Telelens gebruik

[qadn]

Je hebt gelijk (zie ook mijn eerdere modbreak), maar geef dit voortaan even via een TR door. Dit lokt alleen maar verdere offtopic discussies uit.

[ Voor 90% gewijzigd door YellowCube op 21-11-2007 12:41 ]

[ajhaverkamp]

Simon schreef op woensdag 21 november 2007 @ 09:45:
Bij tele is het alsof je even de tijd stil zet en het leven eruit snijdt, en 1 deel neemt, en bij wijd vang je even de tijd, neem je het hele leven op. Nu geldt dat hoofdzakelijk voor documentair en straatwerk (mijn voornaamste interesse), maar dat uit zich ook wels in ander werk.

Merk je niet dat je al heel snel allerlei storende onderdelen in beeld krijgt bij zo wijd schieten? Als ik hier in A'dam rondloop, zie ik snel auto's/reclameborden/ect in beeld verschijnen. Dat hoort dan misschien wel bij het tijdsbeeld. Echter vind ik het (bijna) altijd zo'n afbreuk doen aan de rest van de foto. Bv een foto van mooie oude gevels wordt als snel verpest door verkeersborden en auto's. Dat blijf ik altijd zo irritant vinden bij het schieten op een "wijder" formaat. Die storende voorwerpen zijn niet mijn onderwerp maar leiden er wel de aandacht van af.
Ook bij dierenfoto's schiet ik veel close-ups om te voorkomen dat storende voorwerpen in beeld komen. Houd ik dan als "fotograaf" de kijker voor de gek?

[qadn]

Dit storende onderwerpen in beeld probleem is inderdaad iets waar iedereen tegenaan loopt. Het is alleen echt op te lossen met veel oefening, op een gegeven moment kan je deze objecten op tijd zien en gebruiken in je compositie, door bijvoorbeeld net dat ene stapje naar links of rechts te zetten.
Het is waar dat dit veel moeilijker is dan simpelweg iets isoleren met een tele, daarentegen krijg je er wel veel context voor terug (weegt imo zwaarder).

[ajhaverkamp]

Stapjes lossen het meestal niet op, zelfs de aanschaf van een 10-22 niet. Ze blijven in beeld omdat ze bijvoorbeeld pal voor je onderwerp staan. In stedelijke gebieden is er bijna geen ontkomen aan. Buiten de stad moet je weer opletten voor bv lichtmasten etc.

[simon]

Voor de gek houden doe je sowieso met fotos, nee, maar ik denk dat wijder wat meer compositioneer werk vereist dan, uitdagender daarin. Met tele is 't kwestie van wijd open gooien, korte dof, klaar, daar zul je toch wat meer over moeten nadenken met minder dof.

[Henk]

Simon schreef op woensdag 21 november 2007 @ 16:59:
Voor de gek houden doe je sowieso met fotos, nee, maar ik denk dat wijder wat meer compositioneer werk vereist dan, uitdagender daarin. Met tele is 't kwestie van wijd open gooien, korte dof, klaar, daar zul je toch wat meer over moeten nadenken met minder dof.

Zei de man met een 5D en 35/1.4

[simon]

haha, zelfs dan is je dof langer dan een 200 f/2.8 ofzo.. en zie je nog context in de achtergrond, maar je hebt gelijk.

[ Voor 35% gewijzigd door simon op 21-11-2007 17:08 ]

[Toff]

Toch vind ik de stelling dat je met tele minder hoeft na te denken ook geen "wet van Meden en Perzen". Een gemiddelde teleoname zal toch nog wel enige DOF hebben, al was het alleen maar omdat niet iedereen met een 300mm f2.8 rondloopt. F/5.6 als "full open @ max tele" is gebruikelijker. Omdat de achtergrond bij tele steeds dichterbij lijkt te komen, c.q. verhoudingsgewijs minder in omvang afneemt dan bij wide, zal je ook bij tele moeten nadenken over wat je wel of niet in beeld wilt. Een voorbeeldje wat onlangs in een ander draadje voorbij kwam mag dit verduidelijken. Stel je voor, een koe bij de achterste boom. Die krijgt @200mm toch een heel andere betekenis als @28mm. Vervang nu de koe in gedachte door een Opel Astra en je begrijpt wat ik bedoel (hoop ik).

