The problem with common sense is that sense never ain't common - From the notebooks of Lazarus Long
GoT voor Behoud der Nederlandschen Taal [GvBdNT
Of zoals je zelf opmerkt het gevoel dat er meer is, al kan ik me voorstellen dat mensen niet de behoefte hebben om over iets dergelijks na te denken aangezien je er toch niks mee kan bereiken (als je geen problemen zijn in je leven, heb je ook geen geloof nodig volgens mij).
Goede punten, maar niet helemaal op mij van toepassing. Ik was niet meer eenzaam al voordat ik begon met geloven en andere, serieuze problemen waren er op dat moment ook niet echt.OpifexMaximus schreef op 11 december 2002 @ 10:30:
Volgens mij is het belangrijkste punt ongelukkig zijn (eenzaam). Het geloof biedt een oplossing voor een groot aantal dingen waar het materialisme in faalt.
Of zoals je zelf opmerkt het gevoel dat er meer is, al kan ik me voorstellen dat mensen niet de behoefte hebben om over iets dergelijks na te denken aangezien je er toch niks mee kan bereiken (als je geen problemen zijn in je leven, heb je ook geen geloof nodig volgens mij).
The problem with common sense is that sense never ain't common - From the notebooks of Lazarus Long
GoT voor Behoud der Nederlandschen Taal [GvBdNT
Anoniem: 67493
Anoniem: 70719
- Als er een God bestaat heeft alles een reden. Al die shit die je elke avond op het 8 uur journaal ziet, heeft een doel en maakt deel uit van een groter plan. Niemand sterft een zinloze dood.
- Ook is het een hele geruststellende gedachte dat er een God is die naar jouw omkijkt, jou goed kent en voor je zorgt. En als je doodgaat, begint je leven pas echt en kom je niet in het zwarte gat dat er voor je geboorte was.
Misschien heeft het ook met controle en invloed te maken. Als morgen bijvoorbeeld de pleuris uitbreekt in Irak dan kun jij daar in principe niks aan doen. Wat je wel kunt doen is bidden en vragen of God wil regelen dat Saddam z’n gemak een beetje houdt. Op die manier heb je toch het gevoel dat je er iets aan gedaan hebt.
Dat is wel een uiterst negatief beeld moet ik zeggen. Is dat werkelijk hoe jij het ziet? Al die mensen die jij kent die geloven - zijn die om die reden gaan geloven? Lijkt me zeer stug.OpifexMaximus schreef op 11 december 2002 @ 10:30:
Volgens mij is het belangrijkste punt ongelukkig zijn (eenzaam). Het geloof biedt een oplossing voor een groot aantal dingen waar het materialisme in faalt.
Als je geen problemen hebt hoef je niet te geloven? Eerlijk gezegd verbaasd zo'n antwoord me nogal. Denk je werkelijk dat alleen mensen die met enorme problemen op de schouders over de wereld gaan geloven? Het geloof is niet bedoeld om je lasten te verlichten - het is bedoeld om je te vereiken. Als je daar van zegt 'goed, kan ik zonder geloof'....ok....dat kan ik me voorstellen. Maar kiezen voor geloof doe je niet uit wanhoop omdat alle oplossingen in je leven weg zijn. God gaat je problemen namelijk ook niet voor je oplossen.Of zoals je zelf opmerkt het gevoel dat er meer is, al kan ik me voorstellen dat mensen niet de behoefte hebben om over iets dergelijks na te denken aangezien je er toch niks mee kan bereiken (als je geen problemen zijn in je leven, heb je ook geen geloof nodig volgens mij).
De redenen om te geloven is simpelweg dat het goed voelt en dat je er mensen door leert kennen die zijn zoals jij.
Ik denk dat het juist minder dragelijk wordt. Je kunt namelijk niet meer alles flikken. Zeker vroeger niet - toen er nog flink met 'hel' en 'verdoemenis' werd geschermd. Een leven volgens God betekent dat je leeft volgens zijn regels (de 10 geboden).Anoniem: 70719 schreef op 11 December 2002 @ 11:06:
Ik denk dat een hoop mensen in God geloven omdat dit het leven simpeler en draaglijker maakt. Een aantal voorbeelden:
Helaas is dat niet het geval. Mensen sterven omdat dat de natuur is. Soms gebeurt het misschien dat iets een hoger doel heeft - maar zo glorieus is het zelden.- Als er een God bestaat heeft alles een reden. Al die shit die je elke avond op het 8 uur journaal ziet, heeft een doel en maakt deel uit van een groter plan. Niemand sterft een zinloze dood.
Dat is wel waar voor velen denk ik. Voor mij iig wel - het is een geruststellend gevoel dat er altijd iemand is (ingebeeld of niet) die je hoort.- Ook is het een hele geruststellende gedachte dat er een God is die naar jouw omkijkt, jou goed kent en voor je zorgt. En als je doodgaat, begint je leven pas echt en kom je niet in het zwarte gat dat er voor je geboorte was.
Dit is wel een leukeMisschien heeft het ook met controle en invloed te maken. Als morgen bijvoorbeeld de pleuris uitbreekt in Irak dan kun jij daar in principe niks aan doen. Wat je wel kunt doen is bidden en vragen of God wil regelen dat Saddam z’n gemak een beetje houdt. Op die manier heb je toch het gevoel dat je er iets aan gedaan hebt.
