Compuchip87 schreef op zondag 6 april 2025 @ 16:28:
[...]
Vergeet dan de publieke lokale omroepen niet. Die verzetten daarin vaak heel veel werk, maar zeg eens eerlijk: hoeveel mensen ken je die lokale radio luisteren of wel eens de lokale (tekst)tv bekijken?
En, ook die staan de laatste jaren onder druk om groter te worden, professioneler en met bredere samenwerkingsverbanden. Op zich goede zaken, maar je kan je afvragen of een streekomroep die een half dozijn gemeenten moet bedienen net zo aanwezig en kritisch is als het clubje vrijwilligers dat elke woensdag op de tribune zit en een artikeltje voor de krant schrijft.
Ik heb in deze geen up to date cijfers, maar dat is iets waar in het verleden interessante trends bij aanwezig waren. Een curve waar in metropool clusters lokale media draagvlak hebben, urban minder tot nauwelijks, maar wel weer breed draagvlak bij ruraal en regio's die zowel ruraal als urban zijn. Er ligt ook wel een gat tussen nationale en lokale media, regionaal is iets waar opmerkelijk minder sprake van is.
Nederland is klein, toch is het ook in dit opzicht weer divers. Het is niet iets waar één maatbeker bij van toepassing is. Weer zo'n kwestie van maatwerk eigenlijk.
Het staat absoluut onder druk, lokaal en regionaal. Maar dat is een trend die correspondeert aan de bredere trend ook aanwezig op nationaal / landelijk niveau. Of we nu kijken daarbij naar kranten, of naar TV media, waar naar goed fout Amerikaans voorbeeld nu de agenda in een versnelling gezet wordt om de basale dynamiek van het Amerikaanse TV media landschap te recreëren.
Dat wil dus zeggen, vijf huisjes, met elk eigen targeting voor geodemografie, linguïstiek, scope en zo meer. En ook bij dit "plan" komen we als we wat verder zoeken streven tegen om een Nederlands equivalent van Big Ad te scheppen, het controle instrument voor narratieven en content product te selecteren en deselecteren voor die huisjes.
Eigenlijk dus precies wat zo bruut dodelijk is geweest voor de gezondheid van de Amerikaanse samenleving en haar media & informatie ecosystemen.
Nu ligt de tafel bij deze ontwikkelingen en het streven daarbij vol met alarmbellen, maar in het bijzonder voor lokale en regionale media, waarbij moet opgemerkt worden dat het minder uitmaakt of iets een lokaal signaalmechanismen is, veel meer is het een kwestie van focus en scope. Dus de lokale of regionale voetafdruk van Big Picture, Actoren, Ontwikkelingen en zo meer.
Er is geen ruimte voor in het voorgestane ontwikkelingsmodel van publiek landschap. Het commerciële landschap is daarbij een no-brainer. Economies of scale, hyperoptimalisatie, dat gaat de gaten echt niet vullen.
Veel meer kunnen we daar de waarschijnlijkheid op tafel zien komen van het verwijderen van lokale media, het overnemen van de merken, en middels glorieuze pseudo-AI automatisering en Feed Agency koppelingen rondpompen van ... narratief en content productie conform prioriteiten selectie en de-selectie vanuit Ad Economics.
Lang verhaal kort, het is het oude lobby verhaal van de oorspronkelijke commerciële media ondernemers, inmiddels herverpakt op vele wijzen, maar nog altijd dezelfde conceptuele wortels en basis, en hetzelfde streven.
Ik denk dat we inmiddels wel mogen stellen dat we in tijden als deze vaak genoeg het signaal en de bevestiging gekregen hebben dat a) informatie macht is, b) narratief gereedschap is, en c) menselijke groepsdynamiek in toenemende mate laagdrempelig programmeerbaar zijn in hypernormalisatie.
Wat we zien bij lokale en regionale media staat niet op zichzelf. Het is een systemische crisis. En als we dan echt eerlijk durven te zijn, ons Nederlands Exceptionalisme even opzij durven te zetten, als we om ons heen kijken in de wereld, dan zien we op teveel plaatsen exact dezelfde voortstellen, agenda's, strevens en ontwikkelingen.
Het Nederlandse loopt louter iets achter op curves die - hoe hard het ook is om dit zo op tafel te gooien - het vermogen tot weerstand tegen autoritarisme ondermijnen, en processen van toestemming voor autoritarisme faciliteren.
We zijn het punt in de analyse van vraagstukken over kwaliteit en kwantiteit al heel lang voorbij. Helaas.
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.