[simon]

Mja ik vind dat een absoluut minder complex iets dan als je kijkt naar het compositioneren opzich, de achtergrond is veel makkelijker in de gaten te houden dan het lijnenspel, helemaal bij een super korte dof, neem nu een portretje, waarbij alleen het gezicht scherp is, de rest super zacht. Dat is een stuk makkelijker dan een portret waarbij je heel exact moet letten op achtergrond en kleur buiten het gezicht.

[Toff]

Bij tele(portretten) blijft de kleur in de achtergrond gewoon bestaan en zal bijvoorbeeld een lantaarnpaal die "uit een hoofd groeit" misschien nog wel storender zijn dan wanneer je het ding in zijn geheel en scherp op de achtergrond ziet. Ik maak met enige regelmaat portetjes in minder formele iig niet-studio omstandigheden, van niet-modellen. Dan gebruik ik meestal mijn 70-300 (x1.6) omdat die toch al op de body zit, maar vooral omdat ik het perspectief van een full size gezicht zelden mooi vind, onder de 70mm @crop. Neem je meer afstand, in de zin dat er meer lichaam en omgeving in het portet komt, dan kan dat waarschijnlijk weer prima met een wijdere beeldhoek, maar als je dan het lijnenspel en de compositie helemaal goed wil hebben, dan sta je meer landschapsfotografie te doen dan portretfotografie, tenminste in mijn situatie, want dan zijn de "modellen" al drie straten verder.
Neem als voorbeeld de "tramfoto's" in dit draadje. Zo'n tram blijft maar een paar tellen staan en de kans dat de mensen in de tram een halve minuut naar je blijven staren is niet zo groot. Kan ik me nog voorstellen dat je standpunt en compositie bepaalt en op de volgende tram wacht om de foto te maken, maar daar zitten dan weer wel andere passagiers in. Hoe centraal staat de mens dan in de foto?

Ik zou de stelling "Voor de gek houden doe je sowieso met foto's" ook een beetje willen nuanceren. Het kan wel natuurlijk, voor de gek houden, maar het hoeft niet per definitie. Wat je wel altijd doet, is één beeld van de "werkelijkheid" laten zien, 2D i.p.v. 3D en bevroren in de tijd. Dat weet iedere beschouwer, dus is het hooguit met wederzijds goedvinden, dat de fotograaf bedriegt. Zelf streef ik naar een zo natuurgetrouw mogelijke weergave. Als ik daarvoor moet doordrukken en tegenhouden, voel ik me geen bedrieger, maar technisch is er tegenwoordig zo veel mogelijk, dat je wel makkelijk een grens over gaat. Het is haast een onderwerp voor een volgend topic, om te onderzoeken waar die grens ligt. Niet dat er een eensluidend antwoord op is, lijkt me. Dat is dan weer een mooie overeenkomst met de oorspronkelijke vraag van dit topic.

[bouwfraude]

Ik maak wel eens foto's van de katten in de tuin met een telelens (op 200mm) om het beestje van dichtbij op de plaat te krijgen zonder dat die camera kopjes gaat geven. Ik heb dat beetje extra afstand nodig.

[begintmeta]

Toff schreef op woensdag 21 november 2007 @ 22:28:
...
Dan gebruik ik meestal mijn 70-300 (x1.6) omdat die toch al op de body zit,
...

Dat is natuurlijk een interessant argument, waarom zit die eigenlijk toch al op de body? Vastgeroest?

Ik denk trouwens ook dat het een bepaalde aanpak een bepaald objectief "vereist" en een bepaald objectief ook een bepaalde aanpak. In gedachtenexperimenten over superioriteit rondzwevende macro-groothoek lenzen (of wmb telelenzen of technische camera's) zie ik niet zoveel, er zijn genoeg mogelijkheden voor iedereen.

