samenwonen: hoe om te gaan met bankrekeningen?

[ebia]

ninjazx9r98 schreef op dinsdag 26 februari 2013 @ 19:57:
[...]
[...]

Omdat je van haar houdt en om haar geeft en haar dus ook een pleziertje gunt?
Dat is in ieder geval hoe ik het zie.

Ik houdt ook van mijn vriendin en gun haar alle plezier in de wereld. De vraag is alleen of ik aan al het plezier zou moeten meebetalen? Voor mij hoeft dat niet zo... Zie ook eigenlijk niet een reden waarom het wel zo te doen. Behalve als je getrouwd bent misschien, en alles wat van haar toch ook al van jou is.

Maar zelfs al was ik getrouwd in gemeenschap van goederen, dan alsnog zou ik dit systeem erop nahouden.

Het totaalbudget is gelijk of je nu alles op één hoop gooit of de boel gescheiden houdt.
Grote verschil bij gescheiden houden is dat de één over het algemeen (flink) meer budget heeft dan de ander.

Dat laatste wordt ten dele ook weer gedempt door die eerder genoemde verdeelsleutel...

Maar is dat verder zo'n probleem dan? Ieder werkt toch voor zijn eigen inkomen? Dat daar nu eenmaal verschillen in zijn is niet meer dan logisch. Zeker als je qua opleiding of leeftijd (ver) uit elkaar ligt dan is dat een onvermijdelijk gegeven.

Ik heb zelf ook nog wel de ambities ooit te starten voor mezelf. Ik zou haar dan niet eens willen betrekken in de mogelijke financiële sores en risico's van mijn onderneming. Het gaat dus zeker niet alleen om persoonlijk gewin of individualisme, maar even goed ook de ander uit de wind houden.

Voordat je in een relatie bent zijn die zaken toch ook al losgekoppeld, waarom ze ineens samenvoegen?

[...]
Wat ik regelmatig voorbij zie komen in dit soort discussies is een opmerking over het aantal relaties dat stuk loopt en ik vraag me dan altijd of het (extreem) zakelijk benaderen van een relatie ook niet mee zou kunnen spelen in een (groot) aantal gevallen.
Als je partner iedere maand jaar in jaar uit letterlijk honderden euro's meer te besteden heeft en weet ik veel wat voor spullen allemaal in huis haalt dan kan ik me bijna niet voorstellen dat dat niet op enig moment tot (flinke) wrijving gaat leiden.
Maar goed, er zijn ongetwijfeld mensen die hetzelfde denken over alles op één grote hoop en het verschil in uitgavenpatroon van de betrokken personen.

Of het tot frictie lijdt weet ik niet, dat is denk ik ook afhankelijk hoe je er zelf in staat. Ik heb er verder geen moeite mee dat mijn vriendin meer verdient en daarmee dus meer kan uitgeven of meer kan sparen. Dat gegeven wist ik immers al voordat we gingen samenwonen, zou raar zijn als ik daarvan ineens een issue zou maken.

(Sowieso, maar dat is even een terzijde, hoeven de leukste dingen in het leven of het maken van de mooiste herinneringen niet eens veel geld te kosten).

Wat mij voornamelijk vervelend lijkt is de ellende die je -kunt- krijgen als je uit elkaar zou gaan. Zeker als je dat eerder hebt meegemaakt wordt je hier voorzichtiger in.

In ons geval is het vrij simpel. Ik heb mijn eigendommen, zij heeft haar eigendommen. En we hebben een een beperkte hoeveelheid eigendommen van 'ons' die nu nog steeds van waarde zijn. Slechts die dingen zou je dan moeten 'taxeren' en verdelen.

Als je altijd alles maar op één grote hoop gooit dan is het ook altijd gezamenlijk eigendom bij alles wat je doet. En wat denk je van je spaargeld? Blijf jij dan nog wel rustig als je weet dat bijvoorbeeld 70% van het geld op die spaarrekening eigenlijk door jou ingebracht is? En ga je dat dan alsnog 50/50 verdelen bij een split-up als blijkt dat je vriendin met de halve kroeg is vreemd gegaan?

Voor velen moeilijk voor te stellen, maar als je klaar bent met elkaar dan is soms al het 'redelijke' wat je hebt een relatie volkomen weg. Ga er dan nog maar aanstaan. En juist dát zijn vaak de problemen die ik hoor bij het knallen van een relatie.

[...]

Maar de grap is dat je dit met een verdeelsleutel die niet 50/50 is net zo goed doet alleen dan is het ineens een goede en eerlijk oplossing.
Als de sleutel 60/40 is dan is er ook één persoon die structureel meer geld in de pot doet dan de ander.
Dan geeft de minst verdienende ook structureel meer uit dan de partner, de inleg is tenslotte 40% en met als aanname dat je evenveel douchet, eet, drinkt enz enz maak je beide gebruik van 50%

Maar heel simpel gezegd is dat je allebei na die verdeling meer dan genoeg overhoudt om gewoon de dingen te doen die je wilt kunnen doen. In ons geval dan. Het is een relatief 'eerlijke' oplossing omdat het toch uitgaat van een stukje solidariteit. De zwaarste schouders tillen de grootste last.

Om maar een voorbeeld te geven. Stel je wilt 2000 voor je gezamenlijke pot. Jij verdient 2500 netto en je vriendin 2000. De verhouding is dan 56/44. Jij betaald dan 1111, en je vriendin 889. Onder de streep heb jij 1389 over vrij te besteden en je vriendin houdt 1111 over. Dat ligt toch allemaal niet zo ver uit elkaar? En je hebt een leuk bedrag voor samen én je hebt ieder ook een leuk bedrag voor eigen zaken.

[Zoijar]

Ballebek schreef op dinsdag 26 februari 2013 @ 21:38:
Dat is een beetje kort door de bocht. De getrouwde stellen die ik ken hebben ook zelf nog een rekening naast de gezamelijke waarvandaan ze elke maand bedrag x op de gezamelijke knallen en de rest voor eigen dingen houden.

Ja, maar ondanks die eigen rekeningen naast de gezamelijke rekening, gaat er bij scheiding in principe gewoon de helft van het totaal naar beide. Dan maakt het niet uit of het op jouw eigen rekening staat, die van haar, of de gezamelijke rekening. Dus dan kan jij netjes gespaard hebben op jouw eigen rekening, toch kan je daar dan nog de helft van inleveren, of zelfs haar schulden overnemen. Dat bedoelde ik daarmee. Het is dus puur voor jezelf in dat geval zonder wettelijke basis. Gemeeschap van goederen geeft dat ook al een beetje aan

Metalfreak schreef op dinsdag 26 februari 2013 @ 21:43:
Dat vind ik inderdaad een heel ouderwetse manier van denken. Zeker als ik dus bedenk dat mijn vriendin meer binnen brengt dan ik. We kunnen beide goed voor onszelf zorgen en wij doen ook geen absurde uitgaven, maar mocht het een keer voorkomen, dan is het maar zo.

Misschien is mijn situatie ook wat anders; we kennen elkaar 12 jaar waarvan 3 getrouwd. Ik zou niet zo maar alles met "een vriendin" delen. Maar stel nou die studieschuld van haar, dat ze die niet afbetaalt en je wilt trouwen/officeel samenwonen, ga je dat dan op huwelijkse voorwaarden doen vanwege die schuld? En wat als ze dan lekker die schuld gaat afbetalen en zegt "ik heb geen geld voor eten deze week, ik eet wel een hapje met jou mee"? Dat soort situaties zie ik dan voor me...

Maar nogmaals, ik oordeel niet; we hebben het gewoon ergens over.

[ Voor 43% gewijzigd door Zoijar op 26-02-2013 22:33 ]

[Grolsch]

Ballebek schreef op dinsdag 26 februari 2013 @ 21:38:
[...]

Dat is een beetje kort door de bocht. De getrouwde stellen die ik ken hebben ook zelf nog een rekening naast de gezamelijke waarvandaan ze elke maand bedrag x op de gezamelijke knallen en de rest voor eigen dingen houden.

Overigens mag ik wel meer aan spielerij uitgeven (van haar) omdat ik ook het meeste binnen hark. Wel in overleg als het 300+ euro is.

Dat is helemaal niet kort door de bocht, als je getrouwd bent in gemeenschap van goederen dan kun je 6 eigen bankrekeningen hebben, in geval van een scheiding moet gewoon alles gedeeld worden

Waar de meeste personen in dit topic naar kijken is hoe de verdeling gaat als alles "koek en ei" is.

Dit soort verdelingen en afspraken maak je juist vaak om af te spreken hoe je het gaat doen op het moment dat je "onverhoopt" uit elkaar gaat.

Als de koppeltjes van elkaar houden, en gek op elkaar zijn dan gaat alles goed, en is er geen discussie.
Maar neem van mij aan, dat zodra de liefde over is, er alleen nog ruzie wordt gemaakt over geld.

Wat je vaak ziet is dat 1 persoon (man of vrouw) met aanzienlijk meer vermogen de relatie ingaat, of met een eigen huis, of met een dure auto.

Ze trouwen in gemeenschap van goederen want "Wij houden zoveel van elkaar, en we gunnen elkaar alles".

Om wat voor een reden ook strand het huwelijk, en dan is "iemand" de helft van zijn/haar vermogen kwijt.

En achteraf hoor je dan "Dat had ik nooit van xxxx verwacht "

Ik zie huwelijkse voorwaarden of een samenlevingsovereenkomst als een verzekering, je regelt het voor het geval dat er iets verkeerd gaat.

Mijn ervaring is dat je beter over zulke zaken kunt praten op het moment dat je nog goed met elkaar kunt.

[Cartman!]

Persoonlijk vind ik het dus een motie van wantrouwen, als je van te voren al gaat denken dat 1 op de 3 huwelijken stranden dan moet je er imo ook gewoon niet aan beginnen.

En zoals gezegd, meerdere rekeningen of prive-rekeningen bij gemeenschap van goederen boeit helemaal niks, dat moet je gewoon delen. Ik gun mijn vrouw alles en of ik dat 25%, 75% of 100% betaal boeit me echt niet. In Grolsch z'n geval van een bedrijf kan ik het me overigens wel voorstellen, dat is toch een andere situatie dan de meesten hebben.

[Metalfreak]

Zoijar schreef op dinsdag 26 februari 2013 @ 22:17:

[...]

Misschien is mijn situatie ook wat anders; we kennen elkaar 12 jaar waarvan 3 getrouwd. Ik zou niet zo maar alles met "een vriendin" delen. Maar stel nou die studieschuld van haar, dat ze die niet afbetaalt en je wilt trouwen/officeel samenwonen, ga je dat dan op huwelijkse voorwaarden doen vanwege die schuld? En wat als ze dan lekker die schuld gaat afbetalen en zegt "ik heb geen geld voor eten deze week, ik eet wel een hapje met jou mee"? Dat soort situaties zie ik dan voor me...

Maar nogmaals, ik oordeel niet; we hebben het gewoon ergens over.

Het zou inderdaad best kunnen dat ik er over een jaar of 5 compleet anders over denk. Maar we zijn nu 3 jaar bij elkaar, waarvan we al bijna 2 jaar samenwonen. Persoonlijk zou ik niet willen trouwen zolang ze nog een studieschuld heeft, een bruiloft is duur (tenminste, zo eentje die wij zouden willen) en dan vind ik niet dat je dat moet gaan doen met geleend geld. Onlangs heeft ze overigens de helft afgelost in één keer en nog had ze meer spaargeld dan ik, maar goed, dat staat er los van. Zo'n soort situaties zijn er helemaal niet en mocht één van ons ineens minder inkomsten hebben, zien we het dan wel. Op dit moment is het geen issue in elk geval.

Cartman! schreef op woensdag 27 februari 2013 @ 08:13:
Persoonlijk vind ik het dus een motie van wantrouwen, als je van te voren al gaat denken dat 1 op de 3 huwelijken stranden dan moet je er imo ook gewoon niet aan beginnen.

Ik denk persoonlijk dat heel veel gescheiden mensen er van tevoren ook zo over dachten en dat ze spijt als haren op hun hoofd hebben dat ze er van tevoren toch niet bij stilgestaan hadden.

[Grolsch]

Cartman! schreef op woensdag 27 februari 2013 @ 08:13:
Persoonlijk vind ik het dus een motie van wantrouwen, als je van te voren al gaat denken dat 1 op de 3 huwelijken stranden dan moet je er imo ook gewoon niet aan beginnen.

En zoals gezegd, meerdere rekeningen of prive-rekeningen bij gemeenschap van goederen boeit helemaal niks, dat moet je gewoon delen. Ik gun mijn vrouw alles en of ik dat 25%, 75% of 100% betaal boeit me echt niet. In Grolsch z'n geval van een bedrijf kan ik het me overigens wel voorstellen, dat is toch een andere situatie dan de meesten hebben.

Jij hebt dus ook geen verzekeringen, omdat je er niet vanuit gaat dat je een ongeluk kunt veroorzaken

Come on, de cijfers liegen er niet om, waarom zou jouw relatie niet kunnen eindigen

Het is gewoon een feit dat 1 op de 3 huwelijken strand, ik vind het dan kortzichtig om te zeggen dat het jou niet kan overkomen.

Natuurlijk is dat de insteek niet, (net zoals je auto totall loss rijden) maar het is gewoon een aanwezig risico waar je over na moet denken.

Als je zelf geen geld/vermogen hebt hoef je er niet over na te denken natuurlijk

[ Voor 10% gewijzigd door Grolsch op 27-02-2013 09:35 ]

[D-e-n]

Opvallend dat de discussie zich vooral toespitst op de vraag of het hebben van gescheiden rekeningen nu wel of geen teken van wantrouwen is en of dat betekent dat je er al vanuit gaat dat het misgaat.

