Dood gaan. En wat daarna.

[Rey Nemaattori]

Verwijderd schreef op zondag 28 januari 2007 @ 16:24:
Die 'black spots' die zijn er even erg met het ontstaan van de aarde.
De wetenschappelijke verklaring voor het ontstaan van de aarde (Oerknal) is vrij onmogelijk
Niets -> Iets gaat niet echt.

Wie zegt dat er daarvoor niets was?

[KroontjesPen]

Konstantine schreef op maandag 05 februari 2007 @ 18:50:
Dat is toch logisch? Je kan toch alleen maar dingen dromen (of zien in een BDE) die je in je leven óók al eens gezien hebt. Heb jij ooit in je droom een kleur, vorm, dier whatever gezien die je nog nooit irl hebt gezien? Of geen samenstelling is van dingen die jij nog nooit gezien hebt...

Als de hersenen zuurstof tekort krijgen, krijg je last van tunnelvisie, vandaar dat mensen dus tunnels en licht zien (in de OK is het nogal licht, anders zien artsen niks )

Over dat zuurstof tekort zijn de meningen verdeeld.

"This was the surprising thing," van Lommel says. "It's always said that NDEs are just a phenomenon relating to the dying brain and the lack of oxygen to the brain cells. But that's not true. If there was a physiological cause, all the patients should have had an NDE."
http://www.newscientist.com/article.ns?id=dn1693

---

mphilipp schreef op maandag 05 februari 2007 @ 19:59:
Maar het blijft een 'geloof', een aanname. Toch? Basically het principe van elke religie: aannemen/geloven dat het zo is. Want er is - behalve je gevoel - geen échte verklaring voor.
Ik bedoel dat niet lullig of respectloos, maar ik ben echt geïnteresseerd waarom mensen ervoor kiezen iets dergelijks te geloven. Want geloven is een keuze. De indianen geloven wat anders, de Hindoes ook, vandaar. Wie heeft gelijk? Al die verschillende opvattingen...

Vandaar eigenlijk dat ik de middenweg kies en ervoor kies te geloven dat er geen geest bestaat, maar dat het bedacht is omdat de mens het niet kan verdragen dat het allemaal zinloos is. Dat je na je laatste adem er gewoon niet meer bent. punt. Maar dat is dus weer mijn idee erover. Ik zie het wel over een jaar of wat als ik een boerderij koop.

Wanneer je iets zeker weet dan kan je stoppen met geloven.
Dat je iets niet zeker weet kan zijn het gebrek aan ervaring, missen van verder informatie enz.
Zelf kan ik mij bv niet herinneren dat ik in een baarmoeder heb gezeten en met z'n tweeën nog wel.
Maar omdat dat normaal is moet ik dat ook aannemen.
Als er meerdere mensen zijn die iets voelen kan dat voor mij ook voldoende om daar vertrouwen in te hebben. Hetzelfde geld imo ook voor de liefde. Het is ook een gevoel hoewel ik dat zelf nog niet heb ervaren.

[Konstantine]

"This was the surprising thing," van Lommel says. "It's always said that NDEs are just a phenomenon relating to the dying brain and the lack of oxygen to the brain cells. But that's not true. If there was a physiological cause, all the patients should have had an NDE."


Dat is juist precies de omgekeerde conclusie van die hij zou moeten trekken! Als een NDE een bewijs was van een leven na de dood, dan zou dus iedereen die gehad moeten hebben! En dat is overduidelijk _niet_ het geval!

[mphilipp]

KroontjesPen schreef op maandag 05 februari 2007 @ 20:41:
Zelf kan ik mij bv niet herinneren dat ik in een baarmoeder heb gezeten en met z'n tweeën nog wel.
Maar omdat dat normaal is moet ik dat ook aannemen.

Hmmm...misschien pak je nou toevallig een verkeerd voorbeeld. Dat is namelijk geen kwestie van aannemen, maar een controleerbaar & bewezen wetenschappelijk feit. Dat we op de maan zijn geweest moeten we maar aannemen (ik was er niet bij ), maar dat jij in je mama's buik hebt gezeten hoeven we niet aan te twijfelen...

