Mijn eerste kennismaking met “Linux” was toen ik hoorde -ergens in 2000/2002- dat er een ”Linux kit” voor de Playstation 2 ging komen. Onmiddellijk had ik interesse in wat die zogenaamde “Linux kit” te bieden had, want het was dan ook een oo-zo-coole upgrade voor mijn geliefde Playstation 2.
Op het moment van aankoop had ik -bij wijze van spreken-niet eens de nodige computerkennis om programma’s te installeren in Windows, ik had niet eens een eigen computer(enkel een gedeelde met mijn ouders). Het was dan ook de bedoeling om mijn playstation te gaan gebruiken als computer.
Een compact apparaat dat de functies van dvd speler, game console en computer vervulde... Ik vond het idee fantastisch, maar de realiteit was helaas minder “fantastisch”
Ik wist dat het mogelijk om te browsen, en dat je mp3 kon afspelen maar ik had er nooit bij stilgestaan dat alles te doen was via de CUI.
Zelfs installeren van Linux was bijna onmogelijk, deels omdat ik geen monitor had met “sync on green”, en deels omdat alles tekst based was.
Ik heb echter de hoop nooit opgegeven, blijven zoeken en proberen tot ik een manier had gevonden om Linux te booten in “PAL/NTSC mode”.
Daarop volgde: “how to blindly install linux for playstation 2”
http://ps2linux.no-ip.inf...dly_install_ps2linux.html
En na veel vijven en zessen, eindelijk Linux geïnstalleerd, vol hoop en verwachting boot ik de eerste keer mijn kersverse Linux installatie. Ik enter de login en het paswoord, en daar had ik het...
J.One@ps2: *knippende cursor...*
Wat nu gedaan???
Ik denk dat de meeste onder ons zich wel kunnen inbeelden hoe moeilijk het was om zonder echte computerkennis een Linux installatie te beheren vanuit de CUI.
Desondanks heb ik toch heb ik (ongeveer) het eerste jaar dat daarop volgde toch enkele leuke dingen kunnen doen met mijn Linux installatie.
BV:
-Switchen tussen DE, (Gnome, KDE en nog vier anderen).
-MIRC (zonder dat ik het zelf wist) gecompileerd en geïnstalleerd, nadat dit gelukt was kon ik ook makkelijk bestanden delen tussen mijn ps2 en de pc.
-Muziek beluisteren met XMMS, via de optisch digitale uitgang!
-Andere browers geïnstalleerd, en later het scrollwheel van de muis aan de praat gekregen.
-Het “swap.0” bug kunnen oplossen. (na enkele MB’s internet gebruik viel de verbinding weg, enige oplossing was systeem herstarten)
Dit alles vanuit KDE 1.0 natuurlijk, tot op de dag dat ik te veel wou met de beperkte kennis die ik had. De bedoeling was om direct in the GUI te starten, in plaats van eerst in te loggen in de CUI gevolgd door: startx -- -screen 0 pal
Nadat dit helemaal was mislukt, en ik ook niet meer kon starten in KDE of Gnome (omdat ik de xserver verwijderd had) heb ik mijn interesse even verloren in Linux.
Ik had geen zin om alles opnieuw te installeren en configureren dus heb ik mijn Linux kit een hele tijd onder het stof laten liggen. Ik heb na verloop van tijd enkele distributies uitgeprobeerd op de pc, maar ook hier had ik de altijd de nodige problemen. Voornamelijk internet verbinding die niet werkte, en dan ben je al snel uitgezien op je Linux desktop.
Sinds een jaar (of meer) ben ik volledig overgeschakeld op Linux. Intussen heb ik de woonkamer meer Linux devices dan ik ooit had kunnen denken.
Uit het hoofd:
Linksys E4200 met TomatoUSB, een PS2 met Linux (kernel 1.0), een Netgear eva9150 (kernel 2.4), Ubuntu desktop, Ubuntu laptop, Android smartphone (Xperia neo), Android tablet (HTC flyer), NAS (DNS-320) en een Telenet digibox.
Zo zie je maar, ooit dacht ik dat Linux nooit zou doorbreken, en nu staat mijn huis er vol mee
Welke distributie gebruik ik nu en waarom? Ik gebruik (ra ra ra) Ubuntu.
Waarom? Simpel het werkt, het heeft een grote userbase, de ontwikkeling gaat snel en sinds de derde uitgave met met Unity (12.04) werkt het best lekker.
Het is niet altijd zo geweest, de eerste versie van Ubuntu met Unity (10.10?) was zo onbruikbaar voor mij dat ik Ubuntu na enkele weken verwijderd had van mijn systeem.
Het was ook toen dat ik net de overstap gemaakt had van Windows 7, dus ik ga niet zeggen dat het allemaal de schuld was van Unity maar, na wat lezen op verschillende forums kwam ik toch veel mensen tegen die even ontgoocheld en gefrustreerd waren als ik.
Dus het was tijd voor iets anders, uitgekomen bij Kubuntu.
Alles leek oké, veel eye candy, de ‘taakbalk’ op de vertrouwde plek onderaan

, behulpzame mensen op de KDE forums en ik had nog herinneringen aan KDE 1.0 op vanop de Playstation 2. Dus even leek dit de distributie voor mij, maar na enkele maanden begon deze ook te vervelen. En Kubuntu werkte in zijn geheel ook niet echt smooth, of toch niet zo smooth als Windows 7 voordien op de zelfde hardware.
Dus het was weer tijd voor iets anders, ditmaal Xubuntu.
Deze heb ik ongeveer zes maanden gebruikt, alles verliep lekker snel en smooth, geen bootscreen, strakke en simpele GUI (met het Slickness black theme), geen onnodige software pre-installed.. Ja, deze keer had mijn distributie gevonden
Na verloop van tijd begon ook Xubuntu problemen te vertonen, het eerste -van een hele reeks problemen- was was de Window manager die niet automatisch meer startte na het booten van mijn systeem. Dus telkens na het (re)booten van mijn computer “xfwm4&” en ik kon beginnen.
Kort daarna heb waren mijn DNS entry’s verwijderd, dan kwamen de problemen met VLC media player boven water (audio liep niet synchroon met video), en ik was niet de enige met dit probleem.
En zo ging het verder, uiteindelijk maar een nieuwe GPU gekocht omdat ik er intussen was achter gekomen dat, de x1800GTO een probleem kind was op Linux, en de opensource drivers niet ideaal waren voor een stabiel systeem (dat was mijn ervaring toch).
Met mijne nieuwe Nvidia GT520 liep mijn systeem al was beter, maar Xubuntu had me intussen al te veel kopzorgen bezorgd, en na de problematische upgrade van 11.04 naar 11.10, en de veranderingen in Xubuntu hebben er toe geleid om ook deze distributie te verwijderen. En zo terug naar Ubuntu gegaan. En sindsdien, tot vandaag, ben ik tevreden gebruiker van Ubuntu.