.

Je hebt er niets aan, maar wellicht put je er wat kracht uit dat er door het delen van je verhaal wel wat meer bewustzijn op kan treden. Ik ben hopelijk niet de enige die er zo over denkt.

Wat ik je verder zou willen adviseren is om je eigen "ziekte" op dit moment niet af te zwakken. Een structurele en hoog opgelopen frustratie geeft je een emotionele dreun die zich ook in fysieke klachten kan uiten. Ik snap je eerste gevoel om weg te willen; ik zou dat ook hebben, maar negeer het advies niet om toch eerst een tijdje ziek te blijven, omdat de echte klap soms pas na het wegvallen van de stress trigger kan komen.

Verder veel succes bij het vervolg.

PS. Ik snap ook niet waarom iedereen "hij" zei, mijn spider-sense dacht bij de TS al dat je een dame was, eigenlijk vooral door de naam en je openheid.

toon volledige bericht

Toch fijn dat je het meer in de gaten houd, het siert je!

[unezra]

Anoniem: 940457 schreef op maandag 3 juli 2017 @ 21:34:
Ja misschien ben ik ook wel slap of althans ik snap wel dat jullie mij zo zien. Waarschijnlijk heb ik het ook wel allemaal verkeerd aangepakt, maar het is er gewoon echt ingeslopen.

Persoonlijk vind ik je niet zwak. Ik vind dat je te laat hebt geacteerd op een situatie maar ik begrijp ook volkomen dat zo'n situatie kan ontstaan en pas op het moment dat je de ernst van de situatie in ziet, het al veel verder is dan je zou willen.

Ik realiseer mij eigenlijk nu pas dat ik echt gepest wordt op het werk en dat ik voor 1.5 jaar geleden nog heel erg goed met hem kon. Hoe apart is dat eigenlijk?

Is er iets voorgevallen waardoor de situatie mogelijk veranderd kan zijn?

In geval van "mijn" pester was het redelijk vanaf het begin duidelijk dat ik met veel meer ervaring binnen kwam dan hij ooit in zijn leven zou hebben, maar hij is via zijn oom de organisatie binnen gerold, ik kwam van buiten. Kortom, meneer was onzeker en uitte dat door letterlijk de hele afdeling onder de duim proberen te krijgen. (Hij was ook nog eens fors jonger dan ik.)

Heeft hij wellicht romantische (maar onbeantwoorde) gevoelens ontwikkeld, heeft 'ie geconcludeerd dat jij harder in de organisatie groeit dan hij, jij betere carriérekansen hebt, etc? By no means probeer ik de situatie goed te praten maar ik ben wel benieuwd wat de oorzaak is van het feit dat jullie het prima konden vinden en dat er blijkbaar iets die situatie heeft veranderd waardoor hij jou nu als slachtoffer heeft uitgekozen.

De afgelopen tijd heb ik natuurlijk meerdere malen aangegeven dat ik de manier waarop hij met mij omgaat niet leuk vind, maar als er dan nog niks gebeurd wat moet ik dan?

Ben ik dan zo slap geweest omdat ik mij niet wil verlagen tot zijn niveau? Hij zet mij voor schut waar klanten bij zijn, ik negeer dat want anders escaleert de boel en ik vind niet dat klanten de sfeer zo nauw moeten mee krijgen.

Verlagen tot zijn niveau is nooit een goed idee. Ik heb dat 1x gedaan, toen ik al wist dat mijn contract niet verlengd zou worden. Dat voelde heel goed maar het was pure revenge. Ik had niets meer te verliezen, niets meer te winnen, dus kon rustig wraak nemen en voor mij was het ook een afrekenen met mijn eigen pestverleden. Nooit heb ik wraak kunnen nemen op mijn pesters, ze met gelijke munt terug kunnen betalen. Nu kon het wel en wist ik dat ik er mee weg zou komen.

Het mooiste was dat ik daadwerkelijk van mijn manager een opmerking kreeg dat ik normaliter voor mijn acties een officiële waarschuwing had gekregen maar die nu niet kreeg omdat ik toch over een paar weken weg zou zijn. Dat was de ultieme overwinning. Ik kwam weg met iets dat waarschuwing-waardig was en collega heeft me de laatste weken niet meer aangekeken.

Blijft een shitsituatie. In the end heeft het mij nog steeds mijn baan gekost terwijl ik zo ontzettend graag bij die organisatie wilde werken. Het hele werken bij die organisatie werd een desillusie, door 1 pestende collega, 1 falende manager en 1 falend pestprotocol. Jammer, want carriere-technisch was het een prima organisatie voor me geweest.

Fin, in zo'n geval, moet je escaleren naar boven. Als je alles op jouw niveau hebt gedaan dat je kon en je bij je direct leidinggevende geen serieus gehoor vind, moet je escaleren naar hogere management lagen. Maar ik kan me ook voorstellen dat die stap heel groot is.

Op dit moment zit het bij mij vol en ben ik ook zo gruwelijk tegen hem ingegaan dat hij uit zichzelf maar is weggelopen omdat hij verbaal niet meer tegen mij op kon. Nu komt bij mijn baas pas het besef van he ik moet wat doen want het escaleert. Maar bij mij geldt de regel is de emmer eenmaal overlopen dan komt het nóóit meer goed! Dat is wat nu het geval is.

Ik heb het zoveel kansen gegeven, ik ben aardig geweest, ik heb hem genegeerd, ik heb hem juist overal bij betrokken, ik heb netjes met hem geprobeerd te praten, ik heb het mijn baas verteld, ik ben boos geworden. Maar nu is mijn emmer overlopen, ik laat mij niet meer behandelen alsof ik een sloof ben. Ik vind juist dat ik heel sterk ben geweest, denk dat menig mens al veel eerder een ontslag had ingediend want de situatie is echt verschrikkelijk!

Ik weet het niet. Zodra er een hypotheek vanaf hangt gaan mensen opeens behoorlijk diep. Niet zo gek ook. Het laatste wat je wilt in een shitsituatie, is deze *nog* shittier maken door letterlijk het dak boven je hoofd te verliezen.

Ik denk zeker dat je heel sterk bent geweest maar vergis je niet in wat mensen over hebben om hun inkomen en dus hun huis te behouden. Ontslag indienen doen mensen niet snel.

Ik ben trouwens een zij.

Ik vraag me serieus af of dat van invloed is op de situatie. Als Simon zich op de eoa manier bedreigd voelt, zou dat zijn pestgedrag kunnen verklaren. Ik weet niet of ik het goed heb geleden, maar is de situatie zo dat jij jonger bent dan Simon, vrouw en relatief snel gegroeid bent in het bedrijf? (Sneller dan Simon.)

Jalouzie kan op zo'n moment dus een serieuze oorzaak zijn. Simon word onzeker, reageert dat af door te pesten. Kinderachtig en niet goed te praten, wel een mogelijke realiteit.

[srdevil]

@Anoniem: 940457 , ik moet toegeven dat ik niet alle pagina's heb gelezen maar wel een paar.

Als ik het zo even lees werk je in een groot bedrijf. Als iemand daar overspannen/burnout/gepest is/word, is het niet altijd geheel ongebruikelijk om in overleg met de werknemer een oplossing te zoeken.

Als jou chef daar niet aan mee wil werken/luistert kan je het misschien hogerop zoeken of inderdaad bij HR.
In het bedrijf waar ik werk zijn er meerdere met een burn-out geweest de afgelopen jaren, ik weet dat er iemand een 'herintergratie-traject' heeft gehad wat is 'mislukt'. Het zou fatsoenlijk zijn van het bedrijf om dan naar een andere oplossing te zoeken, wat ook een gelijkwaardige functie kan zijn bij een ander bedrijf / kennis van hun.

Misschien een idee!

[MarElo]

nst6ldr schreef op zaterdag 1 juli 2017 @ 02:25:
Zó, als het bedrijf er niets mee doet dan had ik Simon z'n rare fratsen opgenomen en op dumpert gezet, óf bij gebrek aan geduld gelijk in een nekklem gelegd. Absoluut ontoelaatbaar dat hij op de WC deur gaat rammen.

Dat soort dingen doe je dan maar als je nog op school zit, maar niet op de werkplek waar men geacht word volwassen met elkaar om te gaan.

Dus nee

[Skimovic]

Anoniem: 940457 schreef op maandag 3 juli 2017 @ 21:34:
Ja misschien ben ik ook wel slap of althans ik snap wel dat jullie mij zo zien. Waarschijnlijk heb ik het ook wel allemaal verkeerd aangepakt, maar het is er gewoon echt ingeslopen. Ik realiseer mij eigenlijk nu pas dat ik echt gepest wordt op het werk en dat ik voor 1.5 jaar geleden nog heel erg goed met hem kon. Hoe apart is dat eigenlijk? De afgelopen tijd heb ik natuurlijk meerdere malen aangegeven dat ik de manier waarop hij met mij omgaat niet leuk vind, maar als er dan nog niks gebeurd wat moet ik dan?

Ben ik dan zo slap geweest omdat ik mij niet wil verlagen tot zijn niveau? Hij zet mij voor schut waar klanten bij zijn, ik negeer dat want anders escaleert de boel en ik vind niet dat klanten de sfeer zo nauw moeten mee krijgen.

Op dit moment zit het bij mij vol en ben ik ook zo gruwelijk tegen hem ingegaan dat hij uit zichzelf maar is weggelopen omdat hij verbaal niet meer tegen mij op kon. Nu komt bij mijn baas pas het besef van he ik moet wat doen want het escaleert. Maar bij mij geldt de regel is de emmer eenmaal overlopen dan komt het nóóit meer goed! Dat is wat nu het geval is.

Ik heb het zoveel kansen gegeven, ik ben aardig geweest, ik heb hem genegeerd, ik heb hem juist overal bij betrokken, ik heb netjes met hem geprobeerd te praten, ik heb het mijn baas verteld, ik ben boos geworden. Maar nu is mijn emmer overlopen, ik laat mij niet meer behandelen alsof ik een sloof ben. Ik vind juist dat ik heel sterk ben geweest, denk dat menig mens al veel eerder een ontslag had ingediend want de situatie is echt verschrikkelijk!

Ik ben trouwens een zij.

toon volledige bericht

Er even vanuitgaande dat 'Simon' een 'hij is'.

Dan loopt hij dus een vrouwlijke collega achterna na de vrouwen toilet en gaat daar op de deur bonken?

Als je daar een officiele klacht voor in zou dienen wegens intimidatie / ongewenste intimiteiten of dergelijke kan dat zomaar ontslag op staande voet betekenen voor Simon.

[migchiell]

Druiper schreef op maandag 3 juli 2017 @ 18:41:
Je bent wel oliedom als je akkoord gaat met vrijwillig ontslag op dit moment. Naast dat ww maar 70% van je laatst verdiende loon is, is het ook vanuit de ww veel moeilijker te solliciteren. Je huidige werkgever heeft deze shit veroorzaakt en zal dus moeten dokken voor jouw huidige ziekte. Ga de ziektewet in, en ga werken aan je herstel. Neem hier de tijd in zolang je nodig hebt. Ga solliciteren bij andere werkgevers.

En als tip: ga aan jezelf werken en wordt weerbaarder. [mbr]*knip ongepaste kwalificatie*[/] Van geen contractonderhandeling tot "vrijwillig" ontslag.. je slikt alles als zoete koek. Leef met de gedachte dat in de grote mensenwereld nu eenmaal wordt verwacht dat je af en toe op je strepen gaat staan..

Volledig mee eens. Kom eerst tot rust, ga dan werken aan je herstel en ga dan werken aan je weerbaarheid voor de toekomst. Daarna pas echt beslissen hoe nu verder, misschien in een ander filiaal aan de slag, misschien is Simon tegen die tijd wel weg en anders kun je dan altijd nog gaan extern gaan solliciteren. Ik denk dat je jezelf in de voet schiet als je nu vrijwillig opstapt. Als je een vast contract hebt wordt vziw je loon sowieso het eerste jaar volledig doorbetaald, zolang je maar bezig bent met herstel en verbetering.

Stel dat je nu in een sollicitatiegesprek in huilen uitbarst als ze vragen waarom je weg wilt bij je huidige baan...

[Sissors]

Anoniem: 940457 schreef op maandag 3 juli 2017 @ 21:34:
Ja misschien ben ik ook wel slap of althans ik snap wel dat jullie mij zo zien. Waarschijnlijk heb ik het ook wel allemaal verkeerd aangepakt, maar het is er gewoon echt ingeslopen.

Dat insluipen is inderdaad iets wat heel natuurlijk gebeurd aan het begin. En laat je wat te makkelijk over je heen lopen soms? Aan je posts hier heb ik ook wel dat gevoel dat je soms meer voor jezelf moet opkomen (in zijn algemeenheid, tegen een pestkop die weet dat hij je toch weer eronder krijgt als hij maar lang genoeg volhoudt is dat bijna niet te doen).

Maar tegelijkertijd ondanks degene die hier blijven beweren dat in elk bedrijf wel een 'Simon' is: Ik ben op mijn werk (gelukkig) nog nooit iemand tegen gekomen die ook maar in de buurt van een 'Simon' komt. Mijn aller eerste bijbaantje vond ik de baas een eikel, maar die heeft echt niet zulk soort dingen geflikt. Volgend bijbaantje ergens anders, en sinds die ook in mijn fulltime banen echt nooit zoiets meegemaakt. In een normaal bedrijf was zo iemand er al lang uitgewerkt.

MarElo schreef op maandag 3 juli 2017 @ 22:41:
[...]


Dat soort dingen doe je dan maar als je nog op school zit, maar niet op de werkplek waar men geacht word volwassen met elkaar om te gaan.

Dus nee

Eens dat ik het ook niet zou aanraden. Maar dat volwassen met elkaar omgaan is hier dus duidelijk niet meer van toepassing.

[ Voor 15% gewijzigd door Sissors op 04-07-2017 07:53 ]

[Ryur]

Skimovic schreef op maandag 3 juli 2017 @ 22:58:
[...]


Er even vanuitgaande dat 'Simon' een 'hij is'.

Dan loopt hij dus een vrouwlijke collega achterna na de vrouwen toilet en gaat daar op de deur bonken?

Als je daar een officiele klacht voor in zou dienen wegens intimidatie / ongewenste intimiteiten of dergelijke kan dat zomaar ontslag op staande voet betekenen voor Simon.

Dat was dus ook gelijk wat ik dacht toen ik las dat TS een "zij" was.
(I.t.t. een poster hierboven had ik het niet eerder doorgehad, nu ik alles teruglees merk ik het wel ja).

Als Simon een man is, dan is het echt ernstig wat hij heeft gedaan.
Want dan is het gewoon ongewenste intimiteiten.


Wat TS ook gaat doen, ik wens haar heel veel sterkte! Zowel met het bijkomen als met haar verdere carrière.

[unezra]

Ryur schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 08:13:
[...]
Dat was dus ook gelijk wat ik dacht toen ik las dat TS een "zij" was.
(I.t.t. een poster hierboven had ik het niet eerder doorgehad, nu ik alles teruglees merk ik het wel ja).

Ik moet zeggen dat ik ook niet meteen in de gaten had dat TS een "hij" was. Of ik het merk als ik alles terug lees, ik weet het niet. Persoonlijk denk ik dat een man exact zo had kunnen reageren in gegeven situatie, in exact dezelfde situatie had kunnen belanden en eenzelfde topic had kunnen openen met dezelfde reacties.

Als Simon een man is, dan is het echt ernstig wat hij heeft gedaan.
Want dan is het gewoon ongewenste intimiteiten.

Geslacht van Simon en TS maken hierin niet uit. Of Simon nu een man of een vrouw is en of TS nu man of vrouw is, in beide gevallen is het grensoverschrijdend gedrag en zijn het ongewenste intimiteiten. Sancties zouden in beide gevallen gelijk moeten zijn. Je volgt een collega niet naar het toilet en bonst niet op de deur. Punt.

Wat TS ook gaat doen, ik wens haar heel veel sterkte! Zowel met het bijkomen als met haar verdere carrière.

Dat.

[Ryur]

unezra schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 08:39:
[...]


Ik moet zeggen dat ik ook niet meteen in de gaten had dat TS een "hij" was. Of ik het merk als ik alles terug lees, ik weet het niet. Persoonlijk denk ik dat een man exact zo had kunnen reageren in gegeven situatie, in exact dezelfde situatie had kunnen belanden en eenzelfde topic had kunnen openen met dezelfde reacties.

Bedoel niet qua reactie, maar meer qua woordkeuze merk ik het nu.

unezra schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 08:39:
Geslacht van Simon en TS maken hierin niet uit. Of Simon nu een man of een vrouw is en of TS nu man of vrouw is, in beide gevallen is het grensoverschrijdend gedrag en zijn het ongewenste intimiteiten. Sancties zouden in beide gevallen gelijk moeten zijn. Je volgt een collega niet naar het toilet en bonst niet op de deur. Punt.

Eens. Maar helaas vanuit werkgevers oogpunt wordt meestal voor hetzelfde geslacht niet gezien als ongewenste intimiteiten _{(been there, done that, got the t-shirt).}

[Anoniem: 940457]

Simon is trouwens wel gewoon een man.

[Tom]

incaz schreef op maandag 3 juli 2017 @ 21:18:
[...]

