Mijn ervaring is dat een decibel meter vrijwel nutteloos is voor het tunen van de subwoofer. In de meeste ruimtes krijg je in het laag geen mooie vlakke response, en dan wordt het erg lastig een goede afstemming met een decibel meter te maken. Je kunt er een grove afschatting mee maken, maar daarna moet je gewoon gaan luisteren. Dat werkt veel nauwkeuriger. (En het is sowieso het uiteindelijke doel dat het goed klinkt...)
In eerste instantie heb je altijd de neiging de subwoofer te hard te zetten. Dan is het fantastisch voor actie films, maar hopeloos voor muziek. Dat is iets waar je even doorheen moet... Als de sub voor muziek slecht klinkt, dan staat hij gewoon verkeerd afgesteld. (Of het is een slecht luidspreker combinatie, maar daar gaan we maar even niet van uit...)
De bedoeling van een sub is niet dat het hard klinkt, maar dat het laag klinkt. Liever dat de subwoofer iets te zacht, dan te hard staat. Dat
harde laag komt dan vanzelf, als je het volume iets omhoog haalt. Waarbij dan mensen
niet dood gaan als het hard staat, maar wel een enorme belevenis hebben....
Wat heel prettig voor instellen is, is klassieke muziek met bijvoorbeeld een cello solo. Beethoven's 5e sym. 3e stuk werkt goed, aangezien daar flinke trapjes gespeelt worden. Maar je moet gewoon veel luisteren. Je zult in eerste instantie het gevoel hebben dat de sub te zacht staat als je dan weer naar films luistert, maar later zul je merken dat het ook veel strakker, en daarmee beter klinkt. De hogere harmonische bepalen hoe strak het klinkt, en die komen voornamelijk van je normale stereo speakers. Staan die te zacht t.o.v. de sub, dan lijkt de sub te rommelen, omdanks dat de sub prima in orde is.
Top Gun met een te harde sub, lijkt imposant, maar is vooral luid, en een beetje onevenwichtig. Met een op klassieke muziek ingespeelde sub, is het niet echt hard, maar klinkt het plotseling wel als een
echte straaljager. En daar ging het om.
Altijd conservatief zijn met je sub instellingen...