Dat is voor ons niet het belangrijkste issue echter. Als je je wilt indekken tegen een scheiding moet je een samenlevingscontract opstellen of onder huwelijkse voorwaarden trouwen. Ons gaat het primair om hoe praktisch met uitgaven en inkomsten om te gaan. En dan gaat het niet alleen over wel of geen afzonderlijke rekeningen maar ook over hoeveel gezamenlijke rekeningen je hebt.

Dat eigen potje vinden we ondanks het vertrouwen wel belangrijk: dat je beiden geld hebt wat je zonder overleg kunt uitgeven aan iets helemaal voor jezelf. Dat kan zoals gezegd met een bepaalde verdeelsleutel maar het idee om alles eerst op één rekening te storten en elkaar vervolgens "zakgeld" te geven uit de algemene pot vind ik ook geen gekke gedachte.

[Lethalis]

Cartman! schreef op woensdag 27 februari 2013 @ 08:13:
Persoonlijk vind ik het dus een motie van wantrouwen, als je van te voren al gaat denken dat 1 op de 3 huwelijken stranden dan moet je er imo ook gewoon niet aan beginnen.

Hoezo niet?

Er is dan immers ook een kans van 2 op 3 dat het wel goed gaat

Maar voor de kans van 1 op 3 dat het misgaat, verzeker je jezelf.

Ik zie mezelf echt niet zo snel trouwen, zeker omdat ik weet wat er allemaal mis kan gaan en ik bepaalde risico's niet wil lopen. Maar ik kan wel begrijpen dat mensen die desondanks toch per se willen trouwen zichzelf een beetje willen indekken.

Sowieso vind ik bepaalde regels van het huwelijk echt te belachelijk voor woorden. Alleen al het feit dat wanneer je vrouw vreemd gaat en zwanger raakt het kind automatisch van jou is en jij dus alimentatie moet betalen

Mensen veranderen, groeien uit elkaar, kunnen emotioneel instabiel raken en de meest gekke dingen doen. De verhalen die je soms hoort, liegen er niet om. Dan ben je bijna debiel als je zo'n contract zonder voorwaarden tekent in mijn ogen.

En het kan echt iedereen gebeuren. Sommige dingen zie je echt niet aankomen.. hoe veilig je jezelf ook waant.

[ Voor 29% gewijzigd door Lethalis op 27-02-2013 10:03 ]

[celshof]

Ik herken een boel in het verhaal van Ardana. Alhoewel wij naast een gezamenlijke rekening nog eigen rekeningen hebben, is het eigenlijk 1 grote hoop geld.

Tot voor kort verdiende ik minder dan mijn vriendin, maar dat is nooit een issue geweest. En in de tijd dat zij nog studeerde en alleen ik werkte was het ook geen probleem dat ik veel meer bijdroeg.
Ik maakte gewoon eerst geld over naar de gezamenlijke rekening, mijn vriendin vulde aan tot wat we nodig zouden hebben die maand en de rest ging dan naar onze (gezamenlijke) spaarrekening.

Bij het kopen van ons huis heb ik een flink bedrag ingebracht, maar dat is door ons geregistreerd partnerschap in gemeenschap van goederen ook gewoon van ons beiden geworden.

edit:

Dat eigen potje vinden we ondanks het vertrouwen wel belangrijk: dat je beiden geld hebt wat je zonder overleg kunt uitgeven aan iets helemaal voor jezelf. Dat kan zoals gezegd met een bepaalde verdeelsleutel maar het idee om alles eerst op één rekening te storten en elkaar vervolgens "zakgeld" te geven uit de algemene pot vind ik ook geen gekke gedachte.

Dat geldt voor ons trouwens ook. Heeft niets met vertrouwen te maken, maar meer met een gevoel dat iets helemaal van jezelf is.

[ Voor 26% gewijzigd door celshof op 27-02-2013 10:00 ]

[Verwijderd]

Ik vraag me af of iedereen die nog niet getrouwd is of een samenlevingscontract heeft, wel alle bonnetjes bewaard heeft om aan te tonen wie het heeft betaald bij een breakup..

Want overal waar je geen bonnetje van hebt is gezamelijk goed..
En een bankafschrijving waarop staat dat je 1000 euro gepint hebt bij een winkel voldoet niet..
Dus kan het zomaar zijn dat jij de auto of de TV etc gewoon moet verdelen, ook al heb jij hem betaald..

[Señor Sjon]

Het is een groot verschil hoe de relatie is begonnen. Mijn vrouw en ik zijn even oud en allebei met niets begonnen, hoogstens wat uitzet. Zij ging net werken en ik moest nog 3 jaar naar school. Inmiddels heb ik haar o.b.v. bruto totaalinkomen ingehaald (opgeteld vanaf 2000 is het bruto verzamelinkomen wel een paar leuke sportwagens trouwens ). Zij werkt een dag minder en doet meer het huishoudelijke werk. Dat compenseert weer het verschil aan inkomen. Ik heb zelfs maandelijks minder zakgeld dan haar.

Maar goed. Als mensen vanaf hun eigen huis later bij elkaar komen, dan kan ik mij de verdeling van naar rato naar een huishoudrekening goed voorstellen, later draait men dit systeem vaak om en hebben beide een eigen rekening voor het zakgeld. Niets is suffer om je verjaardagscadeautje van de gemeenschappelijke rekening te zien komen.

Ik doe thuis de financiën met een excel op weekbasis. Ik kan dus (zonder gekke gebeurtenissen) ongeveer het banksaldo voorspellen van december 2015. Eens in de zoveel tijd kijkt ze mee, vooral als we grotere uitgaven of vakanties willen plannen.

@Remko, van de echt dure dingen heb je vaak een factuur op naam.

[Lethalis]

Verwijderd schreef op woensdag 27 februari 2013 @ 10:06:
Ik vraag me af of iedereen die nog niet getrouwd is of een samenlevingscontract heeft, wel alle bonnetjes bewaard heeft om aan te tonen wie het heeft betaald bij een breakup..

Want overal waar je geen bonnetje van hebt is gezamelijk goed..
En een bankafschrijving waarop staat dat je 1000 euro gepint hebt bij een winkel voldoet niet..
Dus kan het zomaar zijn dat jij de auto of de TV etc gewoon moet verdelen, ook al heb jij hem betaald..

Zo eenvoudig is dat echt niet. Zeker niet bij de auto, want die behoort niet tot de inboedel en staat op naam.

Zelfs toen ik nog een samenlevingsovereenkomst had waar letterlijk in stond dat de helft van de inboedel voor haar was, had ze geen recht op mijn auto.

En aangezien ik een cheapo eersteklas ben met mijn Ikea meubeltjes en el cheapo computertjes wens ik haar veel plezier met de helft van de rommel die hier ligt Ik heb meer dan genoeg spaargeld om die paar dingen te vervangen of haar gewoon uit te kopen.

Been there, done that..

PS:
En de paar dingen die ik wel belangrijk vind, heb ik inderdaad het bonnetje van inclusief factuur.. alleen al vanwege de garantie.

[ Voor 5% gewijzigd door Lethalis op 27-02-2013 10:24 ]

[Verwijderd]

Ach, zo heeft iedereen zijn eigen gevoel en systeem.
Wij gooien het op een grote hoop en overleggen gewoon 99% van de uitgaven.
Tuurlijk zijn er ook wel impuls aankopen, maar we weten beide wel hoeveel geld er te besteden is..
En bij dure aankopen effe een belletje ofzo..

[Alarmnummer]

Senor Sjon schreef op woensdag 27 februari 2013 @ 10:07:
Het is een groot verschil hoe de relatie is begonnen. Mijn vrouw en ik zijn even oud en allebei met niets begonnen, hoogstens wat uitzet.

In mijn situatie is er een enorm groot inkomsten verschil. Mijn vriendin die werkt niet, en ik krijg een erg goed salaris. Verder wil ze ook niet werken voor lokale salarissen: ze verdiende altijd erg goed als stewardess en nu zou ze iets van 5 tot 10% van haar oude salaris verdienen. Ik vind het prima aangezien ze ook voor mij zorgt en het huishouden doet.

Niets is suffer om je verjaardagscadeautje van de gemeenschappelijke rekening te zien komen.

Persoonlijk vind ik dit niet zo'n probleem. Mijn vriendin betaald mijn verjaardagcadeautjes of een etentje van het geld dat ik uiteindelijk verdiend hebt. Wat ik belangrijker vind is het gebaar erachter en de zorg waarmee ze dit doet.

Ik doe thuis de financiën met een excel op weekbasis. Ik kan dus (zonder gekke gebeurtenissen) ongeveer het banksaldo voorspellen van december 2015. Eens in de zoveel tijd kijkt ze mee, vooral als we grotere uitgaven of vakanties willen plannen.

We hebben een maandelijks budget waar we van leven; 1 keer per maand schrijf ik een x bedrag over naar een rekening en mijn vriendin heeft daar een pas van. Op die manier is het heel simpel om de kosten onder controle te houden aangezien we niet meer uit kunnen geven dan op die rekening staat. Als ik alleen zou zijn, zou ik het precies zo aanpakken.

[Jesh]

Verwijderd schreef op woensdag 27 februari 2013 @ 10:25:
Ach, zo heeft iedereen zijn eigen gevoel en systeem.
Wij gooien het op een grote hoop en overleggen gewoon 99% van de uitgaven.
Tuurlijk zijn er ook wel impuls aankopen, maar we weten beide wel hoeveel geld er te besteden is..
En bij dure aankopen effe een belletje ofzo..

Precies zoals wij het ook doen. Werkt al jaren prima.

[Ardana]

Metalfreak schreef op dinsdag 26 februari 2013 @ 21:43:
Zij verdient meer dan ik, maar ik wil bijvoorbeeld ook niet hoeven opdraaien voor haar studieschuld die ze nog heeft.

Linksom of rechtsom, dat doe je toch wel: de aflossing is een verlaging van het gezamenlijk besteedbaar inkomen. Overigens profiteer je net zo hard mee van de investering die de studieschuld is, omdat het gezamenlijk besteedbaar inkomen ook stijgt, of zeg je daar ook van "zonder studie en studieschuld zou je slechts X hebben verdiend, dus de verdeling wordt daarop gebaseerd"? .

Wij hebben zijn studieschuld van toen € 17.000 ook meegenomen in de jaarlijkse verrekening, maar hij wordt gewoon lekker van de gezamenlijke rekening betaald.

En we gunnen elkaar echt wel iets, maar wel van eigen geld dan.

In mijn ogen is dat 'n contradictie.

Maar zij wordt echt niet blij van de gadgets die ik koop of welke auto ik rijd.

Tsja, als mijn partner niet blij voor me kan zijn omdat ze geen begrip kan opbrengen voor waar ik blij van wordt (ongeacht of ze daar zelf blij van wordt) dan denk ik sowieso dat de relatie van korte duur is.

Ik vind het begrijpelijk om een "verzekering" te maken voor 't geval de relatie eindigd in de vorm van een samenlevingsovereenkomst of huwelijkse voorwaarden met verrekeningsbeding. Ja, die jaarlijkse verrekening is absoluut niet fijn en levert altijd vragen en soms stress op: voor hoeveel moet 'n lease-auto worden meegenomen, hoe verdeel je de teruggave belastingen als die op 1 naam binnenkomen, hoe ga je om met 'n reiskostenvergoeding die teveel of te weinig vergoed, etc. etc. Op dit moment, door de waardedaling van de woning, is ons gezamenlijke vermogen dermate verdeeld dat bij het einde van de relatie ik hem een aanzienlijk bedrag moet betalen, maar so be it, dat is omdat hij ook een aanzienlijk bedrag heeft ingebracht bij het aangaan van de relatie.
Maar om nou tijdens de relatie, maand in, maand uit, iedere keer opnieuw een splitsing te moeten aan brengen... nee, dank je.

Enige uitzondering is bij 'n eigen bedrijf: daarbij is 't prettig als het vermogen van de een niet mee gaat in 't faillissement van de ander. Daar zie ik trouwens regelmatig ook narigheid, omdat de mensen zelf 't bedrijf niet goed gescheiden hebben van elkaars of het eigen vermogen.

Wat betreft de praktijk: als beide partners weinig begrip hebben voor elkaars uitgaven/wensen, dan kan ik me wel voorstellen dat je met 'n zakgeldregeling wil werken.
Zelf adviseer ik cliënten vaak het 2-rekeningensysteem: 1 rekening waar al het inkomen op binnenkomt en waarvan automatisch alle vaste lasten worden afgeschreven, en 1 rekening voor het huishoudgeld. Er wordt dan wekelijks huishoudgeld van de hoofdrekening, naar de huishoudregeking overgemaakt. Datzelfde kun je ook doen met zakgeld.

Lethalis schreef op woensdag 27 februari 2013 @ 10:12:
Zo eenvoudig is dat echt niet. Zeker niet bij de auto, want die behoort niet tot de inboedel en staat op naam.

Een auto behoort écht tot de inboedel (vraag maar aan deurwaarders), en de naam die op het kentekenbewijs staat hoeft niet de eigenaar te zijn.

[ninjazx9r98]

Lethalis schreef op woensdag 27 februari 2013 @ 10:12:
[...]

Zo eenvoudig is dat echt niet. Zeker niet bij de auto, want die behoort niet tot de inboedel en staat op naam.

Zelfs toen ik nog een samenlevingsovereenkomst had waar letterlijk in stond dat de helft van de inboedel voor haar was, had ze geen recht op mijn auto.