Nee, niemand hier praat het specifieke pestgedrag van Simon goed.

Maar het structurelere gemak waarmee iedereen inhaakt op vermeende zwakheid en dan de schuld bij die persoon legt, dat praat men wel goed en draagt men uit, ook nadrukkelijk hier in dit topic. Tel voor de gein eens hoevaak de persoon van zwakheid beticht wordt.
Dat is de context die pesten erg veel ruimte geeft, en die het ook daadwerkelijk goedpraat. (Zelfs al heeft misschien niet iedereen dit door.)

Dit is dus hoe pestgedrag goedgepraat wordt. Al die aantijgingen over iemands persoonlijkheid, die worden goedgepraat omdat er een hypothetische toekomstige situatie zou kunnen zijn... dus is het goed.

Het is natuurlijk de schuld van Simon.
Als toerist moet je ook niet (zichtbaar) met een dure camera door de ghetto's van São Paulo lopen. Iemand afraden zoiets te doen (en dat doet zelfs onze eigen overheid) is toch ook niet gelijk aan het goedpraten van criminaliteit?
En ik kan ook boos worden als ik onder nieuwsberichten lees dat een meisje lastig gevallen is dat ze zich maar niet zo hoerig moet kleden. Natuurlijk is het nooit de schuld van dat meisje en zou zij gewoon over straat moeten op tijden, op locaties en in kleding die zij wil. Die toerist, dat meisje in kort rokje en topicstarter als pestobject blijven uiteraard slachtoffers, daar is geen twijfel over mogelijk. Alleen hadden ze anders te werk kunnen gaan: als toerist geen dure spullen tonen, als meisje niet in je eentje door donkere steegjes en als gepest persoon eerder grenzen stellen. Zou niet nodig moeten zijn als iedereen gewoon fatsoen had, is het helaas wel. Je idealen brengen je niet zo ver in een wereld vol kwaad.

[mannowlahn]

Tom schreef op maandag 3 juli 2017 @ 19:19:
En vind je het gek als hij belt omdat ie niet kan werken, z'n baas vraagt of ie niet toch een ochtend gaat werken en hij er vervolgens die ochtend gewoon weer zit. Tja, hoe serieus moet je topicstarter dan nemen als je het verhaal in dit topic niet gelezen hebt?

Toen ik dat las sloeg ik op mijn mijn hand tegen mijn gezicht. Zij heeft nu inderdaad laten zien dat het totaal niet een serieus probleem is. Het spijt mij ook zeer voor de TS, maar zolang zij ook niet daadwerkelijk het beste voor zich zelf kiest zal zij altijd achter de feiten aanlopen. Nu ontslag nemen en er zal niets voor haar veranderen omdat zij blijkbaar nog niet de klik heeft gehad dat er inderdaad overal dit soort mensen rondlopen.

[unezra]

muffstuff schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 13:01:
[...]

Toen ik dat las sloeg ik op mijn mijn hand tegen mijn gezicht. Zij heeft nu inderdaad laten zien dat het totaal niet een serieus probleem is.

Dat zeg je in mijn ogen verkeerd. Het probleem is wel serieus. Het probleem word alleen door TS's leidinggevende niet serieus genomen.

Overigens eens met toch een ochtend komen om de administratie te doen, nu niet bepaald het meest handige is om te doen. Zo laat je ze alsnog denken dat het probleem niet zo groot is want je komt toch wel.

Maar goed, in de lijn van wat TS verteld vind ik dat wel weer te verklaren. Probleem bestaat al anderhalf jaar en dit is de eerste echt serieuze actie die TS onderneemt. Komt op mij over als een gevalletje "niet heel erg weerbaar" en da's psychologenvoer.

Het spijt mij ook zeer voor de TS, maar zolang zij ook niet daadwerkelijk het beste voor zich zelf kiest zal zij altijd achter de feiten aanlopen. Nu ontslag nemen en er zal niets voor haar veranderen omdat zij blijkbaar nog niet de klik heeft gehad dat er inderdaad overal dit soort mensen rondlopen.

Dat dus. Je kunt altijd opnieuw een Simon tegen het lijf lopen en de beste manier om te zorgen dat Simon een ander slachtoffer uit kiest, is zelf weerbaarder te worden en eerder op te treden.

Ieder bedrijf heeft wel een Simon, dat sommige mensen hier aan geven dat nog niet gezien / meegemaakt te hebben betekend vooral dat in hun bedrijven Simon minder kans krijgt of een ander slachtoffer uit kiest.

Bij mijn werkgever zal er ongetwijfeld ook een Simon (m/v) rond lopen maar omdat ik op een ondersteunende afdeling zit (ICT), is de kans dat ik daar direct mee te maken heb vrij klein. Ook denk ik dat bij ons er niet echt een pestcultuur is maar zeker weten doe ik dat niet omdat ik daarvoor domweg te ver van de andere afdelingen zit.

Ik denk wel dat ik door eerdere ervaringen weerbaarder ben maar zeker weten toe ik dat niet. Bij mijn huidige werkgever voel ik me vrij zeker. Ik werk d'r bijna 5 jaar en heb inmiddels mijn plekje wel gevonden. Stel dat er nu iemand binnen komt en hij/zij haalt het in zijn hoofd Simon gedrag te vertonen, is dat heel snel afgelopen. (Daarbij weet mijn manager ook van mijn verleden en ik weet zeker dat hij snoeihard in zou grijpen als ik aan geef dat d'r iemand Simon gedrag vertoont.)

Voor TS vind ik het lastig, ik denk nog steeds niet dat de oplossing voor TS zit in een andere baan zoeken. TS doet er beter aan doen hulptroepen in te schakelen (ARBO arts, huisarts, psycholoog) en als het kan weer aan het werk te gaan. Simon d'r uit (of in ieder geval onschadelijk gemaakt) en een overwinning rijker, verder met het normale leven.

Want wat als er bij een nieuwe werkgever opnieuw een Simon rond loopt? Weer op zoek naar ander werk? Versnipperd CV en een lastig uit te leggen reden om ergens weg te gaan? (Als zoiets 2x op rij gebeurt, zal een werkgever ook vragen gaan stellen.)

Zonder dat TS daadwerkelijk iets aan de oorzaak doet (en die oorzaak ligt zowel bij het bedrijf als bij TS zelf), zal er gegarandeerd vroeger of later weer een Simon komen en dezelfde k*tgeintjes kunnen uithalen.

[servies]

unezra schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 08:39:
Ik moet zeggen dat ik ook niet meteen in de gaten had dat TS een "hij" was.

En je hebt blijkbaar nog steeds niet in de gaten dat TS een 'zij' is...

[Anoniem: 940457]

Nou vandaag een gesprek gehad met de rayonmanager en mijn bedrijfsleider. Nou werkelijk waar onze rayonmanager vind het niet normaal dat ik mijn collega's laat stikken omdat ik geen zin heb om te werken. Heb hem duidelijk gemaakt dat het geen kwestie is van geen zin hebben maar er ziek van zijn, volgens mij begrijpt hij het nu nog steeds niet. Heb hem ook gezegd dat mijn emmer overlopen is en dat het voor mij eigenlijk klaar is. Toen schrokken ze en zeiden ze wil jij je ontslag nemen? Heb gezegd dat ik er wel aan zat te denken. Toen hebben ze Simon erbij geroepen voor een gesprek, maar hij bleef maar liegen en verdraaide de rollen. Ik ben namelijk de gene die liegt over van alles volgens hem, wat natuurlijk niet zo is.

Toen heb ik de knoop door gehakt en gezegd van nou luister ik heb hier geen zin meer in ik ga weg. Mijn baas leek er behoorlijk van geschrokken te zijn. We zijn wel 'wederzijds goedvinden' uit elkaar gegaan. Er wordt nog een contract gemaakt die ik nauwkeurig laat nakijken zodat ik wel gewoon recht heb om geld en ww.

[Icephase]

Anoniem: 940457 schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 14:31:
Nou vandaag een gesprek gehad met de rayonmanager en mijn bedrijfsleider. Nou werkelijk waar onze rayonmanager vind het niet normaal dat ik mijn collega's laat stikken omdat ik geen zin heb om te werken. Heb hem duidelijk gemaakt dat het geen kwestie is van geen zin hebben maar er ziek van zijn, volgens mij begrijpt hij het nu nog steeds niet. Heb hem ook gezegd dat mijn emmer overlopen is en dat het voor mij eigenlijk klaar is. Toen schrokken ze en zeiden ze wil jij je ontslag nemen? Heb gezegd dat ik er wel aan zat te denken. Toen hebben ze Simon erbij geroepen voor een gesprek, maar hij bleef maar liegen en verdraaide de rollen. Ik ben namelijk de gene die liegt over van alles volgens hem, wat natuurlijk niet zo is.

Toen heb ik de knoop door gehakt en gezegd van nou luister ik heb hier geen zin meer in ik ga weg. Mijn baas leek er behoorlijk van geschrokken te zijn. We zijn wel 'wederzijds goedvinden' uit elkaar gegaan. Er wordt nog een contract gemaakt die ik nauwkeurig laat nakijken zodat ik wel gewoon recht heb om geld en ww.

Ik zou contact opnemen met een arbeidsjurist. Niet via je 'boekhouder' laten lopen, een boekhouder heeft géén juridische kennis van zaken. Ik snap dat je zo hebt gereageerd, maar of het verstandig is/was is een tweede...

Zo snel mogelijk juridische bijstand inschakelen, dit kan anders alleen maar verkeerd aflopen. Zeker als je rayonmanager zo'n klaarblijkelijk dikke plank voor z'n kop heeft. Dit zijn mensen die obv jouw berichten maar al te graag willen bewijzen dat ze absoluut niet geschikt zijn als leidinggevende.

[unezra]

...

En dat is dus *exact* waarom je hiervoor naar de ARBO arts en je huisarts had moeten stappen voordat je zo'n gesprek was aangegaan.

Wat je nu doet is een volstrekt impulsieve beslissing, in the heat of the moment een beslissing nemen waar je alleen maar spijt van kunt krijgen.

Je bent nog niet "met wederzijds goedvinden uit elkaar gegaan" want dat is pas op het moment dat die vaststellingsovereenkomst er is (en door beide partijen is getekend). Ik zou dat ding zeker goed door een kundig jurist (arbeidsjurist) laten bekijken. Voor je weet staat het er dusdanig dat het UWV zegt "je bent zelf opgestapt, geen recht op WW". Ook wel een beetje terecht, want ik heb niet het idee dat je daadwerkelijk alles er aan hebt gedaan er met je werkgever uit te komen en veel te impulsief hebt gehandeld in deze.

Zaterdag een topic openen, dinsdag ontslag nemen en niet serieus de tijd nemen te overdenken wat de gevolgen zijn. Hoe lang de situatie ook bestond en hoe heftig deze ook was, dit is veel te snel en te impulsief. Gehandeld vanuit emotie en dat is nu precies hetgeen je in zo'n arbeidsconflict niet moet doen en waarom je d'r specialisten bij moet halen.

(Dit is ook waarom je een rechtsbijstandsverzekering nodig hebt. Daar ben je nu ruim te laat mee maar sluit die af. Mocht zoiets nog een keer gebeuren, dan kun je je jurist bellen en die alles laten afhandelen en je adviseren. Een jurist is handig als buffer omdat die de emotie van beiden kanten filtert en zorgt voor een zinvolle zakelijke afhandeling.)

[Sissors]

unezra schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 14:49:
...

En dat is dus *exact* waarom je hiervoor naar de ARBO arts en je huisarts had moeten stappen voordat je zo'n gesprek was aangegaan.

Wat je nu doet is een volstrekt impulsieve beslissing, in the heat of the moment een beslissing nemen waar je alleen maar spijt van kunt krijgen.

Impulsieve beslissing? Tot op zekere hoogte ja.
Beter om eerst naar een arts te stappen? Ja

De beslissing nemen om weg te gaan bij een locatie waar je emotioneel kapot aan gaat een beslissing noemen waar je alleen maar spijt van kunt krijgen? Absoluut niet. Want ondanks dat je het blijft verkondigen: Mijn ervaring is dat veruit het merendeel van de bedrijven echt geen 'Simon' heeft rondlopen, gezien ik nog nooit iemand ben tegen gekomen die daar ook maar in de buurt van komt.

En hoewel ik het eens ben dat het handiger aangepakt had kunnen worden door TS, heeft TS nu juist een keer voor zichzelf gekozen.

[RodeStabilo]

Sissors schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 15:27:
[...]

Impulsieve beslissing? Tot op zekere hoogte ja.
Beter om eerst naar een arts te stappen? Ja

De beslissing nemen om weg te gaan bij een locatie waar je emotioneel kapot aan gaat een beslissing noemen waar je alleen maar spijt van kunt krijgen? Absoluut niet. Want ondanks dat je het blijft verkondigen: Mijn ervaring is dat veruit het merendeel van de bedrijven echt geen 'Simon' heeft rondlopen, gezien ik nog nooit iemand ben tegen gekomen die daar ook maar in de buurt van komt.

En hoewel ik het eens ben dat het handiger aangepakt had kunnen worden door TS, heeft TS nu juist een keer voor zichzelf gekozen.

Mee eens. Als de kant van TS klopt dan lijkt dat bedrijf er helemaal niet in geinteresseerd te zijn om maar ergens echt structureel in te grijpen.

[PcDealer]

Verder schriftelijk afhandelen en via het hoofdkantoor of franchisegever spelen.

Ben je al ziek gemeld? Alsjeblieft ga naar de bedrijfsarts. Die "is" (wordt vanuit de wet gezien als) onafhankelijk en ter zake kundig. Deze kan niet anders dan jou twee weken rust gunnen zodat je niet hoeft te werken. In die tijd kun ke prima je rechtspositie bepalen.

Zoek uit wie of welk bureau de arboarts verzorgd. Je hebt nog niet gezegd of er een cao van toepassing is.

[ Voor 13% gewijzigd door PcDealer op 04-07-2017 16:37 ]

[incaz]

Tom schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 09:09:
[...]

Als toerist moet je ook niet (zichtbaar) met een dure camera door de ghetto's van São Paulo lopen. Iemand afraden zoiets te doen (en dat doet zelfs onze eigen overheid) is toch ook niet gelijk aan het goedpraten van criminaliteit?

Nogmaals: dat ligt er dus aan hoe je dat doet.

Mogelijkheid 1: "De criminaliteit in de favela's van São Paulo is vrij hoog. Overweeg dus of je je dure camera daarmee naartoe wilt nemen." -> helemaal top! Je geeft iemand informatie en een nuttige overweging, en laat die persoon vervolgens een eigen keuze. Helemaal respectvol.

Mogelijkheid 2: "als je een dure camera meeneemt naar de favela's van São Paulo bewijst dat duidelijk dat je er wat aan je intelligentie mankeert en dan maak je het er zelf naar." -> niet top, want je koppelt een negatieve kwalificatie aan iemand en je praat wel degelijk goed dat er dan wat gebeurt.

Alleen hadden ze anders te werk kunnen gaan: als toerist geen dure spullen tonen, als meisje niet in je eentje door donkere steegjes en als gepest persoon eerder grenzen stellen. Zou niet nodig moeten zijn als iedereen gewoon fatsoen had, is het helaas wel. Je idealen brengen je niet zo ver in een wereld vol kwaad.

Maar jij, niet iemand anders, JIJ kiest ervoor om die 'maar' te maken. Die kun je gewoon overslaan. Want echt - mensen hebben dat vast wel eens gehoord. En iedere keer als je zo'n maar herhaalt, draag je (of je dat nou zo bedoelt of niet) een klein beetje bij aan het normaal blijven van die excuses. En iedere keer als je daar ook nog scheldwoorden bij gebruikt (en zoals gezegd, 'slap ei' is niet echt een wereldschokkend heftig schelden, maar het is het wel) versterk je dat al helemaal.

Zo blijven die dingen dus wel in stand... en daar heb je een keuze in. Je kunt Simon niet veranderen en je kunt de wereld niet in z'n geheel veranderen, maar je kunt wel je eigen gedrag daarin veranderen, door gewoon niet meer die 'maar je had...' te herhalen. Niet. Gewoon niet. Je voegt geen informatie toe - ten eerste omdat die 'maar' echt meer dan aanwezig is in de cultuur en mensen dat echt wel weten, en ten tweede omdat je dus iets zegt over het verleden, maar dat is voorbij.

Hou het bij de toekomst, laat je persoonlijke oordelen achterwege, laat verwijten achterwege, en verwoord je adviezen anders. Dat is de ruimte die jij concreet hebt om het de Simons van deze wereld iets moeilijker te maken, en de Petrichors iets te steunen.

[Stoney3K]

unezra schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 08:39:
[...]

Geslacht van Simon en TS maken hierin niet uit. Of Simon nu een man of een vrouw is en of TS nu man of vrouw is, in beide gevallen is het grensoverschrijdend gedrag en zijn het ongewenste intimiteiten. Sancties zouden in beide gevallen gelijk moeten zijn. Je volgt een collega niet naar het toilet en bonst niet op de deur. Punt.

Helaas is het in de praktijk zo dat een klacht van een vrouwelijke collega veel zwaarder weegt en serieuzer wordt genomen dan een klacht van een mannelijke collega.