Maar wat ik niet begrijp is dat gelovigen de keuze maken om één bepaald geloof te geloven. Terwijl er honderden religies zijn die allemaal een mooi verhaal & filosofie hebben. De meesten zijn niet met elkaar te verenigen, dus dat geeft een extra probleem wat mij betreft. Want je kiest ervoor om één daarvan aan te wijzen als 'waar' omdat je dat zo voelt. En dát begrijk ik dus niet. Waarom zijn die anderen dan niet goed? Waarom heeft religie A gelijk en B niet? Waarom 'voel' je dat het ene verhaal klopt en het andere niet? Ik geloof ze geen van allen, da's lekker makkelijk. Voornamelijk omdat ik mijn lot, heden, verleden en toekomst niet simpelweg in de handen van iets ongrijpbaars wil leggen. Ik ben zelf verantwoordelijk voor de uitvoer van mijn leven. Mocht er eventueel een figuur zijn die eea gepland heeft, ben ik teleurgesteld omdat ik dan niet zoveel moeite had hoeven doen (alles komt toch goed...) en ik heb dan blijkbaar toch minder invloed gehad als ik had gehoopt.Mocht die figuur er zijn en heeft ie toch niets gepland, maar alleen gekeken, geef ik 'm een hand en vraag ik of ik het in zijn ogen een beetje ok heb gedaan. Maar geloven in iets dat ik moet vereren zal ik nooit doen. Daar geloof ik sowieso niet in. Dat zou namelijk geen God zijn waar ik iets mee te maken wil hebben. Ik heb niks met narcisten. Daarom snap ik niet dat miljarden mensen dat wél graag geloven. Vreemd...

Maar nogmaals, geen disrespect, ik begrijp het gewoon niet. En dat zou zomaar aan mij kunnen liggen

[KroontjesPen]

Mijn vader zei dat hij nooit droomde, wat wel zou moeten, en daar had hij 365 dagen per jaar een mogelijkheid toe.
Op het randje liggen doe je hopelijk niet elke dag dus als je dat dan niet herinnert vind ik niet zo vreemd.

[mphilipp]

Konstantine schreef op maandag 05 februari 2007 @ 20:56:
Dat is juist precies de omgekeerde conclusie van die hij zou moeten trekken! Als een NDE een bewijs was van een leven na de dood, dan zou dus iedereen die gehad moeten hebben! En dat is overduidelijk _niet_ het geval!

Een NDE komt alleen voor bij culturen die geloven dat er 'iets' na de dood is. Probeer eens te onderzoeken of culturen die dat niet hebben toch dezelfde ervaringen hebben. Ik stel dat dat hoogstwaarschijnlijk niet zo is. Zou ook een beetje raar zijn, je gelooft nl niet in een afterlife en tóch zie je er een. Nee, dit soort dingen zijn cultureel/maatschappelijk bepaald. Iedereen heeft een bepaald idee in het hoofd en 'ziet'' derhalve min of meer hetzelfde. Onze hersenen zitten erg vreemd in elkaar en ze kunnen in ieder geval géén onderscheid maken tussen dingen die echt waargenomen zijn en dingen die zich alleen in ons hoofd hebben afgespeeld. Dat is een bewezen feit.

Ik heb al eerder iets aangehaald van een slaapstoornis, waarin je zeg maar wakker wordt terwijl je niet wakker zou moeten worden (midden in de droomfase dacht ik). Je bent dan nog verlamd of in ieder geval niet in staat te bewegen, wat normaal is. Als je droomt moet je niet de dingen uit je droom gaan doen, dus kun je even niet bewegen (droomfase duurt niet lang, je hebt het normaal gesproken niet door). Het leuke is dat mensen die aan die stoornis lijden (ik oa) in Amerika denken dat ze ontvoerd zijn door aliens en in Europa dat ze bezocht zijn door demonen/duiveld. Dat is dus cultureel/maatschappelijk bepaald. Volgens mij is hetzelfde principe toepasbaar op NDE's. Ik zie namelijk wél veel verhalen dat het over verschillende culturen hetzelfde is, maar men rept geen woord over culturen/religies die helemaal niet in een afterlife geloven. Pas als zij het ook hebben, ben ik bereid het idee 'te entertainen'.

[KroontjesPen]

Om even duidelijk te stellen mphilipp kies ik niet, meer, voor een religie. Ben opgevoed met het RK-geloof en dat heeft mij niet echt goed gedaan. Heb dat geloof ook de rug toegekeerd.
Vandaar ook mijn stellingname tegen de God van de bijbel.
Juist ook dat regelen door iets of iemand anders wat je aanhaalt zat mij dwars.
Door daarna om mij heen te kijken kon ik na jaren de zaken scheiden in toch het bestaan van wat ik een God noem maar niet met al dat geregel in ge- en ver-boden. En dat in eerste instantie omdat alles zo mooi in elkaar zit en niet direct meer het ergens nuttig voor moeten zijn.
Dat dit laatste daarna wel weer meer zichtbaar wordt is wel meegenomen.

