Edmin schreef op zondag 05 april 2009 @ 01:15:
En dus is het nutteloos in de organisatie. Als militair deel je de rechten en plichten van het beroep permanent. De ellende met niet-inzetbare, want we zouden ze ergens toe verplichten, dienstplichtigen zagen we al in Libanon tijden UNIFIL.
Dat was dus precies mijn punt en de reden waarom ik het had over soldaatje
spelen 
Ach, je stelt het 'leren doden' wel erg prominent in je post, vind je niet?
Het is nu eenmaal het allerbelangrijkste wat ik tegen heb op militairen en anderen die als deel van hun werk het doden van niet-meewerkende mensen hebben.
Ik snap de noodzaak van het bestaan van dergelijke beroepen, maar ik weiger te geloven dat een land in vredestijd, zonder aanwijsbare oorlogsdreiging, een noodzaak heeft om zijn volledige bevolking te leren doden.
(Of natuurlijk, seksistsch als dienstplicht vaak genoeg is, de helft van zijn bevolking).
Nee, de kenmerk van een soldaat is dat hij het geweldsmonopolie van de staat uitoefent en dat doet binnen de kaders van proportionaliteit en subsidiariteit. Dat houdt in dat je te allen tijde precies genoeg geweld gebruikt om de esituatie de baas te zijn. Dat heet ook wel escalatiedominantie. Dat er een mogelijkheid is dat er ondanks de-escalerend optreden toch gedood wordt is waar, maar niet het belangrijkste kenmerk.
Het lijkt me verduveld lastig om dat geweldsmonopolie (waarbij aangetekend dat het belangrijkste geweldsmonopolie dat de staat heeft, dat tegen haar eigen burgers is, en dat wordt alleen in erg foute landen door het leger uitgeoefend) uit te oefenen zonder dat je weet hoe je iemand om zeep moet helpen.
Verdediging my arse, als wij naar Afghanistan gaan, doen we dat niet om de staat te verdedigen (behalve tegen politieke aanvallen vanuit de VS wellicht). Als jij iemand met een geweer en gevechtstraining neerkwakt in een oorlogsgebied waar hij niets te zoeken heeft, dan is hij mijns inziens niets dan zijn eigen huid aan het verdedigen. Maar goed, dit is misschien iets voor een ander topic.
Absoluut, ik twijfel er geen moment aan.
Waarmee is aangetoond dat ik niet normaal ben. Dat is aan de ene kant geruststellend, maar aan de andere kant zet ik vraagtekens bij de normaliteit van het beeld van de mens als geboren killer.
Je eigen woordkeuze. Maar met een hele zwart-wit blik zou je een deel van de training zo kunnen omschrijven. Het is echter niet zo stellig als jij beweert.
Dus je leert niet om met een dodelijk wapen je doel ter raken, in de volle wetenschap dat dat doel in de praktijk menselijk is of kan zijn? Al is dat maar een detail van de training, je leert dus doden. En dan kan het me erg weinig schelen hoeveel andere dingen je er omheen doet, of hoe je dat leren doden allemaal met mooie woorden wilt verdoezelen, ik blijf het onzinnig vinden om onze hele jeugd te leren hoe ze moeten doden.
We zijn het volgens mij trouwens roerend met elkaar eens dat het geen goed idee is om iedere 18-jarige lamlul verpllicht het leger in te schoppen, al zij het dat we er andere argumenten op nahouden.

Nogmaals, hiermee geef je aan dat je niet begrijpt hoe moderne militaire operaties eruit zien. Ik heb enorm veel operaties gedraaid, maar het doden was daar zelden een onderdeel van, laat staan het doel. In de training is schietvaardigheid dan ook maar een van de basisvaardigheden, naast de militaire variant op EHBO, overleveingstechnieken en verdediging tegen inzet chemische en nucleaire wapens, om maar een dwarsstraat te noemen.
Het kunnen doodschieten van een mens is een
basisvaardigheid. I rest my case.