samenwonen: hoe om te gaan met bankrekeningen?

[kevin33]

Bananenplant schreef op woensdag 27 februari 2013 @ 15:39:
Getrouwd in gemeenschap van goederen en 1 gezamenlijke betaalrekening. Het enige nadeel is wel dat ik regelmatig naar ons saldo kijk en je soms van die effecten krijgt als "heee, wat heb je daarnet bij de Bruna gekocht ?".

Dit komt idd ontzettend bekend voor.

[Grolsch]

Lethalis schreef op woensdag 27 februari 2013 @ 14:33:
[...]

En bij een huwelijk is het zo te zien nog erger. Want bij dat verrekenbeding moet je alsnog 50-50 jaarlijks het deel van beide inkomens dat resteert na betaling van de kosten van het huishouden verdelen. Dit lees ik als dat de vrouw sowieso recht op die anderhalf miljoen heeft gehad, maar dat ze het dan elk jaar voor een deel had gekregen. Simpelweg omdat het bedrijf van de man zo enorm gegroeid is tijdens het huwelijk.

Dat zie je toch verkeerd

Bij een jaarlijkse verrekening moet je inderdaad de inkomens gaan verrekenen, maar als je een bedrijf van enige waarde hebt is dit in de meeste gevallen een BV.

Deze BV zit niet in de gemeenschap.
Je keert jezelf salaris uit vanuit de BV, en dit moet verrekend worden.

Mocht de BV in waarde stijgen, dan valt dit dus buiten de gemeenschap, en daarom is het zo van belang dat je dit goed regelt.

Zo kun je 100.000 per jaar verdienen en jezelf een "gebruikelijk" salaris geven van 50.000 per jaar.

Als je dit 10 jaar zou doen heb je dus 500.000 in de BV zitten welke niet verrekend hoeft te worden.

Regel je dit niet, en je zou van die verdiende 500.000 een leuk pandje kopen, of investeren in machines, voor financieren van grote klussen, dan heb je dus een probleem.

Vrouw weg, en die eist die 250.000 op, en die kun je niet betalen omdat je niet de helft van je pand kunt verkopen.

[PLAE]

Boeiend topic om te lezen. Ik wil op termijn samen gaan wonen met m'n vriendin en dan vind ik het wel fijn om vooraf te bepalen hoe we dit stukje dan regelen. Ik hou wel van een stukje onafhankelijkheid en ik wil niet constant op de vingers gekeken worden. Pas bij de post van Grolsch bij het netto te besteden bedrag verdelen in percentages dacht ik....ja...dat is het!

Terwijl ik het topic zat te lezen had ik zelf al eens een berekening gemaakt en toevallig had ik daarin de verhouding al ongeveer gelijk gemaakt. Ik zou wat meer betalen omdat ik ook meer te besteden heb. Aan de andere kant rij ik ook een dure auto, heb een studieschuld en sowieso een duurdere levensstijl. Meer verdienen is in onze geval een keuze. Ik stop meer energie in m'n carrière. Ik zal heel eerlijk zeggen dat het mij veels te ver gaat om meteen alles op een hoop te gooien. Daarom zal ik voorstellen om het eerst eens op bovenstaande manier te doen.

Overigens vind ik het wel leuk om dan ook samen te gaan sparen voor vakanties een eventueel huwelijk en andere grotere zaken maar een stukje eigen vrij geld wil ik behouden.

[D-e-n]

Ik ben het topic begonnen met het idee van eigen rekeningen en een verdeelsleutel voor de vaste lasten. De vraag was eigenlijk alleen hoeveel gezamenlijke rekeningen we zouden nemen. Nu vind ik het idee van alles eerst op één hoop gooien en vervolgens pas zakgeld storten op de eigen rekeningen ook wel heel praktisch en eenvoudig klinken.

[Mfpower]

Ik vind het een interessant topic. Financieel onafhankelijk worden is toch wel een van mijn dromen
Toch maar even posten hoe wij het doen. Wij zijn getrouwd in gemeenschap van goederen en hebben hiervoor een tijd samengewoond met een samenlevingscontract.
In onze relatie draait alles om vertrouwen en gunnen, maar ook om verantwoordelijkheid. Wij hebben dan ook een financieel plan en houden gezamenlijk alles goed bij in Excel.

Wij hebben twee betaalrekeningen, 1 waarvan alle vaste kosten worden afgeboekt en de salarissen op worden gestort, en 1 waar we alles van uitgeven met betrekking tot de huidige maand (huishouden, benzine, reiskosten etc). Op de laatste rekening kunnen we niet rood staan, zo worden we "gedwongen" ons aan ons budget te houden. Op de eerste wel omdat er wel eens iets onverwachts of net te vroeg af wil schrijven; de rekening is zo dat gepland dat die aan het einde van de maand op 0 uitkomt.

Als we iets willen kopen gaat dat in overleg. Wij zijn beide geen big spenders maar gunnen elkaar wel wat. Zo heb ik afgelopen week een nieuwe camera gekocht, ook omdat ons kindje er aan komt en ik daar graag leuke foto's van wil kunnen maken. Wij doen beide geen grote aankopen zonder er over te praten. Ik wil dat ook helemaal niet omdat ik alles wat we hebben ook als gemeenschappelijk ervaar. Nu verdient mijn vrouw nog aardig, maar als de kleine er is veel minder. Ik wil dan ook niet denken in termen van wie meer of minder inbrengt - we runnen een gezamenlijk huishouden en het "ik"-denken heeft dan ook sterk plaatsgemaakt voor het wij-denken. We hebben allebei wel iets van zakgeld maar dat is maar 25 euro in de maand pp (heel weinig dus). Dat voorkomt impulsuitgaven (of elke dag lunchen @work wat veel te duur is) en maakt dat ons spaarplan blijft werken. En dan nog, in de regel moeten we terugstorten omdat er bijv. ineens een kinderwagen gekocht moet worden of iets dergelijks Wij zijn dus wel toekomstgericht bezig.
Ik zit niet onder de plak overigens, ik kies hier heel bewust zelf voor

Verder hebben we wel 6 spaarrekeningen. (Moneyou). Een buffer van 5 van mijn maandsalarissen. Die zal slinken als we een huis gaan kopen vermoed ik, en helemaal nu studieschuld wordt meegeteld. Waarschijnlijk moet ik al dat geld gaan gebruiken om in 1x mijn schuld af te lossen. Jammer, want ik betaal maar 0,6% over mijn studieschuld en vang 2,2 over dit geld. Dan is de buffer waar ik hard voor gewerkt heb dus ineens weg.

Verder een spaargeldrekening waar we de rest mee bekostigen (zoals de kinderwagen...) die hoeft van mij niet per se hoog te zijn omdat we dus die buffer hebben. Een spaarrekening voor afschrijving/kosten aan de auto (zodat we over een x aantal jaar een nieuwe kunnen kopen) en 1 voor de studie van het ongeboren kind..

Verder hebben we een beleid dat we proberen minder te kopen en meer te doen: onze ervaring is dat spullen maar heel even leuk zijn. Dus liever kopen we weinig of tweedehands maar gaan wat vaker een dagje weg of uit eten. Goed voor de relatie, en straks het gezin omdat we dat investeren in ons zelf.

Helaas is mijn vrouw chronisch ziek en verliest ze haar baan na de bevalling. Dus dan is er nog maar 1 inkomen om van te leven en dat zal zo blijven. Van sparen zal dan geen sprake meer zijn, daarom baal ik ook zo dat die schuld ineens meetelt in je hypotheek en moet ik mijn buffer op gaan maken. Dus dit is ook zo'n situatie waarbij ik niet kan zeggen: jij brengt minder in, je mag niets meer kopen. Maar een situatie waar we samen de schouders onder gaan zetten en er uit gaan komen. Ik vind dit heel erg sterk, en ervaar dit als onze kracht. Wat ik in veel moderne verhalen zie is dat er toch een 2 x ik ipv een 1x wij relatie is (en geloof me ook bij ons is er nog ruimte voor een ik want ik had dure hobby's zoals zweefvliegen). Maar goed, ieder zijn ding

[MikeyMan]

@MFpower; let wel dat vanaf april de studieschuld minder zwaar meetelt in een hypotheek.

In mijn situatie hebben we een huis gekocht vóórdat er aan allerlei regels gemorreld werd (eind 2010). Dit heeft helaas wel tot gevolg gehad dat wij de volle 6% overdrachtsbelasting hebben betaald. Maar wel redelijk makkelijk een huis kunnen kopen nog.

Sinds dat we zijn gaan samenwonen hebben we onze beide oude rekeningen gedeeld. Op de ene rekening wordt haar salaris gestort, en de vaste lasten van betaald. Op mijn rekening komt mijn salaris binnen, en gebruiken we voor de dagelijkse uitgaven. Daarnaast nog een gezamelijke spaarrekening.

Alles gedeeld dus, maar momenteel verdienen we ook ongeveer evenveel allebei. Moet wel zeggen dat ik daar beter uit kom dan zij, aangezien mijn uitgavenpatroon wat hoger ligt. Heb ook nog een hobby auto en een motor, terwijl zij niet zoveel uitgeeft.

Voor wat betreft de studieschuld; hier moeten we zeer zeker mee aan de gang. We hebben samen ongeveer 40k studieschuld, welke we versneld willen gaan aflossen. Hierbij wil ik wel eerst een flinke buffer hebben voor tegenvallers, maar eind dit jaar wil ik hier 10k van af gaan lossen.

[WeeDzi]

wij hadden eerstook naast onze eigen rekeningen een gezamelijke rekening, dit werkte echter niet echt dus zijn we hier van afgestapt. nu betaald de een het een en de ander het ander werkt prima zo..... tis alleen niet zo gestructureerd......

we zijn nu ongeveer 1 jaar getrouwd daarvoor 12 jaar samen en alles is toch van ons beide dus het had ook niet zo veel nut om een verdeling van loon te maken.
Ik kan me wel voorstellen dat als je dus net samen gaat wonen dat dit gevoel anders is en dat je dat eerlijk wil delen.

[ Voor 45% gewijzigd door WeeDzi op 28-02-2013 10:49 ]

[Het Fantoom]

Mfpower schreef op donderdag 28 februari 2013 @ 09:27:
Verder hebben we een beleid dat we proberen minder te kopen en meer te doen: onze ervaring is dat spullen maar heel even leuk zijn. Dus liever kopen we weinig of tweedehands maar gaan wat vaker een dagje weg of uit eten.

Een dagje weg of uit eten heb je toch veel korter plezier van? Een aankoop kun je dagelijks plezier aan beleven.

[MaximusTG]

Maar de herinnering heb je voor eeuwig .

[Anoniem: 45395]

Mjah bij ons is het dan heel simpel op zich..
Alle inkomsten komen op 1 rekening bij elkaar.
Daar gaan de vaste lasten van af.
Elke maand wordt er geld overgemaakt naar de "boodschappen rekening (eten/kleding voor de kids etc)"
Is het saldo op de 15e van de maand op de hoofdrekening boven 150% duurste maand dan gaat alles wat erboven zit automatisch naar een spaarrekening
Eens per week wordt er een bedrag naar onze eigen rekeningen overgemaakt (zakgeld zeg maar)

[Jozzle]

We hebben uitgerekend hoeveel we aan gezamelijke kosten hebben en hebben daar bovenop een ruime marge gezet voor uitzonderingen & sparen.

Bijvoorbeeld;
1750 aan vaste lasten (hypotheek-aftrek, boodschappen, verzekeringen)
750 aan uitjes, etentjes, cadeaus voor anderen, vakanties & sparen

Totaal van 2500. Dit delen we naar ratio van netto inkomsten, zodat bijv. de één 1100 overmaakt en de ander 1400.

Zo hebben we altijd ruimte&pinpas om samen leuke dingen te doen/kopen zonder na te denken over wie betaald en tegelijkertijd ruimte op de eigen rekening om zelf dingen te bekostigen zonder dat de ander daar over hoeft na te denken. (Geef elkaar eens wat cadeau )

Meer specifiek; we hebben 2,5 jaar een relatie en zij(huurhuisje) is bij mij ingetrokken(koophuis). De vaste lasten met betrekking op wonen worden maandelijks (terug) overgemaakt van de gezamelijke naar mijn rekening en nog steeds van mijn rekening afgetrokken. Daardoor geeft de gezamelijke rekening een helder beeld van bestedingsbudget voor die maand en mocht de poep de ventilator raken, staan we quitte en hoef ik niet allerlei instanties in te schakelen om rekeningnummers aan te passen.

[Mfpower]

Het Fantoom schreef op donderdag 28 februari 2013 @ 10:49:
[...]

Een dagje weg of uit eten heb je toch veel korter plezier van? Een aankoop kun je dagelijks plezier aan beleven.

Ik heb het niet over grote uitgaven zoals een wasmachine oid. Maar ik koop minder gadgets en rommel wat in prijs aantikt als je er veel van koopt (zoals dvd's, lunch kopen), vervang niet iets wat het nog doet, en doe meer leuke dingen. Laatst kon ik kiezen tussen een weekend samen weg of een camera en dan kies ik voor het eerste (uiteindelijk kwam de camera ook nog door een financiele meevaller ;p).

Eerder had ik jouw gedachte en zorgde ervoor dat ik altijd een pc had met de beste videokaart, upgrades etc. Kostte een hoop geld! Maar op de een of andere manier gaf het me niet veel voldoening, meer een gevoel van "meer" en "dit kan nog beter" en "ontevreden met wat je hebt". Nu we deze keuze hebben gemaakt voel ik me gelukkiger - het is vast hartstikke subjectief en vooral voor mij waar. En doe inmiddels al heel lang met dezelfde laptop... misschien toch eens een nieuwe kopen

[Bastiaan]

Wij werken met 6 rekeningen: 3 lopende rekeningen en 3 spaarrekeningen.

