Nee, dat is
precies de kwestie. Je kunt een informatiesysteem natuurlijk nooit los bekijken van wie het gebruikt en welke consequenties het heeft. Privacy heeft een doel in het functioneren van de rechtsstaat. Hoe je het ook wendt of keert, beperking van de privacy is een aantasting van de rechten van onschuldige burgers. Nu kan en moet je een praktische afweging maken tussen die rechten en het bestrijden van criminaliteit, maar je kunt niet klakkeloos stellen dat een informatiesysteem zélf niet voor problemen zorgt en
dus het gebruik ervan in de praktijk ook niet voor problemen gaat zorgen. Een auto zorgt zelf ook niet voor problemen, maar toch vallen er jaarlijks 800 doden als gevolg van het gebruik ervan. Rara, hoe kan dat?
verdere ontwikkeling van bepaalde systemen ter registratie van informatie betekent niet dat alles opeens veel slechter en foutgevoeliger zou worden..., wat je lijkt te impliceren door opeens daarover te gaan beginnen alsof dat een 'automatisme' is. ten minste ik neem nu aan dat je hier niet wil beweren dat informatisering an sich kennelijk enkel alles slechter maakt.
Tja, als je informatisering los gaat bekijken van de context waarin het gebruikt wordt heb je gelijk. Maar de vraag is hoe zinvol dat is. Een informatiesysteem werkt in de praktijk simpelweg niet los van de context waarin het gebruikt wordt.
natuurlijk zal de transparantie, controle van zulk een systeem belangrijk zijn en is het ook voor de uitbater ervan gewoon van belang dat fouten uitegebandt worden.
Ten eerste is die transparantie er niet en ten tweede is het nog maar zeer de vraag of opsporingsdiensten baat hebben bij allerlei vormen van openheid, met name op die gebieden waar het fout gaat. De AIVD, de president van de Hoge Raad en de advocaat-generaal stellen expliciet dat meer openheid de werking van en het vertrouwen in het systeem kan schaden en dat dat dus niet wenselijk is (bronnen:
de Volkskrant,
jaarverslag AIVD 2008).
waar het echter vooral om draait in het geval van de problemen van die meneer Ron Kowsoleea, dat deze niet enkel voorkomen uit het feit dat vel gergistreerd en uitgewisseld wordt maar vooral dat in de huidige systemen persoonsregistratie vooral enkel op 'naamsbasis' gebeurt en eerder een erg verouderd en juistd aardoor zeer foutgevoelige manier van informatiebehandeling gebruikt wordt...
Juist door verdere innovatie kun je beter voorkomend optreden bij zulke gevallen van persoonsverwisseling enkel doordat toevallig 'twee namen op elkaar lijken'.
Nee, dat is een misvatting. Die fouten treden niet op als gevolg van fouten in het informatiesysteem of het ontbreken van informatie, maar het (al dan niet moedwillig) verkeerd omgaan met gegevens of verantwoordelijkheden. Het is een organisatorisch probleem, waarbij mensen hun taak niet naar behoren uitvoeren, of, erger nog, waarbij hun taak niet eens duidelijk genoeg is. In het artikel over Kowsoleea staat het zelfs letterlijk:
In 1994 geeft Imro C. bij de politie de naam en geboortedatum van Ron Kowsoleea op. Datzelfde jaar wordt de fout nog ontdekt, maar toch niet uit het systeem gehaald.
De grootste denkfout die keer op keer op keer gemaakt wordt bij het implementeren van informatiesystemen is de gedachte dat je dat soort fouten kunt oplossen met een computersysteem. Maar dat kan niet. Sterker nog, je proces moet foutloos werken voordat je er ook maar op kunt hopen dat een informatiesysteem iets gaat bijdragen aan het resultaat. Als dat niet zo is krijg je alleen maar meer problemen. Daar zijn legio voorbeelden van, zowel bij bedrijven als bij de overheid.
nee sorry, maar zo eenvoudig gesteld klinkt dit mij vooral naar 'Ik mag alles, maar de Overheid mag niks'....