En zo eenvoudig als jij het schetst ligt het ook niet.
Auto's, motoren en dergelijke staan altijd op één naam (kan simpelweg niet anders) maar dat betekent niet automatisch dat het eigendom volledig bij die persoon ligt.
Zwaaien met een kentekenbewijs is echt niet voldoende om aan te tonen dat dat ding volledig jouw eigendom is en de ander totaal geen rechten heeft en er geen verdeling hoeft plaats te vinden.
Als het inderdaad been there done that is heb je mazzel gehad met de 'tegenpartij' of was die auto specifiek opgenomen in de overeenkomst.
Zelfde gaat volgens diverse sites ook op voor andere goederen, (zijn overigens ook sites die dat weer tegenspreken en aangeven dat de persoon aan wie het geleverd is eigenaar is maar kan nog niet zo snel iets officieels vinden) ondanks dat er een factuur is op één naam, als de ander (zelfs achteraf) heeft meebetaald is het in principe gemeenschappelijk eigendom.
Je zult dus zoveel mogelijk moeten specificeren in de overeenkomst (en dit blijven bijhouden) om niet alsnog van een koude kermis thuis te komen als je ex blijft beweren dat hij/zij later thuis toch echt een betaling aan jou heeft gedaan voor dat leren bankstel.

Vooralsnog geen idee wat nu echt de waarheid is en volgens een (oude) blog denken rechters ook nog wel eens verschillend over eigendom.
http://www.ublad.uu.nl/We.../Ublad/archief?id=1016096

[Lethalis]

Tsja, als een goed zelfs na specificatie gemeenschappelijk eigendom kan worden dan houdt het op. Dan is de hele overeenkomst waardeloos.

Als ik het opzoek, zie ik inderdaad dat de auto wel degelijk bij de inboedel behoort. Ik was in de overtuiging dat dit anders was, mijn excuses.

Volgende keer laat ik hem iig opnemen in de overeenkomst

[Cartman!]

Er zijn waarschijnlijk geen statistieken van hoeveel van die gestrandde huwelijken er zo moeilijk deden over geld elke x periode. Als je elke keer moet gaan berekenen hoeveel je moet bijdragen of verdeelsleutels moet berekenen lijkt me dat een erg stressvolle taak. Door alles op 1 hoop te gooien en gewoon te overleggen is er totaal geen stress, heerlijk. Misschien heb ik mazzel dat mijn vrouw ook zuinig is aangelegd net zoals ik en niet zomaar dingen over de balk gooit.

[ninjazx9r98]

Lethalis schreef op woensdag 27 februari 2013 @ 12:06:
Tsja, als een goed zelfs na specificatie gemeenschappelijk eigendom kan worden dan houdt het op. Dan is de hele overeenkomst waardeloos.

Waar lees je dat?
Ik lees het niet terug in de blog waar ik naar verwees en heb zelf ook niets in de richting geroepen.
Met specificatie zorg je er nu juist voor dat eigendom goed geregeld is, het grote probleem voor veel zo niet de meeste mensen zal het bijhouden van die specificatie zijn.
Net als met huwelijkse voorwaarden ben je er dus niet door één keer alles op papier te zetten, onderhoud van een en ander blijft noodzakelijk.
Voorbeeldje van huwelijkse voorwaarden die anders uitpakken dan men gedacht had:
http://www.accountancynie...-voorwaarden.114053.lynkx

[ZGaro]

Tsjaa... 3 kids en een vrouw die niet werkt En nu?

Mijn salaris op de gezamenlijke rekening en ik betaal alles. Ik maak mij niet druk om geld. Ben blij met mijn gezin en de quality time die we spenderen. Stuur mijn vriendin met een paar 100 euro de stad in om kleren te kopen en andersom koop ik ook wat ik leuk vind. Als we maar de buffer aanhouden op de spaarrekening zodat we altijd iets over hebben...

[Lethalis]

ninjazx9r98 schreef op woensdag 27 februari 2013 @ 14:15:
[...]
Waar lees je dat?
Ik lees het niet terug in de blog waar ik naar verwees en heb zelf ook niets in de richting geroepen.
Met specificatie zorg je er nu juist voor dat eigendom goed geregeld is, het grote probleem voor veel zo niet de meeste mensen zal het bijhouden van die specificatie zijn.

Dat bedoel ik dus eigenlijk te zeggen.

Je maakt de overeenkomst, maar omdat hij zo snel veroudert, wordt hij - zonder het continu bijwerken ervan - eigenlijk waardeloos.

Eigenlijk komt het er op neer dat je vooral de grote dingen 1 keer goed op papier moet zetten (woning en auto's) en voor de rest zul je het voor lief moeten nemen dat het door de helft gaat als je geen zin hebt om continu als een soort accountant de boel bij te houden.

En bij een huwelijk is het zo te zien nog erger. Want bij dat verrekenbeding moet je alsnog 50-50 jaarlijks het deel van beide inkomens dat resteert na betaling van de kosten van het huishouden verdelen. Dit lees ik als dat de vrouw sowieso recht op die anderhalf miljoen heeft gehad, maar dat ze het dan elk jaar voor een deel had gekregen. Simpelweg omdat het bedrijf van de man zo enorm gegroeid is tijdens het huwelijk.

[Alarmnummer]

ZGaro schreef op woensdag 27 februari 2013 @ 14:31:
Tsjaa... 3 kids en een vrouw die niet werkt En nu?

Mijn salaris op de gezamenlijke rekening en ik betaal alles. Ik maak mij niet druk om geld. Ben blij met mijn gezin en de quality time die we spenderen. Stuur mijn vriendin met een paar 100 euro de stad in om kleren te kopen en andersom koop ik ook wat ik leuk vind. Als we maar de buffer aanhouden op de spaarrekening zodat we altijd iets over hebben...

Hoeveel maanden salaris heb je als buffer?

[ZGaro]

Alarmnummer schreef op woensdag 27 februari 2013 @ 14:36:
[...]

Hoeveel maanden salaris heb je als buffer?

Meer dan zat ;-) (stuk of 5)

[Mektheb]

Alarmnummer schreef op woensdag 27 februari 2013 @ 14:36:
[...]

Hoeveel maanden salaris heb je als buffer?

15, maar dat is in onze ogen op het moment teveel en gaat dus gebruikt worden als geld om te trouwen etc jada jaada

[ Voor 24% gewijzigd door Mektheb op 27-02-2013 14:41 ]

[Alarmnummer]

ZGaro schreef op woensdag 27 februari 2013 @ 14:37:
[...]
Meer dan zat ;-) (stuk of 5)

Dat is idd een meer dan prima buffer

[Alarmnummer]

Mektheb schreef op woensdag 27 februari 2013 @ 14:38:
[...]
15

Dat is heel prima Ik reken niet meer in maanden, maar in jaren. Ik zou op dit moment zonder problemen een jaartje of 8/10 zonder werk kunnen.Voor iedere dag dat ik werk, kan ik 3 dagen zonder werk.

[ Voor 9% gewijzigd door Alarmnummer op 27-02-2013 14:44 ]

[ZGaro]

Alarmnummer schreef op woensdag 27 februari 2013 @ 14:41:
[...]

Dat is heel prima Ik reken niet meer in maanden, maar in jaren. Ik zou op dit moment zonder problemen een jaartje of 8/10 zonder werk kunnen.

Je verdient geen reet of je doet het gewoon heeeeeeeeeel erg goed. Beetje baan verdien je 50000 per jaar x 8 a 10?

Loterij gewonnen?

Je bent eind 30. Dat betekent dat wanneer je een goede opleiding hebt gevolgd, rond je 23e klaar bent. heb je dus in 17 jaar tijd, minimaal 400000 (8x50000) euro gespaard. Dat is 23500 per jaar...
Leuke rekensom dacht ik zo

[Koppensneller]

Of je woont in een goedkoop land

[ZGaro]

Koppensneller schreef op woensdag 27 februari 2013 @ 14:47:
Of je woont in een goedkoop land

Ik zie al in een ander topic dat hij het heel goed doet Goed bezig!

[Alarmnummer]

ZGaro schreef op woensdag 27 februari 2013 @ 14:45:
[...]
Je verdient geen reet of je doet het gewoon heeeeeeeeeel erg goed.

Ik verdien heel aardig (weinig belasting in Bulgarije). En we leven goedkoop; geen gadgets, geen auto, weinig vaste lasten.. Maar ik heb intussen wel een vriendin + een (dure) hond om te onderhouden.

Loterij gewonnen?

Nope.. knetterhard werken. Afgezien van mijn normale salaris doe ik zo nu en dan ook wat freelance klussen, maar dat is onvoorspelbaar. Het liefst zou ik 50 uur per week betaald werken. En daarnaast nog met allerlei open source zaken bezig en bezig om een technisch boek te schrijven. (ik heb verder geen dagelijkse commute.. alleen zo nu en dan naar het buitenland).

Je bent eind 30. Dat betekent dat wanneer je een goede opleiding hebt gevolgd, rond je 23e klaar bent. heb je dus in 17 jaar tijd, minimaal 400000 (8x50000) euro gespaard. Dat is 23500 per jaar...
Leuke rekensom dacht ik zo

Ik ben 2 jaar geleden begonnen met extreem te sparen en ik heb ook nog een studieschuld van 18k weggewerkt. Als het zo blijft door gaan, dan hoop ik rond 2020 financieel onafhankelijk te zijn (dan zit ik rond de 350/400k); dus niet meer verplicht te hoeven werken. Dat geld is dan meer dan voldoende om van te leven op basis van de huidige maandelijkse lasten.

Waarschijnlijk blijf ik wel door werken.. maar je houdbaarheid als it-er is toch redelijk beperkt. Misschien zo nu en dan een klus doen om de kosten van levensonderhoud te betalen zodat ik niet ga interen op mijn centen. Wie weet wat er gaat gebeuren in die 7 jaar. De afgelopen 2 jaar ben ik vol plezier bezig om het plan op te volgen en een doel in het leven geeft mij veel rust.

[ Voor 16% gewijzigd door Alarmnummer op 27-02-2013 15:12 ]

[Señor Sjon]

Ik heb ook even gecheckt in zijn berichten. Wij betalen een keer of 5 meer belasting dan hem, valsspeler; zo kan ik het ook.

Maar goed besluit hoor. Hier wordt alles afgeroomd door de staat en uiteindelijk heb je nog niks. Daar kan je met een IB van 10% er nog zelf wat van maken.

[ Voor 38% gewijzigd door Señor Sjon op 27-02-2013 14:54 ]

[D-e-n]

Offtopic:
Landen met een hogere belastingdruk hebben over het algemeen ook wel een staat die iets meer doet voor de mensen en hebben ook een hoger welvaartsniveau. Het is ook vaak dankzij de in Nederland geboden kansen dat mensen succes hebben in een ander land. Maar dat is een andere discussie.

[Jumpiefox]

Dit is hoe wij het uiteindelijk doen:

(Inkomens minus alle vaste lasten inclusief eten minus gedeelte sparen) / 2

Houden dus allebei net zoveel over..kijk niet naar wie er meer verdiend of hogere vaste lasten heeft. Alles wordt gewoon samen gedaan.

[Bananenplant]

Getrouwd in gemeenschap van goederen en 1 gezamenlijke betaalrekening. Het enige nadeel is wel dat ik regelmatig naar ons saldo kijk en je soms van die effecten krijgt als "heee, wat heb je daarnet bij de Bruna gekocht ?".

[kevin33]

Bananenplant schreef op woensdag 27 februari 2013 @ 15:39:
Getrouwd in gemeenschap van goederen en 1 gezamenlijke betaalrekening. Het enige nadeel is wel dat ik regelmatig naar ons saldo kijk en je soms van die effecten krijgt als "heee, wat heb je daarnet bij de Bruna gekocht ?".

Dit komt idd ontzettend bekend voor.

[Grolsch]

Lethalis schreef op woensdag 27 februari 2013 @ 14:33:
[...]

En bij een huwelijk is het zo te zien nog erger. Want bij dat verrekenbeding moet je alsnog 50-50 jaarlijks het deel van beide inkomens dat resteert na betaling van de kosten van het huishouden verdelen. Dit lees ik als dat de vrouw sowieso recht op die anderhalf miljoen heeft gehad, maar dat ze het dan elk jaar voor een deel had gekregen. Simpelweg omdat het bedrijf van de man zo enorm gegroeid is tijdens het huwelijk.

Dat zie je toch verkeerd

Bij een jaarlijkse verrekening moet je inderdaad de inkomens gaan verrekenen, maar als je een bedrijf van enige waarde hebt is dit in de meeste gevallen een BV.

Deze BV zit niet in de gemeenschap.
Je keert jezelf salaris uit vanuit de BV, en dit moet verrekend worden.

Mocht de BV in waarde stijgen, dan valt dit dus buiten de gemeenschap, en daarom is het zo van belang dat je dit goed regelt.

Zo kun je 100.000 per jaar verdienen en jezelf een "gebruikelijk" salaris geven van 50.000 per jaar.

Als je dit 10 jaar zou doen heb je dus 500.000 in de BV zitten welke niet verrekend hoeft te worden.

Regel je dit niet, en je zou van die verdiende 500.000 een leuk pandje kopen, of investeren in machines, voor financieren van grote klussen, dan heb je dus een probleem.

Vrouw weg, en die eist die 250.000 op, en die kun je niet betalen omdat je niet de helft van je pand kunt verkopen.

[PLAE]

Boeiend topic om te lezen. Ik wil op termijn samen gaan wonen met m'n vriendin en dan vind ik het wel fijn om vooraf te bepalen hoe we dit stukje dan regelen. Ik hou wel van een stukje onafhankelijkheid en ik wil niet constant op de vingers gekeken worden. Pas bij de post van Grolsch bij het netto te besteden bedrag verdelen in percentages dacht ik....ja...dat is het!

