Dit keer heeft mijn jaarlijkse Schotlandvakantie zich uitgebreid naar Isle of Harris, of ja ik moet eigenlijk zeggen: Isle of Harris én Isle of Lewis; het grootste eiland van the outer Hebrides. Eigenlijk is het gewoon 1 eiland, maar er is een split tussen Harris (zuid-kant) en Lewis (noord-kant). Je ziet deze "split" ook duidelijk in het landschap terug. Lewis is (naar mijn mening) wat vlakker en saaier; bergen/heuvels ontbreken. Harris is wat dat betreft ruiger en bergachtiger. De bergen van Harris zijn dan tevens de "scheidingslijn" tussen Harris en Lewis.
Ik had nooit gedacht dat ná het zien van Isle of Skye er iets zou bestaan wat me gelijkwaardig zou overweldigen, maar Harris is toch echt something else. Het is absoluut niet zo ruw als Skye, dus het heeft geen dramatische rotspunten en enorm hoge heuvels/bergen.
Ik ben absoluut geen strandpersoon, maar de stranden van Harris zijn echt geweldig. Superwit zand of soms ook goudachtig zand, duinen, bergen op de achtergrond en diep turquoise water; iets dat je in Griekenland verwacht, maar niet in Schotland.
Verder doet Harris toch een beetje Iers aan; vóór 2012 ben ik veel in Ierland geweest waar het toch wat lieflijker en glooiender is. Echt bergen kun je het niet noemen, hooguit grote heuvels, en zo voelt Harris ook een beetje aan, maar dan gecombineerd met Schotse landschappen, dus toch die ruwe rand eraan.
Het is rustig op Harris, veel rustiger dan Skye en het voelt nóg verder weg van alles en het is niet druk op de weg. Tanken is een stuk duurder en ook het eten is niet goedkoop.
Helaas had ik 2 van de 3 dagen echt erg slecht weer, dus ik heb de beste foto's van die ene mooi-weer-dag uitgekozen. Ik heb vooral rond gereden en hier en daar een wandelingetje gemaakt om zoveel mogelijk te kunnen zien op die ene dag. Ik ben overdag richting de bergen gereden, richting Hushinish, waar een mooi strand ligt, dit ligt dan tegen de Harris bergen aan in het noorden.
Zuidelijker heb je aan de westkant ook veel mooie stranden, Luskentyre en Horgabost e.d. We hebben onze weg helemaal naar Rodel gereden via de westkant en zijn overal uitgestapt. De oostkant van Zuid-Harris hebben we niet kunnen doen vanwege het extreem slechte weer (regen en veel mist). Deze weg wordt de Golden Road genoemd en dat is het stukje dat ook heel Iers aanvoelt: landschap is een soort stenig maanlandschap met heuvels, bijna zoals The Burren in Ierland met maar 1 zeer bochtige, single track road, maar ik kan me zo voorstellen dat dit één van de mooiste plekjes is om te rijden bij mooi weer.
Bij zonsondergang ben ik naar Isle of Lewis gereden omdat daar de callanish standing stones staan: rechtopstaande grote stenen die meer dan 4000 jaar geleden daar neer gezet zijn o.a. voor spirituele doeleinden, en de stenen zijn "aligned" voor de zomerzonnewende. Als je het van boven zou fotograferen zou het in de vorm van een keltisch kruis geplaatst zijn. Hele mystieke sfeer.
Ik had geluk met de zonsondergang daar om 21:30; er was niemand, dus ik heb flink wat foto's getrokken daar. Omdat dit zowat het hoogtepunt is van Isle of Lewis, heb ik Callanish in deze case betrokken. De meerderheid heb ik toch op Harris geschoten dus ik zal een 2/3e-1/3e verhouding kiezen voor Harris en Callanish.
De foto's zijn genomen met een Canon 40D, Canon 10-22/3.5-4.5 USM en Carl Zeiss 2/50 Makro-Planar, bijgestaan met een B+W Circ. Pol Kaesemann en een B+W ND110 MRC 10 stops filter. Bewerkingen zijn gedaan in Lightroom 5.4.
#1: Callanish Standing stones (10mm):

2048-reso
#2: A859 bij Seilebost, uitzicht richting Luskentyre (22mm):

2048-reso
#3: Callanish standing stones (10mm):

2048-reso
#4: Luskentyre Beach (10mm):

2048-reso
#5: Lammetje dat niet wilde opstaan (22mm):

2048-reso
#6: Weg naar Hushinish (17mm):

2048-reso
#7: St. Clemens church, Rodel (10mm):

2048-reso
#8: Weg naar Bunavoneader, Noord Harris (50mm):

2048-reso
#9: Callanish standing stones (10mm):

2048-reso
#10: Weg rond St. Clemens church (16mm):

