Samenwonen en de kosten verdelen

[Verwijderd]

Pooh schreef op donderdag 21 februari 2008 @ 12:12
Boendien is elk van de partners eigenaar van de helft van het binnen de relatie opgebouwde vermogen.

Maargoed, ik ben in gemeenschap van goederen getrouwd.

Grappig dat hetgeen wat jij beschrijft geen gemeenschap van goederen is

Dennahz schreef op donderdag 21 februari 2008 @ 12:17:
Ik ben 23, maar denk er exact hetzelfde over als GA. Niet iedereen hopt van de 1 naar de ander of heeft relaties zonder enig vertrouwen.

Ja want elke realist hopt in een relatie zonder enig vertrouwen

De realiteit laat gewoon een heel ander beeld zien dan je als verliefd stelletje in je hoofd hebt; "tot de dood ons scheidt" is gewoon een erg lange tijd en de kans is, zowel statistisch als logisch gezien, flink aanwezig dat het niet zo lang gaat duren. De meeste geschillen mbt "de gemeenschap" of het gebrek daaraan (bijv. bij samenwonen) ontstaan echt niet in de witte broodsweken; die ontstaan als de liefde voorbij is en dán zijn harde afspraken gewoon erg prettig.
Niemand roept hier dat je elkaar tijdens de gelukkige tijden niets hoeft te gunnen, zoals jij nu insinueert. Afspraken maak je voor áls het fout loopt. Een causale relatie tussen het afspreken van harde afspraken en het stuklopen van een relatie moet ik nog zien; sterker nog is hetgeen dat nu afwijkend bereikt wordt door huwelijkse voorwaarden in de toekomst waarschijnlijk regelend recht en lijkt het gehele "vertrouwen" in de vorm van algehele gemeenschap van goederen dus ook politiek afgedaan te zijn.

[ Voor 66% gewijzigd door Verwijderd op 21-02-2008 15:44 ]

[avotar]

Ik ben 30 en ik dacht er altijd hetzelfde over als GA.... totdat het hopeloos fout ging... en Avotar met een schuld van 25000 euro achterbleef omdat hij alles betaalde en ook het krediet maar nam omdat zij geen geld had en we geen samenlevingscontract oid hadden, "want anders hou je toch niet van elkaar?"

Ik denk er nu iets anders over... wat genuanceerder... ik betaal alle vaste lasten van m'n salaris.. m'n vriendin de dagelijkse boodschappen (via onze gezamelijke rekening) en de rest van het vertier...
Bij vakanties en grote uitgaves zien we wel hoeveel we hebben.

Het doel is 2ledig... We houden een beetje scheiding in de dingen en kunnen zo de uitgaves goed in balans houden... en het leert haar om met geld om te gaan.
Klinkt heel hard, maar ze heeft nooit op zichzelf gewoond en moet dat soort dingen leren.
En op deze manier kan ik zelf een beetje de controle houden (iets wat ik de vorige keer niet had) en komen we op die manier ook nooit zonder geld te zitten.

Romantisch... och.. in het begin natuurlijk niet... maar het zet zichzelf goed.. en dan hoef je het er niet over te hebben verder...

[Dutchylex]

Hier kiezen we voor de gemakkelijke manier: 1 pot en we hebben nog nooit gelet wie wat koopt...getrouwd in Gemeenschap van goederen...Het scheelt misschien dat we allebei totaal niet om geld geven, en er bewust vanuit willen gaan dat we altijd bij elkaar blijven.Na 10 jaar nog geen problemen iig Volgens mij is er geen objectief antwoord te geven...Ieder voor zich denk ik...

[Guardian Angel]

ecteinascidin schreef op donderdag 21 februari 2008 @ 11:53:
[...]
Niet om het 1 of ander, maar de tijden zijn veranderd. Allereerst heb jij 35 jaar voorsprong voor financieel vertrouwen dat nieuwe stelletjes nog moeten krijgen...................maar jij bent hier de dinosaurus.

Je zult het misschien niet geloven, maar zelfs ik was ooit jong.

Resteert het stuk "tijden veranderen" en daarvoor verwijs ik gemakshalve naar topics waarin ik reageerde met opmerkingen over de steeds verder oprukkende "ikke ikke mentaliteit". Zonder die mentaliteit zou immers alles vrijwel hetzelfde zijn als in mijn "verkeringstijd".

Nogmaals, iedereen mag het regelen zoals door hem/haar gewenst is, maar ik blijf dat geregel en gedoe echt belachelijk vinden. Het maand-, kwartaal-, jaarlijks overleg over de financiën leidt er volgens mij alleen maar toe dat je nauwkeurig in kaart brengt wat de een en de ander heeft besteedt en waaraan. Is de financiële situatie dan wat krap komen er vanzelf wel de verwijten over en weer met als resultaat...................

Als wij een keer krap bij kas zitten of voor een grote financiële uitgave staan is een korte opmerking van een van ons beiden al voldoende om ergens de rem op te zetten. Dat was 35 jaar geleden zo en sindsdien is daar niets in veranderd.

Een levende dinosaurus is trouwend aardig bijzonder. Als er in Nederland ook maar een bot van wordt gevonden is het voorpaginanieuws en ik leef nog. Kun je nagaan.

[Verwijderd]

Guardian Angel schreef op donderdag 21 februari 2008 @ 15:46:
[...]

Je zult het misschien niet geloven, maar zelfs ik was ooit jong.

Maak dat de kat wijs

Resteert het stuk "tijden veranderen" en daarvoor verwijs ik gemakshalve naar topics waarin ik reageerde met opmerkingen over de steeds verder oprukkende "ikke ikke mentaliteit". Zonder die mentaliteit zou immers alles vrijwel hetzelfde zijn als in mijn "verkeringstijd".

Nogmaals, iedereen mag het regelen zoals door hem/haar gewenst is, maar ik blijf dat geregel en gedoe echt belachelijk vinden. Het maand-, kwartaal-, jaarlijks overleg over de financiën leidt er volgens mij alleen maar toe dat je nauwkeurig in kaart brengt wat de een en de ander heeft besteedt en waaraan. Is de financiële situatie dan wat krap komen er vanzelf wel de verwijten over en weer met als resultaat...................

Als wij een keer krap bij kas zitten of voor een grote financiële uitgave staan is een korte opmerking van een van ons beiden al voldoende om ergens de rem op te zetten. Dat was 35 jaar geleden zo en sindsdien is daar niets in veranderd.

Ach ja tijden veranderen en vroegâh was alles beter...

Maar leg mij nou eens uit waarom je blijkbaar een verband ziet tussen het maken van harde afspraken en een gebrek aan liefde? In jouw huwelijk is een tekort van kas met een korte opmerking opgelost, maar blijkbaar is het als je een administratie hebt of harde afspraken over eigendomsverdeling bij scheiding maakt ineens stukken lastiger om elkaar iets te gunnen. Dat zie ik toch echt niet zo...

[Guardian Angel]

Verwijderd schreef op donderdag 21 februari 2008 @ 15:52:
[...]
Maak dat de kat wijs

Onze katten, Pink en Floyd, zijn elk nog eigenwijzer als ik.

Ach ja tijden veranderen en vroegâh was alles beter...

Niet alles maar wel wat.

Maar leg mij nou eens uit waarom je blijkbaar een verband ziet tussen het maken van harde afspraken en een gebrek aan liefde? In jouw huwelijk is een tekort van kas met een korte opmerking opgelost, maar blijkbaar is het als je een administratie hebt of harde afspraken over eigendomsverdeling bij scheiding maakt ineens stukken lastiger om elkaar iets te gunnen. Dat zie ik toch echt niet zo...

Allereerst, ik heb het nergens over een gebrek aan liefde gehad. Dat zal denk ik ook geen verschil maken. Misschien zou ik een sterker gevoel van eigenliefde erbij moeten betrekken.

Ik kan me het niet voorstellen dat ik 35 jaar lang bij had moeten houden van wie wat is en door wie het betaald is. Ik zou daar knettergek van worden en me in no-time fucked up voelen. Ik moet ineens denken aan dat nummer met de regel "CD van jou, CD van mij. CD van ons allebei, maar gekregen van mijn moeder, van mijn moeder dus van mij".

[MicroWhale]

Pooh schreef op donderdag 21 februari 2008 @ 13:34:
[...]

Toch zit er bij mij wel een verschil tussen vrienden en een relatie. Als ik met een stel vrienden elke week een filmavondje zou houden, en omdat ik toevallig een beamer heb dat altijd bij mij zou zijn, zou ik (een en ander afhankelijk van de grootte van de groep enzo), toch wel een keer verwachten dat mensen op z'n minst zelf een keer een kratje bier of een zak chips meenemen, of de DVD betalen. Maar als ik elke week met m'n vrouw een film kijk, werkt dat toch echt anders.

Inderdaad, je deelt een huis met bijkomende kosten met je vriend(in). Welke DVD's je partner koopt is zijn/haar pakkie an en gaat dus van het eigen geld. Dat ik ze dan mee mag kijken is vanzelfsprekend, want we vinden het leuk om samen een filmpje te kijken.

[KneppaH]

Ik zal het nog maar even herhalen voor de mensen die hun methode aan anderen willen opdringen: Wat voor de een prima werkt kan voor de ander een hel zijn.
Sommige zweren erbij om alles op een hoop te gooien en andere houden de inkomsten liever tot op een bepaalde hoogte gescheiden. Dat heeft gewoon met persoonlijkheid, opvoeding en omgeving te maken.
De een is wat materialistischer dan de ander, de een let iets meer op de centen dan de ander.

De TS wilde alleen maar weten welke situaties zich onder andere voordoen. Het een is niet beter dan het andere anders deed iedereen hetzelfde.

Je kunt ook altijd de situatie aanpassen. Het is niet iets wat je maar eenmalig kan regelen. Komen er kinderen? Raakt er een werkeloos? dan kun je gewoon om de tafel gaan zitten en tegen elkaar zeggen; Zullen we een ander plan gaan maken? Keisimpel.

[ Voor 17% gewijzigd door KneppaH op 21-02-2008 23:31 ]

[Guardian Angel]

KneppaH schreef op donderdag 21 februari 2008 @ 23:15:
Ik zal het nog maar even herhalen voor de mensen die hun methode aan anderen willen opdringen: Wat voor de een prima werkt kan voor de ander een hel zijn.

De TS wilde alleen maar weten welke situaties zich onder andere voordoen. Het een is niet beter dan het andere anders deed iedereen hetzelfde.

Ik denk dat de discussie er alleen maar interessanter door is geworden. Er zijn verschillende visies, ideeën, gedachten, ervaringen en daar kan men onderhand aardig een plaatje uit destilleren hoe "anderen" zoiets doen.

De vraag van de TS was

Maar hoe hebben anderen dat hier geregeld? Zijn er nog andere geniale constructies mogelijk?

en daar wordt uitgebreid antwoord op gegeven en in de meeste gevallen óók de motivatie. Daar lijkt me niets mis mee.

Het kan iemand daarom zomaar op andere gedachten brengen en als je vriend of vriendin dit leest terwijl je net van je scherm bent weggelopen... hen ook.

[Ardana]

Ik moet trouwens wel zeggen dat deze discussie me zelf ook langzaam op andere gedachten aan 't brengen is. Bij 'n beginnende relatie lijkt het "naar rato" model me 't fijnste werken, bij een echt langdurige relatie het "zakgeld" model. En nee, een ander argument dan "dat voelt eerlijker" heb ik er niet voor

zakgeldmodel: ieder heeft een bedrag x om uit te geven voor zichzelf, waarbij x voor beiden gelijk is.

[BlaTieBla]

Ik betaalde het huis en de verzekeringen. De rest van het geld 'mocht' ik houden voor hobbies etc.. Van haar salaris deden we de rest. Vakanties, kleren, eten en drinken, etc.

Voor alle opties is wat te zeggen. Het enige wat geldt is dat jullie je er allebei in moeten vinden. Dus heb het er over en ga alle opties langs.

[Jazco2nd]

baexem schreef op maandag 18 februari 2008 @ 13:47:
.......

Is dit nou echt zo moeilijk?
Optie 4: dump die 2 losse 'eigen' rekeningen en zet alles op de gezamelijke rekening.
In mijn visie: je deelt toch ook bed+tafel, waarom dan niet de rest ook???

Dit is erg onverstandig en kan je beter niet doen. De gezamelijke rekening, ook wel huishoudrekening bestaat niet zomaar. Absoluut nog elk een eigen rekening houden, dat is gewoon een stukje verstand.
Onderbouwing: ga eens bij een klantenservice van een bank een weekje meedraaien en je begrijpt de giga drama die het met zich mee kan brengen als 2 personen samen 1 rekening hebben waar beide salarissen op binnenkomt. Dat je elk een aparte rek houd zegt niets over dat je niet genoeg met elkaar deelt ofzo, dat is gewoon een idiote denkfout.

[Guardian Angel]

Jazco2nd schreef op donderdag 21 februari 2008 @ 23:49:
[...]
Dit is erg onverstandig en kan je beter niet doen. De gezamelijke rekening, ook wel huishoudrekening bestaat niet zomaar. Absoluut nog elk een eigen rekening houden, dat is gewoon een stukje verstand.
Onderbouwing: ga eens bij een klantenservice van een bank een weekje meedraaien en je begrijpt de giga drama die het met zich mee kan brengen als 2 personen samen 1 rekening hebben waar beide salarissen op binnenkomt. Dat je elk een aparte rek houd zegt niets over dat je niet genoeg met elkaar deelt ofzo, dat is gewoon een idiote denkfout.

Ik vind je motivatie onvoldoende en eigenlijk nergens op slaan. Welke bank geeft trouwens mij die gelegenheid, ik wil het graag eens meemaken.

Even zo vrolijk kan hierna iemand anders eenzelfde motivatie als de jouwe geven. Ik zou bijv. kunnen schrijven:

Meerdere rekeningen en elk apart is absoluut onverstandig. Absoluut één rekening voor samen dat is gewoon een stukje verstand.

Onderbouwing: Ga eens bij de klantenservice van de bank meedraaien en misschien begrijp je dan dat alle rekeninghouders die een gezamenlijke rekening hebben en zich niet bij hen hebben gemeld giga gelukkig zijn met hun gezamenlijke rekening.

Zo lust ik er nog wel een paar.

[Pooh]

Jazco2nd schreef op donderdag 21 februari 2008 @ 23:49:
Onderbouwing: ga eens bij een klantenservice van een bank een weekje meedraaien en je begrijpt de giga drama die het met zich mee kan brengen als 2 personen samen 1 rekening hebben waar beide salarissen op binnenkomt.