Terwijl ik het topic zat te lezen had ik zelf al eens een berekening gemaakt en toevallig had ik daarin de verhouding al ongeveer gelijk gemaakt. Ik zou wat meer betalen omdat ik ook meer te besteden heb. Aan de andere kant rij ik ook een dure auto, heb een studieschuld en sowieso een duurdere levensstijl. Meer verdienen is in onze geval een keuze. Ik stop meer energie in m'n carrière. Ik zal heel eerlijk zeggen dat het mij veels te ver gaat om meteen alles op een hoop te gooien. Daarom zal ik voorstellen om het eerst eens op bovenstaande manier te doen.

Overigens vind ik het wel leuk om dan ook samen te gaan sparen voor vakanties een eventueel huwelijk en andere grotere zaken maar een stukje eigen vrij geld wil ik behouden.

[D-e-n]

Ik ben het topic begonnen met het idee van eigen rekeningen en een verdeelsleutel voor de vaste lasten. De vraag was eigenlijk alleen hoeveel gezamenlijke rekeningen we zouden nemen. Nu vind ik het idee van alles eerst op één hoop gooien en vervolgens pas zakgeld storten op de eigen rekeningen ook wel heel praktisch en eenvoudig klinken.

[Mfpower]

Ik vind het een interessant topic. Financieel onafhankelijk worden is toch wel een van mijn dromen
Toch maar even posten hoe wij het doen. Wij zijn getrouwd in gemeenschap van goederen en hebben hiervoor een tijd samengewoond met een samenlevingscontract.
In onze relatie draait alles om vertrouwen en gunnen, maar ook om verantwoordelijkheid. Wij hebben dan ook een financieel plan en houden gezamenlijk alles goed bij in Excel.

Wij hebben twee betaalrekeningen, 1 waarvan alle vaste kosten worden afgeboekt en de salarissen op worden gestort, en 1 waar we alles van uitgeven met betrekking tot de huidige maand (huishouden, benzine, reiskosten etc). Op de laatste rekening kunnen we niet rood staan, zo worden we "gedwongen" ons aan ons budget te houden. Op de eerste wel omdat er wel eens iets onverwachts of net te vroeg af wil schrijven; de rekening is zo dat gepland dat die aan het einde van de maand op 0 uitkomt.

Als we iets willen kopen gaat dat in overleg. Wij zijn beide geen big spenders maar gunnen elkaar wel wat. Zo heb ik afgelopen week een nieuwe camera gekocht, ook omdat ons kindje er aan komt en ik daar graag leuke foto's van wil kunnen maken. Wij doen beide geen grote aankopen zonder er over te praten. Ik wil dat ook helemaal niet omdat ik alles wat we hebben ook als gemeenschappelijk ervaar. Nu verdient mijn vrouw nog aardig, maar als de kleine er is veel minder. Ik wil dan ook niet denken in termen van wie meer of minder inbrengt - we runnen een gezamenlijk huishouden en het "ik"-denken heeft dan ook sterk plaatsgemaakt voor het wij-denken. We hebben allebei wel iets van zakgeld maar dat is maar 25 euro in de maand pp (heel weinig dus). Dat voorkomt impulsuitgaven (of elke dag lunchen @work wat veel te duur is) en maakt dat ons spaarplan blijft werken. En dan nog, in de regel moeten we terugstorten omdat er bijv. ineens een kinderwagen gekocht moet worden of iets dergelijks Wij zijn dus wel toekomstgericht bezig.
Ik zit niet onder de plak overigens, ik kies hier heel bewust zelf voor

Verder hebben we wel 6 spaarrekeningen. (Moneyou). Een buffer van 5 van mijn maandsalarissen. Die zal slinken als we een huis gaan kopen vermoed ik, en helemaal nu studieschuld wordt meegeteld. Waarschijnlijk moet ik al dat geld gaan gebruiken om in 1x mijn schuld af te lossen. Jammer, want ik betaal maar 0,6% over mijn studieschuld en vang 2,2 over dit geld. Dan is de buffer waar ik hard voor gewerkt heb dus ineens weg.

Verder een spaargeldrekening waar we de rest mee bekostigen (zoals de kinderwagen...) die hoeft van mij niet per se hoog te zijn omdat we dus die buffer hebben. Een spaarrekening voor afschrijving/kosten aan de auto (zodat we over een x aantal jaar een nieuwe kunnen kopen) en 1 voor de studie van het ongeboren kind..

Verder hebben we een beleid dat we proberen minder te kopen en meer te doen: onze ervaring is dat spullen maar heel even leuk zijn. Dus liever kopen we weinig of tweedehands maar gaan wat vaker een dagje weg of uit eten. Goed voor de relatie, en straks het gezin omdat we dat investeren in ons zelf.

Helaas is mijn vrouw chronisch ziek en verliest ze haar baan na de bevalling. Dus dan is er nog maar 1 inkomen om van te leven en dat zal zo blijven. Van sparen zal dan geen sprake meer zijn, daarom baal ik ook zo dat die schuld ineens meetelt in je hypotheek en moet ik mijn buffer op gaan maken. Dus dit is ook zo'n situatie waarbij ik niet kan zeggen: jij brengt minder in, je mag niets meer kopen. Maar een situatie waar we samen de schouders onder gaan zetten en er uit gaan komen. Ik vind dit heel erg sterk, en ervaar dit als onze kracht. Wat ik in veel moderne verhalen zie is dat er toch een 2 x ik ipv een 1x wij relatie is (en geloof me ook bij ons is er nog ruimte voor een ik want ik had dure hobby's zoals zweefvliegen). Maar goed, ieder zijn ding

[MikeyMan]

@MFpower; let wel dat vanaf april de studieschuld minder zwaar meetelt in een hypotheek.

In mijn situatie hebben we een huis gekocht vóórdat er aan allerlei regels gemorreld werd (eind 2010). Dit heeft helaas wel tot gevolg gehad dat wij de volle 6% overdrachtsbelasting hebben betaald. Maar wel redelijk makkelijk een huis kunnen kopen nog.

Sinds dat we zijn gaan samenwonen hebben we onze beide oude rekeningen gedeeld. Op de ene rekening wordt haar salaris gestort, en de vaste lasten van betaald. Op mijn rekening komt mijn salaris binnen, en gebruiken we voor de dagelijkse uitgaven. Daarnaast nog een gezamelijke spaarrekening.

Alles gedeeld dus, maar momenteel verdienen we ook ongeveer evenveel allebei. Moet wel zeggen dat ik daar beter uit kom dan zij, aangezien mijn uitgavenpatroon wat hoger ligt. Heb ook nog een hobby auto en een motor, terwijl zij niet zoveel uitgeeft.

Voor wat betreft de studieschuld; hier moeten we zeer zeker mee aan de gang. We hebben samen ongeveer 40k studieschuld, welke we versneld willen gaan aflossen. Hierbij wil ik wel eerst een flinke buffer hebben voor tegenvallers, maar eind dit jaar wil ik hier 10k van af gaan lossen.

[WeeDzi]

wij hadden eerstook naast onze eigen rekeningen een gezamelijke rekening, dit werkte echter niet echt dus zijn we hier van afgestapt. nu betaald de een het een en de ander het ander werkt prima zo..... tis alleen niet zo gestructureerd......

we zijn nu ongeveer 1 jaar getrouwd daarvoor 12 jaar samen en alles is toch van ons beide dus het had ook niet zo veel nut om een verdeling van loon te maken.
Ik kan me wel voorstellen dat als je dus net samen gaat wonen dat dit gevoel anders is en dat je dat eerlijk wil delen.

[ Voor 45% gewijzigd door WeeDzi op 28-02-2013 10:49 ]

[Het Fantoom]

Mfpower schreef op donderdag 28 februari 2013 @ 09:27:
Verder hebben we een beleid dat we proberen minder te kopen en meer te doen: onze ervaring is dat spullen maar heel even leuk zijn. Dus liever kopen we weinig of tweedehands maar gaan wat vaker een dagje weg of uit eten.

Een dagje weg of uit eten heb je toch veel korter plezier van? Een aankoop kun je dagelijks plezier aan beleven.

[MaximusTG]

Maar de herinnering heb je voor eeuwig .

[Verwijderd]

Mjah bij ons is het dan heel simpel op zich..
Alle inkomsten komen op 1 rekening bij elkaar.
Daar gaan de vaste lasten van af.
Elke maand wordt er geld overgemaakt naar de "boodschappen rekening (eten/kleding voor de kids etc)"
Is het saldo op de 15e van de maand op de hoofdrekening boven 150% duurste maand dan gaat alles wat erboven zit automatisch naar een spaarrekening
Eens per week wordt er een bedrag naar onze eigen rekeningen overgemaakt (zakgeld zeg maar)

[Jozzle]

We hebben uitgerekend hoeveel we aan gezamelijke kosten hebben en hebben daar bovenop een ruime marge gezet voor uitzonderingen & sparen.

Bijvoorbeeld;
1750 aan vaste lasten (hypotheek-aftrek, boodschappen, verzekeringen)
750 aan uitjes, etentjes, cadeaus voor anderen, vakanties & sparen

Totaal van 2500. Dit delen we naar ratio van netto inkomsten, zodat bijv. de één 1100 overmaakt en de ander 1400.

Zo hebben we altijd ruimte&pinpas om samen leuke dingen te doen/kopen zonder na te denken over wie betaald en tegelijkertijd ruimte op de eigen rekening om zelf dingen te bekostigen zonder dat de ander daar over hoeft na te denken. (Geef elkaar eens wat cadeau )

Meer specifiek; we hebben 2,5 jaar een relatie en zij(huurhuisje) is bij mij ingetrokken(koophuis). De vaste lasten met betrekking op wonen worden maandelijks (terug) overgemaakt van de gezamelijke naar mijn rekening en nog steeds van mijn rekening afgetrokken. Daardoor geeft de gezamelijke rekening een helder beeld van bestedingsbudget voor die maand en mocht de poep de ventilator raken, staan we quitte en hoef ik niet allerlei instanties in te schakelen om rekeningnummers aan te passen.

[Mfpower]

Het Fantoom schreef op donderdag 28 februari 2013 @ 10:49:
[...]

Een dagje weg of uit eten heb je toch veel korter plezier van? Een aankoop kun je dagelijks plezier aan beleven.

Ik heb het niet over grote uitgaven zoals een wasmachine oid. Maar ik koop minder gadgets en rommel wat in prijs aantikt als je er veel van koopt (zoals dvd's, lunch kopen), vervang niet iets wat het nog doet, en doe meer leuke dingen. Laatst kon ik kiezen tussen een weekend samen weg of een camera en dan kies ik voor het eerste (uiteindelijk kwam de camera ook nog door een financiele meevaller ;p).

Eerder had ik jouw gedachte en zorgde ervoor dat ik altijd een pc had met de beste videokaart, upgrades etc. Kostte een hoop geld! Maar op de een of andere manier gaf het me niet veel voldoening, meer een gevoel van "meer" en "dit kan nog beter" en "ontevreden met wat je hebt". Nu we deze keuze hebben gemaakt voel ik me gelukkiger - het is vast hartstikke subjectief en vooral voor mij waar. En doe inmiddels al heel lang met dezelfde laptop... misschien toch eens een nieuwe kopen

[Bastiaan]

Wij werken met 6 rekeningen: 3 lopende rekeningen en 3 spaarrekeningen.

We hebben beiden onze privé lopende- en spaarrekening waar we (na aftrek van de gezamelijke kosten) persoonlijke invulling aan geven en eigen kosten zoals een mobiel abonnement en de auto's betalen. We vertellen het elkaar wel, maar leggen elkaar geen officiële verantwoording af als het gaat om aankopen welke we doen van onze eigen rekeningen.

Daarnaast gebruiken één gezamelijke lopende rekening waar we naar ratio maandelijks een bedrag overmaken om de gezamelijke kosten te betalen (hypotheek, verzekeringen, boodschappen etc). Ook zetten we op die manier maandelijks een bedrag weg op de gezamenlijke spaarrekening voor onvoorziene huishoudelijke uitgaven of gezamenlijke vakanties. Daarnaast zetten we op deze spaarrekening ook alles wat aan het eind van de maand op de lopende rekening over is gebleven.

Zo werken we vanaf dag 1 dat we samenwonen (6 jaar geleden, sinds juni 2012 getrouwd in gemeenschap van goederen) en het werkt voor ons perfect

[Webgnome]

Heel Simpel

1 gezamenlijke rekening waar we inkomensafhankelijk de vaste lasten van betalen. Dat betekend in de praktijk dat ik 75% van de lasten betaal en mijn vriendin de overige 25%.

De rest die overblijft gebruikt ieder voor zich of voor de gezamenlijke dingen. Dat hangt er vanaf hoe de situatie is. Als we een bank moeten kopen gaat dat samen ( weer in de zelfde verdeling als bij de vaste lasten ). Als we naar een pretpark oid gaan dan is het gewoon wie wil betalen. De ene keer ben ik dat de andere keer is zij dat.

Werkt perfect. Daarnaast hebben we een gezamenlijke spaarrekening waar ieder naar eigen inzicht geld in stort. ( omdat we dit jaar gaan trouwen storten we natuurlijk beide zoveel mogelijk ).

[HellPunk]

Simpeler dan bij ons wordt het niet: één rekening waar alles op komt en weer af gaat, plus een spaarrekening voor het overschot. We controleren mekaar niet, als een van ons tweeën wat wil kopen doet-ie dat gewoon. Dat geldt zelfs voor wat grotere uitgaven zoals bvb. een videokaart, daarvoor hoef ik echt geen voorafgaande toestemming .