The problem with common sense is that sense never ain't common - From the notebooks of Lazarus Long
GoT voor Behoud der Nederlandschen Taal [GvBdNT
Misschien is ongelukkig zijn een beetje sterk uitgedrukt. Maar volgens mij biedt het geloof voor een aanzienlijk aantal mensen (niet alle!) wel bescherming tegen de boze buitenwereld, het is ahw een soort tweede thuis. Dit is te vergelijken met clubs ed.ChristiaanVerwijs schreef op 11 December 2002 @ 11:16:
[...]
Dat is wel een uiterst negatief beeld moet ik zeggen. Is dat werkelijk hoe jij het ziet? Al die mensen die jij kent die geloven - zijn die om die reden gaan geloven? Lijkt me zeer stug.
[...]
Als je geen problemen hebt hoef je niet te geloven? Eerlijk gezegd verbaasd zo'n antwoord me nogal. Denk je werkelijk dat alleen mensen die met enorme problemen op de schouders over de wereld gaan geloven? Het geloof is niet bedoeld om je lasten te verlichten - het is bedoeld om je te vereiken. Als je daar van zegt 'goed, kan ik zonder geloof'....ok....dat kan ik me voorstellen. Maar kiezen voor geloof doe je niet uit wanhoop omdat alle oplossingen in je leven weg zijn. God gaat je problemen namelijk ook niet voor je oplossen.
Dan zie ik eigenlijk geen reden om expliciet te gaan geloven. Je kan net zo goed bij een club gaan oid. (GoT bijvoorbeeldChristiaanVerwijs schreef op 11 December 2002 @ 11:16:
De redenen om te geloven is simpelweg dat het goed voelt en dat je er mensen door leert kennen die zijn zoals jij.
Anoniem: 61811
maar ik denk dat mensen begonnen zijn met geloven (wanneer? volgensmij nog voor egyptenaren) omdat er onverklaarbare dingen verklaard moesten worden en dat gaat makkelijker van bovenaf.
misschien heel bekrompen, maar ik heb nu eigenlijk geen idee waarom mensen nuzouden beginnen met geloven. maar dat is juist waar et topic over gaat
Geloof jij niet in GoT dan?OpifexMaximus schreef op 11 december 2002 @ 11:30:
[...]Dan zie ik eigenlijk geen reden om expliciet te gaan geloven. Je kan net zo goed bij een club gaan oid. (GoT bijvoorbeeld)
Sorry, maar dit is echt een inkopper.
The problem with common sense is that sense never ain't common - From the notebooks of Lazarus Long
GoT voor Behoud der Nederlandschen Taal [GvBdNT
Naast de redenen die topicstarter noemt, waar ik het mee eens ben dat dit onderliggende drijfveren zijn die maken dat mensen geloven, kan ook verwondering of een 'religieuze ervaring' een katalysator zijn. Toch is dat imo dan te herleiden tot het vinden van een antwoord op onbeantwoorde vragen, of het ontdekken van een hogere modus van je bewustzijn. Tevens denk ik dat de menselijke geest, of bewustzijn nu eenmaal 'ruimte ' biedt. Ruimte voor verbeelding bijvoorbeeld. Je kunt het ook een 'leegte ' noemen, die ingevuld kan worden. Het ervaren van die ruimte of leegte is voor veel mensen best moeilijk te 'verdragen'. Veel mensen zoeken naar antwoorden op levensvragen, de reden/zin van alles, over de eindigheid, waar kom ik vandaan, waar ga ik naartoe, is dit alles wat er is, enz, zien de onvolmaaktheid van het leven en zichzelf, en zoeken naar een motivatie voor goed vs kwaad, of spritualiteit vs dierlijk gedrag, zoeken het 'hogere' in of buiten zichzelf, enz. Een Godsbeeld en religie is één van de manieren om die ruimte proberen in te vullen en/of het hogere in jezelf te vinden. Maar het 'goede' in jezelf vinden, of een hoger bewustzijn ontdaan van dagelijkse beslommeringen, is imo niet aangewezen op of voorbehouden aan Christelijke religies en Godsbeelden; integendeel.ChristiaanVerwijs schreef op 11 december 2002 @ 11:19:
[...] Ik denk dat het juist minder dragelijk wordt. Je kunt namelijk niet meer alles flikken. Zeker vroeger niet - toen er nog flink met 'hel' en 'verdoemenis' werd geschermd. Een leven volgens God betekent dat je leeft volgens zijn regels (de 10 geboden).
T.a.v. de 'tien geboden'; geloven in een God =/= leven volgens de tien geboden die aan de Christelijke God zijn opgehangen. Dat staat los van elkaar want een God =/= de God die in de Bijbel beschreven staat.
[ Voor 3% gewijzigd door Cookie op 11-12-2002 12:18 ]
Never trust a computer you can't throw out a window [Steve Wozniak]
neem ff bijvoorbeeld de 1ste en de 2de wereldoorlog... in 1 keer zijn er toen meer mensen gaan geloven... reden: angst! angst voor de vijand en angst voor de dood! door jezelf voor te houden dat als je dood gaat dat je naar een betere plek gaat of dat er uberhaubt iets is na de dood stelt je gerust dat doodgaan niet zo erg is!
Metal to the bone
Anoniem: 70719
Wat je wel of niet kunt flikken heeft volgens mij niet zoveel met het geloof te maken. De normen en waarden van mensen die christelijk zijn en mensen die niet christelijk zijn verschillen (in Nederland tenminste) nauwelijks. Door te geloven in God wordt je leven wel dragelijker omdat je beter met je 'zonden' om kunt gaan.ChristiaanVerwijs schreef op 11 December 2002 @ 11:19:
[...]