Dat is ook zo. In een democratie voert een overheid de taken uit die 'wij' als burgers aan haar uitbesteden. Ze krijgt daarvoor diverse behoorlijk ver reikende instrumenten, zoals het exlusieve recht om beslag te leggen op private middelen en bezittingen (belastingheffing), vrijheidsberoving en het geweldsmonopolie. Daar hoort bij dat de overheid verantwoording aflegt over het gebruik van die middelen, omdat ze in potentie een enorme macht weghalen bij de burger en die neerleggen bij de overheid. Juist die plicht tot verantwoording en het recht van burgers om kritisch te zijn, zijn belangrijke instrumenten in het kunnen beoordelen of de overheid ook datgene doet wat de burger van haar vraagt. Wanneer de overheid ook nog een 'informatiemonopolie' zou kunnen koppelen aan die vérstrekkende instrumenten die ze al heeft wordt het heel, heel lastig om kritisch te kunnen zijn.
Imho is het zeker niet handig te gaan roepen dat bv normale opsporingstaken, en recherchewerk naar criminelen kennelijke enkel moeilijker moet gaan worden, en bv de politie zoveel mogelijk gehindert moet worden en kennelijk niet gebruik mag maken van bepaalde informatie...
Met mijn gegevens gaan ze geen boeven vangen, dus ik zie niet in hoe het ontbreken van mijn gegevens de politie hindert. Sterker nog, het wordt juist moelijker om door de bomen het bos te gaan zien naarmate je meer zinloze gegevens hebt.
uit angst dat misschien een gewone burger daarvan een nadeeltje ooit zou kunnen ondervinden, of bv óók gecontroleerd kan worden.
Het is de basis van de rechtsstaat dat ieder burger vrij is om te doen en te laten wat hij wil zonder de (dreigende) noodzaak daar verantwoording over af te leggen aan wie dan ook (tenzij er concrete verdenking bestaat). Jij noemt dat 'angst', maar het is een noodzakelijk fundament van een rechtsstaat. Dat aantasten gaat rechtstreeks in tegen het hele idee van democratie en de rechtsstaat, dat ik hierboven uiteen heb gezet. De manier waarop we dat hebben georganiseerd is een door schade en schande tot stand gekomen methode om burgers te beschermen tegen al dan niet moedwillige willekeur van machthebbers.
Heeft dat nadelen? Jazeker. Maar het is kiezen tussen twee kwaden: je blootstellen aan de relatief geringe kans op kwade willekeur van een crimineel, of de onvermijdelijke onpersoonlijke willekeur van de machthebber. Als je bedenkt dat het heel, heel lastig is om macht weg te nemen bij iemand die dat eenmaal heeft én je bovendien redelijk wat mogelijkheden hebt om je te vrijwaren van het eerste is het tweede alternatief, alles in aanmerking genomen, het minst aantrekkelijk.
Juist de veiligheid en bescherming van burgers is wel gediend bij een goed kunnen functioneren van de politie in zulke gevallen..
Hooguit kun je wel stellen dat zulke systemen zeker transparant moeten zijn en controle erop moet kunnen plaastvinden...
De politie gaat niet beter functioneren als ze al mijn gegevens hebben. De centrale vraag is: als ik alle gegevens heb, kan ik dan alle boeven pakken? Het antwoord daarop is simpelweg: nee, dat kan niet. Het gaat namelijk helemaal niet om die gegevens, maar om de interpretatie ervan en de conclusie die je eraan hangt. En als dat misgaat - wat in de praktijk gewoon het geval is - dan zullen meer gegevens alleen maar tot meer foute conclusies leiden, zeker wanneer datgene wat je zoekt de spreekwoordelijke speld in de hooiberg is.
Maar dat is wat anders dan zulke ontwikkelingen per definitie aleen maar afwijzen, of denken dat persoonsgegevens bescherming enkel een technolgische kwestie is die opeens gevaarlijker zou zijn wanneer er databases en automatische gegevensverwerking toegepast wordt , dan wanneer gegevens via niet geautomatiseerde processen verwerkt worden en men bv mensen identificeert enkel op basis van een naam (zoals met meneer Kowsoleea gebeurde)
Ik wijs informatisering en automatisering an sich helemaal niet af. Wat ik afwijs is de gedachtegang die er achter zit, namelijk dat ik het recht op privacy moet inleveren zonder dat daar iets duidelijks tegenover staat. Datamining en profiling zijn helemaal geen geschikte technieken om iets consistents te vinden in 'onwenselijk' menselijk gedrag (wat criminaliteit in feite is), tenzij je dat gedrag precies kunt beheersen.
polthemol schreef op dinsdag 03 november 2009 @ 16:17:
[...]
