GreenSky schreef op woensdag 11 juni 2008 @ 15:19:
Ik heb nog niet alles gelezen, maar post toch een bericht. Ik vind deze ontwikkeling een logisch gevolg. Het is erg mooi dat je op deze manier erfelijke ziektes kan uitbannen (lange termijn). Veel mensen hier zien ook in dat het niet om uiterlijke kenmerken en dat soort dingen moet gaan.
Maar waar leg je dan de grens? Want hoe minder imperfecties hoe knapper iemand is. (het blijft natuurlijk een kwestie van smaak, maar dit is 1 van de weinige dingen die enigzins waar is)
En kom je op een gegeven moment niet in een situatie waarin er neer gekeken wordt op ziektes en dergelijken, net als eeuwen geleden. Uitschot van de maatschappij etc.
Even een nuance hierbij:
Je bant
niet zomaar erfelijke ziektes uit hiermee, die zijn soms ook een combinatie van genen namelijk.
Met embryo screening, zit je te screenen op een slechte combinatie van genen. Elke embryo met die combinatie wordt in de vuilnisbak gedumpt.
Een embryo die wel goedgekeurd wordt, kan dus rustig ook de drager zijn een gedeelte van de slechte combinatie, die voor problemen kan zorgen. Dus je bant er niks mee in de meeste van de gevallen. Als je wilt uitbannen, zou je gewoon moeten stellen, dat mensen maar geen eigen kinderen moeten nemen, als ze ergens drager van zijn.
Echter het betekent niet, dat alle gens van die combinatie slecht zijn, als ze in andere combinatie zijn is er niks aan de hand of is het zelfs positief.
Het is niet zo zwart en wit in genen land.
Het is alleen zeer jammer, dat voorstanders zulke niet-juiste, niet gefundamenteerde voordelen aanhalen.
De hogere kans dat je een "slechte" ziekte kunt krijgen is soms ook een verminderde kans op een andere slechte ziekte. Ja, niet bij alles, maar het is nu eenmaal niet zo zwart wit in genen land.
Wie gaat het trouwens allemaal betalen? Het kost klauwen vol geld.
Prima, dat je alle reclame uitingen over het onderwerp gelooft, maar erfelijke ziektes hiermee uitbannen op de lange termijn is niet realistisch op dit moment.
Meestal gaan de discussies en beslissingen trouwens totaal niet over het individu, dat zou kunnen worden geboren, maar meer over de familie die voor dat individu moet zorgen.
Voorbeeld: mensen met down syndroom. Degene die ik in de kenniskring hebben, zijn echt schitterende mensen en ze zijn beide meestal vrolijk, ook soms met droevige bui, maar meestal kennen ze weinig zorgen. Dus hun kwaliteit van leven, van uit hun oogpunt gezien is eigenlijk best hoog. Ze staan gewoon goed in het leven.
Echter de familie die er voor moet zorgen, heeft het soms best moeilijk mee: extra kosten, extra aandacht etc.etc.
Welke maatstaf moet je dus hanteren, moet je het vanuit de naaste familie bekijken of vanuit het individu, dat eventueel geboren kan worden?
Het is en blijft een moeilijke zaak.
Echter het is ook zeer duidelijk, dat elke keer, dat de grens opgeschoven wordt er ook juridisch minder drempels komen om de grens weer verder op te schuiven, totdat er keihard gescreend gaat worden op bijvoorbeeld: rood haar of platvoeten.
Grootste probleem met embryo's is: wat is nu leven?
We weten het nog steeds niet, de cellen van een embryo zit vol leven.
Echter we eten continue levende cellen van planten en dieren, dus das geen maatstaf nog.
En helaas of gelukkig, kunnen we niet bepalen, hoe en wanneer een persoon ontstaat, als we dat namelijk wisten, was er ook nauwelijks meer een discussie.
Op dit moment zegt de ene groep: ach embryo is nog geen persoon en andere groep zegt: embryo is al een persoon. Tja wie heeft gelijk, geen idee.
Persoonlijk ben ik van mening, dat mogelijkheden best wel verruimd mogen worden, echter de kosten voor de samenleving worden dan ook behoorlijk duur en dat geld kan ook gebruikt worden voor andere goede doeleinden, waar meer mensen profijt van hebben en dat hoeven echt niet allemaal nl-ers te wezen....
[
Voor 13% gewijzigd door
bangkirai op 11-06-2008 18:15
]