Ik denk dat het juist minder dragelijk wordt. Je kunt namelijk niet meer alles flikken. Zeker vroeger niet - toen er nog flink met 'hel' en 'verdoemenis' werd geschermd. Een leven volgens God betekent dat je leeft volgens zijn regels (de 10 geboden).
Het verschil is namelijk dat mensen die geloven en iets fout doen met God in het reine willen komen door om vergeving te vragen. Dit geeft ze juist een goed gevoel: ‘ik heb nu wel een grote zonde begaan, maar ik heb God om vergiffenis gevraagd, in de bijbel staat dat God je altijd vergeeft en zelfs dat Jezus voor onze zonden is gestorven, dus alles is weer ok. Ik begin met een schone lei’
Mensen die niet die niet geloven moeten zichzelf vergeven, en dat is een stuk moeilijker. Die hebben geen Jezus die voor hun zonden gestorven is.
Ook zeg je dat mensen sterven omdat dat de natuur is, en dat God er alleen is om ons te steunenen om te luisteren. Dat is maar net hóe je gelooft. In de bijbel staat volgens mij dat je onderdeel bent van een groter plan en dat God iedereen op de wereld zet met een bepaalde bedoeling. De ellende die je om je heen ziet is dan niet zinloos.
Metal to the bone
Anoniem: 70719
Dat ben ik helemaal met je eens maar zo werkt het dus niet volgens de Bijbel.BOCmetalhead schreef op 11 december 2002 @ 13:00:
dat mensen sterven is wel degelijk gewoon natuurlijke selectie en heeft nix met een hogere macht te maken! net zoals in het dierenrijk (want hoe je het ook bekijkt we blijven dieren) ook daar is er spraken van natuurlijke selectie...
Anoniem: 28958
volgens de bijbel niet nee maar de bijbel is voor mij het zelfde als de sprookjes van grimm of de sprookjes van 1001 nacht!Anoniem: 70719 schreef op 11 December 2002 @ 13:29:
[...]
Dat ben ik helemaal met je eens maar zo werkt het dus niet volgens de Bijbel.
maar goed nu we toch zo op de bijbel gespitst zijn...
er van uitgaande dat hij bestaat...
god CLAIMT een goed van liefde te zijn... toch?
waarom worden er dan in de bijbel door hem of in opdracht van hem zoveel mensen uitgemoord?? en zeg niet van ze verdiende het ofzo of andere wazige dingen aan... een duidelijke reden!
Metal to the bone
AMENAnoniem: 28958 schreef op 11 december 2002 @ 13:50:
Mensen geloven ook door oplichters die een mooi kunstje konden. Vb. X kan een mooi kunstje, zegt dat hij het voor een opperwezen doet(want mensen kunnen dit niet), en mensen die laag opgeleid zijn(1000 jaar geleden was er sowieso weinig kennis) geloven dat en bouwen en tempel/kerk/mooi gebouw. Over de duizenden jaren zijn de verhalen mooier geworden en blijkt dat gelovige mensen voordelen hebben boven ongelovige mensen voor zowel de mensen zelf als de leiders (Bijv. de 10 geboden). Dit is een theorie, ik zeg niet dat ik het hiermee eens ben, maar het is wel zeer goed mogelijk. Een God, zoals die in de BIjbel vind ik erg ongeloofwaardig(ongeloofwaardiger).
Metal to the bone
Tadaaaaa, hier ben ikMr. Liu schreef op 11 december 2002 @ 11:27:
Waarom lees ik alleen maar reacties die te maken hebben met het Christendom? Zijn er geen (andere) tweakers die zijn begonnen met geloven in een andere religie zoals Judaisme, Islam, Hindoeisme, Boeddhisme, Shintoisme, Taoisme of zelfs Confucianisme (eigenlijk niet echt een religie) om maar een paar van de bekendere te noemen?
Ik ben in een volledig atheïstisch milieu opgevoed. Mijn eerste spirituele ervaring was toen ik 10 was, iirc. Ik had al heel lang last van een steeds terugkerende nachtmerrie: Ik werd door een zuilengalerij achtervolgd door de grootste pestkop van mijn klas. Aan de overkant van de galerij was een deur (een grote openstaande dubbele deur met gouden (of koperen?) knoppen). Achter die deur stond mijn beste vriend. Ik ren op hem af, de pestkop achter mij aan. Vlak voor ik bij die deur kom, sla ik echter rechtsaf. De pestkop snijdt af tussen de zuilen door, en krijgt me te pakken. Al maandenlang werd ik vrijwel elke nacht door die droom geplaagd.
Anyway, op een gegeven moment ging ik dus op scoutingkamp, een een vriendje van mij (die Christelijk was) had mij overgehaald om eens te bidden, en me uitgelegd hoe ik dat moet doen. Die avond probeer ik het dus maar - want sja, baat het niet, dan zal het vast niet schaden. En verdomd, die nacht had ik die zelfde droom weer (die met die witte zuilengalerij), maar in plaats van rechtsaf te slaan ging ik rechtdoor, naar mijn vriend. Op het moment dat ik de deuren passeerden, klapten ze achter me dicht, vlak voor de neus van de pestkop. Ik werd wakker, en heb die droom nooit meer gehad.
Vanaf dat moment bidde ik regelmatig, maar steeds minder, totdat ik het op een gegeven moment, ongeveer een jaar later, nooit meer deed. Het is moeilijk gelovig te blijven als 10-jarige in een compleet atheïstische, terwijl je eigenlijk niets over geloven weet, en er geen Bijbel of andersoortig Heilig Geschrift in de buurt is...