Als een mannelijke collega klaagt over ongewenste intimiteiten dan wordt ie vaan recht in zijn gezicht uitgelachen en gezegd niet zo'n watje te zijn. Of sterker nog, zeggen dat ie gewoon dikke mazzel heeft en het maar lekker moet vinden als de dader een vrouw betreft.

Dus in de praktijk is de afhandeling daarvan en de sancties zeker niet gelijk, helaas.

[Anoniem: 940457]

Ik heb van alles nog niets getekend..

Mijn uitwerkperiode van 2 maanden krijg ik nog uitbetaald ondanks dat ik niet ga werken, daarna kan ik de ww in. Over 2 weken krijg ik mijn loon maar daarvan heb ik ook 2 weken niet gewerkt, krijg ik dan een half loon? Indien dat zo is kan ik mijn vakantie weken nog opnemen.

Of ik blijf in de ziektewet ondanks dat onze rayonmanager vindt dat ik niet ziek ben maar dat ik mijn collega's laar stikken. Wat moet ik nu?

[Lekiame]

Gewoon in de ziektewet blijven zitten. Indien je een vast aantal uren hebt krijg je dat gewoon uitbetaald, ondanks dat je ziek thuis zit. Vakantie uren gewoon laten uitbetalen/uitbetaald laten worden bij uit dienst treding. Zorg dat je even een afspraak maakt met de ARBO arts en hiervan een verklaring krijgt dat je niet in staat bent om aan het werk te gaan.

[Atlas]

Anoniem: 940457 schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 16:11:
Ik heb van alles nog niets getekend..

Mijn uitwerkperiode van 2 maanden krijg ik nog uitbetaald ondanks dat ik niet ga werken, daarna kan ik de ww in. Over 2 weken krijg ik mijn loon maar daarvan heb ik ook 2 weken niet gewerkt, krijg ik dan een half loon? Indien dat zo is kan ik mijn vakantie weken nog opnemen.

Of ik blijf in de ziektewet ondanks dat onze rayonmanager vindt dat ik niet ziek ben maar dat ik mijn collega's laar stikken. Wat moet ik nu?

1) Arbo Arts
2) Arbo Arts

Enige juiste wat je nu kunt doen!

[AnnaAnjo]

Ik denk dat je een gesprek moet aangaan met de arbo-arts en het verder omhoog moet escaleren. Is er geen vertrouwenspersoon waar je terecht kan?

Je wordt serieus gepest en je leidinggevende(n) nemen het niet serieus, vervolgens wordt Simon er bij gehaald en ontkent alles ... tuurlijk ontkent hij alles. Hij gaat echt niet zitten verkondigen dat hij je inderdaad stelselmatig pest. Zijn er geen andere collega's die zien wat hij doet? Ik neem aan dat het opvalt als hij telkens als je opstaat om naar de wc te gaan hij je volgt.

Het is lastig oordelen natuurlijk omdat we er niet bij zijn geweest, maar het lijkt me niet normaal als je aanklopt bij je leidinggevende(n) met het verhaal dat je stelselmatig gepest wordt en dat ze het gewoon wegwuiven met dat je je aanstelt. Heb je ze precies verteld wat hij allemaal doet? Want een beetje goede manager moet zoiets toch wel serieus nemen?

Misschien wat laat in het proces maar : http://www.pestenopdewerk...n-PestenOpDeWerkvloer.pdf

[ Voor 7% gewijzigd door AnnaAnjo op 04-07-2017 16:25 ]

[Arcastin]

Sissors schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 15:27:
[...]

Impulsieve beslissing? Tot op zekere hoogte ja.
Beter om eerst naar een arts te stappen? Ja

De beslissing nemen om weg te gaan bij een locatie waar je emotioneel kapot aan gaat een beslissing noemen waar je alleen maar spijt van kunt krijgen? Absoluut niet. Want ondanks dat je het blijft verkondigen: ...

Zeker een impulsieve beslissing, en ik denk dat @unezra daar ook op doelt met er spijt van kunnen krijgen. Niet van het weggaan uit een omgeving die "toxic" is, maar het impulsieve gedeelte waarbij je jezelf een oor aan kunt naaien door ontslag te nemen en daarmee alle rechten te laten vervallen (bijv. WW wordt veel genoemd). Ik begrijp deze beslissing en handeling overigens goed, want er wordt overduidelijk bar maar dan ook echt bar weinig gedaan voor TS en Simon komt er zonder ook maar enige berisping vanaf. Ongekend als het mij vraagt.

[MrAngry]

Atlas schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 16:19:
[...]


1) Arbo Arts
2) Arbo Arts

Enige juiste wat je nu kunt doen!

3) advocaat
4) advocaat

[PcDealer]

@Anoniem: 940457 Eerste uur met een advocaat is meestal gratis. Zo'n gesprek kan je inzicht geven in je rechtspositie en welke mogelijkheden er zijn. De advocaat kan je alle voors en tegens geven van die mogelijk te nemen stappen: ontslag, de vaststellingsovereenkomst, ziektewet, blijven zitten waar je zit, etc.

Maar overleg eerst met iemand voordat je weer impulsief actie onderneemt! Ik krijg sterk het idee dat je hier om advies vraagt, maar er bitter weinig mee doet. Geef ons niet het gevoel dat we voor niets ons best doen om je te helpen.

[ Voor 14% gewijzigd door PcDealer op 04-07-2017 16:44 ]

[unezra]

Sissors schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 15:27:
[...]
Impulsieve beslissing? Tot op zekere hoogte ja.
Beter om eerst naar een arts te stappen? Ja

Niet "tot op zekere hoogte", het probleem speelt al anderhalf jaar.

Anderhalf jaar weinig meer actie ondernemen dan naar een direct leidinggevende gaan, dan op zaterdag een topic op Tweakers openen waarin heel veel zinvol advies word gegeven en op dinsdag zeggen "ik heb ontslag genomen" is ontzettend impulsief.

De beslissing nemen om weg te gaan bij een locatie waar je emotioneel kapot aan gaat een beslissing noemen waar je alleen maar spijt van kunt krijgen? Absoluut niet. Want ondanks dat je het blijft verkondigen: Mijn ervaring is dat veruit het merendeel van de bedrijven echt geen 'Simon' heeft rondlopen, gezien ik nog nooit iemand ben tegen gekomen die daar ook maar in de buurt van komt.

Dat jij nooit een Simon bent tegen gekomen, wil niet zeggen dat er geen Simon in ieder bedrijf is. Zoals gezegd, Simon krijgt soms minder kans en de meeste Simon's opereren relatief onder de radar. Wil niet zeggen dat ze er niet zijn.

En hoewel ik het eens ben dat het handiger aangepakt had kunnen worden door TS, heeft TS nu juist een keer voor zichzelf gekozen.

Ik heb werkelijk alle begrip voor het feit dat TS aan de situatie kapot gaat en dat het een zeer ernstig issue is dat zinvol moet worden aangepakt. Ik heb er weinig begrip voor dat TS net nu het er echt op aan komt, precies het verkeerde doet. Namelijk op stel en sprong ontslag nemen, met alle mogelijke risico's van geen uitkering en een lastiger sollicitatie elders.

Vanuit het verhaal van TS begrijp ik dat TS in de luxe positie zit dat het kan (thuiswonend, ouders om op terug te vallen), maar hoewel ik het ontzettend goed vind dat TS nu eindelijk voor zichzelf heb gekozen, vind ik de uitvoering alles behalve OK en verstandig.

Juist in zo'n heftig emotionele situatie moet je als het er op aan komt, volkomen rationeel handelen. Dat is dus waarom je bij een (dreigend) arbeidsconflict een jurist inschakelt en waarom in zo'n situatie, bij geen gehoor bij het management, een bedrijfs vertrouwenspersoon en de ARBO arts moet worden ingeschakeld.

Maar het enige dat ik lees is dat TS vandaag de beslissing heeft genomen om ontslag te nemen (die vaststellingsovereenkomst is zuiver een formaliteit om te voorkomen dat TS geen uitkering krijgt) en niet eerst zoals heel veel mensen hebben aangegeven, eerst langs huisarts en ARBO arts is gegaan, laat staan een jurist heeft ingeschakeld om een en ander in goede banen te leiden.

Ik vind dat jammer en onverstandig.

In the end levert het namelijk met wat pech géén uitkering op en wat als bij een volgend bedrijf er weer een Simon is, opnieuw ontslag nemen?

PcDealer schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 16:43:
@Anoniem: 940457 Eerste uur met een advocaat is meestal gratis. Zo'n gesprek kan je inzicht geven in je rechtspositie en welke mogelijkheden er zijn. De advocaat kan je alle voors en tegens geven van die mogelijk te nemen stappen: ontslag, de vaststellingsovereenkomst, ziektewet, blijven zitten waar je zit, etc.

Maar overleg eerst met iemand voordat je weer impulsief actie onderneemt! Ik krijg sterk het idee dat je hier om advies vraagt, maar er bitter weinig mee doet. Geef ons niet het gevoel dat we voor niets ons best doen om je te helpen.

Juist.
Misschien is dat wel waarom ik enigzins geïrriteerd reageer. Er worden ontzettend veel goede adviezen gegeven maar het komt over of al die adviezen in de wind worden geslagen. Wat heb je aan een adviestopic als je vervolgens helemaal niets met de adviezen doet?

(Vrijwel iedereen zegt namelijk hetzelfde: "ARBO arts, huisarts, vertrouwenspersoon, jurist." en ik mis die allemaal in de acties van TS.)

[ Voor 16% gewijzigd door unezra op 04-07-2017 16:51 ]

[|sWORDs|]

Anoniem: 940457 schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 16:11:
[...]

Of ik blijf in de ziektewet ondanks dat onze rayonmanager vindt dat ik niet ziek ben maar dat ik mijn collega's laar stikken. Wat moet ik nu?

Het is niet aan een rayonmanager om te bepalen of jij ziek bent of niet. Dat is aan een echte arts. Hoeveel je daarmee wel of niet kunt werken is aan een bedrijfsarts, echter bij psychische problemen kan die daar meestal weinig van zeggen.

Ik snap niet waarom je het niet gedaan hebt zoals ik eerder aangegeven heb. Was maandag gewoon gaan werken, dinsdag naar jouw leidinggevende gegaan en had je na het verhaal ziek gemeld. Direct door naar de huisarts en als de manager/rayonmanager het er niet mee eens zijn kunnen ze de bedrijfsarts inschakelen.

Nu wint Simon en de enige waarvoor dit gevolgen heeft ben jij.

[MrAngry]

Ik snap eigenlijk ook niet helemaal waarom je het advies uit dit topic (maandag ziek melden en niet werken, ga naar de huisarts, wacht op een afspraak met de arbo arts, zoek juridische hulp) zo nadrukkelijk in de wind slaat. Kan je dat misschien toelichten? Dat geeft wellicht ook weer wat houvast om je beter te adviseren hoe je dit in de toekomst kan voorkomen.

[Tom]

incaz schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 15:36:
[...]


Je kunt Simon niet veranderen en je kunt de wereld niet in z'n geheel veranderen, maar je kunt wel je eigen gedrag daarin veranderen, door gewoon niet meer die 'maar je had...' te herhalen. Niet. Gewoon niet. Je voegt geen informatie toe - ten eerste omdat die 'maar' echt meer dan aanwezig is in de cultuur en mensen dat echt wel weten, en ten tweede omdat je dus iets zegt over het verleden, maar dat is voorbij.

Ik ben niet van het onnodig kwetsen (zo fel was ik ook helemaal niet in m'n bewoording, dacht ik) maar voel er ook weinig voor om alles zo te formuleren en in te dekken dat er geen tere zieltjes over vallen. Ik zie hier iemand die al een jaar lang gepest is, niet durft om binnen de organisatie een vuist te maken over dat gedrag, tijdens de ziekmelding aan de telefoon al een toegift maakt om toch te gaan werken en nu zelf als uitvlucht d'r ontslag neemt. Je kunt zeggen dat die 'maar je had...' niets toevoegt, maar het zijn keer op keer dezelfde fouten. Ze houd het zélf in stand door niet voor zichzelf op te komen. Simon kunt er nu namelijk mee weg, terwijl hij ook een officiële waarschuwing had kunnen krijgen. Op naar z'n volgende slachtoffer. Zij is de enige die hier iets aan kan veranderen. Dat wij in onze bewoording respectvol moeten zijn klopt, maar kennelijk maakt het niet eens uit.

[Greencap]

@Anoniem: 940457 Op zich kan de rayonmanager wel gelijk te hebben dat je niet "echt" ziek bent. Het lijkt hier namelijk sterk op een arbeidsconflict en daar gelden net wat andere regels voor dan daadwerkelijke ziekte. Kijk ook eens op http://www.wetrecht.nl/arbeidsconflict/ en http://www.wetrecht.nl/ziekmelding-wordt-niet-geaccepteerd/

Zoals je daar kan lezen heb je bij een arbeidsconflict (in tegenstelling tot bij ziekte) niet zonder meer recht op loon (bij afwezigheid). Het is in ieder geval belangrijk om je wel officieel ziek te melden en doe dit dan ook schriftelijk, zodat je bewijs hebt. Verder lijkt het alsof je al afspraken hebt kunnen maken over het beeindigen van je contract. Dat is natuurlijk heel positief! Probeer die afspraken op papier te krijgen (in eerste instantie zonder iets te tekenen).

Maak je verder niet zo druk over die tweakers die zeuren dat je de confrontatie moet aan gaan, want het klinkt alsof je hier een onherstelbare relatie hebt, dus het is alleen maar goed dat je daar weg gaat. Een nieuwe Simon kom je echt niet zo snel opnieuw tegen en als je dat wel doet dan herken je hem vast meteen en weet je nu dat je dan eerder aan de bel moet trekken.

[|sWORDs|]

Greencap schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 17:00:
@Anoniem: 940457 Op zich kan de rayonmanager wel gelijk te hebben dat je niet "echt" ziek bent.

Het hebben van een arbeidsconflict hoeft psychische klachten niet uit te sluiten (sterker nog kan een geldige aanleiding zijn). Maar inderdaad, door je ziek te melden, dan maandag op verzoek toch te gaan werken en dan weer ziek zijn is het verhaal niet zo sterk als het zou kunnen zijn.

Greencap schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 17:00:
Maak je verder niet zo druk over die tweakers die zeuren dat je de confrontatie moet aan gaan, want het klinkt alsof je hier een onherstelbare relatie hebt, dus het is alleen maar goed dat je daar weg gaat.

Dan nog is het beter om de werkgever daar mee te laten komen en het dan met wederzijds goedvinden te ontbinden. Als je er zelf mee komt heb je geen recht op WW. (WW dan toch willens en wetens aanvragen is fraude.)

Greencap schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 17:00:
Een nieuwe Simon kom je echt niet zo snel opnieuw tegen en als je dat wel doet dan herken je hem vast meteen en weet je nu dat je dan eerder aan de bel moet trekken.

Misschien niet een Simon, maar elk bedrijf heeft een of meerdere klootzakken. Bij een goed bedrijf kunnen die hun ware aard niet tonen, maar bij een wat minder gecontroleerde omgeving en als je zelf niet heel sterk in je schoenen staat kom je ze vanzelf weer tegen. Dat wil niet zeggen dat ze deze confrontatie aan moet gaan, maar kijken naar weerbaarheid is zeker niet overbodig.

[ Voor 4% gewijzigd door |sWORDs| op 04-07-2017 17:14 ]

[incaz]

[quote]Stoney3K schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 15:49:
[...]
Helaas is het in de praktijk zo dat een klacht van een vrouwelijke collega veel zwaarder weegt en serieuzer wordt genomen dan een klacht van een mannelijke collega.

Als een mannelijke collega klaagt over ongewenste intimiteiten dan wordt ie vaan recht in zijn gezicht uitgelachen en gezegd niet zo'n watje te zijn. Of sterker nog, zeggen dat ie gewoon dikke mazzel heeft en het maar lekker moet vinden als de dader een vrouw betreft.

Dus in de praktijk is de afhandeling daarvan en de sancties zeker niet gelijk, helaas.

Ik denk dat over het algemeen ongeveer klopt als het specifiek gaat om ongewenste intimiteiten - maar geldt dat ook voor pestgedrag en intimidatie in het algemeen? En wat is de prevalentie? (Bayes statistiek: als vrouwen iets vaker serieus genomen worden in hun klacht maar VEEL vaker slachtoffer zijn, trekken we nog steeds aan het kortste eind. Dus bijv:
- als 30% van de vrouwen krijgt te maken met ongewenste intimiteiten op het werk, en daarvan doet slechts 50% een melding bij de werkgever, en daarvan wordt 50% serieus genomen, dan betekent het nog altijd dat 22,5% van de vrouwen last heeft zonder dat daar wat aan gedaan wordt.
Als dat staat tegenover
- 5% van de mannen waarvan slechts 10% melding doet waarvan 90% niet geloofd wordt, is het totaal aantal slachtoffers onder mannen toch 'maar' 4,5%

(Ik heb de werkelijke cijfers niet, dit zijn schattingen die ik aan de voorzichtige kant heb proberen te houden.)

