@
Van der Berg
Veel is al gezegd over het wel/niet moeten lenen voor een auto als je ook (een deel van) je spaargeld kunt inzetten. Die afweging heb je inmiddels wel kunnen maken.
Iets wat ik volgens mij nog niet voorbij heb zien komen, is wat eventueel nog meer kan meespelen:
1: je woont sinds 2010 in een sociale huurwoning, dat is nu nog lekker goedkoop maar ik meen dat die huur in komende jaren behoorlijk gaat stijgen als je een ‘scheefwoner’ bent
2: je woont samen met je vriendin/vrouw, niet getrouwd/geregistreerd partnerschap of notarieel samenlevingscontract
De volgende dingen wil ik je even meegeven om in je besluitvorming mee te nemen:
1: Wat zijn jullie toekomstplannen mbt wonen:
A: Blijven huren op de plek waar je nu zit?
B: Een andere huurwoning?
C: Een koopwoning?
Met name bij optie C gaat de persoonlijke lening die je aangaat een enorme hap nemen uit jouw maximale leencapaciteit. Het is al lastig als starter op de woningmarkt en dit zou je wel eens serieus in de weg kunnen zitten. Mogelijk ben je dan alsnog je spaargeld aan het inzetten om (boetevrij hopelijk) die lening af te lossen. Maar in dat scenario moet je dat spaargeld dan ook wel daarvoor aan blijven houden. Ondertussen heb je meer rente betaald op de lening dan je aan spaarrente hebt ontvangen (maar dit is al eerder genoemd)
2: Wat zijn jullie ‘persoonlijke’ toekomstplannen?
A: trouwen/geregistreerd partnerschap?
B: notarieel samenlevingscontract?
Even vooraf: als scenario 1C realistisch wordt dan is 2B wel het minimum wat je met elkaar wil aangaan (icm testamenten), om elkaar te beschermen igv overlijden (huis en pensioen naar partner, etc)
Dat geldt nog meer als jullie kinderen zouden willen.
Wat heeft dit nu met die auto te maken? Niet direct met de auto, maar wél met de wijze waarop je die financiert in combinatie met de manier waarop je je aan elkaar verbindt.
Wat ik bedoel: als jij een lening aan je hebt hangen van 28k en je gaat trouwen, dan ben je (als je niks anders regelt) getrouwd in een beperkte gemeenschap van goederen. Dus jouw bezittingen én schulden van vóór het huwelijk hangen aan jou en niet aan je partner.
Dat klinkt allemaal leuk:
Maar hoe gaat het er in de praktijk uit zien als jij je inkomen zou verliezen?
Ga jij dan zover dat je stopt met afbetalen, want bij jou valt niks meer te halen (je spaargeld is ergens anders aan besteedt) tot je als wanbetaler in het BKR komt te staan?
Scenario 1C komt dan ineens wel héél ver weg te staan, zelfs als je ineens weer wel een baan hebt (want BKR registratie blijft wel even aan je hangen)
Het gaat misschien allemaal wat ver in het doordenken, maar ik ben van mening (beetje beroepsdeformatie speelt hier zeker mee) dat je even zou moeten uitzoomen en ‘het grotere plaatje’ bekijken:
1: wat wil ik nou allemaal?
2: wat willen WIJ nou allemaal? (Want je bent toch samen, al is het officieel niks)
Als je dat duidelijk hebt, dan kan je alsnog met volle overtuiging kiezen om je droomauto te kopen, zelfs met een (gedeeltelijke) financiering erop.
Maar denk even een paar stappen vooruit…
Want als je eenmaal in dat scheurijzer wegrijdt, is het zonde als je achteraf een scenario weg hebt gezet, en dit alleen nog maar door de achteruitkijkspiegel kunt zien en niet meer door de voorruit.
Zo, dat was de les financiële levensfilosofie voor vandaag.
Veel wijsheid gewenst! 😉