Voor die witte-gallerij-droom had ik trouwens ook last van drie andere steeds terugkomende nachtmerries: Eentje met een piratenthema, eentje met een cowboythema, en de onvermijdelijke monster-in-donkere-grot. Langzaamaan begonnen die nachtmerries weer terug te komen. Maar ik liet niet zomaar over me heen lopen. Ik vocht terug, en op een gegeven moment werd ik gewoon wakker als zo'n droom begon. Als side-step, die zelfde periode had ik ook wel eens last van bedplassen. Altijd als dat gebeurde, droomde ik dat ik aan het plassen was. De zelfde wakker-word-techniek gebruikte ik toen dus ook, met succes, om wakker te worden op het moment dat ik in een droom wilde gaan plassen. Voilà, bedplas-probleem opgelost
Anyway, ik maakte mezelf dus altijd wakker als zo'n nachtmerrie begon. Maar op een gegeven moment kreeg ik door dat ik, als ik die droom liet "doorlopen", ik een bepaalde controle had over wat er in die droom gebeurde (Lucid Dreaming, wordt dat genoemd, ben ik veel later achtergekomen). Ik ging dus in plaats van meteen mezelf wakker maken de dromen laten lopen, en proberen de uitkomst te veranderen. Maar wat ik ook probeerde, dat lukte nooit. Op den duur was ik niet meer bang voor die dromen, en op dat punt begon de frequentie af te nemen.
Tegenwoordig heb ik nog steeds af en toe een droom van dat soort. Er zijn een stuk of 3 dromen (semi-nachtmerries - noem het thriller-dromen) die zo één keer in de zoveel tijd terugkomen (één keer in de maand of minder - het neemt steeds verder af).
Tijdens mijn middelbareschooltijd had ik Latijn van een leraar die eigenlijk dominee had willen worden, maar toch maar voor leraar Klassieke Talen heeft gekozen. Een redelijk vrijdenkend Christen, met wie ik buiten schooltijd heel goede discussies over geloofszaken heb gehad. In plaats van te proberen elkaar te overtuigen van ons gelijk, was het meer gewoon voor de gein discussiëren, en ik ben me eens in zijn standpunt gaan verplaatsen, om de zaken uit dat punt te bekijken. En verdomd, vanuit zijn oogpunt klopte alles wat hij zij.
En wie heeft er dan gelijk? Stel dat twee mensen een onbekend objekt zien. De één ziet de voorkant, de ander de achterkant. Beide zien ze het zelfde object, maar uit een verschillend oogpunt. Beide hebben ze gelijk, maar ze zullen toch met compleet andere beschrijvingen van het objekt komen, en het misschien zelfs zeer grondig met elkaar oneens zijn over de aard van het objekt... Zo redenerend ben ik erachtergekomen dat wetenschap en religie niet twee tegenovergestelde wereldbeelden zijn, maar veel meer elkaars complement.
Ik ben me dus gaan verdiepen in van alles en nogwat wat met religie, spiritualiteit en mystiek te maken heeft, en ging bezig mezelf te "trainen" in allerlei paranormale zaken - vooral OOBE en [tele/em]-pathie - en boekte vrij goede resultaten. Tot ik mezelf op een gegeven moment de stuipen op het lijf jaagde. Dat was in de zomer van 1996. We waren bezig een tuinfeest op te zetten voor mijn vaders 50e verjaardag, en ik ging bij het hotel een paarhonderd meter verderop een party-bbq ophalen. Die stond al buiten, maar er zat nog een gasfles aan. Er moest dus een tang gehaald worden om die te verwijderen. Terwijl de werknemer van het hotel een tang ging zoeken, bleef ik bij de bbq staan, en stond rustig te kijken naar een potje tennis dat op de baan van het hotel gespeeld werd.
De werknemer komt na een paar minuten terug, en vraagt me of het al gelukt is. Ik
Daar aangekomen vragen we de tang. Vrouw achter de balie zegt verbaast: "Maar die heb je toch net opgehaald?". Uiteindelijk krijgen we haar zover toch onder de balie te kijken, en daar ligt natuurlijk die tang. Ze snapte er helemaal niets van, en bleef volhouden dat ze die tang net al aan mij gegeven had...
Vanaf dat moment probeerde ik om al het paranormale van me af te duwen. Maarja, eenmaal je voet in de wereld van de mystiek gezet, krijg je die er niet meer uit... Dat, en andere exterieure redenen, zorgden ervoor dat ik zeer depressief werd. Uiteindelijk heb ik mijn toevlucht gevonden in het Christendom. Een online-kennis van mij heeft mij daarbij geholpen, en ik heb toen daadwerkelijk Jezus gevonden. Als ik de Bijbel las, voelde ik dat Hij met een tevreden gevoel achter me stond, over mijn schouder te kijken. Gedurende enkele maanden heb ik rondgelopen als een echte Christen-zombie. Jeweetwel, van die glazige gelukzalige oogjes die je ook wel op de EO-jongerendagen ziet.
Maar nadat Jezus mij uit mijn dal had geholpen, begon ik lanzaamaan weer na te denken. En ik voelde me toch niet zo lekker in het keurslijf dat het Christendom is, en ik begon weer om me heen te kijken. Op dat moment vond ik allerlei informatie over Wicca, en mijn geloof begon zich die richting op te bewegen. Toen ik dat vertelde aan die online-kennis die mij in eerste instantie naar het Christendom had geholpen, reageerde hij heel erg verbaasd. Hij bleek zelf Wicca-Hogepriester te zijn!