Huh? Wat is 't probleem daarmee?

[Anoniem: 204528]

Ik ben momenteel iets meer dan anderhalf jaar samen met mijn vriendin: zij woont in brabant en ik woon in zuid-holland. We hebben dus wekelijks te maken met vervoerskosten. Ik heb alleen een OV jaarkaart dus kan gratis naar haar toe op de vrijdag en betaal dus maar 12euro voor een weekendje naar haar toe (moet zondag weer terug ivm stage maandag). Zij betaald echter heen en terug dus in totaal 24euro.

Omdat ze al negatief stond op haar eigen rekening betaal ik vaker de supermarkt/etc als compenstatie. We hebben wel een gedeelde rekening nu geopend bij de postbank maar maken hier nog geen gebruik van omdat we anders straks op 2 rekeningen negatief staan. Ze is nu 2 maanden klaar met haar studie en verwacht eerdaags haar loon te krijgen, dan storten we gewoon mandelijks bij wijze van 75euro per persoon om de rekening om daar onze gezamelijke kosten van te betalen. Op die manier betalen we beide evenredig en is het ook fair. Prima oplossing IMHO


Zodra we gaan samenwonen (over anderhalf jaar want dan ben ik klaar met studie hier) dan zullen we gewoon naar 1 gezamelijke rekening overgaan ook al heb ik aardig wat spaargeld en zij niks. Samenwonen is IMHO een verbintenis en hoewel het aantal scheidingen misschien hoog ligt verwacht ik niet dat dat bij mij zal gebeuren. Zowel: jammer dan.....

Ik heb geen zin om tegen die tijd meerdere rekeningen te hebben: zowel omdat het een hoop moeite kost om alles uit te gaan rekenen alsmede het feit dat je dan ook moet gaan kijken wie meer in het huishouden doet, etc. Je zal dus een hoop onnodige ruzie kunnen krijgen.

Daarbij verwacht ik dat we beiden op een verstandige manier met het geld om zullen gaan. Als zij wekelijks naar de sauna wil gaan met haar vriendin dan gaat ze toch gezellig. Dan geeft zij maar 100 euro uit per maand aan haarzelf tegenover 10 euro van mij: daar ga ik me dus totaal niet druk over maken, het is maar geld en een avondje thuis achter de buis vind ik ook prima

[Kalentum]

Wij doen 50/50. Toen we een huis kochten hebben we op advies van de notaris een gezamenlijke rekening genomen waar we beiden de helft van de vaste lasten op storten. Ook storten we beiden een bedrag voor boodschappen en nog wat extra's, wat meestal opgaat aan dingen voor het huis. We hadden vanwege de aankoop van het huis een samenlevingscontract waar ook wat dingetjes in stonden over de verdeling van de kosten voor de gezamenlijke huishouding zoals dat heet.

Die notaris raadde dat denk ik aan vanwege de drama's die kunnen ontstaan uit de combinatie van een scheiding en rancune. Maar het is nogal vervelend om dat soort dingen te bespreken terwijl je een goede relatie hebt en hoopt dat het voor altijd is enzo.

Ondertussen zijn we getrouwd in gemeenschap van goederen en maakt het opeens allemaal weinig meer uit. Maar dan nog vind ik het ontzettend handig: alles wat gezamenlijk is gaat van die gezamelijke rekening. Wat je overhoudt op de persoonlijke rekeningen is dus waar je de dingen van kan doen die je zelf leuk of belangrijk vindt. Het gebeurt wel eens dat ik dingen koop die zij onzin vindt maar ja, dat hou je altijd. Omgekeerd net zo goed. Als je daar problemen mee hebt kun je maar beter niet gaan samenwonen.

[LuCarD]

rutgerw schreef op vrijdag 22 februari 2008 @ 10:35:
Wij doen 50/50. Toen we een huis kochten hebben we op advies van de notaris een gezamenlijke rekening genomen waar we beiden de helft van de vaste lasten op storten. Ook storten we beiden een bedrag voor boodschappen en nog wat extra's, wat meestal opgaat aan dingen voor het huis. We hadden vanwege de aankoop van het huis een samenlevingscontract waar ook wat dingetjes in stonden over de verdeling van de kosten voor de gezamenlijke huishouding zoals dat heet.

Die notaris raadde dat denk ik aan vanwege de drama's die kunnen ontstaan uit de combinatie van een scheiding en rancune. Maar het is nogal vervelend om dat soort dingen te bespreken terwijl je een goede relatie hebt en hoopt dat het voor altijd is enzo.

Ondertussen zijn we getrouwd in gemeenschap van goederen en maakt het opeens allemaal weinig meer uit. Maar dan nog vind ik het ontzettend handig: alles wat gezamenlijk is gaat van die gezamelijke rekening. Wat je overhoudt op de persoonlijke rekeningen is dus waar je de dingen van kan doen die je zelf leuk of belangrijk vindt. Het gebeurt wel eens dat ik dingen koop die zij onzin vindt maar ja, dat hou je altijd. Omgekeerd net zo goed. Als je daar problemen mee hebt kun je maar beter niet gaan samenwonen.

Ik ben net gaan samenwonen, en wij doen het na rato van het NETTO salaris. Het komt ongeveer neer op een 60/40 verhouding. Verder betalen we sommige kosten elk voor zich. Zoals de huistelefoon die betaald zij aangezien ik daar bijna nooit gebruik van maak. Ik word er ook nooit op gebeld, ik doe alle via me mobiel. Ik betaal weer de internetverbinding.

En we hebben afgesproken dat elke keer als we een salaris verhoging of iets dergelijks hebben dan bereken we de verhouding opnieuw. Overwerk en extra inkomsten worden niet mee geteld.

[Verwijderd]

Guardian Angel schreef op donderdag 21 februari 2008 @ 16:01:
[...]

Allereerst, ik heb het nergens over een gebrek aan liefde gehad. Dat zal denk ik ook geen verschil maken. Misschien zou ik een sterker gevoel van eigenliefde erbij moeten betrekken.

Ik kan me het niet voorstellen dat ik 35 jaar lang bij had moeten houden van wie wat is en door wie het betaald is. Ik zou daar knettergek van worden en me in no-time fucked up voelen. Ik moet ineens denken aan dat nummer met de regel "CD van jou, CD van mij. CD van ons allebei, maar gekregen van mijn moeder, van mijn moeder dus van mij".

Tis natuurlijk niet leuk om de boel te verdelen, maar tis nog veel minder leuk dat je op het moment dat de liefde een historisch dieptepunt heeft bereikt (niet ongeregeld bij uit elkaar gaan) je moet gaan roepen "CD van mij" , "-nee van mij", "huis van mij", "-nee van mij" en advocaatkosten voor allebei.

Nogmaals; de afspraken maak je niet voor als het goed gaat, maar voor als het mis gaat en je niet meer van vertrouwen en liefde uit kunt gaan om je geschillen te beslechten. Niemand zegt overigens dat je 35 jaar lang bij moet houden wat van wie is; sterker nog dat is juist wat je tracht te verhinderen met duidelijke afpsraken. Geld op mijn rekening? van mij. Geld op jouw rekening? Van jou, geld op gedeelde rekening? 50/50 (om maar een voorbeeeld te noemen). Klaar.

[Delerium]

Met als bonus dat conflicten vaak voortkomen uit ergernis van andermans koopgedrag (schoenen, abonementen op playboy, drank, kerk). Indien ieder z'n eigen deel heeft neem je die mogelijke bron ook weg.

En zo moeilijk is het ook weer niet: gezameijke rekening is gewoon een soort automatische incasse waar alle vaste lasten heengaan en via automatische overboekingen wordt die steeds aangevuld. Dan ben je nog steeds allleen met je eigen rekening bezig en qua overhead is dat geen verschil met een single-toestand. En dan ook wederom die bonus dat je je niet drukmaakt over andermans schoenen.

[n4m3l355]

[b][message=29646128,noline]mockingbird schreef op vrijdag 22 februari 2008 @ 10:56[/message
Nogmaals; de afspraken maak je niet voor als het goed gaat, maar voor als het mis gaat en je niet meer van vertrouwen en liefde uit kunt gaan om je geschillen te beslechten. Niemand zegt overigens dat je 35 jaar lang bij moet houden wat van wie is; sterker nog dat is juist wat je tracht te verhinderen met duidelijke afpsraken. Geld op mijn rekening? van mij. Geld op jouw rekening? Van jou, geld op gedeelde rekening? 50/50 (om maar een voorbeeeld te noemen). Klaar.

Dat enerzijds, anderzijds denk ik ook dat het wel handig is om gewoon rekening met elkaar te houden en zeker als je op de hoogte bent van elkaars gewoontes. Misschien niet iedereen heeft een vriendin/vrouw die een schoenenverzameling heeft, en omgekeerd een man die toch denkt dat 4 Gb geheugen handig is. En zeker niet iedereen kunnen die logica achter die gewoontes zien en om je daar los van te weken is het prettig voor sommige mensen om preventief een scheiding in die gewoontes aan te leggen.
Verder kan het practisch zijn op een tal van financiele vlakken, bij zowel bij elkaar zijn, bij scheiding of misschien zelfs een vroegtijdige dood. Denk er bv aan hoe zou het zijn als je vroegtijdig overlijd en je hebt niets op papier staan en woont gewoon samen verder niets. Dan kan het goed zijn indien jij ooit een huis gekocht hebt en zij is bij je komen wonen dat ze de dag erop opeens op straat staat. Misschien is het wel zo netjes imo om al dit soort zaken goed te regelen van te voren ipv dat het te laat is.

[lex]

Die conflicten los je toch op door het erover te hebben, een groot deel van de motivatie voor een gesplitste rekening is egoisme als ik het hier allemaal lees; een manier om een stuk eigen geld te hebben waar je geen verantwoording over hoeft af te leggen (zeker de naar rato oplossingen zijn ultiem egoistisch)
Dat is natuurlijk erg mooi, maar wat als het financieel ineens minder gaat en je dat zakgeld niet meer hebt om dingen te doen? Mijn vriendin studeert nog hier in Engeland, ik ben hierheen gegaan omdat zij een studie wilde gaan doen. Haar ouders betalen het niet meer (3e studie ) en we hebben geen contract of wat dan ook, zijn niet getrouwd. Toch financieer ik voor een deel die studie omdat mijn salaris ervoor zorgt dat we hier kunnen wonen. Omdat Engeland zo duur is blijft er per maand dus gewoon geen geld over. We hebben een spaarrekening waar geld van haar beurs op staat en geld wat we gespaard hebben in het eerste jaar dat we allebei werkten, dat geld gebruiken we nu om van te leven (£500 per maand ofzo). Dus ondanks mijn niet geringe salaris is er gewoon geen geld voor luxe uitgaven. 1 gezamenlijke pot geld is gewoon de enige manier als je samenwoont en een serieuze relatie hebt imo.

[ZeRoC00L]

lex schreef op vrijdag 22 februari 2008 @ 11:31:
1 gezamenlijke pot geld is gewoon de enige manier als je samenwoont en een serieuze relatie hebt imo.

Ben ik niet met je eens. Er zijn vele verschillende manieren om de financiele situatie samen te regelen. Het belangrijkste is dat je iets kiest waarin je het samen kunt vinden. En afspreekt om dit bijvoorbeeld jaarlijks opnieuw te bekijken naar hoe de situatie dan is.

[Kalentum]

lex schreef op vrijdag 22 februari 2008 @ 11:31:
Dat is natuurlijk erg mooi, maar wat als het financieel ineens minder gaat en je dat zakgeld niet meer hebt om dingen te doen?

Dat heeft toch niets te maken met verdeling van kosten? Als de inkomsten afnemen en de uitgaven niet dan moet er ergens worden bezuinigd. Of je nou 1 grote pot hebt of beiden nog een eigen rekening... dat maakt niet uit.

[rob_erwt]

lex schreef op vrijdag 22 februari 2008 @ 11:31:
(zeker de naar rato oplossingen zijn ultiem egoistisch)

Ik zou juist zeggen dat dat juist niet egoïstisch is. 50/50 zou pas egoïstisch zijn (van de meest-verdienende in ieder geval). Bij naar rato betalen betaal je als meestverdienende dus ook het meest. Eigenlijk een beetje hoe bijvoorbeeld ons hele belastingsysteem werkt, en dat is toch niet bijzonder egoïstisch te noemen...

[Guardian Angel]

Stel je hebt al twee rekeningen en dat blijft zo.

Hoe schat je een niet werkende partner, dus zonder inkomen, in die al het werk in huis doet, de boodschappen doet, de tuin bijhoudt enz.? Mag die er een hobby op na houden en zoja, wie betaalt dat dan allemaal? Wie bepaalt wat eerlijk is en/of wat de verhouding dan moet zijn?

En dan komt er, jawel daar is'tie, een kind, sterker nog, een tweeling waardoor er nóg méér werk voor de "niet werkende" partner is. Krijgt deze dan opslag of zo? Dat zou wel zo redelijk zijn immers.

[djlinsen]

Guardian Angel schreef op vrijdag 22 februari 2008 @ 13:25:
Stel je hebt al twee rekeningen en dat blijft zo.

Hoe schat je een niet werkende partner, dus zonder inkomen, in die al het werk in huis doet, de boodschappen doet, de tuin bijhoudt enz.? Mag die er een hobby op na houden en zoja, wie betaalt dat dan allemaal? Wie bepaalt wat eerlijk is en/of wat de verhouding dan moet zijn?

En dan komt er, jawel daar is'tie, een kind, sterker nog, een tweeling waardoor er nóg méér werk voor de "niet werkende" partner is. Krijgt deze dan opslag of zo? Dat zou wel zo redelijk zijn immers.

Dan lijkt me allebei een x bedrag zakgeld geven het eerlijkst. Mischien ben ik dan wel stront egoistisch maar ik vind het af en toe heerlijk om eens wat voor mezelf (of voor mijn vriendin) te kunnen kopen zonder dat daar ook maar iets van commentaar van wie dan ook op gegeven kan worden.

[Kalentum]

Guardian Angel schreef op vrijdag 22 februari 2008 @ 13:25:
Stel je hebt al twee rekeningen en dat blijft zo.

Hoe schat je een niet werkende partner, dus zonder inkomen, in die al het werk in huis doet, de boodschappen doet, de tuin bijhoudt enz.? Mag die er een hobby op na houden en zoja, wie betaalt dat dan allemaal? Wie bepaalt wat eerlijk is en/of wat de verhouding dan moet zijn?

