Dan zal ik ook maar mijn 2ct posten.
Wij hebben een 7tal jaren geleden gekozen voor een woning in het buitengebied, een oude woonboerderij die in de jaren 70 in twee is gesplitst.
We hebben bij het kiezen expliciet onderscheid gemaakt tussen "ligging" en "locatie". Ligging gaat over de directe omgeving van de woning, de ruimte, de buren (of je die wel of niet wilt hebben), drukke wegen. Locatie gaat dan over faciliteiten zoals supermarkt, bios, winkels, scholen.
We hebben destijds prio gegeven aan ligging: zowel mijn vrouw als ik zijn erg gevoelig voor omgevingsprikkels. Dus een rustige omgeving, weinig verkeer, beetje natuur in de buurt, weinig buren, dat had onze voorkeur.
Onze gedachte is dat een minder-goede locatie slechts een klein ongemakje is voor die twee keer per week dat je boodschappen gaat halen, maar dat een minder-goede ligging iets is waar je dag-in-dag-uit last van hebt.
We hebben verder de mazzel dat de snelweg hier met 3 minuten te bereiken is.
Nu 7 jaar verder nog geen spijt van deze keuze... het enige is dat we onderschat hebben hoe veel kruim het kost om de woning op te knappen wanneer je het zelf doet.
Maar als je stevige overwaarde hebt dan kun je jezelf het werk besparen en de zaak in 1 keer laten opknappen.
Maar de pivot van een stads leven naar een buiten-dorps leven is wel even wennen, en het is inderdaad concessies doen.
Ik ken iemand die al 10 jaar op zoek is naar een woning met een rustige/ruime ligging als die van ons, maar met een supermarkt en een Action op 5 minuten loopafstand...... voor onder de miljoen.... not gonna happen