Oftewel - ja, ik geloof zeker dat als je alleen kijkt naar de relatieve cijfers, mannen die in een dergelijke positie zitten meer onbegrip tegen kunnen komen. Maar ik denk wel dat het echt aanzienlijk veel minder mannen zijn die zich uberhaupt in een dergelijke positie bevinden, en ook dat is relevant, want de totale situatie kan dan nog steeds cijfermatig nadelig zijn voor vrouwen.
Beware of statistics.

[bszz]

Atlas schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 16:19:
[...]


1) Arbo Arts
2) Arbo Arts

Enige juiste wat je nu kunt doen!

En arbeidsinspectie!

[PcDealer]

Greencap schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 17:00:
@Anoniem: 940457 Op zich kan de rayonmanager wel gelijk te hebben dat je niet "echt" ziek bent. Het lijkt hier namelijk sterk op een arbeidsconflict en daar gelden net wat andere regels voor dan daadwerkelijke ziekte. Kijk ook eens op http://www.wetrecht.nl/arbeidsconflict/ en http://www.wetrecht.nl/ziekmelding-wordt-niet-geaccepteerd/

Wel degelijk kan hier sprake zijn van ziekte!

Samenvatting

Overspanning is een samenhangend beeld van spanningsklachten met aanzienlijke beperkingen in het sociaal of beroepsmatig functioneren.

Bij de anamnese vormt de arts een oordeel over de mate van lijdensdruk en functioneringsproblemen in werk en privéleven. De focus van de aanpak ligt op het herstel van het privé- en beroepsmatig functioneren. Voor een doelmatige begeleiding van overspanning is een tijdcontingente en systematische benadering van het ziektebeloop van belang. Het ziektebeloop beslaat een drietal fasen: de crisisfase, de probleemoplossende fase en de toepassingsfase. Factoren als de aanwezigheid van een arbeidsconflict, ongewenst gedrag of ingesleten patronen en persoonlijkheidskenmerken kunnen de prognose negatief beïnvloeden. Nazorg wordt geborgd door de toepassing van terugvalpreventie.De gemiddelde duur van het verzuim ten gevolge van overspanning is 23,08 weken. Er zijn geen betrouwbare incidentie- en prevalentiecijfers van overspanning.

http://www.stecr.nl/default.asp?page_id=246

1. Diagnose en behandeling
1.1. Definitie 1

Overspanning is een samenhangend klinisch beeld van spanningsklachten met aanzienlijke beperkingen in het sociaal of beroepsmatig functioneren. Verondersteld wordt dat overspanning staat voor overbelasting van de draagkracht in verhouding tot de draaglast van de patiënt.

Kenmerkend voor burn-out is een lange voorgeschiedenis met spanningsklachten, emotionele uitputting en verminderde competentie (sociaal disfunctioneren) met een negatieve houding ten opzichte van het werk of de werkomgeving. In feite betreft het een vorm van overspanning met een conceptueel mogelijk ernstiger en langduriger beloop, maar met dezelfde diagnostische en therapeutische benadering.

1.2. Diagnostiek
Anamnese

De arts vormt zich bij een patiënt met overspanning een oordeel over de mate van lijdensdruk en functioneringsproblemen (eventueel verzuim) in het werk en privéleven. Ook informeert hij naar de visie van de patiënt over uitlokkende factoren, het perspectief en mogelijke oplossingen in de privé- of werksituatie. De arts schat het probleemoplossend vermogen in van de patiënt en diens (werk)omgeving. 1

De arts heeft aandacht voor de volgende punten:

Klachten: moeheid, lusteloosheid, gespannenheid, piekeren, slecht slapen of juist veel slapen, prikkelbaarheid, emotionele labiliteit, concentratieproblemen, gedeprimeerdheid, gevoelens van onmacht, verlies van interesse en demoralisatie.

Voorgeschiedenis: functioneringsproblematiek. Deze is bij spanningsklachten en overspanning <12 weken. Bij burn-out is er sprake van een langere voorgeschiedenis van disfunctioneren.

Uitlokkende factoren

Stressoren zoals ziekte, hoge werkdruk, aspecten van rouw, conflicten.

Kwetsbaarheid:

Is er sprake van een slechte lichamelijke conditie?

Zijn de copingstrategieën adequaat?

Is er sprake van een kwetsbare persoonlijkheid?

toon volledige bericht

1.3. Behandelplan 1,8

De focus van de aanpak ligt op het herstel van het privé- en beroepsmatig functioneren. Voor een doelmatige begeleiding van overspanning is een tijdcontingente en systematische benadering van het ziektebeloop van belang. Het ziektebeloop van de patiënt blijkt een drietal fasen te doorlopen: de crisisfase, de probleemoplossende fase en de toepassingsfase.

Crisisfase

De ontredderde patiënt heeft het gevoel de controle over zichzelf en zijn situatie kwijt te zijn. In deze fase hervindt de patiënt de controle op cognitief en emotioneel niveau. Hij/zij komt tot rust. Daarnaast verkrijgt de patiënt inzicht in wat er is gebeurd en accepteert de overspanning.

Deelnemen aan het arbeidsproces is vaak niet goed mogelijk.

Persoonlijke adviezen: concrete en gedoseerde dagelijkse activiteiten, leefregels, emotioneel afstand nemen van het werk, zowel gedoseerde rust en ontspanning als lichaamsbeweging.

De NVAB-richtlijn (2007) geeft aan dat wanneer stagnatie vooral is gelegen in de context (bijvoorbeeld
pesten, spanningen, reorganisatieperikelen) interventies zich vooral daarop moeten richten.
https://www.nvab-online.n..._Overspanning-Burnout.pdf

https://www.stichtingpand...urn-out%20richtlijnen.pdf

|sWORDs| schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 17:10:
[...]

Het hebben van een arbeidsconflict hoeft psychische klachten niet uit te sluiten (sterker nog kan een geldige aanleiding zijn). Maar inderdaad, door je ziek te melden, dan maandag op verzoek toch te gaan werken en dan weer ziek zijn is het verhaal niet zo sterk als het zou kunnen zijn.

Dat zou op zichzelf kunnen kloppen, maar gezien de voorschiedenis zou die aanname nooit lang kunnen standhouden. Precies de reden dat wetgever er voor heeft gekozen om mensen die onder druk een overeenkomst hebben afgesloten een uitweg te bieden.

[ Voor 6% gewijzigd door PcDealer op 04-07-2017 17:21 ]

[Greencap]

@|sWORDs| Zo te lezen ligt er best een redelijk voorstel van de werkgever. In principe is het ook de bedoeling dat je er in samen onderling probeert uit te komen. Het had achteraf gezien allemaal wat handiger gekunt, maar goed, daar leer je van en je bent weer een ervaring rijker. Het klinkt nu ook niet bepaald als de droombaan van @Anoniem: 940457 (correct me if wrong). Je moet je je dan ook afvragen hoeveel energie je daar nu nog in wil stoppen.

De prioriteit zou nu toch echt moeten liggen bij het correct afronden van de huidige situatie. Daarna kan je kijken hoe je deze situatie in de toekomst kunt voorkomen.

@PcDealer Dat ontken ik toch ook niet? Het staat notabene in de links die ik heb gepost...

[Morrar]

Je kunt gewoon ontslag krijgen met wederzijds goedvinden:
https://www.uwv.nl/partic...met-wederzijds-goedvinden

Vriendin van mij werd ook gepest op het werk en heeft deze route gekozen; geen enkel probleem voor WW uitkering. Wel moet je het natuurlijk eens worden over de financiele afhandeling, zoals uitbetaling vakantiedagen, et cetera.

Let overigens wel op die laatste voorwaarde: U bent niet ziek. Als je dusdanig overspannen bent dat het je belemmert om een nieuwe baan te zoeken is dit wellicht niet de route die je wilt volgen.

Wel is de route via arbeidsconflict en advocaten niet per se eentje die minder stressvol verloopt...

[ Voor 23% gewijzigd door Morrar op 04-07-2017 17:25 ]

[PcDealer]

Greencap schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 17:21:

@PcDealer Dat ontken ik toch ook niet? Het staat notabene in de links die ik heb gepost...

Afgaand op

Het lijkt hier namelijk sterk op een arbeidsconflict en daar gelden net wat andere regels voor dan daadwerkelijke ziekte.

en de voorgaande zin, zonder de links te openen en verder te kijken in wat je in alinea 2 schrijft, blijf je m.i. erg dicht bij arbeidsconflict.

Morrar schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 17:23:
Je kunt gewoon ontslag krijgen met wederzijds goedvinden:
https://www.uwv.nl/partic...met-wederzijds-goedvinden

Vriendin van mij werd ook gepest op het werk en heeft deze route gekozen; geen enkel probleem voor WW uitkering. Wel moet je het natuurlijk eens worden over de financiele afhandeling, zoals uitbetaling vakantiedagen, et cetera.

Moet die werkgever de ww nu doorbetalen aan UWV als straf?

Let overigens wel op die laatste voorwaarde: U bent niet ziek.

Dat lijkt @Anoniem: 940457 in dit geval wel te zijn.

[ Voor 44% gewijzigd door PcDealer op 04-07-2017 17:25 ]

[|sWORDs|]

Morrar schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 17:23:
Je kunt gewoon ontslag krijgen met wederzijds goedvinden:
https://www.uwv.nl/partic...met-wederzijds-goedvinden

Vriendin van mij werd ook gepest op het werk en heeft deze route gekozen; geen enkel probleem voor WW uitkering. Wel moet je het natuurlijk eens worden over de financiele afhandeling, zoals uitbetaling vakantiedagen, et cetera.

De voorwaarde voor WW is dat het vanuit de werkgever komt. Accepteren is dan geen rede tot geen WW.

Krijg ik WW na mijn ontslag met wederzijds goedvinden? (Klik om uit te klappen)
Na ontslag met wederzijds goedvinden kunt u een WW-uitkering krijgen. U hoeft dus niet te protesteren tegen uw ontslag om een uitkering te kunnen krijgen. U moet daarvoor wel aan deze voorwaarden voldoen:

Het is niet uw eigen schuld dat u werkloos bent.
Uw werkgever heeft u gevraagd om akkoord te gaan met uw ontslag.
In de beëindigingsovereenkomst is rekening gehouden met de opzegtermijn.
U heeft voldoende sollicitatieactiviteiten gedaan om weer aan het werk te komen.

[ Voor 30% gewijzigd door |sWORDs| op 04-07-2017 17:27 ]

[Morrar]

|sWORDs| schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 17:25:
[...]

De voorwaarde voor WW is dat het vanuit de werkgever komt. Accepteren is dan geen rede tot geen WW.

Ja precies, maar werkgever heeft toch al min of meer aangegeven dat uit dienst gaan een oplossing is? Zij moeten het dan alleen even initieren, maar voor hun is het ook een goede deal. Werknemer langdurig in de ziektewet en / of arbeidsconflict kost ze een hoop meer tijd, energie en geld...

[PcDealer]

Let ook op dit: https://www.uwv.nl/partic...lag-om-gezondheidsredenen

Ik heb zelf ontslag genomen

Als u zelf ontslag neemt, krijgt u in de meeste gevallen geen WW-uitkering. Dat geldt ook als u ontslag neemt in uw proeftijd.
Maar in een aantal gevallen kunt u misschien wel een WW-uitkering krijgen als u zelf ontslag neemt.

Zelf ontslag om gezondheidsredenen(Klik om in te klappen)

Bent u ziek geworden door problemen op uw werk? Dan meldt u zich ziek bij uw werkgever. Lees hierover op Ik ben ziek. Het is belangrijk dat u er dan alles aan doet om de problemen met uw werkgever op te lossen, zodat u bij uw werkgever in dienst kunt blijven.

Lukt het niet de problemen op te lossen en neemt u daarom zelf ontslag? Dan beoordeelt een arts van UWV of u een goede reden had om ontslag te nemen.

U kunt misschien WW krijgen als de bedrijfsarts of een behandelend arts (huisarts of specialist) u heeft geadviseerd om ontslag te nemen, en als onze arts het volgende vindt:

Vanwege uw psychische toestand is het u niet aan te rekenen dat u ontslag nam.
Het zou schadelijk zijn voor uw gezondheid als u weer was gaan werken of bij de werkgever in dienst was gebleven.

Ook dan blijft de route arboarts de enige aangewezen weg om te bewandelen.

[Delakhan]

Ik vrees dat TS zich heeft laten beetnemen. Als je terug denkt aan het gesprek ben je dan achteraf gezien niet gestuurd naar ontslag met wederzijds goedvinden? Dit is voor hun nl. de gemakkelijkste en goedkoopste oplossing.

Dat je het besluit hebt genomen om 'verder' te gaan vind ik alleen maar heel sterk en positief. Maar dan moeten nu wel alle gevolgen bekend worden. UWV bijvoorbeeld kan hierin onvoorspelbaar zijn. Neem a.u.b. contact op met een jurist.

Kan niet zeggen of je rechtmatigs in de ziektewet mag want ben geen medici. Alleen hun mogen die diagnose stellen. Ga hiervoor naar de huisarts en evt. psycholoog. Een bedrijsarts dient dit over te nemen. Anders een second opinion bij het UWV als de bedrijfsarts niet meewerkt.

Een familielid van mij heeft ook een proefplaatsing naar een ander bedrijf vanuit de ziektewet bedongen vanwege een ziekmakende werkomgeving met als gevolg een burnout. Misschien is dat ook een optie waar verder naar gekeken kan worden. Dossiervorming is hierin heel belangrijk.

[|sWORDs|]

Morrar schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 17:26:
[...]


Ja precies, maar werkgever heeft toch al min of meer aangegeven dat uit dienst gaan een oplossing is? Zij moeten het dan alleen even initieren, maar voor hun is het ook een goede deal. Werknemer langdurig in de ziektewet en / of arbeidsconflict kost ze een hoop meer tijd, energie en geld...

Anoniem: 940457 schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 14:31:
Nou vandaag een gesprek gehad met de rayonmanager en mijn bedrijfsleider. Nou werkelijk waar onze rayonmanager vind het niet normaal dat ik mijn collega's laat stikken omdat ik geen zin heb om te werken. Heb hem duidelijk gemaakt dat het geen kwestie is van geen zin hebben maar er ziek van zijn, volgens mij begrijpt hij het nu nog steeds niet. Heb hem ook gezegd dat mijn emmer overlopen is en dat het voor mij eigenlijk klaar is. Toen schrokken ze en zeiden ze wil jij je ontslag nemen? Heb gezegd dat ik er wel aan zat te denken. Toen hebben ze Simon erbij geroepen voor een gesprek, maar hij bleef maar liegen en verdraaide de rollen. Ik ben namelijk de gene die liegt over van alles volgens hem, wat natuurlijk niet zo is.

Toen heb ik de knoop door gehakt en gezegd van nou luister ik heb hier geen zin meer in ik ga weg. Mijn baas leek er behoorlijk van geschrokken te zijn. We zijn wel 'wederzijds goedvinden' uit elkaar gegaan. Er wordt nog een contract gemaakt die ik nauwkeurig laat nakijken zodat ik wel gewoon recht heb om geld en ww.

[PcDealer]

|sWORDs| schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 17:29:
[...]


[...]

Hard genaaid dus en ze lijken er mee weg te komen.

[Morrar]

@|sWORDs| Dat is mondeling gezegd he, gaat erom wat er uiteindelijk op papier gaat komen. Werkgever kan inzien dat het niet goed komt en vervolgens op papier initiatief tot ontslag nemen, bijvoorbeeld omdat TS niet goed (meer) bij team past.

Als de TS echter fors overspannen is en de ziektewet in gaat zal het een ander verhaal worden. Dan is het UWV natuurlijk niet gek en wordt er gekeken wat het aandeel van werkgever is.

Als ontslag met wederzijds goedvinden nog op tafel ligt is dat de meest geruisloze optie voor beide partijen lijkt me. Maar als TS echt te ziek is (vooralsnog maar kort ziek gemeld geweest) of een principieel punt wil maken is het een ander verhaal natuurlijk.

Sowieso iets om te bespreken met iemand die verstand heeft van dit soort juridische zaken lijkt me. Ik ken alleen 1 voorbeeld waarin het uiteindelijk via ontslag met wederzijds goedvinden geregeld werd.

[ Voor 16% gewijzigd door Morrar op 04-07-2017 17:37 ]

[|sWORDs|]

Morrar schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 17:36:
@|sWORDs| Dat is mondeling gezegd he, gaat erom wat er uiteindelijk op papier gaat komen. Werkgever kan inzien dat het niet goed komt en vervolgens op papier initiatief tot ontslag nemen, bijvoorbeeld omdat TS niet goed (meer) bij team past.

Als de TS echter fors overspannen is en de ziektewet in gaat zal het een ander verhaal worden. Dan is het UWV natuurlijk niet gek en wordt er gekeken wat het aandeel van werkgever is.

Als ontslag met wederzijds goedvinden nog op tafel ligt is dat de meest geruisloze optie voor beide partijen lijkt me. Maar als TS echt te ziek is of een principieel punt wil maken is het een ander verhaal natuurlijk.

Dat is dus fraude, door de werkgever en vervolgens door de TS. En ja dit komt vaak voor en nee de kans dat er iets misgaat is nihil, maar het blijft fraude.

[PcDealer]

Anoniem: 940457 schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 16:11:
Ik heb van alles nog niets getekend..