We hebben beiden onze privé lopende- en spaarrekening waar we (na aftrek van de gezamelijke kosten) persoonlijke invulling aan geven en eigen kosten zoals een mobiel abonnement en de auto's betalen. We vertellen het elkaar wel, maar leggen elkaar geen officiële verantwoording af als het gaat om aankopen welke we doen van onze eigen rekeningen.

Daarnaast gebruiken één gezamelijke lopende rekening waar we naar ratio maandelijks een bedrag overmaken om de gezamelijke kosten te betalen (hypotheek, verzekeringen, boodschappen etc). Ook zetten we op die manier maandelijks een bedrag weg op de gezamenlijke spaarrekening voor onvoorziene huishoudelijke uitgaven of gezamenlijke vakanties. Daarnaast zetten we op deze spaarrekening ook alles wat aan het eind van de maand op de lopende rekening over is gebleven.

Zo werken we vanaf dag 1 dat we samenwonen (6 jaar geleden, sinds juni 2012 getrouwd in gemeenschap van goederen) en het werkt voor ons perfect

[Webgnome]

Heel Simpel

1 gezamenlijke rekening waar we inkomensafhankelijk de vaste lasten van betalen. Dat betekend in de praktijk dat ik 75% van de lasten betaal en mijn vriendin de overige 25%.

De rest die overblijft gebruikt ieder voor zich of voor de gezamenlijke dingen. Dat hangt er vanaf hoe de situatie is. Als we een bank moeten kopen gaat dat samen ( weer in de zelfde verdeling als bij de vaste lasten ). Als we naar een pretpark oid gaan dan is het gewoon wie wil betalen. De ene keer ben ik dat de andere keer is zij dat.

Werkt perfect. Daarnaast hebben we een gezamenlijke spaarrekening waar ieder naar eigen inzicht geld in stort. ( omdat we dit jaar gaan trouwen storten we natuurlijk beide zoveel mogelijk ).

[HellPunk]

Simpeler dan bij ons wordt het niet: één rekening waar alles op komt en weer af gaat, plus een spaarrekening voor het overschot. We controleren mekaar niet, als een van ons tweeën wat wil kopen doet-ie dat gewoon. Dat geldt zelfs voor wat grotere uitgaven zoals bvb. een videokaart, daarvoor hoef ik echt geen voorafgaande toestemming .

Het helpt natuurlijk dat mijn vrouw noch ikzelf impulsaankopers zijn of dure voorkeuren hebben. Ieder koopt gewoon wat leuk en/of nodig is, op dat vlak kennen en vertrouwen we mekaar volkomen. De financiën worden overigens bijna exclusief door mij beheerd, dus aan vertrouwen schort het sowieso niet. We hebben trouwens ook nooit over dit of dat systeem gepraat, zo is het gewoon vanaf dag 1 geweest...

[PLAE]

Je studieschuld kun je in theorie buiten je hypotheekverhaal houden.
http://www.geld-zaken.ws/...eschuld-en-hypotheek.html

[Metalfreak]

PLAE schreef op vrijdag 01 maart 2013 @ 10:02:
Je studieschuld kun je in theorie buiten je hypotheekverhaal houden.
http://www.geld-zaken.ws/...eschuld-en-hypotheek.html

Nog wel ja, maar er zijn al geluiden om dat ook te veranderen. Daarnaast is het zeker wel iets om rekening mee te houden.

[benchMarc]

Ik doe niet aan een gezamelijke rekening. Wij werken allebei 40 uur per week, en huren inmiddels al een paar jaar particulier. Bepaalde gezamelijke vaste lasten gaan er bij mij af en de huur bij haar. Elke maand even verrekenen en klaar. Meestal houdt dat in dat ik een x-bedrag naar haar over moet maken.
We betalen dus gewoon gezamelijk elk de helft van de vaste lasten. Als zij dingen voor haarzelf wil kopen betaalt ze dat zelf en als ik iets wil kopen betaal ik het zelf. Cadeau's voor verjaardagen splitten we dan wel weer door de helft.

Gewoon eerlijk door de helft delen dus. Gaat al jaren prima zo. Nooit gezeik.

[Brunniepoo]

Hier wel een gezamenlijke rekening waar we beiden maandelijks eenzelfde bedrag heen transfereren (we verdienen overigens ook ongeveer hetzelfde). Van die rekening worden bepaalde vaste lasten betaald en de boodschappen.
Overige uitgaven van de gezamenlijke rekening zijn meestal afhankelijk van het saldo, verder betalen we veel van de individuele rekeningen en verrekenen dat dan later weer.

Een gezamenlijke berg geld is iets wat we allebei niet willen dus dat is wel handig.

[sevinc]

Ik betaal de grote vaste lasten hyptheek,alle verzekeringen,auto etc.
zij alleen haar eigen telefoon abonnement, verder sparen we elk maand 750 waarmee we ook versneld aflossen voor minder vaste lasten voor later.

zo hebben we nog apart 3000 euro voor spoed gevallen. wat we ook gelijk aanvullen. mocht b.v cv kapot gaan of hoge auto rekening voor onderhoud.

verder doen we er niet moeilijk over en gooien we het graag over de ballie heen.

[Whuzz]

Ons systeem:

Ik
1x Betaalrekening voor alle lopende zaken - Salaris, Hypotheek, verzekeringen, belastingen, enz. Wat overblijft per maand gaat naar de gezamelijke rekening
1x Betaalrekening voor mijzelf - Komt een vast bedrag (zelfde als bij mijn vriendin) per maand op, puur voor mijzelf
1x Spaarrekening voor mijzelf - Wat er over blijft van mijn vaste bedrag per maand dump ik daar op

Vriendin
1x Betaalrekening voor haarzelf - Komt haar salaris op binnen en alles boven het vaste bedrag voor haarzelf stort ze door op de gezamelijke rekening.
1x Spaarrekening voor haarzelf

Samen
1x Betaalrekening - Daar storten we alles op dat er over blijft na de vaste lasten en aftrek eigen geld. Wordt gebruikt voor boodschappen, kleinere gezamelijke dingen, en het restant gaat over naar de spaarrekening
1x Spaarrekening - Alles wat over blijft van boodschappen, vakantiegeld, belastingteruggave, enz
1x Spaarrekening "Calamiteiten" - Gaat 100 euro per maand op en is puur reservering voor onvoorziene "shit". Ontploffende auto's, koelkasten, wasmachines, enz.

Komt er dus op neer dat we allebei een stukje apart hebben, waarmee we onze hobbies betalen en ook eens een cadeautje voor de ander kunnen kopen dat een verrassing is enzo, en een stuk (het overgrote deel) samen.
We werken allebei full-time en hebben op deze manier allebei evenveel te spenderen, terwijl we toch een stukje "privé" hebben Ten opzichte van mijn vriendin heb ik een extra betaalrekening, maar dat komt omdat ik alle grote vaste lasten afhandel. Dat is het makkelijkst zo, omdat mijn salaris een stuk hoger is.

[ Voor 6% gewijzigd door Whuzz op 12-03-2013 11:47 ]

[Metalfreak]

Alleen vraag ik me bij dergelijke constructies altijd af of je niet helemaal gek wordt van al die verschillende betaalpassen en bijbehorende pincodes?

[gise]

Ikzelf:
1x Betaalrekening: hier wordt mijn salaris op gestort, gebruik ik voor aankoop van spulletjes voor mijzelf
1x Spaarrekening: sparen voor als ik iets groots/duurs wil hebben

Vriendin:
1x Betaalrekening: hier wordt haar salaris op gestort, gebruikt ze voor aankoop van spulletjes voor haarzelf
1x Spaarrekening: sparen voor als ze iets groots/duurs wil hebben

Samen:
1x Betaalrekening: hierop storten wij allebei een bedrag waarvan de volgende dingen worden betaald: Hypotheek, G/W/L, boodschappen, internet+TV, verzekeringen en alle andere dingen die we samen doen en geld aan besteden. Ook komt hier de HRA op binnen.
Van deze rekening hebben we uiteraard allebei een eigen pinpas met eigen pincode.
1x Spaarrekening: storten we een bedrag op voor sparen voor korte termijn zoals vakanties
1x Spaarrekening: storten we een bedrag op voor sparen voor lange termijn (huwelijksfeest ooit, andere auto kopen, etc)

Zodra ons salaris binnenkomt maken we allebei een bedrag over naar onze gezamelijke rekening. Ik verdien iets meer maar ik heb alle uitgaven in een excelsheet overzichtelijk gemaakt en na het overmaken van het bedrag naar de gezamelijke rekening houden we allebei €350 voor onszelf over, dit hebben we zelf vrij te besteden en kunnen we dus òf uitgeven, of op onze eigen spaarrekening sparen voor iets.
Na het betalen van alle vaste lasten houden we als we het goed gedaan hebben €500 over op onze gezamelijke betaalrekening, deze verdelen we over de twee gezamelijke spaarrekeningen.

Wij hebben dus 7 rekeningen maar opzich vallen de handelingen mee, we hebben allebei twee pinpassen en twee pincodes dus hoef er niet zoveel te onthouden.
Op de dag dat salaris binnenkomt maken we allebei het bedrag over naar de gezamelijke rekening, pinnen gaat dan gewoon met de pas horende bij die rekekening, aan het eind van de maand maak ik wat we overhebben over naar de spaarrekeningen.
Overmaken tussen eigen betaal- en spaarrekeningen is ook niet zoveel moeite en is ook misschien 1 keer per maand.

[ Voor 17% gewijzigd door gise op 12-03-2013 12:59 . Reden: stukje over betalingsverkeer ]

[Zoijar]

Metalfreak schreef op dinsdag 12 maart 2013 @ 12:15:
Alleen vraag ik me bij dergelijke constructies altijd af of je niet helemaal gek wordt van al die verschillende betaalpassen en bijbehorende pincodes?

Ja dat lijkt me ook als je 8 rekeningen hebt samen, en om dan te bepalen hoe je er financieel voor staat...

[Rukapul]

Zoijar schreef op dinsdag 12 maart 2013 @ 12:49:
[...]

Ja dat lijkt me ook als je 8 rekeningen hebt samen, en om dan te bepalen hoe je er financieel voor staat...

Dat is over het algemeen toch triviaal aangezien er maar een paar echt 'lopende' rekeningen zijn en de rest spaar/reserve betreft.

Ik/wij hebben in elk geval nog een hele bubs meer betaal-, spaar- en beleggingsrekeningen. Beperk ik het tot de rekeningen met betekenisvol saldo dan kom ik uit op 9. Reken ik nog wat meer exotischere constructies mee dan kom ik op nog 3 plannen, polissen, etc.

Het definitieve overzicht is er elk jaar in maart wanneer de belastingaangifte de deur uitgaat. Daarbuiten kan ik voor elk van de rekeningen het saldo +/- 2k uit m'n hoofd opnoemen.

[ Voor 18% gewijzigd door Rukapul op 12-03-2013 13:36 ]

[vhal]

Geheel gescheiden, 1 aparte bank en spaarrekening voor de vaste lasten e.d. en twee eigen rekeningen voor de persoonlijke uitgaven e.d. Verder het bekende inleg naar rato verhaal...

Verder in de huwelijkse voorwaarden diverse zaken zoals verrekenbedingen na scheiding en overlijden geschrapt. Zeker van de verrekenbedingen na scheiding komt de grootste shitstorm vandaan als de vrouw/man tot de eurocent terug wil vorderen omdat ze alles op 1 hoop hebben gegooid en niet geheel vriendelijk uit elkaar zijn gegaan.

[Anoniem: 40104]

Ik zie een hoop reacties met verdeelsleutels en toch snap ik dat niet. De rekeningen komen toch ook niet binnen op basis van inkomen? In onze situatie is er een nogal scheef inkomen waar ik netto 4-5x zoveel verdien.

Toch verdeelden we de rekeningen 50/50 ongeacht inkomen en ik betaalde de hypotheek (huis is van mij). Toen mijn vrouw aangaf dat ze graag wat meer te besteden zou willen hebben heeft zij meer (eigenlijk alle) huishoudelijke taken op zich genomen en betaal ik een groter deel van de rekeningen/lasten. Wij hebben geen enkele gedeelde rekening.

Alles is mogelijk in overleg.

[ Voor 3% gewijzigd door Anoniem: 40104 op 14-03-2013 10:08 ]

[Megamind]

Anoniem: 40104 schreef op donderdag 14 maart 2013 @ 10:08:
Ik zie een hoop reacties met verdeelsleutels en toch snap ik dat niet. De rekeningen komen toch ook niet binnen op basis van inkomen? In onze situatie is er een nogal scheef inkomen waar ik netto 4-5x zoveel verdien.

Toch verdeelden we de rekeningen 50/50 ongeacht inkomen en ik betaalde de hypotheek (huis is van mij). Toen mijn vrouw aangaf dat ze graag wat meer te besteden zou willen hebben heeft zij meer (eigenlijk alle) huishoudelijke taken op zich genomen en betaal ik een groter deel van de rekeningen/lasten. Wij hebben geen enkele gedeelde rekening.

Alles is mogelijk in overleg.

Precies zoals wij het doen. Daarnaast hebben we ook een schoonmaakster voor 10 euro p/u die elke week 2 uurtjes komt schoonmaken en strijken dus is het voor ons helemaal lekker nu

[D-e-n]

Anoniem: 40104 schreef op donderdag 14 maart 2013 @ 10:08:
Ik zie een hoop reacties met verdeelsleutels en toch snap ik dat niet. De rekeningen komen toch ook niet binnen op basis van inkomen?

ik betaalde de hypotheek (huis is van mij)

Dat is natuurlijk wel een andere situatie dan die van de mensen met verdeelsleutels. Die betalen de grootste rekening (de hypotheek) samen en daar is dan met name die sleutel voor. Als je dat niet doet houdt bij inkomensverschillen de ene partner wellicht heel weinig geld over.