[Aham brahmasmi]

Simon schreef op zaterdag 10 november 2007 @ 18:00:
Helemaal voor journalistiek en documentair werk is tele toch iets wat je thuis laat.

Ik vind dat jij fotografie in het algemeen verwisselt met het soort fotografie dat jou interesseert. Niet iedereen is aangetrokken tot het documentaire en journalistieke soort fotografie.

Ik ben zelf hoofdzakelijk geïnteresseerd in het vastleggen van de schoonheid van de natuur en daarbij is het mijn telelens waar ik het grootste deel van mijn foto's heb gemaakt waar ik trots op/erg tevreden mee ben.

De meeste punten die je in je startpost op noemt als afbreuk doende aan de of uitdaging van het fotograferen zie ik in mijn soort fotografie in een ander licht. Ik kan je standpunt wel begrijpen maar ik gebruik mijn telelens niet als noodmiddel om 'makkelijke' foto's te maken. Bij natuurfotografie heb je sowieso lang niet altijd de keuze om je afstand tot je onderwerp te variëren, simpelweg gezien de schaal van de onderwerpen (of heel klein (macro), of heel groot), waardoor de inhoud van je kader compleet verandert als je dichterbij gaat staan.

[Toff]

begintmeta schreef op woensdag 21 november 2007 @ 22:48:
[...]

Dat is natuurlijk een interessant argument, waarom zit die eigenlijk toch al op de body? Vastgeroest?

Ja, LOL... , maar je laat nu het stukje "maar vooral" etc. in je quote achterwege om een punt te maken?
Laat ik je geruststellen, ik heb nog een paar objectieven en een extra body, flitser, etc. en dat spul sjouw ik meestal met me mee, dus van "vastgeroest" is geen sprake (kan ook moeilijk, ik heb de 40D pas 2 maanden) maar de praktijk is, dat "men" even snel op de foto wil. De tijd om dan de reservebody/bijbehorende lens uit de tas te pakken is dan vaak al te lang. Ik zeg maar zo: Geen betere camera dan die in je hand.

Gedachtenexperimenten spreken jou misschien niet zo aan, maar ik juich het toe, wanneer mensen in elk geval een poging doen om vrij van allerlei conventies en beperkingen te denken. Dat het niet praktisch is, dat snapt een kind, maar als je niet durft te dromen, dan zal je ook nooit iets nieuws ontdekken. Volgens mij zit jij meer "vastgeroest" in je leefwereld dan je zelf denkt...

[begintmeta]

Het was niet aanvallend bedoeld hoor, 't was meer iets wat me opviel, die vanzelfsprekendheid waarmee je schreef dat de tele op de body zit (dat heeft natuurlijk altijd een reden, zoals je nu ook nog eens aangeeft. Het latere stuk had ik weggelaten omdat dat daarvoor niet relevant was. Toch al zit geen enkele lens op de camera, en daarna is er altijd een reden dat de fotograaf die camera met dat objectief gebruikt. (en dat kan heel goed zijn dat het op dat moment de enig beschikbare camera is)

Wat betreft gedachtenexperimenten: bij het afbeelden wordt/werd veel geexperimenteerd (hierbij denk ik ook aan de schilderen/tekenen zoals ik eerder postte); ik juich dat toe. Ik denk echter dat als je een gedachtenexperiment doet je het eigenlijk ook in praktijk moet opvolgen, dus bijvoorbeeld mbt de macro's of sportfotografie die ter sprake kwamen in dit topic: probeer dan groothoek-macro's van een vliegende vlieg te maken, probeer met een groothoekobjectief in een voetbalwedstrijd te zweven (voor een keertje kan dat vast wel (misschien ook wel lopen ipv zweven) bij een trainingswedstrijd van de locale amateurclub, je krijgt ongetwijfeld een paar mooie afbeeldingen).