Mijn uitwerkperiode van 2 maanden krijg ik nog uitbetaald ondanks dat ik niet ga werken, daarna kan ik de ww in. Over 2 weken krijg ik mijn loon maar daarvan heb ik ook 2 weken niet gewerkt, krijg ik dan een half loon? Indien dat zo is kan ik mijn vakantie weken nog opnemen.

Dus je wil ook nog je vakantiedagen inleveren dan wel het uitbetalen ervan afslaan?

Of ik blijf in de ziektewet ondanks dat onze rayonmanager vindt dat ik niet ziek ben maar dat ik mijn collega's laar stikken. Wat moet ik nu?

Naar de arboarts en een jurist.

[Morrar]

|sWORDs| schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 17:37:
[...]

Dat is dus fraude, door de werkgever en vervolgens door de TS. En ja dit gebeurd regelmatig en nee de kans dat er iets gebeurd is nihil, maar het blijft fraude.

Nou fraude.... Voorlopig weten we alleen dat TS het nu even helemaal gehad heeft; na een weekje echt weg bij het bedrijf zou het ook weer OK kunnen gaan. Dus voor zover ik kan beoordelen is het niet per se zo dat TS (langdurig) ziek is geworden.

Verder zijn er 2 personen op de werkvloer die elkaar niet kunnen luchten of zien; dat is sowieso slecht voor het team, de motivatie en dus de werkgever. Als de rest geen moeite heeft met "Simon" kan het gewoon een kwestie zijn van onvereenigbare persoonlijkheden. Daarom kan met wederzijds goedvinden besloten worden dat er 1 persoon gaat vertrekken; volgens mij is dat zo'n beetje waar deze regeling voor bedoeld is...

Dus ik vind fraude wel een vrij zware term. Maar goed, ik ben geen jurist dus wellicht beter om hen een oordeel te laten vellen.

[|sWORDs|]

Morrar schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 17:44:
[...]

Nou fraude....

[...]

Dus ik vind fraude wel een vrij zware term. Maar goed, ik ben geen jurist dus wellicht beter om hen een oordeel te laten vellen.

frau·de (de; v(m); meervoud: fraudes)
1
bedrog, gepleegd door vervalsing van administratie

Als iemand een WW aanvraag doet en daar op aanvinkt dat de ontbinding op verzoek van de werkgever is geweest wetende dat diegene er zelf om verzocht heeft dan is dat toch zeker vervalsing van administratie.

Wat is fraude?
Fraude is een breed begrip. Het is een verzamelnaam. Er valt namelijk van alles onder. Denk aan belastingfraude, examenfraude, toeslagenfraude of fraude met verzekeringen.

Ook al valt er veel onder het begrip, fraude is altijd een vorm van bedrog. Zaken worden anders voorgesteld dan ze werkelijk zijn. Er is altijd opzet in het spel. En er is altijd iemand de dupe.

Verschillende organisaties bestrijden fraude en sporen het op. De FIOD is zo’n organisatie. Wij zijn de opsporingsdienst van de Belastingdienst. We sporen belastingfraude op én financiële fraude.

De werkgever en de TS stellen het ontslag opzettelijk anders voor zodat de TS WW ontvangt, benadeelde is de staat, ofwel wij allemaal.

Juridisch maakt het niet uit wat het is, maar wat je kunt bewijzen.

Morrar schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 17:44:
[...]
Verder zijn er 2 personen op de werkvloer die elkaar niet kunnen luchten of zien; dat is sowieso slecht voor het team, de motivatie en dus de werkgever. Als de rest geen moeite heeft met "Simon" kan het gewoon een kwestie zijn van onvereenigbare persoonlijkheden. Daarom kan met wederzijds goedvinden besloten worden dat er 1 persoon gaat vertrekken; volgens mij is dat zo'n beetje waar deze regeling voor bedoeld is...
[...]

Stuur het dan daar op aan, geef bij de werkgever aan dat je juridische advies gaat inwinnen omdat je het wanbeleid ten aanzien van het personeel aan de kaak wil stellen. Of herhaal keer op keer dat je er zo niet kunt werken, dat het voor beiden niet werkt. Dan komen ze er zelf wel mee.

[ Voor 89% gewijzigd door |sWORDs| op 04-07-2017 18:01 ]

[rickboy333]

Gefeliciteerd, je hebt de eikel laten winnen en jij loopt met duizend-en-een problemen rond dadelijk. Persoonlijk vind ik het een waardeloos besluit wat je hebt genomen.

HIJ is degene die jouw leven zuur maakt. En dat moet je maar bewijzen als die baas van je jou niet geloofd. Je had naar de ARBO arts kunnen gaan, je had zijn gedrag kunnen opnemen (als je op de plee zat bijvoorbeeld) en aan de baas laten zien, je had nog zelfs naar de politie kunnen gaan.

Maar van alle besluiten besluit je letterlijk om het domste te doen. Je eigen leven naar de tyfus helpen en hem vrolijk rond laten huppelen. Denk nog even heel goed na wat je doet en bel eventueel je baas nog op. Want je moet hem niet laten winnen Ook als vrouw zijnde moet je ballen groeien en neerkijken op dit soort eikels.

Sorry als ik wat hard klink, maar als ik hoor dat mensen dit soort besluiten nemen wordt ik zelf lichtelijke geïrriteerd

Dus rug recht, een manier vinden om iets te bewijzen en terugpakken die eikel.

[Trapezoid]

Volgens mij heeft niemand er wat aan als we met zn allen de acties van TS gaan bekritiseren.

Ik vind het op zijn minst dapper dat je nu duidelijk je grenzen aangeeft en daar ook naar durft te handelen.

Natuurlijk wil je je rechten houden op dingen zoals ww, maar eerlijk zon big deal is dat nu ook weer niet. Ik denk ook niet dat dit nou iets is wat heel problematisch is bij verdere sollicitaties. Je bent gewoon laten vallen door jouw managers, en dat is sneu maar absoluut niet jouw schuld.

[eL_Jay]

Anoniem: 940457 schreef op maandag 3 juli 2017 @ 21:34:
Ik ben trouwens een zij.

Persoon aanpakken wegens ongewenste seksuele intimiteiten op de werkvloer?
Vrouwen lastig vallen op het toilet is volgens mij seksuele intimidatie.
Harder kun je hem in ieder geval niet aanpakken want dat smetje blijft lang kleven.

Is de naam van het bedrijf al gevallen? Indien het grootbedrijf is is het wel relevante informative denk ik. Lijkt me namelijk een zeer seksistisch bedrijf (ik neem aan dat tweakers de juiste betekenis van dit woord
kennen)

[ Voor 10% gewijzigd door eL_Jay op 04-07-2017 18:11 ]

[unezra]

Trapezoid schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 18:01:
Volgens mij heeft niemand er wat aan als we met zn allen de acties van TS gaan bekritiseren.

Ik vind het op zijn minst dapper dat je nu duidelijk je grenzen aangeeft en daar ook naar durft te handelen.

Natuurlijk wil je je rechten houden op dingen zoals ww, maar eerlijk zon big deal is dat nu ook weer niet. Ik denk ook niet dat dit nou iets is wat heel problematisch is bij verdere sollicitaties. Je bent gewoon laten vallen door jouw managers, en dat is sneu maar absoluut niet jouw schuld.

De crux is dat TS werkgever redelijkerwijs in de gelegenheid had moeten stellen iets aan de situatie te veranderen en _dat_ is nu net wat niet gebeurt is.

Sure, werkgever heeft de ernst van de situatie niet voldoende ingezien, maar TS heeft werkgever ook pas afgelopen weekend duidelijk gemaakt hoe ernstig de situatie was. Dat werkgever hier nalatig is is duidelijk maar ik vind ook dat als je een escalatietraject start, je een werkgever de gelegenheid moet geven daar zinvol op te acteren.

Daar past een doorloptijd van enkele weken bij, niet enkele uren.

Ik zit hier met een heel dubbel gevoel. Enerzijds vind ik het goed dat TS eindelijk aan zichzelf heeft gedacht en daadwerkelijk actie heeft ondernomen. Anderszijds vind ik dat TS compleet de verkeerde weg heeft bewandeld en letterlijk ieder advies dat hier is gegeven behalve het advies "denk aan jezelf" in de wind heeft geslagen.

Dit voelt een beetje aan als weglopen voor de situatie in plaats van de situatie oplossen. Want zoals ik eerder aan gaf, wat als werkgever nu *wel* de ernst van de situatie had ingezien, Simon had ontslagen en TS na een periode van bijkomen (paar dagen, desnoods weken) gewoon weer volop aan de slag had gekund? Oorzaak weggenomen, TS kan verder binnen het bedrijf.

By all means heb ik niet het idee dat sinds escalatie, TS werkgever redelijkerwijs de gelegenheid heeft gegeven de situatie op te lossen. TS heeft vol gehandeld vanuit emotie. Gezien de situatie verklaarbaar maar allesbehalve het verstandigste.

Ik maak me hier zorgen voor enerzijds de situatie nu (want wat als het UWV de waarheid boven tafel krijgt en TS dus géén WW krijgt, of even worse, later er achter komt dat WW onterecht is en het UWV de WW terugvordert), anderzijds een vergelijkbare situatie later in de carriére van TS. Wat als er opnieuw een Simon op staat, weer onslag nemen, weer weg lopen voor de situatie, weer niet de juiste weg bewandelen via ARBO, huisarts, vertrouwenspersoon en arbeidsjurist? Da's niet echt een lekker begin van je werkzame leven zeg maar. (Correct me if I'm wrong maar ik begreep dat TS nog relatief aan het begin staat en niet meer dan een paar jaar werkervaring heeft.)

eL_Jay schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 18:09:
[...]

Persoon aanpakken wegens ongewenste seksuele intimiteiten op de werkvloer?
Vrouwen lastig vallen op het toilet is volgens mij seksuele intimidatie.
Harder kun je hem in ieder geval niet aanpakken want dat smetje blijft lang kleven.

Is de naam van het bedrijf al gevallen? Indien het grootbedrijf is is het wel relevante informative denk ik. Lijkt me namelijk een zeer seksistisch bedrijf (ik neem aan dat tweakers de juiste betekenis van dit woord
kennen)

Waarom zou het sexuele intimidatie zijn?

Simon heeft duidelijk grensoverschrijdend gedrag vertoond, maar ik lees nergens dat er sexuele toespelingen zijn geweest. Maak nu eens van TS een hij, is het dan nog steeds sexuele intimidatie, of gewoon grensoverschrijdend gedrag? (In geval van het laatste, dan is het ook wanneer TS een vrouw is, geen sexuele intimidatie.)

Het is te makkelijk om hier "sexuele intimidatie" te roepen terwijl dat, maar ik ben geen jurist, moet gaan over iets met een directe of indirecte sexuele lading of context. Een hand op iemands schouder kan sexuele intimidatie zijn, bonzen op een mogelijk unisex toiletdeur mogelijk niet.

[ Voor 18% gewijzigd door unezra op 04-07-2017 18:18 ]

[Druiper]

eL_Jay schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 18:09:
[...]

Is de naam van het bedrijf al gevallen? Indien het grootbedrijf is is het wel relevante informative denk ik.

Het heeft een rayonmanager, die duidelijk grote fuck heeft aan zijn personeel. Nu staan supermarkten niet bekend om de "familiesfeer", maar ik kan me niet voorstellen dat het de appie of jumbo betreft.

Ik gok op de Aldi of de Lidl.. die zijn de laatste jaren wel vaker negatief in eht nieuws geweest.

[Sissors]

rickboy333 schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 17:56:
Gefeliciteerd, je hebt de eikel laten winnen en jij loopt met duizend-en-een problemen rond dadelijk. Persoonlijk vind ik het een waardeloos besluit wat je hebt genomen.

HIJ is degene die jouw leven zuur maakt. En dat moet je maar bewijzen als die baas van je jou niet geloofd. Je had naar de ARBO arts kunnen gaan, je had zijn gedrag kunnen opnemen (als je op de plee zat bijvoorbeeld) en aan de baas laten zien, je had nog zelfs naar de politie kunnen gaan.

Maar van alle besluiten besluit je letterlijk om het domste te doen. Je eigen leven naar de tyfus helpen en hem vrolijk rond laten huppelen. Denk nog even heel goed na wat je doet en bel eventueel je baas nog op. Want je moet hem niet laten winnen Ook als vrouw zijnde moet je ballen groeien en neerkijken op dit soort eikels.

Dat heeft ze dus niet gedaan. Ze heeft het omgekeerde van haar leven naar de tyfus helpen gedaan. Jouw advies is dat ze haar leven naar de tyfus moet helpen, alleen maar om jouw principiële bezwaren te verlichten. Dit gaat echter niet over jou, het gaat over haar.

En zoals ik al eerder schreef, ik denk niet dat dit de ideale manier van TS is, tegelijk is het vanaf een forum altijd makkelijk oordelen. Verder, en ik ga nu voor TS spreken dus ze mag me corrigeren als ik ernaast zit: Ze ging daar geestelijk kapot. TS wil er weg, en heeft waarschijnlijk geen zin in eerst nog een juridisch gevecht in de poging 'Simon' daar weg te krijgen of iets soortgelijks. Dat mag dan wel de principiële manier zijn, maar zoals eerder geschreven, ze moet ook aan zichzelf denken. En ik gok dan zo dat nu daar weg, en spoedig ergens anders beginnen op een fatsoenlijke werkplek hetgeen is waar TS voor gaat.

Voor mezelf sprekend, met een geschiedenis ook van gepest zijn: Als ik nu op mijn werk gepest zou worden zoals ook maar in de buurt komt van wat TS heeft gehad, en ik niet fatsoenlijk ondersteund daarin word door collega's en mijn manager, dan ga ik mooi ergens anders werken. En hetzelfde is ook waar voor een heel aantal andere redenen waarom de werksfeer bagger kan zijn. Wint op die manier de pestkop? Misschien, maar in mijn functieomschrijving staat niet dat pestkoppen aanpakken onderdeel is van mijn takenpakket. Wanneer er één eikel is, en de rest van je collega's staan achter je, is het natuurlijk een ander verhaal. Maar bij stelselmatig pesten en collega's die niet durven zich erover uit te spreken, dan kies ik voor mezelf.

[Trapezoid]

unezra schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 18:14:
[...]


De crux is dat TS werkgever redelijkerwijs in de gelegenheid had moeten stellen iets aan de situatie te veranderen en _dat_ is nu net wat niet gebeurt is.

Sure, werkgever heeft de ernst van de situatie niet voldoende ingezien, maar TS heeft werkgever ook pas afgelopen weekend duidelijk gemaakt hoe ernstig de situatie was. Dat werkgever hier nalatig is is duidelijk maar ik vind ook dat als je een escalatietraject start, je een werkgever de gelegenheid moet geven daar zinvol op te acteren.

Daar past een doorloptijd van enkele weken bij, niet enkele uren

Dit is dus onzin volgens haar berichten. Ze heeft het wel al eerder aangegeven maar er is niks mee gedaan door een slappe, ongeïnteresseerde manager. En dan ook nog zon flapdrol van een rayonmanager.

Dit is gewoon hoe TS op dit moment kon reageren. En dat is prima. Waren er andere manieren mogelijk? Sure, maar who cares?

Ik vind het iig raar dat TS hier nu ineens wordt afgezeken.

[unezra]

Sissors schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 18:24:
[...]
Dat heeft ze dus niet gedaan. Ze heeft het omgekeerde van haar leven naar de tyfus helpen gedaan. Jouw advies is dat ze haar leven naar de tyfus moet helpen, alleen maar om jouw principiële bezwaren te verlichten. Dit gaat echter niet over jou, het gaat over haar.

Het gaat niet om principiële bezwaren, het gaat om rationeel denken en handelen in plaats van in een opwelling acties te ondernemen met mogelijk verstrekkende gevolgen die TS totaal niet lijkt te overzien. (Of wel overziet maar accepteert, want in de relatieve luxepositie dat totaal verlies van inkomen, niet al te ernstige consequenties lijkt te hebben.)

En zoals ik al eerder schreef, ik denk niet dat dit de ideale manier van TS is, tegelijk is het vanaf een forum altijd makkelijk oordelen. Verder, en ik ga nu voor TS spreken dus ze mag me corrigeren als ik ernaast zit: Ze ging daar geestelijk kapot. TS wil er weg, en heeft waarschijnlijk geen zin in eerst nog een juridisch gevecht in de poging 'Simon' daar weg te krijgen of iets soortgelijks. Dat mag dan wel de principiële manier zijn, maar zoals eerder geschreven, ze moet ook aan zichzelf denken. En ik gok dan zo dat nu daar weg, en spoedig ergens anders beginnen op een fatsoenlijke werkplek hetgeen is waar TS voor gaat.

Wat was er gebeurt als Simon was ontslagen en TS de kans had gekregen te herstellen?
(Ofwel, paar weken betaald verlof om bij te komen van de situatie en dan weer lekker aan de slag. Carriëre maken binnen het bedrijf.)