In het komende jaar graviteerde mijn geloof een beetje om Wicca heen, om daarna door te slingeren, het open veld van Keltisch-Ecclectisch Paganisme op. Het punt waarop ik Wicca daadwerkelijk verliet was het moment waarop ik realiseerde dat de hoofdwet waarnaar men moet leven (The Wiccan Rede: "An it harm none, do what thou willt." oftewel, zolang je maar niets kwaad doet, mag je doen wat je wilt) onrealiseerbaar is. Immers, met alles wat je doet, hoe goed de bedoelingen ook zijn, doe je wel iets kwaad. Elke medaille heeft een keerzijde - zoals de Yin en Yang mooi aangeven: in de Yin zit een beetje Yang, en omgekeerd.
En dat is het voorlopige eind van het epos "Waarom begon Reyn Eaglestorm met geloven"
Het is alleen een echte hetze als het uit Hetzerath komt, anders is het gewoon sprankelende ophef.
Dat heet nou het streven naar perfectie, dat is per definitie onbereikbaar.Mx. Alba schreef op 11 december 2002 @ 14:48:
[...]
het moment waarop ik realiseerde dat de hoofdwet waarnaar men moet leven (The Wiccan Rede: "An it harm none, do what thou willt." oftewel, zolang je maar niets kwaad doet, mag je doen wat je wilt) onrealiseerbaar is.
[...]
Blij dat ik tenminste één niet-Christen, die op latere leeftijd tot een geloof is gekomen, bereid heb gevonden om te reageren.
The problem with common sense is that sense never ain't common - From the notebooks of Lazarus Long
GoT voor Behoud der Nederlandschen Taal [GvBdNT
Maar streven naar perfectie is mijns inziens een futiele zaak, omdat je het nooit zal bereiken. Daarbij komt dat je om van "gemiddeld" wat beter te worden slechts een kleine investering moet doen, maar die investering steeds groter wordt naar mate je beter bent. Volgens de Wiccan Rede zou je dus op het moment dat je een vrijwel oneindig grote investering moeten doen om een klein beetje beter te worden, die investering ook inderdaad moeten doen.Mr. Liu schreef op 11 December 2002 @ 14:56:
Dat heet nou het streven naar perfectie, dat is per definitie onbereikbaar.
De enige manier om geen kwaad te doen is om niet te leven. Maar als je eenmaal leeft, is dat geen oplossing meer.
Ik leef liever volgens de wet van Crowley: "Do what thou willt shall be the whole of the law", oftewel, de enige wet zal zijn dat je moet doen wat je wilt. Gecombineerd met het feit dat alles wat je doet uiteindelijk versterkt teruggekoppeld wordt (in Wicca wel bekend als de Law of Three, in andere religies ook zeer bekend als karma, en bijvoorbeeld in Christendom in de vorm van "wie wind zaait zal storm oogsten"), zal je dus de volledige verantwoordelijkheid over al je acties en de gevolgen daarvan moeten nemen.
Impliciet geeft deze wet ook aan dat je nooit iets moet doen wat je niet wilt doen, wat een leuk side-effect is.
Ik geloof dus niet in een Goddelijke moraal die je oplegt dat je geen kwaad mag doen, en zoveel mogelijk goed moet doen. Kwaad doen mag best, maar dan moet je wel de verantwoording voor de consequenties op je nemen. En al het kwaad (ook al het goed trouwens) zal uiteindelijk weer bij de bron terugkomen.
Pas de quoi. Ik hoop dat je het interessant hebt gevonden.Blij dat ik tenminste één niet-Christen, die op latere leeftijd tot een geloof is gekomen, bereid heb gevonden om te reageren.
Het is alleen een echte hetze als het uit Hetzerath komt, anders is het gewoon sprankelende ophef.
Komt aardig overeen met mijn idee van zonde:Mx. Alba schreef op 11 December 2002 @ 16:38:
[...]
De enige manier om geen kwaad te doen is om niet te leven. Maar als je eenmaal leeft, is dat geen oplossing meer.
Ik leef liever volgens de wet van Crowley: "Do what thou willt shall be the whole of the law", oftewel, de enige wet zal zijn dat je moet doen wat je wilt. Gecombineerd met het feit dat alles wat je doet uiteindelijk versterkt teruggekoppeld wordt (in Wicca wel bekend als de Law of Three, in andere religies ook zeer bekend als karma, en bijvoorbeeld in Christendom in de vorm van "wie wind zaait zal storm oogsten"), zal je dus de volledige verantwoordelijkheid over al je acties en de gevolgen daarvan moeten nemen.
Impliciet geeft deze wet ook aan dat je nooit iets moet doen wat je niet wilt doen, wat een leuk side-effect is.
Ik geloof dus niet in een Goddelijke moraal die je oplegt dat je geen kwaad mag doen, en zoveel mogelijk goed moet doen. Kwaad doen mag best, maar dan moet je wel de verantwoording voor de consequenties op je nemen. En al het kwaad (ook al het goed trouwens) zal uiteindelijk weer bij de bron terugkomen.
Zonde is schade doen aan een ander (aan jezelf is alleen maar stom).
Zeer interessant, ik hoop alleen dat ik niet de enige benPas de quoi. Ik hoop dat je het interessant hebt gevonden.
The problem with common sense is that sense never ain't common - From the notebooks of Lazarus Long
GoT voor Behoud der Nederlandschen Taal [GvBdNT
Crowley - ik moet meteen denken aan de heer LaVey, dewelke is absoluut niet respecteer, maar dat is ongetwijfeld onterecht. Ik zal dus proberen om deze uitspraak niet te zien in het licht (nu ja, licht) van het moderne satanisme.Mx. Alba schreef op 11 December 2002 @ 16:38:
Ik leef liever volgens de wet van Crowley: "Do what thou willt shall be the whole of the law", oftewel, de enige wet zal zijn dat je moet doen wat je wilt.