Mijn verandering van Godsbeeld heeft mij veel meer bewust gemaakt van mijn eigen kracht en verantwoordelijkheid. Met jouw opmerking " Mocht die figuur er zijn en heeft ie toch niets gepland, maar alleen gekeken, geef ik 'm een hand en vraag ik of ik het in zijn ogen een beetje ok heb gedaan. Maar geloven in iets dat ik moet vereren zal ik nooit doen. Daar geloof ik sowieso niet in. Dat zou namelijk geen God zijn waar ik iets mee te maken wil hebben. Ik heb niks met narcisten. Daarom snap ik niet dat miljarden mensen dat wél graag geloven "
ben ik het eens.

[Verwijderd]

mphilipp schreef op zaterdag 03 februari 2007 @ 23:32:
[...]

Waarom is een dier dommer? Omdat ie niet voor de lol doodt, niet liegt en niet zijn eigen leefomgeving om zeep helpt? Hmmm...ik ben benieuwd naar jouw definite van slim...

In feite raak je wel een gevoelige snaar. Marilyn Manson heeft er ook een liedeke over gemaakt 'do animals go to heaven' of zoiets. Tsja...daar lees je nooit over. En wij zijn ook maar dieren, alleen hebben we iets meer hersenen dan het doorsnee dier en hebben we het vermogen om bepaalde dingen te leren (iets dat een hoop dieren niet of nauwelijks hebben).
Wordt wel druk in het hiernamaals als alle doodgemepte muggen er ook zijn. Ik heb dan bij voorbaat al een hoop vijanden. Al was het alleen maar omdat ik ze met een satanisch genoegen doodsla (met veel bloed aub).

Slim, dom.. verkeerde woordenkeuze. Maar ik denk dat je m'n punt wel snapt

[Verwijderd]

Voor de geïnteresseerde mbt BDE. Lijkt me de moeite waard om te kijken.

Dossier 2300: De dag dat ik stierf - Documentaire - RTL 4, 22:55 uur
Datum en tijdstip: 6 februari 2007, 22:55-23:55 uur

Over bijna-doodervaringen. Kan het zijn dat bijna-doodervaringen ontspruiten aan ons eigen brein? Dat is de vraag die wordt beantwoord door diverse deskundigen. Er wordt beweerd dat het bewustzijn blijft bestaan nadat het brein is gestopt met functioneren. Een controversiële bewering die in deze documentaire wordt gestaafd met bewijs.

@KroontjesPen: Ik zal het boek eens bekijken, bedankt!

[ Voor 24% gewijzigd door Verwijderd op 06-02-2007 19:42 ]

[Konstantine]

mphilipp schreef op maandag 05 februari 2007 @ 21:55:
[...]

Een NDE komt alleen voor bij culturen die geloven dat er 'iets' na de dood is. Probeer eens te onderzoeken of culturen die dat niet hebben toch dezelfde ervaringen hebben. Ik stel dat dat hoogstwaarschijnlijk niet zo is. Zou ook een beetje raar zijn, je gelooft nl niet in een afterlife en tóch zie je er een. Nee, dit soort dingen zijn cultureel/maatschappelijk bepaald. Iedereen heeft een bepaald idee in het hoofd en 'ziet'' derhalve min of meer hetzelfde. Onze hersenen zitten erg vreemd in elkaar en ze kunnen in ieder geval géén onderscheid maken tussen dingen die echt waargenomen zijn en dingen die zich alleen in ons hoofd hebben afgespeeld. Dat is een bewezen feit.

Ik heb al eerder iets aangehaald van een slaapstoornis, waarin je zeg maar wakker wordt terwijl je niet wakker zou moeten worden (midden in de droomfase dacht ik). Je bent dan nog verlamd of in ieder geval niet in staat te bewegen, wat normaal is. Als je droomt moet je niet de dingen uit je droom gaan doen, dus kun je even niet bewegen (droomfase duurt niet lang, je hebt het normaal gesproken niet door). Het leuke is dat mensen die aan die stoornis lijden (ik oa) in Amerika denken dat ze ontvoerd zijn door aliens en in Europa dat ze bezocht zijn door demonen/duiveld. Dat is dus cultureel/maatschappelijk bepaald. Volgens mij is hetzelfde principe toepasbaar op NDE's. Ik zie namelijk wél veel verhalen dat het over verschillende culturen hetzelfde is, maar men rept geen woord over culturen/religies die helemaal niet in een afterlife geloven. Pas als zij het ook hebben, ben ik bereid het idee 'te entertainen'.