Voor mezelf sprekend, met een geschiedenis ook van gepest zijn: Als ik nu op mijn werk gepest zou worden zoals ook maar in de buurt komt van wat TS heeft gehad, en ik niet fatsoenlijk ondersteund daarin word door collega's en mijn manager, dan ga ik mooi ergens anders werken. En hetzelfde is ook waar voor een heel aantal andere redenen waarom de werksfeer bagger kan zijn. Wint op die manier de pestkop? Misschien, maar in mijn functieomschrijving staat niet dat pestkoppen aanpakken onderdeel is van mijn takenpakket. Wanneer er één eikel is, en de rest van je collega's staan achter je, is het natuurlijk een ander verhaal. Maar bij stelselmatig pesten en collega's die niet durven zich erover uit te spreken, dan kies ik voor mezelf.

Als het mij nog een keer zou overkomen, zou ik *nog* wat harder aan de bel trekken en escaleren. Wellicht dat ik ook weg loop wegens "geen zin, gedoe, kost te veel energie" maar als ik daar voor zou kiezen, zou ik daar lang over na denken.

Ik zeg niet dat weggaan uiteindelijk niet de juiste beslissing is. Wel heb ik moeite met de impulsiviteit van die beslissing. De situatie heeft anderhalf jaar (!) geduurd, waarom dan binnen 4 dagen je ontslag indienen terwijl nu net de belangrijkste wegen niet bewandeld zijn en werkgever werkelijk op geen enkele manier serieus in de gelegenheid is geweest de oorzaak van het probleem (Simon) aan te pakken?

Ja, TS heeft het eerder aangegeven maar daar is niet naar geluisterd. Dat kun je haar werkgever verwijten, je kunt je ook afvragen of TS dan wel hard genoeg heeft geroepen en de ernst van het probleem voldoende heeft aangegeven. Dat is lastig, je stem verheffen in een situatie waarin je al heel kwetsbaar bent is niet het makkelijkste om te doen, maar toch.

Trapezoid schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 18:39:
[...]
Dit is dus onzin volgens haar berichten. Ze heeft het wel al eerder aangegeven maar er is niks mee gedaan door een slappe, ongeïnteresseerde manager. En dan ook nog zon flapdrol van een rayonmanager.

Als je niet gehoord word, kun je je ook afvragen of je wel hard genoeg roept.
Manager en rayonmanager zijn blijkbaar doof voor de ernst van de situatie, moet je dan proberen te blijven fluisteren of moet je een megafoon pakken en beiden in de oren toeteren?

Dit is gewoon hoe TS op dit moment kon reageren. En dat is prima. Waren er andere manieren mogelijk? Sure, maar who cares?

Ik vind het iig raar dat TS hier nu ineens wordt afgezeken.

Het heeft niets met afzeiken te maken. Het heeft te maken met kritisch kijken naar de acties van TS.
Volgens mij snapt iedereen hier wel de ernst van de situatie en zegt niemand dat de situatie as-such TS's schuld is. Schuldigen zijn duidelijk Simon en het directe management.

Wil niet zeggen dat TS een zinvol aandeel heeft in het vervolg en het komt op mij over of TS hier een adviestopic start, heel veel zinvol advies krijgt en vervolgens denkt "prima jongens, bedankt voor het advies, ik zeg gewoon mijn baan op en zie wel wat de toekomst brengt".

Ik vraag me serieus af of TS de mogelijke consequenties daarvan op korte en lange termijn wel volledig overziet.

Hoewel ik me het lot van TS erg aan trek (zoals gezegd, zelf een pestverleden, dit soort topics raken me direct), heb ik duidelijk moeite met de oplossing die TS uiteindelijk kiest, juist omdat het nogal ondoordacht en impulsief lijkt, zonder dat we ook maar enigzins het gevoel krijgen dat er iets met de adviezen word gedaan.

[Tom]

Trapezoid schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 18:39:
[...]


Dit is dus onzin volgens haar berichten. Ze heeft het wel al eerder aangegeven maar er is niks mee gedaan door een slappe, ongeïnteresseerde manager. En dan ook nog zon flapdrol van een rayonmanager.

Ondanks dat internet erg plat is, probeer je toch een beeld van iemand te vormen. Ik heb er wel een beeld bij (wat misschien helemaal niet klopt), maar kan mij voorstellen dat beide managers de ernst van de situatie helemaal niet inzien. Iemand met mensenkennis die haar karakter kent en weet dat ze niet voor elk wissewasje of elke onnozelheid een gesprek aanvraagt zou daarom langer doorvragen en aanvoelen dat ze het lastig vind om het volledige verhaal te doen (wat eigenlijk al hoort in het geval van pesten, daar speelt schaamte een grote rol). Maar misschien hebben beide managers zo weinig contact met haar, misschien is haar verhaal weinig overtuigend enzovoort. Door je ziek te melden en daarna toch op je werk te verschijnen geef je ook een verkeerd signaal af.

Mochten beide managers de ernst wel in zien (en ik kan het mij amper voorstellen, zeker in grote bedrijven zijn er wel protocollen bij pesterijen..) en het toch op deze manier oplossen, dan is het een verstandig besluit om er weg te gaan, want dan wil je daar niet werken

[Sissors]

unezra schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 18:45:
[...]


Wat was er gebeurt als Simon was ontslagen en TS de kans had gekregen te herstellen?
(Ofwel, paar weken betaald verlof om bij te komen van de situatie en dan weer lekker aan de slag. Carriëre maken binnen het bedrijf.)

Maar Simon is niet ontslagen. Ze heeft het meerdere keren aangekaart, en nu weer. Conclusie is weer dat Simon niet wordt ontslagen. Dan kan je een juridisch gevecht beginnen, maar hoewel dat leuk is om op het forum te volgen, is dat voor TS minder leuk.

Hoewel ik me het lot van TS erg aan trek (zoals gezegd, zelf een pestverleden, dit soort topics raken me direct), heb ik duidelijk moeite met de oplossing die TS uiteindelijk kiest, juist omdat het nogal ondoordacht en impulsief lijkt, zonder dat we ook maar enigzins het gevoel krijgen dat er iets met de adviezen word gedaan.

Maar dan weet jij ook prima dat vanaf ze zijlijn roepen om weerbaarder te worden (weet niet of jij dat ook deed, maar andere iig wel), een stuk makkelijker is dan dat in de praktijk toe te passen.

Tom schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 18:59:
[...]
Mochten beide managers de ernst wel in zien (en ik kan het mij amper voorstellen, zeker in grote bedrijven zijn er wel protocollen bij pesterijen..) en het toch op deze manier oplossen, dan is het een verstandig besluit om er weg te gaan, want dan wil je daar niet werken

Na het ziek melden, heeft ze nu ontslag genomen. En nog steeds lijken de managers de ernst niet in te zien. Ik kan me dat dus heel goed voorstellen, dat ze of de ernst niet zien, of zich simpelweg er niet druk over (willen) maken.

[ Voor 21% gewijzigd door Sissors op 04-07-2017 19:02 ]

[Anoniem: 686983]

Wat vind je van het volgende idee?
Je hebt je baan al opgezegd maar kan dat nog terugdraaien denk ik.
Dan neem je een time-out zolang de huisarts nodig vindt.
Dan ga je terug naar je werk met als enig doel te leren omgaan met Simon, al dan niet met behulp van een psycholoog of iets dergelijks. Als je dat kunt zeg je alsnog die baan op. Je hebt dan een belangrijke les geleerd voor de rest van je leven.
Nu is Simon een collega. Straks is hij een buurman, zwager, medesporter, medestudent of bedenk maar wat voor gedaante hij/zij nog kan aannemen in de rest van je leven. Wat ik eerder schreef, 'Simon is overal'. Maak gebruik van deze Simon om te leren hoe je korte metten maakt met de volgende Simon.
Wat heb je te verliezen?
> eerst een time-out, dan Simon een goed pak slaag (figuurlijk) geven, dan weg bij die baas en de eerstvolgende Simon die jou op de korrel neemt, had achteraf liever dat hij/zij op een landmijn trapte.

[incaz]

unezra schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 18:14:
[...]

De crux is dat TS werkgever redelijkerwijs in de gelegenheid had moeten stellen iets aan de situatie te veranderen en _dat_ is nu net wat niet gebeurt is.

Hoe kom je tot die conclusie?

De TS heeft de werkgever redelijkerwijs wel degelijk de gelegenheid gegeven iets aan de situatie te veranderen, ze heeft het meerdere keren gemeld en het speelt al een jaar.

De aard van een arbeidsovereenkomst maakt dat de verantwoordelijkheden hierin niet zomaar gelijk zijn. Het komt er op neer dat de werkgever beter moet luisteren dan de TS moet vertellen. Als een onveilige situatie ontstaat is dit de verantwoordelijkheid van de werkgever tenzij die werkgever dat met geen mogelijkheid had kunnen weten. Daar is hier geen sprake van. De werkgever had signalen, maar heeft ervoor gekozen die signalen niet serieus te nemen. Dat is zijn verantwoordelijkheid, niet die van de TS.

(Caveat is natuurlijk dat TS degene is die er last van heeft, en dat kan een reden zijn om meer te ondernemen... maar niet omdat het je 'plicht' is als werknemer om dit soort dingen zelf allemaal op je te nemen.)

Ik vind persoonlijk dat jij het wel erg makkelijk allemaal bij de TS legt... maar hallo, TS was daar om de boekhouding te doen, niet om vakbondsstrijder en arbeidspsycholoog in 1 te spelen. (En als een werkgever geen zin heeft in al die extra verantwoordelijkheden.... word dan geen werkgever?)

Dat werkgever hier nalatig is is duidelijk maar ik vind ook dat als je een escalatietraject start, je een werkgever de gelegenheid moet geven daar zinvol op te acteren.

Ja, da's allemaal procestechnisch geouwehoer, want Petrichor is geen 'escalatietraject' gestart, maar stond op het punt om in te storten. Mensen zijn geen 'processen' en die kunnen hun lichaam en emoties niet uitschakelen. Ze zijn ook niet perfect... de werkgever heeft een situatie laten ontstaan die grote impact heeft op het welzijn van TS, en de emmer liep dit weekend over, DAT is het probleem.

.... anderzijds een vergelijkbare situatie later in de carriére van TS. Wat als er opnieuw een Simon op staat, weer onslag nemen, weer weg lopen voor de situatie, weer niet de juiste weg bewandelen via ARBO,

Die situatie is allang aan de orde gesteld in dit topic en besproken en...
1. de toekomst is nu niet
2. de meeste werkplekken hebben geen Simon, omdat ze hem niet aannemen of omdat ze zorgen dat zulk gedrag al vanaf moment 1 behoorlijk ingedamd wordt

Dus zullen we die kritiek op wat TS allemaal had moeten doen, doet, en zal moeten doen even laten? Ook als je het inkleedt in heel redelijk klinkende bezorgde woorden? Gewoon niet. Geef informatie, en laat TS zelf de keuze maken. Zonder oordeel, dat kan prima.

[Sissors]

@Anoniem: 686983 Simon is niet overal. Kap nou eens met die volslagen onzin te verspreiden. Even weggaan en daarna teruggaan alleen maar om te leren omgaan met een eikel? Waarom zou je dat in hemelsnaam doen? Welke belangrijke les leer je daar precies uit?

Daarnaast is in een toekomstige situatie dan omgaan met een beginnende pestkop veel eenvoudiger dan nu proberen te 'winnen' van Simon. Simon weet dat hij TS eronder kan krijgen. Hij heeft het immers eerder gedaan. Als nu TS ineens magisch veel weerbaarder is, dan doet Simon gewoon een tandje erbij tot hij alsnog TS eronder heeft gekregen. De enige reden dat dat niet gebeurd is omdat er echt tegen Simon wordt opgetreden, of omdat Simon een ander slachtoffer vindt.

[ Voor 49% gewijzigd door Sissors op 04-07-2017 19:17 ]

[Roenie]

Anoniem: 940457 schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 16:11:
...Of ik blijf in de ziektewet ondanks dat onze rayonmanager vindt dat ik niet ziek ben maar dat ik mijn collega's laar stikken. Wat moet ik nu?

Lekker die emotionele chantage. Simon is dus niet de enige pestkop daar.

Wat je nu ook doet en waar je ook terecht komt: veel sterkte.

eL_Jay schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 18:09:
[...]

Persoon aanpakken wegens ongewenste seksuele intimiteiten op de werkvloer?
Vrouwen lastig vallen op het toilet is volgens mij seksuele intimidatie.
Harder kun je hem in ieder geval niet aanpakken want dat smetje blijft lang kleven.

Is de naam van het bedrijf al gevallen? Indien het grootbedrijf is is het wel relevante informative denk ik. Lijkt me namelijk een zeer seksistisch bedrijf (ik neem aan dat tweakers de juiste betekenis van dit woord
kennen)

Simon heeft op de deur gebonkt en niet seksuele dingen geroepen. Hoe kan dat seksuele intimidatie zijn? Sowieso maakt het niet uit dat Simon een man is en de TS een vrouw. Andersom is het even erg, net zoals wanneer beiden hetzelfde geslacht hadden.

[Teknix1982]

@Anoniem: 940457 wat je nu is overkomen is precies waarom ik aangegeven had dat je geen gesprek met die Simon erbij moet accepteren in deze fase. Je bent overspannen en dus wel degelijk ziek. Er was maar 1 goede manier van handelen vanaf zondag en dat was ziekmelden, naar huis EN arboarts gaan en je verhaal doen. Vervolgens een aantal weken de emoties laten bedaren en rustig een herstel en vervolgplan uitdenken.

Nu heb je je in een emotionele confrontatie in een moeilijke positie gebracht. Ik zou nu echt niets gaan beslissen, ik zou jouw laatste uitingen over weggaan gooien op een emotionele reactie bij jouw baas door de ongewenste confrontatie van jouw rayon hoofd en baas met die simon erbij. Een jurist vragen hoe hiermee om te gaan, dit is namelijk geen gewoon arbeidsconflict maar wel degelijk overspannenheid door een verstoorde relatie met een collega.

Voor de laatste keer, neem geen grote beslissingen in deze fase. Je zult zien dat, wanneer je je weer beter gaat voelen en minder met die simon van doen hebt, je weer anders naar de situatie kunt kijken. Misschien wil je dan wel hele andere stappen zetten.

[ Voor 3% gewijzigd door Teknix1982 op 04-07-2017 19:29 ]

[Anoniem: 686983]

Sissors schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 19:14:
@Anoniem: 686983 Simon is niet overal. Kap nou eens met die volslagen onzin te verspreiden.

Denk jij nou echt dat er maar één pestkop op aarde is?
Misschien ben jij assertief en blijven de Simons/pestkoppen uit jouw buurt en denk je dat er daarom geen Simons zijn. Het is niet aan jou om het meteen 'volslagen onzin' te noemen. Het is volslagen onzin om te suggereren dat er maar één Simon op de wereld is een daarom vraag ik jou om te kappen met je flauwekulreacties.

[incaz]

Anoniem: 686983 schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 19:02:
Nu is Simon een collega. Straks is hij een buurman, zwager, medesporter, medestudent of bedenk maar wat voor gedaante hij/zij nog kan aannemen in de rest van je leven. Wat ik eerder schreef, 'Simon is overal'.

Dat je dat al eerder schreef maakt het nog niet waar. De meeste plekken hebben echt niet iemand die op de deuren gaat bonzen en structureel langdurig aan het pesten is.

Maak gebruik van deze Simon om te leren hoe je korte metten maakt met de volgende Simon.

Dat is dus niet hoe het werkt. Er is lang niet altijd iets dat je kunt doen om te voorkomen dat je gepest wordt en het is al helemaal geen garantie. (Dus niet 'doe dit en doe dat en je kunt korte metten maken met een volgende Simon.' Dat is niet hoe het werkt.)
Soms kan een andere strategie helpen, (eerder grenzen aangeven en daarin drastischer zijn en de zaken escaleren kan helpen, maar het is op z'n minst goed om te erkennen dat die strategieen dus juist maken dat je je minder cooperatief opstelt en bv veel makkelijker je werkgever laat barsten - die strategieen kosten ons als maatschappij ook wat)

Maar zelfs dan in een aantal situaties ook niet, omdat pesten niet slechts een conflict is tussen 2 mensen, maar ook een weerslag van de hele situatie. En zeker als je degene bent die in de hierarchie lager staat, dan kun je er soms niet iets aan doen. Dus als je op de tennisclub een of andere eikel tegenkomt, dan zijn er dingen die kunnen helpen, maar als het een bestuurslid is is het waarschijnlijk een signaal dat de hele club een rare sfeer heeft - en zou ik zelf vooral adviseren om een leukere club te zoeken ipv je tijd en energie te verdoen aan het afweren van zoiemand.
En als het je buurman is, is er een gerede kans dat de vorige bewoners zijn vertrokken omdat er niet zo gek veel manieren zijn om daar werkelijk een goede draai aan te geven.

Lees vooral wat meer over de grotere structuren rondom pesten. (Aanrader: 'Alles over pesten' van Mieke van Stigt.)

Pesten is, juist vanuit de slachtofferpositie, niet altijd te voorkomen, ook al doe je alles perfect.

Wat heb je te verliezen?

Tijd? Alsof het interessant is om je tijd te verdoen met dat soort dingen? Waarom zou je soms niet gewoon een nieuwe start maken, zeker als je in de positie bent om dat te doen zonder zware verplichtingen? Cut your losses kan ook een prima beslissing zijn.

[Sissors]

Anoniem: 686983 schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 19:27:
[...]