[Grolsch]

Anoniem: 40104 schreef op donderdag 14 maart 2013 @ 10:08:
Ik zie een hoop reacties met verdeelsleutels en toch snap ik dat niet. De rekeningen komen toch ook niet binnen op basis van inkomen? In onze situatie is er een nogal scheef inkomen waar ik netto 4-5x zoveel verdien.

Toch verdeelden we de rekeningen 50/50 ongeacht inkomen en ik betaalde de hypotheek (huis is van mij). Toen mijn vrouw aangaf dat ze graag wat meer te besteden zou willen hebben heeft zij meer (eigenlijk alle) huishoudelijke taken op zich genomen en betaal ik een groter deel van de rekeningen/lasten. Wij hebben geen enkele gedeelde rekening.

Alles is mogelijk in overleg.

Jij vindt een verdeelsleutel vreemd, maar je verdeeld de uitgaven

Wat is het verschil

Het idee van een verdeelsleutel is dat een ieder "naar verhouding" zelf geld overhoudt om "leuke" dingen te doen.

Stelling: Kosten totaal per maand 2000 € (is per persoon 1000 €)
Kareltje verdient € 2000,-- per maand en houdt 1000 € over
Marietje verdient € 1000,-- per maand en houdt 0 € over.

Bovenstaande is meestal niet gewenst in een relatie

[Anoniem: 105569]

Mm leuk topic. Al schrik een beetje van sommige constructies.. man wat een werk. Spreekt niet echt vertrouwen uit voor de relatie. Wij verdienen beide goed en gooien alles op 1 hoop. Eén betaalrekening en één spaarrekening. Werkt prima voor ons. Ook al is er dan wel een verschil in inkomen. Naief wellicht, maar we gaan er niet vanuit dat we ooit uit elkaar gaan. Mocht dat toch zo zijn, dan gaan we er vanuit dat we daar wel uitkomen.

Dat er nog niemand een km-vergoeding vraagt als zijn/haar partner in zijn/haar leaseauto rijdt.

[Grolsch]

Anoniem: 105569 schreef op donderdag 14 maart 2013 @ 11:24:
Mm leuk topic. Al schrik een beetje van sommige constructies.. man wat een werk. Spreekt niet echt vertrouwen uit voor de relatie. Wij verdienen beide goed en gooien alles op 1 hoop. Eén betaalrekening en één spaarrekening. Werkt prima voor ons. Ook al is er dan wel een verschil in inkomen. Naief wellicht, maar we gaan er niet vanuit dat we ooit uit elkaar gaan. Mocht dat toch zo zijn, dan gaan we er vanuit dat we daar wel uitkomen.

Dat er nog niemand een km-vergoeding vraagt als zijn/haar partner in zijn/haar leaseauto rijdt.

Dat zijn toch wel 2 hele grote aanname fouten.

kans van 33% dat jullie uit elkaar gaan, die kans is bijvoorbeeld aanzienlijk groter dan dat je je auto totall loss rijdt, dus je hebt ook geen all-risk auto verzekering

En neem van mij aan dat als jullie uit elkaar gaan je er niet normaal uit gaat komen

Maar als 1 van jullie niet gigantisch benadeeld kan worden, omdat vermogens en inkomens redelijk gelijk zijn dan kun je het inderdaad op 1 bult gooien.

[D-e-n]

Ik zou het niet eens vanuit het negatieve willen benaderen en de gescheiden rekeningen zien als een verzekering voor het geval je uit elkaar gaat. Ik zie gescheiden rekeningen ook als een middel om problemen tijdens de relatie te voorkomen. Je hebt beiden een beter overzicht waar je geld blijft en hoeveel je nog hebt om iets leuks voor jezelf te kopen.

Mocht de één een gat in de hand hebben dan is dat ook meteen duidelijk. Ik heb ook wel een relatie gezien waarbij de partners elkaar aankeken op het rood staan. Nu zat het daar misschien toch al fout maar toch...

[Koppensneller]

Het geeft mij ook een beter gevoel om iets duurs te kopen van mijn eigen spaargeld dan van ons gezamenlijke geld. Verder ben ik het helemaal eens met het standpunt van D-e-n wat betreft het voorkomen van problemen tijdens de relatie. En laten we wel wezen: een systeem met meer bankrekeningen lijkt misschien wat ingewikkelder, maar in de praktijk gaat het allemaal prima met automatische overboekingen en eens per kwartaal eens doorrekenen of het nog goed gaat.

[Anoniem: 105569]

D-e-n schreef op donderdag 14 maart 2013 @ 11:44:
Ik zou het niet eens vanuit het negatieve willen benaderen en de gescheiden rekeningen zien als een verzekering voor het geval je uit elkaar gaat. Ik zie gescheiden rekeningen ook als een middel om problemen tijdens de relatie te voorkomen. Je hebt beiden een beter overzicht waar je geld blijft en hoeveel je nog hebt om iets leuks voor jezelf te kopen.

Mocht de één een gat in de hand hebben dan is dat ook meteen duidelijk. Ik heb ook wel een relatie gezien waarbij de partners elkaar aankeken op het rood staan. Nu zat het daar misschien toch al fout maar toch...

Tja, zo kun je het zien. Je kunt het ook zien als een middel om maar niet met elkaar te hoeven overleggen. En als iemand in een relatie al het geld uit geeft en ervoor zorgt dat er financiele problemen ontstaan dan loopt de relatie al wel op zijn einde denk ik zo. Als ik een uitgave van 500+ EUR doe, dan "overleg" ik dat en is het prima. Ik vind dat absoluut niet vervelend en juist gezond. Je leeft toch samen?

Anyway, het is een keuze die iedereen zelf moet maken. Het zal er ook mee te maken hebben wat het verschil in inkomen is, en wat het gezamenlijk inkomen is.

[D-e-n]

Ik denk dat hoe ruimer je in het geld zit en hoe kleiner het verschil in inkomen is hoe minder belangrijk het scheiden van de rekeningen wordt.

[Workaholic]

1x mijn rekening
1x mijn spaarrekening

1x gezamenlijke rekening
1x gezamenlijke spaarrekening

1x rekening vriendin
1x spaarrekening vriendin

Wij laten allebei automatisch een bedrag overmaken naar de gezamenlijke rekening (waar ook alle gezamenlijke posten vanaf gaan zoals hypotheek, gwe etc)

Klinkt als veel rekeningen maar je hebt ieder maar 2 passen (1 eigen rekening en 1 gezamenlijke rekening). De rest zijn spaarrekeningen waar je automatisch bedragen naartoe kunt laten boeken.

Alle kosten die je wilt delen doe je via de gezamenlijke rekening en alle (onzin) prive dingen kun je zelf betalen.
Ideale situatie imho als je allebei een fulltime baan hebt en eigen hobby's etc hebt. Als je dan toch samen de kosten wilt delen pak je de gezamenlijke pas en als ik een keer wil trakteren betaal ik met mijn eigen pas .

Bovenstaande aanpak is niet alleen erg flexibel, maar geeft ook een beter overzicht van vaste lasten die je samen hebt voor wonen etc. Mijn vriendin maakt overigens veel minder over naar onze gezamenlijke rekening dan ik omdat ik meer verdien en zij meer (lees alles ) in huis doet.

D-e-n schreef op donderdag 14 maart 2013 @ 11:55:
Ik denk dat hoe ruimer je in het geld zit en hoe kleiner het verschil in inkomen is hoe minder belangrijk het scheiden van de rekeningen wordt.

Ben ik het niet mee eens. Als mijn vriendin weer impulsieve aankopen doet die ze (of wij) niet nodig hebben dan ben ik blij dat ik daar niet aan meebetaal. Andersom wil ze ook niet mee betalen aan mijn dure hobby's . Een ander voorbeeld is als we allebei hetzelfde zouden verdienen en de 1 het elke maand wilt opmaken.. en de ander wilt sparen.. dan kan dat

[ Voor 47% gewijzigd door Workaholic op 14-03-2013 20:22 ]

[Ardana]

Linksom of rechtsom, je betaalt altijd mee. Tenzij jullie uit elkaar gaan.

Want als je bij elkaar blijft, zul je altijd vóór elkaar dingen betalen. Dus ook haar nutteloze nepnagels, en jouw NAS.

Overigens: ik heb gemerkt dat geld belangrijker wordt naar mate er minder van is. Nu wil ik niet zeggen dat we voldoende inkomsten hebben om aan iedere whimp van ons tegemoet te komen, maar zo'n beetje al onze behoeftes kunnen wel worden vervuld, is 't niet deze maand, dan is 't wel volgende maand. Ik heb ook een relatie gehad waarbij we beiden heel wat minder te besteden hadden. Daarin was het uitgavenpatroon van de ander wel heel erg van belang en vaak een twistpunt.

On a side-note: ik denk dat hoe ouder je wordt, hoe harder je vecht voor wat je mee kan nemen. Je realiseert je nl. ook dat je op je 40e simpelweg geen zin meer heb om op kamers te gaan zitten of terug naar je ouders te moeten. Dat is op je 20e toch nog wel even anders. Daarnaast heb je op je 40e gewoon minder tijd over om iets op te bouwen, terwijl je als je 20 bent nog 'n heel leven voor je hebt. Je kan het je dan veroorloven om gul te zijn. Ook heb je op je 40e meestal meer vermogen dan op je 20e. De helft van je vermogen op je 20e is iets waar je op je 40e om lacht. De helft van je vermogen als je 40 bent, krijg je met een beetje pech echt niet meer bij elkaar gewerkt vóór je pensioen.

Als laatste: ik heb een partner die op een nogal nare manier door z'n ex verlaten is. Toch heeft hij haar altijd goed behandeld, m.i. in ieder geval beter dan zij hem. Ook in financieel opzicht. Zelf heb ik dat ook bij 2 exen: ik ben er altijd, vrijwillig, op achteruit gegaan. Beiden zijn we dus niet bang dat de ander ons heel hard probeert te naaien mocht het ooit uit gaan.

Vandaar dat we nu alles samen hebben (1 bankrekening, 1 spaarrekening) maar wel jaarlijks 'n verrekening opstellen (ingewikkeld ). We leven alsof we altijd bij elkaar zullen blijven, maar staan er een keer per jaar, bij het doen van de aangifte, bij stil dat dat niet zo hoeft te zijn. Voor ons werkt het.

[vhal]

Anoniem: 105569 schreef op donderdag 14 maart 2013 @ 11:24:
Mm leuk topic. Al schrik een beetje van sommige constructies.. man wat een werk. Spreekt niet echt vertrouwen uit voor de relatie. Wij verdienen beide goed en gooien alles op 1 hoop. Eén betaalrekening en één spaarrekening. Werkt prima voor ons. Ook al is er dan wel een verschil in inkomen. Naief wellicht, maar we gaan er niet vanuit dat we ooit uit elkaar gaan. Mocht dat toch zo zijn, dan gaan we er vanuit dat we daar wel uitkomen.

Dat er nog niemand een km-vergoeding vraagt als zijn/haar partner in zijn/haar leaseauto rijdt.

Het is en blijft een aanname dat men nooit en te nimmer uit elkaar zal gaan. Dit soort verhalen hoor je ook van mensen die 2 jaar later toch gaan scheiden met de nodige problemen. Persoonlijk geeft het ons rust als we weten hoe zaken geregeld zijn mocht het onverhoopt mist gaan. Dat is overigens geen blijk van wantrouwen naar elkaar. Tenslotte stel je dit op in een samenlevingscontract/huwelijke voorwaarden, tekent het en stopt het in de la om eens per x jaar alles door te nemen en desnoods te wijzigen. Je kan per jaar wel een verrekening doen maar daar hebben wij niet voor gekozen.

Een nadeel is dat je wel diverse geldstromen moet hanteren en dat je met 2 verschillende pasjes + pincodes rondloopt.

Maar als 1 grote pot voor andere werkt...waarom niet ? Ik moet er niet aan denken...

[ninjazx9r98]

vhal schreef op zaterdag 16 maart 2013 @ 10:17:
[...]

Persoonlijk geeft het ons rust als we weten hoe zaken geregeld zijn mocht het onverhoopt mist gaan. Dat is overigens geen blijk van wantrouwen naar elkaar. Tenslotte stel je dit op in een samenlevingscontract/huwelijke voorwaarden, tekent het en stopt het in de la om eens per x jaar alles door te nemen en desnoods te wijzigen. Je kan per jaar wel een verrekening doen maar daar hebben wij niet voor gekozen.

Juist als je zaken in de la stopt om eens per X jaar alles door te nemen heb je grote kans dat je rust onterecht is en dat je aan het eind van de rit als het mis loopt helemaal niet weet waar je aan toe bent.
Een verrekenbeding bij huwelijkse voorwaarden kent vaak een periodiek rekenbeding en over het algemeen is die periode één jaar.
Laat je een en ander X jaar in de la liggen dan is de kans levensgroot dat je volgens de rechter moet afrekenen alsof je in gemeenschap van goederen getrouwd bent.
Zelfde gaat op voor een samenlevingscontract, als je echt rust wilt en wilt weten wat je te wachten staat mocht het onverhoops mis gaan dan kun je eea niet X jaar in de la laten liggen maar moet je periodiek 'onderhoud' plegen.
Hoe groter de X wordt hoe groter de kans dat steeds minder verloopt zoals jullie het in gedachte hadden.

