Ik wil eerst even kwijt dat ik zelf fervent downloader ben, met name wat betreft anime series. Ik heb in de 5-6 jaar dat ik nu een internetverbinding heb zo'n 1.5 GB aan muziek gedownload. Films doe ik niet aan, en software/games heb ik wel het een en ander van.
Mijn mening betreffende de stelling dat muziek illegaal downloaden immoreel is:
Mee oneens. Voorbeeld: hier in Nederland hebben we een hele meuk regeltjes waar je je aan te houden hebt wanneer je in een auto stapt en de openbare weg op rijdt. Heel leuk en aardig, maar mits je je aan deze regels houdt, doe je het dan omdat het moreel is, of omdat het voorkomt dat de politie je nummer opschrijft? En als je je er niet aan houdt, is dit dan belastend voor je geweten?
Moraliteit en illegaliteit zijn twee verschillende dingen.
Wanneer ik op de snelweg kar, houd ik mijn snelheid nauwgelet in de gaten (wel link overigens, elke 5 seconden op je metertje kijken), maar niet omdat ik 'wel eens te hard kon rijden'. Ik probeer die naald namelijk onder de 150 (130 op 100km-wegen, 110 op 80km-wegen, etc.) te houden (daarboven gaan de boetes namelijk pijn doen). Ik ken geen heilige boon (op mijn eigen moeder na) die nooit te hard rijdt, dus om hier nu verantwoording voor af te leggen, is een beetje overbodig.
In een woonwijk zul je mij nooit en te nimmer te hard zien rijden, vaak zelfs beneden de maximum snelheid. Komt omdat er daar kinderen langs de weg spelen die over kunnen steken, fietsers op het wegdek, etc. Die wil je in principe niet raken. Gevaren kunnen van elke kant en hoek komen en als je dan een tikkel te hard rijdt, heb je mooi schade (en vaak ook gewonden).
Wat ik wil zeggen is: de manier waarop ik het zie is dat regels in het leven geroepen zijn om situaties veiliger te maken.
Om te voorkomen dat je anderen benadeelt, financieel, fysiek, psychisch, op welke manier dan ook. Die regels zijn er niet om mij ervan te weerhouden dat ik misschien iets doe wat niet mag. Als dat zo zou zijn, zou elke auto uitgevoerd zijn met een begrenzer op 120.
Maar dat ik het moreel wel mag (van mezelf), betekent nog niet meteen dat het legaal is.
Om weer terug te gaan naar het concept van muziek downloaden: doe ik ook gewoon. Wanneer het mij uitkomt en wanneer ik daar niet iemand mee benadeel. Nu zullen veel mensen zeggen 'je benadeelt de artiest'. Ik wil de artiest best betalen voor zijn 'intellectueel eigendom', zoals dat in het vak heet. Geen problemen mee. Zelfs per gedownload nummer. Moet ik alleen wel een rekeningnummer hebben. Ik vertik het namelijk om voor de overhead te betalen, die op in de winkel liggende CDs veel te hoog is, en daarmee bij te dragen aan de topsalarissen van platenbazen. Ik weet ook wel dat zonder deze maatschappij de CD niet mogelijk was geweest, maar mij krijg je niet aan het verstand gepeuterd dat platenmaatschappijen hun omzet -puur en alleen- uit de verkoop van CDs moeten halen.
Daarnaast koop ik al jaren geen CDs meer. Als ik er nu een illegaal download, dan maakt dat toch geen moer uit op de verkoopcijfers? Sterker nog, ik bewijs mensen die wel een CD kopen tweevoudig een dienst: de vraag is lager, dus de prijs wordt lager, en omdat -ik- die CD niet kocht, ligt deze er nog voor iemand die later de winkel binnenloopt dan ik gedaan zou hebben. De zwakke schakel in dienst 1 is de platenmaatschappij die het vraag-aanbod concept van de markt niet snapt en de prijzen dus hoog houdt, ook bij lage vraag.
Wanneer wordt het 'iemand benadelen'? Voor mij gaat dit pas op zodra ik ga verveelvuldigen en deze tegen een prijs ga verkopen. Dan verdien ik geld over de rug van een ander, en benadeel ik deze persoon dus. Let wel: ook wanneer ik ze op CD brand en weggeef, is dat voor mij nog steeds geen benadelen. Ik betaal ten slotte een heffing op de brandbare CD. Dat deze heffing mij het recht niet geeft andermans intellectueel eigendom de verveelvuldigen en weg te geven, is niet mijn probleem. Da's ten slotte een regel.
Illegaal muziek downloaden is hetzelfde als een CD uit de schappen trekken en deze zonder te betalen meenemen.
Mee oneens. Iemand anders, die deze CD wel betaald zou hebben, kan het niet meer. Zo loopt de winkelier inkomsten mis, en benadeel je deze persoon, ongeacht wat er op de CD stond.
Een mp3 nummer is niet meer dan een verzameling enen en nullen. Wanneer ik 24 miljoen enen en nullen op -mijn- harde schijf zo neerzet dat ze voor mp3 nummer doorgaan, is dat dan kopieren, zo ja, is dat dan illegaal en is dat dan benadelen? Wie wordt er nu helemaal benadeeld? De artiest, die toch maar een habbekrats gekregen zou hebben? De platenbaas, die toch al 20 Mercedesen in zijn garage heeft staan en via heffingen ed van salaris voorzien is? Ik, die van zijn duurgekochte harde schijf 24 miljoen plaatsen moet opgeven om dat nummer te kunnen beluisteren?
Ik weet ook wel dat die laatste zin een beetje overdreven is, maar is dat wat BIG, BREIN, Thuiskopie, RIAA, MPAA, etc. doen, niet overdreven?
Mensen aanklagen voor 22.500 USD voor het niet bezitten maar wel in huis hebben van 30 mp3 nummers? Ik dacht toch van wel, en dan denk ik dat er in die vergelijking best een mp3 nummertje, zij het illegaal, vanaf kan.
Dan hebben we nog de games/software. Die tweede gaat niet echt op, maar ik heb bijvoorbeeld al een aantal jaren het spel Heroes of Might and Magic 3. Simpele RPG, niks mis mee. Het is wel gedownload, en ik moet zeggen dat ik voor een spel als dat geen 40 euri over heb. Recentelijk ben ik steeds nieuwsgieriger geworden naar de opvolgers van dit spel, 4 en (de nog niet uitgebrachte) 5. 4 gedowned, beta van 5 gedowned. Topspellen. Zodra 5 in de winkel ligt, heb ik daar wel 40 (of meer, binnen bepaalde grenzen) euro voor over. Als ik in den beginne 3 niet had gedownload, had ik nooit kennis kunnen maken met het spel, of nummer 4, of nummer 5. Ik hoor veel mensen nu roepen 'Je zegt het, maar doet het niet'. Ik denk dat het er wil in gaat zitten. 5 schijnt namelijk, naast het standaard spul (handleiding, multiplayer key, etc.), ook nog wat extras in de box te hebben (denk aan hierarchie kaarten, vaardigheden uitgestippeld, etc.). Om maar een voorbeeld van goede marketing te noemen.
Ik denk dat het meer lijkt (maar ook niet helemaal) op de onzin van
'de negen handelsmerknamen' dan wat BIG/BREIN/Thuiskopie ons probeert aan te praten.
Conclusie: ik weet dat het illegaal is, maar moreel gezien vind ik dat het moet kunnen. En wanneer dat genegeerd wordt en oom agent bij mij op de stoep staat, vraag ik hem waar mijn (op het station
gestolen) fiets is.
Edit: typo.