Hij verbaast me echter nogal. Ik accepteer je kritiek op de Wicca-wet, maar het lijkt me dat hier ook nogal wat problemen aan kleven. Doen wat je wilt kan immers gemakkelijk leiden tot zeer onverstandig gedrag. Als ik ontzettende zin heb om iemand op z'n hoofd te timmeren heb ik toch liever een leefregel die mij daarvan weerhoudt dan een leefregel die mij er toe aan spoort hem dan inderdaad te gaan slaan. Dat scheelt heel veel problemen.
Indien je een ethiek als deze aanhangt (doe wat je wilt, maar accepteer de consequenties), wat heeft het dan precies nog voor zin om termen als 'goed' en 'kwaad' te gebruiken? Het lijkt me dat deze dan puur subjectief zijn.Kwaad doen mag best, maar dan moet je wel de verantwoording voor de consequenties op je nemen.
Welch Schauspiel! Aber ach! ein Schauspiel nur!
Wo fass ich dich, unendliche Natur?
Het lijkt me dat deze vraag eigenlijk een beetje naief is; er wordt verondersteld dat er één reden, of althans een heel beperkt aantal redenen, is waarom mensen gaan geloven. Het lijkt me echter dat juist religie (in haar waardevolle vorm - ik heb het niet over met de paplepel ingegoten maar niet emotioneel doorvoelde religie) zo buitengewoon persoonlijk is dat de reden waarom iemand gelovig wordt vrijwel uniek is.
Alles wat hier wordt genoemd (angst, zoektoch naar verklaringen, zoektocht naar geborgenheid, verrijking, etcetera) zal ongetwijfeld voor sommigen een belangrijk deel van die reden zijn geweest; maar hoeveel dingen je ook opnoemt, er zullen altijd mensen zijn voor wie je de essentie van hun religiositeit nog niet te pakken hebt.
De vraag is dan ook in hoeverre zo'n topic nuttig is; hoogstens kunnen gelovigen vertellen waarom zij gelovig zijn - maar de vraag is in hoeverre mensen zelf kennis hebben van hun diepste beweegredenen.
Ik kan natuurlijk wel proberen van mezelf te vertellen waarom ik niet gelovig ben. Voor geloof zijn twee stappen nodig; nee, laat ik het anders zeggen. Als ik gelovig zou worden zouden zich daarvoor twee stappen moeten voltrekken. Ten eerste zou ik een geloof moeten vinden waarmee ik een diepe emotionele band voelde. Ten tweede zou ik er van overtuigd moeten raken dat de leerstellingen van dat geloof de waarheid zijn.
Het wringt hem in de tweede stap. Ik appricieer sommige religies best. Ik kan best geroerd raken door de verschrikkelijke schoonheid van het Christendom; een religie die ik heel anders ervaar dan de meeste Christenen, vermoed ik. Als zij spreken van een liefdevolle God hoor ik Mozart's "Dies Irae" weerklinken. En positiever sta ik tegenover een heel scala aan oude godsdiensten, en ik koketteer dan ook graag met 'evergreens' als Lilith, Hecate, Athene, Kali of de gehoornde god. Ik besteed er niet veel tijd aan, maar ik weet zeker dat ik, als ik zou willen, een emotionele band zou kunnen krijgen met dit soort figuren zoals ik nu al een emotionele band heb met een fictieus figuur als Zarathustra. (En nee, ik bedoel dat niet op een pathetische manier. Niemand zal ontkennen dat je een emotionele band kan hebben met een karakter in een boek, dus een emotionele band met iemand die niet bestaat is niet iets voor contactgestoorden of gekken.)
Maar ik denk niet dat ze bestaan in de objectieve realiteit. En daarom ben ik geen gelovige.
Welch Schauspiel! Aber ach! ein Schauspiel nur!
Wo fass ich dich, unendliche Natur?
Anoniem: 13700
Uitgezonderd natuurlijk de mysticitestcase schreef op 11 December 2002 @ 12:16:
Tevens denk ik dat de menselijke geest, of bewustzijn nu eenmaal 'ruimte ' biedt. Ruimte voor verbeelding bijvoorbeeld. Je kunt het ook een 'leegte ' noemen, die ingevuld kan worden. Het ervaren van die ruimte of leegte is voor veel mensen best moeilijk te 'verdragen'.
LaVey heeft zijn CoS ontwikkeld uit de leer van Crowley, net als Gardner dat met zijn Wicca deed.Lord Daemon schreef op 11 December 2002 @ 17:37:
Crowley - ik moet meteen denken aan de heer LaVey, dewelke is absoluut niet respecteer, maar dat is ongetwijfeld onterecht. Ik zal dus proberen om deze uitspraak niet te zien in het licht (nu ja, licht) van het moderne satanisme.
Dit is dus exact zoals Crowley "wil" niet definieert. Crowley gaat er van uit dat mensen niet weten wat ze eigenlijk echt willen (wat hun "true will" is), en dat je er hard aan moet werken om je "true will" te vinden. Crowleys "wil" kun je dus ongeveer definieren als "lotsbestemming", en Crowley zegt in principe niets anders dan Nietzsche met zijn "Amor Fati". Crowley stelt het echter nog wat scherper: "Thou hast no right but to do thy will. Do that and no other shall say nay."Hij verbaast me echter nogal. Ik accepteer je kritiek op de Wicca-wet, maar het lijkt me dat hier ook nogal wat problemen aan kleven. Doen wat je wilt kan immers gemakkelijk leiden tot zeer onverstandig gedrag. Als ik ontzettende zin heb om iemand op z'n hoofd te timmeren heb ik toch liever een leefregel die mij daarvan weerhoudt dan een leefregel die mij er toe aan spoort hem dan inderdaad te gaan slaan. Dat scheelt heel veel problemen.