En dan komt er, jawel daar is'tie, een kind, sterker nog, een tweeling waardoor er nóg méér werk voor de "niet werkende" partner is. Krijgt deze dan opslag of zo? Dat zou wel zo redelijk zijn immers.

TS had het over twee inkomens, geen kinderen en een huis. Je kan van alles bedenken maar als maar 1 persoon inkomen binnen brengt vallen er geen kosten te verdelen.

[ReRichard]

Guardian Angel schreef op vrijdag 22 februari 2008 @ 13:25:
Stel je hebt al twee rekeningen en dat blijft zo.

Hoe schat je een niet werkende partner, dus zonder inkomen, in die al het werk in huis doet, de boodschappen doet, de tuin bijhoudt enz.? Mag die er een hobby op na houden en zoja, wie betaalt dat dan allemaal? Wie bepaalt wat eerlijk is en/of wat de verhouding dan moet zijn?

En dan komt er, jawel daar is'tie, een kind, sterker nog, een tweeling waardoor er nóg méér werk voor de "niet werkende" partner is. Krijgt deze dan opslag of zo? Dat zou wel zo redelijk zijn immers.

In mijn mening vind ik dat je een heel gekrompen mening hebt over dit onderwerp, (niet offensief op pakken, ik geloof verder dat je een prima kerel bent). En ik krijg ook sterk de indruk dat wat er ook voor zinnige opmerkingen gemaakt worden (door beidde kanten) het je niet uitmaakt want jou mening staat vast.

[feej]

ReRichard schreef op vrijdag 22 februari 2008 @ 14:08:
[...]


In mijn mening vind ik dat je een heel gekrompen mening hebt over dit onderwerp, (niet offensief op pakken, ik geloof verder dat je een prima kerel bent). En ik krijg ook sterk de indruk dat wat er ook voor zinnige opmerkingen gemaakt worden (door beidde kanten) het je niet uitmaakt want jou mening staat vast.

Daar ben ik het wel mee eens. En daarbij, ik mag verdorie hopen dat je het er *voor je gaat samenwonen* eens over hebt hoe je het financieel wilt regelen en dat je het daarover eens bent, en dat je *voordat* je een ingrijpende beslissing als stoppen met werken of krijgen van nemen neemt, dat financiele plaatje nog eens overdenkt.

Er is niet een goede of een foute manier imo, alleen een manier die wel of niet bij je past. Ik en m'n ex hadden toen we samenwoonden gewoon 1 rekening en 1 spaarrekening, geen gezeur. Goddank hebben we dat fatsoenlijk op kunnen lossen toen we uit elkaar gingen, maar ik heb toen ook wel even peentjes gezweet zeg maar.

Nu beviel mij dat tijdens die relatie echt uitstekend en heb ik er nooit echt moeilijk over gedaan als hij een nieuwe graka kocht en zat hij niet te zeuren over m'n 10e nieuwe truitje . Dus wat betreft was het voor ons een ideale situatie.

Toch weet ik niet of ik dat met een evt volgend samenwoonvriendje weer zo zou doen. Je mag hopen dat je hem kunt vertrouwen en dat *als* het uitgaat, dat in alle redelijkheid gebeurt... maar feitelijk is er ook een reden waarom het uitgaat en mag je er imo niet op vertrouwen dat die redelijkheid er op dat moment nog is. Daarbij speelt niet alleen eerlijkheid een rol, maar ook de toekomstsituatie. Toen ik bij m'n ex wegging heb ik wellicht net een tandje harder gevochten voor het financiele plaatje omdat ik 2 jaar fulltime onbetaalde stage inging, en hij praktisch klaarwas met z'n studie en 32 uur in de week werkte. Dan heb ik net even iets meer behoefte aan een deel van de spaarcenten dan wanneer hij niks zou verdienen en ik inkomen genoeg had .

Al met al ben ik het wel met curry eens dat je *voor* je zoiets doet, wel even 100x mag nadenken hoe je het regelt . 1 op de 3 huwelijken loopt stuk op dit moment, en ik schat 1 op de 2 samenwoonrelaties.... dus er van uitgaan dat je hoe-dan-ook altijd bij elkaar blijft is gewoonweg niet meer reeel. Dan kun je dat stom of idioot of raar vinden, maar je kunt er imho niet meer omheen dat er een aanzienlijke kans is dat je liefje over 5 jaar niet meer je liefje is, wiens schuld dat dan ook mag zijn. (Imho doet dat hele gemiep over "vroeger was alles beter, nu is iedereen egoïstischer, en het is jouw wantrouwen en dus jouw schuld dat je relatie naar de kut gaat" hier gewoon niet ter zake, het feit is en blijft dat een groot deel van de relaties strandt en dat je daar dus iig eens over nagedacht moet hebben.)

[Beaves]

Bij ons hebben we allebei een eigen rekening een een gezamenlijke. Op deze gezamenlijke rekening wordt een deel van het salaris gestort zodat we normaal de huur/hypotheek/boodschappen e.d. kunnen betalen. Dit deel is naar ratio van wat iemand verdiend. Ik verdien per maand een stuk meer en betaal daarom ook meer mee. Vond en vind ik de meest eerlijke manier.

Dit gaat ook goed, nooit gezeur over prive uitgaven en als we ooit uit elkaar gaan hebben we in ieder geval daar geen shit over. Dat we vervolgens het huis door midden moeten zagen is wat anders

[lex]

noem me naief maar ik ga geen maatregelen nemen of dingen op een bepaalde manier doen 'omdat het mischien wel fout zou kunnen gaan volgens de statistieken' Als het fout gaat zien we het tegen die tijd wel weer, het is maar geld hoor.

[Ermo]

bij het opstellen van een samenlevingscontract kreeg ik te horen dat de "regel" is:

stel
1500 man
1000 vrouw

100% = 2500

inkomsten % bijdrage
1500 60 900 (dus 1500-900 = 600 "over")
1000 40 600 (dus 1000-600 = 400 "over")

2500 100 25 =1%

[ Voor 10% gewijzigd door Ermo op 22-02-2008 14:31 ]

[Kaasplank]

lex schreef op vrijdag 22 februari 2008 @ 14:27:
Als het fout gaat zien we het tegen die tijd wel weer, het is maar geld hoor.

tuurlijk is het maar geld. En als je in goed overleg uit elkaar gaat is dat vast wel op te lossen maar ik zou je reactie wel eens willen horen wanneer je vriendin de helft van je spaarrekening plundert om te gaan samenwonen met d'r nieuwe vriend.

[ Voor 9% gewijzigd door Kaasplank op 22-02-2008 14:35 ]

[n4m3l355]

Kaasplank schreef op vrijdag 22 februari 2008 @ 14:34:
[...]

tuurlijk is het maar geld. En als je in goed overleg uit elkaar gaat is dat vast wel op te lossen maar ik zou je reactie wel eens willen horen wanneer je vriendin de helft van je spaarrekening plundert om te gaan samenwonen met d'r nieuwe vriend.

Al komt het niet zo ver, de meeste problemen binnen relaties zijn vanwege financiele problemen. En dan hoeft het niet zozeer te zijn dat het om gewoon te weinig geld te zijn. Het kan ook om ieders bestedingspatroon gaan.

[neographikal]

ecteinascidin schreef op vrijdag 22 februari 2008 @ 11:02:
Met als bonus dat conflicten vaak voortkomen uit ergernis van andermans koopgedrag (schoenen, abonementen op playboy, drank, kerk). Indien ieder z'n eigen deel heeft neem je die mogelijke bron ook weg.

Helemaal mee eens, aan de ene kant wordt het als geneuzel ervaren om de zaken even goed op te zetten, maar aan de andere kant scheelt het echt een gigantische hoeveelheid geneuzel

En zo moeilijk is het ook weer niet: gezameijke rekening is gewoon een soort automatische incasse waar alle vaste lasten heengaan en via automatische overboekingen wordt die steeds aangevuld. Dan ben je nog steeds allleen met je eigen rekening bezig en qua overhead is dat geen verschil met een single-toestand. En dan ook wederom die bonus dat je je niet drukmaakt over andermans schoenen.

Precies, duidelijk afspreken wat aan vaste kosten worden gemaakt en de rest moet je zelf maar zien. Mocht het ooit mis gaan, dan voorkomen die afspraken een hoop gezeur: het is duidelijk van wie wat is. Het hoeft allemaal niet op de euro nauwkeurig, maar als ik en din over een jaar of anderhalf een huisje zouden kopen, dan gaat dat toch echt voor de duidelijkheid op papier.

Probleem van alles samen is dat je partner de helft op kan eisen. Dat is bij een volledige financiele gelijkwaardigheid niet zo erg, maar soms brengt de een een stuk meer mee dan de ander. Daarbij komt ook het vermogen van je ouders: tzt zal dat een keer naar jou gaan en dat kan een hoop gedonder opleveren. Een hele hoop gedonder

Ons huis was van een overleden psychiater. Dochter + partner van de psychiater waren de erfgenamen. De dochter lag eigenlijk al in scheiding, maar haar man heeft de boel zo weten te rekken dat de scheidingsdatum na de overdrachtsdatum lag. Weg helft van het vermogen. Reken maar dat je dan niet meer op goede voet uit elkaar gaat

Nope, als het straks zover komt dat ik samen ga wonen, dan worden er wel duidelijk afspraken gemaakt over dingen. Dat komt enerzijds omdat ik financieel gewoon meer in te brengen heb en anderzijds omdat ik gewoon geen gezeur wil. Goede afspraken over de vaste lasten en de rest moet ze lekker zelf weten

lex schreef op vrijdag 22 februari 2008 @ 14:27:
noem me naief maar ik ga geen maatregelen nemen of dingen op een bepaalde manier doen 'omdat het mischien wel fout zou kunnen gaan volgens de statistieken' Als het fout gaat zien we het tegen die tijd wel weer, het is maar geld hoor.

Ik hoop voor je dat -mocht het ooit zover komen- je er zo relaxt mee om kan gaan. Ik zou me er niet lekker bij voelen als ik straks flink geinvesteerd zou hebben terwijl m'n partner het allemaal wel best vond en minder heeft ingelegd bovenop de basis en als dan de helft gaat. Zij lekker met d'r nieuwe liefde samen gaan wonen van mijn centen? Nope, alles prima en wel, maar die hartkwaal ga ik mezelf in ieder geval besparen

Het kost even wat geregel, maar het geeft ook een stuk rust: minder kans op ruzie over de financien

fee-tje schreef op vrijdag 22 februari 2008 @ 14:19:
Al met al ben ik het wel met curry eens dat je *voor* je zoiets doet, wel even 100x mag nadenken hoe je het regelt . 1 op de 3 huwelijken loopt stuk op dit moment, en ik schat 1 op de 2 samenwoonrelaties....

Yup en dat speelt ook mee

fee-tje schreef op vrijdag 22 februari 2008 @ 14:19:
Toch weet ik niet of ik dat met een evt volgend samenwoonvriendje weer zo zou doen. Je mag hopen dat je hem kunt vertrouwen en dat *als* het uitgaat, dat in alle redelijkheid gebeurt... maar feitelijk is er ook een reden waarom het uitgaat en mag je er imo niet op vertrouwen dat die redelijkheid er op dat moment nog is.

Stop it, we zijn het te vaak eens

[ Voor 26% gewijzigd door neographikal op 22-02-2008 15:03 ]

[DinX]

* DinX heeft nog nooit met iemand samen gewoodn maar zou zelf voor de 4 rekeningen gaan.
Dus elk 1 eigen rekening, 1 gezamelijke rekening voor de vaste lasten (hypotheek, energie,..), en 1 gezamelijke voor de variabele (gaande van eten/drinken tot nieuwe meubels).

Sommigen hierboven noemen het egoïstisch. Kan misschien wel zijn ,maar het is ook realistisch tegenwoordig.

quote: http://www.hln.be/hln/nl/...eiden-als-ze-konden.dhtml

Meer dan helft Britten zouden scheiden als ze konden

Meer dan de helft van de Britten is niet gelukkig in het huwelijk en heeft daarom overwogen te scheiden. De vrees voor geldzorgen was voor velen een reden de stap niet te zetten.

Dat blijkt uit een peiling onder 2000 getrouwde stellen, waarover de Britse krant The Daily Telegraph vrijdag bericht. Van de gepolste Britten liet 56 procent weten niet volledig gelukkig te zijn in het huwelijk. Iets meer dan de helft gaf toe dat het een scheiding had overwogen.

Voor 29 procent was de vrees voor geldzorgen de belangrijkste reden om bij de partner te blijven. Voor 37 procent was het lot van de kinderen het voornaamste motief om geen echtscheiding aan te vragen. (anp/mvl)

Als ik me niet vergis was er laatst nog een onderzoek hier in België waaruit bleek dat bijna 50% van de "recente" getrouwde koppels binnen de 5 jaar gescheiden was.
Je kan natuurlijk zeggen "Dat overkomt ons nooit, en als we met zo'n intentie beginnen eraan dan zit er al wat verkeerd". Maar cijfers blijven cijfers. Ik heb nu ook in m'n nabije familie gezien wat voor ellende je kan hebben eens het de verkeerde kant op gaat. De man heeft haar bedrogen met een ander (ging op het einde zelfs gewoon in de weekends naar de vriendin), maar ze bleven nog samenwonen omwille van de kinderen, verdeling goederen/geld,... Ze mocht de auto niet meer gebruiken want hij stond op zijn naam, dus hij kreeg voorrang (wel samen gekocht),... Niks dan ellende.

Met dat 4-rekeningen-systeem zie ik het probleem ook niet. Ik zou dan zelf gaan voor een verdeling naar inkomen. Zou ik 70% verdienen en m'n vriendin/vrouw 30% van het totaal, dan zou ik gewoon 70% van de gezamelijke rekeningen voor m'n rekeningen en m'n vrouw 30%. Dat vangt ook het "probleem" op wat hierboven wordt aangehaald. "Wat gebeurt er als de vrouw ineens deeltijds gaat werken omwille van kinderen enzo". Wel, dan legt ze gewoon minder bij. Lijkt me wel zo eerlijk, want ze heeft dan thuis ook werk genoeg, en mag ook wel wat geld overhouden voor zichzelf.

Zoveel rekeningen hoeven ook geen probleem op te leveren qua tijdsverspilling en regelen enzo. Je vaste lasten zijn bekend, je inkomen ook (heck, bij mij zelfs voor de rest van m'n carrière als "ambtenaar"). Gewoon om de zoveel tijd inkomen en uitgaven bekijken en elke maand automatisch laten storten door de bank.