[r.e.s]

Vergelijkbaar met eerdere reacties

Ik
- Betaal
- Spaar

Gezamelijk
- Betaal (voor boodschappen, etentjes etc)
- Betaal (voor de vaste lasten, is kort geleden aangevraagt, hier geen betaalpas bij)
- Spaar

Vriendin
- Betaal
- Spaar

We hebben geen vaste verdeelsleutel. Als het nodig is spring ik bij met extra geld en visa versa. Ook aan te raden om je eigen rekening bij een andere bank te hebben qua spreiding geld. Elke maand maak ik X salaris over naar de gezamelijke betaal en spaarrekening.

[ Voor 11% gewijzigd door r.e.s op 17-03-2013 13:36 ]

[vhal]

ninjazx9r98 schreef op zondag 17 maart 2013 @ 10:56:
[...]

Juist als je zaken in de la stopt om eens per X jaar alles door te nemen heb je grote kans dat je rust onterecht is en dat je aan het eind van de rit als het mis loopt helemaal niet weet waar je aan toe bent.
Een verrekenbeding bij huwelijkse voorwaarden kent vaak een periodiek rekenbeding en over het algemeen is die periode één jaar.
Laat je een en ander X jaar in de la liggen dan is de kans levensgroot dat je volgens de rechter moet afrekenen alsof je in gemeenschap van goederen getrouwd bent.
Zelfde gaat op voor een samenlevingscontract, als je echt rust wilt en wilt weten wat je te wachten staat mocht het onverhoops mis gaan dan kun je eea niet X jaar in de la laten liggen maar moet je periodiek 'onderhoud' plegen.
Hoe groter de X wordt hoe groter de kans dat steeds minder verloopt zoals jullie het in gedachte hadden.

Je hoort het wel vaker als mensen kinderen krijgen of als het financieel beter gaat hun contract openbreken om zaken te wijzigen. Stel dat iemand een eigen bedrijf wil beginnen maar het eea wil laten uitsluiten bijvoorbeeld. Het periodieke rekenbeding is over het algemeen 1 jaar welke wij ook hanteren. Het ging ons meer om een finaal rekenbeding na scheiding en een rekenbeding na overleiden. Voor het laatste is het volgens mij niet zo bijzonder om het te schrappen. Ik dacht dat de belastingvrijstellingsgrens ergens rond de 6 ton ligt.

[MagicTempest]

Bij ons is het zo dat ik ongeveer 3x meer verdien dan mijn vrouw. Wat we dus doen is dat ieder 50% van zijn/haar netto inkomen elke maand overmaakt naar de gezamenlijke rekening. Dat houdt dus in dat we beide relatief gezien evenveel overmaken naar de gezamenlijke rekening, maar dat ik veel meer betaal (en overhou).

Dat geld wat ik overhou zet ik op mijn persoonlijke spaarrekening, maar dat bedrag zal wel gebruikt worden om het kopen van een toekomstig huis mee te financieren. Aan de andere kant, sinds dat we getrouwd zijn is dat geld ook daadwerkelijk ook van haar.

[Shodan]

Er wordt hier allemaal heel leuk verteld over allerlei verdeelsleutels van uitgaven. Maar wat ik wel zou willen weten hoe is het bij jullie allemaal geregeld als jullie uit elkaar gaan.

Als je inkomen echt veel uit elkaar ligt, wat bij ons ook het geval is, dan kan je er bijna niet omheen dat je een verdeelsleutel moet hebben.

Wij hebben dus een huis gekocht en in eerste instantie wilde we naar ratio van inkomsten dit ook zo vast leggen in een samenlevings contract. Echter vraagt mijn vriendin nu om dit 50/50 te doen, net als bij huwelijkse voorwaarden. Ik twijfel hier nog over eigenlijk.

[Grolsch]

Wij zijn allebei 50% eigenaar van het huis, de lasten die daar uit voorkomen (hypotheek) wordt naar ratio betaald.

[Ardana]

@Shodan: wat is de reden dat zij minder inkomen heeft dan jij? Is dat in overeenstemming met jou gebeurd? Of vind je dat ze de kantjes ervan af loopt en dat ze moet zorgen voor een hoger inkomen?

Als ze de kantjes ervan afloopt, kan ik me voorstellen dat je niet wil dat zij er met het gezamenlijk opgebouwde vermogen vandoor gaat bij een eventuele scheiding.

Maar als zij net zoveel tijd en moeite investeerd in de relatie en het vermogen dat jullie opbouwen als zij, mag zij er ook met de helft vandoor gaan vind ik.

De vraag kan op 2 manieren gesteld worden:
* is het redelijk dat zij profiteert van jouw hogere inkomen? of;
* mag zij de dupe worden van het feit dat zij minder verdient?

Overigens, als het eigendomscontract op jullie beider namen staat, moet daarin de verdeling van de aanspraak genoemd staan... Je kan prima achteraf afspreken dat jullie niet ieder 50% eigenaar zijn, maar zo'n overeenkomst is niet (sterk) bindend.

[Shodan]

De rede is simpelweg dat ik meer verdien.

We werken er allebei even hard voor, maar ik heb gewoon een beter betaalde baan.
In eerste instantie zouden we een 33/66 verhouding vastleggen, maar nu liever 50/50. Mogelijk gaan we wel naar dat laatste, echter leggen we nu ook een hoop spaargeld in en dat is 33/66. Even pessimistisch gezien, als we over 1 / 2 jaar uit elkaar zouden gaan, dan is dat toch een hoop geld.

We moeten dus even kijken hoe we het precies gaan doen. Uiteindelijk kunnen we denk ik wel de kosten 50/50 dragen, dan spaar ik gewoon wat meer geld

[Ardana]

Je kan prima 'n afbouw-afspraak maken onderling. Bijv. dat het vermogen dat jij extra inbrengt, met 10% per jaar versmelt met het gezamenlijke vermogen. Of juist dat het vermogen dat je inbrengt altijd buiten het gezamenlijke vermogen blijft, maar dat wat er tijdens de relatie wordt opgebouwd, wel 50/50 eigendom is.

Persoonlijk vind ik het wat suf dat, omdat de een toevallig wat meer verdient, de ander maar met minder genoegen moet nemen. Ik ga er nl. van uit dat beiden zich even hard inzetten voor de relatie.
En jij neemt genoegen met iemand die niet zoveel inbrengt als jijzelf, en door met jou een relatie aan te gaan, ontneemt ze zichzelf de mogelijkheid om een relatie op te bouwen met iemand die er anders over denkt.

En de kosten 50/50 delen, zodat jij meer spaargeld hebt: wat wil je daar uiteindelijk mee gaan doen dan? Alleen op vakantie en zeggen "bekijk 't maar, jij kan 't niet betalen?" Of "gun" je haar toch die vakantie? Dat is dan toch ook krom?

[Alarmnummer]

Ardana schreef op donderdag 21 maart 2013 @ 22:30:
Je kan prima 'n afbouw-afspraak maken onderling. Bijv. dat het vermogen dat jij extra inbrengt, met 10% per jaar versmelt met het gezamenlijke vermogen. Of juist dat het vermogen dat je inbrengt altijd buiten het gezamenlijke vermogen blijft, maar dat wat er tijdens de relatie wordt opgebouwd, wel 50/50 eigendom is.

Persoonlijk vind ik het wat suf dat, omdat de een toevallig wat meer verdient, de ander maar met minder genoegen moet nemen. Ik ga er nl. van uit dat beiden zich even hard inzetten voor de relatie.
En jij neemt genoegen met iemand die niet zoveel inbrengt als jijzelf, en door met jou een relatie aan te gaan, ontneemt ze zichzelf de mogelijkheid om een relatie op te bouwen met iemand die er anders over denkt.

En de kosten 50/50 delen, zodat jij meer spaargeld hebt: wat wil je daar uiteindelijk mee gaan doen dan? Alleen op vakantie en zeggen "bekijk 't maar, jij kan 't niet betalen?" Of "gun" je haar toch die vakantie? Dat is dan toch ook krom?

Dit hele topic draait om het feit dat sommige mensen de vrijheid willen hebben om niet automatisch vermogen te delen. Niet iedereen heeft daar behoefte aan. En gezien het hoge scheidingspercentage lijkt het met sowieso iets om rekening mee te houden.

[Grolsch]

Shodan schreef op donderdag 21 maart 2013 @ 17:44:
De rede is simpelweg dat ik meer verdien.

We werken er allebei even hard voor, maar ik heb gewoon een beter betaalde baan.
In eerste instantie zouden we een 33/66 verhouding vastleggen, maar nu liever 50/50. Mogelijk gaan we wel naar dat laatste, echter leggen we nu ook een hoop spaargeld in en dat is 33/66. Even pessimistisch gezien, als we over 1 / 2 jaar uit elkaar zouden gaan, dan is dat toch een hoop geld.

We moeten dus even kijken hoe we het precies gaan doen. Uiteindelijk kunnen we denk ik wel de kosten 50/50 dragen, dan spaar ik gewoon wat meer geld

Je kunt de extra inbreng qua vermogen ook gewoon beschrijven in een (samenlevings) overeenkomst.

Ik weet niet om hoeveel geld het gaat, kijk, als je totaal 100.000 eigen geld meeneemt, waarvan 66.000 van jou is en 34.000 van haar, dan vind ik dat nogal een verschil.

Is het totaal bedrag 10.000 waarvan 6600 van jou, en 3400 van haar, dan had ik er niet zoveel moeite voor gedaan.

Wat je vaak ziet bij grote inkomensverschillen, is dat degene met de minste inkomsten vaak de meeste vrije tijd heeft, en dus automatisch het meeste in het huishouden doet.

Zo was het bij ons in het begin ook (mijn vrouw studeerde toen nog).

Dus wij verdeelden toen ook de kosten naar ratio, maar ook de tijd welke aan de huishouding besteed moest worden.

Tegenwoordig werkt ze praktisch net zoveel als ik, dus die vlieger gaat (helaas) niet meer op

[ Voor 17% gewijzigd door Grolsch op 22-03-2013 07:43 ]

[Ardana]

Alarmnummer schreef op vrijdag 22 maart 2013 @ 07:31:
Dit hele topic draait om het feit dat sommige mensen de vrijheid willen hebben om niet automatisch vermogen te delen. Niet iedereen heeft daar behoefte aan. En gezien het hoge scheidingspercentage lijkt het met sowieso iets om rekening mee te houden.

Je hoeft ook niet automatisch te delen. Waar ik mee zit, is dat zo'n afspraak alleen zinnig is aan 't einde van de relatie, niet tijdens. Als tijdens de relatie de een veel meer geld spaart, of te besteden heeft dan de ander, ga je hele rare dingen krijgen.

Dat je aan het eind meer meeneemt, omdat je aan 't begin ook meer meegenomen hebt, lijkt me redelijk logish. Ik ben dan ook niet tegen het maken van afspraken.

Ik vind wel dat je je ervan bewust moet zijn dat tijdens de relatie die afspraken tot rare situaties kunnen leiden. Daarnaast vind ik dat je, in een relatie, elkaar moet "belonen" naar inzet, niet naar wat je baas je toevallig betaald. M.i. ben je toch een vorm van een sociale eenheid, en dan is het raar dat als beiden zich 100% inzetten, de een met 70% van het vermogen wegloopt, en de ander met 30%.
Zeker als er sprake is van ziekte, onvrijwillige werkloosheid, beperktere opleiding met bijbehorend salaris, andere branche (zorg vs ICT bijv.), of zelfs indien een van de twee ervoor kiest meer aan 't huishouden/de kinderen te besteden en daardoor minder inkomsten genereert, vind ik het zuur als deze binnen de relatie ook nog eens "gestraft" wordt voor het hebben van minder inkomsten. Per slot van rekening kies je als meer-verdienende partner ook voor een partner die minder verdient, het is dus ook jouw keuze om dat te accepteren.

Overigens, ik vraag me af hoeveel van de mensen die de minst-verdienende partner zijn, vinden dat de meest-verdienende partner met het grootste deel van het geld mag weglopen, cq. mag opmaken tijdens de relatie. Volgens mij is 't nl. gewoon eigenbelang dat hier spreekt...

[D-e-n]

Mijn vriendin en ik hebben kort geleden de voorlopige koopakte getekend voor het huis waarin we gaan samenwonen en onze hypotheek-adviseur gaf ons nadrukkelijk het advies vast te leggen wie welk bedrag heeft geïnvesteerd bij aankoop van het huis. De voornaamste reden die hij gaf was het huis zelf. Als de één meer spaargeld erin heeft gestoken kan het op het moment dat je toch uit elkaar gaat net dat beetje geld zijn dat maakt dat de partner die het meeste geld heeft ingebracht dat huis toch in zijn (of haar) uppie kan betalen.

Op het moment dat je samen een huishouden runt moet je dat wel samen doen vind ik. Of je het nu met gescheiden rekeningen en een verdeelsleutel doet, met één rekening of met een rekening waarvan vervolgns weer "zakgeld" vanaf gaat : het moet niet zo zijn dat ene partner van allerlei leuke dure spullen kan kopen terwijl de ander amper kleren kan kopen. Op het moment dat je uit elkaar gaat is de verdeling van het geld op de rekeningen wat mij betreft dan ook simpel: alles op de gezamenlijke rekening gaat door de helft, wat je zelf hebt gespaard is voor jou.

