Met al het digitale geweld tegenwoordig ben ik eens een groot aantal stappen teruggegaan, nameijk naar de basis (letterlijk) van 35mm fotografie. Hoe kan dat beter dan met spullen van de bedenker ervan: Barnack Leica's!
Momenteel heb ik er twee: een zwart met nikkel Leica II uit 1933. Eigenlijk is het serienummer van de camera uit 1929 maar Leica heeft de camera ooit geüpgraded (lees: omgewisseld) van een Leica I zonder meetzoeker naar een Leica II met meetzoeker en daarbij is het serienummer hergebruikt. Deze camera met z'n nikkelen 5cm Elmar heeft een uitgebreide CLA gehad waarbij de sluitergordijnen zijn vervangen en ook de beamsplitter van de meetzoeker. Alles werkt nu 100% zoals het hoort, en dat voor een camera die bijna 95 jaar oud is!.
Ik ga nog wel wat originele accessoires aanschaffen, maar dat gaat niet makkelijk zijn als je niet teveel wilt betalen. Bijvoorbeeld een zwart gelakte messing lensdop kost origineel aardig wat. Idem voor de zwart gelakte messing zonnekap. Er is natuurlijk wel AliExpress namaak te koop (wat hebben ze niet???) maar daar kies ik voor nu niet voor. In maart is er in Hilversum de fotograficabeurs, misschien scoor ik daar wel wat.
Daarnaast heb ik een lelijke chrome Leica Standard aangeschaft. Ook hier hetzelfde Leica-fenomeen: een laag serienummer (in dit geval uit 1928) op een camera uit 1939 of daaromtrent. Op de camera zit een 5cm f/2 Summitar. De camera is niet geserviced (pas gekocht), de Summitar wel. Vandaag ga ik met dit exemplaar op pad, met een 20 jaar geleden verlopen rolletje Agfa ISO 200 (belicht op ISO 50). De lichtmeter is een moderne DOOMO meter die ik heb verhoogd met een flits-adapter die ik nog in mijn rommebak had liggen. Ook de lensdop van de Summitar is uit de rommelbak afkomstig, net als de leren strap. Wie wat bewaart die heeft wat.
Het zoekerlensje voorop de camera ontbrak overigens. Het origineel is natuurlijk nergens te vinden, dus daarom heb ik het zoekerlensje uit een defecte Sovjet Chaika halfkleinbeeldcamera gesloopt, en die op maat geslepen met schuurpapier. Het mooie is dat ik nu een superscherp beeld heb met een iets wijdere beeldhoek (ca. 40mm) dus dat is een mooi compromis.
Het hergebruiken van serienummers was overigens ook uit praktische overwegingen. Als je kon aantonen dat het serienummer van de camera hetzelfde was, dan hoefde je bij herinvoer geen belasting te betalen. Het ging immers om een "reparatie/upgrade" van een bestaande camera (ook al was dat in het echt niet zo).
[
Voor 13% gewijzigd door
Spotmatic op 26-01-2025 14:58
]