Het lijkt me op deze manier gewoon veel minder problemen geven in de toekomst. al helemaal als er op bepaalde manieren een verschil in inkomsten/uitgaven is. 1 van m'n hobbies is bijvoorbeeld motoren. Dat kost een hoop geld, en de kans is groot dat m'n volgende vriendin vrouw er net zo weinig van moet weten als m'n vorige. Als ik dan een motor wil, dan koop ik het wel van m'n eigen geld. Er is namelijk een verschil of iemand een hobbie heeft van 5000€ per jaar (motoren), en de ander 1 van 300€ per jaar (fitness ofzo, ik zeg maar wat).

Ik vind het allemaal heel romantisch en veel vertrouwen uitstralen om 1 gezamelijke rekening te hebben waar alles bij elkaar komt en waar men allebei alles van betaald (ook de eigen dingen), maar ik vind het weinig realistisch. Al helemaal als het nadien fout gaat (wat blijkbaar al in meer dan 50% van de gevallen zo is tegenwoordig). Ik heb al ervaring met in ruzie uit elkaar gaan, ik moet er niet aan denken als je dan in die sfeer ook nog eens de inboedel en bankrekening moet gaan verdelen ...
Leuk als je bijvoorbeeld jarenlang 70% van het geld binnengebracht hebt, en je vrouw gaat er daarna vandoor met de 20% van je geld, de kinderen,...

Misschien dat ik het binnen een paar jaar helemaal anders zie als ik weer aan de vriendin ben, maar de kans lijkt me klein. Beter dat je zulke dingen (verdeling van uitgaven/inkomsten) op voorhand regelt als volwassen mensen dan 10 jaar later als je als ruziënde kinderen uit elkaar gaat ("dat is van mij", "nee, van mij" , "nietes", "welles",...).

[Guardian Angel]

ReRichard schreef op vrijdag 22 februari 2008 @ 14:08:
[...]
In mijn mening vind ik dat je een heel gekrompen mening hebt over dit onderwerp, (niet offensief op pakken, ik geloof verder dat je een prima kerel bent). En ik krijg ook sterk de indruk dat wat er ook voor zinnige opmerkingen gemaakt worden (door beidde kanten) het je niet uitmaakt want jou mening staat vast.

Gekrompen mening? Ik krimp zelf wel maar mijn mening niet hoor! Je bedoelde natuurlijk bekrompen.

Nee, ik ben niet beperkt in mijn opvattingen. Ik sta altijd open van de mening van anderen en als ik daar lering uit kan trekken is dat toch mooi maar meegenomen? Moet ik nu trouwens begrijpen dat mijn opmerkingen niet zinnig zijn?

Ik zie absoluut geen voordelen in het hebben van eigen rekeningen behoudens als je er al vooraf vanuit gaat dat het weleens fout zou kúnnen gaan. Ik zie er alleen een vorm van egoïsme in. Ik vraag me trouwens ook af hoe vrouwen hier tegenaan kijken. Helaas zijn er maar 2 reacties van die kant en dat is relatief gezien wat weinig.

Wie neemt het initiatief voor zo'n afspraak? De man of de vrouw? Zouden vrouwen ook zo "realistisch" zijn door te opperen afspraken over een financiële verdeelsleutel toe te passen?

Wat ik me ook afvraag is of een uit elkaar gaan door deze regeltjes niet wat te makkelijk gaat. Als de "buit" al vooraf verdeeld en vastgelegd is, is het wel erg makkelijk om te zeggen "bekijk het maar" en de verhuiswagen maar te bestellen. Het eigen "verlies" blijft dan toch beperkt en bij een optimale verdeling is deze gereduceerd tot nul.

Ik zou me door het hebben van "eigen" geld juist meer "schuldig" gaan voelen als ik iets voor mezelf zou kopen terwijl mijn partner het met een kleiner budget moet doen en dat niet kan. Gevoelsmatig is het kopen uit één potje wat vriendelijker tegenover de niet of minder verdienende partner en normaliter zou je er vanuit moeten kunnen gaan dat daar geen misbruik van wordt gemaakt. Trouwens, dat heb je natuurlijk ook zelf in de hand.

[DinX]

Guardian Angel schreef op vrijdag 22 februari 2008 @ 15:36:
[...]

Wat ik me ook afvraag is of een uit elkaar gaan door deze regeltjes niet wat te makkelijk gaat. Als de "buit" al vooraf verdeeld en vastgelegd is, is het wel erg makkelijk om te zeggen "bekijk het maar" en de verhuiswagen maar te bestellen. Het eigen "verlies" blijft dan toch beperkt en bij een optimale verdeling is deze gereduceerd tot nul.

Bij elkaar blijven enkel omwille van het financiële word je wel gelukkig van ?

Je hebt trouwens wel gelijk dat het hier een vnl mannelijke kijk op de zaak is op het forum.

Ik zou me door het hebben van "eigen" geld juist meer "schuldig" gaan voelen als ik iets voor mezelf zou kopen terwijl mijn partner het met een kleiner budget moet doen en dat niet kan. Gevoelsmatig is het kopen uit één potje wat vriendelijker tegenover de niet of minder verdienende partner en normaliter zou je er vanuit moeten kunnen gaan dat daar geen misbruik van wordt gemaakt. Trouwens, dat heb je natuurlijk ook zelf in de hand.

Je kan je vrouw (of omgekeerd) natuurlijk ook wat meer kadootjes geven enzo Of als ze graag wat wil hebben wat ze niet kan betalen zeggen "deze heb je dan van mij"
Zelf blijf ik erbij dat ik altijd nog een eigen rekening wil hebben om gewoon wat voor mezelf te willen kopen zonder overleg. Als ik een motor wil kopen bijvoorbeeld ,en m'n vrouw ziet dat niet zitten (financieel dan), sja, het is van mijn geld.

[ Voor 48% gewijzigd door DinX op 22-02-2008 15:44 ]

[neographikal]

Guardian Angel schreef op vrijdag 22 februari 2008 @ 15:36:
Ik zie absoluut geen voordelen in het hebben van eigen rekeningen behoudens als je er al vooraf vanuit gaat dat het weleens fout zou kúnnen gaan. Ik zie er alleen een vorm van egoïsme in.

Eerder een stuk realisme, zie de cijfers Ik vind het weinig egoistisch om de kans op ruzie over het uitgave patroon wat te beperken. Lijkt me prima Het geeft je beide een stuk vrijheid, eerder dan dat het je beperkt.

Ik vraag me trouwens ook af hoe vrouwen hier tegenaan kijken. Helaas zijn er maar 2 reacties van die kant en dat is relatief gezien wat weinig.

Ik kan straks m'n vriendin achter de laptop poten voor je?

Wat ik me ook afvraag is of een uit elkaar gaan door deze regeltjes niet wat te makkelijk gaat. Als de "buit" al vooraf verdeeld en vastgelegd is, is het wel erg makkelijk om te zeggen "bekijk het maar" en de verhuiswagen maar te bestellen. Het eigen "verlies" blijft dan toch beperkt en bij een optimale verdeling is deze gereduceerd tot nul.

Ik zou me afvragen wat een relatie nog waard is als die drempel nodig is eerlijk gezegd

Ik zou me door het hebben van "eigen" geld juist meer "schuldig" gaan voelen als ik iets voor mezelf zou kopen terwijl mijn partner het met een kleiner budget moet doen en dat niet kan. Gevoelsmatig is het kopen uit één potje wat vriendelijker tegenover de niet of minder verdienende partner en normaliter zou je er vanuit moeten kunnen gaan dat daar geen misbruik van wordt gemaakt.

Er vanuit moeten kunnen gaan klopt, maar dingen groeien op een gegeven moment ook Daarnaast is het voor een deel ook een keuze: als je allebei 40 uur werkt en er is een inkomensverschil, dan kun je er nog eens naar kijken. Maar als de een het heerlijk vind om drie dagen per week in de tuin niks te doen, dan hoeft de ander daar imo niet de dupe van te worden Dat is dan je eigen keuze.

Trouwens, dat heb je natuurlijk ook zelf in de hand.

Als je een partner treft die achteraf een gat in de handen blijkt te hebben, dan heb je dat absoluut niet in de hand. Vaker gezien

[MrSleeves]

Guardian Angel schreef op vrijdag 22 februari 2008 @ 15:36:
[...]

Ik zie absoluut geen voordelen in het hebben van eigen rekeningen behoudens als je er al vooraf vanuit gaat dat het weleens fout zou kúnnen gaan. Ik zie er alleen een vorm van egoïsme in. Ik vraag me trouwens ook af hoe vrouwen hier tegenaan kijken. Helaas zijn er maar 2 reacties van die kant en dat is relatief gezien wat weinig.

Wie neemt het initiatief voor zo'n afspraak? De man of de vrouw? Zouden vrouwen ook zo "realistisch" zijn door te opperen afspraken over een financiële verdeelsleutel toe te passen?

Mijn vriendin wilde graag haar eigen rekening houden (ik overigens ook).
Bij ons ligt de maandelijkse verdeling wel anders, niet op percentage, maar op een vast "zakgeld"-bedrag.

Wat ik me ook afvraag is of een uit elkaar gaan door deze regeltjes niet wat te makkelijk gaat.

Tja, wat neographikal ^^^ zegt.

Ik zou me door het hebben van "eigen" geld juist meer "schuldig" gaan voelen als ik iets voor mezelf zou kopen terwijl mijn partner het met een kleiner budget moet doen en dat niet kan.

Dat kleinere budget zou alleen ontstaan als de één consequent meer uitgeeft dan de ander. Als je dat op een gezamenlijke rekening zou doen is dit veel onzichtbaarder. 3 of 4 rekeningen maakt het dan transparanter.

[grep]

"grappig" om te lezen dat vaak de eigen situatie op de rest geprojecteerd wordt ("Bij mij gaat dat zo prima, dus waarom doe jij het anders?")
Alsof iedereen hetzelfde met geld omgaat...
Je zal maar een partner met een gat in zijn/haar hand hebben. Garantie op ruzie met een gezamelijke rekening in zo'n geval.

Wat mij betreft is er dus geen eenduidig antwoord te geven op de situatie van topic starter en zal ie het echt zelf met een beetje gezond verstand uit moeten vogelen.
Zolang beiden er maar happy mee zijn, dan is dat de "goede" oplossing.

[neographikal]

grep schreef op vrijdag 22 februari 2008 @ 16:03:
Je zal maar een partner met een gat in zijn/haar hand hebben. Garantie op ruzie met een gezamelijke rekening in zo'n geval.

Laat ik even vooropstellen dat ik hier geen zelfprojectie toepaste, gelukkig Voor de rest eens

[ Voor 3% gewijzigd door neographikal op 22-02-2008 16:05 ]

[DinX]

grep schreef op vrijdag 22 februari 2008 @ 16:03:
"grappig" om te lezen dat vaak de eigen situatie op de rest geprojecteerd wordt ("Bij mij gaat dat zo prima, dus waarom doe jij het anders?")
Alsof iedereen hetzelfde met geld omgaat...
Je zal maar een partner met een gat in zijn/haar hand hebben. Garantie op ruzie met een gezamelijke rekening in zo'n geval.

Wat mij betreft is er dus geen eenduidig antwoord te geven op de situatie van topic starter en zal ie het echt zelf met een beetje gezond verstand uit moeten vogelen.
Zolang beiden er maar happy mee zijn, dan is dat de "goede" oplossing.

^^ Met dom. Ik geef bijvoorbeeld graag geld uit aan vanalles en nog wat, m'n ex was het complete tegenovergestelde, alles oppotten, over alles dat gekocht wordt 10 keer nadenken,...
Moesten wij samengewoond hebben dan zou dat gegarandeerd voor spanningen gezorgd hebben (we hadden toen soms al hele gesprekken over die dingen). Als je dan een eigen rekening hebt voor jezelf maakt het totaal niks meer uit. Wil zij geld oppotten tot ze 60 is, geen probleem, heeft ze een eigen rekening voor. Wil ik elke 4 jaar een nieuwe motor kopen met mijn geld, ook geen probleem, het is mijn geld.

[lex]

Kaasplank schreef op vrijdag 22 februari 2008 @ 14:34:
[...]

tuurlijk is het maar geld. En als je in goed overleg uit elkaar gaat is dat vast wel op te lossen maar ik zou je reactie wel eens willen horen wanneer je vriendin de helft van je spaarrekening plundert om te gaan samenwonen met d'r nieuwe vriend.

spaarrekening heb ik niet, en ik ga er gewoon van uit dat we niet uit elkaar gaan

neographikal schreef op vrijdag 22 februari 2008 @ 14:53:
Ik hoop voor je dat -mocht het ooit zover komen- je er zo relaxt mee om kan gaan. Ik zou me er niet lekker bij voelen als ik straks flink geinvesteerd zou hebben terwijl m'n partner het allemaal wel best vond en minder heeft ingelegd bovenop de basis en als dan de helft gaat. Zij lekker met d'r nieuwe liefde samen gaan wonen van mijn centen? Nope, alles prima en wel, maar die hartkwaal ga ik mezelf in ieder geval besparen

Het kost even wat geregel, maar het geeft ook een stuk rust: minder kans op ruzie over de financien

Dat is dus het punt, er is geen ik qua financien bij ons. Wij hebben geinvesteerd en wij hebben geld samen, dat ik een hoger salaris heb doet er wat mij betreft niet toe. Ik ga er dus niet vanuit dat het ooit fout gaat dus waarom zou ik me er op voorbereiden, en mocht het toch gebeuren, dan zien we het dan wel weer. Ik ga niet mijn leven nu op een bepaalde manier inrichten (die ik minder relaxed vind dan de huidige manier waarop we dingen doen) omdat er ooit een situatie zou kunnen voorkomen waarin het handig is

[lex]

DinX schreef op vrijdag 22 februari 2008 @ 16:09:
[...]


^^ Met dom. Ik geef bijvoorbeeld graag geld uit aan vanalles en nog wat, m'n ex was het complete tegenovergestelde, alles oppotten, over alles dat gekocht wordt 10 keer nadenken,...
Moesten wij samengewoond hebben dan zou dat gegarandeerd voor spanningen gezorgd hebben (we hadden toen soms al hele gesprekken over die dingen). Als je dan een eigen rekening hebt voor jezelf maakt het totaal niks meer uit. Wil zij geld oppotten tot ze 60 is, geen probleem, heeft ze een eigen rekening voor. Wil ik elke 4 jaar een nieuwe motor kopen met mijn geld, ook geen probleem, het is mijn geld.

Dat was bij ons ook, gewoon allebei water bij de wijn doen. Ik geef geen geld meer uit aan onzin dingen, maar als we iets kopen dan kopen we ook iets van goede kwaliteit. Zij doet wat minder panisch over alles sparen. Dat is het idee toch binnen een relatie?