[ Voor 10% gewijzigd door D-e-n op 22-03-2013 09:55 ]

[Sport_Life]

Mijn salaris gaat bijna helemaal naar de gezamelijke waar we alles van betalen (hypotheek, zorgverzekeringen, gwe, boodschappen, uitgaan etc). Haar salaris gaat naar de spaarrekening, hoewel ze nu even 0 inkomen heeft ivm baan opgezegd (dus ook geen sociaal vangnet - is overigens bewust voor gekozen).
Ik verdien ook meer (nu dus even 100% meer), maar ik begrijp nooit dat er mensen zijn die dan inleggen naar de verhouding van het inkomen. Volgens mij verdien ik ook meer (tov haar laatste salaris) omdat ik man ben en misschien iets beter kan onderhandelen.. zij heeft veel betere papieren. Ik vermoed als zij een goede baan scoort waar diploma's goed tot hun recht komen zij weer iets meer verdient of op zijn minst ongeveer gelijk. Dan hoor ik haar ook niet.

[ Voor 17% gewijzigd door Sport_Life op 22-03-2013 10:06 ]

[D-e-n]

Als je kiest voor twee aparte rekeningen en een gezamenlijke voor de vaste lasten is de inleg naar verhouding van inkomen noodzakelijk. Als er maar voldoende verschil is in inkomen krijg je anders de situatie dat de één niks overhoudt na aftrek van vaste lasten.

Ik vind dat er overigens nog een verschil is in "verdienen" en "krijgen". Misschien "verdien" ik wel meer dan mijn vriendin maar vind ik het werk dat zij doet wel veel belangrijker en nuttiger. Wat de maatschappij ons toevallig toebedeelt vind ik in een samenleef situatie dan ook niet zo van belang.

[donleone83]

Ook wij hebben de hier al veel voorbijgekomen constructie van allebei een betaal- en spaarrekening en gezamenlijk een betaal- en spaarrekening. De lasten voor huis en gwl verdeelden we naar rato van inkomen. Geld voor boodschappen en sparen deden we allebei evenveel. We hielden tot voor kort ongeveer hetzelfde netto over, omdat mijn privé lasten hoger waren (bijv. flinke maandelijkse IBG aflossing, daar moet zij nog aan beginnen). Doordat zij wat minder is gaan werken en bij mij wat lasten minder geworden zijn hou ik nu veel meer over terwijl zij moeilijk rondkomt. Dus hebben we het aangepast en worden nu alle vste lasten naar rato verdeeld. Daarnaast doen we sommige dingen van de gezamenlijke spaarrekening waar zij normaal zelf voor zou moeten betalen (zoals reparatie van haar auto). Op die manier zorgen we er voor dat we het allebei goed hebben.

We gaan in juni trouwen. We denken dat we daarna gewoon alles op een hoop gaan gooien en netto allebei hetzelfde terugschrijven naar onze privé rekeningen per maand om van te 'leven' als privé geld. Met daarbij de afspraak dat duurdere aankopen gewoon van onze gezamenlijke rekening kunnen (en die zullen meestal van mij zijn, mede door golf als dure hobby). Ik vind het nog wel raar voelen, als ik eerlijk ben, ook omdat ik het meeste in het laatje breng en significant meer werk. Nu is dat deels inherent aan haar beroep: lerares op een middelbare school, daardoor moeilijk om voltijd te werken en op een heel ander soort manier een hele vermoeiende baan. Ik moet gewoon erg wennen aan het idee dat ik 'mijn geld' officieel ga delen, terwijl het in de praktijk nu al lang zo gaat . Ik vind het vreemd dat ik dit gevoel heb, want we willen en gaan samen verder, dus snap ook niet helemaal waar het vandaan komt, des te meer zo omdat mijn vriendin alles behalve een gat in haar hand heeft. Ze is een stuk zuiniger dan ik.

[Shodan]

Ardana schreef op donderdag 21 maart 2013 @ 22:30:
Je kan prima 'n afbouw-afspraak maken onderling. Bijv. dat het vermogen dat jij extra inbrengt, met 10% per jaar versmelt met het gezamenlijke vermogen. Of juist dat het vermogen dat je inbrengt altijd buiten het gezamenlijke vermogen blijft, maar dat wat er tijdens de relatie wordt opgebouwd, wel 50/50 eigendom is.

Persoonlijk vind ik het wat suf dat, omdat de een toevallig wat meer verdient, de ander maar met minder genoegen moet nemen. Ik ga er nl. van uit dat beiden zich even hard inzetten voor de relatie.
En jij neemt genoegen met iemand die niet zoveel inbrengt als jijzelf, en door met jou een relatie aan te gaan, ontneemt ze zichzelf de mogelijkheid om een relatie op te bouwen met iemand die er anders over denkt.

En de kosten 50/50 delen, zodat jij meer spaargeld hebt: wat wil je daar uiteindelijk mee gaan doen dan? Alleen op vakantie en zeggen "bekijk 't maar, jij kan 't niet betalen?" Of "gun" je haar toch die vakantie? Dat is dan toch ook krom?

Je doet het een beetje klinken alsof ik mijn vriendin het geld niet gun. Dat is mijn punt niet. Ik betaal nu ook alle boodschappen bijvoorbeeld, ik spendeer meer, maar houd ook meer over. Dat vind ik uiteraard geen punt!

Het gaat mij er meer om dat als ik uiteindelijk veel meer geld in bijvoorbeeld extra aflossingen doe, dat ik dat na eventuele verkoop van het huis door stuk gaan relatie weer terug kan krijgen. Tijdens de relatie verdelen we het spaargeld zo, dat we beiden prima rond kunnen komen, waarbij ik waarschijnlijk toch nog meer kan sparen.

Het idee om de maandlasten van het huis 50/50 te delen, maar alle extra aflossingen naar ratio vast te leggen lijkt mij wel een eerlijke verdeling. En nee dit gaat niet om slechts 10.000,-

Volgende week zitten we bij de notaris, dus kunnen dan ook bespreken wat opties zijn. Dat "afbouwen" klinkt ook wel ok. Nogmaals, ik gun het haar van harte, maar uiteindelijk gaat het wel om behoorlijk veel geld en ik wil er ook wel een rationele beslissing over maken.

[ Voor 6% gewijzigd door Shodan op 22-03-2013 11:37 ]

[Collaborator]

2 losse rekeningen.. puur omdat we dat ook hadden toen we elkaar leerden kennen natuurlijk. Beide een totaal verschillend inkomen (dat ook nog wel eens varieerd per maand) en uitgavepatroon.

Sommige lasten gaan van de ene rekening af en sommige van de andere (ligt er maar net aan op welke naam/rekening het ooit afgesloten is zoals bv internetabbo of GWL)

Mocht de een te kort komen of een rekening niet betaald kunnen worden dan betaald de ander die gewoon. Wat dat betreft is het uiteindelijk 1 pot zonder onderscheid van haar of van mij. Dit houden we ook absoluut niet bij. We hebben 1 keer een lijstje gemaakt om te kijken waar alles heen gaat.. (70% van het 'fun' geld jaag ik er doorheen )

De regel is eigenlijk wie heeft staan op zijn rekening betaald In de praktijk is het soms met 'prive' uitgaves nog wel eens een discussiepunt, eigenlijk alles boven de 10/20 euro overleggen we (net ex-studenten met nog een klein budget), maar we zien elkaar ook constant en kopen het meeste samen dus dat scheelt.

Grote online uitgaves (gadgets, collectables) zijn de grootste discussiepunten omdat ze daar we waarde uiteraard niet van in ziet en het dus zonde vind van 'ons' geld ("die rekening moet bij mij nog betaald worden!"). Maar ik vind het ook weer niet zo erg om daar soms over te discussiëren aangezien het ook wel veel onzin is wat ik graag koop

Haar aankopen vind ik dan weer niet zo'n probleem maar zij gaat er dan ook weer heel verstandig mee om terwijl ik dan soms denk, doe eens gek!

[ Voor 5% gewijzigd door Collaborator op 22-03-2013 11:58 ]

[FT Twisty]

Wij hebben onze eigen rekening waar wij ons salaris op ontvangen, wat na ontvangst geheel en direct over wordt gemaakt naar de gezamenlijke rekening waar ook een spaarrekening aan vast zit.
Daar worden alle maandelijke kosten vanaf betaald dmv automatische incasso en betalen wij ook de boodschappen van.
Alle andere dingen zoals kleding, gadgets, vakanties worden dan in overleg ook hier vanuit betaald.
'Eigen' geld doen wij niet aan omdat wij beide het geen leuk idee vinden om alle rekeningen te splitsen en dan moeite moeten doen over grote uitgaven of bijvoorbeeld 2 maanden op eigen rekening moeten sparen om wat kleding te kopen bij wijze van. Dus het geld gezamenlijk houden werkt voor ons prima
Wij hebben een koophuis en geen samenlevingscontract.
Ik regel in principe alle geldzaken en zij vertrouwd dit dan ook volledig aan mij toe.

Wij kennen elkaar al vanaf onze 14e en zijn nu (bijna) 25 en 23, dus ik denk dat dit een uitzondering op de regel is
Uiteraard is deze situatie dan ook niet aan te raden voor de meeste mensen en zou ik voor anderen aanraden om wel degelijk een contract op te stellen en de rekeningen te splitsen en dan een gezamenlijke rekening voor de maandelijkse uitgaven & boodschappen.
Sparen kun je apart doen of ook gezamenlijk alleen bestaat dan de kans dat die spaarrekening geplunderd kan worden indien het stuk loopt.
Wat vooral aan te raden is, naar mijn mening, is eerlijk zijn over je uitgaven, vooral privé en altijd een eerlijke en open communicatie behouden over de financiële zaken.

[TheJason]

Ardana schreef op donderdag 21 maart 2013 @ 22:30:
En jij neemt genoegen met iemand die niet zoveel inbrengt als jijzelf, en door met jou een relatie aan te gaan, ontneemt ze zichzelf de mogelijkheid om een relatie op te bouwen met iemand die er anders over denkt.

Je kan natuurlijk ook andersom redeneren. Iemand neemt ook genoegen met iemand die meer inbrengt en heeft hierdoor ook wel meer te besteden dan bij iemand die hetzelfde salaris verdient als de lasten naar rato inkomen worden verdeeld.

[2Dutch]

Alleen 1 gezamenlijke rekening vind ik niet verstandig. Mijn mening is: ik ben niet alleen maar een "wij" met alles op 1 hoop, ik wil structuur en bepaalde dingen zelf kunnen aankopen zonder dat ik daarvoor hoef te overleggen. We betalen niet mee aan elkaars hobby's en uitspattingen, daar heb je je eigen geld voor. Ook een reden waarom je ook een eigen spaarrekening zou moeten aanhouden. Veel minder overleg/kans op ruzie/onenigheid: je eigen geld besteed je zoals je wil, als je de gezamenlijke kosten maar betaalt

Zelf hebben we allebei dus ook een priverekening en losse spaarrekening(en). Nadat onze salarissen binnenkomen wordt er een x bedrag (naar rato) naar de gezamenlijke rekening overgemaakt voor alle gezamenlijke dingen. Aan het einde van de maand gaan eventuele overgebleven euro's naar de gezamenlijke spaarrekening.

Naar rato verdelen vind ik het beste, zo hou je allebei nog wat over. Ik ben vanwege een andere baan een stuk minder gaan verdienen, maar hou nu dus niet ineens niks meer over. Dus nu betaalt mijn vriendin de extra's (weekendje dit en dat), terwijl ik dmv 4 dagen werken meer in het huishouden e.d. doe omdat mijn vriendin dit niet kan vanwege een fysieke beperking. Zo hebben we een mooie balans gevonden samen

Als je samen het zo geregeld hebt dat je zonder morren een kapotte wasmachine/cv/lekkend dak kunt laten fixxen zonder mekaar de huid vol te schelden dat er geen geld is..lijkt het me prima

[Metalfreak]

2Dutch schreef op zaterdag 23 maart 2013 @ 12:34:
Alleen 1 gezamenlijke rekening vind ik niet verstandig. Mijn mening is: ik ben niet alleen maar een "wij" met alles op 1 hoop, ik wil structuur en bepaalde dingen zelf kunnen aankopen zonder dat ik daarvoor hoef te overleggen.

Zo denk ik er ook over inderdaad. Dan krijg je van die stelletjes die alles samen moeten doen en altijd alleen maar spreken over "wij" in plaats van ook nog eens het woord "ik" in de mond te nemen.

[Cartman!]

Ik voel me juist altijd wij ipv. ik en zou het raar vinden om 'mijn' salaris te moeten onthouden van mijn vrouw. Samen maken we keuzes en hebben we volledige inzage in onze financien, op die manier kunnen wij (als je beiden hetzelfde denkt over geld) zonder ruzie alles beheren

[MrFl0ppY]

2Dutch schreef op zaterdag 23 maart 2013 @ 12:34:
Alleen 1 gezamenlijke rekening vind ik niet verstandig. Mijn mening is: ik ben niet alleen maar een "wij" met alles op 1 hoop, ik wil structuur en bepaalde dingen zelf kunnen aankopen zonder dat ik daarvoor hoef te overleggen. We betalen niet mee aan elkaars hobby's en uitspattingen, daar heb je je eigen geld voor. Ook een reden waarom je ook een eigen spaarrekening zou moeten aanhouden. Veel minder overleg/kans op ruzie/onenigheid: je eigen geld besteed je zoals je wil, als je de gezamenlijke kosten maar betaalt
[...]

Dat er geen overleg plaatsvind wil niet zeggen dat er geen onenigheid is over elkaars uitgavenpatroon. Ik bespreek het liever op voorhand dan wanneer er te weinig geld blijkt te zijn als de TV uitvalt. Dus liever 5 overlegjes van < 1 min dan knallende ruzie aan het eind van de maand.

Bovendien geef je zelf al aan dat er soms van de regel afgeweken wordt omdat jij nu bijvoorbeeld minder bent gaan verdienen. Dat is dan wel raar, eigenlijk zou je vriendin dan maar alleen op vakantie moeten gaan. Want ja, jij hebt alles al verbrast. Je kunt dan wel mooi willen volhouden dat de ik-persoon nog belangrijk is maar het lijkt er een beetje op dat je nog in ontkenning bent.