Denk jij nou echt dat er maar één pestkop op aarde is?
Misschien ben jij assertief en blijven de Simons/pestkoppen uit jouw buurt en denk je dat er daarom geen Simons zijn. Het is niet aan jou om het meteen 'volslagen onzin' te noemen. Het is volslagen onzin om te suggereren dat er maar één Simon op de wereld is een daarom vraag ik jou om te kappen met je flauwekulreacties.

Er zijn meer ja. Maar de combinatie van een pestkop + een omgeving die hem zijn gang laat gaan komt weinig voor gelukkig.

Ik ben zelf vroeger een hoop gepest. Maar sinds universiteit nooit meer, zowel niet daar, bij sport, op mijn werk, etc. Nu kan ik heel optimistisch zijn en denken dat dat komt omdat ik zo geweldig weerbaar en assertief ben geworden sinds de tijd dat ik wel werd gepest. En daar zit vast een kern van waarheid ook in, maar dat is echt niet de primaire reden. De primaire reden is simpelweg dat er weinig Simons zijn en nog minder Simons die op een plek zijn waar ze op deze manier hun gang kunnen gaan zijn.

De kans dat TS die weer krijgt op een volgende werkplek is verwaarloosbaar klein. Tenzij blijkt dat ze in een sector werkt waar dit normaal is. Maar gezien ik geen enkele reden heb om dat aan te nemen, ga ik daar niet vanuit.

[Anoniem: 686983]

incaz schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 19:28:
[...]


Waarom zou je soms niet gewoon een nieuwe start maken, zeker als je in de positie bent om dat te doen zonder zware verplichtingen? Cut your losses kan ook een prima beslissing zijn.

Welke nieuwe start?
Op de oude voet doorgaan in een nieuwe baan.

Dan komt er over 15 jaar een nieuwe buur naast haar wonen, een pestkop.
Zit je weer.
Wat is er toch mis met leren assertief en weerbaar te zijn?

[ Voor 16% gewijzigd door Anoniem: 686983 op 04-07-2017 19:35 ]

[Sissors]

Anoniem: 686983 schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 19:31:
[...]


Welke nieuwe start?
Op de oude voet doorgaan in een nieuwe baan.

En wat is daar mis mee? Ze doet haar werk toch goed? Nu heeft ze alleen nog een fatsoenlijke werk omgeving nodig.

Ander voorbeeld: Genoeg mensen wisselen van baan omdat de manager een eikel is, of de werksfeer op een andere manier verziekt is. Met jouw redenatie is hun volgende manager ook weer een eikel. Immers blijkbaar ben je als slachtoffer degene die verantwoordelijk ervoor is.

[ Voor 3% gewijzigd door Sissors op 04-07-2017 19:35 ]

[Anoniem: 686983]

Sissors schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 19:34:
[...]

Met jouw redenatie is hun volgende manager ook weer een eikel. Immers blijkbaar ben je als slachtoffer degene die zorgt dat je gepest wordt.

Dit maak jij ervan, is totaal niet wat ik heb geschreven.

[Teknix1982]

Sissors schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 19:31:
[...]

Er zijn meer ja. Maar de combinatie van een pestkop + een omgeving die hem zijn gang laat gaan komt weinig voor gelukkig.

Ik ben zelf vroeger een hoop gepest. Maar sinds universiteit nooit meer, zowel niet daar, bij sport, op mijn werk, etc. Nu kan ik heel optimistisch zijn en denken dat dat komt omdat ik zo geweldig weerbaar en assertief ben geworden sinds de tijd dat ik wel werd gepest. En daar zit vast een kern van waarheid ook in, maar dat is echt niet de primaire reden. De primaire reden is simpelweg dat er weinig Simons zijn en nog minder Simons die op een plek zijn waar ze op deze manier hun gang kunnen gaan zijn.

De kans dat TS die weer krijgt op een volgende werkplek is verwaarloosbaar klein. Tenzij blijkt dat ze in een sector werkt waar dit normaal is. Maar gezien ik geen enkele reden heb om dat aan te nemen, ga ik daar niet vanuit.

Was het maar waar. Het is mens eigen om bepaalde dominantie over mede mensen uit te stralen. Veel doen dat op sportief vlak of andere vormen van gezond competatief gedrag maar er is ook een groep die het zoveel mogelijk ten kostte van hun minder weerbare mede mens doet. Dit gebeurt al vanaf kinds af aan en is een vorm van rangorde bepaling denk ik. Hele onzekere mensen met een grote mond zetten zich af tegen de rustigere en introverte types. Die zijn makkelijker te misbruiken om zelf meer te lijken. Het is TS absoluut aan te raden hulp te zoeken om hier beter mee om te gaan.

[Tom]

incaz schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 19:28:
[...]

Pesten is, juist vanuit de slachtofferpositie, niet altijd te voorkomen, ook al doe je alles perfect.

Dat klopt, in een soort één op één relatie of een groep waar de pester 'boven' staat. Maar in dit geval is er een werkgever in het spel die wel de middelen heeft om er wat aan te doen (maar ze helaas niet gebruikt). Als Simon een pittig gesprek kreeg met minder leuke consequenties en hij zou bij elke misstap weer op het matje worden geroepen is het snel afgelopen gok ik.

Sissors schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 19:31:
[...]

De kans dat TS die weer krijgt op een volgende werkplek is verwaarloosbaar klein. Tenzij blijkt dat ze in een sector werkt waar dit normaal is. Maar gezien ik geen enkele reden heb om dat aan te nemen, ga ik daar niet vanuit.

Voor jezelf opkomen is breder dan alleen pesten. Vragen waar je salarisverhoging blijft bijvoorbeeld. Even lief in de wandelgang het woord salaris laten vallen (zeg niet dat topicstarter dat heeft gedaan) is wat anders dan een gesprek plannen, aan het eind van het gesprek vragen wat nu de vervolgstappen zijn, dat even bevestigen per mail (dan en dan hebben we een gesprek gehad en dit is er afgesproken) en iemand daaraan houden. Is ook een leerproces wat hoort bij het ouder worden, maar weglopen van problemen is niet de oplossing, ergens anders zijn weer hele andere problemen

[incaz]

Anoniem: 686983 schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 19:31:
Dan komt er over 15 jaar een nieuwe buur naast haar wonen, een pestkop.
Zit je weer.

Dan ben je 15 jaar verder? En nogmaals: er is geen magische manier om pesters de pas af te snijden. Als er werkelijk de verkeerde buurman komt te wonen, dan heb je gewoon pech, en soms is er niks aan te doen. Heb je al die moeite gestoken in perfecte assertiviteit, schiet je er nog niets mee op.

Maar belangrijker is dat dat dus niet nu is. Het hier en nu is dat de kansen me in deze baan gewoon vrij beperkt lijken, aangezien de patronen wel ingeslepen zijn en de werkgever geen zin heeft om de situatie voortvarend aan te pakken.

Daar kun je dan heel veel energie in steken, en als je dat om principiele of praktische redenen wilt: doen. Maar als je dat niet wilt: ook prima. Dan ga je ergens anders werken, want ondanks alles zijn er ook echt plekken waar dit soort gedrag niet getolereerd wordt.

Wat is er toch mis met leren assertief en weerbaar te zijn?

'Wat is er toch mis met' is ook zo'n cliche-uitspraak. Onnodige dramatisatie. Merk voor de gein op dat ik nergens heb geschreven dat er iets mis mee is, dat projecteer je zelf - maar vooral dat het geen garanties geeft. En dat de TS helemaal zelf mag kiezen of ze dat wel of niet een zinvolle besteding van haar tijd vindt.

[Delakhan]

Ik kan er gewoon niet bij... moet je je voorstellen: je zit tegenover je direct leidinggevende en een rayon manager die beide in de hiërarchie boven je staan. Telt vaak onderbewust toch mee. Terwijl jij al niet lekker in je vel zit en juist al aangeeft dat je je geïntimideerd voelt.

Dan roepen ze vervolgens ook nog de pester erbij die volgens de hiërarchie ook boven je sta. En dat terwijl je je door allen onvoldoende gesteund voelt. Maak dan maareens goed onderbouwd je standpunt duidelijk om 'gezamelijk' naar een oplossing toe te werken.

Als het zo is gegaan zoals ik het me nu inbeeld krijg ik hier toch een erg naar gevoel bij!

Probeer er de volgende keer alsjeblieft voor te zorgen dat er ook iemand in jou hoek staat en probeer dit niet alleen.

[unezra]

incaz schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 19:14:
[...]
Hoe kom je tot die conclusie?

De TS heeft de werkgever redelijkerwijs wel degelijk de gelegenheid gegeven iets aan de situatie te veranderen, ze heeft het meerdere keren gemeld en het speelt al een jaar.

Wat ik lees, is dat pas afgelopen zondag TS haar werkgever heeft aangegeven dat het zo echt niet langer gaat en dinsdag heeft ze ontslag genomen. Voor die tijd heeft ze het wel aangegeven, maar is ze niet of nauwelijks gehoord.

Daaruit trek ik de conclusie dat ze haar werkgever niet zinvol de gelegenheid heeft gegeven de situatie te ondervangen nadat ze de ernst van de situatie heeft aangegeven.

De aard van een arbeidsovereenkomst maakt dat de verantwoordelijkheden hierin niet zomaar gelijk zijn. Het komt er op neer dat de werkgever beter moet luisteren dan de TS moet vertellen. Als een onveilige situatie ontstaat is dit de verantwoordelijkheid van de werkgever tenzij die werkgever dat met geen mogelijkheid had kunnen weten. Daar is hier geen sprake van. De werkgever had signalen, maar heeft ervoor gekozen die signalen niet serieus te nemen. Dat is zijn verantwoordelijkheid, niet die van de TS.

Sure, maar als werkgever niet luisterd, moet je soms wat harder roepen en precies dat heeft TS verzuimd.

Ik vind persoonlijk dat jij het wel erg makkelijk allemaal bij de TS legt... maar hallo, TS was daar om de boekhouding te doen, niet om vakbondsstrijder en arbeidspsycholoog in 1 te spelen. (En als een werkgever geen zin heeft in al die extra verantwoordelijkheden.... word dan geen werkgever?)

De enige verantwoordelijkheid die ik bij TS leg, is het juiste escalatiepad te bewandelen en als ze niet word gehoord, harder te schreeuwen tot ze wel word gehoord.

[...]
Ja, da's allemaal procestechnisch geouwehoer, want Petrichor is geen 'escalatietraject' gestart, maar stond op het punt om in te storten. Mensen zijn geen 'processen' en die kunnen hun lichaam en emoties niet uitschakelen. Ze zijn ook niet perfect... de werkgever heeft een situatie laten ontstaan die grote impact heeft op het welzijn van TS, en de emmer liep dit weekend over, DAT is het probleem.

TS loopt al anderhalf jaar met dit probleem rond, start een topic en neemt 4 dagen later ontslag zonder ook maar 1 van de adviezen die gegeven zijn ter harte te nemen.

Natuurlijk snap ik dat op een gegeven moment de emmer vol is en dat mensen dan geneigd zijn emotioneel en niet rationeel te handelen. Dat is wat zo'n situatie met je doet.

Maar dat is ook waarom je hulp vraagt. Dit topic is ontzettend goed maar het voelt een beetje zinloos met zijn allen tips aan TS te geven die vervolgens worden genegeerd. Waarom dan een topic?

(Nu moet ik eerlijk zeggen dat ik dat ook wel kan beredeneren en ongetwijfeld zelf ook wel eens heb gedaan. Misschien dat ik daarom daar wel zo veel moeite mee heb. Ik zie nu wat het is als mensen je goede adviezen geven, die vervolgens totaal worden genegeerd.)

[...]
Die situatie is allang aan de orde gesteld in dit topic en besproken en...
1. de toekomst is nu niet
2. de meeste werkplekken hebben geen Simon, omdat ze hem niet aannemen of omdat ze zorgen dat zulk gedrag al vanaf moment 1 behoorlijk ingedamd wordt

Geloof je het zelf?

De meeste bedrijven hebben juist wel een Simon, alleen krijgt Simon soms geen of weinig kans. Wil niet zeggen dat Simon d'r niet is. Daarbij, Simon is vaak onzichtbaar. Dat jij nooit een Simon bent tegen gekomen, wil niet zeggen dat d'r geen Simon bij jouw huidige of vorige werkgevers rond loopt of heeft gelopen.

Dus zullen we die kritiek op wat TS allemaal had moeten doen, doet, en zal moeten doen even laten? Ook als je het inkleedt in heel redelijk klinkende bezorgde woorden? Gewoon niet. Geef informatie, en laat TS zelf de keuze maken. Zonder oordeel, dat kan prima.

Volgens mij hebben heel veel mensen behoorlijk veel nuttige tips gegeven en zit de irritatie (bij mij in ieder geval) in het feit dat TS er werkelijk helemaal niets mee lijkt te doen of uberhaupt ook maar geïnteresseerd lijkt te zijn in de tips die gegeven worden.

Er komt amper reactie op de tips die gegeven worden en zo nu en dan volgt een update, met als laatste "ik heb ontslag genomen". Mijn klomp brak een beetje toen ik dat las.

Sissors schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 19:14:
@Anoniem: 686983 Simon is niet overal. Kap nou eens met die volslagen onzin te verspreiden. Even weggaan en daarna teruggaan alleen maar om te leren omgaan met een eikel? Waarom zou je dat in hemelsnaam doen? Welke belangrijke les leer je daar precies uit?

Again, het is geen volslagen onzin dat Simon niet overal is. Simon is overal maar krijgt niet overal gelijke kansen en opereert in de regel zo onzichtbaar mogelijk. Simon weet namelijk heel goed dat als hij te opzichtig te werk gaat, 'ie er uit geschopt word.

Ik heb werkelijk te veel verhalen gehoord van Simons in diverse bedrijven om ooit nog te geloven dat Simon niet overal is. Het voornaamste verschil tussen bedrijf A en B, tussen Simon en Clarabella, is de uitingsvorm.

Daarnaast is in een toekomstige situatie dan omgaan met een beginnende pestkop veel eenvoudiger dan nu proberen te 'winnen' van Simon. Simon weet dat hij TS eronder kan krijgen. Hij heeft het immers eerder gedaan. Als nu TS ineens magisch veel weerbaarder is, dan doet Simon gewoon een tandje erbij tot hij alsnog TS eronder heeft gekregen. De enige reden dat dat niet gebeurd is omdat er echt tegen Simon wordt opgetreden, of omdat Simon een ander slachtoffer vindt.

En wat als het bedrijf maatregelen neemt en Simon ontslaat? Dan *is* er geen Simon meer en is feitenlijk het probleem opgelost. Waarom zou TS niet meer bij haar werkgever aan het werk kunnen gaan als Simon ontslagen is? (Want dat is wel degelijk een realistisch scenario.)

Tom schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 19:55:
[...]
Voor jezelf opkomen is breder dan alleen pesten. Vragen waar je salarisverhoging blijft bijvoorbeeld. Even lief in de wandelgang het woord salaris laten vallen (zeg niet dat topicstarter dat heeft gedaan) is wat anders dan een gesprek plannen, aan het eind van het gesprek vragen wat nu de vervolgstappen zijn, dat even bevestigen per mail (dan en dan hebben we een gesprek gehad en dit is er afgesproken) en iemand daaraan houden. Is ook een leerproces wat hoort bij het ouder worden, maar weglopen van problemen is niet de oplossing, ergens anders zijn weer hele andere problemen

Als ik heel eerlijk ben, vermoed ik dat die salarisonderhandelijk op een vergelijkbare manier is gegaan.

Delakhan schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 20:11:
Ik kan er gewoon niet bij... moet je je voorstellen: je zit tegenover je direct leidinggevende en een rayon manager die beide in de hiërarchie boven je staan. Telt vaak onderbewust toch mee. Terwijl jij al niet lekker in je vel zit en juist al aangeeft dat je je geïntimideerd voelt.

Dan roepen ze vervolgens ook nog de pester erbij die volgens de hiërarchie ook boven je sta. En dat terwijl je je door allen onvoldoende gesteund voelt. Maak dan maareens goed onderbouwd je standpunt duidelijk om 'gezamelijk' naar een oplossing toe te werken.

Als het zo is gegaan zoals ik het me nu inbeeld krijg ik hier toch een erg naar gevoel bij!

Probeer er de volgende keer alsjeblieft voor te zorgen dat er ook iemand in jou hoek staat en probeer dit niet alleen.

Dat had _nooit_ moeten gebeuren. Wat ik ook van de situatie vind, maar haar manager had never ever Simon terplekke bij het gesprek mogen vragen. Het is precies een van de dingen waar ik bang voor was en waarom ik zo duidelijk was in mijn bewoordingen dat TS hulp had moeten inschakelen. Nu stond TS er alleen voor, zonder strategie, zonder persoon om zaken voor te bespreken, zonder iemand bij dat gesprek die aan haar kant staat.

Ja, dat zegt heel veel over het bedrijf.

Hoe moeilijk het ook is, TS had toen dat werd geopperd moeten weglopen en moeten zeggen "dit gesprek ga ik niet aan". Rechtsomkeert naar huis, ARBO arts bellen, huisarts bellen, jurist bellen, vertrouwenspersoon bellen.