Alleen gedachtenexperimenteren zonder consequenties daaraan te verbinden is iets waar ik niet zo van hou, met name ook omdat resultaten van gedachtenexperimenten in de praktijk wel eens anders uitpakken dan in de gedachten. Juist door het in praktijk proberen te brengen ga je in mijn ogen "vooruit", krijg je nieuwe impulsen en ideeen door tegenslagen en successen enz.. Tegen alleen gedachtenexperimenteren heb ik eigenlijk niet echt iets, dat is meestal ook gewoon leuk, ben wat te lui bij het opschrijven van wat ik bedoel denk ik.

Ik ben ongetwijfeld "vastgeroest" op een bepaalde manier, met name daar waar ik het niet vermoed.

[ Voor 30% gewijzigd door begintmeta op 22-11-2007 11:28 ]

[neographikal]

Aham brahmasmi schreef op donderdag 22 november 2007 @ 00:13:
[...]
Ik ben zelf hoofdzakelijk geïnteresseerd in het vastleggen van de schoonheid van de natuur en daarbij is het mijn telelens waar ik het grootste deel van mijn foto's heb gemaakt waar ik trots op/erg tevreden mee ben.

Klopt ja, dat had ik nou ook in Noorwegen. Naast de 10-22 zat eigenlijk m'n 70-200 continue op de camera gelijmd Het geeft een veel rustiger perspectief wat bij sommige van die idyllische plaatjes prachtig uitkomt

[Wekkel]

Ik heb aan de hand van dit topic de kitlens eens aan de camera laten zitten. Grappig dat je aan de hand van discussies toch eens op zoek gaat naar andere methoden en benaderingen.

[simon]

Zie je Wekkel, het leidt wel ergens toe

[Henk]

Simon schreef op donderdag 22 november 2007 @ 11:33:
Zie je Wekkel, het leidt wel ergens toe

Dat hangt er van af of de resultaten er ook naar zijn

Wekkel, we zijn benieuwd

[Wekkel]

Ik zal de Sinterklaas intocht foto's er eens bijzoeken

[Wekkel]

Zoals gezegd, ik maakte foto's van de intocht van Sinterklaas in Amsterdam. Ik had dit topic in gedachten en draaide meerdere malen bewust de zoom (18-55 op crop) helemaal terug om later het verschil eens uit te dokteren.

Het gaat niet om de shots zelf (veelal kiekjesniveau), maar om de achterliggende gedachte (inzoomen en inkaderen, of wide angle).

Allereerst gewoon een shotje van de gracht.

Daarnaast nog een viertal situaties waarbij het of inzoomen was, of hetzelfde onderwerp, maar dan flink uitgezoomd. Ik ben er nog niet uit, maar afwisselend is het in ieder geval wel. Nu heb ik tenminste wat materiaal van de omgeving zelf, en niet alleen een voorboeg van een enkele boot

[simon]

Volgende keer zorgen dat je dichter erbij bent...

[Toff]

Afstand tot het onderwerp en daarmee het perspectief, dat is het wezenlijke verschil tussen tele en wide. Het is dus geen optie om vanuit een vast standpunt een beetje te gaan zoomen, maar je zal, zoals Simon heel kort eigenlijk al zegt hierboven, flink moeten gaan lopen om het verschil uit te dokteren.

[Wekkel]

Tsja, lopen over water is nog niet uitgevonden

[Toff]

Wekkel schreef op vrijdag 23 november 2007 @ 20:27:
Tsja, lopen over water is nog niet uitgevonden

Ja hoor, al bijna 2000 jaar geleden maar je begrijpt hopelijk wat ik bedoel? Het gaat erom dat je eenzelfde kader met tele en met groothoek vastlegt. Dan zie je het verschil.

[Wekkel]

Ik begrijp wat je bedoelt. Mijn voorbeelden waren dus ongeschikt daarvoor.

Ik kwam niet verder dan dit soort dingen qua dichtbij.