Volgens mij zijn wij het gewoon eens hoor? Of heb je mijn reply verkeerd gelezen ofzo Ik geloof ook niet in NDE's

[LoneRanger]

Mutatie schreef op dinsdag 30 januari 2007 @ 23:30:
[...]


Een verhaal over zielen en reincarnatie

Het hebben van een ziel brengt wel de nodige overpeinzingen met zich mee.

Ten eerste natuurlijk de vraag of je ziel uberhaupt wel kan voortbestaan zonder lichaam.
Zo ja waarom draagt een ziel dan zo'n ongemakkelijk lichaam met zich mee?

Als je gelooft in het feit dat zielen reincaneren vraag ik me het volgende af.
Wanneer treed de ziel toe?
M.a.w. zit de ziel in het eitje of in de zaadcel?
Hoewel je je het pas later realiseerd ben je gewoon een kopie van je ouders en is je "ziel" voor de rest afwijkend omdat je andere belevenissen/ervaringen/invloeden hebt.

Nee, je houd gewoon een keer op met bestaan en dan is het weer net zoals voor je geboorte zoals iemand in dit topic al schreef.
Klinkt best koud maar opzich heb ik er geen moeite mee immers kan ik het me dan toch niet meer herrinderen.

Oh en tuurlijk, het near death syndroom.
Ik denk dat het meer te maken heeft met een zuurstof gebrek in je hersenen en geloof dus meer dat het een droom/halucinatie is.
Iedereen [hoop ik] kent wel het moment dat je aan een droom denkt die je ooit eens gedroomd hebt en dan begint te twijvelen of dat idd wel lang geleden is of dat je het toch recent hebt gedroomd.
Is net zoiets [volgens mij] als het dejavu gebeuren.

Op dit moment zou ik niet willen ophouden met bestaan maar ik kan me voorstellen dat ik er op een bepaald moment vrede mee heb.

Denk nog maar eens na over het hele zielen verhaal op het moment dat je op de wc zit of sex hebt, they are watching!

[mphilipp]

Konstantine schreef op woensdag 07 februari 2007 @ 16:28:
[...]
Volgens mij zijn wij het gewoon eens hoor? Of heb je mijn reply verkeerd gelezen ofzo Ik geloof ook niet in NDE's

Ik vulde je aan...we zijn het idd eens...

[pt0x]

Of jij nou opnieuw geboren wordt of niet, als jij bent overleden dan zal jij daar in het leven niks van meekrijgen om die reden maak ik me er nu dus ook niet druk om, pas als ik zou weten dat ik eeuwig mijn huidige bewustzijn zal houden ook na de dood zal ik me druk gaan maken. maar is het niet heel erg ver gezocht om hier een punt van te maken?

ik geloof zelf een reïncarnatie, waarom weet ik niet, misschien omdat het een geruststelling is maar ik denk dat het niet veel zal uitmaken waar ik dan in zou geloven. uiteindelijk ga je dood, dat hou je niet tegen en dat is dan ook voor een ieder een deel van het huidige leven. wat daarna komt kan je nog niet bij als dat ooit zou kunnen..

Dat het je wakker houd is niet tof natuurlijk maar je zal je hier toch overheen moeten zetten door jezelf gerust te (laten) stellen.

de moeilijkste vragen die je aan jezelf kan stellen zijn vragen die beginnen met waarom ?
die moet je je ziel niet laten beinvloeden zeg ik altijd maar.

[Verwijderd]

Modbreak:

Niet spammen

[ Voor 88% gewijzigd door Confusion op 10-02-2007 16:24 ]

[KaptKeefmenneke]

Ik ga er altijd maar gewoon vanuit dat het helemaal gebeurt en klaar is...als het anders is kan het alleen maar meevallen...