Dat weet ik, en aangezien ik nogal wat wlaging voel tegenover LaVey en zijn CoS heb ik moeite dat niet op Crowley te projecteren.Anoniem: 13700 schreef op 11 December 2002 @ 18:23:
LaVey heeft zijn CoS ontwikkeld uit de leer van Crowley, net als Gardner dat met zijn Wicca deed.
Aha - het was wellicht handig geweest als Reyn erbij had gezegd dat hij zo'n afwijkende definitie van 'wil' hanteert. Hoewel het me nog niet helemaal duidelijk is wat hij precies bedoelt, klinkt het als iets waar ik het wel redelijk mee eens kan zijn.Dit is dus exact zoals Crowley "wil" niet definieert. Crowley gaat er van uit dat mensen niet weten wat ze eigenlijk echt willen (wat hun "true will" is), en dat je er hard aan moet werken om je "true will" te vinden. Crowleys "wil" kun je dus ongeveer definieren als "lotsbestemming", en Crowley zegt in principe niets anders dan Nietzsche met zijn "Amor Fati". Crowley stelt het echter nog wat scherper: "Thou hast no right but to do thy will. Do that and no other shall say nay."
Welch Schauspiel! Aber ach! ein Schauspiel nur!
Wo fass ich dich, unendliche Natur?
Anoniem: 13700
Dit moet wel voldoende duidelijk maken dat "Do what thou willt shall be the whole of the Law." niet bedoeld is als vrijbrief voor asociaal gedrag.
Vreemd. Dat zou betekenen dat anderen invloed hebben op wat jouw wil is, of je dat nu wilt of niet. Ik moet concluderen dat 'pacifist zijn' niet de wil van Ghandi was, want daardoor is hij immers vaak in conflict gekomen met mensen.Anoniem: 13700 schreef op 11 december 2002 @ 18:50:
Aangezien "true will" geen conflicten met anderen oplevert ("Do that and no other shall say nay."), is het ontstaan van conflicten dus een indicatie dat je niet volgens je "true will" handelt/leeft en dat je zoektocht nog niet afgelopen is.
Ik heb het vermoeden dat het nu ook weer niet zo zwart-wit zit als ik uit jouw post moet opmaken. Klopt dat?
Meer dan duidelijk, waarvoor bedankt.Dit moet wel voldoende duidelijk maken dat "Do what thou willt shall be the whole of the Law." niet bedoeld is als vrijbrief voor asociaal gedrag.
Welch Schauspiel! Aber ach! ein Schauspiel nur!
Wo fass ich dich, unendliche Natur?
Het geloof anders bekeken...
Als er een ding groter is dan het heelal, dan is het de menselijke verbeelding...
Anoniem: 13700
Klopt. Er is een (logische) uitzondering in zijn wilsprincipe: op het moment dat iemand anders zijn "true will" niet volgt en daardoor jouw "true will" blokkeert is conflict onvermijdelijk. Crowley is wel nogal rigoureus in hoever dat conflict mag gaan. Liber Oz quote:Lord Daemon schreef op 11 December 2002 @ 18:55:
Vreemd. Dat zou betekenen dat anderen invloed hebben op wat jouw wil is, of je dat nu wilt of niet. Ik moet concluderen dat 'pacifist zijn' niet de wil van Ghandi was, want daardoor is hij immers vaak in conflict gekomen met mensen.
Ik heb het vermoeden dat het nu ook weer niet zo zwart-wit zit als ik uit jouw post moet opmaken. Klopt dat?
1. Man has the right to live by his own law-
to live in the way that he wills to do:
to work as he will:
to play as he will:
to rest as he will:
to die when and how he will.
2. Man has the right to eat what he will:
to drink what he will:
to dwell where he will:
to move as he will on the face of the earth.
3. Man has the right to think what he will:
to speak what he will:
to write what he will:
to draw, paint, carve, etch, mould, build as he will:
to dress as he will.
4. Man has the right to love as he will:-
"take your fill and will of love as ye will,
when, where, and with whom ye will." - AL I:51
5. Man has the right to kill those who would thwart these rights.
"the slaves shall serve." - AL II:58
"Love is the law, love under will." - AL I:57
Anoniem: 49836
Anoniem: 13700
Jammer. Ik had gehoopt dat iemand als jij een persoonlijk verslag deed. Het heeft me altijd geinteresseerd hoe een agnost gaat geloven, nog niemand waarmee ik gediscussieerd heb heeft het mij kunnen uitleggen zonder er toch gnostische en/of mystieke denkbeelden dan wel transcendente ervaringen ter sprake kwamen. In mijn visie wordt je als je als agnost gaat geloven een deïst, en de deïstische visie is maar heel beperkt verenigbaar met het theïsme van de wereldgodsdiensten.Anoniem: 49836 schreef op 12 december 2002 @ 00:16:
Je zou verwachten dat een topic met deze titel gedomineerd zou worden door mensen die vertellen waarom ze zijn begonnen met geloven. Echter het spreekwoord: "De beste stuurlui staan aan de wal" wordt weer eens bevestigd. Het ontneemt mij in ieder geval elke lust me hier in te mengen.