1. het geautomatiseerde stukje bij bepaalde opsporingen is louter gemak en niets meer. ALLES ALLES ALLES (ja echt alles bedoel ik

) dat jij wilt voorleggen vervolgens aan een rechter zal nog altijd manueel verder verwerkt moeten worden voor dat dat kan. Waarom ? Om fouten te voorkomen zoveel mogelijk.
Dat wordt een holle frase wanneer een verdachte informatie die tegen hem ingebracht wordt niet kan toetsen en zich dus niet kan verdedigen tegen bepaalde aantijgingen. Zo mag AIVD-informatie wél in een rechtszaak gebruikt worden, maar omdat die informatie te maken heeft met staatsveiligheid kan de juistheid ervan vaak niet of moeilijk worden vastgesteld (bronnen:
Ministerie van Justitie,
College van Procureurs Generaal).
2. de middelen die ik nodig heb om iets te bereiken, in dit geval een functionerende samenleving, moeten worden aangepast aan het probleem. Dit wil zeggen: heb ik een groep criminelen die bereid zijn steeds verder te gaan, dan kan ik mijn opsporingsmacht niet beperken met grenzen die criminelen 30 jaar geleden nog aanhielden. Ik zal vooruit moeten gaan. Ook zaken als internet speelt hier natuurlijk in mee. Het schept ongekende mogelijkheden, zowel voor de dark side als voor de goede kant.
Het probleem zijn niet onschuldige burgers, dus je hoeft je systeem helemaal niet zo in te richten dat je je daarop richt.
3. en wat toont dat boek aan voor de rest ? Het is hetzelfde waarom ik de kriebels krijg van mensen die altijd en overal bij elke nieuwe regel met orwell beginnen te zwaaien voor je neus "zie je wel ! george heeft dat gezegd !!!!!! het gaat fout nu, want het staat in dit boek geschreven !!!".
Het is een realistisch verhaal over hoe profiling in combinatie met inschattingsfouten en vooringenomenheid tot fouten kan leiden.
4. je hoeft een dergelijk systeem niet te vertrouwen. Vertrouwen is goed, controle is beter, maar ! Voor sommige zaken is controle gewoon niet gewenst. Ik kan bv. een AIVD zijn werk niet laten doen als iedereen ze continu op hun vingers moet kijken. Het is een heel ander spel dat zij spelen.
Nee. Een democratie en een rechtsstaat bestaan bij de gratie van kritiek en controle. Als mij als burger die middelen ontnomen worden help je in feite de democratie en de rechtsstaat om zeep.
Betekent dat dan dat je niet altijd alle boeven kunt vangen en alle narigheid kunt voorkomen? Ja, dat betekent het, maar dat zal altijd zo blijven. Iemand die beweert dat hij, op welke manier dan ook, dat wel kan, is een leugenaar en een oplichter.
polthemol schreef op dinsdag 03 november 2009 @ 16:21:
[...]
niet perse voor elk individu. De bescherming van je samenleving hangt onlosmakelijk verbonden met de afweging tussen belang van 1 burger en groepsbelang. En in sommige situaties gaat het belang van die ene burger in die ene bepaalde zaak gewoonweg irrelevant zijn. Balen voor die kerel, maar shit happens in dat geval en weet je ? Zo werkt het al vanaf de dag dat we in groep op olifanten gingen jagen.
Het rechtssysteem is er nou net precies op gericht om er voor te zorgen dat individuen
juist niet worden opgeofferd aan één of ander arbitrair 'hoger doel'.
RM-rf schreef op dinsdag 03 november 2009 @ 18:11:
[...]
heel errlijk gezegd vin ik het aanhalen van die zaak, juist géén voorbeeld van het slechte van een goede en betrouwbare persoonsregistratie en een verdergaande identificatieplicht ... integendeel zelfs....
en dat er door sommige mensen schijnbaar een hoop bijgefantaseerd wordt of feiten heel anders verteld al helemaal niet ...
Het is een voorbeeld om aan te geven waar het misgaat: het (kennelijk) ontbreken van de wil, mogelijkheid of vermogen om die gegevens juist te beheren. Wat denk je dat er gebeurt wanneer dezelfde mensen die deze fouten maken het beheer krijgen over méér gegevens? Kunnen ze dan ineens beter gegevens beheren?
[
Voor 5% gewijzigd door
Verwijderd op 04-11-2009 09:30
]