Ben niet gelovig ofzo, geloof ook eigenlijk nergens in. Overal moet een logische verklaring voor zijn....vind het geloof en het spirituele altijd maar gewoon een makkelijke manier van denken om er vanaf te zin (no harm intended, dat is wat ik ervan vind als iemand anders denkt; helemaal goed!)

volgens mij gooien ze er nog een hoop zand overheen, of stoppen ze je in een potje en dan was het dat... Gaan daarom van het weekend maar flink carnavallen!!!!! (een ding uit het geloof waar ik volledig mee eens ben)

[Verwijderd]

De dood is eigenlijk een aards begrip. Persoonlijk geloof ik niet in 'de dood' , ik denk dat het leven verder gaat. Dat is niet omdat het leven dan makkelijker zou zijn of makkelijker te relativeren, maar omdat ik daar echt in geloof. Mijn mening is dat het niet ophoud na de dood en dat er wel degelijk een hemel bestaat. Niemand kan je hier echter een goed kloppend antwoord op geven. Sommige mensen zullen verwijzen naar de paranormale mensen onder ons (zie Char als voorbeeld) en anderen zullen weer verwijzen naar atheïsten. Ik ben geen aanhanger van een geloof. Ik probeer van verschillende religies/godsdiensten de dingen mee te pakken die me het meest aanspreken. Wat ik wel merk is dat veel mensen ineens hetzelfde motto hebben, iets in de trant van 'leef van dag tot dag' of 'geniet van het leven zolang het duurt.' Hierbij wordt er van uit gegaan dat het leven niet doorgaat. Het lijkt wel een mode-iets om dat te zeggen. Ik mis de mensen die echt maar dan ook echt op hun gevoel afgaan en niet dingen voor waarnemen omdat anderen er ook zo over denken. Ik ben niet bang voor de dood, voor mij is het zo klaar als een klontje. Nogmaals, ik zeg niet dat het waar is, maar dit is waar ik in geloof. De mens is hier om te leren (op zowel emotioneel als rationeel gebied) en als je genoeg uitgeleert bent dan ga je naar de hemel, om misschien later terug te keren op de Aarde. Iedereen heeft een mening over 'de Dood' en het jammere is dat er geen vast antwoord op te vinden is. Dat is dan ook wel een van de mysteries van het leven.

Hmm, interessante eerste post hier.

[Verwijderd]

KaptKeefmenneke schreef op woensdag 14 februari 2007 @ 23:56:
Ik ga er altijd maar gewoon vanuit dat het helemaal gebeurt en klaar is...als het anders is kan het alleen maar meevallen...

Ben niet gelovig ofzo, geloof ook eigenlijk nergens in. Overal moet een logische verklaring voor zijn....vind het geloof en het spirituele altijd maar gewoon een makkelijke manier van denken om er vanaf te zin (no harm intended, dat is wat ik ervan vind als iemand anders denkt; helemaal goed!)

volgens mij gooien ze er nog een hoop zand overheen, of stoppen ze je in een potje en dan was het dat... Gaan daarom van het weekend maar flink carnavallen!!!!! (een ding uit het geloof waar ik volledig mee eens ben)

Natuurlijk moet je genieten van het leven, Maar zou je dat dan niet doen als er wel iets na de dood was voor je gevoel?
En 'Het Spirituele' dat kan over 10 jaar wel is wetenschap zijn, en daar sta je dan, 'Makkelijke manier van denken'
Het is nu nog niet te verklaren, maar ik denk dan ook dat we echt pas op 1% zitten van de kennis die nodig is om daadwerkelijk alles te snappen,

[mphilipp]

Verwijderd schreef op zaterdag 17 februari 2007 @ 17:41:
Persoonlijk geloof ik niet in 'de dood' , ik denk dat het leven verder gaat.
[knip]
Mijn mening is dat het niet ophoud na de dood en dat er wel degelijk een hemel bestaat.

Dat is dus een kwestie van geloof. Geloof is een keuze. Iedereen kan alleen voor zichzelf een verklaring geven. Ik geloof er niet is, en daar heb ik (voor mezelf) hele goede argumenten voor. Jij hebt ze voor jezelf.

Sommige mensen zullen verwijzen naar de paranormale mensen onder ons (zie Char als voorbeeld)

Char is een afkorting van Charlatan. Wie niet doorheeft wat dat mens doet in de uitzendig wil gewoon graag bedrogen worden en trapt waarschijnlijk ook in balletje-balletje...

Wat ik wel merk is dat veel mensen ineens hetzelfde motto hebben, iets in de trant van 'leef van dag tot dag' of 'geniet van het leven zolang het duurt.' Hierbij wordt er van uit gegaan dat het leven niet doorgaat. Het lijkt wel een mode-iets om dat te zeggen.

