samengevat: verwacht niet het onmogelijke als je een probleem hebt, en het gaat er om dat je na je dood in de hemel komt?Op donderdag 26 april 2001 12:48 schreef xElessar het volgende:
Ik zal niet met je gaan twisten over het geloof, want aangezien jij bent opgevoed als christen, kan ik op dat punt alleen maar vertellen wat ik DENK dat waar is.
Dat volgende zal ik hier dus ook gaan proberen te doen. Als ik het verkeerd heb mag je me verbeteren.
Veel mensen hangen een geloof aan. Ongeacht welk geloof dit is, ze hebben allemaal een reden om zich aan dit geloof toe te wijden. Het kan zijn dat je als kind dit geloof als het ware opgedrongen hebt gekregen, omdat je ouders dit geloof aanhingen.
De mensen die gelovig zijn, zijn in de overtuiging dat er daadwerkelijk een God bestaat. Over de waarheid van dit statement kun je eindeloos discussieren, maar niemand zal ooit weten wat wel en niet waar is, tot hij zelf in de hemel verkeert.
Naar mijn mening heeft het geloof de functie van een soort houvast. Men heeft een steunpunt nodig, om ondraaglijke situaties te kunnen doorstaan, om te bidden in tijd van nood, zelfs om alledaagse situaties door te komen.
Natuurlijk spreek ik nu niet voor alle mensen. Ik wil duidelijk maken dat het geloof als houvast dient. Dat men verwacht dat God ze wel uit elke situatie zal redden is een foute gedachte.
Als jij boven dat 500m diepe ravijn hangt, moet je niet verwachten dat er een bliksemschicht bij heldere hemel verschijnt en dat je plotseling weer veilig op de brug staat.
Het doel van het geloof, in dit geval, is dat je je bewust bent van het feit dat je, na je val, in het hiernamaals in de armen van God wordt gesloten.
Het oprechte geloof in God is iets dat men nodig heeft, om het dreigende zekerheid van de dood te kunnen accepteren. Niet voor niets worden veel mensen die op het punt staan te overlijden plotseling gelovig.
Mocht je ooit zo onfortuinlijk zijn een vreselijke ziekte als kanker te krijgen, of dit in je nabije omgeving mee te maken, dan kan het geloof slechts als steun dienen om de vreselijke tijd van wachten en lijden door te komen. Plotselinge genezing valt geenszins te verwachten.
Ik begrijp hoe je je voelt. Ik zou niet weten hoe ik in een soortgelijke situatie als de jouwe gereageerd zou hebben. Waarschijnlijk zou ook ik agressief geworden zijn. Als het op dezelfde leeftijd gebeurd zou zijn, zou ik denk ik ook het geloof in God verloren zijn.
dit is natuurlijk volledig geen argument: ik neem aan dat de christenen god wel zoveel macht toekennen dat hij had kunnen voorkomen dat jij daar boven dat ravijn hing? waarom deed hij het dan niet?
ook chistenen rouwen om de dood van een persoon waar ze van hielden, ze zeggen dan niet: het gaat erom dat hij nu in de hemel is, en met die beslissing van god zijn we blij.
als je zegt dat het geloof als functie heeft om houvast te bieden in moeilijke tijden, dan ben ik het daarmee eens. maar ik ben niet van mening dat die functie is gebaseerd op een bestaande hogere macht.
als je daar wel in gelooft, waarom is dan ''verwachten dat god je in elke situatie wel zal redden'' fout?