Je hebt in het verleden wel vaker gewag gemaakt van je aversie tegen openbaringen, dus ik vraag me oprecht af waarom je theïsme boven deïsme verkiest. Dit is niet bedoeld om je op de kast te krijgen of een flame uit te lokken; het is een poging je beter te leren begrijpen.
Dat lijkt inderdaad heel barbaristisch, maar dat is het niet. Immers, deze regel is ook nog steeds gebonden aan het "Do what thou willt". Oftewel, als het jouw will is om die andere persoon te doden, dan mag het. Zoniet, dan zal het voor allerlei problemen zorgen. En in de praktijk zal iemand doden natuurlijk altijd voor veel problemen zorgen, wat een teken is dat jet niet je ware will is om die persoon te doden.5. Man has the right to kill those who would thwart these rights.
De Thelematische filosofie wordt pas echt interessant als het je will is om conflicten te veroorzaken. Kan het binnen de Thelema überhaupt wel dat het je will is om conflicten te veroorzaken? En zoja, hoe zou je dan ooit je will kunnen vinden? Vooral ook vanwege het feit dat anderen, die niet volgens hun will leven, ook conflicten met jou kunnen krijgen.
En Lord Daemon, waarom heb je zo'n walging van Anton LaVey? Het enige wat hij eigenlijk doet is het egoïsme verheerlijken, zich losjes baserend op een wat vreemde interpretatie van de Thelema. We leven toch al in een egoïstische wereld, dus zoveel verandert hij er niet aan.
Gerald Gardner heeft zich ook gebaseerd op het werk van Aleister Crowley, en daarna Alex Sanders weer op het werk van Gerald Gardner - maar de Wicca is toch wel heeeeel erg anders dan LaVey's Satanisme...
Het is alleen een echte hetze als het uit Hetzerath komt, anders is het gewoon sprankelende ophef.
Anoniem: 65211
De levenswijze die in veel religies vertolkt word verschild van regio tot regio, Ik vermoed dus ook een afspiegeling van de samenleving, en daarmee de aard van 't mileu aldaar.
Waar ik me erg aan stoor is dat leiders altijd 'n laten weten dat zij namens/in de naam van etc. van GOD handelen, om zo aan te geven dat hun zaak goed is

Ik heb nog wel meer - puntjes, en natuurlijk ook wat + puntjes waarom 't goed/fout is dat mensen geloven.
Het vreemde is dat m'n vader vroeger christelijk opgevoed is, sinds zijn pubertijd steeds ongeloviger is geworden, en sinds 'n jaar of 4 weer geloviger word. En mij af en toe probeerd wijs te maken dat ik ook "onbewust" geloof, als ik zeg dat ik lekker ontspan met Yoga oefeningen. M'n vader is nu 54. Ik zal volgende week 'n vragen of/ waarom hij in God geloofd.
Yoga ben ik pas aan begonnen en doe in het kader van m'n Freedive passie, sjek www.aidanl.org, en 't is gewoon lekker om je helemaal te kunnen ontspannen.
Is er in het Boedisme sprake van 'n God, hemel, hel, goed,kwaad. Vertel er eens wat over?
Groetjes, Kars
Het Boeddhisme spreekt zich niet uit over het bestaan van God (of Goden) daar dat niet relevant is binnen het Boeddhisme. Hetzelfde geldt voor hemel en hel.Anoniem: 65211 schreef op 12 december 2002 @ 15:54:
[...]
Is er in het Boedisme sprake van 'n God, hemel, hel, goed,kwaad. Vertel er eens wat over?
[...]
Het Boeddhisme gaat uit van reïncarnatie tot de ziel een staat van verlichting bereikt heeft en het wiel van de reïncarnatie kan verlaten naar het Nirwana (het absolute niets). Deze staat van verlichting is alleen te bereiken door goed (en volgens de regels) te leven.
Het Boeddhisme is genoemd naar Boeddha, wat 'De Verlichte' betekent. De eerste (en meest bekende) Boeddha was Sidharta Gautama, een hindoe prins, die afgeschermd van alle ellende opgroeide, maar toen hij volwassen was toch de wereld in trok en daar in aanraking kwam met alle mogelijke ellende. Na enig mediteren en vasten (understatement) kwam hij tot bepaalde overtuigingen die hij zijn volgelingen leerde. Na zijn dood zijn die opgetekend door zijn volgelingen en daaruit is het Boeddhisme (met diverse stromingen) gegroeid.
Tot zover een korte inleiding Boeddhisme, als je meer wilt weten: Zoekt en Gij zult vinden.
The problem with common sense is that sense never ain't common - From the notebooks of Lazarus Long
GoT voor Behoud der Nederlandschen Taal [GvBdNT
Anoniem: 71798
De koning, de wijze en de nar - Shafique Keshavjee*
* Een kleine voetnoot: Shafique is van oorsprong een aanhanger van het Hindoeisme en is op latere leeftijd gaan geloven in de God van de christenen. Dit geeft echter bevooroordeelde mening in het boek zelf. Ik heb het met grote belangstelling gelezen. Je leest het als een (heavy) roman. Hierin worden de grootste 5 wereldgodsdiensten en het atheisme onder de loep genomen en in korte lijnen weergegeven. Als je meer wilt weten klik maar op de bovenstaande link.
wij maken allemaal deel uit van iets "perfects" namelijk het universum
overal waar je rondkijkt, zul je bv nergens een pixelfout oid zien
als ik dan in de vandale kijk
God
1 het Opperwezen, de Schepper, de Geest waardoor en waarin alles is,
wil dat dan niet zeggen dat wij met z'n allen "god" zijn
namelijk het perfecte waar wij deel van uit maken?
Anoniem: 44698