Van dag tot dag leven wil niet zeggen dat iemand er op los leeft. Ik leef niet volgens een religie maar maak mijn eigen regels. Maar het zou zomaar kunnen zijn dat die erg veel lijken op wat de verschillende religies 'voorschrijven'. Die dingen komen ook niet zomaar uit de lucht vallen, want ze zijn ook ooit opgesteld om 'de groep' onder controle te kunnen houden. Je hebt nu eenmaal een aantal regels nodig in een samenleving. Dat kon men mooi doen onder het mom van een God want als iemand uit de groep zou opstaan en zou roepen 'we moeten het voortaan zo en zo doen' zou de groep zich afvragen waar hij het gezag vandaan haalt. Doe je het in het kader van een God die tot je gesproken zou hebben heeft dat iets meer kracht in een gemeenschap die bang is van bliksem en storm. Klinkt misschien niet aardig richting gelovigen, maar dat is zoals ik er tegenaan kijk. Absoluut niet denigrerend of vervelend bedoeld.

En van dag tot dag leven vind ik op zich een goede zaak, zolang het niet betekent dat iemand erop los leeft. Het leven is te kort om je allerlei dingen te ontzeggen (mits je er niemand kwaad mee doet). Doe wat je graag wilt doen. Zolang er nog zat mensen zomaar (vroegtijdig) overlijden aan ziektes als kanker of hart-toestanden ga ik zorgen dat mijn leven zo volledig mogelijk is. Inch allah!

[Verwijderd]

Dat is dus een kwestie van geloof. Geloof is een keuze. Iedereen kan alleen voor zichzelf een verklaring geven. Ik geloof er niet is, en daar heb ik (voor mezelf) hele goede argumenten voor. Jij hebt ze voor jezelf.

Geloof is (gelukkig) een keuze, je kunt er beter zelf voor kiezen dan dat het je opgedrongen wordt, dat werkt alleen maar averechts. Nogmaals, het valt ook niet te bewijzen en daar zit ook het probleem. Iedereen heeft het recht om al dan wel of niet te geloven, dat geldt voor veel meer zaken.

Char is een afkorting van Charlatan. Wie niet doorheeft wat dat mens doet in de uitzendig wil gewoon graag bedrogen worden en trapt waarschijnlijk ook in balletje-balletje...

Daar ben ik het in het geheel niet mee eens. Ik snap heel goed dat er mensen zijn die zullen denken dat het nep is, ik geloof er echter wel in. Om het dan met balletje-balletje te vergelijken vind ik een beetje flauw, de vergelijking klopt mijn inziens niet echt. Uiteraard zijn er ook mensen die misbruik maken van de goedgelovigheid van de mensen. Dit heb je echter op ELK gebied, dus er lopen ook mensen rond die 'zogenaamd' paranormale gaven hebben. Ik ga je niet opdringen om er in te geloven, het is jouw goed recht. (Inderdaad, het woord keuze komt weer terug)

Die dingen komen ook niet zomaar uit de lucht vallen, want ze zijn ook ooit opgesteld om 'de groep' onder controle te kunnen houden. Je hebt nu eenmaal een aantal regels nodig in een samenleving. Dat kon men mooi doen onder het mom van een God want als iemand uit de groep zou opstaan en zou roepen 'we moeten het voortaan zo en zo doen' zou de groep zich afvragen waar hij het gezag vandaan haalt. Doe je het in het kader van een God die tot je gesproken zou hebben heeft dat iets meer kracht in een gemeenschap die bang is van bliksem en storm. Klinkt misschien niet aardig richting gelovigen, maar dat is zoals ik er tegenaan kijk. Absoluut niet denigrerend of vervelend bedoeld.

Ik vind zeker dat hier een kern van waarheid in zit. Met name 'de kerk' heeft veel dingen verzonnen om de macht te houden (ik wil mensen hier niet provoceren, het is puur zoals ik er over denk) , met als grote voorbeeld de Duivel. Als je spreekt vanuit een God die tot je gesproken zou hebben dan brengt het inderdaad 'meer' met zich mee. Hier ga je er echter wel van uit dat God een persoon is, ik geloof in een soort energie. Daarom geloof ik ook niet dat God naar 1 iemand zou zijn gegaan om hem of haar te spreken. Ik vind dat ook wel behoorlijk arrogant, er van uit gaan dat God naar jouw toe zou gaan en niet naar al die andere mensen.

n van dag tot dag leven vind ik op zich een goede zaak, zolang het niet betekent dat iemand erop los leeft. Het leven is te kort om je allerlei dingen te ontzeggen (mits je er niemand kwaad mee doet). Doe wat je graag wilt doen. Zolang er nog zat mensen zomaar (vroegtijdig) overlijden aan ziektes als kanker of hart-toestanden ga ik zorgen dat mijn leven zo volledig mogelijk is.