[Bi-zonder]

rutgerw schreef op vrijdag 22 februari 2008 @ 10:35:Toen we een huis kochten hebben we op advies van de notaris een gezamenlijke rekening genomen waar we beiden de helft van de vaste lasten op storten. Ook storten we beiden een bedrag voor boodschappen en nog wat extra's, wat meestal opgaat aan dingen voor het huis. We hadden vanwege de aankoop van het huis een samenlevingscontract waar ook wat dingetjes in stonden over de verdeling van de kosten voor de gezamenlijke huishouding zoals dat heet.

Die notaris raadde dat denk ik aan vanwege de drama's die kunnen ontstaan uit de combinatie van een scheiding en rancune. Maar het is nogal vervelend om dat soort dingen te bespreken terwijl je een goede relatie hebt en hoopt dat het voor altijd is enzo.

Goed advies van die notaris.
Want indien je uit elkaar gaat (er niets geregeld is), er géén sprake van een gezamelijke rekening is:
Is degene waarvan niet letterlijk de hypotheek e.d. is afgeschreven,....het haasje!

Let ook op: fiscaal partnerschap. Als je dit niet zwart-op wit regelt, kun je tot de ontdekking komen, dat je (inmiddels) ex, al die jaren belastingvoordeel op zijn/haar rekening heeft gehad en jij letterlijk nooit iets.

Bovenstaande redenen (advies notaris) tonen het belang van een gezamelijke rekening aan; waarvan juist de hypotheek , levensverzekering en evt. belegging afgeschreven wordt. Dit is namelijk het enige wat telt bij de rechtbank. Niet wie de belastingen, boodschappen, auto's meubels en vakanties betaald heeft,...

Het kan goed zijn het advies van de notaris ter harte te nemen. Er in ieder geval bij stil te staan.

Overigens is er imho geen sprake van goed-slecht. Alleen van 'hier voel ik me wel/niet goed' bij. Aan de hand daarvan kun je bepalen of en hoe je dingen wel/niet wilt regelen. Je kunt slechts op de mogelijke risico's van niets regelen wijzen (vandaar deze reactie).

Zorg goed voor jezelf, een ander doet 't in de regel niet, zeker niet bij uit elkaar gaan. Dat is niet egoïstisch, maar realistisch

[Cassius]

Even heel kort bij ons - alletwee hebben we vier rekeningen waarvan er twee overlappen . Ik en zij een eigen spaar en doorlopende rekening en samen een spaar en doorlopende rekening.

De gezamenlijk rekening wordt gebruikt voor huur, apparatuur voor in huis, boodschappen, etc. De gezamenlijk spaarrekening is voor vakanties, feestjes en andere grote gekke uitgaven.

Alletwee twee pasjes. Eentje van eigen doorlopende en eentje van samen doorlopende . We zijn er heel open over en het is mij iig hartstikke duidelijk; ook al verdienen we volledig andere bedragen - we zijn er hartstikke gelukkig mee (daar gaat het om toch?).

[Señor Sjon]

Wij hebben in principe drie rekeningen, volgens het zakgeld model zeg maar.
A: de 'centrale' gezamenlijke rekening. Hier gaan alle lasten af en komen de salarissen binnen.
B: mijn oude postbank voor zakgeld x.
C: haar oude postbank voor zakgeld x.

x is voor beide gelijk. Zo heeft ieder ook privé geld zonder verantwoording naar de ander.
Rekening B en C kennen geen vaste lasten. Alles (ook GSM e.d.) gaat via A.

[Guardian Angel]

Senor Sjon schreef op maandag 25 februari 2008 @ 23:42:
Wij hebben in principe drie rekeningen, volgens het zakgeld model zeg maar.
A: de 'centrale' gezamenlijke rekening. Hier gaan alle lasten af en komen de salarissen binnen.
B: mijn oude postbank voor zakgeld x.
C: haar oude postbank voor zakgeld x.

x is voor beide gelijk. Zo heeft ieder ook privé geld zonder verantwoording naar de ander.
Rekening B en C kennen geen vaste lasten. Alles (ook GSM e.d.) gaat via A.

Je bent niet de eerste met elk een "zakgeldrekening" maar ik haak hier even op in.

Alles komt binnen op A, dat lijkt me prima. Maar waarvan komen de inkomsten op B en C? Ik neem aan vanaf A.

Met deze constructie zou ik ook geen moeite hebben namelijk.

[Señor Sjon]

Guardian Angel schreef op maandag 25 februari 2008 @ 23:57:
[...]

Je bent niet de eerste met elk een "zakgeldrekening" maar ik haak hier even op in.

Alles komt binnen op A, dat lijkt me prima. Maar waarvan komen de inkomsten op B en C? Ik neem aan vanaf A.

Met deze constructie zou ik ook geen moeite hebben namelijk.

Dat klopt, alles wordt vanaf A geregeld, dus ook het zakgeld naar B en C. In geval van krappe tijden kan het zakgeld naar B/C gelimiteerd worden om A gezond te houden.

[Guardian Angel]

Da's mooi dan. Hier kan ik helemaal mee leven.... voor zover iemand dát überhaupt nog interesseert.

[Yodah]

Nog een interessant punt om bij te dragen aan deze discussie:

* Wat gebeurt er als er op het moment van samenwonen een groot verschil in spaargeld is?

Even mijn situatie schets (bedragen zijn fictief maar dekken de lading):
Ik heb 3 jaar langer gestudeerd en ben nog niet zo lang afgestudeerd, mijn vriendin werkt al ruim 3 jaar en heeft in die tijd flink kunnen sparen (nog een tijd thuisgewoond en dus weinig kosten). Op het moment van samenwonen was de situatie dus als volgt.

Ik begin letterlijk op 0, heb zonder schulden kunnen afstuderen maar heb < 5000 euro spaargeld.
Mijn vriendin > 20k spaargeld en een auto van ong. 10k.

De inkomsten van mijn vriendin zijn 2k per maand.
Mijn inkomsten zitten al direct op 2,5k en zullen ook veel sterker stijgen dan die van haar. Verder is er door secundaire voorwaarden netto zelfs nog meer verschil. Het is niet onrealistisch dat ik binnen 5 jaar 2x zoveel als zij verdien.

Wij hebben een gezamelijke rekening maar ook beiden een eigen rekening gehouden. De eenmalige kosten voor inrichting en dergelijke hebben we 50-50 gedaan maar voor de maandelijkse kosten gaan we naar verhouding van inkomen een bedrag storten op de gezamelijke rekening.

Enkele vragen die we ons zelf gesteld hebben:
* Als je naar verhouding bijdraagd, houdt de meest verdienend per maand dus wel meer over voor eigen besteding, willen we dat?
* In mijn geval: Ik verdien meer omdat ik langer gestudeerd heb (is niet altijd zo maar in onze situatie wel), maar omdat ik langer gestudeerd heb heb ik minder spaargeld. Ik moet dus per maand meer bijdragen, maar mijn vriendin heeft (door niet door te studeren) al meer spaargeld dat wel van haar blijft, is dat eerlijk?

Verder is dit bij ons niet meer dan een "interessante discussie". Ik heb geen enkele moeite met onze huidige regeling en we kijken allebei niet op honderd euro. De reden dat we nog een eigen rekening hebben is inderdaad de behoorlijke hoeveelheid spaargeld die er al is en het feit dat we in de huidige woonsituatie allebei genoeg voor onszelf overhouden om nog wat te sparen. Verder heb ik volledig vertrouwen erin dat we bij elkaar blijven en op termijn alles gezamelijk wordt, maar aangezien niets zeker is in het leven en het simpelweg geen praktische voordelen heeft om nu al alles op een hoop te gooien (sterker nog het zou juist een nadeel zijn bij uit elkaar gaan) doen we dit nog niet.

[Tuxie]

Yodah schreef op woensdag 27 februari 2008 @ 12:49:
Enkele vragen die we ons zelf gesteld hebben:
* Als je naar verhouding bijdraagd, houdt de meest verdienend per maand dus wel meer over voor eigen besteding, willen we dat?
* In mijn geval: Ik verdien meer omdat ik langer gestudeerd heb (is niet altijd zo maar in onze situatie wel), maar omdat ik langer gestudeerd heb heb ik minder spaargeld. Ik moet dus per maand meer bijdragen, maar mijn vriendin heeft (door niet door te studeren) al meer spaargeld dat wel van haar blijft, is dat eerlijk?

Vraag 1, dat moet je jezelf afvragen. Bij ons zijn in principe de inkomens gelijk, dus wij doen het 50/50 en niet naar verhouding. Als er grote verschillen optreden, of de gezinssituatie veranderd dan wordt het uiteraard anders ingedeeld.

Vraag 2, Tsja, aan de ene kant ga jij meer verdienen doordat je langer gestudeerd hebt, aan de andere kant moet jij wel gaan aflossen, dus dat verschil in salaris is wel gerechtvaardigd. In principe zou ik spaargelden / erfenissen e.d. gewoon voor jezelf houden.

[Yodah]

Tuxie schreef op woensdag 27 februari 2008 @ 15:29:
[...]
Vraag 2, Tsja, aan de ene kant ga jij meer verdienen doordat je langer gestudeerd hebt, aan de andere kant moet jij wel gaan aflossen, dus dat verschil in salaris is wel gerechtvaardigd. In principe zou ik spaargelden / erfenissen e.d. gewoon voor jezelf houden.

Dat is juist het interessante. Mensen kijken bij een verdeling van de maandelijkse bijdrage vaak alleen naar de inkomsten op dit moment en niet naar al opgebouwde spaargelden. Men staat er niet bij stil dat er een zekere relatie is (of kan zijn) tussen het huidige inkomen en het al opgebouwde spaargeld. Zeker voor starters betekent vroeg gaan werken tov studeren vaak meer spaargeld, maar een minder snelle stijging in loon. Het is daarom vreemd dat voor de bepaling van bijdrage meestal alleen rekening wordt gehouden met het huidige loon.

Nogmaals, wij hebben dit zelf ook niet echt meegenomen in onze verdeling. Maar het is toch interessant om hier wel bij stil te staan.

[neographikal]

Ik reken het straks wel mee: ik heb nu al een flink grote spaarrekening en aangezien ik straks anderhalf jaar werk (in juni studeer ik af) terwijl m'n vriendin nog studeert zal dat verschil alleen maar toenemen. Ik weet nog niet hoe we het gaan doen qua verhouding, maar je kunt de rente die het spaargeld scheelt (door het in de hypo te knallen) ook zien als inkomen en dat gewoon meetellen.

Uiteraard wel vastleggen wat eenieder heeft bijgedragen. Als de boel misgaat en jij hebt 50K in de hypo gestort, dan kan het ervoor zorgen dat je kunt blijven wonen

[Tuxie]

neographikal schreef op woensdag 27 februari 2008 @ 16:19:
Uiteraard wel vastleggen wat eenieder heeft bijgedragen. Als de boel misgaat en jij hebt 50K in de hypo gestort, dan kan het ervoor zorgen dat je kunt blijven wonen

Dit moet sowieso, ik ken iemand die een paar maanden getrouwd was in gemeenschap van geld en goederen, dit na nog geen jaar op de helling liep, maar daarna wel even de eigen erfenis van 50K moest 'verdelen'.

[Gent32m]

Hoi,

Ik heb dit hele forum eens doorgelezen...
Alvast een interessante discussie.

Ik vind ook dat liefde en geld twee aparte zaken zijn.
- In financiele zaken moet je eerlijk en duidelijk zijn
- In de liefde romantisch ;-)

Iemand schreef:

Zorg goed voor jezelf, een ander doet 't in de regel niet, zeker niet bij uit elkaar gaan. Dat is niet egoïstisch, maar realistisch

Dat vind ik een verstandige instelling !

Weet er iemand van jullie meer over: fiscaal partnerschap ?
Wat is dit ? bijvoorbeeld m.b.t een hypothecair krediet dat je samen aflost.

Wat de verdeling van goederen betreft. Ben ik ook voorstander van 4 rekeningen
- Een rekening voor jezelf (om te sparen, eigen uitgaven mee te doen, loon te laten storten)
- Een gemeenschappelijke rekening (voor betaling van gedomicilieerde kosten, zonder bankkaart)
=> staat minimum saldo op
- Een gemeenschappelijke rekening (voor betaling van kosten, met bankkaart)
=> kan tot nul gaan

De hele discussie is nu hoeveel ieder stort op zijn rekening (naar verhouding van zijn eigen inkomen, of hij deeltijds werkt, voltijds, met/zonder kinderen)

De verhouding (in nettoloon) tussen mezelf en mijn vriendin bedraagt: 55 % (ik) - 45 % (vriendin)
D.w.z. dat ik 55 % van de gemeenschappelijke kosten (aan water, gas, electriciteit, eten, etc) betaal.
Zij betaalt 45% aan die kosten.

De kosten (afbetaling van de lening) zou ik hier wel niet in opnemen. Anders betaal ik mijn lening duurder af dan mijn vriendin. Dat lijkt me niet zo fair. Dit dient 50/50 te gebeuren (los van inkomen).

Ik heb de woning al voor 75% op mijn naam staan. Al mijn spaarcentjes zitten daarin. Voor die overblijvende 25 % ga ik haar geen huurgeld aanrekenen. Zou nogal absurd zijn Wel wonen (en verslijten) we beide in die woning. Die ik aan meer betaald heb. Dit is voor mij ok. Mits de lening dan ook gelijk afbetaald wordt (los van verhouding in netto-lonen).

Enfin, heel deze discussie is best een moeilijke materie. De gedachte waar ik persoonlijk wat van huiver is als mensen zich wensen te verrijken door een relatie met een ander aan te gaan.

Dat vind ik ergens een verkeerde instelling. Je bent zelf wat jezelf waard bent (op dat moment). Van de rijkdom van een ander gaan 'profiteren' is een slecht uitgaanspunt. Ik weet wel, liefde is blind en dan gebeuren die zaken vaak. Begrijpelijk... Toch ben je als mens in wezen alleen. En wat je samen deelt, daar draag je samen de baten en lasten voor.

Als ik mezelf een dure plasma tv koop, vind ik het niet erg, als mijn vriendin daar ook naar kan kijken. Daar gratis vruchtgebruik van heeft (zonder kosten). Dit is ergens een gunst (uit liefde). Idem dito met gemeenschappelijke kosten delen naar vermogen (strict genomen hoeft dit niet). Maar je doet het ergens ook vanuit liefde, omdat je de ander graag ziet en zijn last draagbaar wilt houden.