Het helpt natuurlijk dat mijn vrouw noch ikzelf impulsaankopers zijn of dure voorkeuren hebben. Ieder koopt gewoon wat leuk en/of nodig is, op dat vlak kennen en vertrouwen we mekaar volkomen. De financiën worden overigens bijna exclusief door mij beheerd, dus aan vertrouwen schort het sowieso niet. We hebben trouwens ook nooit over dit of dat systeem gepraat, zo is het gewoon vanaf dag 1 geweest...

[PLAE]

Je studieschuld kun je in theorie buiten je hypotheekverhaal houden.
http://www.geld-zaken.ws/...eschuld-en-hypotheek.html

[Metalfreak]

PLAE schreef op vrijdag 01 maart 2013 @ 10:02:
Je studieschuld kun je in theorie buiten je hypotheekverhaal houden.
http://www.geld-zaken.ws/...eschuld-en-hypotheek.html

Nog wel ja, maar er zijn al geluiden om dat ook te veranderen. Daarnaast is het zeker wel iets om rekening mee te houden.

[benchMarc]

Ik doe niet aan een gezamelijke rekening. Wij werken allebei 40 uur per week, en huren inmiddels al een paar jaar particulier. Bepaalde gezamelijke vaste lasten gaan er bij mij af en de huur bij haar. Elke maand even verrekenen en klaar. Meestal houdt dat in dat ik een x-bedrag naar haar over moet maken.
We betalen dus gewoon gezamelijk elk de helft van de vaste lasten. Als zij dingen voor haarzelf wil kopen betaalt ze dat zelf en als ik iets wil kopen betaal ik het zelf. Cadeau's voor verjaardagen splitten we dan wel weer door de helft.

Gewoon eerlijk door de helft delen dus. Gaat al jaren prima zo. Nooit gezeik.

[Brunniepoo]

Hier wel een gezamenlijke rekening waar we beiden maandelijks eenzelfde bedrag heen transfereren (we verdienen overigens ook ongeveer hetzelfde). Van die rekening worden bepaalde vaste lasten betaald en de boodschappen.
Overige uitgaven van de gezamenlijke rekening zijn meestal afhankelijk van het saldo, verder betalen we veel van de individuele rekeningen en verrekenen dat dan later weer.

Een gezamenlijke berg geld is iets wat we allebei niet willen dus dat is wel handig.

[sevinc]

Ik betaal de grote vaste lasten hyptheek,alle verzekeringen,auto etc.
zij alleen haar eigen telefoon abonnement, verder sparen we elk maand 750 waarmee we ook versneld aflossen voor minder vaste lasten voor later.

zo hebben we nog apart 3000 euro voor spoed gevallen. wat we ook gelijk aanvullen. mocht b.v cv kapot gaan of hoge auto rekening voor onderhoud.

verder doen we er niet moeilijk over en gooien we het graag over de ballie heen.

[Whuzz]

Ons systeem:

Ik
1x Betaalrekening voor alle lopende zaken - Salaris, Hypotheek, verzekeringen, belastingen, enz. Wat overblijft per maand gaat naar de gezamelijke rekening
1x Betaalrekening voor mijzelf - Komt een vast bedrag (zelfde als bij mijn vriendin) per maand op, puur voor mijzelf
1x Spaarrekening voor mijzelf - Wat er over blijft van mijn vaste bedrag per maand dump ik daar op

Vriendin
1x Betaalrekening voor haarzelf - Komt haar salaris op binnen en alles boven het vaste bedrag voor haarzelf stort ze door op de gezamelijke rekening.
1x Spaarrekening voor haarzelf

Samen
1x Betaalrekening - Daar storten we alles op dat er over blijft na de vaste lasten en aftrek eigen geld. Wordt gebruikt voor boodschappen, kleinere gezamelijke dingen, en het restant gaat over naar de spaarrekening
1x Spaarrekening - Alles wat over blijft van boodschappen, vakantiegeld, belastingteruggave, enz
1x Spaarrekening "Calamiteiten" - Gaat 100 euro per maand op en is puur reservering voor onvoorziene "shit". Ontploffende auto's, koelkasten, wasmachines, enz.

Komt er dus op neer dat we allebei een stukje apart hebben, waarmee we onze hobbies betalen en ook eens een cadeautje voor de ander kunnen kopen dat een verrassing is enzo, en een stuk (het overgrote deel) samen.
We werken allebei full-time en hebben op deze manier allebei evenveel te spenderen, terwijl we toch een stukje "privé" hebben Ten opzichte van mijn vriendin heb ik een extra betaalrekening, maar dat komt omdat ik alle grote vaste lasten afhandel. Dat is het makkelijkst zo, omdat mijn salaris een stuk hoger is.

[ Voor 6% gewijzigd door Whuzz op 12-03-2013 11:47 ]

[Metalfreak]

Alleen vraag ik me bij dergelijke constructies altijd af of je niet helemaal gek wordt van al die verschillende betaalpassen en bijbehorende pincodes?

[gise]

Ikzelf:
1x Betaalrekening: hier wordt mijn salaris op gestort, gebruik ik voor aankoop van spulletjes voor mijzelf
1x Spaarrekening: sparen voor als ik iets groots/duurs wil hebben

Vriendin:
1x Betaalrekening: hier wordt haar salaris op gestort, gebruikt ze voor aankoop van spulletjes voor haarzelf
1x Spaarrekening: sparen voor als ze iets groots/duurs wil hebben

Samen:
1x Betaalrekening: hierop storten wij allebei een bedrag waarvan de volgende dingen worden betaald: Hypotheek, G/W/L, boodschappen, internet+TV, verzekeringen en alle andere dingen die we samen doen en geld aan besteden. Ook komt hier de HRA op binnen.
Van deze rekening hebben we uiteraard allebei een eigen pinpas met eigen pincode.
1x Spaarrekening: storten we een bedrag op voor sparen voor korte termijn zoals vakanties
1x Spaarrekening: storten we een bedrag op voor sparen voor lange termijn (huwelijksfeest ooit, andere auto kopen, etc)

Zodra ons salaris binnenkomt maken we allebei een bedrag over naar onze gezamelijke rekening. Ik verdien iets meer maar ik heb alle uitgaven in een excelsheet overzichtelijk gemaakt en na het overmaken van het bedrag naar de gezamelijke rekening houden we allebei €350 voor onszelf over, dit hebben we zelf vrij te besteden en kunnen we dus òf uitgeven, of op onze eigen spaarrekening sparen voor iets.
Na het betalen van alle vaste lasten houden we als we het goed gedaan hebben €500 over op onze gezamelijke betaalrekening, deze verdelen we over de twee gezamelijke spaarrekeningen.

Wij hebben dus 7 rekeningen maar opzich vallen de handelingen mee, we hebben allebei twee pinpassen en twee pincodes dus hoef er niet zoveel te onthouden.
Op de dag dat salaris binnenkomt maken we allebei het bedrag over naar de gezamelijke rekening, pinnen gaat dan gewoon met de pas horende bij die rekekening, aan het eind van de maand maak ik wat we overhebben over naar de spaarrekeningen.
Overmaken tussen eigen betaal- en spaarrekeningen is ook niet zoveel moeite en is ook misschien 1 keer per maand.

[ Voor 17% gewijzigd door gise op 12-03-2013 12:59 . Reden: stukje over betalingsverkeer ]

[Zoijar]

Metalfreak schreef op dinsdag 12 maart 2013 @ 12:15:
Alleen vraag ik me bij dergelijke constructies altijd af of je niet helemaal gek wordt van al die verschillende betaalpassen en bijbehorende pincodes?

Ja dat lijkt me ook als je 8 rekeningen hebt samen, en om dan te bepalen hoe je er financieel voor staat...

[Rukapul]

Zoijar schreef op dinsdag 12 maart 2013 @ 12:49:
[...]

Ja dat lijkt me ook als je 8 rekeningen hebt samen, en om dan te bepalen hoe je er financieel voor staat...

Dat is over het algemeen toch triviaal aangezien er maar een paar echt 'lopende' rekeningen zijn en de rest spaar/reserve betreft.

Ik/wij hebben in elk geval nog een hele bubs meer betaal-, spaar- en beleggingsrekeningen. Beperk ik het tot de rekeningen met betekenisvol saldo dan kom ik uit op 9. Reken ik nog wat meer exotischere constructies mee dan kom ik op nog 3 plannen, polissen, etc.

Het definitieve overzicht is er elk jaar in maart wanneer de belastingaangifte de deur uitgaat. Daarbuiten kan ik voor elk van de rekeningen het saldo +/- 2k uit m'n hoofd opnoemen.

[ Voor 18% gewijzigd door Rukapul op 12-03-2013 13:36 ]

[vhal]

Geheel gescheiden, 1 aparte bank en spaarrekening voor de vaste lasten e.d. en twee eigen rekeningen voor de persoonlijke uitgaven e.d. Verder het bekende inleg naar rato verhaal...

Verder in de huwelijkse voorwaarden diverse zaken zoals verrekenbedingen na scheiding en overlijden geschrapt. Zeker van de verrekenbedingen na scheiding komt de grootste shitstorm vandaan als de vrouw/man tot de eurocent terug wil vorderen omdat ze alles op 1 hoop hebben gegooid en niet geheel vriendelijk uit elkaar zijn gegaan.

[Verwijderd]

Ik zie een hoop reacties met verdeelsleutels en toch snap ik dat niet. De rekeningen komen toch ook niet binnen op basis van inkomen? In onze situatie is er een nogal scheef inkomen waar ik netto 4-5x zoveel verdien.

Toch verdeelden we de rekeningen 50/50 ongeacht inkomen en ik betaalde de hypotheek (huis is van mij). Toen mijn vrouw aangaf dat ze graag wat meer te besteden zou willen hebben heeft zij meer (eigenlijk alle) huishoudelijke taken op zich genomen en betaal ik een groter deel van de rekeningen/lasten. Wij hebben geen enkele gedeelde rekening.

Alles is mogelijk in overleg.

[ Voor 3% gewijzigd door Verwijderd op 14-03-2013 10:08 ]

[Megamind]

Verwijderd schreef op donderdag 14 maart 2013 @ 10:08:
Ik zie een hoop reacties met verdeelsleutels en toch snap ik dat niet. De rekeningen komen toch ook niet binnen op basis van inkomen? In onze situatie is er een nogal scheef inkomen waar ik netto 4-5x zoveel verdien.

Toch verdeelden we de rekeningen 50/50 ongeacht inkomen en ik betaalde de hypotheek (huis is van mij). Toen mijn vrouw aangaf dat ze graag wat meer te besteden zou willen hebben heeft zij meer (eigenlijk alle) huishoudelijke taken op zich genomen en betaal ik een groter deel van de rekeningen/lasten. Wij hebben geen enkele gedeelde rekening.

Alles is mogelijk in overleg.

Precies zoals wij het doen. Daarnaast hebben we ook een schoonmaakster voor 10 euro p/u die elke week 2 uurtjes komt schoonmaken en strijken dus is het voor ons helemaal lekker nu

[D-e-n]

Verwijderd schreef op donderdag 14 maart 2013 @ 10:08:
Ik zie een hoop reacties met verdeelsleutels en toch snap ik dat niet. De rekeningen komen toch ook niet binnen op basis van inkomen?

ik betaalde de hypotheek (huis is van mij)

Dat is natuurlijk wel een andere situatie dan die van de mensen met verdeelsleutels. Die betalen de grootste rekening (de hypotheek) samen en daar is dan met name die sleutel voor. Als je dat niet doet houdt bij inkomensverschillen de ene partner wellicht heel weinig geld over.

[Grolsch]

Verwijderd schreef op donderdag 14 maart 2013 @ 10:08:
Ik zie een hoop reacties met verdeelsleutels en toch snap ik dat niet. De rekeningen komen toch ook niet binnen op basis van inkomen? In onze situatie is er een nogal scheef inkomen waar ik netto 4-5x zoveel verdien.

Toch verdeelden we de rekeningen 50/50 ongeacht inkomen en ik betaalde de hypotheek (huis is van mij). Toen mijn vrouw aangaf dat ze graag wat meer te besteden zou willen hebben heeft zij meer (eigenlijk alle) huishoudelijke taken op zich genomen en betaal ik een groter deel van de rekeningen/lasten. Wij hebben geen enkele gedeelde rekening.

Alles is mogelijk in overleg.

Jij vindt een verdeelsleutel vreemd, maar je verdeeld de uitgaven

Wat is het verschil

Het idee van een verdeelsleutel is dat een ieder "naar verhouding" zelf geld overhoudt om "leuke" dingen te doen.

Stelling: Kosten totaal per maand 2000 € (is per persoon 1000 €)
Kareltje verdient € 2000,-- per maand en houdt 1000 € over
Marietje verdient € 1000,-- per maand en houdt 0 € over.

Bovenstaande is meestal niet gewenst in een relatie

[Verwijderd]

Mm leuk topic. Al schrik een beetje van sommige constructies.. man wat een werk. Spreekt niet echt vertrouwen uit voor de relatie. Wij verdienen beide goed en gooien alles op 1 hoop. Eén betaalrekening en één spaarrekening. Werkt prima voor ons. Ook al is er dan wel een verschil in inkomen. Naief wellicht, maar we gaan er niet vanuit dat we ooit uit elkaar gaan. Mocht dat toch zo zijn, dan gaan we er vanuit dat we daar wel uitkomen.

Dat er nog niemand een km-vergoeding vraagt als zijn/haar partner in zijn/haar leaseauto rijdt.

