Als je de rechtspraak (ook van de geschillencommissie consumentenzaken) erop nazoekt, dan zie je dat er in de praktijk ook vaak zo'n constructie wordt gevolgd. Na twee jaar een harde cutoff houdt eigenlijk nooit stand, zeker niet als de fabrikant zelf toegeeft dat de verwachte levensduur twintig jaar is. Wel is het zo dat je natuurlijk na een x aantal jaren gebruik niet meer hoeft te verwachten dat reparatie kosteloos zal zijn. Je draagt immers wel het eigenaarsrisico. Praktisch zal het inhouden dat jij dus na een x aantal jaren gebruik aanspraak kunt maken op reparatie of vervanging tegen een vergoeding die enerzijds de verstreken gebruiksperiode reflecteert, en anderzijds de verwachting die je mag hebben over de totale levensduur. Miele heeft zoiets aangeboden (alhoewel zij niet de leverancier is en dus niet verantwoordelijk). De discussie gaat alleen nog over de redelijkheid van de geboden oplossing.Fairy schreef op dinsdag 19 mei 2015 @ 09:58:
[...]
Garantie in Nederland is een raar ding. Het wordt tijd dat hier een wetsaanpassing op komt die het een en ander een stuk transparanter maakt, zoals:
2 Jaar fabrieksgarantie > 100% dekking
Verwachte totale levensduur 10 jaar > na het 2e jaar tot 10 jaar een aflopende verantwoordelijkheid die verschuift van de fabrikant naar de koper. Gaat een apparaat na 5 jaar stuk, dan is dat 3 jaar na de 100% dekkingsperiode dus 37,5% is voor kosten van de koper, de rest voor de fabrikant. Na 9 jaar is de fabrikant nog voor 12,5% verantwoordelijk.
Eerlijk gezegd zou ik mij niet tot Miele wenden, want dat is niet jouw wederpartij. Ik zou de verkoper gewoon de situatie voorleggen en aansturen/onderhandelen op reparatie, dan wellevering van nieuwe apparaten tegen een sterk gereduceerde prijs.
Overigens denk ik dat het argument 'ook de goede apparaten moeten worden vervangen want anders klopt het design niet meer' niet zonder meer hout snijdt. Het blijven zelfstandige apparaten.
After all, you can't see a figure's panties unless it's the real thing.