Voor mensen die aan hun innerlijk werken zijn deze begrippen niet zo vaag. Harmonie ontwikkel je door je wensen in overeenstemming te brengen met je beperkingen en mogelijkheden.
Ok hier volg ik je nog. In mijn taal: gewoon accepteren wie je bent met je positive en negatieve kanten, met wat je wel en niet goed kan.
Innerlijke kracht ontwikkel je (door je?) eigen mogelijkheden te gebruiken om je beperkingen te overkomen. Acceptatie van beperkingen is daarvoor onontbeerlijk.
Maar spreek je jezelf dan hier niet tegen? Als je je eigen beperkingen te boven komt dan zijn het toch geen beperkingen meer? Bovendien, je accepteerd je beperkingen, maar je probeert ze te boven te komen. Het lijkt mij dat je OF je beperkingen accepteerd en het daarbij laat, OF je probeert ze te boven tekomen. Merkwaardig.
Wetenschap richt zich echter vooral op het opheffen van beperkingen.
Hmm. Definitie uit een encyclopedie
Wetenschap:
Empirisch en systematisch onderzoek van de werkelijkheid in haar
uiteenlopende aspecten, ten einde een beter inzicht te krijgen
en een verklaring te kunnen geven voor de daarin optredende en
waargenomen verschijnselen en gebeurtenissen.
Wat je met die 'beperkingen' bedoeld ontgaat mij.
Daarmee bereik je geen geluk of tevredenheid, want als je de ene bottleneck opheft, stuit je gewoon op de volgende. Je wordt op die manier nooit gelukkig.
Kan ik hier uit afleiden dat je voorstander bent om gewoon maar te stoppen met wetenschap omdat we er toch niet gelukkiger van worden? Ik denk dat je dit niet bedoeld, maar het staat er naar mijn idee wel.
Voor we zaken willen verbeteren, zouden we ons eens moeten afvragen of we die verbetering wel nodig hebben en wat de keerzijden er van zijn. Want een mens is gemakzuchtig en snel verwend en daarna is er geen weg meer terug.
Hier volg ik je. Mee eens. Bezint eer gij begint. Mensen gaan snel wennen aan nieuwe techniek enzo en zien het als vanzelfsprekend en vergeten dat melk nogsteeds uit de koe komt.
Het stuurloze karakter van de wetenschappelijke ontwikkelingen maakt haar zo gevaarlijk. Met blik op oneindig stormen wij de toekomst in, zonder ons af te vragen of we geen doodlopende weg inlopen. Alles is gebaseerd op het ongefundeerde vertrouwen dat de wetenschap de problemen die zij veroorzaakt op de een of andere manier wel weer zal oplossen.
Lees ik hier nogmaals een pleidooi om toch maar wetenschap af te schaffen? Ik betwijfel heel sterk of wetenschap wel zo stuurloos is. Bovendien: aan wetenschap zitten altijd 2 kanten. GM kan je een gezond kind opleveren wat anders ziek zou zijn of gehandicapt.
GM kan echter ook Ubermenschen opleveren. Wetenschap levert een handige manier om electriciteit op te leveren , maar ook een atoombom. Zo blijft het. Zonder wetenschap geen auto/pc etc. en liepen we nu nog in berenvelletjes rond.
Ik trouwens snap nu nogsteeds niet wat het probleem tegen klonen volgens jou is.
Er zijn best stitaties te verzinnen waarin klonen onschadelijk of wenselijk lijkt. Daar gaat het denk ik niet om.
Ik denk het wel want als er onschadelijke situaties zijn of dat het wenselijk is, waaom dan niet toepassen? In die situaties?
ls wij dit als reden gebruiken om de techniek te ontwikkelen en te perfectioneren, kunnen we dan nog verhinderen dat klonen ook anders wordt toegepast. Misschien zullen megalomane heersers zich duizendvoudig laten klonen.

Enige gevaar van klonen is in combinatie met GM. Lijkt mij. Nou en dat een megalomane heerser zich laat klonen. Krijgt ie 1000 broertjes dr bij. 1000 andere mensen. Ik zie niet in wat zo'n iemand met 1000 broers moet.
In de laatste star wars film zie je hoe een leger wordt geschapen uit de ideale soldaat. Misschien dat sommige dictators een arbeidsleger gaan creeren uit onderdanige, hardwerkende personen. Of een leger van hoogbegaafde autistische wetenschappers.
Dat sommige dictators.... Tja. Op dit moment doen 'sommige dictators' al een hele boel andere vreselijke dingen. Dat een techniek misbruikt kan worden, is dat een voldoende argument om de techniek te verbieden?
Het enige argument dat ik heb tegen klonen is: Het geeft geen nut, geen voordelen, maar het kan in combinatie met GM wel negatief uitpakken.
Simpel, als je een beter mens wil worden, moet je werken aan je innerlijk en niet zozeer aan je uiterlijk.
Werken aan je innerlijk lees ik als 'werken aan je persoonlijkheid'. Dat heeft zowiezo niets met uiterlijk te maken dus tja, daar valt weinig aan je uiterlijk te doen. (blauw haar maakt mij niet socialer ofzo). Nog een lekkere oftopic vraag: kunnen mensen wel 'werken aan hun innerlijk'? Ik denk zelf van niet. innerlijk, karakter, dat licht op een moment vast en dat verander je niet zo snel meer.
Een overdreven aandacht voor de vorm gaat ten koste van de inhoud. Generalisatie of niet, ik denk dat er nog nooit zo'n materialistische, op uiterlijk gerichte maatschappij is geweest als de Amerikaanse. En in het kielzog daarvan volgen wij op een paar jaar afstand.
Maar dat heeft niets meer te maken met dat spreekwoord wat je schreef. Van buiten gezond (mooi/knap), van binnen stront. Ik vind het nogal een arrogante stelling. Dus een onverzorgt iemand heeft een beter innerlijk als iemand die zichzelf een beetje opknapt? Of ben ik nu te letterlijk?
Voor iemand die aan zijn innerlijk werkt vind ik dergelijke spreekwoorden nogal frappant. In mijn ogen zal iemmand die bewust met zijn innerlijk bezig is zich in veel genuanceerdere bewoordingen uitlaten ( plagen mag wel he?

)
[
Voor 5% gewijzigd door
Q op 06-01-2003 18:56
. Reden: Taal voorzover ik dat zie ]