Maar dat is extreem lastig. Om op zo'n moment weg te lopen moet je vrij sterk in je schoenen staan en ik heb de indruk dat dat nu net het probleem is. Gegeven de situatie, snap ik dat TS op dat moment niet in staat was weg te lopen, al was dat wel het beste geweest.

[turtles3]

Di t is niet meteen pesten. Hij irriteert jouw het bloed onder de nagels uit.Als ik het zo lees. Als je je collega's goed kent en die doen gewoon tegen jou dan heb je al voor 90% gewonnen. Speel het spel met hem zoals hij het wil is het eerste advies. Het tweede advies is om een soort agressiviteit training bij HR aan te vragen. Met de reden dat men in de tegenwoordige tijd sneller agressief word/is en dat je daardoor bij de training ervaringen wilt op doen en er mee om leert te gaan. Het is geen schande om dat te vragen. Hier komt misschien nog een gevolg gesprek uit voort waar je conclusies uit kunt trekken. Neem geen ontslag en meld je niet ziek. Maak van je vijand een vriend. Hij valt vanzelf door de mand. Waar je mee te maken hebt is met zo'n Nijenrode jochie dat zich tot in de nek, zijn arm in de aars van zijn meerdere duwt.
Vergeet even dat je het tegoed hebt gehad en dat je in een nieuwe fase zit. Overwin jezelf. Er bestaat geen werk meer waar je 100% tevreden over kunt zijn. Er is altijd wel iets.

[turtles3]

O, sorry, ik zie dat ik al te laat ben. Nou ja, misschien kunnen andere er lering uit trekken.

[mentalozzie]

Ik heb dit topic aardig doorgelezen (niet alles, maar wel echt veel) en er zijn zoveel goede nuttige tips gegeven. Waarom doe je daar in godsnaam helemaal niks mee?

Je weet duidelijk niet hoe je moet omgaan met een situatie zoals dit... daarom maak je toch ook een topic erover met de vraag wat te doen? Zonde hoor, dit had je veel beter en sterker kunnen oppakken mede door al de geweldig tips hier.

[Ad de Jong]

Wat voor sommige mensen zo eenvoudig lijkt te zijn is voor anderen weer een enorme hindernis.
Ik kan me heel goed voorstellen hoe zij zich voelt en helemaal in zo'n situatie.

Ik kan niet voor haar spreken maar ondanks dat het hier lijkt alsof ze niets of niet veel met de adviezen doet zou het best kunnen dat er best heel veel aangekomen is.
Wij kennen buiten het gene wat ze geschreven heeft verder niets van de situatie, thuis/ bedrijf/ locatie...

Buiten dat zijn alle adviezen en tips meer dan bruikbaar voor iedereen in soortgelijke situatie dus al help je haar er niet mee (voor je gevoel omdat ze er niets mee doet) dan wel weer anderen die dit topic tegenkomen.

Iemand die adviezen zoekt en dit topic tegenkomt die hoeft niet eens meer te reageren maar gewoon te lezen...

[Haas_nl]

Ik had hetzelfde gedaan als TS, ik ken ook mensen die dit willen uitmelken met juristen etc. Maar daar wordt je volgens mij niet gelukkig van, daarnaast is een goede referentie soms stuk belangrijker.
Management is verder betrokken geweest, die willen geen kant kiezen, en vinden het kennelijk makkelijker om een nieuwe persoon te vinden. Of ze hebben het ook te druk om hier iets mee te doen (lees ze vinden het niet belangrijk)
Kortom tijd om de biezen te pakken voordat je ziek thuis zit! Als je ziek thuis gaat zitten kan je denk ik ook fluiten na een goede referentie.

Nu gezien dit topic 13 pagina's heeft, misschien een ik zoek een baan topic aan maken? Of ga een opleiding doen in ww.
Genoeg deuren die open gaan na het sluiten van deze!

[ Voor 5% gewijzigd door Haas_nl op 04-07-2017 21:21 ]

[incaz]

unezra schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 20:29:
[...]
Wat ik lees, is dat pas afgelopen zondag TS haar werkgever heeft aangegeven dat het zo echt niet langer gaat en dinsdag heeft ze ontslag genomen. Voor die tijd heeft ze het wel aangegeven, maar is ze niet of nauwelijks gehoord.

Dit dus. Ze heeft het wel aangegeven, meerdere keren.

Daaruit trek ik de conclusie dat ze haar werkgever niet zinvol de gelegenheid heeft gegeven de situatie te ondervangen nadat ze de ernst van de situatie heeft aangegeven.

En dat is dus een rare conclusie omdat het de verantwoordelijkheid van de werkgever is om dat soort dingen te horen. Een werkgever heeft de verantwoordelijkheid om voor een veilige werkomgeving te zorgen. Dat betekent dus niet dat die werkgever signalen kan negeren totdat iemand aangeeft dat het echt niet langer gaat... dat betekent dat een werkgever daarin proactief moet zijn.

Iemand die meerdere keren heeft aangegeven dat er iets aan de hand is, heeft diens taak als werknemer gedaan. De volgende zet is aan de werkgever: het probleem beoordelen, actief opvolgen en controleren of de situatie beter is bijvoorbeeld.

Sure, maar als werkgever niet luisterd, moet je soms wat harder roepen en precies dat heeft TS verzuimd.

Dat is dus geen 'verzuim' van de werknemer. Laten we de verantwoordelijkheden netjes op hun plek houden.
Want het is onredelijk om te eisen dat werknemers (die daar niet voor betaald worden en geen relevante training hebben op dat gebied) daarin meer verantwoordelijkheid zouden dragen dan de tegenhangers, namelijk de leidinggevenden, die er wel voor betaald worden, waarbij het een deel van de taak is (in tegenstelling tot TS, die voor de boekhouding is aangesteld en niet voor personeelsmanagent) en, als het bedrijf het serieus neemt, daar ook training voor ontvangen.

Ik zou haast zeggen... zullen we een spelletje 'wiens verantwoordelijkheid is het' spelen?

Stel, iemand gedraagt zich als een enorme intimiderende eikel. Bij wie ligt dan de verantwoordelijkheid?
Nou, zegt dit topic, op z'n minst deels bij de TS, want die moet maar assertiever zijn. TS doet niets fout, Simon wel, maar TS krijgt ongevraagd ineens wel een deel van het probleem op haar bord.

Stel, je gaat naar de werkgever. Die luistert niet. Bij wie ligt dan de verantwoordelijkheid?
Nou, zeg jij, bij de TS, want die had het beter moeten escaleren.

Oh, en even later... jij ergert je eraan dat de TS niet doet met de adviezen wat je wilt. Bij wie ligt dan de verantwoordelijkheid?
Gek genoeg alweer bij de TS.

Zie je het patroon? Dit is de pestcultuur. We laten sommige mensen alle moeite doen, en er is altijd wel iets te vinden dat niet perfect is - en dat is dan een gerechtvaardigd excuus om in elk geval in dit topic de verwijten en de onvriendelijke opmerkingen te blijven maken. Oh, we zijn het in principe wel eens dat Simon zich niet zo mag gedragen... maar onbewust wordt hier toch vooral een omgeving gecreeerd waarin de TS (en niet Simon of de werkgever) de meeste last naar zich toegeschoven krijgt.

En waar wij de werkgever en Simon niet kunnen veranderen hebben we wel de keuze om al dan niet respectvol naar de TS te zijn.

Maar dat is ook waarom je hulp vraagt. Dit topic is ontzettend goed maar het voelt een beetje zinloos met zijn allen tips aan TS te geven die vervolgens worden genegeerd. Waarom dan een topic?

Om haar gedachten en gevoelens te verwoorden? Omdat met het opschrijven het besef groeit hoe groot dit eigenlijk geworden is? Om even een reality check te doen dat de dingen echt wel behoorlijk mis zijn als iemand je achterna loopt naar de wc om dan op de deur te bonzen?
En als het die realisatie heeft gebracht, dan denk ik dat het meer dan genoeg is.

Advies hoeft niet opgevolgd te worden, niemand is ons daarin iets verschuldigd. (En als je dat frustrerend vindt... bedenk dan vooral dat het ook voor jou een mooi leermoment is. Misschien dat TS 'moet' leren om assertiever te zijn, maar misschien 'moet' jij dan ook leren om je frustratie daarover los te laten? Want wat als er volgende week of over 15 jaar weer iemand komt die jouw advies op internet niet opvolgt?)

Dat jij nooit een Simon bent tegen gekomen, wil niet zeggen dat d'r geen Simon bij jouw huidige of vorige werkgevers rond loopt of heeft gelopen.

Ah, een Aanname! Weer een voor de emotionele cliche-stapel.

[unezra]

incaz schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 21:24:
[...]
Iemand die meerdere keren heeft aangegeven dat er iets aan de hand is, heeft diens taak als werknemer gedaan. De volgende zet is aan de werkgever: het probleem beoordelen, actief opvolgen en controleren of de situatie beter is bijvoorbeeld.

Als er iemand op je teen staat en je zegt "hoi, je staat op mijn teen, wil je daar vanaf gaan", persoon reageert niet, wat doe je dan? Blijven herhalen op dezelfde toon of op een gegeven moment zeggen "HEY EIKEL! JE STAAT OP MIJN TEEN!" en als dat ook niet werkt, diegene een por in zijn ribben geven?

[...]
Dat is dus geen 'verzuim' van de werknemer. Laten we de verantwoordelijkheden netjes op hun plek houden.
Want het is onredelijk om te eisen dat werknemers (die daar niet voor betaald worden en geen relevante training hebben op dat gebied) daarin meer verantwoordelijkheid zouden dragen dan de tegenhangers, namelijk de leidinggevenden, die er wel voor betaald worden, waarbij het een deel van de taak is (in tegenstelling tot TS, die voor de boekhouding is aangesteld en niet voor personeelsmanagent) en, als het bedrijf het serieus neemt, daar ook training voor ontvangen.

Ik zou haast zeggen... zullen we een spelletje 'wiens verantwoordelijkheid is het' spelen?

Er is een verschil tussen "verantwoordelijkheid" en "de juiste acties ondernemen". Het is de verantwoordelijkheid van het bedrijf goed met dit soort situaties om te gaan, daarom is er in ieder bedrijf (!) een vertouwenspersoon en een ARBO arts. Beiden zijn niet ingeschakeld terwijl meerdere malen in dit topic is aangegeven dat die 2 personen tenminste betrokken moeten worden bij de situatie.

Dat TS niet weet van een vertrouwenspersoon en de weg naar de ARBO arts niet weet, fair enough, als je daar nog nooit mee te maken hebt gehad snap ik dat onbekend is dat dat soort personen aanwezig zijn en benaderd kunnen worden.

Maar direct zaterdag is al aangegeven dat die mensen er zijn en dat TS ook naar haar eigen huisarts kan stappen voor advies.

Dus ja, het is de verantwoordelijkheid van de werkgever om te gaan met dit soort situaties, maar je kunt niet alle verantwoordelijkheid afschuiven op de werkgever. Als een manager verzaakt, stap je naar hoger management of in dit geval, de personen die zijn aangenomen te assisteren bij dit soort issues.

Stel, iemand gedraagt zich als een enorme intimiderende eikel. Bij wie ligt dan de verantwoordelijkheid?
Nou, zegt dit topic, op z'n minst deels bij de TS, want die moet maar assertiever zijn. TS doet niets fout, Simon wel, maar TS krijgt ongevraagd ineens wel een deel van het probleem op haar bord.

Stel, je gaat naar de werkgever. Die luistert niet. Bij wie ligt dan de verantwoordelijkheid?
Nou, zeg jij, bij de TS, want die had het beter moeten escaleren.

Oh, en even later... jij ergert je eraan dat de TS niet doet met de adviezen wat je wilt. Bij wie ligt dan de verantwoordelijkheid?
Gek genoeg alweer bij de TS.

Je haalt 2 dingen door elkaar en je schuift alle verantwoordelijkheid af op de werkgever. Beiden zijn verantwoordelijk voor de situatie, niet enkel de werkgever. Ook TS speelt een rol in de situatie.

Zie je het patroon? Dit is de pestcultuur. We laten sommige mensen alle moeite doen, en er is altijd wel iets te vinden dat niet perfect is - en dat is dan een gerechtvaardigd excuus om in elk geval in dit topic de verwijten en de onvriendelijke opmerkingen te blijven maken. Oh, we zijn het in principe wel eens dat Simon zich niet zo mag gedragen... maar onbewust wordt hier toch vooral een omgeving gecreeerd waarin de TS (en niet Simon of de werkgever) de meeste last naar zich toegeschoven krijgt.

En waar wij de werkgever en Simon niet kunnen veranderen hebben we wel de keuze om al dan niet respectvol naar de TS te zijn.

Het heeft niets met disrespect naar TS te maken.

Het heeft er mee te maken dat we volgens mij met zijn allen het beste voor TS willen en er word hardop getwijfeld of ontslag nemen in deze fase, een beslissing die ook nog eens volstrect impulsief is genomen en zelfs tot gevolg kan hebben dat TS geen uitkering krijgt, de juiste beslissing is.

Ik vind het persoonlijk juist erg betrokken door TS te wijzen op hoe om te gaan met de situatie, maar wel kritisch te zijn. Niet alleen maar "oooh" en "aaah" te roepen, niet alleen maar "goh wat naar voor je" te roepen, maar juist actief te willen helpen met het oplossen van het acute *en* onderliggende probleem. Het probleem is namelijk niet alleen maar Simon. Het probleem is de weerbaarheid van TS en een cultuur binnen het bedrijf waar Simon zijn gang kan gaan.

Wat heeft TS aan "ooh" en "aah"? Aan alleen enkel het vertellen van het verhaal, zonder advies van mensen die nota bene in vergelijkbare situaties hebben gezeten?

[...]
Om haar gedachten en gevoelens te verwoorden? Omdat met het opschrijven het besef groeit hoe groot dit eigenlijk geworden is? Om even een reality check te doen dat de dingen echt wel behoorlijk mis zijn als iemand je achterna loopt naar de wc om dan op de deur te bonzen?
En als het die realisatie heeft gebracht, dan denk ik dat het meer dan genoeg is.

Advies hoeft niet opgevolgd te worden, niemand is ons daarin iets verschuldigd. (En als je dat frustrerend vindt... bedenk dan vooral dat het ook voor jou een mooi leermoment is. Misschien dat TS 'moet' leren om assertiever te zijn, maar misschien 'moet' jij dan ook leren om je frustratie daarover los te laten? Want wat als er volgende week of over 15 jaar weer iemand komt die jouw advies op internet niet opvolgt?)

Er word nadrukkelijk gevraagd om advies. "Wat moet ik doen in deze situatie" is ongeveer letterlijk wat er in de TS staat. Wat verwacht je van een topic waar een advies word gevraagd, dat we eigenlijk alleen maar het verhaal moeten aanhoren? Dat we vooral niet moeten adviseren?

Een luisterend oor en je verhaal doen is absoluut belangrijk en onderdeel van het proces. Wat ook onderdeel van het proces is, is leren omgaan met de situatie en de consequenties overzien van genomen acties.

[...]
Ah, een Aanname! Weer een voor de emotionele cliche-stapel.

Mis. Dit is geen aanname. Dit is een constatering van wat ik zelf bij meerdere werkgevers in mijn directe kring heb gezien en gehoord.

[Hugo]

Wat een adviezen. Allemaal goed bedoeld met goede tips. Uiteindelijk komt het er op neer dat je moet doen wat goed voor jou voelt. Volgens mij doe je dat. Heel veel sterkte en straks weer met volle overtuiging en passie aan de slag bij een nieuwe werkgever.

[Sissors]

unezra schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 20:29:

[...]


En wat als het bedrijf maatregelen neemt en Simon ontslaat? Dan *is* er geen Simon meer en is feitenlijk het probleem opgelost. Waarom zou TS niet meer bij haar werkgever aan het werk kunnen gaan als Simon ontslagen is? (Want dat is wel degelijk een realistisch scenario.)

Dat gaat het bedrijf niet doen, dat is wel duidelijk. Maar stel je voor dat Simon wel wordt ontslagen, wat dan? Maakt allemaal niks uit, want volgens jullie is er toch overal een Simon.

mentalozzie schreef op dinsdag 4 juli 2017 @ 21:14:
Ik heb dit topic aardig doorgelezen (niet alles, maar wel echt veel) en er zijn zoveel goede nuttige tips gegeven. Waarom doe je daar in godsnaam helemaal niks mee?

Omdat vanaf de computer op een forum tips geven een stuk makkelijker is dan die tips uitvoeren in de praktijk bij een pester die je emotioneel kapot heeft gemaakt. En TS heeft iig één ding gedaan: Voor zichzelf opgekomen. Dan misschien niet op de perfecte methode, maar het is wel wat.
Overigens is de helft van het advies hier tegenstrijdig geweest, dus dat maakt het ook lastiger.

Mis. Dit is geen aanname. Dit is een constatering van wat ik zelf bij meerdere werkgevers in mijn directe kring heb gezien en gehoord.

Dan ga ik er maar vanuit dat het per bedrijfstak en omgeving waarin je zit anders is. Want ik herken het absoluut niet. En nee, ik zou ook niet weten wie de verborgen Simon op mijn afdeling zou moeten zijn.