Je hebt het beste voor, met de ander (vanuit liefde)
Maar vergeet ZEKER ook niet het beste voor te hebben met jezelf !

Want nu is liefde mooi. Als je echter binnen 5 jaar in ruzie uit elkaar gaat. En beseft dat je vriendin met 50% van je vermogen is gaan lopen. Of van alles dat jij betaald hebt, dit grotendeels was voor haar, een haar die je nu kwijt bent. Hoe ga je je dan voelen ? Waarschijnlijk dubbel bedrogen. Bedrogen in de liefde (ze is bv met een ander ervan door of verlaat je). En bedrogen financieel.

Daarom liefde en geld liever als twee aparte zaken aanzien...

My two cents.

[Jaspertje]

Gent32m schreef op vrijdag 23 mei 2008 @ 15:13:
Hoi,

Weet er iemand van jullie meer over: fiscaal partnerschap ?
Wat is dit ? bijvoorbeeld m.b.t een hypothecair krediet dat je samen aflost.

Een fiscaal partnerschap wil voor de belasting niets anders zeggen dat je samen aangifte doet. Dit kan voordelen hebben bijvoorbeeld (oa. als de ene persoon werkt en de ander niet, dan kunnen de heffingskortingen van de niet werkende gebruikt worden.) Zo ook met giften, ziektekosten en de hypotheek.

Als je geen fiscaal partner bent en je betaald allebei 50% van de hypotheek dan moet je offcieel ook allebei 50% van de rente opvoeren en 50% van de inkomsten uit je huis. Dit kan weer 'nadelig' zijn als een van de twee veel verdient en de ander niet, Maar aangezien jullie op 55-45 zitten verdienen jullie bijna netzoveel en zal dat geen groot verschil zijn.

Fiscaal partnerschap is niets engs. Het enige waar je rekening mee moet houden is dat je pas fiscaal partner mag zijn als je langer dan 6 maanden van het jaar een gezamelijk huishouden hebt en dat je ook met de zorg rekening moet houden misschien.....

Vul het anders gewoon in in de aangifte over 2007 en kijk of je meer geld terug krijgt als je samen de aangifte invult of allebei los. (Dus ook met alle aftrekposten)

[Delerium]

Gent32m schreef op vrijdag 23 mei 2008 @ 15:13:
Enfin, heel deze discussie is best een moeilijke materie. De gedachte waar ik persoonlijk wat van huiver is als mensen zich wensen te verrijken door een relatie met een ander aan te gaan.

Dat kan wel gerelativeerd worden. Ipv 2 internetverbindingen betaal je bij samenwonen slecht 1 verbinding. En dat geld wel voor meer dingen die bij synergie voordeel opleveren.

Ik ga er volgende week dankzij het samenwonen 350 euro per maand op vooruit qua vaste lasten. Maar dat is een meegenomen voordeel van het samenwonen.

[Gitarist]

Silver7 schreef op dinsdag 19 februari 2008 @ 11:39:
Wat een interresante topic, zeg!

Omdat ik net begonnen ben met fulltime werken, ben ik alvast gaan rondkijken voor nieuwbouwwoning.

Daarnaast heb ik een geweldige relatie met mijn vriendin. Ze studeert nog, dat zal zeker nog jaartje of 5 duren. Als ik eenmaal huis heb gekocht, komt zij natuurlijk vaker "logeren". (zegt me ma )

Dat betekent dus dat ik alles betaal, uitgezonderd de prive-rekeningen van mijn vriendin.
Daarnaast zullen we ook bij IBG regelen dat mijn vriendin uitwonende is voor haar studiefinanciering.

Nu zit ik te denken:

Optie 1:
- Ik betaal alles (water/hypotheek/energie.etc) uitgezonderd prive-rekeningen van mijn vriendin (mobiel, etc)

Optie 2:
- Ik krijg een deel van haar IBG-financiering (uitwonende) voor vaste lasten en overige die zij gebruikt. (water/energie/eten)

(deze verhaal geldt ook wanneer ik huurhuis heb i.p.v. koophuis)

toon volledige bericht

Deze situatie is bij mij ook aan de hand.

Ik heb een vaste baan en een eigen huis. Vriendin woont officieel nog thuis, maar zit haast meer dan de helft van de tijd bij mij. Ze staat wel bij mij ingeschreven. Zij studeert nog en heeft weinig inkomen.

Wij doen het zo dat in principe ik alles betaal, m.u.v. de bijkomende kosten voor een tweepersoonshuisouden (rioolrecht, etc.). Daarnaast betaald ze regelmatig de boodschappen.

Ik zou niet weten hoe we dat aan gaan pakken in de toekomst, in het geval we ècht samen zouden gaan wonen en misschien wel trouwen. M'n gevoel zegt me "eerlijk alles delen", maar in m'n achterhoofd ben ik ook wel huiverig om (in het geval we dan uit elkaar gaan) de helft van m'n huis en bezittingen aan haar kwijt te zijn, terwijl ik het huis, het vermogen en de huisraad met eigen geld aangeschaft heb...

't Is misschien een hele rare (irreële) gedachte en misschien gaat het ook veel te ver, maar zou het niet mogelijk zijn om de vriendin bij het huis in te laten kopen. Dus dat zij een soort van hypotheek bij mij zou afsluiten, waarmee zij zich versneld gelijkwaardig eigenaar van het huis wordt? Ik leg het waarschijnlijk een beetje krom uit, maar hoop dat jullie het snappen...
Hoe zien jullie dat?

[ Voor 9% gewijzigd door Gitarist op 23-05-2008 17:32 ]

[Rukapul]

Gitarist schreef op vrijdag 23 mei 2008 @ 17:12:
Ik zou niet weten hoe we dat aan gaan pakken in de toekomst, in het geval we ècht samen zouden gaan wonen en misschien wel trouwen. M'n gevoel zegt me "eerlijk alles delen", maar in m'n achterhoofd ben ik ook wel huiverig om (in het geval we dan uit elkaar gaan) de helft van m'n huis en bezittingen aan haar kwijt te zijn, terwijl ik het huis, het vermogen en de huisraad met eigen geld aangeschaft heb...
Hoe zien jullie dat?

Je moet doen waar je jezelf prettig bij voelt. Niet al te lang geleden heb ik getekend dat alle huisraad, auto's, ingebracht vermogen in de spaarverzekeringspolis, etc. gezamenlijk bezit zijn. Hetzelfde geldt min of meer voor het te verdienen inkomen 't Enige wat feitelijk nog puur van mezelf is, is de rest van m'n privevermogen van daarvoor. Ik heb meegewogen dat we 8 jaar samen zijn waarvan 2 jaar samenwonen en dat bijna al mijn bezittingen en vermogen in die periode zijn opgebouwd. Mocht het onverhoops anders lopen in de toekomst dan kost me dan netto enige k euro en daar kan ik prima mee leven en eerlijker dan de mogelijke situatie dat er sprake is van wederzijdse vorderingen. Waarschijnlijk speelt ook wel mee hoe scheef de verhouding is en dat valt in ons geval erg mee

Doe waar je je zelf prettig bij voelt.

Dat je je partner niet in eenmaal de helft van je vermogen schenkt kan ik inkomen, zeker wanneer dat je woonruimte betreft. Anderszijds is het wel zo fair om je partner de gelegenheid te geven op termijn op gelijke voet te komen omdat anders een hele afhankelijke situatie ontstaat.

[ Voor 11% gewijzigd door Rukapul op 23-05-2008 17:38 ]

[hypz]

Ik lees hier vanalles over geld verdelen, maar ik zie zelf het probleem eerlijk gezegt niet zo. Als je al zover bent met elkaar dat je samen gaat wonen e.d., dan heb je toch ook de bedoeling bij elkaar te blijven en samen je huis, spullen, en dus ook geld te delen??

Ik en mijn vriendin hebben dan wel allebij nog een aparte rekening, ik verdien ongeveer 50% meer dan haar, wij hebben het gewoon zo gedaan, ik betaal alle rekeningen / huur / etc, en zei betaald de boodschappen. Heeft zij geld nodig voor een nieuwe broek / hobby / whatever, dan zorgen we gewoon dat dat voor mekaar komt en dan maak ik gewoon geld over naar haar als dat nodig is. Gaat gewoon in goed en gezond overleg met elkaar.

Het zou naar mijn mening ook een beetje raar zijn als jij lekker geld loopt te spenderen, terwijl je vriendin die misschien minder verdient zuinig aan moet lopen doen en nooit iets leuks / duurs voor haarzelf kan kopen omdat je alles 50/50 aan het verdelen bent.

Dit is voor ons iig geen punt om ruzie over te maken.

[curry684]

Gitarist schreef op vrijdag 23 mei 2008 @ 17:12:
[...]

't Is misschien een hele rare (irreële) gedachte en misschien gaat het ook veel te ver, maar zou het niet mogelijk zijn om de vriendin bij het huis in te laten kopen. Dus dat zij een soort van hypotheek bij mij zou afsluiten, waarmee zij zich versneld gelijkwaardig eigenaar van het huis wordt? Ik leg het waarschijnlijk een beetje krom uit, maar hoop dat jullie het snappen...
Hoe zien jullie dat?

Weinig irreeels aan, dat kun je gewoon realistisch afspreken

Ik ben zelf 100% eigenaar van het huis waar ik en m'n vriendin in wonen, en we zijn inmiddels aan het kijken naar een duurder huis. Zij verdient pas 2 jaar, ik al 9 jaar en heb dus ook altijd de hypotheek betaald terwijl zij lekker kon sparen. Nu we gaan verhuizen gaan we er een hele simpele berekening tegenaan gooien: namelijk dat ik de volledige overwaarde van het huidige huis inbreng en daarmee voor een groter deel eigenaar wordt van het huis. Dit zal iets van een 60/40 eigendomsverhouding opleveren, en we gaan ook in die verhouding de nieuwe hypotheek betalen zodat die eigendomssituatie in stand blijft. Eindresultaat: ik behoud m'n volledige bestaande investering, vrouwlief krijgt ook significant aandeel in de kapitaalopbouw van het huis, en de lasten zijn netjes verdeeld volgens onze huidige inkomensverschillen. Mochten we uit elkaar gaan is het eenvoudig terug te rekenen voor hoeveel we elkaar kunnen 'uitkopen'.

Zakelijk doch simpel, efficient en realistisch. Verder behouden we gewoon onze goed gevulde gezamenlijke rekening waarvan we zonder ruzie allebei gezamenlijke uitgaven kunnen doen zoals ons goed dunkt (van GWL en boodschappen tot wasmachine en planten). Persoonlijke uitgaven zoals kleding en gadgets doen we van onze priverekening zodat je per definitie geen ruzie hebt over gaten in de handen.

[ Voor 9% gewijzigd door curry684 op 24-05-2008 14:13 ]

[Gizz]

hypz schreef op zaterdag 24 mei 2008 @ 00:49:
Als je al zover bent met elkaar dat je samen gaat wonen e.d., dan heb je toch ook de bedoeling bij elkaar te blijven en samen je huis, spullen, en dus ook geld te delen??

Die bedoeling kun je hebben, maar gezien dit topic denkt niet iedereen er zoals jij over. En dat hoeft natuurlijk ook helemaal niet.

Het zou naar mijn mening ook een beetje raar zijn als jij lekker geld loopt te spenderen, terwijl je vriendin die misschien minder verdient zuinig aan moet lopen doen en nooit iets leuks / duurs voor haarzelf kan kopen omdat je alles 50/50 aan het verdelen bent.

De meeste mensen hier verdelen de kosten naar draagkracht. Niets mis mee imho.

Overigens verdeel je de kosten zelf ook. Je schrijft dat jij het huis betaalt en zij de boodschappen. Dat zijn net zo goed afspraken en verdelingen.

[Lolhozer]

Ik verdien 1,5x van wat mijn vriendin verdient, maar zij is zo koppig, dat ze gewoon alles 50/50 wilt doen.
Alleen vindt ik het wel leuk om af en toe wat duurder op vakantie te gaan, Marokko/NY dus die betaal ik dan grotendeels voor ons 2-en en ik betaal wat vaker in de kroeg voor ons, aangezien onze bon dan ook grotendeels door mij bij elkaar gezopen is.
Uiteindelijk komt het wel redelijk in de richting van het naar draagkracht betalen van de gezamelijke dingen. Allee haar studieschuld mag ze lekker zelf betalen, had ze maar wat moeten doorstuderen

[creator1988]

Doe het gewoon zoals mijn ouders 20 jaar geleden, 1 persoonsinkomen, alles op de gezamelijke rekening, moeders beheert al het geld en paps krijgt tien gulden zakgeld per week!

[Woy]

curry684 schreef op zaterdag 24 mei 2008 @ 14:10:
[...]
Dit zal iets van een 60/40 eigendomsverhouding opleveren, en we gaan ook in die verhouding de nieuwe hypotheek betalen zodat die eigendomssituatie in stand blijft.

Wij hebben het ook zo gedaan. Eigenlijk wilden we een 66%/33% eigendomsverhouding, maar dat bleek nadelig te zijn bij uitelkaar gaan. Dan zou degene die dan het huis overnam weer overdrachtsbelasting moeten betalen over het gedeelte wat er overgenomen werd. De maximale verhoudig waar dat niet was was 60/40. Tegen de tijd dat er veel overwaarde is zijn we dan ook al weer zolang bij elkaar dat het niet meer zoveel uithaalt.

creator1988 schreef op donderdag 29 mei 2008 @ 10:24:
Doe het gewoon zoals mijn ouders 20 jaar geleden, 1 persoonsinkomen, alles op de gezamelijke rekening, moeders beheert al het geld en paps krijgt tien gulden zakgeld per week!

Ja daar zou ik me nou echt lekker bij voelen, ik werk me een eind in de rondte en krijg een klein beetje zakgeld.

Ik vind het gewoon een fijn idee dat ik mijn eigen geld heb, daarbij gaat het er helemaal niet om dat ik meer heb als mijn vriendin. Ik heb er geen moeite mee dat ik 2 keer zoveel bijdraag in het huishouden/hypotheek als mijn vriendin, maar vind het wel een fijn idee dat als ik nu besluit dat ik 40 uur over wil werken omdat ik iets duurs wil kopen dat ik het dan gewoon zelf verdiend heb.

[ Voor 36% gewijzigd door Woy op 29-05-2008 10:59 ]

[m3nno]

Wij hebben gewoon onze eigen rekening elk. Myn vriend geeft me elke maand ongeveer de helft van zijn salaris.. zodat het toch lijkt alsof hij meebetaald. (minimumjeugdloon;)) De rest gaat van mijn salaris. Hele makkelijke constructie.