Daar ben ik het mee eens, ik probeerde eerder te zeggen dat veel mensen andere achternalopen. Een voorbeeld hiervan is dat veel mensen 'ineens' zo'n motto hebben.

[KroontjesPen]

In deze reactie van kon op de post van mphilipp kan ik mij heel goed vinden.
Alleen op de laatste quote wil nog wel wat opmerken naar mphilipp toe.

Waarom mag je er dan niet op los leven. We zijn toch zonder doel hier neer gepoot.
Je stelt zelf dat het leven te kort is om je allerlei dingen te ontzeggen. Ontzeg dan die ander ook niets.
Dan wat betreft het "zomaar (vroegtijdig) overlijden aan ziektes als kanker of hart-toestanden".
Wie stelt dat het zomaar is en/of vroegtijdig. Het is het gevolg dat we hier zijn. Lange of korte tijd.
En schiet de ene de ander overhoop... nou en... Eentje heeft dan nog als doel de ander een pleziertje kunnen doen in een anders doelloos leven. En misschien wel beide.

Dit klink ook hard maar het is wel een gevolg van een stelling dat dit zeer korte leven, gelijk aan 'n eendagsvlieg, het enige zou zijn.

[Verwijderd]

Waarom mag je er dan niet op los leven. We zijn toch zonder doel hier neer gepoot.
Je stelt zelf dat het leven te kort is om je allerlei dingen te ontzeggen. Ontzeg dan die ander ook niets.

Als iedereen zo'n instelling zou hebben dan zou de wereld er heel anders uit zien. Rekening houden met je naasten is vaak moeilijk, behalve als de persoon dicht bij je staat. Ik denk niet dat ik het nog ga meemaken dat het merendeel zo'n instelling heeft.

Dan wat betreft het "zomaar (vroegtijdig) overlijden aan ziektes als kanker of hart-toestanden".
Wie stelt dat het zomaar is en/of vroegtijdig. Het is het gevolg dat we hier zijn. Lange of korte tijd.
En schiet de ene de ander overhoop... nou en... Eentje heeft dan nog als doel de ander een pleziertje kunnen doen in een anders doelloos leven. En misschien wel beide.

Dit klink ook hard maar het is wel een gevolg van een stelling dat dit zeer korte leven, gelijk aan 'n eendagsvlieg, het enige zou zijn.

Zoals ik eerder heb aangegeven geloof ik dat we hier zijn om te leren. Als we genoeg hebben geleerd dan gaan we naar de hemel, om eventueel later terug te keren op aarde. Nu klinkt het misschien heel cru wat ik ga zeggen, maar ik doe het toch. Als iemand overleden is dan had diegene genoeg geleerd en kan diegene naar de hemel. Maar al die doodgeboren baby's dan? Alle moorden dan? Ik heb geen antwoord op het waarom, waarom nu juist die personen? Het enige wat ik kan bedenken is dat ze genoeg geleerd hebben om naar de hemel te gaan.

[KroontjesPen]

Zelf ben ik ook van mening dat het leven hier een doel heeft kon. En ook in het leven er na.
Wat dat betreft zitten we wel op een lijn.

Gaf alleen juist aan; áls dit leven alleen maar een zeer korte zijn is op deze aardkloot, zonder echte zin, je maar raak kan leven.
Mphilipp stelt zelf: als iemand uit de groep zou opstaan en zou roepen 'we moeten het voortaan zo en zo doen' zou de groep zich afvragen waar hij het gezag vandaan haalt.

[LoneRanger]

Verwijderd schreef op maandag 19 februari 2007 @ 17:54:


Zoals ik eerder heb aangegeven geloof ik dat we hier zijn om te leren. Als we genoeg hebben geleerd dan gaan we naar de hemel, om eventueel later terug te keren op aarde. Nu klinkt het misschien heel cru wat ik ga zeggen, maar ik doe het toch. Als iemand overleden is dan had diegene genoeg geleerd en kan diegene naar de hemel. Maar al die doodgeboren baby's dan? Alle moorden dan? Ik heb geen antwoord op het waarom, waarom nu juist die personen? Het enige wat ik kan bedenken is dat ze genoeg geleerd hebben om naar de hemel te gaan.