Maar goed, ik ben dan ook een suf stelletje dat praat over ons inkomen en onze uitgaven en ik voel me absoluut niet tegen gebonden door die constructie. En ja, soms vraagt mijn vriendin wel eens of het nu echt nodig is. En meestal heeft ze dan ook gelijk, dus de vraag is of het dan een nadeel of voordeel is dat je op dat moment wat geld bespaard door het niet uit te geven.

[Lekkerboeie86]

Lastige constructies lees ik allemaal hier. Geen idee wat verstandig is want heb nog niet zoveel ervaring hierin. Ik woon sinds een half jaar samen. alle vaste lasten worden automatisch afgeschreven van mijn rekening. Mijn vriendin betaald hier een bedrag aan wat past bij haar inkomen. Zeg maar 60/40 grofweg. Daarnaast hebben we een extra rekening geopend voor de boodschappen. Hier storten we allebei hetzelfde bedrag op. Daarvan gaan we ook naar de bios of uit eten enz. Ook de vakantie betalen we van deze rekening. Wat er voor haar overblijft mag je helemaal zelf besteden. En hetzelfde geldt voor mij.

[KerberosX]

Anoniem: 40104 schreef op donderdag 14 maart 2013 @ 10:08:
Ik zie een hoop reacties met verdeelsleutels en toch snap ik dat niet. De rekeningen komen toch ook niet binnen op basis van inkomen? In onze situatie is er een nogal scheef inkomen waar ik netto 4-5x zoveel verdien.

Toch verdeelden we de rekeningen 50/50 ongeacht inkomen en ik betaalde de hypotheek (huis is van mij). Toen mijn vrouw aangaf dat ze graag wat meer te besteden zou willen hebben heeft zij meer (eigenlijk alle) huishoudelijke taken op zich genomen en betaal ik een groter deel van de rekeningen/lasten. Wij hebben geen enkele gedeelde rekening.

Alles is mogelijk in overleg.

Dit vind ik pas een vreemde constructie. Als je tussen de regels leest heb jij dus eigenlijk je vrouw in dienst genomen als poetsvrouw?

[Ardana]

Ik voel me prima ik, en kan uitstekend beslissingen voor mezelf (en voor hem maken) en vice versa. Ik hou van hem, en hou graag rekening met zijn wensen, en ook dat gaat vice versa. Daarom hebben wij 1 rekening, en kunnen we prima beslissen om iets samen, of alleen te doen. De ene keer geeft hij meer geld uit, de andere keer ik. Ik zie geen enkele reden om /tijdens/ de relatie naar rato te verdelen.

Ja, ik zie prima reden om achteraf te verrekenen, en dat jaarlijks even vast te leggen (de aangifte is een mooi moment), maar dat betekent enkel dat de een iets meer (schuld) mee krijgt aan 't einde van de relatie dan de ander - tijdens de relatie hebben beiden evenveel te besteden. Ik snap echt niet (en zal dat vermoedelijk ook nooit kunnen) dat je tijdens een relatie zegt "ach, wat jammer dat jouw geld op is, nou, dan ga ik maar alleen op vakantie" of "ach, wat jammer dat jouw geld op is, hier, heb je 'n aalmoes zodat je ook mee kan". Brrrr.... Als een van ons alleen op vakantie wil, 'n nieuwe laptop, kleding, kapsel, verzin 't eens, dan moet dat kunnen en dan zorg je samen dat dat gebeurd (al dan niet stilzwijgend!). Er hoeft over weinig overlegd te worden, we weten van elkaar wat ons standpunt is, en als we achteraf verkeerd blijken te zitten, ach, daar komen we echt wel overheen: onze relatie kan tegen 'n stootje. We eten er geen boterham minder om als de een 'n keer met 'n "foutje" van € 100 thuiskomt, dus dat is dan 'n helaas-pindakaas-momentje. Zonde, maar geen reden voor ruzie of onenigheid.

@Sorcerer: je spreekt over "mijn vrouw", ben je gehuwd in gemeenschap van goederen? Want als dat zo is, is je huis en inkomen voor de helft van haar. En ik vind het ook vreemd: als zij een full-time baan heeft, én het huishouden doet, en alsnog minder te besteden heeft dan jij, dan is dat toch onwijs oneerlijk? Zij kan het (vermoedelijk) ook niet helpen dat jij zo'n goed betaalde baan heeft en zij niet. Dat is het statusverschil maar dan binnen de relatie... De een woont in Wassenaar/Aerdenhout, en de ander in de Bijlmer... Tsja, lief, als jij nou even de afwas doet, dan krijg je wel 'n tientje van me. Brrr...

[Lelletje]

Waarom niet beide salarissen op 1 gezamelijke rekening en ieder eigen rekening met 'zakgeld' vanaf de gezamelijke rekening (bedrag kan je samen afspreken).

Wat je overhoudt op gezamelijke rekening kan mooi naar de spaarrekening en spaar je sneller?

Zakgeld is dus voor je eigen dingen, maakt niet uit wat het is?

[douwe.nl]

Toen ik mijn vriendin leerde kennen had ik al een koopwoning, nu woont ze 1.5 jaar bij mij en betaald ze mij naar ratio een tegemoetkoming in de vaste lasten.

M'n vriendin betaald de boodschappen, eind vd maand word het totaal opgeteld en de helft daar van word van haar maandelijkse tegemoetkoming vaste lasten naar mij in mindering gebracht.

Op deze manier zijn de vaste lasten mijn/ons inziens eerlijk verdeeld en houden we toch onze eigen rekeningen waar we op sparen en evt eigen uitgaven van kunnen doen.

Tevens sparen we ieder een vast bedrag per maand voor onze kleine die er aan zit te komen en uitgaven als vakantie / verbouwingen / andere grote gezamenlijke zaken.

Wat er over blijft is voor ons vrij te besteden, op deze manier voorkom je wrijving door elkaar uitgaven, zo vind ik een mooie set wielen onder de auto mooi terwijl zij elke euro anders dan de vaste lasten gespendeerd aan een auto totale flauwekul vind, en ik heb dat met haar zoveelste paar dure laarzen.

Allemaal wat omslachtig maar op deze manier hebben we zicht op de uitgaven die we maandelijks doen aan boodschappen, vaste lasten en onze eigen dingen.

[Ardana]

douwe.nl schreef op zondag 28 april 2013 @ 17:23:
Wat er over blijft is voor ons vrij te besteden, op deze manier voorkom je wrijving door elkaar uitgaven, zo vind ik een mooie set wielen onder de auto mooi terwijl zij elke euro anders dan de vaste lasten gespendeerd aan een auto totale flauwekul vind, en ik heb dat met haar zoveelste paar dure laarzen.

Dit snap ik dus echt niet (nooit gedaan, zal ik ook nooit snappen). Als je een langdurige economische eenheid bent, dan maakt het geen ene flikker uit van "wiens" geld uitgave X gedaan wordt... als er geld tekort is, moet het tóch ergens vandaan komen.
En 't argument "ja maar het is míjn geld" neemt niet werkelijk de irritatie over 'n dure laars/wielen weg, het geeft alleen een excuus om niet te mogen zeuren. Je vind het nl. nog steeds te duur en weggegooid geld. Alleen nu mag je er ineens niet meer over zeuren... nee, daar word je gelukkig van.

Volgens mij wordt je er veel gelukkiger van als je accepteert dat beiden gelukkig worden van andere dingen - en elkaar dat gunt!

[Knakker]

Ardana schreef op zondag 28 april 2013 @ 16:05:
@Sorcerer: je spreekt over "mijn vrouw", ben je gehuwd in gemeenschap van goederen? Want als dat zo is, is je huis en inkomen voor de helft van haar. En ik vind het ook vreemd: als zij een full-time baan heeft, én het huishouden doet, en alsnog minder te besteden heeft dan jij, dan is dat toch onwijs oneerlijk? Zij kan het (vermoedelijk) ook niet helpen dat jij zo'n goed betaalde baan heeft en zij niet. Dat is het statusverschil maar dan binnen de relatie... De een woont in Wassenaar/Aerdenhout, en de ander in de Bijlmer... Tsja, lief, als jij nou even de afwas doet, dan krijg je wel 'n tientje van me. Brrr...

Ik vind dit ook vrij bijzonder Je leeft samen of je doet het niet... en hoe doe je dat dan als je vrouw stopt met werken omdat jullie kinderen krijgen? Sorry schat, maar die laarzen kun je dus niet meer kopen! Bij ons gaat alles op een hoop.

[Metalfreak]

Ardana schreef op maandag 29 april 2013 @ 00:29:
[...]

Dit snap ik dus echt niet (nooit gedaan, zal ik ook nooit snappen). Als je een langdurige economische eenheid bent, dan maakt het geen ene flikker uit van "wiens" geld uitgave X gedaan wordt... als er geld tekort is, moet het tóch ergens vandaan komen.
En 't argument "ja maar het is míjn geld" neemt niet werkelijk de irritatie over 'n dure laars/wielen weg, het geeft alleen een excuus om niet te mogen zeuren. Je vind het nl. nog steeds te duur en weggegooid geld. Alleen nu mag je er ineens niet meer over zeuren... nee, daar word je gelukkig van.

Dus als je er wel over mag zeuren, word je wél gelukkig volgens jou Ik krijg trouwens echt jeuk van die term "langdurige economische eenheid", het is een relatie, geen politieke beweging. Ik snap hem wel. Mijn vriendin zou het ook niet accepteren als ik velgen voor mijn auto zou kopen van "ons" geld, terwijl ze daar geen enkel probleem mee zou hebben als het mijn eigen geld is. Zo werkt het nu eenmaal wel.

Volgens mij wordt je er veel gelukkiger van als je accepteert dat beiden gelukkig worden van andere dingen - en elkaar dat gunt!

En toch zijn er ook wel eens dingen die je van elkaar afkeurt, maar gewoon toestaat zolang jij er niet bij betrokken wordt. Ja, ook dat kan in een relatie.

[douwe.nl]

Metalfreak: amen

Ardana schreef op maandag 29 april 2013 @ 00:29:
[...]

Dit snap ik dus echt niet (nooit gedaan, zal ik ook nooit snappen). Als je een langdurige economische eenheid bent, dan maakt het geen ene flikker uit van "wiens" geld uitgave X gedaan wordt... als er geld tekort is, moet het tóch ergens vandaan komen.
En 't argument "ja maar het is míjn geld" neemt niet werkelijk de irritatie over 'n dure laars/wielen weg, het geeft alleen een excuus om niet te mogen zeuren. Je vind het nl. nog steeds te duur en weggegooid geld. Alleen nu mag je er ineens niet meer over zeuren... nee, daar word je gelukkig van.

Volgens mij wordt je er veel gelukkiger van als je accepteert dat beiden gelukkig worden van andere dingen - en elkaar dat gunt!

Ik begrijp je reactie, het gaat er zeker niet om dat we elkaar niks gunnen hoor. We houden maandelijks ieder ongeveer hetzelfde over na betalen vd vaste lasten, ik betaal daar bijvoorbeeld een stuk meer in juist om te voorkomen dat zij jiks overhoud.

Reden dat we het zo doen is omdat ik altijd erg slecht ben geweest in de omgang met geld en dat eigenlijk pas 2/3 jaar in de hand heb en zij in een vorige relatie een vent had met een enorm gat in z'n hand waardoor er nooit geld was om wat leuks te doen of zelfs de auto te onderhouden.

Het omslachtige begint soms te irriteren en met een kleine op komt en m'n vriendin die dan idd ook mnder gaat werken is het gewoon makkelijker om het op een hoop (je) te gooien.

Je laatste punt is iets wat wel wel hebben moeten leren, elkaars aankopen "accepteren" alleen al door te zien dat de ander daar gelukkig van word. We komen beide uit een lastige financiele situatie namelijk.

[De_Bastaard]

Als man moet je zowieso wat meer door de vingers zien

Zelfde situatie bij mij hoor, vriendin komt ook uit een lastige financiele situatie. Ze is nu sinds we samen wonen eindelijk van zo'n persoonlijk krediet af, maar heeft toch af en toe wat moeite met de kop boven water te houden. Zal wel komen doordat ze wat makkelijker geld uitgeeft als mij, maarja .. you give some you take some.

[Amafi]

Beiden aparte rekeningen en spaarrekeningen.
Tevens hebben we samen een betaal en een spaarrekening.
Salaris komt op de eigen rekening binnen en we maken (via een automatische opdracht) geld over naar de gezamenlijke betaal/spaarrekening. Hier betalen we dan de vakanties, boodschappen en GWL van.
Hypotheek en onderhoud betaal ik zelf volledig en zij spaart tot we samen een ander huis willen kopen.

Ideale situatie is dat we altijd inzicht hebben in hoeveel wie uitgeeft, zonder dat we daar over gezeur hebben op het moment dat we iets uitgeven.
Minder ideaal is dat ik het huis volledig op mijn naam heb staan, (gekocht voordat we een relatie hadden)
En nu we samenwonen/gaan trouwen daar iets voor willen verzinnen hoe we dat het beste kunnen regelen

[Lethalis]

Amafi schreef op maandag 29 april 2013 @ 09:29:
En nu we samenwonen/gaan trouwen daar iets voor willen verzinnen hoe we dat het beste kunnen regelen

Als je zonder voorwaarden gaat trouwen is de woning toch voor de helft van haar geworden, dus dan kan alles naar rato verdeeld worden.

[leroydew]

.

[ Voor 108% gewijzigd door leroydew op 01-05-2013 09:38 ]

[fredkroket]

Ardana schreef op maandag 29 april 2013 @ 00:29:
[...]