2048-reso
#11: Callanish standing stones (21mm+ND110 MRC filter):

2048-reso
#12: St. Clements church, Rodel (10mm):

2048-reso
Feel free to comment
Ik had nooit gedacht dat ná het zien van Isle of Skye er iets zou bestaan wat me gelijkwaardig zou overweldigen, maar Harris is toch echt something else. Het is absoluut niet zo ruw als Skye, dus het heeft geen dramatische rotspunten en enorm hoge heuvels/bergen.
Ik ben absoluut geen strandpersoon, maar de stranden van Harris zijn echt geweldig. Superwit zand of soms ook goudachtig zand, duinen, bergen op de achtergrond en diep turquoise water; iets dat je in Griekenland verwacht, maar niet in Schotland.
Verder doet Harris toch een beetje Iers aan; vóór 2012 ben ik veel in Ierland geweest waar het toch wat lieflijker en glooiender is. Echt bergen kun je het niet noemen, hooguit grote heuvels, en zo voelt Harris ook een beetje aan, maar dan gecombineerd met Schotse landschappen, dus toch die ruwe rand eraan.
Het is rustig op Harris, veel rustiger dan Skye en het voelt nóg verder weg van alles en het is niet druk op de weg. Tanken is een stuk duurder en ook het eten is niet goedkoop.
Helaas had ik 2 van de 3 dagen echt erg slecht weer, dus ik heb de beste foto's van die ene mooi-weer-dag uitgekozen. Ik heb vooral rond gereden en hier en daar een wandelingetje gemaakt om zoveel mogelijk te kunnen zien op die ene dag. Ik ben overdag richting de bergen gereden, richting Hushinish, waar een mooi strand ligt, dit ligt dan tegen de Harris bergen aan in het noorden.
Zuidelijker heb je aan de westkant ook veel mooie stranden, Luskentyre en Horgabost e.d. We hebben onze weg helemaal naar Rodel gereden via de westkant en zijn overal uitgestapt. De oostkant van Zuid-Harris hebben we niet kunnen doen vanwege het extreem slechte weer (regen en veel mist). Deze weg wordt de Golden Road genoemd en dat is het stukje dat ook heel Iers aanvoelt: landschap is een soort stenig maanlandschap met heuvels, bijna zoals The Burren in Ierland met maar 1 zeer bochtige, single track road, maar ik kan me zo voorstellen dat dit één van de mooiste plekjes is om te rijden bij mooi weer.
Bij zonsondergang ben ik naar Isle of Lewis gereden omdat daar de callanish standing stones staan: rechtopstaande grote stenen die meer dan 4000 jaar geleden daar neer gezet zijn o.a. voor spirituele doeleinden, en de stenen zijn "aligned" voor de zomerzonnewende. Als je het van boven zou fotograferen zou het in de vorm van een keltisch kruis geplaatst zijn. Hele mystieke sfeer.
Ik had geluk met de zonsondergang daar om 21:30; er was niemand, dus ik heb flink wat foto's getrokken daar. Omdat dit zowat het hoogtepunt is van Isle of Lewis, heb ik Callanish in deze case betrokken. De meerderheid heb ik toch op Harris geschoten dus ik zal een 2/3e-1/3e verhouding kiezen voor Harris en Callanish.
De foto's zijn genomen met een Canon 40D, Canon 10-22/3.5-4.5 USM en Carl Zeiss 2/50 Makro-Planar, bijgestaan met een B+W Circ. Pol Kaesemann en een B+W ND110 MRC 10 stops filter. Bewerkingen zijn gedaan in Lightroom 5.4.
#1: Callanish Standing stones (10mm):

2048-reso
#2: A859 bij Seilebost, uitzicht richting Luskentyre (22mm):

2048-reso
#3: Callanish standing stones (10mm):

2048-reso
#4: Luskentyre Beach (10mm):

2048-reso
#5: Lammetje dat niet wilde opstaan (22mm):

2048-reso
#6: Weg naar Hushinish (17mm):

2048-reso
#7: St. Clemens church, Rodel (10mm):

2048-reso
#8: Weg naar Bunavoneader, Noord Harris (50mm):

2048-reso
#9: Callanish standing stones (10mm):

2048-reso
#10: Weg rond St. Clemens church (16mm):

2048-reso
#11: Callanish standing stones (21mm+ND110 MRC filter):

2048-reso
#12: St. Clements church, Rodel (10mm):

2048-reso
Feel free to comment
Canon: EOS R6 | EF 16-35/4L IS USM | EF 70-200/2.8L IS II USM
Zeiss: 35/2 Distagon | 50/2 Makro-Planar | 85/1.4 Planar | 100/2 Makro-Planar | 135/2 Apo Sonnar