[Grolsch]

Verwijderd schreef op donderdag 14 maart 2013 @ 11:24:
Mm leuk topic. Al schrik een beetje van sommige constructies.. man wat een werk. Spreekt niet echt vertrouwen uit voor de relatie. Wij verdienen beide goed en gooien alles op 1 hoop. Eén betaalrekening en één spaarrekening. Werkt prima voor ons. Ook al is er dan wel een verschil in inkomen. Naief wellicht, maar we gaan er niet vanuit dat we ooit uit elkaar gaan. Mocht dat toch zo zijn, dan gaan we er vanuit dat we daar wel uitkomen.

Dat er nog niemand een km-vergoeding vraagt als zijn/haar partner in zijn/haar leaseauto rijdt.

Dat zijn toch wel 2 hele grote aanname fouten.

kans van 33% dat jullie uit elkaar gaan, die kans is bijvoorbeeld aanzienlijk groter dan dat je je auto totall loss rijdt, dus je hebt ook geen all-risk auto verzekering

En neem van mij aan dat als jullie uit elkaar gaan je er niet normaal uit gaat komen

Maar als 1 van jullie niet gigantisch benadeeld kan worden, omdat vermogens en inkomens redelijk gelijk zijn dan kun je het inderdaad op 1 bult gooien.

[D-e-n]

Ik zou het niet eens vanuit het negatieve willen benaderen en de gescheiden rekeningen zien als een verzekering voor het geval je uit elkaar gaat. Ik zie gescheiden rekeningen ook als een middel om problemen tijdens de relatie te voorkomen. Je hebt beiden een beter overzicht waar je geld blijft en hoeveel je nog hebt om iets leuks voor jezelf te kopen.

Mocht de één een gat in de hand hebben dan is dat ook meteen duidelijk. Ik heb ook wel een relatie gezien waarbij de partners elkaar aankeken op het rood staan. Nu zat het daar misschien toch al fout maar toch...

[Koppensneller]

Het geeft mij ook een beter gevoel om iets duurs te kopen van mijn eigen spaargeld dan van ons gezamenlijke geld. Verder ben ik het helemaal eens met het standpunt van D-e-n wat betreft het voorkomen van problemen tijdens de relatie. En laten we wel wezen: een systeem met meer bankrekeningen lijkt misschien wat ingewikkelder, maar in de praktijk gaat het allemaal prima met automatische overboekingen en eens per kwartaal eens doorrekenen of het nog goed gaat.

[Verwijderd]

D-e-n schreef op donderdag 14 maart 2013 @ 11:44:
Ik zou het niet eens vanuit het negatieve willen benaderen en de gescheiden rekeningen zien als een verzekering voor het geval je uit elkaar gaat. Ik zie gescheiden rekeningen ook als een middel om problemen tijdens de relatie te voorkomen. Je hebt beiden een beter overzicht waar je geld blijft en hoeveel je nog hebt om iets leuks voor jezelf te kopen.

Mocht de één een gat in de hand hebben dan is dat ook meteen duidelijk. Ik heb ook wel een relatie gezien waarbij de partners elkaar aankeken op het rood staan. Nu zat het daar misschien toch al fout maar toch...

Tja, zo kun je het zien. Je kunt het ook zien als een middel om maar niet met elkaar te hoeven overleggen. En als iemand in een relatie al het geld uit geeft en ervoor zorgt dat er financiele problemen ontstaan dan loopt de relatie al wel op zijn einde denk ik zo. Als ik een uitgave van 500+ EUR doe, dan "overleg" ik dat en is het prima. Ik vind dat absoluut niet vervelend en juist gezond. Je leeft toch samen?

Anyway, het is een keuze die iedereen zelf moet maken. Het zal er ook mee te maken hebben wat het verschil in inkomen is, en wat het gezamenlijk inkomen is.

[D-e-n]

Ik denk dat hoe ruimer je in het geld zit en hoe kleiner het verschil in inkomen is hoe minder belangrijk het scheiden van de rekeningen wordt.

[Workaholic]

1x mijn rekening
1x mijn spaarrekening

1x gezamenlijke rekening
1x gezamenlijke spaarrekening

1x rekening vriendin
1x spaarrekening vriendin

Wij laten allebei automatisch een bedrag overmaken naar de gezamenlijke rekening (waar ook alle gezamenlijke posten vanaf gaan zoals hypotheek, gwe etc)

Klinkt als veel rekeningen maar je hebt ieder maar 2 passen (1 eigen rekening en 1 gezamenlijke rekening). De rest zijn spaarrekeningen waar je automatisch bedragen naartoe kunt laten boeken.

Alle kosten die je wilt delen doe je via de gezamenlijke rekening en alle (onzin) prive dingen kun je zelf betalen.
Ideale situatie imho als je allebei een fulltime baan hebt en eigen hobby's etc hebt. Als je dan toch samen de kosten wilt delen pak je de gezamenlijke pas en als ik een keer wil trakteren betaal ik met mijn eigen pas .

Bovenstaande aanpak is niet alleen erg flexibel, maar geeft ook een beter overzicht van vaste lasten die je samen hebt voor wonen etc. Mijn vriendin maakt overigens veel minder over naar onze gezamenlijke rekening dan ik omdat ik meer verdien en zij meer (lees alles ) in huis doet.

D-e-n schreef op donderdag 14 maart 2013 @ 11:55:
Ik denk dat hoe ruimer je in het geld zit en hoe kleiner het verschil in inkomen is hoe minder belangrijk het scheiden van de rekeningen wordt.

Ben ik het niet mee eens. Als mijn vriendin weer impulsieve aankopen doet die ze (of wij) niet nodig hebben dan ben ik blij dat ik daar niet aan meebetaal. Andersom wil ze ook niet mee betalen aan mijn dure hobby's . Een ander voorbeeld is als we allebei hetzelfde zouden verdienen en de 1 het elke maand wilt opmaken.. en de ander wilt sparen.. dan kan dat

[ Voor 47% gewijzigd door Workaholic op 14-03-2013 20:22 ]

[Ardana]

Linksom of rechtsom, je betaalt altijd mee. Tenzij jullie uit elkaar gaan.

Want als je bij elkaar blijft, zul je altijd vóór elkaar dingen betalen. Dus ook haar nutteloze nepnagels, en jouw NAS.

Overigens: ik heb gemerkt dat geld belangrijker wordt naar mate er minder van is. Nu wil ik niet zeggen dat we voldoende inkomsten hebben om aan iedere whimp van ons tegemoet te komen, maar zo'n beetje al onze behoeftes kunnen wel worden vervuld, is 't niet deze maand, dan is 't wel volgende maand. Ik heb ook een relatie gehad waarbij we beiden heel wat minder te besteden hadden. Daarin was het uitgavenpatroon van de ander wel heel erg van belang en vaak een twistpunt.

On a side-note: ik denk dat hoe ouder je wordt, hoe harder je vecht voor wat je mee kan nemen. Je realiseert je nl. ook dat je op je 40e simpelweg geen zin meer heb om op kamers te gaan zitten of terug naar je ouders te moeten. Dat is op je 20e toch nog wel even anders. Daarnaast heb je op je 40e gewoon minder tijd over om iets op te bouwen, terwijl je als je 20 bent nog 'n heel leven voor je hebt. Je kan het je dan veroorloven om gul te zijn. Ook heb je op je 40e meestal meer vermogen dan op je 20e. De helft van je vermogen op je 20e is iets waar je op je 40e om lacht. De helft van je vermogen als je 40 bent, krijg je met een beetje pech echt niet meer bij elkaar gewerkt vóór je pensioen.

Als laatste: ik heb een partner die op een nogal nare manier door z'n ex verlaten is. Toch heeft hij haar altijd goed behandeld, m.i. in ieder geval beter dan zij hem. Ook in financieel opzicht. Zelf heb ik dat ook bij 2 exen: ik ben er altijd, vrijwillig, op achteruit gegaan. Beiden zijn we dus niet bang dat de ander ons heel hard probeert te naaien mocht het ooit uit gaan.

Vandaar dat we nu alles samen hebben (1 bankrekening, 1 spaarrekening) maar wel jaarlijks 'n verrekening opstellen (ingewikkeld ). We leven alsof we altijd bij elkaar zullen blijven, maar staan er een keer per jaar, bij het doen van de aangifte, bij stil dat dat niet zo hoeft te zijn. Voor ons werkt het.

[vhal]

Verwijderd schreef op donderdag 14 maart 2013 @ 11:24:
Mm leuk topic. Al schrik een beetje van sommige constructies.. man wat een werk. Spreekt niet echt vertrouwen uit voor de relatie. Wij verdienen beide goed en gooien alles op 1 hoop. Eén betaalrekening en één spaarrekening. Werkt prima voor ons. Ook al is er dan wel een verschil in inkomen. Naief wellicht, maar we gaan er niet vanuit dat we ooit uit elkaar gaan. Mocht dat toch zo zijn, dan gaan we er vanuit dat we daar wel uitkomen.

Dat er nog niemand een km-vergoeding vraagt als zijn/haar partner in zijn/haar leaseauto rijdt.

Het is en blijft een aanname dat men nooit en te nimmer uit elkaar zal gaan. Dit soort verhalen hoor je ook van mensen die 2 jaar later toch gaan scheiden met de nodige problemen. Persoonlijk geeft het ons rust als we weten hoe zaken geregeld zijn mocht het onverhoopt mist gaan. Dat is overigens geen blijk van wantrouwen naar elkaar. Tenslotte stel je dit op in een samenlevingscontract/huwelijke voorwaarden, tekent het en stopt het in de la om eens per x jaar alles door te nemen en desnoods te wijzigen. Je kan per jaar wel een verrekening doen maar daar hebben wij niet voor gekozen.

Een nadeel is dat je wel diverse geldstromen moet hanteren en dat je met 2 verschillende pasjes + pincodes rondloopt.

Maar als 1 grote pot voor andere werkt...waarom niet ? Ik moet er niet aan denken...

[ninjazx9r98]

vhal schreef op zaterdag 16 maart 2013 @ 10:17:
[...]

Persoonlijk geeft het ons rust als we weten hoe zaken geregeld zijn mocht het onverhoopt mist gaan. Dat is overigens geen blijk van wantrouwen naar elkaar. Tenslotte stel je dit op in een samenlevingscontract/huwelijke voorwaarden, tekent het en stopt het in de la om eens per x jaar alles door te nemen en desnoods te wijzigen. Je kan per jaar wel een verrekening doen maar daar hebben wij niet voor gekozen.

Juist als je zaken in de la stopt om eens per X jaar alles door te nemen heb je grote kans dat je rust onterecht is en dat je aan het eind van de rit als het mis loopt helemaal niet weet waar je aan toe bent.
Een verrekenbeding bij huwelijkse voorwaarden kent vaak een periodiek rekenbeding en over het algemeen is die periode één jaar.
Laat je een en ander X jaar in de la liggen dan is de kans levensgroot dat je volgens de rechter moet afrekenen alsof je in gemeenschap van goederen getrouwd bent.
Zelfde gaat op voor een samenlevingscontract, als je echt rust wilt en wilt weten wat je te wachten staat mocht het onverhoops mis gaan dan kun je eea niet X jaar in de la laten liggen maar moet je periodiek 'onderhoud' plegen.
Hoe groter de X wordt hoe groter de kans dat steeds minder verloopt zoals jullie het in gedachte hadden.

[r.e.s]

Vergelijkbaar met eerdere reacties

Ik
- Betaal
- Spaar

Gezamelijk
- Betaal (voor boodschappen, etentjes etc)
- Betaal (voor de vaste lasten, is kort geleden aangevraagt, hier geen betaalpas bij)
- Spaar

Vriendin
- Betaal
- Spaar

We hebben geen vaste verdeelsleutel. Als het nodig is spring ik bij met extra geld en visa versa. Ook aan te raden om je eigen rekening bij een andere bank te hebben qua spreiding geld. Elke maand maak ik X salaris over naar de gezamelijke betaal en spaarrekening.

[ Voor 11% gewijzigd door r.e.s op 17-03-2013 13:36 ]

[vhal]

ninjazx9r98 schreef op zondag 17 maart 2013 @ 10:56:
[...]

Juist als je zaken in de la stopt om eens per X jaar alles door te nemen heb je grote kans dat je rust onterecht is en dat je aan het eind van de rit als het mis loopt helemaal niet weet waar je aan toe bent.
Een verrekenbeding bij huwelijkse voorwaarden kent vaak een periodiek rekenbeding en over het algemeen is die periode één jaar.
Laat je een en ander X jaar in de la liggen dan is de kans levensgroot dat je volgens de rechter moet afrekenen alsof je in gemeenschap van goederen getrouwd bent.
Zelfde gaat op voor een samenlevingscontract, als je echt rust wilt en wilt weten wat je te wachten staat mocht het onverhoops mis gaan dan kun je eea niet X jaar in de la laten liggen maar moet je periodiek 'onderhoud' plegen.
Hoe groter de X wordt hoe groter de kans dat steeds minder verloopt zoals jullie het in gedachte hadden.

Je hoort het wel vaker als mensen kinderen krijgen of als het financieel beter gaat hun contract openbreken om zaken te wijzigen. Stel dat iemand een eigen bedrijf wil beginnen maar het eea wil laten uitsluiten bijvoorbeeld. Het periodieke rekenbeding is over het algemeen 1 jaar welke wij ook hanteren. Het ging ons meer om een finaal rekenbeding na scheiding en een rekenbeding na overleiden. Voor het laatste is het volgens mij niet zo bijzonder om het te schrappen. Ik dacht dat de belastingvrijstellingsgrens ergens rond de 6 ton ligt.