[KeeZ]

In het geval wat ik hier heb gaat het (vrij) simpel:

ik heb werk + stufi - 1300 netto in de maand
zij heeft alleen stufi - 550 in de maand

We geven beide 50% van ons inkomen, ik heb dan -redelijk- veel over, maar onverwachte kosten (denk aan eindejaarsrekening, water, gemeentelijke heffingen) betaal ik. Daarnaast voorzie ik haar ook regelmatig van een paar nieuwe schoenen of kleding.

Vergeet ook niet dat je te maken hebt met 2 persoonlijkheden, ik ben meer de 'control freak', hou haar kosten en inkomsten ook graag in de gaten en help haar met vinden van werk, daar tegenover staat dat het nog wel redelijk ouderwets geregeld is, ik zorg voor een grotere bijdrage in de huishoudpot, zij zorgt voor een groter aandeel, het huis.

Daarnaast kan je bijvoorbeeld eens wat folders bij de NIBUD aanvragen, ook voor een voorbeeld van het huishoud potje.

[TwoR]

creator1988 schreef op donderdag 29 mei 2008 @ 10:24:
Doe het gewoon zoals mijn ouders 20 jaar geleden, 1 persoonsinkomen, alles op de gezamelijke rekening, moeders beheert al het geld en paps krijgt tien gulden zakgeld per week!

Klinkt als TwoR's situatie

alleen dat zakgeld gebeuren iets minder. Als ik wat nodig heb koop ik het of doe het op rekening.

[the-edge]

Ik schop dan wel dit topic omhoog, maar vond het niet de moeite om er een nieuw topic over te openen..

Situatie:
Ik heb een nieuwbouwhuis gekocht. Deze staat op mijn naam, de financiering staat ook op mijn naam.
Feitelijk gaan we er dadelijk met z'n 2en in 'samenwonen'. Mijn vriendin werkt maar heeft een redelijk variabel inkomen.

Nu wil zij een percentage van ieders inkomen maandelijks in 1 pot duwen, zo kan ze zelf nog wat geld sparen.
Maar ik weet nu niet hoe we dit het beste kunnen oplossen, want het percentage gebeuren werkt alleen maar in haar voordeel als het fout gaat. Klinkt hard, maar realistisch gezien is dit wel.

Wat is de tussenweg in deze situatie? Wie kan hier het beste advies over geven?

[Naboo]

Jij betaald gewoon de hypotheek, rekeningen van verbruik en boodschappen 50-50, gezamelijke spaarpot waar ieder evenveel in doet, rest eigen geld.
In dat geval heeft ze nergens recht op als het uitgaat. Sowieso al niet omdat het huis alleen op jouw naam staat. Maar dit bevestig je nog even door alleen de hypotheek op te hoesten.
Enige wat ze dan kan eisen is helft spaarpot.

[ Voor 14% gewijzigd door Naboo op 09-09-2008 22:39 ]

[Jaspertje]

the-edge schreef op dinsdag 09 september 2008 @ 21:48:
Ik schop dan wel dit topic omhoog, maar vond het niet de moeite om er een nieuw topic over te openen..

Situatie:
Ik heb een nieuwbouwhuis gekocht. Deze staat op mijn naam, de financiering staat ook op mijn naam.
Feitelijk gaan we er dadelijk met z'n 2en in 'samenwonen'. Mijn vriendin werkt maar heeft een redelijk variabel inkomen.

Nu wil zij een percentage van ieders inkomen maandelijks in 1 pot duwen, zo kan ze zelf nog wat geld sparen.
Maar ik weet nu niet hoe we dit het beste kunnen oplossen, want het percentage gebeuren werkt alleen maar in haar voordeel als het fout gaat. Klinkt hard, maar realistisch gezien is dit wel.

Wat is de tussenweg in deze situatie? Wie kan hier het beste advies over geven?

Waarom is het dan gunstig voor haar?

Volgens mij zou je de kosten moeten opsplitsen: Kosten voor de hypotheek en alle andere kosten. De kosten voor de hypotheek voor jou alleen (Immers als zij je verlaat of andersom heb jij een huis waar geld in gestopt is) en alle andere kosten samen, het enige waar je dan verlies op maakt is dat zij geen huur oid hoeft te betalen, daar zou je ook nog iets voor kunnen bedenken.

ter voorbeeld:
Inkomensverdeling: Jij 66% zij 34%
hypotheek: 800 euro
gas/water/licht 400 euro
verzekeringen: 250 euro

Jij 800 euro + 2/3e van 650 euro, zij 1/3 van 650 euro + een beetje (simbolische) huur.

[Lolhozer]

En wat is een redelijk variabel inkomen? Als dat de ene maand 1,5k is en de andere maand 3k is, kan ik me voorstellen dat zij ook wil bijdragen in de hypotheek, om zo ook bij te dragen aan het woningbezit, en in geval van het uit elkaar gaan, ook mee te profiteren van een eventuele waardestijging.

Maar stel dat zij een laag inkomen heeft, waarvan ze nu nog niet een koopwoning kan bekostigen, €750 per maand oid, kan ik me voorstellen dat zij graag naar draagkracht zou willen bijdragen aan de huishoudpot. Dus zij bijv 50% van haar inkomen en jij de rest, wat dat ook voor een percentage is.
Je kunt namelijk niet van haar verwachten, omdat jij een koopwoning koopt, zij al haar inkomen afstaat omdat de lasten zo hoog zijn en zij dus geen geld voor overige dingen overhoud. Terwijl, wanneer ze samen zou wonen met iemand met een evenhoog inkomen als zij, ze in een huurhuis zou wonen met een huur van €350.

Bovenstaand verhaal is trouwens op verzonnen feiten gebaseerd, bij gebrek aan echte feiten

Overigens, als volgens de eigendomsakte het huis voor 100% op jouw naam staat, staat ie dus voor 100% op jouw naam, geldt evenals voor de hypotheekakte. Als alleen jij daarin genoemd wordt, ben jij daar dus voor 100% verantwoordelijk voor, niet je vriendin.
Dus als jij geen afspraken maakt over de "huur", woont je vriendin gratis, maar betaald ze wel "huur", dan wordt ze nog steeds geen mede-eigenaar van het huis. Dit kun je natuurlijk later regelen, door te trouwen of wanneer je dat niet wilt, bij de notaris. Eventueel pas wanneer je gaat verhuizen naar een volgend huis, om notariskosten te besparen.

[ Voor 23% gewijzigd door Lolhozer op 09-09-2008 23:35 ]

[the-edge]

Helder... Onder een variabel inkomen moet je inderdaad aan €700,- / €1700,- denken. Het beste lijkt mij om het volgende te laten beschrijven:

Ik : betaal 100% hypotheekkosten en de bijbehorende verzekeringen. En deel mee voor 50% aan de huishoudpot.
Vriendin : Betaald 50% aan huishoudpot. Heeft, als het fout gaat, geen recht op het huis.

Is dit een fair oplossing voor ons beiden denk je? Of stel ik mijn vriendin nu heel hard in het nadeel?

[neographikal]

Waarom? Ze woont ook nog eens gratis, dat lijkt me niet echt ten nadele van haar

[Jaspertje]

the-edge schreef op woensdag 10 september 2008 @ 09:59:
Helder... Onder een variabel inkomen moet je inderdaad aan €700,- / €1700,- denken. Het beste lijkt mij om het volgende te laten beschrijven:

Ik : betaal 100% hypotheekkosten en de bijbehorende verzekeringen. En deel mee voor 50% aan de huishoudpot.
Vriendin : Betaald 50% aan huishoudpot. Heeft, als het fout gaat, geen recht op het huis.

Is dit een fair oplossing voor ons beiden denk je? Of stel ik mijn vriendin nu heel hard in het nadeel?

Je moet niet te lief voor d'r zijn stel de boiler gaat kapot. Daar maken jullie allebei gebruik van, dan zou jij voor die kosten opdraaien. Je zou voor dit soort uitgave een huur kunnen vaststellenm al is het maar 100 euro, het is helemaal niet raar, daarvoor kan je reserveringen doen maar ook een deel van de verzekeringen betalen (inboedel brand herbouw enz..). Bedenk dat ze anders gratis onderdak heeft.
Anderzijds zou je ook kunnen stellen dat zij percentueel gezien meer bijdraagt in het huishouden en dat de daarom geen huur hoeft te betalen, it's al up to you.. Maar met de regeling zoals jij m opschrijft benadeel je haar zeker niet imo.

[Lolhozer]

Dan zou ik haar wat meer laten betalen, uitgaande van mijn eigen ervaringen blijven de volgende kosten per maand nog over:
€110 Energie
€090 VvE
€300 Boodschappen
€100 Overige belastingen(waterschap, riool, vuilnis, WOZ)
€050 Internet TV

Samen ongeveer €650 per maand, dus €325 per persoon. Wij betalen zelf onze eigen mobiel en ziektekostenverzekering enzo (+- €150). Dus in het geval van jou vriendin houdt ze zelfs in haar "krappe" maanden €225 over om te stappen, kleding te kopen en te stappen. Terwijl ze in de ruime maanden nog €1000 extra overhoud. (Misschien wel meer dan jij) Dus ik zou het meer middelen, en haar dan ook nog €200 aan huur laten betalen oid.
Je kunt altijd nog eens een paar maanden die huur opschorten. Het is wel je vriendin natuurlijk

[the-edge]

Denk dat we er uit zijn, ieder een bepaald percentage van zijn salaris (bijv. 70%) en dat op 1 hoop gooien. Dan houdt ieder nog spaargeld voor zijn hobby's over..

[Gonadan]

Ardana schreef op donderdag 21 februari 2008 @ 23:38:
Ik moet trouwens wel zeggen dat deze discussie me zelf ook langzaam op andere gedachten aan 't brengen is. Bij 'n beginnende relatie lijkt het "naar rato" model me 't fijnste werken, bij een echt langdurige relatie het "zakgeld" model. En nee, een ander argument dan "dat voelt eerlijker" heb ik er niet voor

zakgeldmodel: ieder heeft een bedrag x om uit te geven voor zichzelf, waarbij x voor beiden gelijk is.

Ik zit een beetje met hetzelfde probleem, heb net het topic doorgelezen maar begin toch wat te twijfelen.

Ik neig wat naar:

Guardian Angel schreef op vrijdag 22 februari 2008 @ 15:36:
Ik zou me door het hebben van "eigen" geld juist meer "schuldig" gaan voelen als ik iets voor mezelf zou kopen terwijl mijn partner het met een kleiner budget moet doen en dat niet kan. Gevoelsmatig is het kopen uit één potje wat vriendelijker tegenover de niet of minder verdienende partner en normaliter zou je er vanuit moeten kunnen gaan dat daar geen misbruik van wordt gemaakt. Trouwens, dat heb je natuurlijk ook zelf in de hand.

Wij hebben op dit moment het 'vier rekeningenmodel', we storten naar verhouding wat nodig is om alle lasten te betalen, de rest blijft achter en is gewoon voor de verdiener zelf.
Beiden werken fulltime, ik verdien echter meer dus leg ook meer in, aan de andere kant houd ik ook meer over na de inleg.

Vooral dat laatste begint nu te knagen, ik houd meer over dan zij qua zakgeld.
Natuurlijk heb ik een baan waarbij ik meer verdien, maar heb ik dan ook recht op meer zakgeld? Zij vindt van wel, mijn vriendin is tevreden met de huidige verdeling.
Maar ik heb toch een wat knagend gevoel, zij heeft werk gekozen wat ze graag wil doen. Dat ze dan minder verdient is haar niet aan te rekenen vind ik eigenlijk.

Aan de andere kant hebben we in de eerste fase van het samenwonen alles 50/50 betaald. Zij werkte toen al, ik studeerde nog. Dit heeft er aan meegewerkt dat ik nu nog een flinke DUO-schuld heb in te lossen.
Later hebben we pas besloten om het naar verhouding te gaan doen, dat was toen we beiden werkten.

Als we dus het zakgeld eerlijk zouden verdelen houd ik nog minder over omdat ik nog een lening af te lossen heb.
Aan de ene kant zal mijn vriendin zeggen dat de verdeling zo prima is en ik niet zo moet zeiken, maar aan de andere kant vind ik het niet eerlijk om meer over te houden terwijl we allebei 'gewoon werken'.
Misschien moet ik het zo doen dat ik na de vaste aflossing nog hetzelfde over houd, een soort netto zakgeld ofzo.

[Grolsch]

Wij doen het nu al 3 jaar naar verhouding.

Ik verdien meer als mijn vriendin, dus betaal meer vaste lasten, maar hou ook meer spaar/speelgeld over.
We zijn allebei 50% eigenaar van het huis.

De belastingteruggave gaat rechtstreeks naar onze gezamenlijke spaarrekening voor onverwachtse uitgaven.

Dit werkt voor ons perfect.
Mochten er ooit kinderen in het zich komen (voorlopig ff niet ) dan herzien we het wel weer.

[Cobb]

We hebben allebei onze rekeningen gehouden. Bijna alle lasten gaan van mijn rekening. Zij stort indien nodig een bedragje (gemiddeld 150 euro) als ik het nodig vindt om leuke dingetjes te kopen. Sparen zien wij ook als een vaste last, dus dat "scheelt" weer. We doen niet aan een weegschaal, het zal mij een worst wezen als ze meer of minder uitgeeft dan ik doe, zolang wij aan het einde van het jaar onze spaardoel maar gehaald hebben en niet rood hebben gestaan.

Deze maand spingt ze bijvoorbeeld ook bij, omdat het wel heel erg hard gaat...

150 Eneco
200 APK kleine beurt
280 OZB (1e deel)
250 NEM (ivm overstap )

[lex]

we hadden gezamenlijke rekeningen, net veranderd naar 1 betaalrekening gezamenlijk, gewoon alles op 1 grote hoop, bevalt prima.

[hypz]

lex schreef op woensdag 31 maart 2010 @ 13:25:
we hadden gezamenlijke rekeningen, net veranderd naar 1 betaalrekening gezamenlijk, gewoon alles op 1 grote hoop, bevalt prima.

Jep, doen wij ook, en verder hebben we ook helemaal geen afspraken o.i.d. van hoeveel "zakgeld" je allebij hebt of wat dan ook. Gewoon alles op een hoopje, en als we elke maand ermee rondkomen vind ik alles best.
Wij zijn dan ook al 10 jaar bij elkaar, en wonen sinds 2 jaar samen, maar ik kan me inderdaad voorstellen dat als je elkaar nog niet zo mega lang kent dat je dan wel afspraken erover wil maken.