Dit snap ik dus echt niet (nooit gedaan, zal ik ook nooit snappen). Als je een langdurige economische eenheid bent, dan maakt het geen ene flikker uit van "wiens" geld uitgave X gedaan wordt... als er geld tekort is, moet het tóch ergens vandaan komen.
En 't argument "ja maar het is míjn geld" neemt niet werkelijk de irritatie over 'n dure laars/wielen weg, het geeft alleen een excuus om niet te mogen zeuren. Je vind het nl. nog steeds te duur en weggegooid geld. Alleen nu mag je er ineens niet meer over zeuren... nee, daar word je gelukkig van.

Volgens mij wordt je er veel gelukkiger van als je accepteert dat beiden gelukkig worden van andere dingen - en elkaar dat gunt!

Volledig mee eens...

Ik snap de discussies nooit zo goed van jouw geld \ mijn geld. Uiteindelijk wil je samen oud worden en deel je in alles denk ik zo. En ik weet wat ik wil, ik weet wat mijn vrouw wil en dan kijken we samen hoe we het kopen of niet. Beetje cru als ik ga sparen voor die auto van 50K, terwijl mijn vrouw op versleten schoenen moet blijven lopen... Tja, het is toch mijn geld... Is voor jullie te hopen dat er niemand werkeloos raakt, dan kan de één een luxe leven leiden, terwijl de ander bijna om komt van de honger...

Kleine nuance: Bovenstaande situatie is van toepassing als je wat langer bij elkaar bent. Snap wel dat als je bijvoorbeeld net samen woont, dat je even de kat uit de boom kijkt de eerste tijd. Maar als je bv eenmaal een huis gaat kopen of aan kinderen gaat beginnen, dan gewoon alles op 1 hoop lijkt me.

[ Voor 10% gewijzigd door fredkroket op 29-04-2013 10:56 ]

[Franck]

fredkroket schreef op maandag 29 april 2013 @ 10:54:
[...]

Volledig mee eens...

Ik snap de discussies nooit zo goed van jouw geld \ mijn geld. Uiteindelijk wil je samen oud worden en deel je in alles denk ik zo. En ik weet wat ik wil, ik weet wat mijn vrouw wil en dan kijken we samen hoe we het kopen of niet. Beetje cru als ik ga sparen voor die auto van 50K, terwijl mijn vrouw op versleten schoenen moet blijven lopen... Tja, het is toch mijn geld... Is voor jullie te hopen dat er niemand werkeloos raakt, dan kan de één een luxe leven leiden, terwijl de ander bijna om komt van de honger...

Kleine nuance: Bovenstaande situatie is van toepassing als je wat langer bij elkaar bent. Snap wel dat als je bijvoorbeeld net samen woont, dat je even de kat uit de boom kijkt de eerste tijd. Maar als je bv eenmaal een huis gaat kopen of aan kinderen gaat beginnen, dan gewoon alles op 1 hoop lijkt me.

Je trekt alles heel makkelijk naar het extreme. Je conclusie klopt dan ook niets van. Alsof iemand de partner dan niet te hulp zou schieten. Dat is wel heel makkelijk discussiëren en zo kun je alle argumenten, ook die van jezelf heel makkelijk ridiculiseren.

[Tjommer]

Mijn vriendin en ik hebben sinds we samen wonen een gezamenlijke rekening geopend, naast onze eigen rekening. Hier storten we elke maand een bedrag op waar we de huur van betalen, boodschappen van doen, GWE/belastingen van betalen. We storten hier allebei hetzelfde bedrag op. Ook maken we elke maand hetzelfde bedrag over op onze gezamenlijke spaarrekening. Ik verdien iets meer, omdat ik 40 uur werk en zij 32, daarvoor werkte zij ook 40 uur en verdiende zij iets meer dan ik. Dit gaat heel goed zo.
Zo houd je je eigen rekening, waar je dan van kan doen wat je wil zonder dat je hoeft te overleggen.

[Zoijar]

Metalfreak schreef op maandag 29 april 2013 @ 08:25:
Mijn vriendin zou het ook niet accepteren als ik velgen voor mijn auto zou kopen van "ons" geld, terwijl ze daar geen enkel probleem mee zou hebben als het mijn eigen geld is. Zo werkt het nu eenmaal wel.

Maar als je dus langdurig samen bent, dan is eigenlijk alles "ons" geld. Dat met het niet erg is als het van je eigen geld komt is puur een semantisch trucje.

Ik zie twee uitzonderingen: als je net samen bent -- je gaat niet na 2 weken alles delen -- en als een van de twee daarvoor al een bedrijf of een aanzienlijke hoevelheid geld/belang heeft -- maar dan trouw je ook niet in gemeenschap van goederen.

Ik ben het helemaal met Ardana eens wat dat betreft, maar er valt niet zo veel te discussieren: de een doet het op deze manier, en de ander op die manier... whatever floats your boat

[ Voor 15% gewijzigd door Zoijar op 29-04-2013 11:07 ]

[Franck]

Zoijar schreef op maandag 29 april 2013 @ 11:04:
[...]

Ik zie twee uitzonderingen: als je net samen bent -- je gaat niet na 2 weken alles delen -- en als een van de twee daarvoor al een bedrijf of een aanzienlijke hoeveelheid geld/belang heeft -- maar dan trouw je ook niet in gemeenschap van goederen.

Dit En ik denk dat de illusie van getrouwd = altijd samen ook inmiddels wel achterhaald is gezien het aantal scheidingen. Neemt niet weg dat dat het uitgangspunt moet zijn. Houdt echter wel rekening houden met in, in plaats van naïef kop in het zand en hopen dat het goed blijft gaan.

[ Voor 27% gewijzigd door Franck op 29-04-2013 11:09 ]

[ByteMe_]

Amafi schreef op maandag 29 april 2013 @ 09:29:
Beiden aparte rekeningen en spaarrekeningen.

Same here. Vind dit vooral fijn omdat ik het overzicht kan houden wat wel en niet eraf kan (vrouw is veel impulsiever dan ik). We houden meestal ongeveer hetzelfde geld over p/m (ik alle huis/abbokosten als hoofdverdiener, zij de boodschappen en extra dingen), maar uiteindelijk zou 1 spaarrekening dan ook goed genoeg zijn.

Ik zet meestal extra geld ook meteen op de spaarrekening omdat deze alleen online bereikbaar is en het zo moeilijker geld wordt uitgegeven aan onzinnige dingen, is voor mij niet zo moeilijk, ik heb steeds minder wat ik eigenlijk wil kopen/hebben en hou geld over, ik schuif nu ook zelf geld voor de kleine op zijn eigen spaarrekening, vrouw hoeft dat van mij niet, heb salarisverhoging gehad en zit dus weer wat breder.

Net als ik geld heb gegeven aan de vrouw voor morgen op de markt, ze wou zelf geld halen, maar in plaats daarvan geef ik haar weer geld mee zodat ze zichzelf kan uitleven. Gewoon een voorbeeld 'Samen delen en elkaar veel gunnen'

[ Voor 27% gewijzigd door ByteMe_ op 29-04-2013 11:30 ]

[Zoijar]

RonaldDesigns schreef op maandag 29 april 2013 @ 11:21:
Net als ik geld heb gegeven aan de vrouw voor morgen op de markt, ze wou zelf geld halen, maar in plaats daarvan geef ik haar weer geld mee zodat ze zichzelf kan uitleven.

Goed bedoeld hoor, maar dit is dus precies de situatie die ik een beetje kleinerend vind. - Hier, vrouw, heb je 50 euro, leef je maar eens lekker uit. - Oh, nou bedankt, man! Het is geen kind dat een snoepje wil kopen

[Mektheb]

Bij ons is alles op 1 rekening.

Haargeld en mijngeld.
We betalen alles van die rekening en we kopen beide voor ons zelf ook van die rekening.
Beide kunnen inzien wat eropstaat en wat er gekocht is, geen verassingen geen geheimen etc.
Spaargeld ook beide op de zelfde rekening.

Relatie : 7 jaar en 2 jaar samenwonend nu het plan volgende jaar ergens in het huwelijksbootje te stappen.

[ByteMe_]

@Zoijar, is weinig kleinerend aan, je weet wat je hebt en bij de twee rekeningen verdeel je alles gelijk en van wat je overhoudt kan je elkaar ook weer eens verrassen, of het nou een cadeau is, iets voor kleding, of wat dan ook. Het geld is van elkaar samen uiteindelijk. Maar sommigen zien hun geld van hun rekening niet van hem/haar. Daar gaat mijn voorbeeld over, niet over 'mag je mijn geld uitgeven'.

[BlakHawk]

Ons systeem:

We roepen al sinds we getrouwd zijn dat we een gezamenlijke rekening moeten openen...

Ik betaal de hypotheek en alle vaste lasten. Dan probeer ik alles wat ik overhoud te sparen.
Mijn vrouw betaalt de boodschappen en alle overige zaken die we kopen/doen

Zo is de verdeling en het gaat eigenlijk wel prima...

[fredkroket]

Franck schreef op maandag 29 april 2013 @ 11:03:
[...]


Je trekt alles heel makkelijk naar het extreme. Je conclusie klopt dan ook niets van. Alsof iemand de partner dan niet te hulp zou schieten. Dat is wel heel makkelijk discussiëren en zo kun je alle argumenten, ook die van jezelf heel makkelijk ridiculiseren.

Met extreme voorbeelden wordt vaak het punt een stuk duidelijker... Overdreven, maar duidelijk...

[Spanky79]

Lekkerboeie86 schreef op zondag 31 maart 2013 @ 22:04:
Lastige constructies lees ik allemaal hier. Geen idee wat verstandig is want heb nog niet zoveel ervaring hierin. Ik woon sinds een half jaar samen. alle vaste lasten worden automatisch afgeschreven van mijn rekening. Mijn vriendin betaald hier een bedrag aan wat past bij haar inkomen. Zeg maar 60/40 grofweg. Daarnaast hebben we een extra rekening geopend voor de boodschappen. Hier storten we allebei hetzelfde bedrag op. Daarvan gaan we ook naar de bios of uit eten enz. Ook de vakantie betalen we van deze rekening. Wat er voor haar overblijft mag je helemaal zelf besteden. En hetzelfde geldt voor mij.

Zo deden mijn vrouw en ik het ook toen we net begonnen samen. Nu zijn we getrouwd in gemeenschap van goederen, maar alsnog hebben we beiden een eigen rekening waar ons loon op binnenkomt. Ik verdien meer en weerk ook meer, dus draag meer bij aan de gezamelijke rekening, we houden beiden ca even veel over op onze eigen rekeningen. Maar voor geldt het idee dat ik zel fbepaal wat ik daarmee doe, ik vind het een fijn gevoel.

Uiteindelijk is alles wat we hebben van ons samen en over grote aankope ovelreg ik altijd. Maar ik vind het wel fijn dat ik ook niet hoef uit te leggen wat ik allemaal aan mijn hobbies uitgeef en waarom. En mijn vrouw mag haar uitspattingen ook hebben, bemoei ik me ook niet mee.. Gaat prima zo

We hebben naast een gezamenlijke boodschappenrekening ook een spaarrrekening voor kapotte tv's en onderhoud aan het huis enzo.

[douwe.nl]

Prima oplossing denk ik zo:)

[Ardana]

@Spanky: je weet dat het bij een eventuele scheiding geen moer uitmaakt op wiens naam een rekening staat, toch? Beiden zijn 50/50 eigenaar van 't saldo, positief of negatief.

@dfrenner: ben je gehuwd in gemeenschap van goederen? Of ben je bij de notaris geweest om een akte op te laten stellen?

@Mekteb: ga je ook huwelijkse voorwaarden op laten stellen?

Ik ben het trouwens ook volledig eens met Zoijar, en wij gaan dan ook inderdaad huwelijkse voorwaarden op laten stellen. Mijn partner brengt een aanzienlijk vermogen in in de relatie, en ik kan me goed voorstellen (en alleen maar toe juichen) dat hij het niet wenselijk acht om dat even met 1 "ja"-woord te zien halveren. Wat we samen opbouwen is 50/50 van ons beiden, wat we inbrengen, versmelt langzaam met het gezamenlijke vermogen.

[Metalfreak]

fredkroket schreef op maandag 29 april 2013 @ 10:54:
[...]

Volledig mee eens...

Ik snap de discussies nooit zo goed van jouw geld \ mijn geld. Uiteindelijk wil je samen oud worden en deel je in alles denk ik zo. En ik weet wat ik wil, ik weet wat mijn vrouw wil en dan kijken we samen hoe we het kopen of niet. Beetje cru als ik ga sparen voor die auto van 50K, terwijl mijn vrouw op versleten schoenen moet blijven lopen... Tja, het is toch mijn geld... Is voor jullie te hopen dat er niemand werkeloos raakt, dan kan de één een luxe leven leiden, terwijl de ander bijna om komt van de honger...

Ik heb het er ook niet over of één van de twee de baan kwijt raakt, dan wordt de situatie vanzelf herzien. Zowel ik als mijn partner is dan echt niet te beroerd om bij te springen. En als ik voor die auto van 50k wil sparen, maar mijn vriendin interesseert het niet of ze op versleten schoenen rondloopt (om een voorbeeld te geven, ze heeft meer schoenen dan ik ), dat mag toch ook? Als de ene wat meer wil laten voor zijn droomaankoop dan de andere, moet dat toch ook kunnen zo lang er niemand onder lijdt? Mijn vriendin verdient meer dan ik op dit moment en we hebben deze situatie nu ingericht naar hoe het op dit moment gaat en dat bevalt me helemaal goed. Nooit gezeur over geld eigenlijk. (over andere dingen dan weer wel, maar dat is vrouwen eigen... )

[Lethalis]

"Zolang er niemand onder lijdt?"