[MagicTempest]

Bij ons is het zo dat ik ongeveer 3x meer verdien dan mijn vrouw. Wat we dus doen is dat ieder 50% van zijn/haar netto inkomen elke maand overmaakt naar de gezamenlijke rekening. Dat houdt dus in dat we beide relatief gezien evenveel overmaken naar de gezamenlijke rekening, maar dat ik veel meer betaal (en overhou).

Dat geld wat ik overhou zet ik op mijn persoonlijke spaarrekening, maar dat bedrag zal wel gebruikt worden om het kopen van een toekomstig huis mee te financieren. Aan de andere kant, sinds dat we getrouwd zijn is dat geld ook daadwerkelijk ook van haar.

[Shodan]

Er wordt hier allemaal heel leuk verteld over allerlei verdeelsleutels van uitgaven. Maar wat ik wel zou willen weten hoe is het bij jullie allemaal geregeld als jullie uit elkaar gaan.

Als je inkomen echt veel uit elkaar ligt, wat bij ons ook het geval is, dan kan je er bijna niet omheen dat je een verdeelsleutel moet hebben.

Wij hebben dus een huis gekocht en in eerste instantie wilde we naar ratio van inkomsten dit ook zo vast leggen in een samenlevings contract. Echter vraagt mijn vriendin nu om dit 50/50 te doen, net als bij huwelijkse voorwaarden. Ik twijfel hier nog over eigenlijk.

[Grolsch]

Wij zijn allebei 50% eigenaar van het huis, de lasten die daar uit voorkomen (hypotheek) wordt naar ratio betaald.

[Ardana]

@Shodan: wat is de reden dat zij minder inkomen heeft dan jij? Is dat in overeenstemming met jou gebeurd? Of vind je dat ze de kantjes ervan af loopt en dat ze moet zorgen voor een hoger inkomen?

Als ze de kantjes ervan afloopt, kan ik me voorstellen dat je niet wil dat zij er met het gezamenlijk opgebouwde vermogen vandoor gaat bij een eventuele scheiding.

Maar als zij net zoveel tijd en moeite investeerd in de relatie en het vermogen dat jullie opbouwen als zij, mag zij er ook met de helft vandoor gaan vind ik.

De vraag kan op 2 manieren gesteld worden:
* is het redelijk dat zij profiteert van jouw hogere inkomen? of;
* mag zij de dupe worden van het feit dat zij minder verdient?

Overigens, als het eigendomscontract op jullie beider namen staat, moet daarin de verdeling van de aanspraak genoemd staan... Je kan prima achteraf afspreken dat jullie niet ieder 50% eigenaar zijn, maar zo'n overeenkomst is niet (sterk) bindend.

[Shodan]

De rede is simpelweg dat ik meer verdien.

We werken er allebei even hard voor, maar ik heb gewoon een beter betaalde baan.
In eerste instantie zouden we een 33/66 verhouding vastleggen, maar nu liever 50/50. Mogelijk gaan we wel naar dat laatste, echter leggen we nu ook een hoop spaargeld in en dat is 33/66. Even pessimistisch gezien, als we over 1 / 2 jaar uit elkaar zouden gaan, dan is dat toch een hoop geld.

We moeten dus even kijken hoe we het precies gaan doen. Uiteindelijk kunnen we denk ik wel de kosten 50/50 dragen, dan spaar ik gewoon wat meer geld

[Ardana]

Je kan prima 'n afbouw-afspraak maken onderling. Bijv. dat het vermogen dat jij extra inbrengt, met 10% per jaar versmelt met het gezamenlijke vermogen. Of juist dat het vermogen dat je inbrengt altijd buiten het gezamenlijke vermogen blijft, maar dat wat er tijdens de relatie wordt opgebouwd, wel 50/50 eigendom is.

Persoonlijk vind ik het wat suf dat, omdat de een toevallig wat meer verdient, de ander maar met minder genoegen moet nemen. Ik ga er nl. van uit dat beiden zich even hard inzetten voor de relatie.
En jij neemt genoegen met iemand die niet zoveel inbrengt als jijzelf, en door met jou een relatie aan te gaan, ontneemt ze zichzelf de mogelijkheid om een relatie op te bouwen met iemand die er anders over denkt.

En de kosten 50/50 delen, zodat jij meer spaargeld hebt: wat wil je daar uiteindelijk mee gaan doen dan? Alleen op vakantie en zeggen "bekijk 't maar, jij kan 't niet betalen?" Of "gun" je haar toch die vakantie? Dat is dan toch ook krom?

[Alarmnummer]

Ardana schreef op donderdag 21 maart 2013 @ 22:30:
Je kan prima 'n afbouw-afspraak maken onderling. Bijv. dat het vermogen dat jij extra inbrengt, met 10% per jaar versmelt met het gezamenlijke vermogen. Of juist dat het vermogen dat je inbrengt altijd buiten het gezamenlijke vermogen blijft, maar dat wat er tijdens de relatie wordt opgebouwd, wel 50/50 eigendom is.

Persoonlijk vind ik het wat suf dat, omdat de een toevallig wat meer verdient, de ander maar met minder genoegen moet nemen. Ik ga er nl. van uit dat beiden zich even hard inzetten voor de relatie.
En jij neemt genoegen met iemand die niet zoveel inbrengt als jijzelf, en door met jou een relatie aan te gaan, ontneemt ze zichzelf de mogelijkheid om een relatie op te bouwen met iemand die er anders over denkt.

En de kosten 50/50 delen, zodat jij meer spaargeld hebt: wat wil je daar uiteindelijk mee gaan doen dan? Alleen op vakantie en zeggen "bekijk 't maar, jij kan 't niet betalen?" Of "gun" je haar toch die vakantie? Dat is dan toch ook krom?

Dit hele topic draait om het feit dat sommige mensen de vrijheid willen hebben om niet automatisch vermogen te delen. Niet iedereen heeft daar behoefte aan. En gezien het hoge scheidingspercentage lijkt het met sowieso iets om rekening mee te houden.

[Grolsch]

Shodan schreef op donderdag 21 maart 2013 @ 17:44:
De rede is simpelweg dat ik meer verdien.

We werken er allebei even hard voor, maar ik heb gewoon een beter betaalde baan.
In eerste instantie zouden we een 33/66 verhouding vastleggen, maar nu liever 50/50. Mogelijk gaan we wel naar dat laatste, echter leggen we nu ook een hoop spaargeld in en dat is 33/66. Even pessimistisch gezien, als we over 1 / 2 jaar uit elkaar zouden gaan, dan is dat toch een hoop geld.

We moeten dus even kijken hoe we het precies gaan doen. Uiteindelijk kunnen we denk ik wel de kosten 50/50 dragen, dan spaar ik gewoon wat meer geld

Je kunt de extra inbreng qua vermogen ook gewoon beschrijven in een (samenlevings) overeenkomst.

Ik weet niet om hoeveel geld het gaat, kijk, als je totaal 100.000 eigen geld meeneemt, waarvan 66.000 van jou is en 34.000 van haar, dan vind ik dat nogal een verschil.

Is het totaal bedrag 10.000 waarvan 6600 van jou, en 3400 van haar, dan had ik er niet zoveel moeite voor gedaan.

Wat je vaak ziet bij grote inkomensverschillen, is dat degene met de minste inkomsten vaak de meeste vrije tijd heeft, en dus automatisch het meeste in het huishouden doet.

Zo was het bij ons in het begin ook (mijn vrouw studeerde toen nog).

Dus wij verdeelden toen ook de kosten naar ratio, maar ook de tijd welke aan de huishouding besteed moest worden.

Tegenwoordig werkt ze praktisch net zoveel als ik, dus die vlieger gaat (helaas) niet meer op

[ Voor 17% gewijzigd door Grolsch op 22-03-2013 07:43 ]

[Ardana]

Alarmnummer schreef op vrijdag 22 maart 2013 @ 07:31:
Dit hele topic draait om het feit dat sommige mensen de vrijheid willen hebben om niet automatisch vermogen te delen. Niet iedereen heeft daar behoefte aan. En gezien het hoge scheidingspercentage lijkt het met sowieso iets om rekening mee te houden.

Je hoeft ook niet automatisch te delen. Waar ik mee zit, is dat zo'n afspraak alleen zinnig is aan 't einde van de relatie, niet tijdens. Als tijdens de relatie de een veel meer geld spaart, of te besteden heeft dan de ander, ga je hele rare dingen krijgen.

Dat je aan het eind meer meeneemt, omdat je aan 't begin ook meer meegenomen hebt, lijkt me redelijk logish. Ik ben dan ook niet tegen het maken van afspraken.

Ik vind wel dat je je ervan bewust moet zijn dat tijdens de relatie die afspraken tot rare situaties kunnen leiden. Daarnaast vind ik dat je, in een relatie, elkaar moet "belonen" naar inzet, niet naar wat je baas je toevallig betaald. M.i. ben je toch een vorm van een sociale eenheid, en dan is het raar dat als beiden zich 100% inzetten, de een met 70% van het vermogen wegloopt, en de ander met 30%.
Zeker als er sprake is van ziekte, onvrijwillige werkloosheid, beperktere opleiding met bijbehorend salaris, andere branche (zorg vs ICT bijv.), of zelfs indien een van de twee ervoor kiest meer aan 't huishouden/de kinderen te besteden en daardoor minder inkomsten genereert, vind ik het zuur als deze binnen de relatie ook nog eens "gestraft" wordt voor het hebben van minder inkomsten. Per slot van rekening kies je als meer-verdienende partner ook voor een partner die minder verdient, het is dus ook jouw keuze om dat te accepteren.

Overigens, ik vraag me af hoeveel van de mensen die de minst-verdienende partner zijn, vinden dat de meest-verdienende partner met het grootste deel van het geld mag weglopen, cq. mag opmaken tijdens de relatie. Volgens mij is 't nl. gewoon eigenbelang dat hier spreekt...

[D-e-n]

Mijn vriendin en ik hebben kort geleden de voorlopige koopakte getekend voor het huis waarin we gaan samenwonen en onze hypotheek-adviseur gaf ons nadrukkelijk het advies vast te leggen wie welk bedrag heeft geïnvesteerd bij aankoop van het huis. De voornaamste reden die hij gaf was het huis zelf. Als de één meer spaargeld erin heeft gestoken kan het op het moment dat je toch uit elkaar gaat net dat beetje geld zijn dat maakt dat de partner die het meeste geld heeft ingebracht dat huis toch in zijn (of haar) uppie kan betalen.

Op het moment dat je samen een huishouden runt moet je dat wel samen doen vind ik. Of je het nu met gescheiden rekeningen en een verdeelsleutel doet, met één rekening of met een rekening waarvan vervolgns weer "zakgeld" vanaf gaat : het moet niet zo zijn dat ene partner van allerlei leuke dure spullen kan kopen terwijl de ander amper kleren kan kopen. Op het moment dat je uit elkaar gaat is de verdeling van het geld op de rekeningen wat mij betreft dan ook simpel: alles op de gezamenlijke rekening gaat door de helft, wat je zelf hebt gespaard is voor jou.

[ Voor 10% gewijzigd door D-e-n op 22-03-2013 09:55 ]

[Sport_Life]

Mijn salaris gaat bijna helemaal naar de gezamelijke waar we alles van betalen (hypotheek, zorgverzekeringen, gwe, boodschappen, uitgaan etc). Haar salaris gaat naar de spaarrekening, hoewel ze nu even 0 inkomen heeft ivm baan opgezegd (dus ook geen sociaal vangnet - is overigens bewust voor gekozen).
Ik verdien ook meer (nu dus even 100% meer), maar ik begrijp nooit dat er mensen zijn die dan inleggen naar de verhouding van het inkomen. Volgens mij verdien ik ook meer (tov haar laatste salaris) omdat ik man ben en misschien iets beter kan onderhandelen.. zij heeft veel betere papieren. Ik vermoed als zij een goede baan scoort waar diploma's goed tot hun recht komen zij weer iets meer verdient of op zijn minst ongeveer gelijk. Dan hoor ik haar ook niet.

[ Voor 17% gewijzigd door Sport_Life op 22-03-2013 10:06 ]

[D-e-n]

Als je kiest voor twee aparte rekeningen en een gezamenlijke voor de vaste lasten is de inleg naar verhouding van inkomen noodzakelijk. Als er maar voldoende verschil is in inkomen krijg je anders de situatie dat de één niks overhoudt na aftrek van vaste lasten.

Ik vind dat er overigens nog een verschil is in "verdienen" en "krijgen". Misschien "verdien" ik wel meer dan mijn vriendin maar vind ik het werk dat zij doet wel veel belangrijker en nuttiger. Wat de maatschappij ons toevallig toebedeelt vind ik in een samenleef situatie dan ook niet zo van belang.

[donleone83]

Ook wij hebben de hier al veel voorbijgekomen constructie van allebei een betaal- en spaarrekening en gezamenlijk een betaal- en spaarrekening. De lasten voor huis en gwl verdeelden we naar rato van inkomen. Geld voor boodschappen en sparen deden we allebei evenveel. We hielden tot voor kort ongeveer hetzelfde netto over, omdat mijn privé lasten hoger waren (bijv. flinke maandelijkse IBG aflossing, daar moet zij nog aan beginnen). Doordat zij wat minder is gaan werken en bij mij wat lasten minder geworden zijn hou ik nu veel meer over terwijl zij moeilijk rondkomt. Dus hebben we het aangepast en worden nu alle vste lasten naar rato verdeeld. Daarnaast doen we sommige dingen van de gezamenlijke spaarrekening waar zij normaal zelf voor zou moeten betalen (zoals reparatie van haar auto). Op die manier zorgen we er voor dat we het allebei goed hebben.

