Heb heel wat distro's gehad volgens mij

.
Mandrake: ca. 2 jaar
Ben als puber begonnen met Mandrake 7.3 of 8.0 (weet ik niet meer zeker) en KDE (2.x), omdat dat toentertijd als één van de meest gebruiksvriendelijke distro's werd gezien van de Big 3 (met SuSE als goede tweede en Red Hat onderaan). Meteen na de eerste install had ik de bestaande Windows-installatie genuked, dus ouders redelijk pissed (ik had geen eigen PC). Maar goed, toen moest het toch alles opnieuw worden geïnstalleerd dus toen kon ik daar partitietechnisch rekening mee houden bij de reinstall van Windows. En deze keer ging het wel goed.
Als snel raakte ik bekend met de Hell die RPM heet. Gelukkig had Mandrake urpmi, een soort schil over rpm welke wel redelijk werkte. Veel software die niet in Mandrake zelf zat kon ik wel installeren mbv het fameuze Penguin Liberation Front-repo aangevuld met wat cruft van rpmfind.
Echter was het nog steeds verre van ideaal. Op een gegeven moment kwam KDE 3 uit, maar die zat nog niet in de laatste Mandrake. Dus ik weer aan de slag met externe repo's, losse RPM's en weet ik wat nog meer. Op een gegeven moment was het me geloof ik wel gelukt, maar toen werd er weer iets geüpdatet en was de halve omgeving naar de knoppen. Ondertussen had ik echter wel flink wat bijgeleerd en was ik ook al wat verder aan het kijken wat er nog meer te doen was qua distro's.
Debian: ca. 3 jaar
Op een gegeven moment heb ik de knoop doorgehackt (

) en ben ik overgestapt op Debian 2.2 of 3.0 Woody. Volgens mij Woody, welke toen nog Debian Testing was. KDE3 zat daar al in of was redelijk gemakkelijk te installeren en apt-get was natuurlijk het walhalla (en is het nog steeds) van package management. Op een gegeven moment werd Woody natuurlijk stable, maar ik bleef geloof ik op testing en op een gegeven moment ben ik overgestapt op Sid (unstable). Dit alles naar volle tevredenheid voor zover ik me kan herinneren. Debian Unstable was eigenlijk helemaal niet unstable. Op een gegeven moment ben ik dan ook mijn eigen kernels gaan compilen (wat toen nog veel nuttiger was dan tegenwoordig imo) en nog meer van dat soort grappen. Ik ben van mening dat ik veruit de grootste stappen in kennis en kunde heb gemaakt met Debian.
Op een gegeven moment brak ook mijn studententijd aan en ben ik mezelf nuttig gaan maken in een commissie van onze studievereniging welke universiteitsbreed een aantal servers beheren voor websites/databases/mail e.d. voor studenten, medewerkers en verenigingen. De servers draaiden (en draaien) Debian en ik kon natuurlijk al Debian, dus dat was wel handig. Hier heb ik logischerwijs veel geleerd over de AMPP-stack, PHP/BASH/Python-scripting en wat nog niet meer zij. Overigens kreeg voor mijn studententijd ook mijn eigen laptop, dus dat was wel fijn.
Slackware: paar maanden
Volgens mij ben ik op een gegeven moment opgestapt op Slack, gewoon omdat ik wat meer distro's wilde proberen (en Slack was toch altijd de antagonist van Debian) uit nieuwsgierigheid en omdat ik het bloedmooie Dropline Gnome er gewoon zo ontzettend cool uit vond zien

.
Echter ben ik nooit enthousiast geworden van Slack en vond ik het allemaal maar primitief: geen fatsoenlijk package management, weinig gebruikers/support (althans, zo leek het) en weinig voordelen boven Debian. Sowieso miste ik het rolling-release model van Debian Sid. Snel mee gestopt dus.
Gentoo + FreeBSD: ca. een jaar
Op mijn laptop ben ik Gentoo gaan draaien, gedeeltelijk vanwege de enorme flexibiliteit en controle die Gentoo bood (en gedeeltelijk vanwege de coolness-factor

). Ook heb ik op een zeker moment thuis een server neergezet met daarop FreeBSD.
In beide gevallen werkte was het wel leuk, maar op een gegeven moment werd al dat gecompile toch wel vermoeiend.
Ubuntu: het heden
Op een gegeven moment werd Ubuntu populair, dus ik vond ook dat ik maar eens moest kijken waar als de fuss over ging. Tegen die tijd ging ik ook op mijn kamers, dus installeerde ik Ubuntu op zowel mijn eigen thuisserver als op mijn laptop en later volgens mij ook mijn desktop toen mijn Acer'tje de geest gaf. Ubuntu is natuurlijk gewoon Debian, maar dan iets meer bleeding edge en dus sowieso perfect voor mijn server/HTPC/NAS-in-1. En hij draait nog altijd Ubuntu. Naar volle tevredenheid.
Arch Linux: ook het heden
Arch is een relatief jonge distro, maar wel eentje die (terecht) zeer werd geroemd over de prima pacmanager, de flexibiliteit (binary pacman aangevuld met makepkg/AUR) en het feit dat hij bloedsnel is. Want laten we wel wezen, Debian en Ubuntu zijn alles behalve snel. Gentoo was ook snel, maar daarvoor zat je wel met de overloze en vaak ook nutteloze gecompile. Op mijn desktop draai ik nog altijd Arch. Interessant weetje: de boot time bedraagt niet meer dan 11 à 12 seconden van poweron naar desktop.
Dat is een beetje mijn verhaal. Als ik een nieuw apparaat krijg is het meestal vrij simpel: het wordt Ubuntu of Arch. Arch is lekker snel en flexibel, maar vanwege de rolling-releases ook net wat onderhoudsintensiever. Momenteel draait mijn desktop dus Arch en mijn server Ubuntu. Mijn werklaptop draait ook Ubuntu, evenals de dualboot bij mijn ouders. Mijn netbookje draait dan weer Arch.
Verder heb ik ook nog wel wat aangekloot met SuSE, CentOS en OpenBSD en Solaris, maar nooit echt serieus.
12 × LG 330Wp (Enphase) | Daikin FTXM-N 3,5+2,0+2,0kW | Panasonic KIT-WC03J3E5 3kW