Herstel. De uitspraak stond wel in het dossier en zelfs gedateerd op
5 februari en dat is dus 15 dagen vóórdat de zitting heeft plaatsgevonden
Korte samenvatting: verloren.
Hieronder de uitspraak:
Datum verzending :
Dossiernummer : 91975
BINDEND ADVIES
van de Geschillencommissie Thuiswinkel
in het geschil tussen:
de heer F. M., wonende te S..
(verder te noemen: de consument)
en
Teufel Audio, gevestigd te Berlijn (D)
(verder te noemen: de ondernemer).
Behandeling van het geschil
Partijen zijn overeengekomen dit geschil bij bindend advies door de Geschillencommissie Thuiswinkel
(verder te noemen: de commissie) te laten beslechten.
De commissie heeft kennis genomen van de overgelegde stukken.
Het geschil is ter zitting behandeld op 20 februari 2015 te Utrecht.
Partijen zijn tijdig en behoorlijk opgeroepen ter zitting te verschijnen.
Partijen hebben ter zitting hun standpunt toegelicht.
De ondernemer werd ter zitting vertegenwoordigd door de heer xxxxxxx
Onderwerp van het geschil
Het geschil vloeit voort uit een op 14 december 2014 tussen partijen totstandgekomen overeenkomst.
De ondernemer heeft zich daarbij verplicht tot het leveren van een Teufel Move oortelefoonset tegen
de daarvoor door de consument te betalen prijs van € 25,--.
Het geschil gaat over de vraag of de ondernemer gehouden is het door de consument bestelde artikel
voor de daarbij vermelde prijs te leveren.
De consument heeft op 16 december 2014 de klacht voorgelegd aan de ondernemer.
Standpunt van de consument
Het standpunt van de consument luidt in hoofdzaak als volgt.
De consument heeft op 14 december 2014 een bestelling bij de ondernemer gedaan en daarbij heeft
hij een kortingscode gebruikt. Die kortingscode was op verschillende websites te vinden.
De consument heeft een bindende opdrachtbevestiging ontvangen met een factuur en de algemene
voorwaarden.
Op 16 december 2014 heeft de consument een mail van de ondernemer ontvangen dat er een
vergissing is gemaakt met betrekking tot de kortingscode. De code werkte wel, maar is niet door de
ondernemer zelf openbaar gemaakt. De aankoop is daarom door de ondernemer teruggedraaid.
De consument heeft daarop meegedeeld niet akkoord te gaan met het terugdraaien, omdat er een
geldige overeenkomst is voor een niet ongebruikelijke prijs. De consument was bovendien te goeder
trouw ten aanzien van de kortingscode.
De consument heeft vervolgens de betaalde koopprijs terug gehad.
Ter zitting heeft de consument verder nog – in hoofdzaak – het volgende aangevoerd.
De code heeft de consument gevonden op een kortingscode-website. Toen de consument de code zag
stond nergens vermeld dat wellicht sprake was van een systeemfout.
De consument heeft geheel te goeder trouw de betreffende code gebruikt. Er was voor hem geen
reden om te twijfelen aan de correctheid van de betreffende code.
Omdat de consument te goeder trouw is kan de ondernemer er geen beroep op doen dat de code niet
correct is.
De consument verlangt nakoming van de overeenkomst.
Standpunt van de ondernemer
Het standpunt van de ondernemer luidt in hoofdzaak als volgt.
De ondernemer deelt via de website regelmatig kortingscodes mee, die in de webshop gebruikt
kunnen worden. De door de consument gebruikte code is echter nooit door de ondernemer
gepubliceerd. Hij is wel intern gemaakt, maar omdat de code verkeerd werkte (en 50 % korting gaf in
plaats van, wat de bedoeling was € 50,--) is deze niet extern bekend gemaakt. De kortingscode is
opnieuw aangemaakt en heeft een ander volgnummer gekregen, 13 in plaats van 12.
Wellicht door een typefout heeft iemand de onjuiste code echter ontdekt en deze is vervolgens via
een internetforum openbaar gemaakt. De consument heeft op die manier van de code kennis
genomen en deze gebruikt.
Omdat de code niet door de ondernemer openbaar is gemaakt heeft nooit de wil bestaan om deze
korting te verlenen op aan te schaffen producten.
Ter zitting heeft de ondernemer verder nog – in hoofdzaak – het volgende aangevoerd.
De gebruikte code is op het bedrijf van de ondernemer aangemaakt. Voordat de code openbaar is
gemaakt bleek dat er een fout in zat, in plaats van een korting van € 50,--werd 50% korting
gegeven. Daarom is de code niet openbaar gemaakt. Verwijdering van de code in het systeem van de
ondernemer behoorde niet tot de mogelijkheden.
Het is dus ook nooit de bedoeling van de ondernemer geweest dat iemand de code zou gebruiken en
de betreffende korting van 50% zou krijgen. Een dergelijke korting geeft de ondernemer ook nooit.
