Tonio schreef op woensdag 14 november 2007 @ 11:00:
Wat ik zelf erg jammer vind is dat de tedens is om zo snel mogelijk een telelens te kopen wanneer je je dslr hebt gekocht.
Juist als je net echt begint met fotograferen, is een telelens kopen een van de stomste dingen die je kan doen in mijn ogen. Een telelens is namelijk funest voor het fotografische leerproces.
Waarom? Omdat je met een telelens veel makkelijker een 'mooi' plaatje schiet, en je er dus veel sneller tevreden mee bent. Als je met een groothoek lens aan de slag gaat, moet je plots op veel meer dingen letten, omdat je veel meer op je beeld krijgt. Je moet je plots allemaal dingen gaan afvragen voordat je de foto schiet. Hoe leg je de aandacht op het onderwerp, wat _moet_ je uitkaderen omdat het anders een storende factor vormt, waar zet je het onderwerp in het beeld, hoe kader je de schuine lijnen in, zorgen de felle lichten op de achtergrond niet voor afleiding, etc etc etc.
Als je een goed beeld weet te maken ondanks deze problemen, heb je veel meer geleerd dan als je met je teletoeter iemand weet te isoleren en een leuk beeldje met kleine scherptediepte enz. Daarnaast zal het beeld gewoon veel krachtiger en verhalender zijn, het zal degene die jou foto bekijkt in de scene trekken, in plaats gewoon als observeerder te blijven.
Hier ben ik het niet helemaal mee eens. Even generaliserend ga ik er van uit dat een gemiddelde starter van een ixus-like camera afkomt (35-105mm op 35mm equivalent) en een dSLR koopt met een 18-55 (28-80 op 35mm equivalent). Op dit moment verschuift het hele gebied van die persoon met een gigantische ruk naar de groothoek zijde. Het tele deel dát zijn standaardzoom heeft is niet eens zo heel veel tele (de hiervoor veel gestelde 70 a 80mm max) en er komt wel een stuk groothoek bij. Met het aanschaffen van een dSLR worden mensen imho dan dus wel degelijk bewust van het hele 'gebeuren'. En als we er even vanuit gaan dat mensen toch liever een dSLR met 18-55 om de nek hebben ipv een dSLR met 70-300 (behalve dierentuinen etc) denk ik dat je stelling niet helemaal klopt.
Mijn eerste aanschaf na een dSLR was ook een telelens, maar dat was puur omdat ik in groothoek op dat moment, door de winst van 35mm naar 28mm ineens flink voorzien was, maar tele was kwijtgeraakt.
Ik ben het natuurlijk wel met je eens dat als mensen hele dagen met die tele rond gaan wandelen, er een stuk creatief aspect verlorgen gaat, maar vaak schaffen mensen een tele aan uit 'behoefte', niet omdat het ze hier op GoT aangepraat wordt

Tuurlijk is het makkelijker om met tele te werken, en je kan dan ook mooie beelden creeeren, maar je komt zo weinig verder in je fotografie. En ik neem aan dat je niet op dit forum zit omdat je alleen maar leuke beelden wil schieten op een constant niveau, je wilt toch je fotografie naar een hoger niveau tillen, je wilt een stijgende lijn in de kwaliteit van je werk dunkt mij.
I agree, maar tot op die hoogte dat als men (hopelijk) de standaardzoom erop heeft, men naar tele wisselt met een reden, en zich vaak niet bewust is dat je met een tele sneller 'mooiere' foto's maakt, maar simpelweg omdat iets te ver weg is om er met de kitlens-55mm naar toe te lopen.
Daarnaast is het niet zo dat er compleet geen ruimte voor tele in de betere fotografie is, alleen is tele veel specialistischer dan de objectieven in het <100mm bereik. Pas als je niet dichtbij bij iets kan komen is het gebruik van een tele echt nodig.
@Wijnand:
Lees die tekst eens goed en let op de woorden 'zou kunnen'. Het gaat om een hypothetische situatie waar je dichterbij zou kunnen komen, dan zou je een veel krachtiger beeld krijgen. Nou kan dit niet, dus is het gebruik van een tele genoodzaakt.
Exactly.
Verwijderd schreef op woensdag 14 november 2007 @ 11:44:
Wat een enorm ouwehoer topic is dit geworden zeg.
Dat geneuzel of een teleobjectief overgewaardeerd is of niet... Ik heb er eenmaal mee bemoeid, door te stellen dat voor sommige soorten fotografie zoals natuurfotografie het juist een essentieel werktuig is om het onderwerp van de achtergrond los te peuteren. (schutkleuren enzo)
Ik
vind het enorm arrogant
overkomen dat een stel fotografen hier durven te stellen dat het overgewaardeerd is omdat zij dat niet gebruiken, en sommige fotografen waar ze van onder de indruk zijn dat ook niet doen. Teleobjectieven zijn gewoon beschikbaar voor sommigen, handig voor bepaalde soorten fotografie en bovendien een persoonlijke keus ook. Oftewel: laat je niet beperken tot 100mm, beperkingen die je op je apparatuur oplegt zijn beperkingen die je op je fotografie oplegt. De kunst zit em erin het juiste objectief voor het juiste doel te gebruiken. Dat geeft de zinloosheid van de stelling alleen al aan.
Jij slaat de plank volledig mis als het om de intentie van dit topic gaat. Het gaat niet om het afzeiken van iemand zijn keuzes, maar het aanzetten tot denken. Simon zijn openingspost is wat ongenuanceerd, maar dat is juist een trigger. Met name in de discussie die er daarna volgt worden die nuances wél aangebracht, en volgt er imho een goede discussie (het gezemel links en rechts daar gelaten).
Ik vind bovendien het criterium 'emotie' en 'context' in een foto enorm beperkend. Als ik een serie foto's moet bekijken die enkel verdrinken in de 'emotie' en 'context' loop ik de kans dat ik het erg saai ga vinden. Wat is er mis met een prachtige emotie- en contextloze landschapsfoto of natuurfoto? Of zelfs architectuurfoto?
Niets, geloof me. Maar ook architectuur komt er vaak op groothoek beter uit dan op tele. Noem het dan 'spanning', maar het verschilt echt.
Ik voel nu een raar soort neiging om mijn favoriete brandbuntafstand te geven... In mijn geval 35mm.
Excuses voor de toon, ik kan het gewoon niet meer aanzien hoe de teneur van dit topic gaat.
Nogmaals, lees het topic nog een keer en bedenk bovengenoemde intentie, wellicht dat je er dan anders naar gaat kijken
Zo... ook ff inhoudelijke reactie
kon eerst niet omdat ik @ work niet zomaar hele verhalen kan gaan zitten typen enzo