[Woy]

Gonadan schreef op woensdag 31 maart 2010 @ 12:52:
[...]
Aan de andere kant hebben we in de eerste fase van het samenwonen alles 50/50 betaald. Zij werkte toen al, ik studeerde nog. Dit heeft er aan meegewerkt dat ik nu nog een flinke DUO-schuld heb in te lossen.
Later hebben we pas besloten om het naar verhouding te gaan doen, dat was toen we beiden werkten.

Dan kan je toch gewoon het geld wat jij meer overhoud direct inlossen op je studieschuld? Dan ben je ook binnen redelijke tijd van je schuld af, en kan je daarna kijken of je het nog anders wil verdelen

Anders koop je voor dat extra geld wat je overhoud gewoon wat meer kado's voor haar, of voor jullie gezamenlijk. Ik zou persoonlijk niet zo heel erg op de exacte bedragen letten, maar ik zou het inderdaad wel vreemd vinden als het heel erg scheef gaat groeien. Als zij bijvoorbeeld elke maand € 400,- als zakgeld heeft en ik € 800,- zou ik me daar ook niet fijn bij voelen.

[Gonadan]

Woy schreef op woensdag 31 maart 2010 @ 13:54:
Dan kan je toch gewoon het geld wat jij meer overhoud direct inlossen op je studieschuld? Dan ben je ook binnen redelijke tijd van je schuld af, en kan je daarna kijken of je het nog anders wil verdelen

Dat is inderdaad een beetje een tussenvorm, zo letterlijk had ik het nog niet bedacht maar dat is niet verkeerd.

Anders koop je voor dat extra geld wat je overhoud gewoon wat meer kado's voor haar, of voor jullie gezamenlijk. Ik zou persoonlijk niet zo heel erg op de exacte bedragen letten, maar ik zou het inderdaad wel vreemd vinden als het heel erg scheef gaat groeien. Als zij bijvoorbeeld elke maand € 400,- als zakgeld heeft en ik € 800,- zou ik me daar ook niet fijn bij voelen.

Nou veel cadeau's kopen vind ik niet echt een oplossing, dat voelt dan een beetje als sigaar uit eigen doos.
Op dit moment ligt de verhouding al op zo'n 2:3, als het nog schever groeit is het gewoon niet eerlijk meer.

[Woy]

Gonadan schreef op woensdag 31 maart 2010 @ 14:06:
[...]
Nou veel cadeau's kopen vind ik niet echt een oplossing, dat voelt dan een beetje als sigaar uit eigen doos.
Op dit moment ligt de verhouding al op zo'n 2:3, als het nog schever groeit is het gewoon niet eerlijk meer.

Dat kan ik me inderdaad voorstellen. Voor een paar tientjes kun je nog wel wat leuke kado's kopen, maar als het om wat serieuzere bedragen gaat is het uiteindelijk gewoon zonde om dat alleen te doen omdat je anders meer geld overhoud.

Een optie zou zijn om het "extra" geld op een spaar-rekening te storten om daar later bijvoorbeeld voor te verbouwen, op vakantie te gaan, of een spaarpot voor de kinderen ofzo.

Als de verhouding echt schever is dan 2:3 dan zou ik me daar denk ik ook niet fijn bij voelen.

[r.e.s]

Ik ben momenteel bezig om naar onderstaande situatie te gaan

Ik
eigen rek: Kleine kosten voor mezelf
eigen spaar rek: Sparen voor grote zaken alleen voor mij zoals een motor en dergelijke

zij
eigen rek: zelfde als ik
eigen spaar rek: zelfde als ik

Gezamelijk rek: Alle vaste en variabele lasten, 1 maal per maand vullen wij deze rekening aan met een percentage van ons salaris

Gezamelijke spaar rek: Sparen voor (on)voorziene omstandigheden bijvoorbeeld zomervakantie enz.

[ Voor 7% gewijzigd door r.e.s op 01-04-2010 11:58 ]

[Sport_Life]

Wij hebben totaal 3 betaalrekeningen (en nog diverse spaarrekeningen maar dat is in dit topic irrelevant).
- 1 van haar (komt haar stufi etc binnen)
- 1 van mij (komt mijn inkomen binnen)
- 1 gezamelijk

Maandelijks maken we zo'n 500 euro pp over naar de gezamelijke en betalen daar alle vaste lasten van. Bij grote gezamelijke uitgaven doen we er soms nog wat bij. Als ik met vrienden ga eten of stappen dan gebruik ik mijn eigen rekening en zij ook.

Ik verdien op dit moment veel meer dan zij, en zij heeft weer een grotere spaarrekening. Gaat zo al 2 jaar goed, nog nooit gezeur gehad om geld (hooguit wie de boodschappen gaat doen )

[ Voor 15% gewijzigd door Sport_Life op 01-04-2010 12:44 ]

[Cobb]

Meer dan twee si toch helemaal niet nodig? Die betaalrekeningen zijn tegenwoordig ook niet meer gratis.

[Sport_Life]

Cobb schreef op donderdag 01 april 2010 @ 13:10:
Meer dan twee si toch helemaal niet nodig? Die betaalrekeningen zijn tegenwoordig ook niet meer gratis.

maakt het voor sommige makkelijker als ze uit elkaar gaan.

Zo'n betaalrekening kost een paar tientjes per jaar dus dat zijn de kosten niet. (ongeveer gelijk aan het bedrag dat we aan rente vangen op de spaarrekening - en nee wij sparen niet veel ).

[ Voor 13% gewijzigd door Sport_Life op 01-04-2010 13:18 ]

[Cartman!]

Wij hebben gewoon allebei 1 betaalrekening en 1 spaarrekening. Ik verdien wel een stuk meer maar dat maakt me niet uit. Als je er vanuit gaat dat je het gaat scheiden omdat je misschien uit elkaar gaat dan ben je al verkeerd bezig imo. Over uitgaven spreken we gewoon, als ik een nieuwe game wil kopen dan zeg ik dat gewoon en dat doet zij ook als ze leuke kleding gezien heeft die ze wil hebben. Gewoon openheid van zaken en dan is er geen enkel probleem. Ik moet er niet aan denken om 4 rekeningen in de gaten te moeten houden Die tijd besteed ik liever anders...

[Verwijderd]

Cartman! schreef op donderdag 01 april 2010 @ 13:26:
Wij hebben gewoon allebei 1 betaalrekening en 1 spaarrekening. Ik verdien wel een stuk meer maar dat maakt me niet uit. Als je er vanuit gaat dat je het gaat scheiden omdat je misschien uit elkaar gaat dan ben je al verkeerd bezig imo. Over uitgaven spreken we gewoon, als ik een nieuwe game wil kopen dan zeg ik dat gewoon en dat doet zij ook als ze leuke kleding gezien heeft die ze wil hebben. Gewoon openheid van zaken en dan is er geen enkel probleem. Ik moet er niet aan denken om 4 rekeningen in de gaten te moeten houden Die tijd besteed ik liever anders...

Zo doen wij het ook..

Dat opdelen van inkomen krijg je alleen maar ruzie van lijkt mij.
stel je voor dat er kinderen komen en je vrouw/vriendin gaat 50% minder werken en dan?
Dan heeft ze helemaal geen geld meer.. en jij zit lekker op een dikke spaarrekening, en moet ze bij jou bedelen om wat kleding, o nee dat kan niet want jij hebt net een dikke plasma voor op het toilet gekocht!!

Dat je over ontroerend goed of erfenissen goede afspraken maken kan ik nog enigszins inkomen.
Mijn ouders willen ook niet dat mijn vriendin zomaar aanspraak kan doen op mijn erfenis.

[Gonadan]

Verwijderd schreef op donderdag 01 april 2010 @ 13:37:
Dat opdelen van inkomen krijg je alleen maar ruzie van lijkt mij.

In mijn ogen voorkom je daar juist ruzie mee.
Het zal per relatie wel verschillen.

[r.e.s]

Verwijderd schreef op donderdag 01 april 2010 @ 13:37:
[...]


Zo doen wij het ook..

Dat opdelen van inkomen krijg je alleen maar ruzie van lijkt mij.
stel je voor dat er kinderen komen en je vrouw/vriendin gaat 50% minder werken en dan?
Dan heeft ze helemaal geen geld meer.. en jij zit lekker op een dikke spaarrekening, en moet ze bij jou bedelen om wat kleding, o nee dat kan niet want jij hebt net een dikke plasma voor op het toilet gekocht!!

Dat je over ontroerend goed of erfenissen goede afspraken maken kan ik nog enigszins inkomen.
Mijn ouders willen ook niet dat mijn vriendin zomaar aanspraak kan doen op mijn erfenis.

Het opdelen van inkomen is juist ideaal wanneer je betaald naar ratio, dus als je vrouw minder gaat werken hoeft ze ook minder in de pot te doen. Zo kunnen jullie nog steeds evenveel besteden aan zaken voor je zelf of je partner. Daarbij vind ik het prettig om naast de gezamelijke rekening nog een eigen rekening te hebben. Zo kan ik mijn vriendin verassen met een weekendje weg en voorkom je situaties dat jij je moet verantwoorden over je uitgaven of visa versa

Offtopic: Waarom willen je ouders niet dat je vriendin zomaar aanspraak kan doen op jouw erfenis?

[Verwijderd]

Mijn ouders willen niet dat als ze overlijden en ik hun vermogen erf (en gaat om een vrij groot bedrag) dat als mijn relatie op de klippen loopt zij met een grote zak geld weg loopt.
Dat ik het haar vrijwillig geef vinden ze niet erg, of als ik het in ons huis stop ofzo, dan blijft de keus in ieder geval nog bij mij.

Als je vrouw minder gaat werken moet ze minder in de pot doen.. (hier kan ik je nog volgen)

Stel jij verdient 2000 euro netto (80%)
Je vrouw gaat 400euro netto verdienen. (20%)

na aftrek van vaste lasten (1000 euro)
heb jij 1200 euro te besteden.
en je vriendin 200 euro..

Ik vind het niet kunnen in een relatie dat jij eigenlijk compleet zeggenschap hebt over het geld.
Jou vriending of vrouw heeft in jou situatie niets te vertellen over die 1200 euro..
Ze is dus afhankelijk van jou als ze iets leuks wil doen.

Stel je wilt samen op reis. reis kost 1500 euro p.p.
jij hebt het in 3 maanden bij elkaar zonder in te leveren op andere kleine uitgaven, zij moet 8 maanden op een houtje bijten..

Als je toch eigen geld wilt hebben zou ik het gewoon eerlijk verdelen zoals dit:

Gezamenlijke rekening waar alle vaste lasten en boodschappen van betaald worden.
1 spaar rekening voor ieder, en stort hier 500 euro op voor ieder zijn eigen ding..
1 gezamelijk spaar rekening waar je het restant op stort voor gezamelijke leuke dingen.

[ Voor 7% gewijzigd door Verwijderd op 01-04-2010 14:10 ]

[Xiphalon]

Verwijderd schreef op donderdag 01 april 2010 @ 13:59:
Mijn ouders willen niet dat als ze overlijden en ik hun vermogen erf (en gaat om een vrij groot bedrag) dat als mijn relatie op de klippen loopt zij met een grote zak geld weg loopt.
Dat ik het haar vrijwillig geef vinden ze niet erg, of als ik het in ons huis stop ofzo, dan blijft de keus in ieder geval nog bij mij.

Je kan in je testament aangeven dat het kind de erfenis krijgt, niet het koppel. Koude uitsluiting heet dat volgens mij. Zelfs als je in gemeenschap vna goederen bent getrouwd, blijft het geld van jou en kan de vrouw er niet bij

[Gonadan]

Verwijderd schreef op donderdag 01 april 2010 @ 13:59:
Mijn ouders willen niet dat als ze overlijden en ik hun vermogen erf (en gaat om een vrij groot bedrag) dat als mijn relatie op de klippen loopt zij met een grote zak geld weg loopt.
Dat ik het haar vrijwillig geef vinden ze niet erg, of als ik het in ons huis stop ofzo, dan blijft de keus in ieder geval nog bij mij.

Als je vrouw minder gaat werken moet ze minder in de pot doen.. (hier kan ik je nog volgen)

Stel jij verdient 2000 euro netto (80%)
Je vrouw gaat 400euro netto verdienen. (20%)

na aftrek van vaste lasten (1000 euro)
heb jij 1200 euro te besteden.
en je vriendin 200 euro..

Ik vind het niet kunnen in een relatie dat jij eigenlijk compleet zeggenschap hebt over het geld.
Jou vriending of vrouw heeft in jou situatie niets te vertellen over die 1200 euro..
Ze is dus afhankelijk van jou als ze iets leuks wil doen.

Als je toch eigen geld wilt hebben zou ik het gewoon eerlijk verdelen zoals dit:

Gezamenlijke rekening waar alle vaste lasten en boodschappen van betaald worden.
1 spaar rekening voor ieder, en stort hier 500 euro op voor ieder zijn eigen ding..
1 gezamelijk spaar rekening waar je het restant op stort voor gezamelijke leuke dingen.

toon volledige bericht

Het verdelen naar verhouding werkt natuurlijk alleen als je beiden werkt, zodra de een parttime gaat vanwegen kinderen of huishouden dan heb je eigenlijk maar één verdiener.
In die situatie kan je inderdaad beter met zakgeld gaan werken.

[Anoniem: 350060]

ik en mijn vriendin hebben het ook apart. samen wonen ansich is natuurlijk een hele onderneming en ik vond het op het moment dat ik met haar ging samenwonen wel prettig dat ik "jongen met gat in hand'" niet mijn vriendin daarvoor zou laten op draaien. naar mate je langer samen woont smelten dingen samen en word het langzaam maar zeker 1 grote hoop.

[Verwijderd]

Noem mij maar ouderwets, maar zelfs als je beiden werkt en een groot verschil hebt in inkomens, dan vind ik het niet eerlijk.
Als je samen door het leven wilt moet je elkaar ook 100% vertrouwen en dus ook in het geld.
Bij ons gaat alles op 1 hoop, kleine of noodzakelijke (kleding etc) uitgaven kunnen we gewoon doen zonder elkaar op de hoogte te stellen.
Willen we nieuwe apparatuur, iets duurs voor jezelf of vakantie dan beslissen we daar samen over.

Dat je het in begin even apart houd kan ik inkomen, maar als je een koophuis samen koopt en evt kinderen hebt dan ga je ervan uit dat je niet meer uit elkaar zal gaan.

[ Voor 15% gewijzigd door Verwijderd op 01-04-2010 14:17 ]