Oscar Mopperkont schreef op vrijdag 28 december 2007 @ 14:44:
[...]
Ook ALIS kan inbranden, maar ALIS schermen hebben door de gebruikte techniek wel minder snel last van inbranden. Je moet dan echt meer je best doen. Het is namelijk een interlaced techniek waardoord de pixels niet continu branden, maar afwisselend (duizenden [dacht ik, het is iig veel meer dan een "normale" verversingsfreq] keren per seconde wordt er gewisseld tussen de even en oneven lijnen) waardoor je dus minder snel last hebt van inbranden.
Heb in het verleden al eens opgezocht hoe plasma displays werken en wat ik toen vond leek er even zeer op te wijzen dat geen enkele pixel constant aan kan staan :
* er zijn horizontale en vertikale elektroden.
* door op een horizontale en vertikale elektrode voldoende spanning te zetten, gaat de gas-cel op de kruising ervan in plasma-toestand, met de emissie van zichtbaar licht (via de phosphors) tot gevolg.
* alle andere cellen op eenzelfde horizontalen/vertikale baan krijgen ook een spanning, maar die is niet voldoende hoog, waardoor er geen effect is. Simpel gesteld (met fictieve cijfers). Stel dat je 70V nodig hebt om het gas in plasma om te zetten, dan zou je op horizontale en vertikale elektrode respectievelijk 50V en -50V kunnen zetten. Op de kruising krijg je dan 100V zodat alleen die ene pixel oplicht.
* zo worden dan alle pixels één voor één afgegaan. Adhv wat ik over ALIS las, besef ik nu wel dat je eigenlijk een hele rij ineens kunt adresseren. Men spreekt dan ook over bus- en adres-elektrode.
* de lichtintensiteit wordt gewoon bepaald door de duur van de elektrische spanning te regelen. (Heb hierdoor ook een mooie theorie waarom de lichtopbrengst/contrast van FullHDs minder is dan van HD-Ready's).
* er is ook nog een constante basis-spanning nodig om de gascellen in zodanige staat te krijgen dat ze heel snel omgezet kunnen worden in plasma. Het is die basis-spanning die er ook voor zorgt dat perfect zwart toch nog niet mogelijk is.
Edit: een van de bronnen die ik toen vond is simpelweg Wikipedia:
http://en.wikipedia.org/wiki/Plasma_display
Ik heb overigens tijdje geleden uit nieuwsgierigheid eens foto's met zeer korte sluitertijd genomen van mijn Panasonic PV70. Op de foto's was heel duidelijk te zien dat niet heel het scherm tegelijk opgelicht wordt, maar wel lijn per lijn. Vandaar ook dat je bij 100Hz veel minder flikker hebt dan bij 50Hz.
Dit verhaal lijkt helemaal niet te kloppen met dat ALIS verhaal. Dat ALIS verhaal is me overigens niet geheel duidelijk, want daar lijkt helemaal geen sprake te zijn van horizontale vs vertikale elektroden. Ik heb eerder de indruk dat dat een techniek is waarbij elke cel zijn eigen dedicated elektroden heeft.
Ik vermoed dan ook dat het om een oudere techniek gaat, waarbij de allereerste plasma's zelfs eigen elektroden per pixel hadden. Bij ALIS worden de elektroden gedeeld tussen 2 pixels. En in recente technieken worden dus die horizontale/vertikale elektrode-banen gebruikt. Dit is overigens de reden waarom er veel hogere resoluties mogelijk zijn (minder plaats nodig voor de elektroden)...
PS: ik denk trouwens dat dit ook gerelateerd is aan de ruimte tussen de pixels. Ik herinner me dat ik vroeger (bvb 3j geleden) bij een plasma heel goed de grid kon zien (zogenaamde screendoor effect). Bij de plasma's van vandaag moet je toch al behoorlijk dicht zitten om die grid te zien.
Maar misschien moeten we hierover een ander topicske starten voor de supernieuwsgierige techneuten onder ons

.
[
Voor 5% gewijzigd door
Twixie op 28-12-2007 15:51
]