EVOTWEAKERS schreef op zaterdag 26 oktober 2024 @ 02:17:
Artikel 6:265 BW, stelt dat bij een tekortkoming in de nakoming van een overeenkomst, de benadeelde partij (in dit geval jij of je werkgever) het recht heeft de ontbinding van het contract te vorderen. In de praktijk kun je hiermee dus eisen dat ALMN de auto terugneemt of dat zij alsnog de overeenkomst nakomen door een vergelijkbaar voertuig met de juiste specificaties te leveren. (wel bewijs van)
In 6:265 lid 1 staat ook:
“tenzij de tekortkoming, gezien haar bijzondere aard of geringe betekenis, deze ontbinding met haar gevolgen niet rechtvaardigt.”
En daar ga je mank. Je kunt er een hele discussie aan wijden of dit een ‘geringe betekenis’ heeft, en dan zal de rechter aan wie je dit voorlegt kijken naar verkeersopvattingen (pun not intended). Mijn inschatting is dat je dit niet wint
op grond van dit artikel.
Uiteindelijk is het de leasmaatschappij, waar de werkgever een overeenkomst mee heeft, en die is gecompenseerd door een lager leasebedrag. Die compensatie is hier voldoende voor het geringe gebrek (naar mijn mening), en ik verwacht dat je dat in een procedure ook te horen zult krijgen.
Artikel 6:228 BW, aangezien je een leaseovereenkomst hebt afgesloten in de veronderstelling dat de auto geleverd zou worden met de Acceleration Boost-optie. ALMN gaf immers aan dat deze optie later via OTA zou worden toegevoegd. Omdat deze toezegging niet is waargemaakt, kan de overeenkomst ontbonden worden wegens dwaling. (geen bewijs van)
Mogelijk heb je hier een kans. Dan zou de werkgever dit moeten doen, die heeft immers een overeenkomst gesloten. Die komt dan uit bij 6:228 lid 1 sub c:
1 Een overeenkomst die is tot stand gekomen onder invloed van dwaling en bij een juiste voorstelling van zaken niet zou zijn gesloten, is vernietigbaar:
c. indien de wederpartij bij het sluiten van de overeenkomst van dezelfde onjuiste veronderstelling als de dwalende is uitgegaan, tenzij zij ook bij een juiste voorstelling van zaken niet had behoeven te begrijpen dat de dwalende daardoor van het sluiten van de overeenkomst zou worden afgehouden.
De leasemaatschappij heeft hier ook gedwaald, want zij ging er ook van uit dat die optie leverbaar zou zijn. Je komt dan bij het dikgedrukte stuk in mijn citaat: mocht de leasemaatschappij er vanuit gaan dat de werkgever het contract ook zou afsluiten als bekend zou zijn dat deze optie niet mogelijk was?
Dat wordt lastig bewijzen. Als zij expliciet heeft aangegeven ‘het is voor mij heel belangrijk dat..’, dan maak je wel kans, maar als op het contract zou staan dat de auto 5250mm lang is en het blijkt 5350mm te zijn, dan kun je niet van dwaling spreken als jij het bij de koop niet expliciet over een maximum maat hebt gehad.
De vraag is dus of dat hier zo is, en die is lastig af te leiden uit wat hier is gezegd door TS.
Daarbij spelen mogelijk ook nog andere zaken: in het zakelijke contract tussen LM en werkgever zijn ongetwijfeld clausules opgenomen die dergelijke zaken bespreken. Een algemene exoneratieclausule (‘we zijn nergens aansprakelijk voor’) komen ze misschien niet mee weg, maar ze zullen dit vaker tegengekomen zijn dus het zou mij niets verbazen dat ergens iets staat over dat geleverde opties onder voorbehoud zijn en er een passende oplossing wordt voorgesteld als blijkt dat iets niet geleverd kan worden.
Met andere woorden: jammer voor je, je zult waarschijnlijk de komende vier jaar het lulletje zijn bij de koffieautomaat omdat die van jou 0,5 seconden minder snel weg kan. Het worden vier zware jaren. Volgende keer zelf een auto kopen dus.