Als we hier zijn om te leren en dood gaan als we klaar zijn met leren dan moet er ook iets/iemand zijn die dat bepaald.
Zou het dan niet zo kunnen zijn dat iemand die vermoord wordt ook al klaar was met leren?
Stel dat je dat gelooft dan wordt het pas echt interessant.
Oh een doodgeboren baby's brengt mij weer terug bij mijn vraag wanneer een geest toetreed tot het lichaam.
Als je gelooft in iets na de dood dat zie je de geest los van het lichaam.
Persoonlijk denk ik dat je geest een onderdeel is van het lichaam.
Je bent gewoon een kruising tussen je biologische ouders en door ervaringen vorm je daar een eigen geheel uit.
Dat sluit niet uit dat de geest daarna [eventueel] los van het lichaam verder kan maar opnieuw geboren worden kan er bij mij niet in.

Oh en nog eentje om je theorie te overdenken:
Wel toevallig dat er bij een natuurramp zoveel uitgeleerde mensen bij elkaar staan die het noodlot treft.
[niet grappig bedoeld]
Met de feiten die je zelf als noemde [moord en doodgeboren] moet je nog even wat gaten dichten in je theorie.

[Verwijderd]

Oh en nog eentje om je theorie te overdenken:
Wel toevallig dat er bij een natuurramp zoveel uitgeleerde mensen bij elkaar staan die het noodlot treft.
[niet grappig bedoeld]
Met de feiten die je zelf als noemde [moord en doodgeboren] moet je nog even wat gaten dichten in je theorie.

Er zitten veel gaten in mijn theorie, ik ben de eerste die het toe wil geven. Ik zei ook en ik citeer, 'Het enige wat ik kan bedenken is dat ze genoeg geleerd hebben om naar de hemel te gaan.' Hierbij zeg ik niet dat die theorie de juiste is.

Bewust zal de baby niet veel mee maken, maar onbewust... Die ervaringen tellen mijn inziens ook.

Als je gelooft in iets na de dood dat zie je de geest los van het lichaam.
Persoonlijk denk ik dat je geest een onderdeel is van het lichaam.
Je bent gewoon een kruising tussen je biologische ouders en door ervaringen vorm je daar een eigen geheel uit.

Daar heb je het weer, geloven. Ik zie de geest inderdaad apart van het lichaam. Ik kan je hier niet van overtuigen, omdat er geen bewijs voor is. En wij mensen willen uiteraard eerst bewijs hebben voor we iets aannemen. 'Eerst zien en dan geloven.'

Over dat bepalen:
Hier heb ik twee theorieën over.
1) Je onbewustzijn weet wanneer het einde is genaderd (hier heb ik een keer over gelezen, ik weet alleen niet meer waar)
2) God bepaalt dat
Voor beide geldt dat het niet te bewijzen is.

Gaf alleen juist aan; áls dit leven alleen maar een zeer korte zijn is op deze aardkloot, zonder echte zin, je maar raak kan leven.
Mphilipp stelt zelf: als iemand uit de groep zou opstaan en zou roepen 'we moeten het voortaan zo en zo doen' zou de groep zich afvragen waar hij het gezag vandaan haalt.

Ik begrijp je punt, ben het er mee eens.

[Bananenplant]

mphilipp schreef op maandag 05 februari 2007 @ 21:31:
Voornamelijk omdat ik mijn lot, heden, verleden en toekomst niet simpelweg in de handen van iets ongrijpbaars wil leggen. Ik ben zelf verantwoordelijk voor de uitvoer van mijn leven. Mocht er eventueel een figuur zijn die eea gepland heeft, ben ik teleurgesteld omdat ik dan niet zoveel moeite had hoeven doen (alles komt toch goed...) en ik heb dan blijkbaar toch minder invloed gehad als ik had gehoopt.

Hoe zie je de invloed van je daden dan?

Mocht die figuur er zijn en heeft ie toch niets gepland, maar alleen gekeken, geef ik 'm een hand en vraag ik of ik het in zijn ogen een beetje ok heb gedaan.

Wat denk je dan dat het antwoord is? En waarom?