Ik ben blij te zien dat er een aantal mensen zijn met dezelfde instelling/situatie als wij. Ons plaatje: 2 verdieners (man 32 u, vrouw 36 u), geen kids, leaseauto (kost netto € 85 pm), woning met 100% aflossing (deel renderende inleg, deel bankspaar), vrijstaand gelijkvloerse woning van 164m2, pas net geisoleerd.
Wij geven ook meer dan € 400 pm uit aan eten, als je daar horeca bij meerekent, denk ik dat je nog 'n € 100 tot € 200 extra moet meerekenen. Daar moet ik wel bij vertellen dat wij nog best wat studenten en pas afgestudeerden in onze vriendenkring hebben, en absoluut niet moelijk doen als we 'n keertje (of 3 in de maand) voor 4 man pizza of Spare Ribs-express aan laten rukken (wij zijn ook student geweest en vonden het dan ook heerlijk om 'n keer pizza te kunnen eten).
Afgelopen jaar hebben we eind augustus 'n huis gekocht en we waren begonnen met € 20.000 reservegeld. Daarvan is 'n 2e handsmotor gekocht, en na wat grote tegenslagen, was dat geld eind van het jaar geslonken naar € 2.000 spaargeld. Momenteel hebben we weer meer dan € 10.000, dus het gaat weer de goede kant op. Bewust sparen doen we niet, al zijn we wel bezig 'n ORV en 'n pensioenpolis af te sluiten (pensioengat van 10+ jaar)
Ons budgetplaatje:
Netto inkomen, incl. belastingteruggaven HRA en reiskostenvergoeding: € 4.760.
Uitgaven:
Hypotheek I (inc. spaarinleg) € 1.501
Hypotheek II € 389
Gas en elektra € 246
water € 17
ZF man: € 87
ZF vrouw: € 124
WA/Inboedel/Opstal: € 21
Rechtsbijstand: € 18
Bankkosten + aflossing IBG: € 121
Gem. heffingen: € 105
Natuurmonumenten € 5
Basketbal € 25
Postcodeloterij: € 10
TV + internet: € 35
06 man: € 10
06 vrouw: € 10
Motor:
Benzine: € 260
MRB: € 3
Verzekering: € 16
Totale uitgaven: € 2.9770
Blijft over om te sparen, van te eten of over de balk te smijten: € 1.786. Ik besef dat we het errug goed hebben en begin me langzaam te beseffen dat het echt niet voor iedereen weggelegd is. Hoewel ik 'n hekel heb aan 't Amerikaanse systeem, was ik wel de overtuiging toegedaan dat dit wel voor iedereen haalbaar is, als je maar 'n beetje verstand hebt en graag genoeg wilt. En ergens heb ik ook niet het idee dat we iets totaal uitzonderlijks gedaan hebben, beiden gewoon HBO, ik wat ambitieuzer dan m'n vriend, maar echt niet dat werk voor alles gaat. Ik heb wel behoorlijk de indruk dat kinderen voor een zeeeeeeer groot deel je budget bepalen: aan de ene kant omdat er minder inkomen binnenkomt, aan de andere kant omdat je meer kosten hebt.
Wat ik heel vaag vind, is dat we, ondanks het feit dat we gemakkelijk € 1.000+ per maand kunnen sparen (en vaak wel meer), wel op de top van onze leencapaciteit gekocht hebben. Voor ons dus geen max-hyptheek waardoor we droge pasta moeten eten, maar ik blijf het vreemd vinden.
Even over de start van het topic: ik heb nooit begrepen hoe mensen "prive-uitgaven" en "eigen/grotere inbreng/hoger salaris" in een relatie zien. Het enige waarvoor dat van belang is, is aan 't eind van de relatie, als de poet verdeeld moet worden. Tijdens de relatie maak je niet zozeer 'n afweging van wie brengt wat in/wie mag wat uitgeven, maar je maakt wel 'n verdeelsleuten over wie wat aan 't eind van de relatie mag meenemen.
Enige keer dat ik me kan voorstellen dat je "prive-budget" hebt, is als een van de 2 (of beiden) chronisch 'n gat in de hand heeft en dus geen keuzes kan maken. Op dat moment lijkt het me inderdaad handig om jezelf te budgeteren, maar zolang je beiden geen idiote dingen wil doen, lijkt me zo'n budget echt niet nodig. Wellicht zie ik 't helemaal verkeerd voor me, maar ik zie hetvolgende al voor me: maandenlang heeft mannetje z'n budget gespaart, en vrouwlief heeft het uitgegeven aan schoenen en paarden. Na 'n jaar zegt mannetje tegen vrouwtje: tsja, ik ga op vakantie, en jij mag niet mee. Of: tsja, ik weet dat de ketel nu stuk ik, maar het is MIJN geld, dus dat ga ik niet gebruiken. Ik kan me zoiets gewoon niet voorstellen.
Investeer in een nieuwe vorm van anti-conceptie: Choice!