Daarom is er ook geen wilsovereenstemming tot stand gekomen, de ondernemer heeft nooit een
overeenkomst met 50% korting willen sluiten.
Beoordeling van het geschil
De commissie heeft het volgende overwogen.
De publicatie van een artikel op een website is een aanbod, hetgeen in principe als een wilsuiting van
een ondernemer kan worden gezien om een product tegen de gepubliceerde prijs te willen verkopen.
Een consument kan dat aanbod accepteren of niet.
Er is in dit geval echter geen sprake van een zuiver aanbod, waarop de consument onvoorwaardelijk
reageert. De consument heeft bij het tot stand brengen van de transactie immers gebruik gemaakt
van een kortingscode, die bij het invullen van het bestelformulier op de website van de ondernemer
een korting van 50% op de door de ondernemer gepubliceerde verkoopprijs bewerkstelligde. Via het
internet is een overeenkomst tot stand gekomen, die heeft geresulteerd in een geautomatiseerd
gegenereerde digitale bevestiging van de ondernemer.
Als een ondernemer op de één of andere wijze een korting aanbiedt, bijvoorbeeld zoals in deze
situatie via een actiecode, dan dient een ondernemer die korting ook daadwerkelijk te verlenen.
De ondernemer stelt echter dat de betreffende code niet openbaar is gemaakt en dat het derhalve
nooit de intentie van de ondernemer is geweest om een overeenkomst tot stand te brengen met een
dergelijke korting. De ondernemer stelt derhalve dat er geen wilsovereenstemming is. De ondernemer
had niet de bedoeling om het betreffende product te verkopen voor de prijs, waarvoor de consument
het wilde kopen.
De commissie is van oordeel dat een ondernemer niet gebonden kan zijn aan een actie, die niet door
de ondernemer zelf geïnitieerd is.
Als een consument gebruik maakt van een actiecode kan het risico voor de geldigheid daarvan ook
niet bij de ondernemer worden gelegd. Als de consument een code niet van een ondernemer zelf
heeft gekregen of vernomen kan het zo zijn dat een dergelijke code niet geldig is of dat de transactie,
die de consument wil sluiten niet voldoet aan door de ondernemer aan een actie gekoppelde
voorwaarden. Een consument kan een misverstand daaromtrent ook eenvoudig voorkomen door met
de ondernemer contact op te nemen met de vraag of de betreffende code geldig is.
Een consument die zich niet vergewist van de geldigheid van een kortingscode die de consument niet
rechtstreeks van de ondernemer zelf heeft verkregen of die niet rechtstreeks van de ondernemer afkomstig is loopt het risico, dat de betreffende code niet geldend is of dat de consument niet voldoet
aan door de ondernemer gestelde beperkende voorwaarden om die code te mogen gebruiken.
Als een consument een bestelling plaatst via een website van een ondernemer en daarbij een
actiecode gebruikt kan het zijn dat die actiecode wel werkt, ook al heeft een ondernemer de
betreffende code niet uitgegeven. Een ondernemer is dan niet aan de op die wijze tot stand gekomen
overeenkomst gebonden, omdat er geen sprake is van wilsovereenstemming. Een ondernemer is in
een dergelijke situatie wel gehouden om een consument onverwijld daarover te berichten. Als een
ondernemer dat nalaat kan de ondernemer daarmee immers tenminste de schijn opwekken dat wel
sprake is van een overeenstemmende wil tussen koper en verkoper.
In dit geval maakt de consument gebruik van een actie van de ondernemer. Het is dan ook aan de
consument om te bewijzen dat de betreffende actie daadwerkelijk door de ondernemer openbaar is
gemaakt en dat de door gebruik van de code te verkrijgen korting derhalve wel degelijk overeenstemt
met de wil van de ondernemer. De consument heeft aangegeven de code niet rechtstreeks van de
ondernemer te hebben verkregen. De consument heeft uitdrukkelijk niet verklaard dat de ondernemer
de code heeft afgegeven, de consument heeft de code verkregen via een website die acties verzamelt
en openbaart. De commissie is ook niet op enigerlei andere manier gebleken dat de ondernemer zelf
de betreffende code openbaar heeft gemaakt.
De ondernemer heeft na het plaatsen van de bestelling op de website en de geautomatiseerde
ontvangstbevestiging vervolgens naar het oordeel van de commissie voldoende tijdig aan de
consument meegedeeld dat er geen sprake was van een geldige overeenkomst, omdat geen sprake
was van een wilsovereenstemming over de prijs.
Op grond van het voorgaande is de commissie van oordeel dat de klacht ongegrond is.
Derhalve wordt als volgt beslist.
Beslissing
Het door de consument verlangde wordt afgewezen.
Aldus beslist door de Geschillencommissie Thuiswinkel, bestaande uit mr. xxxxxxx,
voorzitter, xxxxxxxx en mevrouw xxxxxxx, leden, op 20 februari 2015.