Dat is precies de crux van het verhaal.

Ik gun mijn vriendin van alles, maar ik weet dat ik haar bestedingspatroon persoonlijk niet zou kunnen bekostigen zonder dat ik zelf niets meer over zou houden. Zolang zij haar eigen baan heeft en daar haar spulletjes van koopt, is er niets aan de hand. Zou ze haar baan verliezen en ik voor haar moeten zorgen, dan zal ze het echt met minder moeten doen. Ik ben dan de beroerdste niet en wil best het geld dat overblijft door 2-en delen - voor zover er dan nog iets overblijft - maar dan houdt het ook op. Ik moet ook leven

Zodra we ons nieuwe appartement betrekken (huur) dan is dit ook op beide inkomens gebaseerd. We kunnen daar goed leven en houden elk ongeveer 500 euro per maand over. Niks aan de hand dus. Maar als zij haar baan zou verliezen, dan houden we in 1 klap niets meer over. Haar bijdrage aan het huishouden van 400 euro per maand gaat dan in mindering van de 500 die ik over heb, dus dan hebben we met moeite nog 100 euro en staan we in de survival mode. Haar zorgverzekering zou ik dan niet eens kunnen betalen.

Dit soort berekeningen zetten "kinderen" wel in perspectief trouwens. Het ene moment heb je samen 1000 euro per maand over en het andere moment ben je blut als er 1 persoon stopt met werken en voor een kindje wil zorgen. Gaat snel zoiets.

Het is ook waarom ik niet durf te kopen, maar wel een woning durf te huren voor een bepaald bedrag. We kunnen het altijd weer opzeggen mocht het tegenzitten en iemand zonder baan eindigen.

[ Voor 6% gewijzigd door Lethalis op 30-04-2013 13:02 ]

[Alarmnummer]

Lethalis schreef op dinsdag 30 april 2013 @ 12:53:
Dit soort berekeningen zetten "kinderen" wel in perspectief trouwens. Het ene moment heb je samen 1000 euro per maand over en het andere moment ben je blut als er 1 persoon stopt met werken en voor een kindje wil zorgen. Gaat snel zoiets.

Dan heb je nog niet eens de kosten van de opvoeding van het kind meegenomen

[ Voor 37% gewijzigd door Alarmnummer op 30-04-2013 13:02 ]

[Lethalis]

Alarmnummer schreef op dinsdag 30 april 2013 @ 13:01:
[...]

Dan heb je nog niet eens de kosten van de opvoeding van het kind meegenomen

Ja daar was ik mij ook al van bewust. Ik snap niet hoe andere mensen dat doen.. zo slecht verdien ik namelijk niet en we gaan gewoon in een appartementje zitten. We doen dan helemaal geen rare dingen.

Als zij zou stoppen met werken moet ik volgens mij minimaal 4000 euro per maand bruto verdienen om op dezelfde manier te kunnen blijven leven. Wel een nobel streven voor de komende jaren, maar eigenlijk best bizar.

De enige manier om dat te voorkomen is blijven sparen en tegen die tijd een woning te kopen met een flinke aanbetaling. Dan kunnen we de maandelijkse kosten lager houden en alsnog alles realiseren.

Eigenlijk is de conclusie van het verhaal: mensen gaan tegenwoordig anders om met bankrekeningen onderling, omdat het leven veel duurder is geworden en het moeilijker is om van 1 inkomen rond te komen. Je moet wel alles van 2 inkomens doen en ergens zelf wat ruimte inbouwen om nog het idee te hebben dat je ook zelf iets kunt doen.

Als ik veel meer geld zou verdienen (of alles goedkoper zou zijn), zou het mij ook minder interesseren wat van mij of van haar is. Want dan zou er altijd genoeg zijn voor ons beiden.

Vooral de woonkosten zijn in de randstad enorm gestegen. En laat dat nou een essentieel iets zijn

[ Voor 40% gewijzigd door Lethalis op 30-04-2013 13:23 ]

[JME]

Wij hebben toen we gingen samenwonen een gezamenlijke rekening en spaarrekening geopend. Daarnaast hebben we ieder onze eigen rekeningen gehouden. Salaris gaat van allebei rechtstreeks vanuit de werkgevers naar de gezamenlijke rekening. Iedere maand wordt er met een terugkerende betaalopdracht twee keer hetzelfde vaste bedrag naar beide persoonlijke rekeningen overgemaakt. Tegelijk wordt er een vast spaarbedrag naar de gezamenlijke spaarrekening overgezet.
Ieder krijgt dus evenveel "zakgeld", ondanks dat onze salarissen aardig verschillen. Met dat geld doen we de individuele dingen die we zelf willen: kleding kopen, gadgets, sparen, uitjes met vriend(inn)en, cadeautjes voor elkaar. Alles wat we samen doen, betalen we van de gezamenlijke rekening: vaste lasten, vakantie, bios, uit eten.
Reden voor ons om dit te doen, is dat wij vinden dat wij allebei even hard ons best doen om ons gezin te onderhouden. Dat de één daar minder geld voor krijgt, bijvoorbeeld omdat hij of zij minder uren (betaald!) werkt ivm de kinderen of toevallig in een financieel minder gunstige sector zit, doet daar niets aan af.
In onze omgeving zien wij ook stellen die kiezen om met een ingewikkelde verdeelsleutel te werken of zelfs waarbij beiden de vaste lasten 50/50 doen ondanks een groot verschil in inkomen. Het gevolg is dat zij nooit iets kan terwijl hij de ene dure gadget na de andere koopt. Zij vergoelijkt dat door te zeggen dat hij heel vaak ook iets leuks voor haar koopt, maar onze vertaling is dat zij gewoon afhankelijk is van hem. Dat is iets wat tegen ons gevoel van een gelijkwaardige relatie indruist.
Laatste reden dan waarom wij hebben gekozen voor deze volgens ons meest gelijkwaardige vorm is dat deze toekomstvast is. Het maakt voor de verdeling niet uit of iemand zijn baan verliest of dat we gezamenlijk besluiten dat iemand een dagje meer of minder huishoudelijk werk gaat doen. Hooguit daalt daardoor het spaarbedrag en/of beider zakgeld, maar er ontstaat nooit een verschil of afhankelijkheid tussen ons. En daar voelen wij ons het meest relaxed bij.

[Spanky79]

Ardana schreef op dinsdag 30 april 2013 @ 00:02:
@Spanky: je weet dat het bij een eventuele scheiding geen moer uitmaakt op wiens naam een rekening staat, toch? Beiden zijn 50/50 eigenaar van 't saldo, positief of negatief.

Klopt, het is meer het gevoel dat je zelf ook gewoon geld hebt en niet alles altijd hoeft te overleggen. Uiteindelijk is alles van ons samen, het huis, een auto' s, spaartegoeden etc.

[Thalaron]

Metalfreak schreef op dinsdag 30 april 2013 @ 12:27:
[...]


Ik heb het er ook niet over of één van de twee de baan kwijt raakt, dan wordt de situatie vanzelf herzien. Zowel ik als mijn partner is dan echt niet te beroerd om bij te springen. En als ik voor die auto van 50k wil sparen, maar mijn vriendin interesseert het niet of ze op versleten schoenen rondloopt (om een voorbeeld te geven, ze heeft meer schoenen dan ik ), dat mag toch ook? Als de ene wat meer wil laten voor zijn droomaankoop dan de andere, moet dat toch ook kunnen zo lang er niemand onder lijdt? Mijn vriendin verdient meer dan ik op dit moment en we hebben deze situatie nu ingericht naar hoe het op dit moment gaat en dat bevalt me helemaal goed. Nooit gezeur over geld eigenlijk. (over andere dingen dan weer wel, maar dat is vrouwen eigen... )

Wat er onder andere met de "extreme" voorbeelden bedoeld wordt is dus eigenlijk dat het zoals hierboven beschreven wordt prima is. Maar stel: Je vriendin/vrouw heeft voor 25.000 euro aan noem het even "schoenen" gekocht in de afgelopen "x" jaar. In diezelfde tijd heb jij dat apart gezet voor jou "droom" auto.

Nu raakt zij haar baan kwijt (reorganisatie of wat dan ook). Zij heeft geen cent te makken en tsja, jij hebt 25K staan. Nu heeft zij geld nodig voor wat dan ook... en dat betekend dat dus dat jij voor het "dilemma" staat dat jij van JOU spaargeld voor JOU droomauto, gezamenlijke lasten moet gaan afstaan.

In een dergelijke situatie zou ikzelf denken, dan had je maar een buffer moeten laten staan en niet zoveel troep moeten kopen... wat de relatie niet ten goede zal doen komen. Wij overleggen grote aanschaffen gewoon en houden rekening met elkaar. Ook in de zin van dat ik bepaalde wensen heb en zij andere... ikzelf hoef geen bruiloft of zelfs een trouwring. Ik wil echter wel een keer een nieuwe NAS of bv. een beamer... waar zij relatief weinig voor voelt.

Je kiest om SAMEN een relatie aan te gaan. Daar horen nu eenmaal zowel de lusten alswel de lasten bij.
Als je dit niet wilt, denk ik persoonlijk dat je op een gegeven moment tegen problemen/irritaties aan zal lopen (uitzonderingen zijn er altijd natuurlijk).

Ik denk wel dat het een hypocriet is om te denken dat als je je "eigen" potje zakgeld is dat er nooit gezeur/irritatie over zal komen aan waar het aan opgaat. Rekening houden met elkaars wensen en een gezamelijk budget houden maakt het bij ons in elk geval "simpeler en overzichtelijk"

Maar dit is mijn MENING he!! Ieder moet het voor zich weten. Maar ik denk met geld altijd maar zo: Hoe ingewikkelder het wordt, hoe meer er fout kan lopen!

[Spanky79]

@ Thalaron: in extreme gevallen zit er denk ik sowieso iets scheef in je relatie. Mijn vrouw moppert wel eens op mijn hobbies, aan de andere kant zeg ik dan: 'maar jij hebt ook een hobby, je twee kinderen...

Gelukkig heeft mijn vrouw een beetje humor... maar krijg wel eens een schoen naar mijn hoofd op dergelijke momenten ;P

[Ardana]

Ik denk dat het uiteindelijk gaat om dezelfde levensinstelling: als beiden erg spaarzaam zijn, is dat prima. Als beide erg van "ik leef maar 1x" zijn, is dat ook prima. Als de een erg spaarzaam is, en de ander een gat (of gaatje) in z'n hand heeft, al is 't maar in de ogen van de ander, dan krijg je spanningen in de relatie, of dat nou op korte, of op lange termijn is.

Dat kun je proberen op te lossen door iets te hebben als "eigen geld", kun je kijken of je het moment waarop iets dergelijks escaleert kunt uitstellen. Maar dat is 't dan ook wel: uitstellen tot het moment dat er iets gebeurd wat de verschillen tussen beiden benadrukt. En het rotte eraan is: dat gaat meestal ten koste van de persoon die spaarzaam is.

Ik zou dan eigenlijk ook altijd willen adviseren om geld al vroeg in de relatie bespreekbaar te maken. Niet in de eerste week uiteraard, maar in het eerste half jaar zeker wel. Hoe kijk je tegen geld aan, wat is je doel met geld? Als je moet kiezen, wil je dan 'n mooi huis, 'n leuke vakantie, reserves op de bank, wat luxe, mooie kleding, gadgets, een potje voor de kinderen? Ben je in staat om jezelf te beheersen? Wil je bepaalde dingen per se kunnen blijven doen? Waar kun je zonder, waar absoluut niet? Etc.
Eigenlijk zijn dat ook vragen die je je stelt als je een huis koopt, maar dan een stukje beperkte: enkel in relatie tot het huis. En veel te weinig mensen stellen zich die vraag in 'n relatie mbt geld an sich.

Mijn partner vind het heel belangrijk dat er een budget(je) blijft voor spontane dingen: 'n ijsje bij de Mac, 'n filmpje, etc. Ik vond dat ik er representatief uit moest zien voor m'n werk. We geven beiden niet veel om vakanties, auto's of 'n leuk ingericht huis. Er moet wel een spaarrekening zijn, maar als daar ongeveer 10K op staat, is dat ruim voldoende. Met deze wensen houden we dan ook rekening in onze financiële planning. En hoewel hij graag (veel) geld mag uitgeven aan projecten zoals ´n drumstel of vivarium die wellicht nooit ergens toe leiden, heb ik weer andere hobby's. Zolang onze minimum-eisen bereikt zijn, zal 't ons eigenlijk aan onze derrière oxideren.

En ik denk dat een feitelijke keuze voor 1 of 2 rekeningen dan eerder een symptoom, dan een oorzaak of oplossing is. De basis ligt nl. in "hoe kijk je tegen geld aan, wat betekent geld voor jou?".

[Anoniem: 93248]

Misschien wat laat maar toch:

Toen mijn vriendin en ik samen gingen wonen was zij nog niet klaar met school (PABO) het beetje geld wat ze toen op zaterdag verdiende heb ik haar maar laten sparen. De rest betaalde ik dus allemaal; huur, GWL, telefoons, verzekeringen etc. Toen ze eenmaal een baan had zijn we de kosten een beetje op gaan splitsen zodat we allebei ongeveer dezelfde lasten hadden.
Niet heel lang daarna zijn we getrouwd en hebben we één rekening genomen waar alles op en af gaat.

Het heeft mij nooit geen ene moer gescheeld om haar volledig financieel te dragen. Ik kon het betalen, zij niet; simpel
Vandaag de dag verdien ik nog steeds ruim meer dan haar maar het is nog nooit in me opgekomen om dan een groter voor 'mezelf' te sparen/houden aangezien je dan een beetje de plank mis slaat in een huwelijk