We gaan in juni trouwen. We denken dat we daarna gewoon alles op een hoop gaan gooien en netto allebei hetzelfde terugschrijven naar onze privé rekeningen per maand om van te 'leven' als privé geld. Met daarbij de afspraak dat duurdere aankopen gewoon van onze gezamenlijke rekening kunnen (en die zullen meestal van mij zijn, mede door golf als dure hobby). Ik vind het nog wel raar voelen, als ik eerlijk ben, ook omdat ik het meeste in het laatje breng en significant meer werk. Nu is dat deels inherent aan haar beroep: lerares op een middelbare school, daardoor moeilijk om voltijd te werken en op een heel ander soort manier een hele vermoeiende baan. Ik moet gewoon erg wennen aan het idee dat ik 'mijn geld' officieel ga delen, terwijl het in de praktijk nu al lang zo gaat . Ik vind het vreemd dat ik dit gevoel heb, want we willen en gaan samen verder, dus snap ook niet helemaal waar het vandaan komt, des te meer zo omdat mijn vriendin alles behalve een gat in haar hand heeft. Ze is een stuk zuiniger dan ik.

[Shodan]

Ardana schreef op donderdag 21 maart 2013 @ 22:30:
Je kan prima 'n afbouw-afspraak maken onderling. Bijv. dat het vermogen dat jij extra inbrengt, met 10% per jaar versmelt met het gezamenlijke vermogen. Of juist dat het vermogen dat je inbrengt altijd buiten het gezamenlijke vermogen blijft, maar dat wat er tijdens de relatie wordt opgebouwd, wel 50/50 eigendom is.

Persoonlijk vind ik het wat suf dat, omdat de een toevallig wat meer verdient, de ander maar met minder genoegen moet nemen. Ik ga er nl. van uit dat beiden zich even hard inzetten voor de relatie.
En jij neemt genoegen met iemand die niet zoveel inbrengt als jijzelf, en door met jou een relatie aan te gaan, ontneemt ze zichzelf de mogelijkheid om een relatie op te bouwen met iemand die er anders over denkt.

En de kosten 50/50 delen, zodat jij meer spaargeld hebt: wat wil je daar uiteindelijk mee gaan doen dan? Alleen op vakantie en zeggen "bekijk 't maar, jij kan 't niet betalen?" Of "gun" je haar toch die vakantie? Dat is dan toch ook krom?

Je doet het een beetje klinken alsof ik mijn vriendin het geld niet gun. Dat is mijn punt niet. Ik betaal nu ook alle boodschappen bijvoorbeeld, ik spendeer meer, maar houd ook meer over. Dat vind ik uiteraard geen punt!

Het gaat mij er meer om dat als ik uiteindelijk veel meer geld in bijvoorbeeld extra aflossingen doe, dat ik dat na eventuele verkoop van het huis door stuk gaan relatie weer terug kan krijgen. Tijdens de relatie verdelen we het spaargeld zo, dat we beiden prima rond kunnen komen, waarbij ik waarschijnlijk toch nog meer kan sparen.

Het idee om de maandlasten van het huis 50/50 te delen, maar alle extra aflossingen naar ratio vast te leggen lijkt mij wel een eerlijke verdeling. En nee dit gaat niet om slechts 10.000,-

Volgende week zitten we bij de notaris, dus kunnen dan ook bespreken wat opties zijn. Dat "afbouwen" klinkt ook wel ok. Nogmaals, ik gun het haar van harte, maar uiteindelijk gaat het wel om behoorlijk veel geld en ik wil er ook wel een rationele beslissing over maken.

[ Voor 6% gewijzigd door Shodan op 22-03-2013 11:37 ]

[Collaborator]

2 losse rekeningen.. puur omdat we dat ook hadden toen we elkaar leerden kennen natuurlijk. Beide een totaal verschillend inkomen (dat ook nog wel eens varieerd per maand) en uitgavepatroon.

Sommige lasten gaan van de ene rekening af en sommige van de andere (ligt er maar net aan op welke naam/rekening het ooit afgesloten is zoals bv internetabbo of GWL)

Mocht de een te kort komen of een rekening niet betaald kunnen worden dan betaald de ander die gewoon. Wat dat betreft is het uiteindelijk 1 pot zonder onderscheid van haar of van mij. Dit houden we ook absoluut niet bij. We hebben 1 keer een lijstje gemaakt om te kijken waar alles heen gaat.. (70% van het 'fun' geld jaag ik er doorheen )

De regel is eigenlijk wie heeft staan op zijn rekening betaald In de praktijk is het soms met 'prive' uitgaves nog wel eens een discussiepunt, eigenlijk alles boven de 10/20 euro overleggen we (net ex-studenten met nog een klein budget), maar we zien elkaar ook constant en kopen het meeste samen dus dat scheelt.

Grote online uitgaves (gadgets, collectables) zijn de grootste discussiepunten omdat ze daar we waarde uiteraard niet van in ziet en het dus zonde vind van 'ons' geld ("die rekening moet bij mij nog betaald worden!"). Maar ik vind het ook weer niet zo erg om daar soms over te discussiëren aangezien het ook wel veel onzin is wat ik graag koop

Haar aankopen vind ik dan weer niet zo'n probleem maar zij gaat er dan ook weer heel verstandig mee om terwijl ik dan soms denk, doe eens gek!

[ Voor 5% gewijzigd door Collaborator op 22-03-2013 11:58 ]

[FT Twisty]

Wij hebben onze eigen rekening waar wij ons salaris op ontvangen, wat na ontvangst geheel en direct over wordt gemaakt naar de gezamenlijke rekening waar ook een spaarrekening aan vast zit.
Daar worden alle maandelijke kosten vanaf betaald dmv automatische incasso en betalen wij ook de boodschappen van.
Alle andere dingen zoals kleding, gadgets, vakanties worden dan in overleg ook hier vanuit betaald.
'Eigen' geld doen wij niet aan omdat wij beide het geen leuk idee vinden om alle rekeningen te splitsen en dan moeite moeten doen over grote uitgaven of bijvoorbeeld 2 maanden op eigen rekening moeten sparen om wat kleding te kopen bij wijze van. Dus het geld gezamenlijk houden werkt voor ons prima
Wij hebben een koophuis en geen samenlevingscontract.
Ik regel in principe alle geldzaken en zij vertrouwd dit dan ook volledig aan mij toe.

Wij kennen elkaar al vanaf onze 14e en zijn nu (bijna) 25 en 23, dus ik denk dat dit een uitzondering op de regel is
Uiteraard is deze situatie dan ook niet aan te raden voor de meeste mensen en zou ik voor anderen aanraden om wel degelijk een contract op te stellen en de rekeningen te splitsen en dan een gezamenlijke rekening voor de maandelijkse uitgaven & boodschappen.
Sparen kun je apart doen of ook gezamenlijk alleen bestaat dan de kans dat die spaarrekening geplunderd kan worden indien het stuk loopt.
Wat vooral aan te raden is, naar mijn mening, is eerlijk zijn over je uitgaven, vooral privé en altijd een eerlijke en open communicatie behouden over de financiële zaken.

[TheJason]

Ardana schreef op donderdag 21 maart 2013 @ 22:30:
En jij neemt genoegen met iemand die niet zoveel inbrengt als jijzelf, en door met jou een relatie aan te gaan, ontneemt ze zichzelf de mogelijkheid om een relatie op te bouwen met iemand die er anders over denkt.

Je kan natuurlijk ook andersom redeneren. Iemand neemt ook genoegen met iemand die meer inbrengt en heeft hierdoor ook wel meer te besteden dan bij iemand die hetzelfde salaris verdient als de lasten naar rato inkomen worden verdeeld.

[2Dutch]

Alleen 1 gezamenlijke rekening vind ik niet verstandig. Mijn mening is: ik ben niet alleen maar een "wij" met alles op 1 hoop, ik wil structuur en bepaalde dingen zelf kunnen aankopen zonder dat ik daarvoor hoef te overleggen. We betalen niet mee aan elkaars hobby's en uitspattingen, daar heb je je eigen geld voor. Ook een reden waarom je ook een eigen spaarrekening zou moeten aanhouden. Veel minder overleg/kans op ruzie/onenigheid: je eigen geld besteed je zoals je wil, als je de gezamenlijke kosten maar betaalt

Zelf hebben we allebei dus ook een priverekening en losse spaarrekening(en). Nadat onze salarissen binnenkomen wordt er een x bedrag (naar rato) naar de gezamenlijke rekening overgemaakt voor alle gezamenlijke dingen. Aan het einde van de maand gaan eventuele overgebleven euro's naar de gezamenlijke spaarrekening.

Naar rato verdelen vind ik het beste, zo hou je allebei nog wat over. Ik ben vanwege een andere baan een stuk minder gaan verdienen, maar hou nu dus niet ineens niks meer over. Dus nu betaalt mijn vriendin de extra's (weekendje dit en dat), terwijl ik dmv 4 dagen werken meer in het huishouden e.d. doe omdat mijn vriendin dit niet kan vanwege een fysieke beperking. Zo hebben we een mooie balans gevonden samen

Als je samen het zo geregeld hebt dat je zonder morren een kapotte wasmachine/cv/lekkend dak kunt laten fixxen zonder mekaar de huid vol te schelden dat er geen geld is..lijkt het me prima

[Metalfreak]

2Dutch schreef op zaterdag 23 maart 2013 @ 12:34:
Alleen 1 gezamenlijke rekening vind ik niet verstandig. Mijn mening is: ik ben niet alleen maar een "wij" met alles op 1 hoop, ik wil structuur en bepaalde dingen zelf kunnen aankopen zonder dat ik daarvoor hoef te overleggen.

Zo denk ik er ook over inderdaad. Dan krijg je van die stelletjes die alles samen moeten doen en altijd alleen maar spreken over "wij" in plaats van ook nog eens het woord "ik" in de mond te nemen.

[Cartman!]

Ik voel me juist altijd wij ipv. ik en zou het raar vinden om 'mijn' salaris te moeten onthouden van mijn vrouw. Samen maken we keuzes en hebben we volledige inzage in onze financien, op die manier kunnen wij (als je beiden hetzelfde denkt over geld) zonder ruzie alles beheren

[MrFl0ppY]

2Dutch schreef op zaterdag 23 maart 2013 @ 12:34:
Alleen 1 gezamenlijke rekening vind ik niet verstandig. Mijn mening is: ik ben niet alleen maar een "wij" met alles op 1 hoop, ik wil structuur en bepaalde dingen zelf kunnen aankopen zonder dat ik daarvoor hoef te overleggen. We betalen niet mee aan elkaars hobby's en uitspattingen, daar heb je je eigen geld voor. Ook een reden waarom je ook een eigen spaarrekening zou moeten aanhouden. Veel minder overleg/kans op ruzie/onenigheid: je eigen geld besteed je zoals je wil, als je de gezamenlijke kosten maar betaalt
[...]

Dat er geen overleg plaatsvind wil niet zeggen dat er geen onenigheid is over elkaars uitgavenpatroon. Ik bespreek het liever op voorhand dan wanneer er te weinig geld blijkt te zijn als de TV uitvalt. Dus liever 5 overlegjes van < 1 min dan knallende ruzie aan het eind van de maand.

Bovendien geef je zelf al aan dat er soms van de regel afgeweken wordt omdat jij nu bijvoorbeeld minder bent gaan verdienen. Dat is dan wel raar, eigenlijk zou je vriendin dan maar alleen op vakantie moeten gaan. Want ja, jij hebt alles al verbrast. Je kunt dan wel mooi willen volhouden dat de ik-persoon nog belangrijk is maar het lijkt er een beetje op dat je nog in ontkenning bent.

Maar goed, ik ben dan ook een suf stelletje dat praat over ons inkomen en onze uitgaven en ik voel me absoluut niet tegen gebonden door die constructie. En ja, soms vraagt mijn vriendin wel eens of het nu echt nodig is. En meestal heeft ze dan ook gelijk, dus de vraag is of het dan een nadeel of voordeel is dat je op dat moment wat geld bespaard door het niet uit te geven.

[Lekkerboeie86]

Lastige constructies lees ik allemaal hier. Geen idee wat verstandig is want heb nog niet zoveel ervaring hierin. Ik woon sinds een half jaar samen. alle vaste lasten worden automatisch afgeschreven van mijn rekening. Mijn vriendin betaald hier een bedrag aan wat past bij haar inkomen. Zeg maar 60/40 grofweg. Daarnaast hebben we een extra rekening geopend voor de boodschappen. Hier storten we allebei hetzelfde bedrag op. Daarvan gaan we ook naar de bios of uit eten enz. Ook de vakantie betalen we van deze rekening. Wat er voor haar overblijft mag je helemaal zelf besteden. En hetzelfde geldt voor mij.

[Verwijderd]

Verwijderd schreef op donderdag 14 maart 2013 @ 10:08:
Ik zie een hoop reacties met verdeelsleutels en toch snap ik dat niet. De rekeningen komen toch ook niet binnen op basis van inkomen? In onze situatie is er een nogal scheef inkomen waar ik netto 4-5x zoveel verdien.

Toch verdeelden we de rekeningen 50/50 ongeacht inkomen en ik betaalde de hypotheek (huis is van mij). Toen mijn vrouw aangaf dat ze graag wat meer te besteden zou willen hebben heeft zij meer (eigenlijk alle) huishoudelijke taken op zich genomen en betaal ik een groter deel van de rekeningen/lasten. Wij hebben geen enkele gedeelde rekening.

Alles is mogelijk in overleg.

Dit vind ik pas een vreemde constructie. Als je tussen de regels leest heb jij dus eigenlijk je vrouw in dienst genomen als poetsvrouw?