Spice schreef op 02 oktober 2002 @ 16:23:
[...]
Valt te bezien, Engeland heeft tenslotte (met de overigen geallieerden) de oorlog gewonnen en kon in 1940 de Duitsers van zich afhouden.
Ik ben het eens met het gehele verhaal van jou wat je ervoor schrijft. Mijn punt is niet zozeer dat de apeacement niet goed was maar dat Chamberlain naast die politiek toch zo slim was (en dus niet alleen zijn kop in het zand stak) om te herbewapenen (1936), hierover kun je niet meer discussieren, zie de vorige quote.
Dat Churchill met meer vuur en en publique de Duitsers bestreed staat wat mij ook betreft vast. Het is alleen de vraag (die we nooit kunnen beantwoorden) als Chamberlain
niet deze koers had gevolgd wat er in 1938 in Europa was gebeurd.
U heeft het bij het rechte eind mijn waarde
* Spice . Inderdaad heeft in de letterlijke zin, Chamberlain de herbewapening van Engeland ingezet, zoals staat geschreven in de quote waar u terecht naar verwijst. Als het gaat om het exact verdedigen van dat punt dan moet ik mij bij deze gewonnen geven. Ik denk echter niet dat daar deze verhandeling ophoudt, zeker niet als het vergelijk getrokken blijft worden naar ons waarde TMF. De herbewapening was in deze toch slechts een zijstap:
Welke daarna nogmaals verduidelijkt werd aan de hand van een bron voor collega
* Beaves .
Wat dat betreft heeft Chamberlain iets ingebouwd door te herbewapen, waar hij als man van de vrede niet graag op terugviel, maar mogen we hem misschien dankbaar zijn voor het opstarten van en het rekening houden met de mogelijkheid van oorlog. Feit blijft daarna alsnog dat hij IMO had moeten ingrijpen. Wat er dan was gebeurd kunnen we inderdaad nooit meer beantwoorden. Iedereen weet in grove lijnen wat er toen gebeurd is.
...
Henceworth moeten we ons bewapenen tegen personen die de sfeer op de FP en hier in TMF verstoren.
...
Als we dat tot onze gezamenlijk conclusie mogen beschouwen dan ben ik bijzonder tevreden over ons politieke intermezzo.
Yet! En dit is meer inhoudelijk, in de cursieve tekst uit het boek staan twee zinnen die ik moeite heb met bevatten.
The failure to rearm to a level consistent with imperial obligations presented a formidable problem. The British Government admittedly had no good option available to it; however, Chamberlain was prepared to endure the humiliating consequences of appeasement, even if it meant peace at any price.
Staat hier nu dat ondanks de inzet van Chamberlain dat het niet gelukt is om te herbewapenen tot een niveau waarmee zij Europa militair konden domineren. Dat wil zeggen. In case of war, kan Engeland niet zichzelf en de aangevallen landen verdedigen? En om die reden voerde Chamberlain apeacement. (waarom wordt dit hier apeasement geschreven, dat zie je wel vaker. Zit ik fout of kan beiden). Mogelijk dus om tijd te trekken en om sterker te worden of toch vanuit vredesoogpunt?
Ruggiero argues that, without Chamberlain, British rearmament would have taken a new direction, and such action might have prevented World War II.
Dit is daar eigenlijk weer mee in tegenspraak, vandaar
argues 
. En zegt dus dat de wijze waarop Chamberlain de rearmanent aangepakt heeft niet slagvaardig genoeg is geweest en dat zelfs bij een meer effectief herbewapeningsbeleid Engeland zo sterk zou zijn geweest (Imperial strength I pressume) dat een oorlog voorkomen had kunnen worden.
Moeilijk, dit is niet inzichtelijk genoeg voor mij om daar uitspraken over te kunnen doen. Ik blijf eigenlijk bij mijn vorige argumentatie, dat Chamberlain ergens een wat naïeve vredesduif was, met als aanvulling (met dank aan waarde
* Spice ) dat hij in ieder geval genoeg bij zijn positieven was om de mogelijkheid van oorlog niet uit te sluiten en toch de herbewapeing een nieuwe impuls te geven.
[
Voor 0% gewijzigd door
KeX op 02-10-2002 17:27
. Reden: typo nr 1, more to come! ]